เรื่องเหตุรักอลเวงหัวใจ

ตอนที่1

ความลับ

          “พี่ดลพี่ตามผมให้กับจากเวียดนาม เพราะเรื่อง             ไร้สาระแบบนี้นี่นะ”

         ภูผาน้องชายฝาแฝดของภูวดล รู้สึกไม่พอใจเมื่อรู้ถึงสาเหตุที่พี่ชายโทรตามเขาให้กลับมาเมืองไทยเพียงเพราะว่า ต้องการให้เขานอนกับผู้หญิงคนหนึ่งเพื่อมีลูก

          “ในเมื่อภรรยาพี่ยินยอมแล้ว ทำไมพี่ไม่นอนกับเธอเอง ทำไมต้องเป็นนผม”

          “พี่ทำใจไม่ได้ ที่จะนอกกายภรรยา แต่แกยังไม่มีเมีย ถือเสียว่าช่วยให้ครอบครัวพี่สมบูรณ์นะ เราเป็นแฝดกัน แล้วเรื่องนี้ก็มีแต่พ่อกับแม่เราเท่านั้นที่รู้ ทุกคนจะคิดว่าเป็นพี่”

         พ่อของทั้งคู่เป็นคนไทยลูกเสี้ยวอังกฤษที่ทำงานอยู่ที่อเมริกา และเกิดมาเที่ยวที่เมืองไทยและดันมามีอะไรกับแม่ของทั้งคู่ โดยที่พ่อมีภรรยาเป็นอยู่ที่อเมริกาอยู่แล้ว

          ผู้ใหญ่ทั้งสองคนจึงตัดสินใจที่จะเลี้ยงดูลูกฝ่ายละคนและปิดเรื่องนี้เป็นความลับ แค่พ่อแม่ ภูวดล และภูผาเท่านั้น ที่รู้ว่าทั้งคู่มีแฝด เพราะถึงอย่างไรทั้งคู่ก็ใช้ชีวิตอยู่คนละประเทศอยู่แล้ว

          “ก่อนจะตัดสินใจดูรูปของเธอก่อน ” ภูวดลส่งรูปให้น้องชายดู

          “ทั้งสวย ทั้งน่ารัก ทำไมถึงได้ยอมมาทำแบบนี้ล่ะพี่”

          ภูผาแค่เห็นเพียงในรูปก็รู้สึกถูกชะตาทันที แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมผู้หญิงสวยๆแบบนี้ ถึงยอมมารับจ้างท้องแทนโดยการมีอะไรกับคนที่เมียแล้ว

          “เธอชื่อขิม แม่ของเธอป่วยต้องใช้เงินในการรักษา ซึ่งวิธีที่ดีสุดในการรักษาต้องใช้เงินมาก ภรรยาของพี่เห็นว่าเธอเป็นคนน่ารักและกตัญญู จริงๆแล้วพี่ไม่มีลูกก็ได้นะ แต่วริน เธอเป็นฝ่ายเป็นหมัน เธอกลัวพี่จะนอกใจ เลยอยากให้พี่มีลูกสักคน แกต้องช่วยพี่นะ”

          ภูวดลอ้อนวอนน้องชายทุกอย่าง ถึงแม้ทั้งคู่จะถูกเลี้ยงมาคนละที่ แต่ทั้งคู่ก็ติดต่อกันตลอด หลายครั้งที่ภูวดลคอยช่วยเหลือน้องชาย โดยเฉพาะเรื่องที่ภูผารักในอาชีพการทำอาหาร ซึ่งพ่อพวกเขาไม่ชอบเลย แต่ภูวดลก็ช่วยพูดจนพ่อของยินยอม

          “พี่แล้วถ้าผม ทำให้เธอท้องไม่ได้ล่ะ”

          ภูผามองว่าการที่ทำให้ใครสักคนท้องมันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย

          “พี่พาขิมไปตรวจร่างกายแล้ว ก็เหลือแต่จะพาแกไปนี่แหละ แต่แกรับปากพี่ก่อนนะว่าแกจะยอมทำ”

          “พี่ ผมถามพี่จริงๆนะ เงินภรรยาพี่ก็มีมากมาย ทำไมไม่ไปใช้วิธีทาการแพทย์” ภูผาสงสัย

          “วรินกลัวหมอ เขาไม่ต้องการที่จะเจ็บตัว รวมถึงเธอกลัวการคลอดลูกด้วย”

          ภูวดลรู้ว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก อย่างน้อยลูกของน้องชายก็เหมือนกับลูกของเขา และตัวน้องชายเองก็จะได้ไม่ต้องห่วงลูก เพราะอยู่ในการดูแลของพี่ชายแท้ๆ

          “พี่ถ้าผู้หญิงคนนี้ท้องขึ้นมาจริง นั่นก็ลูกผม พี่ต้องดูแลและรักลูกผมให้มากๆนะ”

          ภูผาเริ่มยอมใจอ่อนเพราะสงสารพี่ชายและพี่สะใภ้ จึงขอคำมั่นสัญญาเรื่องการดูแลลูกของเขา

          “พี่สัญญา” ภูวดลตบไหล่น้องชาย

          “แล้วพี่ตกลงกับทางนั้นไว้ว่าอย่างไรบ้าง”

