เรื่องราวอลวนของห้าสาวจากสำนักงานด้านตัวเลขแห่งหนึ่งซึ่งทั้งชีวิตหมดไปกับการทำงานอย่างน่าเบื่อหน่ายจนใฝ่ฝันที่จะได้หลุดกรอบแห่งความเหนื่อยล้าออกไปใช้ชีวิตสุดขั้วที่แตกต่างโดยไม่มีข้อจำกัด ความฝันของพวกเธอคงวนเวียนอยู่แค่ตอนนอนหากมิใช่ว่าคืนหนึ่งกลับปรากฏประตูลึกลับขึ้นด้านหลังม่านในห้องชงกาแฟ ทันทีที่พวกเธอผลักประตูบานนั้นเข้าไป ชีวิตที่พบเจอช่างแตกต่างอย่างสุดคาดเดา แล้วพวกเธอยังอยากจะกลับไปยังโลกเดิมอีกหรือไม่ ชีวิตในโลกใบใหม่ล้วนได้ทำแต่ในสิ่งที่ไม่คาดฝัน ติดตามเรื่องราวอิงนิยายห้าเรื่องห้ารสใน"ห้ายอดหญิงคณิกา”
View Moreตอนที่แปดหนีไปแล้ว สาวใช้คนสนิทเห็นด้วยกับการไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องยุ่งยากอีกทั้งยังเสนอที่จะนำเรื่องไปบอกกล่าวแก่แม่เล้าใหญ่เพื่อให้ระวังคืนต่อมา ฮัวซินฮวาจึงพยายามเลี่ยงจากทั้งคุณชายอู๋และคุณชายซินซึ่งมุ่งมั่นจะเข้ามาใกล้อย่างตั้งอกตั้งใจตงต๋าหยางช่วยเหลืออย่างที่รับปากโดยพาพรรคพวกเข้ามาเหมาจองเวลาของเซียนสุราสาวเอาไว้ทั้งหมด พวกเขายึดพื้นที่ภายในห้องจนแน่นขนัดนั่นจึงทำให้สองคุณชายซึ่งพลาดจากได้ใกล้ชิดสาวงามยืนโต้เถียงกันหน้าดำหน้าแดงอยู่ด้านหน้าห้องร่ำสุราอย่างไม่มีใครยอมแพ้ใครองครักษ์ซุนพยายามงัดให้คุณชายอู๋อ้าปากคายความลับเรื่องอัญมณีออกมาให้ได้ส่วนคุณชายอู๋ซึ่งรู้หลบเป็นปีกรู้หลีกเป็นหาง ย่อมรู้สถานการณ์พูดจาหลบเลี่ยงอย่างช่ำชองพลางโยนความสงสัยไปให้เซียนสุราฮัวซินฮวาอย่างตั้งใจทันทีที่คนของตงต๋าหยางเข้ามารายงาน เซียนสุราสาวถึงกับขว้างจอกสุราสบถหยาบคายก่นด่าคุณชายอู๋อย่างไม่ไว้หน้าผิดกับท่าทางออดอ้อนอ่อนหวานซึ่งแสดงออกยามต้อนรับแขกเหรื่อ“ไอ้คนไร้ยางอาย ขี้ขลาดตา
ตอนที่เจ็ด อัญมณีศักดิ์สิทธิ์ “เจ้าไม่ใช่คนของแคว้นเราหรอกหรือ” หญิงสาวถามขัดขึ้น“มิใช่ พวกเรานับเป็นคนนอกด่าน ไม่ขึ้นตรงกับแคว้นใดแคว้นหนึ่ง อาศัยอยู่รายล้อมภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพื่อพิทักษ์ปกป้องรักษา” ชายหนุ่มเชิดหน้าบ่งบอกความภาคภูมิใจเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ได้ซักถามอีก