มาคิน หรือ คิน นักร้องหนุ่มสุดฮอตที่กำลังมาแรง ที่ต้องมาพบเจอกับ ร้อยดาว เด็กสาวช่างฝัน ที่อยากจะเป็นนักเขียนเพลง เป็นผู้กำกับเอ็มวี ทำงานที่เกี่ยวกับเพลง เธอเองมักเขียนเรื่องราวต่าง ๆ ลงในไดอารี่เล่มเล็ก ๆ แต่เธอที่ดันลืมวางทิ้งเอาไว้ จนมาคินเข้ามาเห็นไดอารี่เล่มนั้น และถือโอกาสเปิดอ่านและนำเพลงที่เธอเขียนไปร้องโดยไม่ขออนุญาต ทำให้เธอไม่ชอบขี้หน้าเขาขึ้นมาในทันที แต่ความรักของพวกเขาก็ต้องถูกเก็บซ่อนและรู้กันแค่ไม่กี่คนที่ไว้ใจ จนวันหนึ่ง นักข่าวที่ล้วงลึกจนทำให้ร้อยดาวเสียหายและคนอื่นมองเข้าใจเธอผิด สาเหตุมาจากเขาเองที่พาเธอมาพัวพันจนเธอเกือบถูกพักงาน มาคินที่พยายามช่วยเหลือร้อยดาวมาโดยตลอดด้วยความรักที่มี เขายอมแลกชื่อเสียงกับคนที่เขารัก
View Moreห้องอัดเพลงของโปเต้และแล้ววันที่ทั้งสองคนต้องเข้าห้องอัดทำเพลงคู่กัน พี่ศรที่ทำเพลงให้ผ่านการพิจารณาจากเฮียครามและพี่โปเต้แล้วเรียบร้อย แต่มีใครบางคนที่ยังคงกลัวและเป็นกังวลในเสียงของตนเอง เธอไม่อยากเอาอนาคตของมาคินมาทำลายลงด้วยมือของเธอ"พี่ร้อยดาวหาอะไร" อ๊อฟเห็นร้อยดาวเดินวนไปวนมา "เปล่า...พี่ไม่ได้หาอะไร พี่.." ร้อยดาวเสียงสูงกลบเกลื่อน"พี่เดินวนเวียนหาอะไรของพี่หละ" "ฉันไม่ได้หาของอ๊อฟ แต่วันนี้พี่โปเต้ให้ไปเข้าห้องอัดไง พี่ตื่นเต้นพี่เป็นกังวลกลัวไปทำให้มาคินพังนะสิ" "โธ่ ไอ้เรานึกว่าอะไรเดินวนจัง พี่คิดมาก" อ๊อฟพูดไปเดินไปชงกาแฟมาแก้วนึง"แกก็รู้ว่าพี่ไม่ได้เป็นคนร้องเพลงเพราะเสียงเพี้ยนแบบตกร่องเลยนะ" ร้อยดาวที่ยังเดินวนไปวนมา"ผมว่าพี่ลงมานั่งก่อนเถอะ ผมเห็นพี่เดินไปเดินมา ""ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า แค่เดินวนไปมาเอง""พี่ไม่เป็น แต่ผมเป็นลงมานั่งนี่ก่อน ผมลายตาเวียนหัว" อ๊อฟบอกพี่สาว ทั้งสองพี่น้องเถียงกันเสียงดังจนอีกคนต้องเปิดห้องออกมาอาการสะลึมสะลือนอนเพิ่มตื่น"เสียงดังจังอ๊อฟใครเป็นอะไร" มาคินถามน้องที่ลากร้อยดาวมานั่ง"ก็พี่ร้อยอะดิ วันนี้น่าจะไม่เต็มร้อย" อ๊อฟนั่งจิบก
