เอะอะพาเข้าห้องตลอด

“ก็ไม่ใช่ว่าไม่คิดจะหนี ก็แค่ถ้าฉันจะหนี… มันคงไม่ใช่เรื่องง่ายต้องวางแผนให้ดี” 

เธอคิด พยายามมองหาทางออกที่ดีที่สุด ท่ามกลางความรู้สึกหนักอึ้งที่จับต้องได้จากสถานการณ์ที่เธอต้องเผชิญอยู่ในขณะนี้

“เขาไม่ใช่คนที่จะปล่อยให้ฉันไปง่ายๆ” ธนาเป็นคนที่มีอำนาจ และเธอก็รู้ว่าตัวเองอยู่ในอุ้งมือของเขา เธอเริ่มรู้สึกถึงแรงกดดัน และรู้ดีว่าความตื่นตระหนกจะไม่ช่วยให้เธอหลุดพ้นจากสถานการณ์นี้ได้

“แต่ถ้าฉันแค่ทำตัวให้ดี? ฉันอาจจะสร้างโอกาสให้ตัวเอง” เจนคิดต่อ มันไม่ใช่การหนีที่เธอควรทำ แต่การทำให้ธนาไว้วางใจเธออาจเป็นวิธีที่ดีกว่า ความสามารถในการเข้าถึงเขา และความเข้าใจในจิตใจของเขาจะเป็นกุญแจสำคัญในการควบคุมสถานการณ์นี้

“ลองเริ่มต้นใหม่ดูก่อน” เธอพูดกับตัวเอง ในขณะนั้นภาพของธนาโผล่ขึ้นมาในหัว เขาอาจจะดูดุ แต่ลึกๆ แล้วเธอก็เห็นความห่วงใยที่ซ่อนอยู่ในสายตาของเขา “อาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่คิด ถ้าฉันเข้าใจเขาให้มากขึ้น”

เจนเริ่มวางแผน จดบันทึกในใจเกี่ยวกับสิ่งที่เธอได้เรียนรู้จากเขา เธอจะต้องใช้ความพยายามมากขึ้นในการทำให้เขาเห็นถึงความสามารถและความตั้งใจของเธอ ไม่ใช่แค่เด็กสาวคนหนึ่งที่เขาต้องควบคุม

“ถ้าฉันสามารถสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเขาได้… อาจจะมีโอกาสในการหลบหนีในภายหลัง” เธอคิดต่อ ความคิดนี้ทำให้เธอรู้สึกมีกำลังใจมากขึ้น ความมุ่งมั่นในการสร้างแผนการรอบคอบทำให้เจนรู้สึกว่าตัวเองยังมีความหวังและไม่ต้องกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น

“ถึงเวลาที่ต้องใช้สมองและไหวพริบให้เต็มที่” เธอพูดกับตัวเองอย่างหนักแน่น และรู้ว่าต่อจากนี้ต้องมีการเปลี่ยนแปลงในท่าทีและพฤติกรรมของเธอ เพื่อให้สามารถกลับมาอยู่ในสภาพที่ดีที่สุดได้อีกครั้ง

ที่วัดอาม่า (A-Ma Temple) วันนี้บรรยากาศค่อนข้างคึกคัก นักท่องเที่ยวและผู้คนที่มาไหว้พระเต็มไปหมด เสียงสวดมนต์และเสียงระฆังที่ดังเป็นจังหวะสอดคล้องกับกลิ่นหอมของธูปที่ลอยฟุ้งไปทั่วบริเวณ ทำให้รู้สึกถึงความสงบและศักดิ์สิทธิ์ของสถานที่

เจนยืนอยู่ที่บริเวณหน้าวัด มองไปที่เจดีย์สวยงามที่ตั้งอยู่สูงตระหง่าน ท่ามกลางแสงแดดที่ส่องสว่าง เธอรู้สึกได้ถึงความเย็นสบายจากลมที่พัดผ่าน พื้นที่รอบๆ เต็มไปด้วยพืชพรรณและดอกไม้ที่ถูกจัดเรียงอย่างสวยงาม นักท่องเที่ยวบางคนกำลังถ่ายรูป บางคนก็ยืนคุยกันด้วยเสียงหัวเราะ

เจนยืนอยู่บนพื้นหินที่เย็นสบาย สวมใส่ชุดเดรสสีขาวที่มีลายดอกไม้เล็กๆ ทำให้เธอดูโดดเด่นท่ามกลางฝูงชน สีหน้าของเธอมีความสดใสและมีชีวิตชีวาในขณะที่เธอมองรอบๆ ชื่นชมบรรยากาศที่สวยงามและเต็มไปด้วยความสุข

