เมีย(ชัง)รักของพี่มาร์ค

“อะ...อื้อ พะ...พี่มาร์คอย่าทำแบบนี้กับไวน์ค่ะ ยะ...อย่า อื้อ...” แล้วเสียงพูดของคนตัวเล็กก็ถูกกลืนหายเข้าไปในลำคอ เธอแค่จะเข้ามาดูเขาเท่านั้นเอง เห็นแม่บอกว่าเขาดื่มหนักมาจากข้างนอก แต่พอเข้ามาเขาก็คว้าเธอลงไปยังเตียงแล้วคร่อมทับ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว “อ่า...อื้อ” เสียงครางอู้อี้ดังลอดจากริมฝีปากทั้งสอง จูบร้อนรุ่มของมโนภฤศฉุดกระชากลมหายใจของวรนิษฐ์ไปอย่างจำยอม จูบแรกของเธอถูกเขาฉกฉวยโอกาสไปอย่างง่ายดาย หล่อนพยายามดิ้นขัดขืนหนีจากใต้ร่างใหญ่ แต่ไม่เป็นผล เสื้อผ้าของเธอถูกเขาปลดเปลื้องหลุดลุ่ยออกอย่างรวดเร็ว “อ่า...แพร ผมคิดถึงคุณ” เขาผละปากหนาออกจากปากเธอพร้อมครางเรียกชื่อหญิงอื่น หัวใจหล่อนจุกเจ็บแปลบ ดันเขาออกห่างแต่ไม่ได้ผล เขาจับข้อมือเธอกดตรึงไว้ข้างลำตัวพร้อมกับใบหน้าหล่อของเขาซุกไซ้ลงมายังซอกคอระหงของเธอ “อ่า...ไม่ไหวแล้ว ขอนะทูนหัวของผม อ่า...” คนเมาไม่ได้สติมองคนใต้ร่างเป็นหน้าแพรไหม แฟนสาวที่รักของตน มาร์ค หรือมโนภฤศ พันแสงเดือน วัย 36 ปี เขาเดินทางมาทำธุระให้พ่อของเขาที่สวีเดน พอทำธุระเสร็จเขาก็ดื่มผ่อนคลาย แต่ดื่มจนเมามายจ้างคนมาส่งที่บ้านพั

วรนิษฐ์แทบล้มทั้งยืนเมื่อดูที่ทดสอบตรวจการตั้งครรภ์สามอันที่ซื้อมาตรวจและสามยี่ห้อ เธอมองแล้วมองอีกแทบล้มทั้งยืน มันเกิดขึ้นกับเธอได้ยังไง แค่คืนเดียวมันไม่น่าจะติดลูกได้เร็วขนาดนี้ เธอนั่งทรุดเข่ากับพื้นปิดหน้าร้องไห้แล้วมองที่ทดสอบการตั้งครรภ์อีกครั้ง อึก! ฮือๆๆๆ “พี่มาร์ค อึก! จะรู้ไหมว่าไวน์ท้อง ฮือๆๆ”เธอร้องไห้พึมพำกับตัวเอง ตั้งแต่วันนั้นเช้ามาเขาก็เดินทางกลับประเทศไทยและไม่ติดต่อกลับมาอีกเลย และเรื่องของเธอกับเขาในคืนนั้น เขาก็ไม่พูดถึง เขาทำเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติไม่ได้สำคัญอะไร แต่สำหรับผู้หญิงอย่างเธอ ผู้หญิงที่แอบรักพี่ชายลูกชายของเพื่อนรักพ่อมาตลอดตั้งแต่วัยเด็ก มันคือความสุขที่ได้มอบสิ่งมีค่าของลูกผู้หญิงให้เขา “ไวน์จะไปหาพี่ จะไปบอกเรื่องลูกของเรา อึก! ฮือ”เธอยกมือเรียวปาดน้ำตาพร้อมลูบท้องเล็กตัวเองไปมา อีกไม่นานท้องคงโตและทุกคนก็จะรู้ว่าเธอกำลังท้อง เธอลุกขึ้นยืนอย่างเข้มแข็งเพื่อไปเก็บกระเป๋าและติดต่อไปหามโนภฤศเพื่อบอกเขาว่าเธอจะเดินทางไปหาเขาที่เมืองไทย แต่พยายามติดต่อเท่าไหร่ก็ไม่มีการตอบรับ เขาไม่รับสายเธอที่โทรข้ามประเทศไปหาเขาเหมือนตลอ