ตงต๋าหยางจึงเล่าต่อ“พวกเราเฝ้าติดตามอัญมณีอยู่นานกว่าจะได้รู้ว่ามีคนใจกล้าขโมยออกมาจากคลังหลวงได้แล้ว พวกเขาไม่อาจทำเป็นเรื่องใหญ่ด้วยอัญมณีไร้ที่มา จึงได้แต่ส่งคนออกตามหาองครักษ์ซุนคือคนที่วังหลวงส่งให้ติดตามพวกหัวขโมยมาจนถึงที่นี่ แต่ทุกสิ่งกลับหายไปโดยไร้ร่องรอย”“อัญมณีถูกซ่อนอยู่ที่นี่หรือ” ฮัวซินฮวาถามด้วยความสงสัย“อาจจะใช่ หรืออาจจะไม่ใช่ คนที่พวกเราสงสัยคือคุณชายอู๋ผู้ซึ่งเป็นแขกประจำของเจ้า เขาเพิ่งโผล่มาเมื่อเดือนก่อนและซุกตัวอยู่ที่นี่เกือบทุกวันใช่หรือไม่”“อืม...ใช่”“ความจริงเขาเป็นยอดฝีมือแน่ แต่จะนำอัญมณีไปซ่อนไว้ที่
ตอนที่หกพูดคุยกันดีดี“กลิ่นกายของแม่นางซินซินช่างหอมหวานนัก แก้มหรือก็นุ่มเนียน ติ่งหูก็น่าขบกัด เอวบางร่างน้อยเช่นนี้ ไม่น่าเชื่อว่าจะสามารถดื่มสุราได้ทีละหลายไหโดยไม่มึนเมา” ฮัวซินฮวาหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย ในใจรู้ดีว่าเมื่อครู่ยามอยู่ในอ้อมกอดของชายผู้นี้ เขาได้ฉวยโอกาสกับนางไปไม่น้อย “เสียดายที่ไม่มีโอกาสได้สัมผัสเต้าหู้ก้อนใหญ่ล้นคู่นั้นตรงๆ เพียงได้เฉียดใกล้ก็รู้สึกได้ถึงความนุ่มเด้งแล้ว หากว่าแม่นางซินซินจะเมตตา...” “หุบปากไปเลย” เซียนสุราสาวรีบกระชากเสียงใส่พลางทิ้งค้อนวงใหญ่ให้เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะหึหึตามหลัง “เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าพวกเขาจะลอบบุกมาค้นห้องของข้า” หญิงสาวรวบรวมสติไม่ใส่ใ
ตอนที่ห้า ชีวิตแสนสุขคืนนี้เซียนสุราสาวเริ่มต้นจากจอกเล็กก่อน จนกระทั่งแขกแปลกหน้าหลายคนเริ่มยกไหดื่มรวดเดียวราวสุรานั้นคือน้ำเปล่าไร้พิษสง“ข้ามีนามว่า’ตงต๋าหยาง’ วันนี้เดินทางมาไกลจึงได้แวะเวียนมา ไม่คิดว่าจะได้มีโอกาสร่วมดื่มสุรากับเซียนสุราเมามายแห่งหอเหลียงฮัว ถ้าอย่างไรคืนนี้ข้าเลี้ยงสุราทั้งหมดนี้แก่แม่นางซินซินดีหรือไม่”แขกแปลกหน้าเอ่ยอย่างใจป้ำพลางวางไหสุราขนาดใหญ่ซึ่งดื่มหมดโดยไม่มีอาการแม้แต่น้อย“ขอบคุณคุณชายตง ซินซินน้อมรับด้วยความขอบคุณ” หญิงสาวก้มหัวตามมารยาทพลางยิ้มหวานให้ชายหนุ่มผู้เป็นเจ้าภาพจ่ายเงินใบหน้ารูปสี่เหลี่ยม คิ้วเข้ม จมูกโด่ง ดวงตากลมโต ผิวคล้ามแดดบ่งบอกว่าเขาไม่ได้เป็นคนเมืองหลวง ยิ่งรูปร่างใหญ่โตกับกล้ามแน่นๆนั่น ยิ่งฉายชัดว่าเขาน่าจะมาจากสถานที่ซึ่งต้องใช้แรงกายไม่น้อยเซียนสุราสาวสบสายตากรุ้มกริ่มซึ่งมองตรงมาก่อนจะเอียงหน้าแสร้งเอียงอายอืม...