เมื่อเจ้าพ่อหลงลูกอ้อน

เจนที่ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความเจ็บแปล๊บที่ท่วมท้นร่าง เธอรู้สึกถึงความระบมไปทั่วตัว ราวกับว่าเมื่อคืนนี้เธอถูกลากไปตามพื้น

 “ไอ้บ้าเอ๊ย…” 

คิดในใจอย่างหัวเสีย ขณะที่พยายามลุกขึ้นนั่งด้วยความเจ็บปวด ความทรงจำของค่ำคืนก่อนกลับมาในทันที ทำให้เธอรู้สึกอับอายอย่างรุนแรง

เมื่อสายตาของเธอสบเข้ากับธนาที่นอนอยู่ข้างๆ เขายังคงหลับอยู่ มีรอยยิ้มบนใบหน้าที่ทำให้เธอแทบอยากจะถีบเขาออกไปจากเตียง

 “มันไม่ยุติธรรมเลย” เจนคิดในใจ ขณะที่มือของเธอเลื่อนไปสัมผัสร่างของเขาอย่างไม่ตั้งใจ ก่อนที่ความรู้สึกประหลาดจะเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ

“ตื่นแล้วเหรอ?” 

ธนาถามเสียงใส พลางยิ้มอย่างมีเลศนัย ขณะที่เขาเหยียดแขนออกมาข้างๆ ทำให้เธอรู้สึกถึงความเย้ายวน 

“มันเจ็บนะ!” เจนพูดเสียงแข็ง ขณะพยายามดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างของเธอ เธอไม่อยากให้เขาเห็นความอ่อนแอของตัวเอง

“เจ็บเหรอ?” เขายิ้มอย่างยั่วยวน “เพราะเธอสมยอมเองนี่นา”

เจนยังคงเป็นม้าพยศที่ไม่ยอมให้ใครควบคุม ในขณะที่เขาใกล้เข้ามา ความรู้สึกตื่นเต้นและท้าทายแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เจนไม่ต้องการให้เขามีอำนาจเหนือเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถปฏิเสธความต้องการที่เพิ่มขึ้นในใจได้

“ฉันไม่ใช่ของเล่นของคุณนะ!” เธอตอบเสียงดัง ขณะพยายามจะขยับตัวหนีจากอ้อมแขนของเขา แต่ธนายิ่งดึงเธอเข้ามาใกล้ เขายิ้มและมองตาเธอด้วยความท้าทาย

“ใครว่าเธอเป็นของเล่น?” เขาพูดเสียงต่ ำมือของเขาสัมผัสเบา ๆ ที่ต้นขา ทำให้เธอสั่นสะท้าน “แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าเธอรู้สึกดีใช่ไหม?”

เจนรู้สึกถึงความร้อนในแก้มที่เริ่มเปลี่ยนสี เธอไม่อยากให้เขาเห็นความอ่อนแอ แต่ความรู้สึกในใจนั้นมันแสดงออกมาโดยไม่รู้ตัว

“ฉัน… ฉันไม่รู้!” เจนพูดเสียงเบา ส่ายหน้าหวังจะกลบเกลื่อนความรู้สึกที่เกิดขึ้นในใจ

“ไม่รู้? หรือกลัวที่จะยอมรับ?”

 ธนาไม่หยุดที่จะยั่วเย้าเขา เขาโน้มตัวเข้าหาเธอจนใบหน้าแทบจะสัมผัสกัน “ถ้าเธอไม่กลัว ก็ให้ฉันพิสูจน์ให้เธอดู”

เจนต้องการที่จะปฏิเสธ แต่ความรู้สึกที่ถูกปลุกเร้าทำให้เธอรู้สึกเหมือนกำลังอยู่ในวงล้อมแห่งความหลงใหลที่หนีไม่พ้น ธนาใช้มืออีกข้างดึงเธอเข้ามาใกล้ จูบเธออย่างไม่เกรงใจ ริมฝีปากของเขากดทับลงมาทำให้เธอรู้สึกตื่นเต้นจนใจเต้นแรง

“อืม…” เจนพยายามจะผลักเขาออกไป แต่ก็ไม่สามารถต้านทานแรงดึงดูดที่เกิดขึ้นในตัวเขาได้

“ดูสิ… เธอเองก็รู้ว่ามันดี” เขาแย้มยิ้มเมื่อเห็นการตอบสนองของเธอ ก่อนที่จะยิ่งโน้มตัวเข้าหาเธออีก “และฉันจะไม่ปล่อยเธอไปง่ายๆ”

การต่อสู้ระหว่างความปรารถนาและความเป็นตัวของตัวเองยังคงดำเนินต่อไป ในขณะที่เจนกำลังหาวิธีที่จะไม่ให้ธนาชนะในการควบคุมเธอ แต่กลับพบว่าตัวเองกำลังเริ่มหลงใหลในความร้อนแรงของเขาอย่างช้าๆ...

