องค์หญิงบรรณาการผู้ถูกลืมเลือน

องค์หญิงบรรณาการผู้ถูกลืมเลือน

last updateLast Updated : 2024-12-11
By:   moonlight -mini  Updated just now
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
Not enough ratings
31Chapters
19views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

โปรยปรายข้า ผู้ไม่เคยถูกจดจำ ไม่ว่าในฐานะบุตรีของเสนาบดีหรือแม้แต่อยู่ในฐานะองค์หญิง ในเมื่อผู้คนใต้หล้าเลือกที่จะลืมเลือนข้า คงไม่ผิดอันใดที่ข้าผู้นี้จะสังหารทุกคนให้หมดสิ้น

View More

Latest chapter

Free Preview

บทนำ

บทนำยามโฉ่ว (01.00 - 02.59 น.) ผู้คนมากมายในเมืองหลวงต่างยังพากันหลับไหล แต่จวนแห่งหนึ่งกลางเมืองหลวงบ่าวรับใช้กำลังโกลาหลแตกตื่น“ไฟไหม้!”“ไฟไหม้!”“เรือนนอนขององค์หญิงแปดไฟไหม้ “เสียงบ่าวรับใช้ตะโกนระงม เปลวไฟแดงฉ่าลุกโชติช่วง ไฟกำลังไหม้เรือนนอนขององค์หญิงแปด องค์หญิงบรรณาการที่ถูกส่งมาจากแคว้นเว่ย พระองค์เพิ่งเดินทางมาถึงแคว้นจ้าวเพื่อมาแต่งงานกับองค์รัชทายาทบ่าวรับใช้ชายหญิงต่างพากันช่วยคนละไม่ละมือ บางคนถือถังไม้ บางคนหายน้ำวิ่งมา หวังจะดับเปลวไฟที่กำลังไหม้อยู่ในตอนนี้ ทุกคนต่างหวาดกลัว หากองค์หญิงสิ้นพระชนม์ไปทั้งแบบนี้ บ่าวทั้งจวนมีหวังได้ถูกสั่งประหารชีวิตตามองค์หญิงไปเป็นแน่“ดับตรงไหน”“ไฟลามไปแล้ว ใครก็ได้เอาน้ำมาเพิ่มที”ยิ่งสาดน้ำเข้าไปมากเท่าใด เปลวไฟก็ไม่มีทีท่าจะหมดลงเสียงกู่เจิงแววออกมาจากภายในเรือนนอนขององค์หญิงแปดท่ามกลางเปลวเพลิงเสียงหวานขับร้องตามทำนองเพลง“การได้พบท่าน”“คือความทรงจำที่งดงามที่สุดในชีวิตของข้า”“เงาสะท้อนที่ได้เห็นยามมองลงลึกไปในแววตาท่าน”“คือข้าเอง”“หากสุดท้ายเราสองต้องพลัดพรากกัน”“ข้าขอลืมเลือนเสียดีกว่า”ห้วงทำนองนั้นไพเราะจับจิต หาก

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
31 Chapters
บทนำ
บทนำยามโฉ่ว (01.00 - 02.59 น.) ผู้คนมากมายในเมืองหลวงต่างยังพากันหลับไหล แต่จวนแห่งหนึ่งกลางเมืองหลวงบ่าวรับใช้กำลังโกลาหลแตกตื่น“ไฟไหม้!”“ไฟไหม้!”“เรือนนอนขององค์หญิงแปดไฟไหม้ “เสียงบ่าวรับใช้ตะโกนระงม เปลวไฟแดงฉ่าลุกโชติช่วง ไฟกำลังไหม้เรือนนอนขององค์หญิงแปด องค์หญิงบรรณาการที่ถูกส่งมาจากแคว้นเว่ย พระองค์เพิ่งเดินทางมาถึงแคว้นจ้าวเพื่อมาแต่งงานกับองค์รัชทายาทบ่าวรับใช้ชายหญิงต่างพากันช่วยคนละไม่ละมือ บางคนถือถังไม้ บางคนหายน้ำวิ่งมา หวังจะดับเปลวไฟที่กำลังไหม้อยู่ในตอนนี้ ทุกคนต่างหวาดกลัว หากองค์หญิงสิ้นพระชนม์ไปทั้งแบบนี้ บ่าวทั้งจวนมีหวังได้ถูกสั่งประหารชีวิตตามองค์หญิงไปเป็นแน่“ดับตรงไหน”“ไฟลามไปแล้ว ใครก็ได้เอาน้ำมาเพิ่มที”ยิ่งสาดน้ำเข้าไปมากเท่าใด เปลวไฟก็ไม่มีทีท่าจะหมดลงเสียงกู่เจิงแววออกมาจากภายในเรือนนอนขององค์หญิงแปดท่ามกลางเปลวเพลิงเสียงหวานขับร้องตามทำนองเพลง“การได้พบท่าน”“คือความทรงจำที่งดงามที่สุดในชีวิตของข้า”“เงาสะท้อนที่ได้เห็นยามมองลงลึกไปในแววตาท่าน”“คือข้าเอง”“หากสุดท้ายเราสองต้องพลัดพรากกัน”“ข้าขอลืมเลือนเสียดีกว่า”ห้วงทำนองนั้นไพเราะจับจิต หาก
last updateLast Updated : 2024-12-04
Read more
บทที่ 1
บทที่1กวนเสี่ยวถง นั่งมองน้องชายต่างมารดาวิ่งเล่นกันอยู่ในสวนด้วยแววตาละห้อย นางไม่ได้รับอนุญาติให้เล่นกับน้องๆลูกบอลด้ายกลิ้งหลุนๆ มายังทิสทางที่นางนั่งอยู่ กวนเสี่ยวถงจึลุกเดินไปหยิบหมายจะเอาไปให้เด็กชายทั้งสอง“พี่เสี่ยงถงจับมันแล้ว ข้าไม่เล่นหรอกนะ สกปรก ยี้” คุณชายเล็กรีบบอก ในขณะที่กวนเสียวกงถือลูกบอลด้ายเดินตรงเข้ามาหานางได้ยินชัดเจน ร่างบางหยุดฉะงัก แม้มปากจนเป็นเส้นตรง แค่นางสัมพัสลูกบอลพวกเขาก็รังเกียจนางแล้วอย่างงั้นหรือ“ข้าวางเอาไว้ตรงนี้นะ” เสียงสั่นเครือบอกน้องชายทั้งสอง“ก็บอกแล้วไงว่าไม่เอา เจ้าจับมันแล้ว อย่ามาใกล้ข้าไม่งั้นข้าจะฟ้องท่านแม่” กวนชาง เป็นลูกชายคนสุดท้องของฮูหยินเอกเสนบดี ด้วยความที่เป็นน้องเล็กจึงมักจะเอาแต่ใจ แต่ถึงกะนั้น กวนชางก็ไม่เคยมองกวนเสียวถงเป็นพี่สาว มารดาสอนให้กดหัวนางยิ่งกว่าลูกอนุในจวน หรือทางที่ดีห้ามเข้าใกล้ยุ่งจะดีที่สุด ไม่อย่างนั้นความสกปรกจากกายนางจะแปดเปื้อนเขาได้“ข้าวางไว้ตรงนี้ พวกเจ้าจะเก็บมันกลับไปหรือไม่ก็แล้วแต่” กวนเสียวถงหมุนตัวหมายจะกลับเรือนนอนท้ายจวน สวนดอกไม้ไม่ใช่ที่พักกายของนางในวันนี้อีกไปแล้วนางไม่เคยเข้าใจ เหตุ
last updateLast Updated : 2024-12-04
Read more
บทที่ 2
บทที่2เสียงแตรศึกดังมาตามสายลม ความดังของมันบ่งบอกมาต้นกำเนิดของเสียงอยู่ไม่ไกลมากนัก ทหารแค้วนจ้าวกว่าสามแสนบุกประชิดถึงเมืองหลวง นำทัพโดยรัชทายาทนามว่าจ้าวหยุนหลง หากเอ่ยนามนี้ออกมาทั่วใต้ล่าไม่มีผู้ใดไม่รู้จัก พระองค์ทรงชื่อชอบการทำสงครามเพราะจะได้ฆ่าคนโดยไม่มีความผิดใดๆ พระองค์มีวิธีทรมารทหารศัตรูมากมาย เช่นการแล่เนื้อทั้งเป็น ตัดหัวเสียบประจานที่กำแพงเมืองเพื่อข่มขวัญอีกฝ่าย แต่วีธีที่จ้าวหยุ่นหลงโปรดปรานมากที่สุดคือการเผาทั้งเป็น