Share

กว่าจะรู้

ตอนที่ 10

กว่าจะรู้

“คุณแม่ครับมิ้นไปไหน”

         วันนี้เป็นวันแรกที่เปรมธวัชกลับมาทันกินข้าวเย็นหลังจากที่ 2 เดือนที่ผ่านเขาจะกลับมาถึงบ้านก็หลังเที่ยงคืนเท่านั้น

         “พ่อให้มิ้นกับยุพาไปจากที่นี่แล้ว”

         ธานินทร์ตอบด้วยท่าทางไม่สนใจยังคงก้มหน้าก้มตากิน            ข้าวคลุกกะปิอาหารมื้อสุดท้ายที่ครอบครัวของมินตราได้ทำไว้ให้คนที่บ้านหลังนี้ได้กิน

         “คุณพ่อหมายความว่าอย่างไรครับไปจากที่นี่”

         เปรมธวัชวางช้อนในมือเขาถามบิดาด้วยเสียงที่สูงและดูมีอารมณ์อยู่ในนั้นเพราะอย่างไรมินตราก็ได้ชื่อว่าเป็นภรรยาของเขาการที่เธอจะไปไหนเขาควรจะต้องมีส่วนรู้ด้วย

         “ก็เปรมจะแต่งงานกับรินไม่ใช่หรือ แล้วจะให้มินตราอยู่ที่นี่ในฐานะอะไรพ่อก็เลยให้เขาไปเริ่มต้นชีวิตกันใหม่ยุพาเองก็ทำงานที่นี่มานานก็ถึงเวลาต้องปลดระวางไปใช้ชีวิตอิสระของเธอบ้างและทำไมจะต้องมาโมโหแบบนี้ในเมื่อลูกเลือกเองว่าจะแต่งงานกับรินแล้วจะเก็บมินตราไว้ทำไมอย่าเห็นแก่ตัวนักสิ”

         ชายหนุ่มเป็นอันต้องเลิกกินข้าวสองมือกอดอกมองสบตาทั้งพ่อและแม่ที่ดูเหมือนไม่มีใครจะอยู่ข้างเขาในเวลานี้

         “มินตราเป็นผู้หญิงเธอทนไม่ได้หรอกที่จะต้องมานั่งเห็นลูกพาภรรยาเข้าบ้านในเมื่อคิดจะสร้างครอบครัวกับหนูรินแล้วพ่อแม่ก็ขอให้มีความสุขปล่อยมิ้นไปเถอะ”

         อมราเห็นท่าทางของลูกชายแล้วเธอก็อดใจไม่ได้แต่ก็รู้สึกว่าตัวเองคิดถูกที่เลือกยอมทำตามแผนของสามีอย่างน้อยตอนนี้เธอก็เริ่มรู้สึกแล้วว่าเปรมธวัชร้อนใจแค่ไหนที่ภรรยาของเขาหายออกไปจากชีวิต

         บนโต๊ะอาหารแปรเปลี่ยนเป็นความเงียบไม่มีใครพูดคุยกันพ่อและแม่ตั้งอยากให้ชายหนุ่มมีเวลาได้คิดทบทวนว่าความจริงแล้วเขาต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่กับรินรดาหรือว่าเขาแค่เพียงยังไม่รู้จักความรู้สึกของตัวเองกันแน่ว่าตอนนี้เขากำลังรักใคร

2 เดือนผ่านไป

         “เปรมไหนคุณว่าจะบอกให้พ่อแม่มาสู่ขอรินยังไงล่ะคะนี่ก็หลายเดือนแล้วนะ”

         สาวสวยในชุดกระโปรงแดงรัดติ้วเดินมาโอบกอดชายอันเป็นที่รักเพราะต้องการรู้คำตอบเสียทีว่าเมื่อไหร่เธอกับเขาจะได้แต่งงานกัน

         “ตอนที่ผมไม่มีคุณเกือบ 5 ปีผมยังรอคุณกลับมาได้แล้วรินจะรอผมอีกหน่อยได้ไหมตอนนี้ผมยังไม่พร้อมที่จะบอกคุณพ่อ               คุณแม่จริงๆ”

           เปรมธวัชเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าเขายังต้องการแต่งงานกับ            รินรดาอยู่ไหมเพราะตั้งแต่ที่มินตราหายไปจากชีวิตเขาโดยที่ไม่เคยได้ยินแม้แต่ข่าวคราวอะไรของเธอเขากลับไม่มีความสุขทั้งที่ข้างกายเขามีรินรดาอยู่ในเกือบทุกวัน

         “ยังไม่พร้อมก็ไม่เป็นไรค่ะถ้าอย่างนั้นเปรมย้ายมาอยู่กับรินที่คอนโดได้ไหมเหมือนที่เราเคยอยู่ด้วยกันที่เมืองนอก”