“ที่นี่มันสวยจริงๆ” เธอกระซิบกับตัวเอง ก่อนจะยิ้มให้กับพระพุทธรูปที่ตั้งอยู่ภายในวัด ยิ่งมองเธอก็ยิ่งรู้สึกถึงความสงบและความสุขที่หล่อเลี้ยงหัวใจของเธอ

แต่ลึกๆ แล้ว เจนกลับรู้สึกถึงความวุ่นวายภายในจิตใจ เมื่อคิดถึงธนาที่เป็นคนที่ทำให้เธอรู้สึกสับสนและมีความรู้สึกที่หลากหลาย วัดนี้จึงกลายเป็นสถานที่ที่เธอสามารถหลีกหนีจากความวุ่นวายในชีวิตและใคร่ครวญถึงความรู้สึกของตนเองได้

ในขณะเดียวกัน เจนก็รู้สึกถึงสายตาของผู้คนที่มองมาที่เธอ บางคนดูสนใจในความงามของเธอ ขณะที่บางคนก็รู้สึกสงสัยในท่าทางที่แปลกตา แต่เธอก็เลือกที่จะไม่สนใจ ยิ้มให้กับทุกคนที่ผ่านไปมา พร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ เพื่อรับบรรยากาศที่อบอุ่นและน่าประทับใจนี้ไว้ในใจ

เมื่อเธอเดินเข้าไปในตัววัด เสียงสวดมนต์และความเงียบสงบทำให้เธอรู้สึกเหมือนอยู่ในโลกอีกใบ

“จะนั่งเหม่อตรงนั้นอีกนานไหม?” เสียงดุดันคุ้นเคยดังขึ้น ทำให้เจนสะดุ้ง เธอรู้ว่าเป็นเสียงของธนา เจ้าของอำนาจที่เธอต้องอยู่ภายใต้ เขามีวิธีการที่จะทำให้เธอต้องหันกลับไปมองเสมอ

“ไอ้คนบ้าอำนาจ…” 

เจนบ่นงึมงำ แม้จะรู้ว่าเขาได้ยิน แต่เธอก็ไม่ได้สนใจมากนัก ความรู้สึกที่ถูกควบคุมเริ่มทำให้เธออึดอัดขึ้นเรื่อยๆ

“มานี่!” 

เขาตบที่โซฟากว้างที่เขานั่งอยู่ เสียงนั้นแสดงถึงความเร่งรีบและคำสั่งที่ชัดเจน จนทำให้เธอต้องยอมเดินเข้าหา เขาเป็นคนที่เธอรู้จักดี และรู้ว่าการต่อต้านจะทำให้เธออยู่ในสถานการณ์ที่ไม่ดี

ธนารู้ดีว่าเด็กแสบนี่แค่แกล้งทำตัวดีกับเขานิดหน่อย แต่จริงๆ แล้วเธอพยศขนาดไหน ความเป็นเจนในวันที่อ่อนหวานและมีเสน่ห์นั้นตรงข้ามกับภาพลักษณ์ที่เขาเคยเห็นมา ในขณะที่เธอเดินมาหาเขา ความอ่อนเยาว์และความสวยที่ไม่เป็นสองรองใครทำให้หัวใจของเขาเต้นรัวขึ้น

เสื้อหลวมๆ ที่เธอสวมอยู่กลับกลายเป็นจุดสนใจ ขับเน้นรูปร่างของเธอที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง อกอวบใหญ่ที่ล้นทะลักออกมาอย่างเซ็กซี่ เอวกิ่วที่รัดแน่นทำให้เขาแทบห้ามใจไม่ให้ละสายตา เรียวขาสวยๆ ที่ส่องแสงในความสว่างรอบตัวเธอทำให้ธนาตระหนักถึงเสน่ห์ที่มีอยู่ในตัวเด็กสาวคนนี้ ผิวเนียนใสเหมือนผิวของคนที่ยังไม่ถูกแตะต้อง

เจนหน้างอ มองหน้าเขาอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จะทำเสียงเลียนแบบ “เจนมานี่!” เสียงเล็กๆ ของเธอกลายเป็นการยั่วโมโหของธนา ราวกับเด็กน้อยที่กำลังพยายามทำให้ผู้ใหญ่รู้สึกอึดอัด

ธนาสะกิดอารมณ์ที่อยากจะยิ้มออกมา แต่เขาก็ต้องการรักษาหน้าตาที่เข้มแข็งและดุดันไว้ ขณะที่เขานั่งอยู่บนโซฟา ร่างสูงใหญ่ของเขายังคงแผ่รังสีความสง่าออกมา ขณะที่เจนทำตัวเลียนแบบ คิ้วของเขาเลิกขึ้นเล็กน้อย แต่ในใจกลับรู้สึกถึงความรำคาญที่เข้ามาเยือน

“เธอคิดว่าการเลียนแบบจะทำให้ฉันปล่อยเธอไปหรือไง?” 

