เมื่อสองหัวใจที่ไม่คิดจะพบกัน กลับถูกชะตาลิขิตให้ผูกพันกันอย่างไม่มีทางหลีกเลี่ยง ความแข็งกระด้างจึงถูกละลายด้วยไฟรักร้อนแรง ท่ามกลางความขัดแย้งและความแค้นที่ฝังรากลึก กลับกลายเป็นบ่อเกิดแห่งความรักอันร้อนแรง เมื่อหญิงสาวต้องเผชิญหน้ากับบทลงโทษจากชายผู้มีอำนาจที่เธอไม่เคยรู้จัก ทว่าภายใต้ความแข็งกระด้างและท่าทีเย็นชา กลับซ่อนเร้นความปรารถนาอันลึกซึ้งที่พร้อมจะแผดเผาทุกสิ่ง ชิดชนก หญิงสาวผู้ต้องเผชิญกับสถานการณ์อันเลวร้าย เมื่อโชคชะตานำพาเธอมาพบกับ ภาดา พ่อเลี้ยงหนุ่มผู้ลึกลับและทรงอิทธิพล ผู้ซึ่งเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตเธอไปตลอดกาล จากบทลงโทษที่แสนเจ็บปวด ค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความผูกพันที่ยากจะต้านทาน ท่ามกลางความขัดแย้งและการต่อต้าน หัวใจของทั้งสองกลับถลำลึกสู่ห้วงรักที่แม้แต่พวกเขาเองก็คาดไม่ถึง
View More“หยุดเถอะ คุณทำให้ฉันหน้าแดง”“ดี การหน้าแดงเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเธอ และฉันพบว่าความบริสุทธิ์ของเธอ ความสุภาพเรียบร้อยของเธอ พูดตามตรง...มีเสน่ห์มาก”ชิดชนกหัวเราะ หันหนีจากคนร่างยักษ์เพื่อมุ่งหน้าไปยังเตียงใหญ่“ฉันไม่บริสุทธิ์อีกต่อไปแล้ว คุณควรจะรู้เรื่องนั้น”ภาดาย่องเข้ามาข้างหลังหญิงสาวอย่างเงียบ ๆ เหมือนที่เขาทำในบางครั้ง และตีอย่างแรงไปที่ก้นข้างหนึ่งก่อน จากนั้นอีกข้างหนึ่ง ก่อนที่เธอจะหันหนีเพื่อให้ก้นของเธออยู่ห่างจากเขาและเมื่อเธอพยายามที่จะทำเช่นนั้น เธอก็พบว่าตัวเองติดอยู่ในอ้อมแขนของเขาโดยสมบูรณ์“อย่าคิดแบบนั้นแม้แต่น้อย ที่รัก ความบริสุทธิ์เป็นคุณสมบัติ เป็นตัวตนของเธอ ไม่ใช่ลักษณะทางกายภาพ และเธอมีมัน ฉันไม่คิดว่าฉันเคยมี ซึ่งบางทีอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงดึงดูดฉันมากนัก เธอเป็นสิ่งที่ตรงกันข้ามกับฉัน”ชิดชนกยื่นมือขึ้นและสัมผัสเขา หนึ่งในไม่กี่ครั้งที่เธอทำเช่นนั้นโดยสมัครใจ“คุณเป็นคนดี”“ฉันผ่านอะไรมามาก ที่รัก”ระหว่างที่พูดก็ยกมือขยำสองเต้าที่แสนล่อต่อล่อใจ แล้วก้มหน้าลงเชยชิมยอดถันที่แข็งชูชันคล้ายเชิญชวน ดูดแรง ๆ จนเสียงหวานครางออกมา“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถ
งานแต่งงานไม่เหมือนกับสิ่งที่ชิดชนกเคยจินตนาการไว้เมื่อเป็นเด็ก ที่จะต้องมีแขกเหรื่อมาร่วมแสดงความยินดี และเธอที่อยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวฟูฟ่องเหมือนเจ้าหญิง ท่ามกลางดอกไม้ที่ประดับตกแต่งไปทั่วงานงานแต่งงานจัดขึ้นที่ไร่ของภาดาเอง เป็นงานเล็ก ๆ เฉพาะคนในครอบครัวและคนรู้จักสนิทกันเท่านั้นถึงกระนั้น เธอก็มีชุดที่เป็นทางการ เพราะเขาอยากให้เธอเป็นเจ้าสาว และมันเป็นเพียงครั้งเดียวในชีวิตลูกผู้หญิงชุดแต่งงานแม้ไม่ใช่ชุดฟูฟ่องแบบเจ้าหญิง ซึ่งนั้นเป็นเพียงจินตนาการในวัยเยาว์ ชิดชนกพอใจมาก เพราะถูกออกแบบและตัดเย็บมาอย่างดี เหมาะสำหรับงานแต่งงานแบบใกล้ชิด เรียบง่ายและประณีต ทำจากผ้าเนื้อดีสีฟ้าอ่อน ปักด้วยดอกไม้เล็ก ๆ สีฟ้าเข้มกว่าเล็กน้อย ทั้งหมดมีลำต้นและใบสีเขียวเล็ก ๆ ซึ่งทั้งหมดนี้ใช้เพื่อขับเน้นผิวขาวนวลของเธอภาดาหันหน้าไปหาเจ้าสาวที่กำลังเดินมาหาเขาอย่างช้า ๆ เธอถือช่อดอกกุหลาบขาวและแดงที่เขาเตรียมมาเป็นพิเศษสำหรับเธอและวันนี้ ซึ่งเธอมอบให้กับชิดจันทร์ซึ่งแน่นอนว่าเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเธอ เช่นเดียวกับที่ภีรพลเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวของเขาเมื่อภาดาจับมือเธอไว้ในมือของเขา เขาสังเกตด้วยความตกใจว่
เขารู้ว่าเขากับเธอมีปัญหาเรื่องการสื่อสาร อีกทั้งอารมณ์ที่ฉุนเฉียวของเขาอีก แต่เขากับเธอจะผูกพันกันไปตลอดชีวิต เขาจึงตั้งใจที่จะทำให้มันดีสำหรับพวกเขาทั้งสองคนเท่าที่จะทำได้ และถ้ามันเกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนตัวเองเล็กน้อยให้ดีขึ้น เขาก็จะทำมันเขาอยากมีความสุข และถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ เขาก็อยากให้เธอมีความสุขด้วยดังนั้น เขาจึงตั้งใจที่จะสานต่อการสนทนาของพวกเขา ถึงแม้ว่าพวกเขาดูเหมือนจะไม่มีเวลาอยู่ด้วยกันตามลำพังเพื่อให้เขาทำเช่นนั้นได้ก่อนที่ทุกคนจะเข้านอนประมาณเที่ยงคืน ภาดาคว้าเสื้อคลุมมาสวม แล้วเปิดประตูห้องออกไป ตรวจสอบดูว่าไม่มีใครอื่นอยู่ในทางเดินของโรงแรม เขาจึงเดินไปที่ห้องของชิดชนก แล้วเคาะประตูเบา ๆ“แก้ว ฉันเอง ขอฉันเข้าไปหน่อย”ชิดชนกที่หลับสนิทด้วยความเพลีย เมื่อได้ยินเสียงเคาะประตู ก็ก่นด่านิดหน่อยก่อนที่จะงัวเงียลุกขึ้นมา เปิดไฟดวงเล็กบนโต๊ะข้างเตียง และไปที่ประตู“คุณภาดา มีอะไรรึเปล่าคะ” เธอถามอย่างงง ๆภาดาต้องควบคุมอารมณ์ของเขา มิฉะนั้นเขาจะพูดอะไรที่ทำให้เขาเสียใจภายหลัง “ขอฉันเข้าไปหน่อย”ชิดชนกลังเลกับความคิดนั้น “แต่ฉันคิดว่าคุณบอกว่าเ