“จะขังไว้แต่บนนี้รึไง?” เจนพูดด้วยน้ำเสียงท้าทาย ขณะพยายามจะผลักธนาออกไป แต่ธนายังคงยิ้มอย่างมั่นใจ

“ทำไม คิดหนีอีกล่ะสิ” เขาตอบ ก่อนจะก้มลงจูบเธออีกครั้ง ความร้อนจากการสัมผัสทำให้เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอกำลังถูกล้อมรอบด้วยไฟ

“ถ้าเธออยากออกไปข้างนอก ก็ต้องทำให้ฉันพอใจเสียก่อน” ธนาพูดเสร็จ เขาก็โน้มตัวเข้าหาเธออีกครั้ง ในขณะที่ความรู้สึกตื่นเต้นผสมกับความท้าทายแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเจน

“แล้วจะทำยังไงให้คุณพอใจ?” เธอถามกลับด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความกล้า ในใจเธอรู้ดีว่าตนเองกำลังเล่นเกมที่อาจจะส่งผลย้อนกลับได้

“ง่ายๆ แค่ยอม เลิกดื้อ เลิกต่อต้านฉัน”

 เขาตอบอย่างมั่นใจ ก่อนที่จะเริ่มโน้มตัวเข้ามาใกล้เธออีกครั้ง

เจนรู้สึกถึงหัวใจที่เต้นแรงเมื่อเขาเริ่มสัมผัสเธออย่างแผ่วเบา เขากดจูบที่ริมฝีปากของเธออีกครั้ง ราวกับเป็นการบอกว่าเขาจะไม่ปล่อยให้เธอไปง่ายๆ

“ไม่ต้องกลัว… ฉันจะให้เธอได้สัมผัสประสบการณ์ใหม่ที่ไม่มีใครเคยให้เธอมาก่อน” 

เขากระซิบบอก เธอรู้สึกถึงไฟแห่งความปรารถนาที่ลุกโชนในใจ แม้จะพยายามต้านทาน แต่ก็ดูเหมือนว่าการต่อสู้ในครั้งนี้อาจไม่ง่ายอย่างที่คิด

“ถ้าเธออยากออกไปข้างนอก ก็ต้องทำให้ฉันพอใจ” เขาพูดอย่างมั่นใจ ราวกับว่าเขาเป็นผู้ควบคุมทุกอย่าง

“แล้วถ้าฉันไม่ยอมล่ะ?” เจนถามอย่างท้าทาย

“ในเมื่อเธอไม่ยอม… ฉันก็จะทำให้เธอยอมจนได้” เขาแย้มยิ้ม ก่อนที่จะก้มลงจูบเธออย่างดิบเถื่อนอีกครั้ง การต่อสู้ระหว่างความหลงใหลและความเป็นอิสระยังคงดำเนินต่อไปในห้วงอารมณ์ที่เต็มไปด้วยความตึงเครียดและไฟแห่งความปรารถนา...

……………………………

ธนาลงไปจัดการงานข้างล่างในบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความเร่งรีบและเสียงเซ็งแซ่ของคาสิโน ผู้คนพลุกพล่าน ทั้งลูกค้าและพนักงานต่างมุ่งมั่นทำหน้าที่ของตัวเอง เสียงของเครื่องสล็อตที่หมุน เสียงหัวเราะและเสียงพูดคุยกันของผู้คนสร้างบรรยากาศที่คึกคัก

เมื่อเขาเดินผ่านพื้นที่เล่นเกม ธนาได้ยินเสียงเรียกจากพนักงานต้อนรับที่ทักทายเขาอย่างกระตือรือร้น 

“สวัสดีค่ะ บอส!” 