         “แต่ที่นี่เมืองไทยเรายังไม่ได้แต่งงานกันคนจะนินทาคุณได้”

         ค่ำคืนนั้นที่เปรมธวัชเกือบเผลอใจกลับไปมีอะไรกับคนรักเก่าจนทำให้เขาตัดสินใจมาบอกเลิกกับมินตราเพราะไม่อยากทำผิดต่อเธอแต่กลายเป็นว่าตอนนี้ภรรยาในนามของเขาไม่อยู่แล้วแต่เขาก็กลับไม่ต้องการที่จะมีความสัมพันธ์อะไรเกินเลยกับรินรดาอย่างที่เขาบอกกับตัวเองมาตลอดว่าสามเหตุที่เขาไม่ยอมแต่งงานมีภรรยาเป็นตัวเป็นตนเพราะเขายังรอการกลับมาของเธอแต่ทำไมวันนี้เขาได้เธอกลับมาแล้วกลับไม่ยอมทำตามที่หัวใจเคยต้องการ

         “เปรมรังเกียจอะไรรินก็พูดมาเถอะอย่ามาอ้างเหตุผลนู่นนั่นนี่เลย” หญิงสาวปล่อยมือพี่กอดคนตรงหน้าออก

         “เรื่องแต่งงานเมื่อ 5 ปีที่แล้วคุณก็เป็นคนคุกเข่าขอรินเองแต่พอมาถึงตอนนี้คุณกลับเป็นคนพยายามยืดเวลาถ้าคุณไม่ยินดีจะแต่งทำไมไม่บอกรินคะจะได้ไม่รอ”

         รินรดาเธอรู้สึกเสียเวลามากกับการรอคอยในครั้งนี้สาเหตุที่เธอกลับมาคืนดีกับเปรมธวัชเพราะเธอมั่นใจว่าเขายังรักเธออยู่ เธออยากแต่งงานมีครอบครัวเพื่อลบคำสบประมาทของคนในสังคมว่าเธอเป็นเพียงหญิงสาวที่โดนคนรักทิ้งมา

         “ถ้าอย่างนั้นก็ลืมไปเลยว่าผมเคยอยากแต่งงานกับคุณเพราะตอนนี้ผมชักเริ่มไม่แน่ใจแล้ว”

         ชายหนุ่มหลุดพูดออกมาโดยที่เขาเองก็ไม่คาดคิดว่าตัวเองจะกล้าพอแต่วันนี้เมื่อเขาคิดว่าจะได้แต่งงานกับรินรดาทำไมเขาถึงมองไม่เห็นความสุขเหมือนตอนที่อยู่กับมินตราเลย

         “เพราะคุณมันเฮงซวยแบบนี้ถึงได้ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากอยู่กับคุณ”

         คำพูดของรินรดาพี่ดังตามหลังชายหนุ่มที่กำลังเดินหนีออกจากห้องทำให้เปรมธวัชได้คิดว่าเขาเป็นผู้ชายที่เฮงซวยจริงๆมินตราถึงตัดสินใจเดินออกไปจากชีวิต เขามีเธอเป็นภรรยาที่ดีอยู่แล้ว              ทุกอย่างกำลังไปด้วยดีแต่แค่เพียงคนรักเก่ากลับมาเขากลับกลายเป็นคนโลเลและเป็นคนบอกเลิกเธอจนทำให้ทุกอย่างพังไปหมด

         “ผมจะไม่แต่งงานกับรินแล้วนะครับ”

         วันนี้เปรมธวัชตั้งใจว่าเขาจะพูดความรู้สึกที่เขาได้ตัดสินใจแล้วให้พ่อแม่ได้รับรู้บางทีท่านทั้งคู่อาจจะคิดหาทางออกให้เขาสามารถตามมินตรากลับมาได้

         “ทำไมล่ะพ่อกับแม่ก็คุยกันอยู่ว่าเมื่อไหร่ลูกจะให้ไปขอเขาสักที”

         ธานินทร์ทำเป็นแกล้งถามทั้งที่ความเป็นผู้ชายของเขาดูออกว่าตอนนี้เปรมธวัชกำลังคิดอะไรและอะไรคือสาเหตุที่ทำให้ลูกชายไม่แต่งงานตามที่ตอนแรกต้องการ

         “ตอนแรกที่มินตราไปผมคิดว่าผมคงไม่รู้สึกอะไรเพราะอย่างไรก็ยังมีรินคอยอยู่เคียงข้างผม”

         ชายหนุ่มหยุดพูดเหมือนกำลังรวบรวมความเข้มแข็งเพื่อพูดประโยคต่อไปซึ่งเขาไม่เคยพูดเรื่องนี้กับใครมาก่อน