ด้านเจ้าของห้องเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องก็รีบลุกเดินมาเปิดประตูห้องทันทีด้วยคิดว่าเป็นป้าพรที่เพิ่งนำขนมตาลมาให้กลับมาอีก แต่พอเปิดประตูออกกว้างก็เห็นคนที่ตนเองคิดถึงและตั้งใจมาหายืนอยู่หน้าห้อง สาวเจ้าก็โถมกายเข้าโอบกอดเขาแน่นทันที ส่วนคนที่โดนจู่โจมแบบไม่ทันตั้งตัวก็ดิ้นขัดขืนดันเธอออกห่าง “ปล่อยพี่ก่อนไวน์ ปล่อยพี่ก่อน เดี๋ยวใครมาเห็นเข้ามันไม่ดี” เขาดิ้นและดันเธอออกห่างและเธอก็ยอมปล่อย “ก็ไวน์คิดถึงพี่มาร์ค ทำไมคะ ทำไมไม่รับสายไวน์เลยตั้งแต่กลับมา ไวน์เป็นมะ...อื้อ...” “ไปคุยกันในห้อง”เขายกมือขึ้นปิดปากเธอเมื่อเธอจะพูดสิ่งที่เขาไม่อยากได้ยินออกมาพร้อมดันเธอเข้าไปในห้องและปิดล็อกประตูเรียบร้อย ก่อนจะปล่อยมือเธอ “ทำไมคะ ก็ไวน์เป็นเมียพี่มาร์ค ยังไงทุกคนก็ต้องรู้” เธอบอกเขาทันทีเมื่อปากเป็นอิสระ “แต่พี่ไม่ได้รักไวน์ และพี่ก็มีแฟนแล้ว เธอเลิกยุ่งกับพี่สักทีได้ไหม” “ไม่มีทาง ไวน์ไม่มีทางเลิกยุ่งกับพี่มาร์ค พี่เป็นของไวน์แล้ว และไวน์ก็เป็นเมียพี่แล้ว พี่ต้องรับผิดชอบ” เธอตอบอย่างคนดื้อดึง หึ! มโนภฤศแค่นยิ้มแล้วเดินไปทิ้งตัวนั่

พลั่ก! ทันทีที่เดินพ้นหัวบันไดเรือนขึ้นมาก็โดนหมัดหนักๆ ของคนเป็นพ่อกระแทกใส่หน้าทันที จนเขาเกือบหงายหลังตกบันได แต่โชคดีที่จับราวบันไดไว้ได้ทัน โอ๊ย! “พ่อมาต่อยผมทำไมเนี่ย ผมพลัดตกบันไดขึ้นมาจะทำยังไง” “ดี ให้มันตายไปไอ้ลูกชั่ว! ไอ้ลูกเวร! กูเคยสั่งเคยสอนให้มึงทำตัวไร้ความรับผิดชอบเหรอไอ้มาร์ค” น้ำเสียงแหบแห้งเปล่งลอดออกมาด้วยความเกรี้ยวกราด “ดะ...เดี๋ยวก่อนนะครับ พ่อโกรธอะไรผม ผมทำอะไรอีกครับ” เขายกมือขึ้นห้ามกำปั้นของคนเป็นพ่อที่ตั้งท่าจะต่อยซ้ำอีกครั้ง “มึงยังไม่รู้อีกเหรอว่ากูต่อยมึงทำไมไอ้มาร์ค มึงคิดให้ดีซิว่าพ่อต่อยมึงทำไมไอ้ลูกหมา! พลั่ก!” แล้วมนัสวินก็กระแทกหมัดไปอีกครั้ง โอ๊ย! “พ่อโกรธอะไรผมเนี่ย แล้วเนี่ยต่อยผมทำไม ผมจะบอกคุณย่า” เขายกคุณย่าขึ้นมาขู่พ่อของตน “เออ! ไปฟ้องเลย ครั้งนี้คุณย่าให้กูจัดการมึงได้ตามใจ พรุ่งนี้ไปจดทะเบียนสมรสกับหนูไวน์ซะ แล้วงานแต่งงานของมึงกับหนูไวน์ กูกับคุณย่าจะจัดให้มึงและหนูไวน์เร็วที่สุด ก่อนที่หลานกูจะเกิด” คำสั่งเฉียบขาดของพ่อทำให้เขาเดือดดาลไม่แพ้กัน “ยัยนั่นบอกเหรอครับว