ในทุก ๆ สัปดาห์ เด็กสองคนจะต้องมาจัดรายการด้วยกัน ก็ทำให้ทั้งสองคนสนิทกันมากขึ้น ทุกวันนี้ร้อยดาวกล้าที่จะร้องเพลงคลอตามเพลงที่เปิดมากขึ้น เฮียครามที่คิดว่าต้องให้สองคนเข้ามาทำเพลงแล้ว เลยเรียกทีมเพลง และโปรดิวเซอร์ รวมถึงผู้กำกับเอ็มวี และหัวหน้าวงดนตรี คุยเรื่องเพลงแรกที่จะทำให้เด็กทั้งสองคน เมื่อทีมงาน มาคิน และ ร้อยดาว เข้ามาพร้อมหน้าพร้อมตากัน ก็เริ่มคุยงานกันทันทีในที่ประชุม" มาครบกันแล้วนะ คืออย่างงี้ เฮียอยากทำเพลงให้พวกเขาสองคน ร้อยดาวพอจะแต่งเพลงที่มันเหมาะกับเราสองคนไหม หรือจะให้พี่ศรรักษ์ทำเพลงให้ เพราะพี่เขาจะมองเราสองคนแบบที่คนอื่นมอง เราแต่งเอง เราอาจจะได้แค่มุมมองเรา" เฮียครามเอ่ยถามสองคน"เพลงแรก อยากให้คนอื่น ๆ มองตัวตนของพวกเราครับ เป็นเพลงแรกของเราสองคนด้วย " "โอเค โปเต้นายว่ายังไง เห็นด้วยกับเด็ก ๆ ใหม่ " เฮียครามถามโปรดิวเซอร์ของเด็ก ๆ "ผมรอน้องเข้าห้องอัดทำเพลงเลยครับ กำลังมาแรง" โปเต้ที่อยากทำงานเพลงให้สองคนนี้แล้ว" ถ้างั้นอีกสามวัน เอาเพลงมาให้ทีมโปเต้นะศร ทันไหม " เฮียคราม สั่งให้ศรรักษ์เร่งงาน"จะพยายามแล้วกันเฮีย ขอตัวก่อนนะครับ" ศรรักษ์บอกเฮียคราม และ
ที่ค่ายเพลง เฮียครามและโปเต้ที่กำลังถกเถียงกันเรื่องข่าวของมาคินกับคนดูแลสาวน้อยในทีมของโปเต้ ทำเอาเฮียครามกลัวว่าเด็กจะเสีย เลยต้องเรียกเข้ามาคุยกันทันที ภายในห้องของเฮียคราม พี่โปเต้ และตัวต้นเหตุสองคน ที่นั่งก้มหน้าก้มตา"นายเตือนพวกเด็ก ๆ ของนายด้วยนะโปเต้ อย่าทำอะไรเองอีก " เฮียครามที่เตือนสองคน "ผมเตือนแล้วเฮีย แต่เด็ก ๆ ก็แค่ไลฟ์ร้องเพลง ดีเสียอีกทำให้เราได้รู้จุดว่าจะทำยังไง" โปเต้ที่ออกตัวแทนเด็ก ๆ ทั้งสองคน "นี่ไงเพราะทำอะไรไม่ถามพี่ ถามแกก่อนไงโปเต้ ""แล้วทำไมเฮียไม่สร้างตัวตนให้ทั้งคู่หละ" โปเต้ที่พูดขึ้นมา เขาอยากทำโปรเจคคู่เหมือนกัน แต่ยังไม่มีคู่ที่ลงตัว พอมาเจอสองคนนี้ที่เล่นกัน คนหนึ่งขี้แกล้ง คนหนึ่งหัวเสียใส่แต่ไม่เคยโกรธ "โปรเจคคู่หรอ มาคินนายสนใจไหมหละ""เอ่อ ผมหรือครับ ผมทำคู่หรือครับ แล้วใครหละครับจะคู่ผม " มาคินดูตื่น ๆ พอบอกจะปรับมาออกงานคู่"คนข้าง ๆ แกไง" คนที่สะดุ้งหนักกว่าพอเฮียครามพูดจบ คือร้อยดาว"หนูหรอค่ะเฮีย หนูร้องไม่ได้หรอก" "ยังไม่พยายามเลยร้อยดาว เพลงที่เธอแต่งเองเธอต้องร้องได้ ไปฝึกมา " เฮียครามที่ออกคำสั่ง"เออ พาร้อยดาวไปสร้างตัวตนเสียก