เขาถามเสียงเข้ม แต่ในหัวใจกลับรู้สึกขบขันกับการกระทำของเธอที่ดูน่ารักในแบบที่เขาไม่คาดคิด

เจนยิ้มให้เขาอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม

 “ก็แค่สนุกๆ นี่นา น้อยใจอะไรนักหนา” 

เธอตอบพลางยักคิ้วอย่างกวนประสาท ธนาเห็นแบบนั้นยิ่งทำให้ความรู้สึกหงุดหงิดและความน่ารักของเธอมันขัดแย้งกันในใจของเขา

“ถ้าเธอไม่อยากถูกดุ ก็เลิกทำตัวน่ารำคาญได้แล้ว” 

เขายังพยายามทำเสียงเข้ม แต่สุดท้ายก็ถูกความน่ารักของเจนทำให้เขายิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว จนเขาต้องเก็บอารมณ์นั้นไว้ในใจ แต่ไม่สามารถละสายตาจากเด็กสาวตรงหน้าได้เลย

เจนไม่รอให้เขากระชาก เธอเดินไปนั่งบนตักกว้างของเขาอย่างมั่นใจ กอดคอธนาแน่น พร้อมกับยิ้มกวนๆ 

“มาจะจูบเหรอ?” 

ถามอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม ท่าทีกวนๆ ของเธอทำให้ธนาหัวเราะในใจ แต่ภายนอกยังพยายามรักษาหน้าดุไว้

“เด็กแสบ…” เขาพึมพำด้วยเสียงต่ำ แต่ก็ไม่สามารถเก็บความขบขันไว้ได้ เพราะเจนทำให้เขาอดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้ เขามองขำแล้วแกล้งเด็กคืน ล้วงมือเข้าไปในเสื้อตัวหลวม ขยำอกใหญ่ที่เด้งสู้มือ ไล้มือไปที่หัวนมเล็กๆ นั่น เสียงหัวใจของเขาเต้นรัวด้วยความรู้สึกที่พุ่งขึ้นสูง เจนถึงกับตกใจ เธอเบิกตาโตด้วยความตื่นเต้นและโกรธเคือง

“คนบ้า! คนหื่น!” เจนแหวใส่เขา แต่ในน้ำเสียงกลับแฝงไปด้วยความตื่นเต้นที่ซ่อนอยู่

ธนาหัวเราะเสียงเบา เหมือนรู้ว่าการกระทำของเขาทำให้เธอเกิดอารมณ์ปั่นป่วน 

“เธอรู้ใช่ไหมว่าเด็กดื้อต้องโดนอะไร?” 

ธนาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยอำนาจ เขายิ้มขณะมองเธอด้วยสายตาที่ไม่อาจต้านทานได้

เจนเบิกตากว้างด้วยความตื่นเต้นและกลัวในเวลาเดียวกัน แต่ก่อนที่เธอจะมีโอกาสตอบ เขาก็โน้มตัวเข้ามาและจูบเธออย่างเร่าร้อน จูบที่ไม่ให้เธอหายใจ เสมือนว่าเขาต้องการให้เธอรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่เขามีต่อเธอ

ริมฝีปากของเขากดทับไปที่ปากของเธอ ความรู้สึกร้อนรุ่มและกระตุ้นในหัวใจของทั้งคู่พลุ่งพล่าน เสียงหัวใจของเจนเต้นรัวราวกับจะหลุดออกมาจากอก ขณะที่เธอรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุนอยู่ในขณะนั้น

เขาจูบเธออย่างเต็มที่ เหมือนจะบอกให้เธอรู้ว่าไม่มีทางหนีจากเขาได้ ทุกความคิดที่เธอมีถูกบดบังด้วยความร้อนแรงของจูบนี้ สัมผัสที่ทำให้เธอรู้สึกถึงอำนาจและความรักในเวลาเดียวกัน

เมื่อเขาผละออก เธอหายใจหอบด้วยความประหลาดใจ ยังไม่ทันจะได้ตั้งตัว เขาก็กดจูบเธออีกครั้ง เรียกเสียงครางจากในลำคอของเธอ เขายิ้มในใจเมื่อเห็นเธอไร้เรี่ยวแรง แต่กลับรู้สึกมีชีวิตชีวามากขึ้นเมื่ออยู่ใกล้กันแบบนี้

เขาไม่รอช้า ถลกเสื้อของเธอขึ้นจนเผยให้เห็นผิวเนียนใส และความเซ็กซี่ที่ซ่อนอยู่ข้างในนั้น ความรู้สึกตื่นเต้นพลุ่งพล่านในใจของเขา ขณะเดียวกัน เจนก็รู้สึกเหมือนหัวใจจะหยุดเต้นเมื่อเธอเห็นแววตาของเขา

“ฉันต้องการมากกว่านี้...” 