“ที่รัก เราจะแต่งงานกันและใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน และฉันไม่อยากให้เธอคิดว่ามีอะไรที่เธอไม่สามารถบอกฉันได้ แม้ว่าเธอจะคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ฉันอาจไม่อยากได้ยินหรือเรื่องซุกซนที่เธอทำ มันจะดีกว่าเสมอสำหรับเธอที่จะบอกฉันมากกว่าที่จะไม่บอก”รู้ว่าเขาจะไม่ปล่อยเธอไปจนกว่าเขาจะได้สิ่งที่เขาต้องการ เธอจึงถอนหายใจอย่างหนัก“ฉันสงสัยว่าคุณจะจำเรื่องนี้ได้ไหม ตอนที่เราเรื่องแต่งงาน คุณพูดว่า…”เธอหยุดและกลืนน้ำลายอย่างแรง แต่เขาไม่ผลักดันเธอ ภาดาเห็นว่านี่ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอ มันไม่ง่ายสำหรับเขาเช่นกัน เขาตระหนัก เพราะมันทำให้เขาปวดใจเมื่อเธอดูเศร้าสร้อย และเพราะเขาพยายามอย่างหนักที่จะทำให้สถานการณ์ที่ไม่ปกติและอึดอัดนี้ถูกต้องสำหรับเธอ“คุณบอกว่าคุณไม่สามารถให้ภรรยาของคุณสวมเสื้อผ้าเก่า ๆ ได้” เธอกระซิบอย่างน่าสังเวชภาดาไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงขุ่นเคืองกับคำพูดที่ไม่ตั้งใจนั้น และนั่นคือสิ่งที่เขาพูดกับเธอเกือบจะตรง ๆ ถ้าในลักษณะที่อ่อนโยนและอ่อนโยนมาก“ฉันขอโทษที่พูดไม่คิด แต่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงคิดมากกับเรื่องแค่นี้ เธอช่วยอธิบายให้คู่หมั้นหัวทึบของเธอหน่อยได้ไหม”ชิดชนกซาบซึ้งในอารมณ์ขันที่
แม้ว่าการแต่งงานใหม่อีกครั้งจะเป็นสิ่งที่ห่างไกลจากความคิดของภาดามากที่สุด แต่ข้าวสารได้กลายเป็นข้าวสุกแล้ว เขาจึงต้องรับมือกับผลที่ตามมาของสิ่งที่พวกเขาทำอย่างรวดเร็วเขายอมรับและแม้กระทั่งยอมรับความรับผิดชอบของเขาที่มีต่อชิดชนก ในลักษณะที่ทำให้เขาประหลาดใจ และเขาคาดหวังให้เธอทำเช่นเดียวกันพวกเขาทำสิ่งที่พวกเขาไม่ควรทำ และพวกเขาต้องทำสิ่งที่ถูกต้องเพื่อแก้ไขสถานการณ์ โดยเขาจะกดดันให้เธอยอม แม้ว่าจะไม่มีโอกาสที่เธอจะตั้งท้องแต่แม้จะสวมแหวนของชายหนุ่ม