มาคินที่รู้สึกเป็นห่วงว่าเธอไม่ออกมาจากห้องเลย เขาพอจะมีแบรนด์ดฺซุปไก่สกัด เขาหยิบออกมาพร้อมซาลาเปาหนึ่งลูกที่อุ่นด้วยไม่โครเวฟพอร้อน ๆ เขาใส่ถุงหิ้วเอาไว้ห้อยที่หน้าประตูห้องแล้วเคาะเรียกเธออยู่สักพักจนมีเสียงคนเดินออกมาเปิดประตู แต่มาคินเดินไปหลบตรงมุม ซุ่มแอบมอง จนร้อยดาวเปิดประตูออกมาแต่ก็ไม่มีใครสักคน เธอจะปิดประตูกลับเข้าห้อง แต่ดันมีของมาขวางตรงลูกบิด
" ของใครกันหละ มาแขวนที่หน้าห้องเรา " ร้อยดาวเอ่ยด้วยความงุนงง แต่ก็ยอมหยิบเข้าไปด้วย คิดว่าต้องเป็นของคนในบ้าน
"ขอบคุณนะ" ร้อยดาวที่ตะโกนออกมาลอย ๆ แต่ใครอีกคนที่แอบมองอยู่กลับมีรอยยิ้ม
ร้อยดาวหยิบของแล้วกลับเข้าไปในห้อง มาคินเดินออกมาจากมุมมานั่งที่โซฟาแทน อ๊อฟที่เห็นทุกอย่างเดินเข้ามาแซวพี่ชายตรงโซฟา
"จะดูแลเขา ก็ต้องหลบด้วยนะพี่ชายเรา" อ๊อฟเองเริ่มรู้สึกว่าพี่ชายแอบชอบพี่สาว
"อ๊อฟ เห็นหรอ " มาคินถึงกับสะดุ้งเมื่อโดนน้องชายแซว
"เห็นตั้งแต่ พี่เวฟซาลาเปาแล้ว ผมแอบถ่ายพี่อยู่ยังลงคลิปในติ๊กต๊อกเลย" อ๊อฟเอ่ยออกมา ทำเอามาคินแทบอาย
"ว่าอะไรนะ เอาลงติ๊กต๊อกด้วย อ๊อฟ เดี๋ยวร้อยดาวก็โดนอีกหรอก ทำอะไรไม่คิดก่อนเลย " มาคินที่พอรู้ก็ต่อว่าน้อง
"ผมถ่ายแค่พี่ทำซาลาเปา ถือขวดแบรนด์ออกมาหยิบๆ อ่าน ๆ แค่นั้นเอง ไม่ได้ถ่ายตรงพี่ไปแขวนห้องพี่เขา" อ๊อฟเองก็ห่วงร้อยดาวกลัวโดนกระแสโจมตีอีก
"เออ แล้วไป ช่วงนี้ยังไม่ได้ปล่อยงาน ทำอะไรต้องดูด้วยนะ นายเองก็เหมือนกัน พี่จะดันน้อง ๆ เพื่อน ๆ เราทุกคนเลย"
****////****///***///***+++///***++////****///**
วันแรกของผลงานเพลงที่เปิดให้ทุกคนบนโลกออนไลน์ได้รับฟัง ครั้งแรกบนหน้าปัดวิทยุของค่าย G.Media ทำเอาน้องสองคนต้องมาร่วมลุ้นกันในค่าย มาคินมานั่งเล่น นั่งคุยกับพี่ ๆ เพื่อน ๆ ในห้องดนตรี
"มากันแล้ว คู่จิ้นแห่งค่าย G " เสียงแซวของเพื่อน ๆ น้อง ๆ
"คู่จิ้นอะไรกัน แค่ร้องเพลงทำเพลงเอง" ร้อยดาวที่ยังไม่ได้เข้าไปในโลกออนไลน์เลย
"ก็ช่วงนี้เธอและมาคิน อยู่ในช่วงที่ใคร ๆ จับตามองนะสิ " ก๊อปเปอร์บอกเธอ
"คู่จิ้น จับจิ้นให้เป็นแฟนกันนะพี่ก็อปเปอร์ " อ๊อฟเอ่ยออกมา
"ไม่ต้องคิดไปไกลเลย แค่ร่วมงานกันธรรมดา ยังไม่ได้คิดอะไร" มาตินเองรีบแก้ต่่างให้ กลัวใครมองร้อยดาวไม่ดี แต่ร้อยดาวกลับคิดถึงในคำพูดที่เขาสื่อออกมา
"ใช่ เราแค่เพื่อนร่วมงานกัน...ก็เท่านั้น" ร้อยดาวตอบ
โปเต้ที่ขึ้นไปประชุมงานเรื่องโปรเจคคู่ของสองคนแล้วลงมาพูดคุยเรื่องการถ่ายทำเอ็มวี มิวสิควิดีโอ ที่จะต้องเร่งถ่ายทำ เพราะกระแสตอบรับจากเอฟซี เริ่มมีค่อนข้างมาก จากเพลงที่ลงไปเปิดให้ฟังทุกชั่วโมง ปล่อยเสียงร้องในแอพสีแดงแอพหนึ่ง ได้รับทั้งคำชมและคำวิพากษ์วิจารณ์ในเรื่องเสียงของร้อยดาว บางคนว่าเสียงใส ถ้าได้ฝึกก็จะดี บางคนใช้คำพูดถ้อยคำด่าทอรุนแรง แต่แรงรักที่มีของเอฟซีกับน้องทั้งสองคน ที่ติดตามจากคลิปตลกๆ ไลฟ์สด ดีเจ ที่มีมากพอสมควร จนเฮียครามเรียกขึ้นไปคุยทำเอ็มวี
ห้องประชุมของเฮียคราม ที่ตอนนี้มีการเรียกเข้าร่วมประชุม และจิดต่อนางเอกมาแคสเอาไว้ สองสามคนด้วยกัน หนึ่งในนั้นมียิปซี ซึ่งเฮียได้ติดต่อเอาไว้ก่อนแล้วเมื่อสองวันที่แล้ว
(ย้อนไปนิดนึง)
"คุณน้องค่ะ มีงานจากเฮียครามคุณน้องจะรับไหมคะ" ผู้จัดการของยิปซีที่ได้รับการติดต่อมา สะกิิดบอกดาราสาว เพราะทั้งสองคนตัวแทบจะติดกันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง
"งานอะไรคะ "
"เล่นมิวสิควิดีโอนะคะ เขาน่าจะหานางเอก เพลงใหม่ศิลปินใหม่"
"ใครกันค่ะ"
" คู่จิ้นที่กำลังมาของค่ายไงคะคุณน้อง เด็กที่เคยมีเรื่องน้องกำลังดัง มาคินเองก็หล่อเชียว "ผู้จัดการส่วนตัวเหมือนอยากให้เธอจับน้อง เพราะจะได้มีผลต่องานของเธอ
