เจ้าพ่อคาสิโนร้อนรัก

ค่ำคืนนี้บรรยากาศในคาสิโนหรูหราตระการตายิ่งกว่าทุกคืน แสงไฟระยิบระยับสะท้อนผ่านคริสตัลระย้าบนเพดาน เสียงเพลงแจ๊ซบรรเลงเบาๆ คลอไปกับเสียงหัวเราะและบทสนทนาของแขกผู้มาเยือน แต่ทุกสิ่งดูเหมือนจะหยุดนิ่งทันที เมื่อ เจน ก้าวเข้ามา

เธอสวมชุดราตรีสีดำยาวที่เข้ารูป เผยให้เห็นสัดส่วนงดงามอย่างไร้ที่ติ ชายกระโปรงผ่าขึ้นสูงแสดงเรียวขาสวยสง่า ในขณะที่สายเดี่ยวบางเฉียบประดับด้วยเพชรเล็กๆ ทำให้เธอดูทั้งเซ็กซี่และสง่างาม ผมยาวถูกรวบหลวมๆ โชว์ต้นคอขาวเนียน ใบหน้าของเธอแต่งแต้มด้วยเมคอัพที่ดูเรียบหรู ดวงตาคมหวานเปล่งประกายเจิดจรัส

ทุกสายตาหันมองเธอ รวมถึงสายตาของธนา

เขายืนอยู่ที่โต๊ะ VIP มุมห้อง พร้อมกับคอลินและริชาร์ด และหญิงสาวที่นั่งข้างๆ ซึ่งยังคงพยายามเรียกร้องความสนใจจากเขา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้สนใจอีกต่อไป

ธนาเบือนสายตาจากเธอคนนั้นทันทีที่เห็นเจนก้าวเข้ามา ท่าทางเธอมั่นใจขึ้นกว่าเดิม ราวกับราชินีที่ก้าวสู่สนามรบ เขาเลิกคิ้วเล็กน้อยก่อนจะพึมพำกับตัวเองเบาๆ “เด็กดื้อนี่…จะเล่นเกมส์อะไรกันอีก”

เจนเดินตรงไปยังบาร์ หยิบแก้วแชมเปญขึ้นมาจิบ พลางหันมามองธนา สายตาเธอยั่วเย้าและเย็นชาในเวลาเดียวกัน ก่อนจะเบือนหน้าไปพูดคุยกับชายหนุ่มที่นั่งข้างๆ เธออย่างจงใจ

ก่อนที่เจนจะถึงตัวธนา หนุ่มๆ ในคาสิโนเริ่มหันมาสนใจเธอมากขึ้น พวกเขาเดินเข้ามารายล้อมเธอเหมือนฝูงเหยี่ยวที่เห็นเหยื่อ โดยมีรอยยิ้มยั่วยวนและท่าทางที่แสดงถึงความสนใจในตัวเธอ

คนแรกคือ คอลิน ที่หล่อเหลาและเต็มไปด้วยเสน่ห์ เขาก้าวเข้ามาพร้อมกับรอยยิ้มหวานๆ บนใบหน้า “คืนนี้เธอสวยจนไม่รู้จะพูดอะไรดีเลยนะครับเจน” เขาพูดเสียงนุ่ม มือของเขาเกือบจะเอื้อมไปจับแขนเธอ แต่เจนเพียงแค่ยิ้มให้ก่อนจะหลบหลีกและเดินไปข้างๆ

ถัดมา ริชาร์ด ที่มักจะเป็นผู้ชายที่รู้จักเข้าหาผู้หญิงอย่างพอดิบพอดี แต่คืนนี้ดูเหมือนเขาจะไม่ยอมปล่อยโอกาสไปง่ายๆ เขายิ้มให้เจนอย่างมั่นใจ ก่อนจะขยับเข้าใกล้และพูด “คุณดูดีมากจริงๆ เจน ผมไม่คิดว่าจะได้เห็นคุณในลุคนี้แบบนี้ที่นี่”

แต่ยังไม่ทันที่เจนจะตอบหรือทำอะไร ธนาก็เริ่มเดินเข้ามาในวงของพวกเขา ด้วยท่าทางที่สง่าราศี และราวกับต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเธอเป็นของเขาเท่านั้น สายตาของเขากวาดไปทั่ว พิษสงของมันทำให้หนุ่มๆ ที่ยืนอยู่หายไปจากวงรอบๆ เขาในทันที