พระองค์อยากรู้ว่าจะมีคนที่ทนทานต่อเปลวเพลิงอย่างพระองค์ได้หรือไม่ ราชวงค์จ้าวนั้นเป็นบุตรชายคนโตจะได้รับตำแหน่งรัชทายาท องค์ชายคนอื่นๆ ก็ไม่เคยคิดจะแย้งชิงหรือแข็งข้อเหมือนราชวงศ์อื่น เพราะมีข่าวลือว่าบุตรชายคนแรกของตระกูลจะได้รับพลังลึกลับบางอย่าง ไม่มีใครล่วงรู้แน่ชัดว่าคือสิ่งใด ว่ากันว่าจ้าววหยุ่นหลงนั้นมีร่างกายแกร่งยิ่งกว่าเหล็กกล้า ฟันแทงไม่เข้าทนไฟ นอกจากร่างการจะแข็งแกร่งแล้ววรยุทธเก่งกาจเหนือผู้ใด เพราะเหตุนี้ไม่ว่าจ้าวหยุ่นหลงกีธาทัพไปทำสงครามแย้งชิงดินแดนที่แคว้นใด ก็ไม่มีแคว้นใดหยุดทัพของพระองค์ได้เลย ไม่เว้นแม้กระทั้งแคว้นเว่ยเสียงแตรดัง
last updateLast Updated : 2024-12-04
Read more
บทที่ 3
บทที่3“คุณหนูเจ้าคะ นายท่านให้มาตาม” สาวใช้นางหนึ่งมายืนตะโกนเรียกหน้าเรือนนอน ปากเรียกคุณหนูแต่กริยาไร้ซึ่งความเคารพ“แม่นม ท่านพ่อให้คนมาตามข้า ท่านพ่ออยากพบข้า ไปเร็วเข้า” กวนเสี่ยวถง วิ่งโร่ออกจากเรือนด้วยความดีใจ นางกึ่งเดินกึ่งวิ่งเพื่อนที่จะไปยังเรือนหลักให้ไวที่สุด เกรงว่าหากชักช้าบิดาจะเปลี่ยนใจ นางไม่ได้พบหน้าบิดามาหลายปีแล้ว“คุณรอข้าด้วย ช้าหน่อยปะเดี๋ยวจะหกล้ม” แม่นมหม่าร้องเตือนกวนเสี่ยวถงไม่สนใจว่าบิดาเรียกหาด้วยเหตุอันใด ขอเพียงท่านยังคิดถึงนางบ้าง นางก็ดีใจแล้ว“แม่นมท่านช้าเกินไปแล้ว” กวนเสี่ยวถงหันมาบ่นให้แม่นมที่ชักช้าไม่ทันใจ ยิ่งเห็นเรือนหลังอยู่ตรงหน้า รอยยิ้มน้อยๆปรากฏบนดวงหน้า ยิ่งเดินเข้าใกล้เรือนหลักมากเท่าไร กวนเสี่ยวถงยิ่งยิ้มกว้างมากขึ้น ความสุขเล็กๆขอผู้ที่ถูกละเลย แค่เรียกหานางก็สุขใจได้ถึงเพียงนี้“เสี่ยงถงคาราวะท่านพ่อ” ดรุณีแรกแย้มทำความเครารพบิดาทันทีที่ก้าวพ้นธรณีประตูเข้าเรือนมา“เจ้านั่งสิ” กวนหยงเหอปรายตามองบุตรสาวเพียงเล็กน้อย แม้ชุดที่นางสวมใส่จะซีดจนจำสีเดิมไม่ได้ รอยเย็บปะชุนจากด้ายเห็นได้ชัดเจน แต่กวนหยงเหอกลับไม่รํเสึกสงสารหรือเวทนานางแ
last updateLast Updated : 2024-12-04
Read more
บทที่ 4
บทที่4“รัชทายาทแคว้นจ้าว” “ไม่ได้นะเจ้าคะ” แม่นมหม่าตะโกนก้อง แคว้นจ้าวและแคว้นเว่ยทำศึกสงครามยืดเยื้อมาหลายปี กิตติมศักดิ์ของรัชทายาทแคว้นจ้าว ไม่ว่าอยู่ซอกมุมใดก็ล่วงรู้ “สองคราแล้วนะหม่าย่งเจิน” กวนเหยเหอเกลียดนางเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ถูกนางที่เป็นเพียงบ่าวพูดแทรกถึงสองครั้งโทสะยิ่งทวีคูณ“ลากนางออกไปโบยโทษฐานไม่รู้จักนายบ่าว” สิ้นเสียงประมุขของตระกูล