เด็กหนุ่มคนนี้หน้าตานับว่าหล่อใช้ได้ อย่างกับลูกครึ่งยอดนิยมที่เคยเห็นผ่านตา
ตอนที่สี่สะใจจริง“เช่นนั้นค่ำนี้ข้าขอจองเวลาของแม่นางซินซินทั้งคืนได้หรือไม่”“นั่นย่อมไม่ได้ อี้จี้ดาวเด่นมีเวลาให้จับจองเพียงหนึ่งชั่วยามเท่านั้น กฎข้อนี้คุณชายซุนย่อมรู้แก่ใจดี”“เวลาเท่านั้นก็เพียงพอแล้ว หากว่าน้องซินซินจะเมตตา”“ข้าต่างหากที่ต้องขอให้คุณชายเมตตา” ฮัวซินฮวาออดอ้อนอย่างเย้ายวนคุณชายซุนผู้นี้มาที่หอเหลียงฮัวหลายวันแล้ว เขามีท่าทางหลุกหลิกพิกล คล้ายมาเที่ยวหาความสำราญแต่ก็คล้ายมาสืบข่าวหาข้อมูลบางอย่างหอเหลียงฮัวไม่ได้กังวลหากผู้คนจะเข้ามาสืบหาข่าวคราว ขอเพียงไม่สร้างความวุ่นวายพวกเขาย่อมทำได้เต็มที่ด้วยที่นี่เป็นแหล่งรวมของชายหนุ่มทั่วทุกสารทิศคุณชายซุนหรือองครักษ์ซุนถูกส่งให้มาสืบความลับบางอย่างจึงแวะเวียนมาทุกวัน แม้ไม่อาจเข้าห้องร่วมเสพสมกับหญิงคณิกาด้วยต้องคอยสังเกตสังกาผู้คนโดยรอบแต่เขายังคงวนเวียนมาเกี้ยวพาเซียนสุราผู้งดงามพร้อมทั้งประชันฝีปากกับคุณชายอู๋ผู้ดื่มสุราต่างน้ำและเป็นแขกประจำของฮัวซินฮวาราวกับเป็นศัตรูกันมาแต่ชาติปางก่อนนั่นก็ด้วยห้องร่ำ
ตอนที่สี่สะใจจริงชายหนุ่มด้านล่างเสียวซ่านจนทนไม่ไหวโยกเอวยกขึ้นช่วยตอกทิ่มแรงส่งลำท่อนมุดเข้ามุดออกให้เร็วขึ้นจนหญิงสาวด้านบนเริ่มทนไม่ไหวเช่นกันจากผู้ควบคุมกลายเป็นไม่อาจคุมไหวด้วยแท่งเนื้อสู้กลับเร็วแรงกว่าสร้างความหวามไหวจนกายบางสั่นระริก“ซี้ดดด คุณชาย อย่าแรงเพียงนั้น อื้อ...ข้าเสียว ข้าไม่ไหวแล้ว ซี้ดดด”“เดี๋ยว รอก่อน อย่าเพิ่ง”ชายหนุ่มร้องห้ามเสียงหลงแต่ยังคงไม่ยอมหยุดโยกแรง ร่างเล็กถูกแรงกระแทกจากด้านล่างจนกระเด้งกระดอนหัวสั่นหัวคลอน ไม่นานทั้งร่างก็กระตุกเกร็งสั่นสะท้าน เปล่งเสียงครวญครางดังสนั่น“อู๊ยยยยย อื้ออออออ”“ข้าบอกให้รอก่อนอย่างไรเล่า” เสียงไม่พอใจของชายหนุ่มด้านล่างก่อนที่เขาจะเร่งแรงตอกกระหน่ำจนน้ำกามาพุ่งกระฉูดออกมาในช่วงท้าย“โอ้ววว”เมื่อได้เห็นหน้าตาของทั้งสองคนซึ่งต่างเงยขึ้นส่งเสียงกระเส่า สาวงามจึงพบว่าพวกเขาไม่ใช่คู่ที่นางเคยเห็นมาก่อนด้วยสองคนนั้นต่างเอาอกเอาใจกัน ไม่เอาแต่ใจอย่างเช่นชา