เจนเห็นธนาก้าวเข้ามาทันทีที่พวกหนุ่มๆ เริ่มเข้าหาเธอ มือของเธอชาขึ้นเล็กน้อยจากสายตาที่จ้องมองกันอย่างจดจ่อ แต่แววตาของเขาที่ยังเต็มไปด้วยความหวงแหนกลับทำให้เธอรู้สึกได้ว่า เขากำลังปกป้องเธออยู่

ธนาเดินตรงไปหาตัวเจน ด้วยท่าทางที่เงียบสงบแต่เต็มไปด้วยอำนาจ ขณะที่เขาเข้าใกล้ พวกหนุ่มๆ เริ่มถอยห่าง รู้ตัวดีว่าไม่ควรท้าทายเขา เขาหยุดอยู่ข้างเจนโดยไม่พูดอะไร ท่ามกลางความเงียบสงัดที่เกิดขึ้น

เจนยิ้มให้กับความหยิ่งยโสของธนา ก่อนจะหันไปบอกเขาเสียงเบา “คุณนี่นะ... ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะ?”

ธนาแค่ยิ้มบางๆ “ไม่ต้องห่วง พวกเขาคงเข้าใจแล้วว่าใครเป็นเจ้าของคืนนี้” เขาพูดไปด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่แฝงไปด้วยความมั่นใจ

เจนหันไปมองเขา ก่อนจะกระตุกยิ้มเล็กน้อย “งั้นฉันก็แค่ต้องการให้พวกเขารู้ว่าฉันชอบเล่นเกมส์นี้เหมือนกัน”

ในที่สุดธนาก็ยิ้มตอบกลับ “ดีแล้ว ฉันเองก็ชอบเกมส์นี้ของเธอ”

พูดจบมือใหญ่ของเขาก็คว้าจับแขนเธอแน่นราวกับจะไม่ยอมให้หลุดพ้นจากเขา ลากเธอออกจากห้องใหญ่นั้นทันที เธอรู้สึกถึงแรงกดดันจากทุกก้าวที่เขาก้าว เขาไม่ได้พูดอะไร แค่ลากเธอขึ้นไปจนถึงห้องทำงานของเขา

เมื่อประตูห้องปิดลง เขาหันมาจ้องหน้าเจนด้วยแววตาคมกริบราวกับดาบที่พร้อมจะฟาดลง

“เธอคิดว่าฉันไม่เห็นสายตาของเธอใช่ไหม...” ธนาพูดเสียงต่ำ เสียงคำรามในคอ

เจนเงียบไป ไม่ตอบอะไร แต่ความรู้สึกที่อัดแน่นอยู่ในอกมันคับแคบจนแทบหายใจไม่ออก

ธนาจับเธอให้ยืนตรงอย่างมั่นคง ก่อนจะใช้มือใหญ่ยกคางของเธอให้เงยขึ้นไปมองเขา ดวงตาของเขาลุกเป็นไฟ ราวกับพร้อมจะบดขยี้เธอในทุกอณู

“คิดว่าฉันจะยอมเธอง่ายๆ เหรอ...” เขาพูดด้วยน้ำเสียงต่ำที่เย็นเยือก “เธอกำลังเล่นกับไฟ และตอนนี้ฉันจะทำให้เธอรู้ว่าไฟนั้นร้อนแค่ไหน”

ธนาค่อยๆ ก้าวเข้ามาใกล้ เจนไม่สามารถหนีได้ แม้เธอจะพยายามขัดขืนก็ยังไม่สามารถทำอะไรได้ เขากระชากเธอให้เข้าไปในอ้อมแขนแน่น ก่อนจะกดจูบลงไปอย่างร้อนแรง ไม่มีการอ่อนโยนเหมือนเดิม

เจนขัดขืน แต่ก็ไม่อาจทำอะไรได้ มือของธนากระชากเธอจนแทบหายใจไม่ออก ในที่สุด เจนก็ทิ้งตัวไปในอ้อมแขนของเขา ทุกการกระทำของเขากำลังบีบคั้นเธอจนรู้สึกเหมือนจะขาดใจ

“จำไว้...” ธนาพูดเสียงต่ำ ข้างหูของเธอ “เกมส์นี้จะจบเมื่อฉันพูดว่าจบ”