เพียงไม่นานนัก นักแสดงก็มารอกันที่ในห้องประชุม เพราะในห้องมีทีมงานเบื้องหน้า วางคิว คอสตูมต่าง ๆ จนเฮียคราม พี่โปเต้ มาคินกับร้อยดาวเข้ามาพร้อมหน้าพร้อมตากัน เสียงกระแสของเพลงที่มี ทำให้มีการตัดสินใจแยกออกเป็นสองฝั่ง
"ผมว่าเพลงนี้เป็นเพลงแรก ของน้อง ๆ คนดูอยากจะดูเอ็มวีที่ถ่ายทอดด้วยน้องทั้งสองคน" โปเต้ที่อยากให้น้องเล่นด้วยกัน
"แต่เราอยากได้ดารา ชายหญิงแสดงดีไหม" เฮียครามเอ่ยไปทางน้อง ๆ นางเอกที่มานั่งรวมถึงพระเอกเอ็มวีที่คุ้นเคยที่จูงใจ
"เฮียลองอ่านกระแสคนฟังสิ เอฟซีน้อง ๆ เริ่มมีบ้างแล้ว ้ขาเป็นคนสนับสนุน เราต้องฟังคนที่เขาซัพพอร์ตเราด้วย" โปเต้เอ่ยออกมาจนเฮียครามเองต้องตัดสินใจ
"อ้าว เฮียค่ะ พวกหนู" ยิปซีที่เอ่ยออกมาเสียงหวาน
"ต๊อกแต๊ก เธอเอาค่าเสียเวลาให้เด็ก ๆ นะ ทางเราทำให้เสียเวลา" เฮียครามบอกเลขาให้จ่ายค่าตัวที่ทำให้เด็ก ๆ ที่มาแคสแต่ไม่ได้งาน
"เดี๋ยวแต๊กเคลียร์ให้ค่ะเฮีย"
"อะ มาทีนี้ว่าด้วยเรื่องของเรา มาคินกับร้อยดาวต้องเล่นเอ็มวีด้วยกันนะ เพลงแรกของพวกเธอ กระแสกำลังมาอยากให้เธอทั้งสองคนเล่นเอ็มวี อย่าทำให้เฮียผิดหวังหละ" เฮียคราม
"ครับเฮีย" มาคินตอบด้วยความกลัวพลาดงาน
"อ้าว แล้วทีมงานวางพล็อตดี ๆ อย่าให้มันล่อแหลมมากเกินไป เอาแบบเพื่อนรัก เดินเล่นในบ้าน ช่วยเหลือกัน เล่นกีตาร์ด้วยกันบนโซฟาบรรยากาศสนามหญ้าอะไรแบบนี้ ขอแบบเพื่อนรัก"
"เพื่อนรักหรือครับ" ทีมกองถ่ายจดบรีฟงานแบบที่เฮียเสนอ ร้อยดาวนั่งฟังแล้วคิดหนัก เพราะนี่เป็นงานการแสดงครั้งแรก
"เป็นอะไรหละเธอ นั่งเงียบเลย มีอะไรจะออกความเห็นไหม" เฮียครามหันมาถามร้อยดาว
"ไม่มีค่ะเฮีย เอาตามนี้ก็ได้ค่ะ" ร้อยดาวตอบอึกอึกอักอัก
"แล้วนี่แผลหายหรือยังจะถ่ายเอ็มวีแล้ว" เฮียครามเอ่ยปากถามเด็กสาว จนยิปซีที่นั่งอยู่ทำตาขวางใส่
"ถ้าน้องคนนี้ยังไม่หายดี ยิปซีเป็นนางเอกเอ็มวีแทนน้องเขาก็ได้นะคะ" ยิปซีที่เดินมาแตะที่บ่าของร้อยดาว แต่แรงที่แตะบนบ่ามันเหมือนบีบ จนร้อยดา่วต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ
"เป็นอะไรร้อยดาว"
"คือเขาบะ..."
"ไม่ได้มีอะไรคะ ยิปซีแค่เป็นห่วงเป็นใยน้องนะคะ เพิ่งจะเจ็บตัวแท้ ๆ ยังต้องมาแสดงในวันพรุ่งนี้ ยิปแค่กลัวว่าถ้ามือใหม่ผิดพลาดจะทำให้งานเฮียพังนะคะ" ยิปซีทำทีเอ็นดูร้อยดาว แต่ในใจลึก ๆ แอบอิจฉาที่เธอทั้งเด็กกว่า ทั้งน่ารักกว่ายังใหม่มาก
"เธอกลับไปทำงานของเธอ ยิปซีไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายในงานที่เธอเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง"
"เห็นว่าที่นี่กำลังจะ " ยิปซีกำลังจะหลุดปาก
"คุณน้องค่ะ ไม่เอาค่ะ ดูสิคะเฮียครามไม่พอใจแล้ว " ผู้จัดการของเธอเข้ามาเอามือปิดปาก
"ขอตัวก่อนนะคะเฮีย" ผู้จัดการ ล็อกตัวของยิปซีเอาไว้แล้วพากันออกจากห้องประชุม
เมื่อทุกคนพูดคุยเรื่องเอ็มวีที่จะถ่ายทอดแล้ว ต่างพากันแยกย้าย จนวันที่ถ่ายเอ็มวีวันแรกก็มาถึง วันนี้ ทุก ๆ คน ต่างมาให้กำลังใจ เด็กทั้งสองคน โดยมีครอบครัวของมาคิน ครอบครัวของร้อยดาว ที่มาครั้งแรกร้อยดาวที่ีออกมาจากห้องแต่งตัวเห็นแม่ที่กำลังนั่งคุยกับบ้านของมาคิน
"แม่ แม่จ๋า มายังไง" ร้อยดาวที่ออกมาเจอแม่ของเธอ
"สวัสดีค่ะคุณลุงคุณป้า" ร้อยดาวสวัสดีพ่อแม่ของมาคิน
" ดีใจด้วยนะหนู คิดเอาไว้ไม่มีผิดเลยว่าหนูต้องมาทำงานคู่กับลูกชายป้า"
"ขอบคุณค่ะ คุณป้า"
"เอาเด็กๆ พร้อมกันยังไปสแตนด์บายหน้ากล้องเลย เราดูพล็อตแรกไปเลยนะคะ" ผู้กำกับที่เรียกทั้งสองคน
ฉากแรกคือเด็ก ๆ ต้องเดินมาคู่กัน เดินเล่นหยอกล้อกันแบบเพื่อน อาจจะมีพูดคุยหยอกล้อกันได้ เพื่อให้อารมณ์ของบทที่แสดงออกมาดีที่สุด พวกพี่ตัดเสียงออกใส่เพลงอยู่ดี
"ครับพี่เกลือ" มาคินตอบ ก่อนจะเดินแแกไปยังจุดที่เขาเตรียม พร้อมกับร้อยดาว
"เป็นอะไรไหม ไม่ต้องกลัวนะ นี่ก็ครั้งแรกเอ็มวีแรกของเราเหมือนกัน"