แม้แต่ตอนนี้ที่มีความเป็นไปได้อย่างชัดเจนว่าเธออาจตั้งครรภ์ ชิดชนกก็ยังไม่แน่ใจว่าการแต่งงานเป็นสิ่งที่ถูกต้องสำหรับพวกเขามันถูกต้องตามหลักการ มันเป็นสิ่งที่เหมาะสมที่สมควรจะทำ แต่เธอไม่มีความมั่นใจเลยพ่อเลี้ยงภาดา คนที่ไม่สามารถเอามือของเขาออกจากเธอได้แม้ว่าเขาจะไม่ชอบเธอมากนักในเวลาเดียวกัน ซึ่งเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียง และผู้ที่ดูเหมือนพอใจที่จะแต่งงานกับผู้หญิงที่เห็นได้ชัดว่าฐานะต่ำกว่ามากน่ะหรือแม้แต่อาหารเลิศรสในร้านอาหารก็ไม่สามารถทำให้ชิดชนกสดชื่นขึ้นได้ และการเลือกชุดแต่งงานและเสื้อผ้าก็เช่นกันในที่สุด ภาดาก็ทนไม่ไหว เขาฉ
เมื่อตื่นขึ้นในเช้าวันรุ่งขึ้น ชิดชนกพบว่าเธออยู่ในเตียงของตัวเอง ในห้องของตัวเอง สงสัยว่าเธอมาที่นี่ได้อย่างไรภาดาทำให้เธอตื่นอยู่เกือบทั้งคืน เขาแสดงความรักกับเธอในรูปแบบต่าง ๆ แต่ละรูปแบบทำให้เธอหน้าแดงมากขึ้นกว่าครั้งก่อน ๆ แม้กระทั่งตอนนี้ หลายชั่วโมงต่อมา เพียงแค่ระลึกถึงพวกมัน แก้มขาวก็แดงปลั่งเป็นมะเขือเทศสุกจนเธอต้องยกมือทั้งสองข้างกุมแก้มไว้และแล้วเธอก็จำได้ว่า ก่อนที่เธอจะหลับไปอย่างเหนื่อยอ่อนในอ้อมแขนของเขา เขาได้กระซิบอย่างกล้าหาญที่ข้างหูของเธอว่า“ถ้าก่อนหน้าไม่ท้อง ตอนนี้เธอน่าจะท้องแล้ว”เขาคงจะอุ้มเธอมาส่งที่ห้องหลังจากหลับไปแล้ว และด้วยความเพลียทำให้เธอหลับลึกมาก ซึ่งไม่ใช่ความคิดที่ไม่ดี เมื่อพิจารณาว่าแม่บ้านจะมาถึงตั้งแต่เช้ามืดเพื่อทำอาหารเช้าให้พวกเขา และเธอคงจะตายถ้าถูกจับได้ว่าแอบออกจากห้องของภาดาเพื่อกลับมาที่ห้องของเธอเขาช่วยให้เธอรอดชีวิตจากชะตากรรมที่น่าอัปยศนั้นไปได้ร่างเล็กผุดลุกขึ้นจากเตียง จัดการอาบน้ำแต่งตัวอย่างรวดเร็วและออกจากห้อง ไม่แน่ใจว่าเธออยากจะเจอเขาหรือไม่ แต่โล่งใจที่เขาดูเหมือนจะรอเธออยู่ที่บันได“อรุณสวัสดิ์ คุณชิดชนก” เขาพูดด้วยน้ำ
เธอก็รู้ว่าการอ้างว่าเธอเป็นกุลสตรีเป็นเพียงเรื่องโกหก เพราะเธอไม่อยากให้เขาหยุด และโดยไม่ต้องคิดถึงมันเลย นิ้วมือข้างหนึ่งของเธอกำลังขยุ้มผมเขาอยู่ ยื้อเขาไว้ในที่ที่เธอต้องการ“อืม...” เสียงครางต่ำ ๆ ดังขึ้นเมื่อเธอทำเช่นนั้น ทำให้เธอสั่นสะท้านตอบสนองภาดาเอนตัวออกไปเล็กน้อย ดวงตาจ้องมองมาที่หญิงสาว