เขาพึมพำเสียงต่ำ ก่อนจะก้มลงไปจูบเธออีกครั้ง จูบที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อนและความกระตือรือร้น ลิ้นของเขาค่อยๆ ลื่นไหลเข้าสัมผัสกับลิ้นของเธอ เรียกเสียงครางอื้ออึงจากในลำคอของเธอ

ทุกการสัมผัสทำให้เจนรู้สึกเหมือนถูกไฟเผา ความร้อนจากเรือนร่างของเขาแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเธอ เธอรู้สึกถึงความต้องการที่เพิ่มสูงขึ้นและไม่สามารถต้านทานได้

เขาเรียกความกระตือรือร้นในตัวเธอให้ลุกโชนขึ้น จูบที่ดูดดื่มและเร่าร้อนทำให้เธอแทบจะหลุดไปจากโลกแห่งความจริง เธอตอบรับจูบของเขาอย่างเต็มที่ ลืมทุกอย่างรอบตัว ความรู้สึกที่มีต่อกันเหมือนจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

เขาผละออกจากการจูบ สายตาจับจ้องไปที่ร่างช่วงบนเปลือยของเธออย่างไม่อาจละสายตา อกใหญ่เด้งดึ๋งอยู่ตรงหน้า สร้างความต้องการในใจให้เพิ่มพูนขึ้นอย่างรวดเร็ว หัวนมแดงๆ คู่นั้นทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกดึงดูดด้วยแรงโน้มถ่วงอันร้อนแรง

“เธอทำให้ฉันแทบจะอดใจไม่ไหว…”

 เขาพูดเสียงกระเส่า สายตาเขาส่องประกายความต้องการที่เขาไม่สามารถปิดบังได้ ความรู้สึกที่เคยซ่อนเร้นกลับไหลบ่าออกมาอย่างเต็มที่

เจนรู้สึกได้ถึงแรงดึงดูดจากเขาในขณะที่เธอเผชิญหน้ากับสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาของเขา รู้ดีว่าเธอกำลังอยู่ในเกมที่เต็มไปด้วยอารมณ์ร้อนแรง และใจของเธอก็กระตุ้นให้ตอบสนองเขาอย่างเต็มที่

เขาก้มลงไปหาหัวนมแดงสวยของเธอ สัมผัสลิ้นอุ่นๆ สัมผัสกับผิวเนียนนุ่มของเธอ เสียงหวานแผ่วเบาแผ่ออกมาเมื่อเขาเริ่มเลียและดูดอย่างช้าๆ ความรู้สึกที่รุนแรงทำให้ทั้งสองแทบจะลืมทุกสิ่งรอบตัว ช่วงเวลานี้มีเพียงแค่เขาและเธอเท่านั้น

“อืม…อย่าทำแบบนี้…” 

เสียงของเธอสั่นสะท้าน แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงความร้อนที่เริ่มลุกโชนในใจ เมื่อเขาทำให้ร่างกายของเธอรู้สึกตื่นตัว ความรู้สึกที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้เธอรู้สึกว่าตนเองกำลังจะหลุดจากความควบคุม

เขาก้มลงเลียวนรอบหัวนมของเธออย่างช้าๆ สร้างความกระสันในจิตใจของเธอให้มากขึ้น เสียงของเธอเริ่มสั่นระริกจนแทบจะไม่สามารถพูดได้

 “ธนา…อ๊ะ…” 

เธอหลุดปากออกมา ความรู้สึกทั้งหวานและร้อนแรงทำให้เธอแทบจะไม่อาจทนต่อไปได้

“เธอรู้ไหม ว่าวันนี้ฉันอยากได้เธอมากแค่ไหน?” 

เขาหยุดชั่วขณะ ประสานสายตากับเธอ ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบเธออีกครั้ง ขณะที่มืออีกข้างเริ่มลูบไล้ไปตามเรียวขาเพรียวของเธอ ความรู้สึกที่ผสมผสานกันอย่างร้อนแรงนี้ทำให้ทุกอย่างดูเหมือนจะช้าลง แต่ความต้องการในใจของเขากลับเร่งเร้าให้เขาอยากได้เธอในแบบที่ลึกซึ้งกว่านี้