"โอ๊ยนี่ก็นึกว่ามีประสบการณ์ทางการแสดงนะมาคิน" ทั้งสองคนก็ต้องปรับโหมดตัวเองออกมาเพื่อนรักที่รักกัน
เด็กสองคนเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม มาคินเริ่มหยอกล้อร้อยดาว เอามือไปปัดผมของเธอ จนเธอคว้ามือของเขาเอาไว้กลายเป็นร้อยดาวกุมมือมาคินเดินไปในสวนสาธารณะ สายตาที่มาคินมองร้อยดาวมันไม่เหมือนกับที่มองเพื่อน
"พี่เกลือ มองเพื่อน หรือ น้องมันจะกินเพื่อนวะพี่" ตากล้องบอกพี่เกลือ
"พี่ว่ามันดูเป็นธรรมชาติดีนะ ไม่เฟคแบบนี้มันซื้อใจคนดู" เกลือมองรอบ ๆ สังคัท
เกลือจัดม้านั่งในสวน เอาไว้ให้น้องทั้งสองคนเซ็ทไปอีกฉาก มาคินคิดว่าตัวเองอยากเล่นกีตาร์ตรงม้านั่ง ให้ร้อยดาวนั่งหลังเอนพิงเข้าหาตนเอง เขาจึงนำเสนอพี่เกลือ ให้ไปบรีฟร้อยดาว ถ้ามาคินบอกเองร้อยดาวอาจจะไม่ทำ
"นี่เพลงของเพื่อนแน่นะเว้ย มาคิน พี่ว่ามันเริ่มออกคู่รักอะ"
"ไม่หรอกพี่ ผมคิดว่าผมหยุดอาการได้ ผมคิดว่าเอฟซีน่าจะชอบแบบนี้นะพี่" มาคินยิ้มอย่างมีความสุขนิด ๆ
และก็เป็นไปในแบบที่มาคินขอ คนแสดงคู่เริ่มคิดหนักว่ามันงานเพื่อนรักยังไง ร้อยดาวที่ไม่กล้าเอ่ยปากจนถ่ายทำเอ็มวีจนครบทุกฉาก ก็ปาเข้าไปเย็นมากๆ พ่อแม่ของมาคินที่ไม่สามารถอยู่รอได้ก็กลับก่อน เหลือแค่คุณแม่ของร้อยดาว
"เสร็จแล้วใช่ไหมลูก วันนี้กลับบ้านไปนอนบ้านบ้างแม่ไม่เจอหน้าตั้งหลายวันแล้วร้อยดาว"
"เอ่อ เดี๋ยวหนูถามมาคินก่อนค่ะว่ามีงานอะไรอีกไหม" ร้อยดาวเองต้องถามเพื่อนร่วมงานอย่างมาคิน
"มาคิน มีอะไรต้องถ่ายอีกไหมวันนี้ แม่ชวนกลับบ้าน" ร้อยดาวเดินมาแตะแขนของมาคินเบา ๆ
"อ้าวแล้วจะกลับยังไง"
"แท็กซี่ไงเยอะแยะ"
"มันจะเย็นแล้ว เราไปส่งเธอที่บ้าน" มาคินอาสาอยากจะไปส่งเธอ
"ไม่ต้องเลยมาคิน เรากลับกับแม่ เธอนี่"
"คุณน้าครับ เดี๋ยวผมไปส่งนะครับ เย็นแล้วกลับกันเองมันอันตราย รอผมเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะครับ รอผมก่อนนะ"
มาคินที่ทำหน้าที่คนขับรถ มาส่งร้อยดาวและแม่ของเธอที่บ้าน ถึงแม้ว่าเขาจะมาเพียงครั้งเดียว แต่เขากลับจำได้ ว่าอยู่ตรงไหนหลังไหน“นี่พ่อหนุ่มรู้จักบ้านเราด้วยหรือจ๊ะ” แม่ของร้อยดาวที่จำมาคินไม่ได้ ว่าเคยมาที่บ้านของตนเองมาก่อน“คุณน้าจำผมไม่ได้หรือครับ ผมเคยไปส่งน้องคราวก่อนไงครับ” มาคินตอบคุณแม่ร้อยดาว“ก็ที่มาขอเข้าห้องน้ำบ้านเราไงคะแม่” ร้อยดาวบอกให้แม่ตนเองทราบ“ถึงแล้วครับ “มาคินกลัวโดนถามต่อ เขาเองขับมาถึงบ้านพอดี“วันนี้อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนนะลูก” แม่ของร้อยดาว ที่กำลังก้าวลงจากรถ เอ่ยชวนเขาด้วย"ไปชวนเขาทำไม นายหิวข้าวก็ไปหาซื้อกินเอาเองเลย บ้านฉันยังไม่ได้หุงข้าวหรอก""เอ๊ะ ลูกสาวคนนี้ไปไล่แขกได้ยังไงกัน" คุณแม่ของร้อยดาว ฟาดฝ่ามือลงที่หน้าขาของลูกสาว เบา ๆ ที่นั่งหน้ารถข้างมาคิน แล้วแม่เดินลงจากรถไป"อุ้ย ... แม่ " ร้อยดาวสะดุ้ง ส่งเสียงร้องจนมาคินหันมามอง เขาขำมุมปาก จนร้อยดาวหันมาเห็น เธอทำปากเชิดแบบไม่พอใจใส่เขากลับมา ทำเอามาคินยิ่งตกหลุมรักเธอมากขึ้นเสียงมืิอถือของมาคินที่ดังขึ้นมา เป็นเสียงของน้องชาย ที่โทรเข้ามา มาคินรีบกดรับสายของน้อง เพราะเขาคิดว่าน้องคงมีเรื่อง"พี่คิ
หลังจากวันที่ร้อยดาวมีเรื่องกับพี่นักข่าวคนหนึ่งที่สถานีตำรวจ โดยที่เรื่องวันนั้นยังไม่ทันถึงค่ายเพลง และวันที่ปล่อยโปรโมตเพลงก็เข้ามา และก็มีพี่สื่อมวลชนมากมายหลายสำนักมาทำข่าว เพราะเพลงของน้องทั้งสองคนที่ปล่อยออกไปทั้งเอ็มวี และ ซิงเกิลตามหน้าปัดวิทยุมาแรงติดอันดับหนึ่งของประเทศ หลายสถานีวิทยุ ก็ถึงวันที่น้องทั้งสองคนจัดแถลงข่าวรับงานเดินสายที่มากขึ้น นักข่าวที่มาลงทะเบียนและหยิบใบโบชัวร์ รวมถึงนักข่าวคนนั้นที่เดินเข้ามา เขามองไปยังภาพโปสเตอร์ด้านบน ของนักร้องคู่กรณี ด้วยความแค้นเคืองร้อยดาว ที่โรงพักในวันนั้น "ยัยเด็กคนนี้ เป็นนักร้องงั้นเหรอ" นักข่าวคนนี้เริ่มเข้าไปนั่งตรงมุมเสามุมหนึ่งที่หลบสายตาของคนอื่น ๆ เมื่อเวลาใกล้เข้ามาแล้ว เฮียคราม พี่โปเต้ พี่อู๋ เข้ามาส่งกำลังใจให้เด็กทั้งสองคนในห้องแต่งตัว เพื่อเป็นกำลังใจ มาคินเองที่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นมากนัก แต่คนที่กำลังจะหลุดน่าจะเป็นร้อยดาว เธอพยายามนั่งอ่านคำถามวนไปหลาย ๆ รอบ เธอกลัวที่จะตอบคำถามผิด เธอกลัวที่จะทำให้มาคินต้องมาพังเพราะงานแถลงข่าววันแรกครั้งนี้ พี่ ๆ สื่อมวลชน พี่ ๆ เอฟซีที่ได้รับเชิญจากทางค่ายเข้ามากันจนเต็มสตู
ในงานประกาศรางวัล Sing Contest Awards เวทีค้นหานักร้อง นักเต้น นักแสดง ที่เข้ามาถึงรอบชิงชนะเลิศ โดยมีผู้เข้าแข่งขันที่ผ่านเข้ามาถึงห้าคนด้วยกัน และหนึ่งในนั้น คือ มาคิน เด็กนักศึกษาปี 4 ที่ดรอปเรียนมาสักพัก เพราะปัญหาทางบ้าน ตัวเองต้องดิ้นรนหาเลี้ยงครอบครัวและอาชีพที่จะทำให้ตนเอง มีงานทำ และมีเงินใช้หนี้ให้พ่อกับแม่ได้นั้น คือการเป็นนักร้อง เขาเองเป็นนักร้องของมหาวิทยาลัยอยู่แล้ว แต่เขาก็ต้องปิดบังไม่ให้พ่อแม่รู้ว่าตนเองอยากเป็นศิลปินการมาครั้งนี้ นอกจากจะได้เงินรางวัลแล้ว ยังจะได้เป็นนักร้องในสังกัดด้วย เพราะที่บ้านของคิน อยากให้ลูกชายเดินตามรอยของพ่อ เป็นข้าราชการ อาชีพครู แต่เขาเองที่ไม่ชอบทางด้านนี้ การมาแข่งขันครั้งนี้ จึงจะมีแค่กลุ่มเพื่อน ๆ ที่มาเชียร์ตนเอง และก็ต้องปิดบังครอบครัว"คิน คิน พร้อมไหมถึงตามึงขึ้นไปร้องเพลงแล้ว" เจเจ เดินมาตามเพื่อนหลังเวที"ไหน ๆ มาให้เจ๊ดูสิชุดของแก เรียบร้อยไหม" เอินนี่ ที่มาจากชื่อเต็มขุนอินทร์ เพื่อนชายแต่ใจสาวที่คอยดูแลเรื่องใบหน้าชุดในวันนี้ของเพื่อน เอินนี่ที่หันตัวกลับมา คินเองที่แขนขาสั่นท่าทางอาการตื่นเต้นดีใจ ฝ่ามือที่เปียกชื้น เหงื่อท
หลังจากที่ทุกคนร้องเพลงบนเวทีครบแล้ว พิธีกรของงานขึ้นมาบนเวทีอีกครั้ง"เอาละครับผลคะแนน ผมคิดว่ากรรมการทั้งห้าคนมีคะแนนรวมของแต่ละคนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว" สตาฟเดินเอาคะแนนมาให้ ซึ่งผลคะแนนกำลังจะขึ้นบนจอใหญ่ของงาน"เอาละครับ ผลคะแนนอยู่ในมือผมเรียบร้อยแล้ว ขอเชิญน้อง ๆ ขึ้นมายืนด้านหน้าข้าง ๆ ผมเลยครับ " เสียงพิธีกรเรียกน้อง ๆ มายืนให้คนเห็นข้างหน้านักร้องเข้าประกวดทั้งหมดพากันตื่นเต้น รวมถึงมาคินด้วย เขาได้เพื่อนใหม่จากเวทีนี้ คือ อดุลย์ หรือ ดุล เขาเองร้องเพลงเพราะโทนเสียงต่างจากมาคิน"ผมจะเริ่มประกาศ รางวัลจากลำดับที่สาม ก่อนนะครับ เขามีคะแนนรวมกันแล้ว 428 คะแนน น้องเจมส์ ครับ" พิธีกรเรียกชื่อคนได้รางวัล เขาเดินออกมารับรางวัล"ขอเชิญ ประธานจัดงานขึ้นมอบรางวัลให้น้องๆ ด้วยครับ" มีแผ่นป้าย รวมถึงเงินรางวัล ที่มอบให้"เอาละครับรางวัลที่สอง ได้แก่" เสียงดนตรีที่ทุ้มอยู่ ทำเอานักร้องหันมองกันไปมา"รางวัลนักร้องชาย Sing Contest Awards อันดับรองชนะเลิศได้แก่ น้ำพุ ปารมี ครับ มีคะแนน 442 คะแนน" น้ำพุเดินยกมือไหว้ออกมาเกินความคาดหมายตนเอง"ขอบคุณครับ ขอบคุณครับ" เสียงของคุณของน้ำพุ ดังระรัว
ร้อยดาววิ่งเข้าไปตามหาสมุดไดอารี่ของตนเองอีกครั้ง เธอวิ่งกลับไปยังจุดที่เธอคิดว่าน่าจะทำสมุดร่วงหล่นตอนที่เธอเดินชนกับกลุ่มของมาคินแน่นอน เธอวิ่งไปยังจุดที่เดินชนเธอเดินหาตามพื้นไปทั่วเผื่อมีคนเตะไปไหนต่อไหน เธอเดินถามคนที่เดินผ่านไปผ่านมาว่าเจอสมุดไดอารี่ของเธอไหม หน้าสมุดของเธอจะเป็นรูปการ์ตูนที่คล้าย ๆ เธอ จะมีผ้าผูกผมบนหัวเหมือนที่เธอชอบคาดเอาไว้ทุกวันเวลาออกมาข้างนอก"พี่ค่ะ พี่เห็นสมุดบันทึกที่หน้าปกเป็นรูปผู้หญิง ผมยาว คาดโบว์แบบนี้ไหมคะ " เธอเอ่ยถามคนที่เดินผ่านไปผ่านมา แทบจะทุกคน แต่ไม่มีใครสักคนที่เจอสมุดเล่มนั้นเลยสักคนเธอแหงนหน้าขึ้นไปมองเจอกล้องวงจรปิดที่กำลังหมุนวนไปมา เธอเลยคิดว่าจะต้องมีคนเก็บไปแน่นอน เธอเลยอยากจะขอเข้าไปในห้องควบคุม เธออยากขอดูกล้องวงจรปิดตรงมุมดังกล่าว เธอเลยเดินไปขอติดต่อขอดูกล้องวงจรปิดตรงประชาสัมพันธ์"คุณค่ะ เอ่อคือว่าถ้าฉันอยากขอดูกล้องวงจรปิดตรงมุมนั้นต้องทำยังไงคะ" เธอเอ่ยถามประชาสัมพันธ์"กล้องวงจรปิด ต้องเป็นคนสำคัญของที่นี่ หรือต้องมีเหตุจำเป็นค่ะ ไม่ทราบว่าน้องจะขอดูกล้องจุดประสงค์อะไรคะ" เจ้าหน้าที่เห็นว่าเธอยังเป็นนักศึกษา คิดว่าเธอจะเป