ที่บ้านของร้อยดาว วันว่างของเธออีกหนึ่งวันหลังหมดคอนเสิร์ตเมื่อคืน ทำให้เธอยังคงนอนอยู่บนเตียง เสียงของนาฬิกาที่มือถือปลุกดังขึ้นมา ทำให้เธอต้องคว้าเครื่องและกดปิดเสียงแจ้งเตือนไป เธอเองที่ขยับตัวลุกขึ้นขยับหมอนเพียงเล็กน้อยและเอนตัวพิงหมอน และเปิดอ่านข้อความต่าง ๆ ที่เข้ามา รวมไปถึงเปิดแอพต่าง ๆ ดูข่าวสารของนักร้องในค่าย มีฝั่งแม่ ๆ ของมาคินลงคลิปน่ารัก ๆ ตอนที่แซวกันเรื่องร้องเพลงคู่ เธอเดินออกมาจากห้องนอน ไม่เห็นใครก็เลยเลือกที่จะเดินไปชงกาแฟมาหนึ่งแก้ว ระหว่างกินเธอก็เก็บบ้าน เก็บช่องตามประสาคนอยู่บ้าน พอทำอะไรเสร็จเธอขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็มานั่งเคลียร์จดคิวงานที่ยังต้องไปให้มาคินกับอ๊อฟ เสียงข้อความมือถือที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ หลายข้อความ ทำให้เธอที่กำลังแต่งหน้าอยู่ถึงกับต้องหยิบขึ้นมาอ่าน เห็นมีแต่สติ๊กเกอร์น่ารัก ๆ เต็มไปหมด แต่พอลองมองชื่อคนส่งความน่ารักกลับหายไป " โย่ว ๆ โยว่ ๆ โหยว " ตัวสติ๊กเกอร์เด็กผู้ช่ายหัวโต ๆ" มายัง มายัง มาสักทีสิ " สติ๊กเกอร์หญิงสาวที่กำลังขี่ม้าโบกมือเรียก" อ่านสักที ยัยขี้เซา เปิดอ่านสักที" สติ๊กเกอร์เด็กชายนั่งเท้าคางทั้งสองข้าง บนหนัง
เมื่อใกล้ถึงเวลาที่จะต้องไปร้าน ร้อยดาวที่ตั้งปลุกตนเองก็ได้ตื่นมาจัดการเรื่องส่วนตัวของตนเองจนเรียบร้อย แต่สองหนุ่มที่ยังนอนหลับสนิทไม่ยอมตื่น เตียงนอนสบาย แอร์เย็น ๆ ทำให้ทั้งสองคนไม่ยอมตื่น อ๊อฟเองที่รู้สึกตัวก่อน เอ่ยทักทายร้อยดาว"ผมไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน พี่คินหลับลึกมาก ๆ เลย" อ๊อฟหันมามองพี่ชายที่กำลังกรนเบา ๆ "นายไปอาบก่อนเลยอ๊อฟ วันนี้ตามคิวที่ซ้อม ให้อาร์ตขึ้นก่อนตามที่ผู้จัดเขาขอมา" ร้อยดาวบอกอ๊อฟ"พี่นี่ทำงานคล่องนะ ไหนว่าไม่เคยทำมาก่อน ดูแลพวกผมสะจนพวกผมจะง่อยแล้วอะ" อ๊อฟพูดเรื่องจริง ร้อยดาวเป็นคนดูแลศิลปินที่ดีมาก ๆ คนหนึ่งเลยทีเดียว อ๊อฟเดินหยิบผ้าขนหนูพร้อมเสื้อผ้าเอาเข้าไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำด้วย ร้อยดาวที่มองคนบนเตียงที่ขยับตัวเล็กน้อย