บ่าวรับใช้ผู้ชายก็ลากแม่นมหม่าออกไปกลางลานทันที“ไม่นะ ท่านพ่ออย่าลงโทษแม่นมเลย นางไม่ได้ตั้งใจคิดแข็งข้อท่าน” ไม่มีใครฟังเสียงนาง เสียงของนางไร้ค่า ขนาดนกกายังไม่รับรู้“โบยนางสี่สิบไม้” “ไม่! อย่าทำนาง ได้โปรดท่านพ่อละเว้นแม่นมข้าด้วย ข้ายอมแต่ง ข้ายอมแต่งกับใครก็ได้ที่ท่านต้องการ” กวนเสี่ยวถงวิ่งเข้าไปดึงทึ้งบ่าวรับใช้ที่กำลังถึงไม้ง้างเตรียมลงทัณฑ์“ข้าไม่ได้ถามความสมัครใจของเจ้ากวนเสี่ยวถง ไม่ว่าเจ้าจะยอมหรือไม่เจ้าก็ต้องแต่ง ลากนางออกมา” “ไม่ อย่า อย่า” ร่างบางถูกบ่าวรับใช้ที่เป็นสตรีสองนางตรึงแขนทั้งสองข้างไว้ไม่ให้ขยับเข้าไปตรงที่แม่นมหม่าถูกโบยเสียงไม้กระทบเนื้อดันลั่นผนวกเสียงกรีดร้องของสตรี กวนเสี่ยวถงกำมือแน่น ดวงหน้าอ
last updateLast Updated : 2024-12-04
Read more
บทที่5
บทที่5ตะวันคล้อยต่ำ ร่างดรุณีน้อยตระกองกอดร่างไร้วิญญาณของสตรีชราเอาไว้ เสียงร้องคร่ำครวญของนางเงียบไปได้สักพักแล้วแม่ครัวหนึ่งในบ่าวรับใช้ที่ค่อยแอบแบ่งอาหารเอาให้แม่นมหม่า รู้เรื่องก็รีบรุดมายังลานกลางจวน พาบ่าวรับใช้ชายที่คอยช่วยหาบน้ำในโรงครัวมาอีกหลายคน“คุณหนูข้าช่วยเอง ท่านไม่ต้องเป็นห่วงข้าจะฝังร่างนางเป็นอย่างดี” ไม่ใช่นางไม่สงสารคุณหนูเสี่ยวถง แต่เป็นคำสั่งจากฮูหยินใหญ่ นางที่เป็นเพียงบ่าวฐานะต่ำ ถูกขายเข้ามาก็ต้องก้มหน้ารับใช้ตามคำสั่งเจ้านายเท่านั้น ไม่อย่างนั้นก็จะไม่สามารถมีชีวิตรอดอยู่ภายในจวนได้ เมื่อคนจากไปแล้ว ชีวิตก็ต้องสู้ต่อไป บ่าวต้อยต่ำเช่นพวกนางก็เป็นเช่นนี้กวนเสี่ยวถงพยักหน้ารับ ดวงหน้ายังคงเปอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา หากไม่ยอมรับความช่วยเหลือ ร่างของแม่นมก็จะถูกทิ้งเอาไว้แบบนี้หลุมศพของแม่นมหม่าถูกฝังอยู่ที่สุสานรวม กวนเสี่ยวถงนั่งเฝ้าหลุมศพอยู่แบบนั้นไม่ขยับเขยื้อนกาย“นางอยู่ที่ไหน” กวนหยงเหอได้รับรายงานว่าแม่นมหม่าตายแล้ว ร่างอวบท้วมยิ้มเยาะ กวนเสี่ยวถงไร้ซึ่งคนที่ไว้ใจคอยดูแล หากต้องเดินทางไปต่างแคว้นก็ไร้ซึ่งที่พึ่ง นางจะต้องพึ่งพาเขาผู้ซึ่งเป็นบิดา“ค
last updateLast Updated : 2024-12-09
Read more
บทที่6