ที่บ้านร้อยดาวร้อยดาวที่อยู่ภายในงานประกาศรางวัล Music Internationals ร้อยดาวที่นั่งอยู่ด้านล่างพร้อมแม่ ของเธอ จนเสียงพิธีกรประกาศรางวัล บทเพลงที่กำลังเป็นกระแสในตอนนี้ บทเพลงที่คนนำมาขับร้อง cover มากที่สุดในตอนนี้ เป็นการแต่งเนื้อร้อง ในเพลง ลมหวนรัก จากนักแต่งเพลงที่กำลังมาแรงอยู่ในขณะนี้ ร้อยดาวเองนั่งข้าง ๆ ผู้เป็นแม่ด้วย" รางวัลนักประพันธ์เพลงที่กำลังมาแรงอยู่ในขณะนี้ คุณร้อยดาว ร้อยนาวา ขอเสียงปรบมือให้เธอด้วยนะครับ" เสียงประกาศของพิธีกรเรียกชื่อร้อยดาว เธอเองที่นั่งข้าง ๆ จับมือแม่ด้วยความดีใจแล้วลุกขึ้นเดินไปรับรางวัลบนเวที"ขอบคุณค่ะ ขอบคุณสำหรับรางวัลดี ๆ แบบนี้นะคะ ทำให้นักเขียนตัวเล็ก ๆ แบบร้อยดาว รู้สึกใจฟูมาก ๆ เลยค่ะ ""แล้วหลังจากนี้ จะมีผลงานเขียนเพลงใหม่ ๆ ออกมาให้ได้ติดหูคนฟังอีกเมื่อไหร่ครับ " เสียงพิธีกรถามร้อยดาวขึ้นมา"อีกไม่นานค่ะ ใกล้จะมีผลงานเพลงใหม่ออกมาแล้วค่ะ กำลังรอพี่โปรดิวเซอร์เขาพิจารณาแก้ไขก่อนนะคะ" ร้อยดาวตอบคำถามของพิธีกร"ตื่นได้หรือยัง" ร้อยดาวกำลังอยู่บนเวทีหันไปทางเสียงเรียกที่มองไปด้านล่าง แม่ยังนั่งนิ่ง"ถ้าอย่างนั้นฝากผลงานของน้องร้อยดาวด
ห้องผู้บริหารทุกคนภายในห้อง โดยมีเจ้าของค่ายเพลง G.media นั่งรออยู่ที่หัวโต๊ะ และมีนักร้องที่หลาย ๆ คนรู้จัก และกำลังโด่งดังในขณะนี้ น้องเก้า กันจ์ ที่กำลังรอคุยเรื่องเอ็มวีเพลงกับเจ้าของค่าย อย่างสงคราม หรือเฮียคราม ที่ใครหลาย ๆ คนเรียก มีโปรดิวเซอร์ ผู้กำกับเอ็มวีมากันครบถ้วนหน้า เสียงประตูห้องถูกเปิดออก พี่โปเต้ที่พาร้อยดาวเดินเข้ามาด้วย คุณอู๋ โปรดิวเซอร์ เห็นเขาพาเด็ก ๆ มาด้วย"นี่ไปพาเด็กกะโปโล ที่ไหนมาครับคุณเต้ ทำไมดู...." โปรดิวเซอร์อู๋ เอ่ยถามด้วยความไม่ค่อยชอบเด็กสาวคนนี้"เดี๋ยวผมตอบแค่พี่ครามพอ นะครับ ทีมผม เดี๋ยวผมเสนอพี่ครามเอง"โปเต้ที่อ่านเนื้อเพลงแล้ว เขาชอบแนวเพลงป๊อป ฟังสบาย ๆ และเขาก็มีนักร้องในใจแล้ว เพียงแค่รอให้เด็กคนนั้นติดต่อมาหาเขาเอง ซึ่งมาคินเองไม่ยอมให้เสียโอกาสในครั้งนี้ เขาเองติดต่อโปเต้กลับมาแล้ว เขาเองมีสิทธิ์เป็นศิลปินของค่าย G.Media เต็มตัว เหมือนอีกคนที่ชนะการประกวดครั้งที่ผ่านมา วันนี้เขาเองก็เข้ามาร่วมประชุมกับเฮียครามด้วย เพราะโปเต้ตั้งใจจะปั้นมาคินให้มีชื่อเสียงในวงการนักร้อง เพราะเขาเห็ยความสามารถของเด็กคนนี้"พี่คราม นี่น้องร้อยแก้ว เธอเป็นน
ที่คอนโดของยิปซีเสียงกดรหัสเปิดห้องดังอยู่ข้างนอก พร้อมกับเสียงฝีเท้าที่กำลังเดินเข้ามาภายในห้องของพักบนคอนโดสุดหรู เสียงฝีเท้าที่เดินมาหยุดมองรอบ ๆ ห้อง เสียงฝีเท้าหายไป เขาเดินเข้ามา จนสุดมุมห้องเหมือนคุ้นเคย เขาบิดลูกบิดประตูเข้าไปด้านในหญิงสาวที่อยู่ในชุดนอนเนื้อบางเบา ที่นั่งพิงพนักเตียงนอนรอเขาอยู่แล้ว แค่พอเห็นคนที่เดินเข้ามาในห้องเธอก็กระโจนลุกออกจากเตียง เข้าไปโอบรอบคอเขา เฮียครามที่ไม่ปล่อยให้ชิ้นเนื้อหลุดมือเช่นกัน เขาซุกไซร้ไปตามซอกคองามระหงของเธอด้วยความหื่นกระหาย"เฮียครามขาาาา อื้อ... อย่าทำรอยนะคะ พรุ่งนี้ยิปมีงาน"ยิปซีเองที่กำลังร้อนไปทั่วกายที่เขากำลังลงลิ้น ไปตามร่างกายของเธอ ชุดนอนบางเฉียบที่ถูกรูดลงไปตามปลายขาจนตอนนี้มันร่วงลงไปกองที่ปลายเท้าของเธอ หน้าอกที่กำลังตั้งเด่นตรงหน้าทำเอาครามเองกลืนน้ำลาย สองมือที่บีบเคล้นหน้าอกทั้งสองข้างด้วยความเคยชิน เขาเงยหน้าขึ้นไปมองเธออีกครั้งแล้ว ดันร่างของเธอมาจนสุดขอบปลายเตียงแล้วผลักเธอลงไปที่เตียง แล้วจัดการถอดเสื้อผ้าของตนเองออกจนหมด แล้วคร่อมทับบนตัวหญิงสาว โดยที่เนื้อแนบเนื้อ พอดีกับที่ความเป็นชายของเขาถูกบริเวณจุดสงวนข