ตอนที่สาม อย่างน้อย ‘ฮัวซินฮวา’ร่างงดงามหยาดเยิ้มนางนี้มีนามไพเราะว่าฮัวซินฮวา หรือ’ซินซิน’นางเป็นบุตรสาวของคนดูแลชายแห่งหอเหลียงฮัว เดิมทีบิดาย่อมไม่อยากให้บุตรสาวเพียงคนเดียวต้องอยู่อาศัยในหอคณิกาและพบเห็นแต่เรื่องกามาจึงเลี้ยงดูนางอยู่ภายนอก เขาให้เด็กสาวคอยช่วยหมักสุรานำมาขายเป็นรายได้เสริมมิคาดว่าคืนหนึ่งระหว่างทางกลับบ้านผู้เป็นบิดากลับถูกกลุ้มรุมทุบตีจนตายโดยหาผู้กระทำผิดมิได้เด็กน้อยซึ่งเพิ่งมีวัยเพียง10ขวบปีถูกทิ้งเอาไว้ตัวคนเดียวโดยไร้คนเหลียวแล แม่เล้าใหญ่ซึ่งทราบข่าวจึงนำตัวมาเลี้ยงดู และให้ช่วยหมักสุราขายในหอเหลียงฮัวโดยไม่คิดให้นางต้องขายเรือนร่างแต่หญิงสาวยิ่งโตยิ่งงดงามฉายแววเย้ายวนจนเป็นที่ต้องตาของผู้ยิ่งใหญ่ซึ่งมีอำนาจล้นเหลือ เขาขอซื้อความบริสุทธิ์ของนางด้วยจำนวนเงินที่มากกว่าหญิงคณิกานางอื่นถึงหลายเท่าเดิมทีแม่เล้าใหญ่ย่อมลำบากใจ แต่ฮัวซินฮวากลับตกลงยินยอมโดยไม่อิดออด“ข้าเติบโตในหอเหลียงฮัว แม้ไม่อยากเป็นคณิกา แต่คงไม่มีวั
ตอนที่สอง มาทำอะไรอยู่ตรงนี้ “เอ้า...ชน”อึก อึก อึก“เฮ้...หมดไหในคราวเดียว คุณชายอู๋ช่างคอแข็งนัก”เสียงกระทบกันของกระเบื้องพร้อมเสียงเฮฮาของผู้คนพาให้สาวงามฟื้นคืนสติพลางสะบัดหัวเพื่อคลายอาการมึนเมาเธอมานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้เนี่ย แล้วคนพวกนี้เป็นใครกัน “แม่นางซินซินเมาแล้วหรือ เพิ่งจะไหแรกเอง” เสียงหยอกล้อพาให้หญิงสาวหันไปมองจ้องอย่างเก็บรายละเอียดตามประสาผู้บริหารผู้ชายคนนี้แต่งกายแปลกประหลาด พูดจาโอหังยโส ไม่น่าคบหา“แม่นางซินซินมีฉายาว่าเซียนสุรา ไม่เมาไม่เลิกราแห่งหอเหลียงฮัว ไหนเลยจะเมามายได้ง่ายดายตั้งแต่ต้นยามเล่า คุณชายซุน”ผู้ชายอีกคนซึ่งเพิ่งดื่มสุราหมดไหไปโต้กลับด้วยสายตาไม่พอใจ แต่เมื่อหันหน้ามาทางหญิงสาวผู้งดงามกลับรีบแปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มหวานกรุ้มกริ่ม“คืนนี้แม่นางซินซินไม่ค่อยสบาย ข้าข