ซึ่งทำให้เขาพยักหน้าให้และเดินต่อไปอย่างมั่นใจ เขารู้ว่าเขาต้องรับผิดชอบมากมาย ทั้งการดูแลลูกค้าและการจัดการกับปัญหาที่เกิดขึ้นในคาสิโน

เขาเข้าไปในห้องประชุมเล็กๆ ที่มีลูกน้องกำลังรออยู่ ภายในห้องมีแสงสลัวจากโคมไฟที่ให้ความรู้สึกจริงจัง แต่ยังคงอบอุ่น ลูกน้องแต่ละคนต่างตั้งใจฟังขณะที่ธนาพูดถึงแผนการใหม่และการปรับปรุงบริการให้ดีขึ้น เขาสื่อสารอย่างมีอำนาจ แสดงให้เห็นถึงความเป็นผู้นำที่ทำให้ทุกคนรู้สึกมั่นใจในวิสัยทัศน์ของเขา

“เราต้องเพิ่มความพิเศษให้กับลูกค้า VIP ของเรา” ธนาพูดด้วยเสียงหนักแน่น “สร้างประสบการณ์ที่พวกเขาจะไม่มีวันลืม”

เขาสั่งให้จัดเตรียมบริการพิเศษสำหรับลูกค้า VIP รวมถึงการเพิ่มเกมใหม่และโปรโมชั่นที่น่าสนใจ ลูกน้องหลายคนขานรับด้วยความตื่นเต้น ขณะที่คนอื่นๆ ก็จดบันทึกอย่างละเอียด

เมื่อการประชุมสิ้นสุดลง ธนาเดินออกจากห้องด้วยความรู้สึกที่เป็นงานหนักแต่ก็เต็มไปด้วยความท้าทาย เขาใช้เวลาหลายชั่วโมงในการจัดการปัญหาต่างๆ ทั้งเรื่องการเงิน การให้บริการลูกค้า และการดูแลพนักงาน

บรรยากาศในคาสิโนยังคงคึกคัก ธนารู้สึกถึงความกดดัน แต่ในใจของเขายังคงมีภาพของเจนที่ทำให้หัวใจเขาหวิว เขารู้สึกถึงการเชื่อมโยงที่พิเศษระหว่างพวกเขาและไม่สามารถรอที่จะกลับไปที่ห้องทำงานเพื่อดูเธออีกครั้ง

ในขณะที่ธนาเดินผ่านบริเวณต่างๆ เขามองเห็นลูกค้าแต่ละคนที่มีความสุขกับการเล่นและการใช้เวลากับเพื่อน ทำให้เขารู้สึกว่าคาสิโนไม่ใช่แค่สถานที่ทำงาน แต่ยังเป็นแหล่งรวมความสนุกสนานที่เขาต้องรักษาไว้ให้ดี

 เมื่อเขากลับขึ้นมาถึงห้อง ธนาก็รู้สึกได้ถึงความตึงเครียดที่ยังคงอยู่ในอากาศ เขาสูดหายใจลึกๆ และเตรียมตัวที่จะเผชิญหน้ากับเจนในอารมณ์ใหม่—อารมณ์ที่ผสมผสานระหว่างความโกรธและความหลงใหลที่ทำให้เขาไม่สามารถละสายตาจากเธอได้

“ฉันอยากออกไปข้างนอก ไหนว่าฉันทำตัวดีจะให้ไปไงคะ?” 

เจนถามด้วยน้ำเสียงท้าทาย ดวงตาเธอเต็มไปด้วยความไม่ยอมแพ้

ธนาเหลือบมองเธออย่างไม่พอใจ “เธอคิดว่าจะออกไปได้ง่ายๆ หรือไง? ฉันต้องมีเหตุผลที่ให้เธอออกไป”

“ฉันก็ทำดีแล้วนะ!” 

เจนตอบกลับทันที เธอไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอจะยอมแพ้

ธนาลุกขึ้นยืน เขาเดินเข้าไปใกล้เจน ดวงตาของเขาแสดงถึงความเด็ดเดี่ยว 

“เธอยังเป็นม้าพยศที่ฉันต้องควบคุมอยู่เลยนะ ถ้าอยากออกไปจริงๆ ต้องทำตามกฎของฉัน”

เจนทำหน้างอ รู้สึกโกรธแต่ก็มีความท้าทายอยู่ในสายตา “ถ้าฉันไม่ทำล่ะ? คุณจะขังฉันไว้ที่นี่อีกนานไหม?”