หลังจากวันที่ร้อยดาวมีเรื่องกับพี่นักข่าวคนหนึ่งที่สถานีตำรวจ โดยที่เรื่องวันนั้นยังไม่ทันถึงค่ายเพลง และวันที่ปล่อยโปรโมตเพลงก็เข้ามา และก็มีพี่สื่อมวลชนมากมายหลายสำนักมาทำข่าว เพราะเพลงของน้องทั้งสองคนที่ปล่อยออกไปทั้งเอ็มวี และ ซิงเกิลตามหน้าปัดวิทยุมาแรงติดอันดับหนึ่งของประเทศ หลายสถานีวิทยุ ก็ถึงวันที่น้องทั้งสองคนจัดแถลงข่าวรับงานเดินสายที่มากขึ้น นักข่าวที่มาลงทะเบียนและหยิบใบโบชัวร์ รวมถึงนักข่าวคนนั้นที่เดินเข้ามา เขามองไปยังภาพโปสเตอร์ด้านบน ของนักร้องคู่กรณี ด้วยความแค้นเคืองร้อยดาว ที่โรงพักในวันนั้น "ยัยเด็กคนนี้ เป็นนักร้องงั้นเหรอ" นักข่าวคนนี้เริ่มเข้าไปนั่งตรงมุมเสามุมหนึ่งที่หลบสายตาของคนอื่น ๆ เมื่อเวลาใกล้เข้ามาแล้ว เฮียคราม พี่โปเต้ พี่อู๋ เข้ามาส่งกำลังใจให้เด็กทั้งสองคนในห้องแต่งตัว เพื่อเป็นกำลังใจ มาคินเองที่ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นมากนัก แต่คนที่กำลังจะหลุดน่าจะเป็นร้อยดาว เธอพยายามนั่งอ่านคำถามวนไปหลาย ๆ รอบ เธอกลัวที่จะตอบคำถามผิด เธอกลัวที่จะทำให้มาคินต้องมาพังเพราะงานแถลงข่าววันแรกครั้งนี้ พี่ ๆ สื่อมวลชน พี่ ๆ เอฟซีที่ได้รับเชิญจากทางค่ายเข้ามากันจนเต็มสตู
มาคินที่ทำหน้าที่คนขับรถ มาส่งร้อยดาวและแม่ของเธอที่บ้าน ถึงแม้ว่าเขาจะมาเพียงครั้งเดียว แต่เขากลับจำได้ ว่าอยู่ตรงไหนหลังไหน“นี่พ่อหนุ่มรู้จักบ้านเราด้วยหรือจ๊ะ” แม่ของร้อยดาวที่จำมาคินไม่ได้ ว่าเคยมาที่บ้านของตนเองมาก่อน“คุณน้าจำผมไม่ได้หรือครับ ผมเคยไปส่งน้องคราวก่อนไงครับ” มาคินตอบคุณแม่ร้อยดาว“ก็ที่มาขอเข้าห้องน้ำบ้านเราไงคะแม่” ร้อยดาวบอกให้แม่ตนเองทราบ“ถึงแล้วครับ “มาคินกลัวโดนถามต่อ เขาเองขับมาถึงบ้านพอดี“วันนี้อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนนะลูก” แม่ของร้อยดาว ที่กำลังก้าวลงจากรถ เอ่ยชวนเขาด้วย"ไปชวนเขาทำไม นายหิวข้าวก็ไปหาซื้อกินเอาเองเลย บ้านฉันยังไม่ได้หุงข้าวหรอก""เอ๊ะ ลูกสาวคนนี้ไปไล่แขกได้ยังไงกัน" คุณแม่ของร้อยดาว ฟาดฝ่ามือลงที่หน้าขาของลูกสาว เบา ๆ ที่นั่งหน้ารถข้างมาคิน แล้วแม่เดินลงจากรถไป"อุ้ย ... แม่ " ร้อยดาวสะดุ้ง ส่งเสียงร้องจนมาคินหันมามอง เขาขำมุมปาก จนร้อยดาวหันมาเห็น เธอทำปากเชิดแบบไม่พอใจใส่เขากลับมา ทำเอามาคินยิ่งตกหลุมรักเธอมากขึ้นเสียงมืิอถือของมาคินที่ดังขึ้นมา เป็นเสียงของน้องชาย ที่โทรเข้ามา มาคินรีบกดรับสายของน้อง เพราะเขาคิดว่าน้องคงมีเรื่อง"พี่คิ
มาคินที่รู้สึกเป็นห่วงว่าเธอไม่ออกมาจากห้องเลย เขาพอจะมีแบรนด์ดฺซุปไก่สกัด เขาหยิบออกมาพร้อมซาลาเปาหนึ่งลูกที่อุ่นด้วยไม่โครเวฟพอร้อน ๆ เขาใส่ถุงหิ้วเอาไว้ห้อยที่หน้าประตูห้องแล้วเคาะเรียกเธออยู่สักพักจนมีเสียงคนเดินออกมาเปิดประตู แต่มาคินเดินไปหลบตรงมุม ซุ่มแอบมอง จนร้อยดาวเปิดประตูออกมาแต่ก็ไม่มีใครสักคน เธอจะปิดประตูกลับเข้าห้อง แต่ดันมีของมาขวางตรงลูกบิด" ของใครกันหละ มาแขวนที่หน้าห้องเรา " ร้อยดาวเอ่ยด้วยความงุนงง แต่ก็ยอมหยิบเข้าไปด้วย คิดว่าต้องเป็นของคนในบ้าน"ขอบคุณนะ" ร้อยดาวที่ตะโกนออกมาลอย ๆ แต่ใครอีกคนที่แอบมองอยู่กลับมีรอยยิ้ม ร้อยดาวหยิบของแล้วกลับเข้าไปในห้อง มาคินเดินออกมาจากมุมมานั่งที่โซฟาแทน อ๊อฟที่เห็นทุกอย่างเดินเข้ามาแซวพี่ชายตรงโซฟา"จะดูแลเขา ก็ต้องหลบด้วยนะพี่ชายเรา" อ๊อฟเองเริ่มรู้สึกว่าพี่ชายแอบชอบพี่สาว"อ๊อฟ เห็นหรอ " มาคินถึงกับสะดุ้งเมื่อโดนน้องชายแซว "เห็นตั้งแต่ พี่เวฟซาลาเปาแล้ว ผมแอบถ่ายพี่อยู่ยังลงคลิปในติ๊กต๊อกเลย" อ๊อฟเอ่ยออกมา ทำเอามาคินแทบอาย "ว่าอะไรนะ เอาลงติ๊กต๊อกด้วย อ๊อฟ เดี๋ยวร้อยดาวก็โดนอีกหรอก ทำอะไรไม่คิดก่อนเลย " มาคินที่พอรู้ก็ต่
