ตอนที่ 3 มิติส่วนตัวและบรรพบุรุษที่ไร้ประโยชน์ 1/2

เหอซีซวนสลบไปเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหว ไม่รู้ว่าที่ทนไม่ไหวคือพิษบาดแผลทางกายหรือบาดแผลทางใจ ที่โดนบรรพบุรุษต้มตุ๋นเสียจนเปื่อย

นับว่าตั้งแต่เกิดจนตาย จนเกิดใหม่อีกครั้ง นี่เป็นการโดนหลอกลวงครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของซุปตาร์คนดัง บัดนี้เขาถูกบรรพบุรุษหลอกจับมายัดใส่ร่างของคนที่มีชื่อว่าเหอซีซวน ที่เป็นเกอรูปงามอันดับหนึ่งของเมืองหลวงในแคว้นเว่ย ผู้ที่มีความงามเป็นเลิศ แต่ชะตากรรมนั้นน่าอนาถเหลือเกิน

ไหนบอกว่าชีวิตเขาดีไง ท่านตา

เกอคืออะไร เกอก็คือ เพศที่มีลักษณะภายนอกคล้ายเพศชาย แต่อ่อนแอและนุ่มนวลราวกับผู้หญิง เกอนั้นเป็นเพศพิเศษที่มีจำนวนน้อยนิด โดยทั่วไปนั้น เกอมักจะมีรูปโฉมงดงามเหนือคนทั่วไป มักถูกเหยียดหยามดูถูกอยู่เสมอ

ที่สำคัญคือ เกอท้องได้ เขาท้องได้

ที่ตาแก่นั่นดีใจที่เขาเป็นเกย์ก็เพราะเหตุนี้สินะ

ถึงจะรู้สึกแปลกๆ ที่เกิดใหม่กลายเป็นผู้ชายที่สามารถตั้งท้องได้ แต่ลึกๆ แล้ว ซีก็ยินดีไม่น้อย อย่างน้อยเขาก็สามารถที่จะมีทายาทที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตนเอง ความลับที่ไม่มีใครรู้ก็คือ ซุปตาร์คนดังรักเด็กมาก เขาเคยมีความคิดที่จะนำเด็กมาเลี้ยงอุปการะแต่ด้วยกระแสสังคม ทำให้ยังไม่ได้เริ่มดำเนินการ เขาทำเพียงแค่ส่งเสียรายเดือนให้กับเด็กในมูลนิธิหลายชีวิต การมีลูกได้เองนั้นเป็นเรื่องน่ายินดี เขาอยากเลี้ยงดูเด็กสักคนให้เติบใหญ่กลายเป็นคนดี มีความสุข เป็นทรัพยากรที่ดีของประเทศชาติ แล้วอีกอย่างเขางดงามถึงเพียงนี้ หากมีลูก หน้าตาต้องดีแหงๆ

ซีที่กำลังหลับใหลอยู่ ทบทวนถึงความทรงจำของร่างเดิมพร้อมกับวิเคราะห์สถานการณ์ปัจจุบันไปด้วย เขาพบว่าในเรื่องราวในหัว มันช่างแตกต่างจากที่เคยรับรู้ในประวัติศาสตร์ แม้ทุกอย่างรอบกายจะดูเหมือนว่าเขาอยู่ในยุคจีนโบราณ แต่หลายอย่างก็แตกต่างออกไป

นี่คงเป็นโลกในมิติคู่ขนานสินะ

น่าเสียดายที่เขาชิงมาเกิดในร่างนี้เสียก่อน เขายังมีคำถามมากมายอยากจะถามท่านบรรพบุรุษเหลือเกิน

ปิ้ง!!

เพียงแค่คิด เขาก็กลับมาที่มิติส่วนตัวของตระกูลหลิวอีกครั้ง เขาพบว่าหลิวหงชิงกำลังนั่งดื่มชาอยู่ที่โต๊ะมุกที่ศาลาริมบ่อบัวอย่างสบายอารมณ์ ตาแก่แย้มยิ้มมาให้เขา ก่อนจะเอ่ยขึ้นมา

“มิติส่วนตัวนี้คือ มิติที่เชื่อมโยงกับเจ้า เจ้าสามารถเข้ามาที่นี่ได้ทุกครั้ง เพียงแค่นึกถึง เป็นเช่นไร มันวิเศษมาก ใช่หรือไม่”

วิเศษ วิเศษจริงๆ

วิเศษกับผีล่ะสิ

ฟังดูดี เหมือนกับว่าให้ของวิเศษเหนือธรรมชาติกับเขา แต่แท้จริงไม่รู้ว่าต้องแลกมาด้วยอะไร

มิจฉาชีพเวลาหลอกคนแล้ว มันมีสีหน้าเช่นนี้เองสินะ

“ตาแก่ ท่านหลอกข้า” 

“เจ้าเรียกข้าให้ดีๆ หน่อยเถิด เจ้าเด็กน้อย บัดนี้ข้าให้เจ้าไปเกิดใหม่ในร่างของเหอซีซวนที่ขาดใจตายไปแล้ว เจ้ายังต้องการอะไรอีก”