ร้อยดาวที่เอ่ยปากเรียก"มาคิน ตื่นได้แล้วเหลือเวลาไม่เยอะแล้วนะ นายนอนขี้เซาขนาดนี้เลยหรอ " ร้อยดาวปลุกมาคินด้วยเสียงที่ดังพอสมควรแต่เขาไม่ยอมตื่นสักที จนร้อยดาวต้องเดินมาใกล้ ๆ เธอหยิบกล่องขนมที่เป็นฝาสเตนเลส เอาไม้ตะเกียบมาสองอัน เคาะจนเสียงดังลั่นห้อง เสียงเคาะที่ดัง โป๊ก โป๊ก เสียงเบาขึ้นดังขึ้นเรื่อย ๆ จนมาคินเองที่กำลังหลับถึงกั
ทางด้านของมาคินที่พักนี้จะมีงานทุกวัน พี่โปเต้เลยคิดว่าจะต้องหาที่พักใกล้ ๆ กับค่ายเพลงจะได้ไปรับไปส่งง่ายขึ้นจะได้ไม่ต้องวกไปวนมาให้เสียเวลา โปเต้เลยขอคำสั่งอนุมัติจากเฮียคราม ซึ่งเฮียครามเห็นด้วยเพราะบ้านพักในหมู่บ้านที่ยังคงว่างอยู่หลังหนึ่ง เฮียครามเลยให้อ๊อฟ เข้ามาพักด้วย ตอนแรกจะให้ร้อยดาวเข้ามาพักด้วยแต่โปเต้มองว่าจะดูไม่ดี เลยให้ร้อยดาวไปพักที่บ้านอีกหลัง เป็นบ้านของนักร้องที่กำลังมีกระแสพอสมควร น้องอ๋อม เด็กสาวที่มาจากบ้านสุรินทร์ เธอเองเพิ่งจะมียอดวิวเพลงดังร้อยล้านในยูทูป" อ้าวร้อยดาววันนี้ไม่ไปไหนหรอ" อ๋อมที่ออกมาจากห้องพักทักทายร้อยดาว เพราะเธอต่างเป็นเด็กในสังกัดพี่โปเต้"มีงานวันพรุ่งนี้นะกังวลจัง ไปรอบนี้ผู้จัดเอาทางฝั่งพี่อู๋ไปด้วย" ร้อยดาวรู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูกพอไม่ใช่คนของพี่โปเต้" ทราบไหมคะ ใคร" อ๋อมถามร้อยดาว"คนที่ชนะคู่มาคินตอนงานประกวดนะสิคะ ดูเหมือนเขาไม่ค่อยจะชอบมาคินสักเท่าไหร่" ร้อยดาวที่สังเกตตอนมาที่ค่ายหลาย ๆ ครั้งช่วงนี้อาร์ตมีงานเยอะ พอ ๆ กีบมาคินเช่นกันแต่เขาเองมักจะถือตัว ไม่ค่อยคุยเล่นกับพี่ ๆ แม่ ๆ ที่มาให้กำลังใจ เขาจะทักทายแค่คนที่มาส่งช่อ
ที่ร้านอาหารลุงยะห์ขับรถมาจอดหน้าร้านอาหาร เพราะลุงยะห์จะเอารถไปจอดด้านหลังร้านจะได้ไม่ต้องเดินอ้อมกันไปมา"คุณลุงจอดรถแล้วลงมาทานด้วยกันนะครับ" มาคินเป็นคนบอกลุงคนขับ"ครับ ลุงหาที่จอดก่อน ไปยัยหนูพากันลง เดี๋ยวลุงตามเข้าไป " ช่วงแรกของมาคินยังไม่ค่อยมีใครตามมากนักลุงยะห์เลยไม่ค่อยกังวล เพราะที่ขับรถมาก็ไม่มีใครขับตามแกมาสักคันเด็ก ๆ พากันลงจากรถ โดยที่ลุงแกก็ขับออกไปด้านหลังลานจอดรถซึ่งมีรถจอดไม่มากนัก และมีรถของครอบครัวมาคินที่มาจอดก่อนหน้านั้นแล้ว"อยากกินอะไรสั่งเลยนะ เจ๊ร้อยดาวจะเลี้ยงเอง" อ๊อฟแกล้งว่าแกล้งแซวหญิงสาว จนร้อยดาวมองหน้ากวน ๆทั้งสามคนเดินเข้าไป เห็นโต๊ะ ๆ หนึ่งที่มีคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว และคนที่นั่งตรงนั้นไม่ใช่ใคร เป็นพ่อ แม่ น้องชายของมาคิน และอีกโต๊ะหนึ่งเหมือนจะเป็นแขกของทางร้าน มาคินและ ร้อยดาว รวมถึงอ๊อฟเดินมานั่งที่โต๊ะของครอบครัวมาคิน"สวัสดีครับ" อ๊อฟสวัสดีพ่อกับแม่ของมาคิน เพราะเขารู้อยู่แล้ว"สวัสดีค่ะ คุณอาทั้งสอง" ร้อยดาวเอ่ยทักทายผู้ใหญ่ทั้งสองท่าน"สวัสดีครับพ่อ สวัสดีครับแม่ " มาคินไหว้ทั้งสองคนแล้วนั่งบนหัวโต๊ะ โดยที่ขนาบข้างด้วยพ่อและแม่ของเขา น้อง
ร้อยดาวหันไปมองตามสายตาของมาคินที่กำลังยืนมองไปทางนั้น จนร้อยดาวต้องเดินมาเรียกด้านหน้า แพลนกล้องไปทางพ่อแม่ของมาคิน และแพลนไปทางเวทีอีกครั้ง" มาคินร้องเพลงก่อน" ร้อยดาวบอกมาคินจนเขาเดินไปยืนข้าง ๆ อ๊อฟเสียงเพลงดังขึ้นอีกครั้ง มาคินนำเพลงที่เขาเอาของร้อยดาวมาทำใหม่ เสียงเพลงละมุนขึ้นมาทันที เสียงมาคินร้องเพลงแล้วมีพี่ ๆ เอฟซี ร้องตามคลอกันไป"ร้องกันได้ด้วย ผมเพิ่งปล่อยไปเองนะครับ" มาคินร้องไป คุยเล่นกับพี่ ๆ หน้าเวทีไปคุณพ่อของมาคินเห็นว่ามีคนดูพอประมาณ จนลูกชายคนเล็กเอาไลฟ์สดที่มีคนดูในจอ เกือบ ๆ ห้าพันคน ทำเอาคนเป็นพ่อถึงกับพึงพอใจ"พ่อดูสิคนตามพี่คินเยอะมาก ๆ เลย " มาตินบอกพ่อกับแม่ ซึ่งแม่ดีใจภูมิใจในลูกชายจนออกนอกหน้า แม่เลยเดินเอาช่อดอกไม้ที่แม่เตรียมมา ช่วงจังหวะที่เพลงจะจบ แม่ที่มารอหน้าเวที พร้อม แม่ ๆ คนอื่น ๆ สองคนเอาช่อดอกไม้ติดมือมา บางคนเป็นช่อเงิน ช่อดอกไม้"พี่ ๆ ครับ แม่ ๆ ครับ นี่คุณแม่ผมเองครับ วันนี้ท่านมาให้กำลังใจผมงานแรกด้วย" มาคินเห็นแม่มาหน้าเวทีเลยแนะนำแม่ตนเองให้ทุกคนรู้จัก"พ่อเขาก็มานะลูก นู่นไงอยู่ด้านนู้น" แม่บอกลูกชาย"พี่ ๆ แม่ ๆ ครับ ทางฝั่งนู้นคร