ธนาพลิกตัวเจนให้หันมาหาเขาอย่างแรง สายตาของเขามืดมนและเต็มไปด้วยความต้องการที่ไม่สามารถปกปิดได้ เขากระชากเธอให้ติดแน่นในอ้อมแขน คำพูดของเขาหายไปท่ามกลางลมหายใจที่กระแทกกันรุนแรง เขาจับใบหน้าของเจนด้วยมือหนักแล้วกดจูบลงไปอย่างดุดัน

เจนพยายามดิ้นหนี แต่ไม่สามารถขัดขืนแรงจากธนาได้ เขาจูบเธออย่างรุนแรง เสมือนต้องการที่จะบดขยี้ทุกความรู้สึกที่ทำให้เขารู้สึกไม่พอใจ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาทำให้เจนรู้สึกเหมือนตัวเองจะขาดใจ ริมฝีปากของเขาที่ยังคงกดลงมาแน่นๆ พร้อมแรงดันจากการดึงเธอเข้าหาตัว สัมผัสที่เธอไม่คาดคิดว่าจะได้รับจากเขา

ธนาไม่ยอมให้เธอหลุดพ้นจากการจูบของเขา เขาบังคับให้เจนตอบสนองอย่างที่เขาต้องการ ดวงตาของเขาคล้ายจะบอกให้เธอหยุดฝืน และยอมรับว่าเธออยู่ในเกมส์ที่เขาควบคุม ทุกการกระทำของเขาทำให้เจนรู้สึกเหมือนจะไม่มีทางหนีจากเขาได้

“อย่าทำตัวดื้อ...” เขาพูดเสียงต่ำระหว่างที่จูบเธอ เขากระชับการกอดให้แน่นขึ้น ราวกับจะทำให้เธอรู้ว่าเธอเป็นของเขา

เจนหายใจไม่ออกจากแรงจูบของเขา เธอไม่สามารถหลุดออกจากการบังคับที่เขามอบให้ได้ ทุกอย่างเหมือนจะหยุดนิ่งในขณะที่เขายังคงจูบเธออย่างไม่ปราณี จนในที่สุดเขาก็ผละออก แต่ยังคงจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหึงหวงและความต้องการ

“จำไว้นะ... เธออยู่ในเกมส์ของฉันแล้ว” เขากระซิบเสียงทุ้มที่แฝงไปด้วยความอันตราย

ในขณะที่ชุดงามหลุดลงกองที่พื้น ธนาไม่อาจละสายตาจากร่างงามที่อยู่ตรงหน้า เขาเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ มือของเขาไล้ไปตามผิวเนียนละเอียดของเจนที่มีเสน่ห์ดึงดูด เขาสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นและความยั่วยวนที่แผ่กระจายจากเธอ ความรู้สึกที่ท่วมท้นในตัวเขาทำให้หัวใจเต้นรัว ราวกับว่านาทีนี้หยุดเวลาไว้ เขาพยายามยับยั้งตัวเอง แต่ความต้องการในใจกลับเพิ่มมากขึ้นทุกที ขณะที่เจนยืนอยู่ตรงนั้น สายตาของเธอแฝงความท้าทายและความลึกลับที่ไม่สามารถอ่านออกได้ง่ายๆ ทุกสัมผัสทุกการเคลื่อนไหวเหมือนจะเป็นการทดสอบจิตใจของทั้งสองคนว่าใครจะเป็นฝ่ายที่ยอมแพ้ก่อนกัน

เจนเบี่ยงตัวเล็กน้อย ปล่อยให้ริมฝีปากของเธอเผยยิ้มที่แทบจะไม่เห็น ความเงียบที่ปกคลุมทุกสิ่งทำให้ทุกเสียงดังก้องในหู ธนาลมหายใจร้อนแรงของเขาลึกเข้าไปในคอ เจนจ้องเขาตรงๆ ด้วยแววตาที่เหมือนรู้ว่าเขาต้องการอะไร

“เธอก็รู้ดีอยู่แล้วใช่ไหม... ว่าฉันไม่สามารถทนต่อความต้องการในตัวเธอได้อีก” ธนากระซิบเสียงต่ำ เขากระตุกยิ้มขบขันในขณะที่มือยังคงลูบไล้ผิวของเธอ

ธนาไม่สามารถห้ามตัวเองได้อีกต่อไป เขาขยับเข้าใกล้เจนมากขึ้นจนสามารถได้ยินเสียงหายใจของเธอที่เบาและเร็ว เขายื่นมือไปขยับเส้นผมของเธอออกจากใบหน้า และสายตาของเขาจับจ้องไปที่ต้นคอขาวเนียนของเจน ก่อนที่เขาจะโน้มตัวไปข้างหน้า จูบเบาๆ ที่ต้นคอนุ่มนวล ความร้อนจากริมฝีปากของเขาทำให้เจนสะท้านเล็กน้อย แต่เธอไม่ยอมหลีกหนี มือของธนาวางแผ่วๆ บนไหล่ของเธอและลากลงไปตามแผ่นหลัง ขณะเดียวกันเจนก็ปล่อยเสียงครางเบาๆ ที่ทำให้ธนาแทบหยุดหายใจ

“ไอ้คนบ้า” เจนพูดเสียงสั่นเล็กน้อย 

ธนาก้มตัวลงไปอีกครั้ง จูบของเขาคราวนี้ไม่ใช่แค่การสัมผัส แต่เป็นการดูดดึงที่หนักหน่วง จนเจนแทบจะหายใจไม่ออก ปากของเขาแนบแน่นกับผิวกายของเธอ ลมหายใจที่ร้อนระอุถูกส่งผ่านกันไป ความตึงเครียดระหว่างร่างกายของทั้งสองกลายเป็นสิ่งที่ไม่อาจหลีกเลี่ยง เจนรู้สึกถึงอุณหภูมิที่สูงขึ้นจากร่างกายของเขา ทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกไฟไหม้ ทว่าในเวลาเดียวกันมันกลับทำให้ใจเธอเต้นแรงยิ่งกว่าเดิม

เขายังคงก้มลงไปที่คอของเธอ ลมหายใจที่ร้อนชื้นกระทบกับผิวเนื้อของเจน ทำให้เธอสั่นสะท้าน แม้จะพยายามที่จะยืนหยัดไว้ แต่ในที่สุดร่างกายของเธอก็ถูกดึงดูดไปตามแรงที่ไม่มีใครสามารถต้านทานได้ ขอบโต๊ะทำงานเย็นเฉียบสัมผัสกับผิวเนื้อของเธอ แต่หัวใจของเธอกลับร้อนระอุไปทั้งตัว

“อื้ม...” เสียงของเจนหลุดออกมาในลมหายใจหนักๆ ทุกอย่างรอบตัวเหมือนจะหายไปจนกระทั่งเธอไม่สามารถแยกแยะระหว่างความต้องการที่แท้จริงกับสิ่งที่เธอไม่อาจปฏิเสธได้

ธนามองเธอด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความต้องการ 

“ชอบไหม” เขากระซิบเสียง จากนั้นเขาก็กดร่างของเธอให้แน่นขึ้น ร่างกายของเขาบดเบียดกับเธออย่างรุนแรง มือของเขาลูบไล้ไปตามผิวกายของเธออย่างช้าๆ 

“พูดสิว่าเธอชอบ”

เจนไม่อาจหักห้ามใจตัวเองได้อีก ความหวั่นไหวจากสัมผัสของเขาทำให้เธอเกือบจะสูญเสียสติ มือของเธอที่จับเขาไว้ข้างหลังแน่นขึ้น ราวกับต้องการให้เขาเข้าใกล้มากขึ้น ทุกอย่างในโลกนี้หยุดนิ่งเหลือเพียงแค่พวกเขาสองคนที่อยู่ในจุดนี้

ธนาไม่พูดอะไรอีก เขาก้มลงไปและจูบที่หน้าอกของเธออย่างช้าๆ ลึกซึ้ง ร่างกายของเจนตอบสนองทันที ความรู้สึกหวานล้ำที่เขามอบให้ทำให้เธอแทบจะละลายไปในสัมผัสนั้น ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวกลายเป็นเพียงแค่แสงจางๆ ในห้วงเวลาที่เธอถูกกระทำอย่างหมดสิ้นการต้านทาน