“ถ้าเธอไม่ทำตาม ฉันก็มีวิธีที่จะทำให้เธอรู้ว่าไม่ควรขัดคำสั่ง” เขาเข้ามาใกล้จนเธอรู้สึกได้ถึงความร้อนแรงที่ลอยมาจากเขา

“คุณคิดว่าฉันกลัวเหรอ?” เจนท้าทาย สู้หน้ากับเขา “ถ้าจะขังฉันไว้ ก็ต้องให้มีเหตุผลหน่อยสิ”

ธนายิ้มเยาะ “ถ้าเธออยากออกไป ให้ฉันได้คิดดูหน่อย ฉันมีทางให้เธอ แต่เธอต้องยอมรับเงื่อนไข”

“เงื่อนไขอะไร?” เจนถาม โดยที่รู้สึกสงสัย

“เธอจะต้องทำตามคำสั่งของฉันอย่างไม่มีเงื่อนไข ถ้าเธอยอม ฉันจะพาออกไป แต่ถ้าไม่…” เขาหยุดพูด เพื่อสร้างความตึงเครียดให้กับเจน

เจนคิดอยู่สักพัก ก่อนจะพูดอย่างมั่นใจ “ก็ได้ ฉันจะทำตาม แต่ไม่ให้มาทำเกินเลยกับฉันนะ”

ธนาเลิกคิ้ว มองเธอด้วยความสนใจ “ถ้าเธอยอมรับ ฉันจะพาเธอไป แต่ระวังตัวไว้ด้วยล่ะ เจน”

“ไม่ให้ไปก็ไม่ไป!” เจนพูดเสียงดัง หน้างอเชิดอย่างไม่พอใจ ก่อนที่จะเดินหนีไปอีกทาง ธนามองตามด้วยความหงุดหงิดที่เธอไม่ยอมเชื่อฟัง

“เจน!” เขาเรียกเสียงเข้ม หยุดการเคลื่อนไหวของเธอได้ในทันที เจนหันมามองเขาอย่างไม่สบอารมณ์ แต่ก็ยังยืนอยู่ในที่ของเธอ

“ยังอีก!” เขาตะโกนเรียกเธออีกครั้งอย่างไม่ยอมแพ้ “มานี่เร็ว!”

เจนยืนมองเขาตาเขม็ง ไม่ยอมให้ความโกรธในใจของเธอหมดไปง่ายๆ แต่ในที่สุด ธนาก็ดึงเธอเข้ามาใกล้และจับเธอนั่งลงบนตักกว้างของเขา

“เธอคิดว่าเธอจะทำแบบนี้ได้เหรอ?” เขาพูดเสียงต่ำ แต่เต็มไปด้วยอำนาจ ทำให้เจนรู้สึกถึงการกดดันอย่างแรงกล้า เธอสั่นเล็กน้อยเมื่อร่างของเขาแนบชิดกัน แต่ก็ยังพยายามทำตัวให้เข้มแข็ง

“ฉันไม่ได้ทำผิด!” เจนสวนกลับ แม้ว่าหัวใจของเธอจะเต้นแรงอยู่ในอก แต่เธอก็ยังคงพยายามรักษาอารมณ์ไม่ให้ถลำลึกเกินไป

“ถ้าเธอไม่ทำผิด แล้วทำไมต้องหนี?” ธนาถาม ตาคมจ้องมองเธออย่างตั้งใจ เขาไม่ยอมให้เธอหลุดพ้นจากสายตาของเขา

เจนรู้สึกถึงความตึงเครียดที่เกิดขึ้นในอากาศ และก็รู้ว่าธนาจะไม่ปล่อยให้เธอไปง่ายๆ การอยู่บนตักเขาทำให้เธอรู้สึกอึดอัด แต่ในขณะเดียวกันก็รู้สึกถึงความอุ่นจากร่างกายของเขา ที่ทำให้หัวใจของเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ

“ปล่อยฉันไปเถอะ!” เธอพยายามพูดให้เสียงนุ่มลง แม้จะมีความโกรธปะปนอยู่ในคำพูด

“ไม่… ฉันจะไม่ปล่อยเธอไปไหน” ธนาพูดพร้อมกับยิ้มมุมปากอย่างมีเลศนัย เขาดึงเธอให้แนบชิดมากขึ้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่นและความปรารถนาอย่างแท้จริง

เจนรู้สึกถึงความหวั่นไหวในใจ เธอไม่สามารถทำใจให้มั่นคงได้เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา ความรู้สึกที่เกิดขึ้นทำให้เธอเริ่มสับสนและไม่แน่ใจว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป

เจนคิดขึ้นได้ เปลี่ยนแผนในใจ ดวงตาของเธอวาววับด้วยความมั่นใจ ก่อนจะหันไปกอดคอเขาอย่างกล้าๆ สัมผัสที่แนบแน่นทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้น ความกล้าหาญที่เกิดขึ้นในใจทำให้เธอก้มลงจูบเขาอย่างร้อนแรง ธนาเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ ก่อนที่ความรู้สึกนั้นจะค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นความร้อนแรงที่พุ่งขึ้นในตัวเขา