คณิกาแสนเย้ายวนคือซีอีโอโคตรดุงั้นหรือซีอีโอสาวใหญ่ซึ่งต้องทำงานอย่างหนักกลับกลายเป็นยอดหญิงเซียนสุราไม่เมาไม่เลิกรา นางใช้ความงามยั่วยวนผู้ชายจนตบตีแย่งชิงตัว แต่กลับถูกสองหนุ่มฝาแฝดผู้แข็งแกร่งพาตัวไปนอกด่าน พวกเขารักจริงหวังแต่งอีกทั้งแข็งขันนัก แล้วนางยังอยากกลับไปปวดหัวดั่งเดิมอีกหรือแนะนำตัวละครฮัวซินฮวา คณิกาแสนเย้ายวนหรือซีอีโอโคตรดุตงต๋าหยาง บุตรชายคนโตของหัวหน้าเผ่านอกด่านตงต๋าเหยา บุตรชายคนรองของหัวหน้าเผ่านอกด่านองครักษ์ซุน องครักษ์ซึ่งแฝงตัวเข้ามาสืบข่าวลับในหอเหลียงฮัวคุณชายอู๋ ยอดฝีมือผู้ดื่มสุราต่างน้ำเจียเจีย สาวใช้ซึ่งคอยช่วยดูแลอยู่เสมอตอนที่หนึ่งซีอีโอแสนดุ ภาพสองร่างเปลือยเปล่าซึ่งเสียดสีกันไปมาเพิ่มความซ่านกระสันแก่หญิงสาวซึ่งลอบ
”คณิกาผู้เร่าร้อนคือหัวหน้าผู้เคร่งขรึมงั้นหรือ”หัวหน้างานซึ่งทั้งชีวิตหมดไปกับการทำงานอย่างน่าเบื่อหน่าย เธอแทบไม่อยากเชื่อว่าจู่ๆจะกลายเป็น เซียนพิณผู้เร่าร้อนในหอคณิกา ชีวิตที่พบเจอช่างแตกต่างแล้วยังท่านอ๋องหนุ่มผู้นั้นอีกเล่าแนะนำตัวละครฮัวเฟยฮวา คณิกาผู้เร่าร้อนหรือหัวหน้างานผู้เคร่งขรึมอันอัน เด็กสาวผู้คอยดูแลฮัวเฟยฮวาในหอเหลียงฮัวอ๋องเก้าหวงหนิงหลง ท่านอ๋องว่างงานผู้ลอยตัวอยู่เหนือกฎเกณฑ์คุณชายตง บุตรชายขุนนางใหญ่ผู้ชื่นชอบหลงใหลในตัวของฮัวเฟยฮวา คุณชายกัว พ่อค้าต่างเมืองซึ่งมักนำของกำนัลมีค่ามามอบให้ฮัวเฟยฮวา ลู่เจียหลิว บุตรสาวเจ้ากรมปกครองผู้ได้รับการวางตัวให้เป็นชายาเอกของอ๋องเก้าเรื่องที่หนึ่ง”คณิกาผู้เร่าร้อนคือหัวหน้าผู้เคร่งขรึมงั้นหรือ”หัวหน้างานซึ่งทั้งชีวิตหมดไปกับการทำงานอย่างน่าเบื่อหน่าย เธอแทบไม่อยากเชื่อว่าจู่ๆจะกลายเป็น เซียนพิณผู้เร่าร้อนในหอคณิกา ชีวิตที่พบเจอช่างแตกต่างแล้วยังท่านอ๋องหนุ่มผู้นั้นอีกเล่า2.คณิกาสุดแสบคือสาวบัญชีผู้เรียบร้อยงั้นหรือสาวบัญชีผู้เรียบร้อยทะลุประตูมิติกลายเป็นเซียนหมากล้อมผู้งดงามชาญฉลาดสุดแสบสัน ชีวิตในหอคณิกาที่พบเจอช...
Comments