งานอีเว้นท์แรกของมาคินก็มาถึง รถตู้มาจอดรับที่หน้าบ้านของอ๊อฟก่อน และหน้ารถมีคนขับรถมีร้อยดาวที่มาด้วย พอมาถึงหน้าบ้าน อ๊อฟ ร้อยดาวก็พยายาม โทรหามาคิน แต่โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติดสักที จนอ๊อฟเดินออกมาจากบ้านมาขึ้นรถ ร้อยดาวก็ถามหาจากอ๊อฟ"อ๊อฟพี่โทรหานายนั่นไม่ติดอะ อ๊อฟได้คุยกับนายนั่นไหม" ร้อยดาวที่หันมาถามอ๊อฟ"อะไรพี่คุยกับใคร พี่คินหรอ ยังเลยครับ""พี่โทรหาเขาไม่ติด งานเที่ยงออกจากบ้านแปดโมงเช้างานแรกด้วย" ร้อยดาวบ่นถึงมาคิน ยังกดโทรออกตลอดเขาไม่รับสาย"พี่ขับไปหน้าบ้านเลยค่ะ" ร้อยดาวบอกคนขับรถ ให้ไปบ้านมาคินเลยเธอเองไม่รู้จัก แต่พี่คนขับรถมีที่อยู่ และจีพีเอส ไม่ถึงชั่วโมง เจ็ดโมงกว่า ๆ ก็มาถึงบ้านของมาคิน ภายในบ้านเงียบเชียบ ร้อยดาวที่กดโทรหามาคินอีกครั้ง ครั้งนี้มีเสียงตอบรับเขากดรับสายของเธอแล้ว ร้อยดาวที่กำลังหงุดหงิดติดต่อมาคินไม่ได้จึงโวยวายใส่นาง"นายตื่นหรือยัง ทำไมเพิ่งมารับสาย ฉันกดโทรออกหานายนานมาแล้วนะ หลายสายมากด้วย" ร้อยดาวที่ส่งเสียงเจื้อยแจ้วไปผ่านสาย"ก็ตื่นแล้ว อาบน้ำแล้วกำลังจะเดินลงจากบ้านมารอ แล้วนี่เธออยู่ไหนหละ" มาคินเดินลงจากบนบ้านมาด้านล่างในบ้านของเขาก็ไม่มี
ในงานประกาศรางวัล Sing Contest Awards เวทีค้นหานักร้อง นักเต้น นักแสดง ที่เข้ามาถึงรอบชิงชนะเลิศ โดยมีผู้เข้าแข่งขันที่ผ่านเข้ามาถึงห้าคนด้วยกัน และหนึ่งในนั้น คือ มาคิน เด็กนักศึกษาปี 4 ที่ดรอปเรียนมาสักพัก เพราะปัญหาทางบ้าน ตัวเองต้องดิ้นรนหาเลี้ยงครอบครัวและอาชีพที่จะทำให้ตนเอง มีงานทำ และมีเงินใช้หนี้ให้พ่อกับแม่ได้นั้น คือการเป็นนักร้อง เขาเองเป็นนักร้องของมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว แต่เขาก็ต้องปิดบังไม่ให้พ่อแม่รู้ว่าตนเองอยากเป็นศิลปินการมาครั้งนี้ นอกจากจะได้เงินรางวัลแล้ว ยังจะได้เป็นนักร้องในสังกัดด้วย เพราะที่บ้านของคิน อยากให้ลูกชายเดินตามรอยของพ่อ เป็นข้าราชการ อาชีพครู แต่เขาเองที่ไม่ชอบทางด้านนี้ การมาแข่งขันครั้งนี้ จึงจะมีแค่กลุ่มเพื่อน ๆ ที่มาเชียร์ตนเอง และก็ต้องปิดบังครอบครัว"คิน คิน พร้อมไหมถึงตามึงขึ้นไปร้องเพลงแล้ว" เจเจ เดินมาตามเพื่อนหลังเวที"ไหน ๆ มาให้เจ๊ดูสิชุดของแก เรียบร้อยไหม" เอินนี่ ที่มาจากชื่อเต็มขุนอินทร์ เพื่อนชายแต่ใจสาวที่คอยดูแลเรื่องใบหน้าชุดในวันนี้ของเพื่อน เอินนี่ที่หันตัวกลับมา คินเองที่แขนขาสั่นท่าทางอาการตื่นเต้นดีใจ ฝ่ามือที่เปียกชื้น เหงื่อท...
Comments