ธนาไม่สามารถหักห้ามตัวเองได้อีกต่อไป เขาร้อนรน มือใหญ่ของเขารีบถอดชุดของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าเวลาไม่อาจรอเขาได้อีกแล้ว ทุกการกระทำของเขารุนแรงและไม่เต็มใจที่จะหยุดลง ร่างกายของเขาทั้งหมดเผยให้เห็นความแข็งแกร่งและความปรารถนาที่ไม่อาจปฏิเสธได้ 

เจนเฝ้ามองอย่างไม่สามารถหลบสายตาได้ ร่างของธนาเปลือยเปล่าต่อหน้าต่อตาเธอ มันทำให้เธอรู้สึกถึงความร้อนที่ท่วมท้นในร่างกายของตัวเอง ความต้องการที่เคยซ่อนเร้นเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาทำให้เธอตื่นตัวและแทบไม่สามารถควบคุมตัวเองได้อีก 

ธนาเดินเข้ามาใกล้เขาอีกครั้ง ร่างกายของเขายังคงเต็มไปด้วยความปรารถนา เขามองเจนด้วยสายตาที่หิวกระหาย พร้อมกับมือที่ยื่นไปสัมผัสที่ข้างใบหน้าของเธอ ก่อนจะค่อยๆ จูบเธออีกครั้ง ท่ามกลางความเงียบงันของห้อง เจนรู้สึกถึงอุณหภูมิที่ร้อนระอุระหว่างพวกเขา ความหวั่นไหวที่ทำให้เธอไม่สามารถถอนตัวจากการสัมผัสนั้นได้

เมื่อพายุรักที่โหมกระหน่ำในห้องทำงานกว้างจบลง ทุกอย่างกลับเข้าสู่ความเงียบงัน มีเพียงเสียงลมหายใจของทั้งสองที่ยังคงหนักหน่วง เจนเอนตัวพิงขอบโต๊ะ ดวงตาของเธอหลุบลงพยายามซ่อนความหวั่นไหวที่ยังหลงเหลือ

ธนายืนพิงขอบโต๊ะอีกฝั่ง ดวงตาคมมองเธออย่างพอใจ รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่เต็มไปด้วยความมาดมั่น แต่ลึกๆ แล้วก็แฝงความอ่อนโยนที่ไม่ค่อยมีใครได้เห็น

"ยังโกรธอยู่หรือเปล่า?" เขาเอ่ยถามเสียงต่ำ ดวงตายังจับจ้องเธอไม่วาง

เจนไม่ตอบในทันที เธอยกมือขึ้นจัดเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายให้เข้าที่ แต่กลับต้องชะงักเมื่อมือใหญ่ของเขาคว้าเอวเธอไว้แล้วดึงเข้าไปใกล้

"อย่ามาทำเหมือนว่าเรื่องเมื่อกี้ไม่มีความหมาย" ธนาพูดเสียงเข้ม แววตาเขาเต็มไปด้วยความจริงจัง

"แล้วมันมีความหมายอะไรสำหรับคุณล่ะ?" เจนเงยหน้าขึ้นถาม ความดื้อรั้นในน้ำเสียงของเธอทำให้ธนาหัวเราะในลำคอ

"สำหรับฉัน... มันมากกว่าที่เธอคิด" เขาตอบพร้อมกับใช้นิ้วแตะปลายคางของเธอเบาๆ บังคับให้เธอมองเขา

เจนสะบัดหน้าหนี ดวงตาของเธอมีทั้งความสับสนและความโกรธ “คุณมันเอาแต่ใจ! ฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณนะธนา!”

"ฉันรู้" เขาตอบกลับอย่างรวดเร็ว "และเพราะเธอไม่ใช่ของเล่น ฉันถึงได้จริงจังกับเธอขนาดนี้"

เจนเงียบไป ช่วงเวลานั้นมีแต่ความตึงเครียดที่ปะทะกันระหว่างความรู้สึกของทั้งสอง เธอพยายามจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับถูกขัดด้วยมือของธนาที่แตะเบาๆ บนแก้มของเธอ

“เธอจะหนีฉันไปไม่ได้ เจน” ธนากระซิบเสียงหนักแน่น “ไม่ว่าตอนนี้ หรือเมื่อไหร่ก็ตาม”

เจนกัดริมฝีปากแน่น เธออยากจะเถียง อยากจะผลักเขาออกไป แต่หัวใจของเธอกลับสั่นไหวกับคำพูดนั้นมากกว่าที่เธออยากจะยอมรับ