“ก็ต้องการสิ ไหนท่านบอกว่าข้าจะได้มีชีวิตที่ดี มีความสุขสบาย เป็นคุณชายนอนบนกองเงินกองทอง วันๆ นั่งชี้นิ้วสั่ง มีคนรักคอยตามเอาใจ”

“เหรอ ข้าเคยบอกเจ้าเช่นนั้นเหรอ” หลิวหงชิงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ยิ่งทำให้ทายาทคนสุดท้ายถึงกับตีหน้ายักษ์

“ตาแก่มิจฉาชีพ”

“เอาล่ะๆ เจ้าฟังข้าก่อน ที่ข้าบอกว่าเจ้าจะได้ทรัพย์สมบัติเงินทองของตระกูลหลิว ได้พลังวิเศษและมีคนรักที่ดีก็ย่อมเป็นเช่นนั้น”

“ท่านไม่ต้องมาหลอกข้า ข้าได้รับความทรงจำมาแล้ว ร่างนี้คือ เหอซีซวน ถูกขับไล่ออกมาจากตระกูลสามีเพราะโดนใส่ร้ายว่าคบชู้ ชื่อเสียงป่นปี้ แถมครอบครัวเดิมยังยึดสมบัติเอาไว้หมด สินเดิมก็โดนสามีเก่าปล้นกลับไป มาถึงตระกูลหลิวก็กลายเป็นตระกูลร้างไปแล้ว ยังไม่รวมที่กำลังบาดเจ็บสาหัส ท่านจะให้ข้าคิดยังไง”

หลิวหงชิงเกาแก้ม ยิ้มแหย

“ไม่เอา ไม่เอาแล้วโว้ย ยกเลิกๆ ถ้าอยากได้ทายาทมากนัก ก็ส่งผมกลับไปร่างเดิม ร่างของซี อภิวัฒน์” 

หลิวหงชิงวาดมือเป็นวงกลม เผยให้เห็นภาพจากมิติเดิมที่เขาจากมา เวลานี้เป็นงานฌาปนกิจศพของตัวเขาเอง มีผู้คนเข้าร่วมงานอย่างแน่นขนัด บรรยากาศเป็นไปด้วยความโศกเศร้า ผู้คนที่ทั้งสนิทและไม่สนิทต่างเดินเรียงแถวกันมาวางดอกไม้จันทน์

ควันพวยพุ่งออกจากเมรุ ทำเอาเจ้าของร่างถึงกับปวดใจ

“แหะๆ ร่างของเจ้าถูกตึกทับจนเละ แถมเวลานี้ยังถูกเผาไปแล้ว ตอนนี้ทุกมิติเหลือเพียงร่างของเหอซีซวนผู้เดียวที่มีเชื้อสายตระกูลหลิว ถึงแม้จะ เอ่อ สะบักสะบอมนิดหน่อย”

นี่ท่านเรียกคนที่ถูกแทงกลางอก ว่าสะบักสะบอมนิดหน่อยเหรอ

ชายหนุ่มน้ำตาตกใน เมื่อสุดท้ายทางรอดเดียวของเขาคือต้องกลับไปใช้ชีวิตในร่างของเหอซีซวนผู้น่าสงสารผู้นั้น หลิวหงชิงเห็นหลานชายซึมลง ก็เดินเข้ามาหาพร้อมกับลูบหัวแผ่วเบา

“หลานชายตัวน้อยเอ๋ย บัดนี้เมื่อโชคชะตาพัดพาให้เจ้าได้มาอยู่ในร่างของเหอซีซวน ก็จงใช้ชีวิตในร่างนั้นไปเถิด ข้ารู้ว่าหนทางรอบกายนั้นดูมืดมน แต่ข้าสัญญา ตราบใดที่เจ้ายังมีมิติของตระกูลหลิวอยู่ ข้าจะช่วยเจ้าสุดกำลัง เจ้าจะต้องมีชีวิตที่ดีและมีทายาทได้ ภายในสามปีแน่นอน”

คำสัญญาอันหนักแน่นของบรรพบุรุษราวกับพันธนาการ แสงสว่างสีทองเปล่งประกายขึ้นมาบนฝ่ามือของตาแก่ ก่อนจะซึมเข้าไปในร่างของซีคล้ายกับเป็นคำสัตย์สาบานที่มอบให้ ความรู้สึกอุ่นวาบซึมเข้าสู่จิตใจ คนที่ใช้ชีวิตลำพังโดยไม่มีพ่อแม่และญาติผู้ใหญ่คอยอยู่เคียงข้าง รู้สึกว่าความโดดเดี่ยวที่ผ่านมานั้นได้รับการเยียวยาทีละนิด

แม้จะดูเหมือนมิจฉาชีพ แต่มีบรรพบุรุษเป็นหลิวหงชิงก็ไม่แย่สักเท่าไหร่