         “แต่มันไม่จริงเลย รินไม่เคยทำให้ผมมีความสุขได้เท่ากับมินตราทุกวันนี้ผู้หญิงที่จากผมไปทำให้ผมรู้แล้วว่าสาเหตุที่ผมไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนจริงใจด้วยก็เพราะว่าผมเป็นผู้ชายที่ไม่ได้เรื่องคงคิดถึงแต่ความสุขของตัวเองมองผู้หญิงเป็นเพียงแค่สินค้ามีราคาวันนี้วันที่ผมต้องเสียมินตราไปผมรู้แล้วว่าการที่เราจะทำให้ใครสักคนรักเราได้มันก็ต้องเกิดจากเรารักคนนั้นมากพอ”

         เปรมธวัชนั่งย้อนถามตัวเองมาตลอดทั้งคืนเขามั่นใจแล้วว่าตลอดเวลาที่เขาอยู่กับมินตราเขาตกหลุมรักเธอและความรักที่เขามีให้เธอก็ทำให้เธอรักเขาตอบโดยที่เขาไม่จำเป็นต้องเสนอทรัพย์สินเงินทองอะไรให้เธอมากมายแต่วันนี้วันที่เขาเปลี่ยนใจจะไปรักคนอื่นมินตราก็ไปจากชีวิตเขาเหมือนกันดังนั้นการที่เราต้องการให้ใครสักคนอยู่กับเราด้วยความรักที่จริงใจเราก็ควรจะจริงใจกับคนนั้นเสียก่อน

         “พ่อไม่รู้หรอกนะว่ามินตราและยุพาไปอยู่ที่ไหนแต่พ่อคิดว่ามันคงไม่เกินความสามารถของลูกหรอกที่จะตามหาหัวใจตัวเองลองค่อยๆคิดทบทวนดูบางทีภรรยาของลูกอาจจะไม่ได้ไปไกลอยู่ใกล้ๆแต่เธอแค่ไม่มีตัวตนในสายตาของลูกก่อนหน้านี้ก็เท่านั้น”

         ธานินทร์จับมือห้ามภรรยาไว้เพราะรู้ว่าอมรากำลังจะใจอ่อนบอกลูกชายว่าตอนนี้มินตราและยุพาอยู่ที่ไหนซึ่งสำหรับธานินทร์แล้วความผิดของลูกชายในครั้งนี้เขาจะต้องใช้ความพยายามในการเอาทุกอย่างคืนมาด้วยตัวเอง มินตราก็เจ็บปวดมากเหลือเกินในวันที่เธอต้องยอมจากบ้านนี้ไปทั้งที่เธอกำลังอุ้มท้องอยู่การที่สามีตัวเองมาบอกว่าจะไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นคงไม่มีใครจะทนได้มีแต่เจ็บเจียนตายด้วยกันทั้งนั้น

“ผมอยากรู้ F******k ของผู้หญิงคนนี้”

         เปรมธวัชส่งชื่อข้อมูลและรูปถ่ายของมินตราให้กับฝ่ายไอทีของบริษัทเพราะเขามั่นใจว่าหญิงสาวถึงแม้จะหนีเขาไปแต่เธอคงยังติดตามเขาอยู่ในโลกโซเชียล

ผลจากการค้นหาของแผนกไอทีทำให้รู้ว่าความจริงว่ามินตรากับเปรมธวัชเป็นเพื่อนกันใน F******k มาตั้งนานเพียงแต่เธอไม่ได้ใช้ชื่อจริงชายหนุ่มจึงไม่ได้สะดุดใจ

         “เธอคงต้องทนเห็นภาพที่โหดร้ายมานานเลยนะ”

         ชายหนุ่มคิดขึ้นมาได้ว่าเขาลงภาพสวีทระหว่างตัวเขาเองกับรินรดาอยู่บ่อยๆแต่เป็นเพราะเขาไม่รู้ว่ามินตราจะได้เห็นภาพเหล่านั้น วันนี้ชายหนุ่มจึงตัดสินใจลบภาพทุกอย่างออกแล้วเปลี่ยนเป็นภาพถ่ายระหว่างเขากับภรรยาที่หนีเขาไปแทน

กว่าพี่มินตราจะรู้ตัวว่าอีกฝ่ายรู้จัก F******k ของเธอ เธอก็ไม่ทันได้ลบข้อมูลในนั้นมีบางวันที่เธอเผลอเช็คอินสถานที่ที่เธอไปแล้วมันก็ทำให้เปรมธวัชเริ่มต้นตามหาสาวน้อยสุดที่รักของเขาอย่างจริงจังจากสถานที่ที่หญิงสาวได้เช็คอินเป็นบริเวณใกล้เคียงกับที่ดินของครอบครัวเขา เปรมธวัชจึงตัดสินใจเดินทางตามหาหัวใจทันที

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status