ยิปซีที่ไม่ได้เป็นอะไรมาก เธอเข้ามาแต่งหน้าแต่งตัวเพราะวันนี้เธอถ่ายเอ็มวี วันนี้ทีมงานจะน้อยลง ไม่เยอะเหมือนคราวที่เธอมาเล่นเอ็มวีให้รอบก่อน พี่ ๆ ช่างแต่งหน้าทำผมกำลังสาละวนกับตัวเธอ"ทำไมวันนี้ดูคนน้อย ๆ ทุกทีจะทำงานเร็วกว่านี้ไหมคะ " ยิปซีที่กำลังแต่งหน้าทำผม"วันนี้ทีมงานน้อยนะคะ เลยแบ่งออกไปช่วยงานข้างนอกด้วย ในนี้เลยวุ่น ๆ หน่อยค่ะ" พี่ช่างแต่งหน้าตอบ"อ๋อ" ยิปซีฟังแล้วก็เข้าใจ"จะใช่หรอเจ๊ เมื่อวานเฮียปลดคนออกไปพอสมควรนะ เห็นว่าช่วงนี้ไม่ค่อยดี" น้องที่ทำผมบอกเจ๊ที่แต่งหน้า ทำเอายิปซีคิดตามว่าที่นี่เริ่มไม่ค่อยดีแล้ว"ไม่หรอกมั้ง เขาหมดสัญญากันด้วย ช่วงนี้ทีมของพี่โปเต้เขากำลังเร่งทำงานที่กำลังจะเปิดตัวเร็ว ๆ นี้นะ ""เปิดตัวนักร้องใหม่หรอ ใครกันหละ พวกเธอรู้ไหม " ยิปซีเองที่อยากรู้"น้องมาคิน กับ น้องร้อยดาว นะคะ วันนี้มีเข้าห้องอัดทำเพลงด้วยนะคะ"ยิปซีที่ฟังตามพี่ช่างแต่งหน้า แล้วคิดขึ้นมาได้ที่เธอมีเรื่องเมื่อสักครู่ อีกคนหนึ่งคือมาคินแน่ ๆ เด็กสาวที่ชื่อร้อยดาวก็คงเป็นเธอ//***//**//**//+++***++++***++++////****/////ทางด้านมาคินที่นั่งทำแผลให้เธอจนกระทั่งใส่ผ้าพันแผลให้เรี
ห้องอัดเพลงของโปเต้และแล้ววันที่ทั้งสองคนต้องเข้าห้องอัดทำเพลงคู่กัน พี่ศรที่ทำเพลงให้ผ่านการพิจารณาจากเฮียครามและพี่โปเต้แล้วเรียบร้อย แต่มีใครบางคนที่ยังคงกลัวและเป็นกังวลในเสียงของตนเอง เธอไม่อยากเอาอนาคตของมาคินมาทำลายลงด้วยมือของเธอ"พี่ร้อยดาวหาอะไร" อ๊อฟเห็นร้อยดาวเดินวนไปวนมา "เปล่า...พี่ไม่ได้หาอะไร พี่.." ร้อยดาวเสียงสูงกลบเกลื่อน"พี่เดินวนเวียนหาอะไรของพี่หละ" "ฉันไม่ได้หาของอ๊อฟ แต่วันนี้พี่โปเต้ให้ไปเข้าห้องอัดไง พี่ตื่นเต้นพี่เป็นกังวลกลัวไปทำให้มาคินพังนะสิ" "โธ่ ไอ้เรานึกว่าอะไรเดินวนจัง พี่คิดมาก" อ๊อฟพูดไปเดินไปชงกาแฟมาแก้วนึง"แกก็รู้ว่าพี่ไม่ได้เป็นคนร้องเพลงเพราะเสียงเพี้ยนแบบตกร่องเลยนะ" ร้อยดาวที่ยังเดินวนไปวนมา"ผมว่าพี่ลงมานั่งก่อนเถอะ ผมเห็นพี่เดินไปเดินมา ""ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า แค่เดินวนไปมาเอง""พี่ไม่เป็น แต่ผมเป็นลงมานั่งนี่ก่อน ผมลายตาเวียนหัว" อ๊อฟบอกพี่สาว ทั้งสองพี่น้องเถียงกันเสียงดังจนอีกคนต้องเปิดห้องออกมาอาการสะลึมสะลือนอนเพิ่มตื่น"เสียงดังจังอ๊อฟใครเป็นอะไร" มาคินถามน้องที่ลากร้อยดาวมานั่ง"ก็พี่ร้อยอะดิ วันนี้น่าจะไม่เต็มร้อย" อ๊อฟนั่งจิบก
ในทุก ๆ สัปดาห์ เด็กสองคนจะต้องมาจัดรายการด้วยกัน ก็ทำให้ทั้งสองคนสนิทกันมากขึ้น ทุกวันนี้ร้อยดาวกล้าที่จะร้องเพลงคลอตามเพลงที่เปิดมากขึ้น เฮียครามที่คิดว่าต้องให้สองคนเข้ามาทำเพลงแล้ว เลยเรียกทีมเพลง และโปรดิวเซอร์ รวมถึงผู้กำกับเอ็มวี และหัวหน้าวงดนตรี คุยเรื่องเพลงแรกที่จะทำให้เด็กทั้งสองคน เมื่อทีมงาน มาคิน และ ร้อยดาว เข้ามาพร้อมหน้าพร้อมตากัน ก็เริ่มคุยงานกันทันทีในที่ประชุม" มาครบกันแล้วนะ คืออย่างงี้ เฮียอยากทำเพลงให้พวกเขาสองคน ร้อยดาวพอจะแต่งเพลงที่มันเหมาะกับเราสองคนไหม หรือจะให้พี่ศรรักษ์ทำเพลงให้ เพราะพี่เขาจะมองเราสองคนแบบที่คนอื่นมอง เราแต่งเอง เราอาจจะได้แค่มุมมองเรา" เฮียครามเอ่ยถามสองคน"เพลงแรก อยากให้คนอื่น ๆ มองตัวตนของพวกเราครับ เป็นเพลงแรกของเราสองคนด้วย " "โอเค โปเต้นายว่ายังไง เห็นด้วยกับเด็ก ๆ ใหม่ " เฮียครามถามโปรดิวเซอร์ของเด็ก ๆ "ผมรอน้องเข้าห้องอัดทำเพลงเลยครับ กำลังมาแรง" โปเต้ที่อยากทำงานเพลงให้สองคนนี้แล้ว" ถ้างั้นอีกสามวัน เอาเพลงมาให้ทีมโปเต้นะศร ทันไหม " เฮียคราม สั่งให้ศรรักษ์เร่งงาน"จะพยายามแล้วกันเฮีย ขอตัวก่อนนะครับ" ศรรักษ์บอกเฮียคราม และ