ชายหนุ่มถามเพราะจะได้เข้าใจตรงกันและทำตัวถูก

“เขียนสัญญากันไว้สองปี เธอจะต้องย้ายมาอยู่คอนโดของพี่ แล้วพี่จะมาหาเธอเอง แต่ในเมื่อมันคือแกไม่ใช่พี่ ภูผาจะอยู่กับขิมเลยก็ได้ แต่อย่าเผลอลืมตัวว่าไม่ใช่พี่เด็ดขาดนะ ส่วนพี่ก็จะหลบหายไปเป็นช่วงๆ วรินเขาจะได้คิดว่าพี่ไปนอนกับขิม ถ้าครบสองปีแล้วยังไม่ท้องทุกอย่างเลิกกัน เงินค่าจ้างพี่ก็ยกให้ขิมเขาไป”

สุดท้ายภูผาก็ยอมไปตรวจร่างกาย และผลที่ออกมาคืออสุจิของเขาแข็งแรงดี น่าจะมีลูกได้ไม่ยาก

“พี่ผมขอให้พี่พาสำรวจกรุงเทพหน่อยได้ไหม ไม่ได้มาหลายปี เดี๋ยวจะทำตัวไม่เนียนเอา”

ภูผามีโอกาสมากรุงเทพปีละครั้ง เพื่อมาร่วมงานวันเกิดแม่แบบลับๆ แต่ตั้งแต่แม่เสียไปได้สองปี เขาก็ไม่เคยมาอีกเลย

“เออใช่ พี่ลืมไปเลย เอาเป็นว่าสัปดาห์นี้ทั้งสัปดาห์ พี่จะให้ภูผาฝึกขับรถ เพราะที่นี่กับอเมริกาขับต่างกัน และจะพาไปเที่ยว ที่ใกล้ๆคอนโด จะได้พาขิมเขาไปไหนมาไหนได้ แต่ไม่ใช่จะเอาแต่เที่ยวกันจนลืมทำลูกแล้วกัน”

เวลาผ่านไปเร็วมาก ในที่สุดวันนี้ก็เป็นวันที่ขิมต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่คอนโดของภูวดลตามที่สัญญา

ก๊อก ก๊อก

“สวัสดีครับคุณขิม มาตามเวลาเปะเลยนะ”

ภูผามองหน้ารูปไข่ดวงตากลมของหญิงสาว เหมือนกำลังสำรวจอะไรบางอย่าง

“ขิมเข้าไปได้หรือยังคะ”

หญิงสาวตัวเล็ก ถือกระเป๋าใบใหญ่มาถึงสองใบ ทำหน้าเมื่อยเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมถอยไป

“ขอโทษที ส่งกระเป๋ามานี่เดี๋ยวผมช่วยถือ”

หญิงสาววางกระเป๋าไว้ข้างโซฟา เธอนั่งลง และมองสำรวจรอบๆห้อง ด้วยสีหน้าที่ไร้ความรู้สึกเหมือนหุ่นยนต์

“นี่เงินก้อนแรกห้าหมื่น พรุ่งนี้เอาไปให้คนที่จ้างมาดูแลแม่เธอ ส่วนอีกสองแสน ผมจะจ่ายให้สิ้นเดือน”

ภูผาในฐานะภูวดลยื่นซองใส่เงินให้กับหญิงสาวที่นั่งอยู่ตรงหน้า

“นี่ค่ะปฎิทินไข่ตก คุณหมอบอกว่าเราต้องมีอะไรกันตามนี้ ถึงจะมีโอกาสท้องได้สูง”

ขิมยื่นแผ่นปฎิทินให้กับชายหนุ่มที่นั่งบนเก้าอี้ตรงข้ามกับโซฟาของเธอ

“ก็เริ่มตั้งแต่วันนี้เลยสิ เธอพร้อมแล้วใช่ไหม”

ภูผามองหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างอารมณ์ขัน แต่ต้องหยุดทันที เมื่ออีกฝ่ายกับมีใบหน้าที่เศร้า

“ขิมพร้อมค่ะ เพราะชีวิตของแม่รอไม่ได้”

เป็นคำตอบที่คนฟังรู้สึกจุกเข้าไปในหัวใจ นอกจากหน้าตาที่สวยแล้ว ผู้หญิงตรงหน้าเขายังเป็นคนที่มีความกตัญญู เธอไม่น่าเกิดมาจนแบบนี้เลย

ภูผาได้แต่คิดว่า คนจนนอนกันคืนสองคืนก็ติด ส่วนคนรวยอยากมีลูกแทบตายสุดท้ายเป็นหมัน เหมือนที่พี่สะใภ้ของเธอกำลังเจอกับปัญหานี้

“เอาข้าวของเข้าไปเก็บเถอะ ผมทำกับข้าวไว้แล้ว แต่ไม่รู้จะถูกปากคุณไหม แล้วเจอกันที่โต๊ะอาหารนะครับ”

หญิงสาวหันมามองหน้าคนพูด ถึงแม้เธอจะไม่ได้สนิทกับภูวดลเท่าไหร่ เพราะความจริงเธอรู้จักมาทางวริน แต่เธอก็สัมผัสได้ ว่าเขาดูไม่เคร่งขรึมเหมือนที่เธอเจอเขา ครั้งที่ตรวจร่างกาย กับตอนเซ็นสัญญา