ขณะที่มือข้างหนึ่งคลำหายอดถันที่ยังอุ่นและลื่นจากปากของเขา และอีกข้างหนึ่งสอดนิ้วสองนิ้วเข้าไปในร่องรัก งอนิ้วทั้งสองซ้ำ ๆ เหนือปุ่มกระสัน และมองดูเธอละลายต่อหน้า“คุณภาดา อย่าค่ะ!” เธอประท้วงเสียงเบา เอื้อมมือลงไปผลักข้อมือเขาอย่างอ่อนแรงมือที่ไล้วนตรงยอดอกที่กำลังชูช่อลูบไปที่ด้านหลังท้ายทอย ยึดมันไว้ และบังคับให้หญิงสาวเงยหน้าขึ้นสบตา ขณะที่เขายังคงลูบคลำเธอในเวลาเดียวกัน“ทำไมฉันถึงแตะต้องของของฉันไม่ได้ หืม แก้ว”นิ้วมือของเขายังคงจงใจทำให้เธอคิดไม่ออกว่าจะตอบอย่างไร“เพราะ...เพราะว่า...สิ่ง…ที่คุณ…สิ่งที่ฉันรู้สึก สิ่งที่คุณกำลังทำให้ฉันรู้สึก…เพราะมันไม่เหมาะสมสำหรับผู้หญิง” เสียงหวานตอบกระท่อนกระแท่นเพราะความรู้สึกเสียวซ่านกำลังจู่โจมอย่างต่อเนื่อง“เราเห็นต่างกันอย่างสิ้นเชิงใน
“ครับผม คุณชิดชนก วรกานต์ ที่กำลังจะเป็น รัตนกิจโกศล ในไม่ช้า ฉันจะให้เธอมายืนต่อหน้าฉันอย่างสง่างามในสภาพเปลือยเปล่า แล้วฉันจะสัมผัสและจูบเธอทั่วทุกที่”ชิดชนกสั่นสะท้านกับความคิดนั้น และภาดาก็ชอบในความขี้อายแต่ก็ตอบสนองต่อเขาของเธอหาว....“ขอโทษค่ะ”“ชู่ว...ไม่จำเป็นต้องขอโทษ ฉันไม่แปลกใจที่เธอเหนื่อย คงเป็นเพราะการร้องไห้คร่ำครวญและต่อต้านขณะที่ฉันลงโทษเธอด้วยการตีก้น”“พ่อเลี้ยงภาดา หยุดนะ!” ชิดชนกดีใจที่ครั้งนี้เขาไม่เห็นเธอหน้าแดงเพราะเธอรีบมุดหน้าเข้าไปในผ้าห่ม“อย่าเพิ่งหลับสิคนสวย ฉันอยากจะทำให้เธอหมดแรงกับสิ่งนี้มากกว่า”ชิดชนกตาเบิกโตเมื่อถูกจับมือไปวางบนความแข็งแกร่งที่เหยียดขยายจนเต็มมือเล็ก ๆ ของเธอเธอรู้ว่าเธอควรจะถอยห่างจากการสัมผัสเขาแบบนี้ แต่เธอเป็นคนอยากรู้อยากเห็นมาโดยตลอด นั่นคือสิ่งที่ทำให้เธอตกอยู่ในสถานการณ์นี้ตั้งแต่แรก!เขาใหญ่เกินกว่ามือเดียวจะรับได้ เธอจึงจับเขาด้วยสองมืออย่างเป็นธรรมชาติ จนกระทั่งได้ยินเสียงทุ้มครางราวเจ็บปวด เธอจึงรีบดึงมือทั้งสองออก“ฉันขอโทษ ฉันทำคุณเจ็บเหรอคะ ฉันทำผิดหรือเปล่า”“ไม่ เธอไม่ได้ทำให้ฉันเจ็บหรือทำอะไรผิด ฉันครางแบบนั้นเ