บทที่6“พวกนั้นส่งใครมา” เสียงห้าวทุ้มเอ่ยถามองครักษ์คนสนิท“ฮองเต้แคว้นเว่ยส่งองค์หญิงแปดมาพ่ะย่ะค่ะ” องครักษ์ซาง ดินเปิดกระโจมเข้ามารายงานข่าว ตามคมก้มหลุบต่มองที่พื้น เมินมองแผ่นหลังเปลือยเปล่าบนเตียงบรรทม“เจ้าออกไปก่อน” จ้าวหยุ่นหลงหันไปสั่งสตรีที่นอนเปลือยเปล่าอยู่เตียง“เพคะ” นางรีบคลานลงจากเตียงหยิบคว้าเสื้อผ้าบนพื้นสวมใส่ลวกๆ เพียงพอให้ปิดบิดร่างกายเพื่อที่จะได้รีบออกไปจากกระโจมของรัชทายาท“พระองค์น่าจะรับพระสนมหรือทาสอุ่นเตียงสักคน มิใช่หญิงคณิกา” นอกจากบิดาแล้วคงมีผู้เดียวในใต้หล้าที่อาจหาญตำหนิจ้างหยุ่นหลง หากมิใช่สหายที่โตมาด้วยกัน“ข้าจะรบสนมหรือทางอุ่นเตียงทำไมกัน ใช้งานคณิกาของกองทัพใช่พวกเจ้าก็สะดวกดีมิใช่หรือ อีกอย่างเจาสาวข้าเพื่อขึ้นรถ้มามุ่งหน้มาทางนี้แล้ว ว่าแต่ข้าจำได้ว่าฮองเต้แคว้นเว่ยมีองค์หญิงเพียงเจ็ดพระองค์ แล้วองค์แปดคือใคร”จ้าวหยุ่นหลงลงจากเตียงบรรทมหยิบชุดคลุมตัวบางมาสวมใส่ เดินไปทรุดตัวลงนั่งที่โต๊ะเขียนหนังสือ องครักษ์เดินมาทรุดตัวนั่งฝั่งตรงข้าม ริบน้ำชาให้รัชทายาทก่อนรินให้ตนเอง“นางเพิ่งได้รับการแต่งตั้งวันนี้” จ้าวหยุ่นหลงย่นคิ้ว“ฮองเต้รับบุตรีข
last updateLast Updated : 2024-12-09
Read more
บทที่7
บทที่7เจ้าสาวในชุดมงคลเดินเยื้องย่างมาหยุดที่กลางกระโจม ใต้ผ้าคลุมสีแดงสด ตากลมโตจ้องมองบุรุษที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเขียนหนังสือด้วยท่าทางผ่อนคลาย ใบหน้าคล้ำแดดแต่ไม่อาจบดบังรูปโฉมอันงดงามของเขาบุรุษผู้นี้เลย นี้หรือผู้กำซะตาชีวิตของนางคนต่อไป งานแต่งไร้ซึ่งพิธีการใดๆ มีเพียงเจ้าสาวในชุดมงคลสีแดงเท่านั้นกวนเสี่ยวถงกำมือแน่น ตอนนี้นางเป็นถึงองค์หญิง แต่เจ้าบ่าวของนางกลับดูแคลนนางเสียเหลือเกิน ให้นางสวมชุดเจ้าสาวมาเต็มยศ แต่เขากลับไม่มีแม้แต่แม่สื่อจูงนางลงจากรถม้าด้วยซ้ำ นางต้องเดินตามทหารในชุดเกราะเข้ามา แล้วดูสิ เขานั่งรอนางด้วยท่าที่สบายๆ สวมเพียงเสื้อคลุมบางตัวในเพียงตัวเดียวราวกับเพิ่งตื่นนอน “เจ้าจะยืนตรงนั้นไปถึงเมื่อไร” ฟันซี่เล็กขบริมฝีปากแน่น เพื่อไม่ให้ริมฝีปากของตนสั่ง นางหาได้สั่นกลัวเขาไม่ แต่กวนเสี่ยวถงเจ็บแค้นในใจ ไม่ว่าผู้ใดก็ทำราวกับนางไร้ทางสู้ “หม่อมฉันไม่มีแม่สื่อนำทาง อีกทั้งเพิ่งเคยแต่งงานหนแรกไม่รู้จักต้องทำเยี่ยงไร ขอฝ่าบาทโปรดอภัยหม่อมฉันด้วยเพคะ” เสียงเล็กๆของหญิงสาวใต้ผ้าคลุมสีแดงเอ่ยออกมาแผ่วเบาเสียงนั้นแหบเล็กน้อยแต่กลับเจือไปด้วยความกระด้าง แม้นางจะเอ่ยเส
last updateLast Updated : 2024-12-09
Read more
บทที่8