ที่ค่ายเพลง เฮียครามและโปเต้ที่กำลังถกเถียงกันเรื่องข่าวของมาคินกับคนดูแลสาวน้อยในทีมของโปเต้ ทำเอาเฮียครามกลัวว่าเด็กจะเสีย เลยต้องเรียกเข้ามาคุยกันทันที ภายในห้องของเฮียคราม พี่โปเต้ และตัวต้นเหตุสองคน ที่นั่งก้มหน้าก้มตา"นายเตือนพวกเด็ก ๆ ของนายด้วยนะโปเต้ อย่าทำอะไรเองอีก " เฮียครามที่เตือนสองคน "ผมเตือนแล้วเฮีย แต่เด็ก ๆ ก็แค่ไลฟ์ร้องเพลง ดีเสียอีกทำให้เราได้รู้จุดว่าจะทำยังไง" โปเต้ที่ออกตัวแทนเด็ก ๆ ทั้งสองคน "นี่ไงเพราะทำอะไรไม่ถามพี่ ถามแกก่อนไงโปเต้ ""แล้วทำไมเฮียไม่สร้างตัวตนให้ทั้งคู่หละ" โปเต้ที่พูดขึ้นมา เขาอยากทำโปรเจคคู่เหมือนกัน แต่ยังไม่มีคู่ที่ลงตัว พอมาเจอสองคนนี้ที่เล่นกัน คนหนึ่งขี้แกล้ง คนหนึ่งหัวเสียใส่แต่ไม่เคยโกรธ "โปรเจคคู่หรอ มาคินนายสนใจไหมหละ""เอ่อ ผมหรือครับ ผมทำคู่หรือครับ แล้วใครหละครับจะคู่ผม " มาคินดูตื่น ๆ พอบอกจะปรับมาออกงานคู่"คนข้าง ๆ แกไง" คนที่สะดุ้งหนักกว่าพอเฮียครามพูดจบ คือร้อยดาว"หนูหรอค่ะเฮีย หนูร้องไม่ได้หรอก" "ยังไม่พยายามเลยร้อยดาว เพลงที่เธอแต่งเองเธอต้องร้องได้ ไปฝึกมา " เฮียครามที่ออกคำสั่ง"เออ พาร้อยดาวไปสร้างตัวตนเสียก
ที่บ้านของร้อยดาว วันว่างของเธออีกหนึ่งวันหลังหมดคอนเสิร์ตเมื่อคืน ทำให้เธอยังคงนอนอยู่บนเตียง เสียงของนาฬิกาที่มือถือปลุกดังขึ้นมา ทำให้เธอต้องคว้าเครื่องและกดปิดเสียงแจ้งเตือนไป เธอเองที่ขยับตัวลุกขึ้นขยับหมอนเพียงเล็กน้อยและเอนตัวพิงหมอน และเปิดอ่านข้อความต่าง ๆ ที่เข้ามา รวมไปถึงเปิดแอพต่าง ๆ ดูข่าวสารของนักร้องในค่าย มีฝั่งแม่ ๆ ของมาคินลงคลิปน่ารัก ๆ ตอนที่แซวกันเรื่องร้องเพลงคู่ เธอเดินออกมาจากห้องนอน ไม่เห็นใครก็เลยเลือกที่จะเดินไปชงกาแฟมาหนึ่งแก้ว ระหว่างกินเธอก็เก็บบ้าน เก็บช่องตามประสาคนอยู่บ้าน พอทำอะไรเสร็จเธอขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วก็มานั่งเคลียร์จดคิวงานที่ยังต้องไปให้มาคินกับอ๊อฟ เสียงข้อความมือถือที่ดังขึ้นเรื่อย ๆ หลายข้อความ ทำให้เธอที่กำลังแต่งหน้าอยู่ถึงกับต้องหยิบขึ้นมาอ่าน เห็นมีแต่สติ๊กเกอร์น่ารัก ๆ เต็มไปหมด แต่พอลองมองชื่อคนส่งความน่ารักกลับหายไป " โย่ว ๆ โยว่ ๆ โหยว " ตัวสติ๊กเกอร์เด็กผู้ช่ายหัวโต ๆ" มายัง มายัง มาสักทีสิ " สติ๊กเกอร์หญิงสาวที่กำลังขี่ม้าโบกมือเรียก" อ่านสักที ยัยขี้เซา เปิดอ่านสักที" สติ๊กเกอร์เด็กชายนั่งเท้าคางทั้งสองข้าง บนหนัง
เมื่อใกล้ถึงเวลาที่จะต้องไปร้าน ร้อยดาวที่ตั้งปลุกตนเองก็ได้ตื่นมาจัดการเรื่องส่วนตัวของตนเองจนเรียบร้อย แต่สองหนุ่มที่ยังนอนหลับสนิทไม่ยอมตื่น เตียงนอนสบาย แอร์เย็น ๆ ทำให้ทั้งสองคนไม่ยอมตื่น อ๊อฟเองที่รู้สึกตัวก่อน เอ่ยทักทายร้อยดาว"ผมไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน พี่คินหลับลึกมาก ๆ เลย" อ๊อฟหันมามองพี่ชายที่กำลังกรนเบา ๆ "นายไปอาบก่อนเลยอ๊อฟ วันนี้ตามคิวที่ซ้อม ให้อาร์ตขึ้นก่อนตามที่ผู้จัดเขาขอมา" ร้อยดาวบอกอ๊อฟ"พี่นี่ทำงานคล่องนะ ไหนว่าไม่เคยทำมาก่อน ดูแลพวกผมสะจนพวกผมจะง่อยแล้วอะ" อ๊อฟพูดเรื่องจริง ร้อยดาวเป็นคนดูแลศิลปินที่ดีมาก ๆ คนหนึ่งเลยทีเดียว อ๊อฟเดินหยิบผ้าขนหนูพร้อมเสื้อผ้าเอาเข้าไปเปลี่ยนที่ห้องน้ำด้วย ร้อยดาวที่มองคนบนเตียงที่ขยับตัวเล็กน้อย ร้อยดาวที่เอ่ยปากเรียก"มาคิน ตื่นได้แล้วเหลือเวลาไม่เยอะแล้วนะ นายนอนขี้เซาขนาดนี้เลยหรอ " ร้อยดาวปลุกมาคินด้วยเสียงที่ดังพอสมควรแต่เขาไม่ยอมตื่นสักที จนร้อยดาวต้องเดินมาใกล้ ๆ เธอหยิบกล่องขนมที่เป็นฝาสเตนเลส เอาไม้ตะเกียบมาสองอัน เคาะจนเสียงดังลั่นห้อง เสียงเคาะที่ดัง โป๊ก โป๊ก เสียงเบาขึ้นดังขึ้นเรื่อย ๆ จนมาคินเองที่กำลังหลับถึงกั