“ยังไม่พอ” 

เขาพูดเสียงต่ำ รู้สึกถึงการกระตุ้นจากร่างกายของเธอ เขากดจูบเร่าร้อนลงไปอีกครั้ง ริมฝีปากของเขาและเธอประสานกันอย่างเต็มที่ เสียงครางกระหึ่มในใจของเขาดังขึ้นเมื่อรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา

เจนตอบรับจูบของเขาด้วยความร้อนแรง เธอรู้สึกถึงแรงดึงดูดที่ทำให้เธออยากใกล้ชิดมากขึ้น ริมฝีปากของเขาอ่อนนุ่มและเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ลึกซึ้ง ความปรารถนาที่อัดแน่นในตัวเธอทำให้ไม่สามารถหักห้ามใจได้อีกต่อไป

เขาจูบเธออย่างดุดัน ลิ้นของเขาแทรกซึมเข้ามาเล่นกับลิ้นของเธอ เสียงครางที่หลุดออกมาจากลำคอของเขาทำให้เธอรู้สึกถึงความตื่นเต้นที่พุ่งพาให้เธอหลงใหลในเขามากขึ้น

“เธอทำให้ฉันหลงใหลมากเกินไปแล้ว” 

ธนาพูดเสียงแผ่วข้างหูเธอ ขณะกระชับกอดแน่นขึ้น เขารู้ว่าความรู้สึกนี้ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ และเขาจะไม่ยอมให้โอกาสนี้หลุดลอยไปแน่นอน

เจนทำท่าออดอ้อน หยุดพักจากการจูบแล้วสบตากับธนาด้วยความหวานใส 

“นะ นะคะ ให้ฉันออกไปข้างนอกบ้างเถอะ” 

เสียงของเธอแผ่วเบา แต่กลับเต็มไปด้วยเสน่ห์ จนทำให้ธนารู้สึกอ่อนยวบในใจ

“ออดอ้อนขนาดนี้ ถ้าปล่อยออกไปจะกลับมาหรือเปล่า?” 

เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความขบขันและความห่วงใย แต่ก็ยังไม่ลืมที่จะเผยให้เห็นความดุร้ายในสายตา

“ฉันสัญญา… ฉันจะกลับมา” เจนยิ้มกว้าง สัมผัสที่ละเอียดอ่อนทำให้เธอมั่นใจขึ้น

“ถ้าอย่างนั้น… มานี่” เขาเรียกเธอให้เข้าใกล้ ก่อนจะดึงเธอมากอดอย่างแน่นหนา “แต่ต้องระวังตัวด้วยนะ ฉันไม่ชอบให้ใครเข้ามาใกล้เธอ”

“จะให้ฉันทำตัวดีไหม?” เจนพูดพร้อมทำท่าแกล้งงอน เธอพยายามทำหน้าตาออดอ้อนอย่างเต็มที่ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมีเสน่ห์

ธนามองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหลงใหล เขาไม่สามารถต้านทานความน่ารักของเธอได้ 

“แค่เธอทำให้ฉันมีความสุข ฉันก็ยอมแล้ว”

“จริงเหรอคะ?” เจนถามอย่างยิ้มแย้ม เสน่ห์ของเธอทำให้ธนาใจอ่อนลงเรื่อยๆ จนเขาหยุดระงับความรู้สึกของตัวเองไม่ได้

“ใช่… แต่ต้องระวังนะ ฉันจะจับตาดูเธอตลอดเวลา” เขาตอบยิ้มๆ ก่อนจะโน้มตัวเข้าหาเธออีกครั้งพร้อมกับกดจูบอย่างเร่าร้อนอีกครั้ง รู้สึกถึงความรู้สึกที่เติบโตในใจของเขา

“อืม… ฉันจะเป็นเด็กดีค่ะ” เจนพูดเสียงหวาน ก่อนจะยิ้มกว้าง ขณะที่มือของเธอเลื่อนไปแตะที่แขนของเขาอย่างอ่อนโยน

เจนลุกจากตักกว้างด้วยรอยยิ้มอย่างพอใจ แต่เมื่อรู้สึกถึงแรงดึงของแขนของธนา เธอหันกลับไปมองเขาอย่างสงสัย 

“จะไปไหน คงไม่คิดว่าจูบเดียวจะพอหรอกนะ” 

ธนาพูดเสียงทุ้มต่ำที่เต็มไปด้วยความหมาย แววตาของเขาดูมีความหมายลึกซึ้งและเต็มไปด้วยความปรารถนา