เมื่อทำเช่นนั้นแล้ว ภาดารู้ว่ามันจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวดที่เขากระทำต่อเธอ จากนั้นเขาก็จัดการถอดกางเกงในที่ห้อยอยู่ที่ข้อเท้าของเธอออก ตามมาด้วยปลดตะขอชุดเดรส และล้วงมือเข้าไปคลายตะขอเสื้อใน เพื่อให้เธอหายใจได้สะดวกขึ้นและรู้สึกสบายตัวมากขึ้นชิดชนกรู้ว่าเธอควรจะประท้วงการกระทำที่ของชายหนุ่ม แต่จากประสบการณที่ได้รับเธอรู้ว่าเธอจะเป็นการต่อสู้ที่แพ้แน่นอน และเธอก็ใกล้จะถึงจุดที่ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอตกลงที่จะแต่งงานกับเขาแล้ว และเธอรู้ว่าเขาวางแผนที่จะแต่งงานกันในอีกไม่กี่วันแต่งงาน...เธอคิดกับตัวเองด้วยความตกใจ และตอนนี้ ในทางเทคนิคแล้ว เธอก็เป็นคู่หมั้นของเขา ดังนั้นธรรมเนียมปฏิบัติต่าง ๆ จึงสามารถผ่อนคลายลงได้บ้างแน่นอนว่าไม่ผ่อนคลายถึงขนาดนี้ กุลสตรีที่ดีอย่างไรก็ไม่ควรทำตัวแบบนี้“อืม” เสียงหวานครางในลำคอเมื่อรู้สึกถึงความเย็นจากผ้าขนหนู มันให้ความรู้สึกผ่อนคลายและบรรเทาอาการปวดแสบปวดร้อนได้ดีอย่างคาดไม่ถึงเลยทีเดียวแต่เมื่อเขาเอาผ้าขนหนูออกหลังจากนั้นครู่หนึ่ง และความเย็นของอากาศเมื่อความชื้นที่หลงเหลืออยู่ระเหยไป ทำให้เกิดขนลุกไปทั่วร่างกาย ยอดออกเธอหดเกร
เธอไม่ทันได้เห็นหรือได้ยินเสียงเขาเข้ามาเลย จนกระทั่งถูกแขนใหญ่ ๆ กอดรัดเอาไว้แน่น แขนของเธอถูกกดทับไว้ข้างลำตัวอย่างไม่มีทางขยับ ปืนในมือถูกกระชากออกไปอย่างง่ายดาย เธอแทบไม่ได้ยินเสียงกระสุนที่ถูกปลดออกและหล่นลงบนฝ่ามือของเขาเลย และก่อนที่เธอจะรู้ตัว เขาก็เก็บปืนเข้าโฮลสเตอร์เรียบร้อยแล้ว ด้วยท่าทางคล่องแคล่วเท้าที่สวมรองเท้าบูทถูกยกไปวางบนเก้าอี้ แล้วดึงคนตัวเล็กลงนอนคว่ำบนบนตักอย่างรวดเร็วไม่ทันแม้กระทั่งจะได้ตั้วตัว“ว้าย!”ชิดชนกร้องเสียงหลง รู้สึกอับอายจนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี เมื่อท้องของเธอไปกระแทกกับต้นขาแข็ง ๆ แต่ในตอนนั้น เธอยังไม่รู้เลยว่าโชคชะตาที่น่าอับอายกว่านี้กำลังรอเธออยู่กระโปรงของเธอถูกดันขึ้นสูงจนเห็นชายผ้าที่เริ่มขาดรุ่ยของชุดที่เธอชอบที่สุด เธอคิดว่าเขาคงหยุดแค่นี้ นี่มันก็แย่พอแล้วและไม่เหมาะสมอย่างยิ่งที่เขาจะเห็นเธอในชุดชั้นใน แต่เขาคงไม่ทำอะไรมากไปกว่านี้หรอกมั้ง…เขาเป็นสุภาพบุรุษไม่ใช่หรือ อย่างน้อยเขาก็ทำตัวเป็นแบบนั้น...หญิงสาวพยายามจะดิ้นรนต่อสู้อย่างเงียบ ๆ เพื่อไม่ให้ใครได้ยินเสียงและเข้ามาพบพวกเขาในสภาพที่ไม่เหมาะสม ไม่ว่าจะเป็นคนใช้หรือสมาชิกในครอบค...
Comments