บทที่8กวนเสี่ยวถงก้มดวงหน้าชิดแนบอก ไอสังหารจากบุรุษที่ยืนอยู่เหนือหัวทำเอานางเริ่มหวาดกลัว“ข้าจะถามเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย เจ้าเป็นใคร”“หม่อมฉันคือ บุตรของเสนาบดี กวนเสี่ยวถง” กวนเสี่ยวถงยังคงยืนกรานเสียงแข็งทั้งๆ ที่ยังคงก้มหน้าหลบซ่อนสายตาคมอยู่ นางมิได้โกหกอันใด ไม่เข้าใจเหุตใดรัชทายาทแคว้นจ้าวถึงถามนางซ้ำๆ แบบนี้เสียงลมพัดอื้ออึงอยู่ไม่ไกล กวนเสี่ยวถงเงี่ยหูฟัง เสียงลมนั้นดังเข้ามาเรื่อยๆ จนนางจำต้องเหล่สายตาหลอบมอง ลมหมุนวงเล็กๆ ค่อยๆ ก่อนตัวช้าๆ อยู่ไม่ไก ดวงตากลมโตเบิกกว้าง กระโจมถูกปิดสนิททุกด้านทำไมถึงมีลมหมุนเกิดขึ้นในกระโจมได้อย่างไรลมหมุนค่อยๆ ก่อนตัวใหญ่ขึ้นๆ เรื่อยจนกลายเป็นวงพายุขนาดใหญ่ ลมกลุ่มนั้นพัดเข้ามาหานาง กวนเสี่ยวถงรีบคลานเข่าหนี แต่ก็ช้าไปเสียแล้ว ร่างบางถูกลมพายุหอบปลิวลอยขึ้นกลางอากาศ“กรี้สสสสสสสสสส” บุรุษผู้นี้มีพลังปราณวิเศษ กวนสี่ยวถงหวาดกลัวอย่างที่ไม่เห็นเป็นมาก่อน ใจดวงน้อยเต้นระส่ำความตายกำลังคืบคลานเข้ามาใกล้ราวกับยมทูตกำลังหายใจรดต้นคออยู่ยมทูตผู้นั้นยืนดูเหตุการ์ณทั้งหมดเบื้องหน้าด้วยสีหน้าพึ่งพอใจ ในที่สุดเขาก็ทำให้นางหวาดลัวเขาได้ร่างบางลอย
last updateLast Updated : 2024-12-09
Read more
บทที่9
บทที่9นิ้วมือหยาบกร้านเขี่ยแก้มใสแดงสุกปลั่ง ร่างบางที่นอนหลับไหลอยู่นั้นพยายามเบี่ยงดวงหน้าหลบหนีการก่อกวนเวลานอนของตน“อื่อ แม่นมข้าขออีกนิด” เสียงงัวเงียบอกเจ้าของนิ้ว นางยังอยากนอน ยังรู้สึกง่วงอยู่เลย ไม่อยากลืมตาเลยสักนิด จ้าวหยุ่นหลงนั่งอยู่ปลายเตียงยกยิ้มเอ็นดูเด็กน้อยที่ไม่ยอมลืมตาตื่นนอน เมื่อคืนเพียงแค่จุมพิตนางเท่านั้นนางก็สลบคาอ้อมกอดเขาเสียแล้ว นางยังเด็กเกินไปอย่างที่ชางเจี้ยพร่ำบอก แม้จะอยากปล่อยให้นางนอนต่อ แต่ตะวันตรงศีระษแล้ว นางควรลุกมากินอะไรบ้าง แล้วจะนอนต่อเขาก็ไม่ว่ายิ่งนางซุกหน้ามุดลงไปใบผ้าห่ม ร่างหนายิ่งรู้สึกเอ็นดูจนอดใจไม่ไหว โน้มตัวลงมาใกล้แก้มใส ยิ่งพิจมองยิ่งน่าเอ็นดูยิ่งนัก ริมฝีปากหยักกดลงบนแก้มนวลอย่างอดใจไม่ไหว“ฟอด ตื่นแล้วได้ถงเออร์”กวนเสี่ยวถงลืมตาโพลง ใบหน้าหยกอยู่ห่างเพียง 1 ชุ่น (1นิ้ว) นางตกใจจนกลั้นลมหายใจของตนเอาไว้ ดวงตากลมโตมองอย่างสับสน เมื่อรวบรวบสติได้ร่างบางรีบดีดตัวออกห่าง ไม่ลืมดึงผ้าห่มติดกายไปด้วย เมื่อครู่นางนึกว่าแม่นมมาปลุกเช่นทุกเช้า แต่ตอนนี้นางสำนึกได้แล้วว่าแม่นมนั้นได้จากนางไปแล้วนางถูกส่งมาสังเวยรัชทายาทแคว้นจ้าว จ้าว
last updateLast Updated : 2024-12-09
Read more
DMCA.com Protection Status