วันนี้ไม่เห็นค่า..วันหน้าไม่รักแล้วนะ

วันนี้ไม่เห็นค่า..วันหน้าไม่รักแล้วนะ

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
โดย:  อนาทัชชาอัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
42บท
9views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

เขาเกลียดเธอ..แต่..เธอรักเขามาตั้งแต่เด็ก เขาพลาดมีความสัมพันธ์กับเธอจนถูกบังคับให้หมั้น..แต่..เธอขอถอนหมั้นเพราะความเลวของเขา เขาได้อิสระกลับมาอีกครั้ง..แต่..เธอได้ของขวัญที่มีค่าที่สุด

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทนำ

“หนาวไม่ต้องกลัวนะ..พี่จะดูแลหนาวเอง” เด็กชายเอ่ยปลอบใจเด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังร้องไห้เสียใจที่ต้องสูญเสียพ่อกับแม่ไปเพราะอุบัติเหตุ “ฮึก..ฮึก..พี่น่านอย่าทิ้งหนาวนะ พี่น่านสัญญากับหนาวได้มั้ย?” เด็กหญิงสะอื้นไห้คุยกับพี่ชายข้างบ้านที่เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เธอจำความได้“ได้ พี่สัญญา” เด็กชายพูดพร้อมกับยกมือขึ้นเกี่ยวก้อยให้คำมั่นสัญญาว่าจะไม่มีวันทิ้งน้องสาวคนนี้อย่างแน่นอนเด็กชายน่านฟ้า อายุสิบสี่ปี เด็กที่กำลังเติบโตเป็นหนุ่มหล่อ เขาทำตัวเป็นพี่ชายที่รักและห่วงใยน้องสาวข้างบ้านที่เป็นบ้านสวนของคุณตาอานนท์ เขามักจะมาเยี่ยมคุณตาทุกเสาร์อาทิตย์หรือช่วงปิดเทอม เด็กหญิงลมหนาว ในวัยสิบปี เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตา เด็กหญิงที่ตามติดพี่ชายข้างบ้านทุกครั้งที่พี่ชายมาเยี่ยมคุณตาของเขา เด็กหญิงตัวน้อยต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าเพราะพ่อกับแม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แต่โชคดีที่ยังมีคุณตาวีระชัยคอยดูแล เนื่องจากคุณตาสงสารหลานจึงเลี้ยงดูแบบตามใจ อยากได้อะไรก็หาให้ทุกอย่าง ส่งผลให้เด็กหญิงลมหนาวมีนิสัยที่เปลี่ยนไป จากเด็กที่กิริยามารยาทเรียบร้อย น่ารัก กลายเป็นเด็กดื้อรั้น เอาแต่ใจ และนั่...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
42
บทนำ
“หนาวไม่ต้องกลัวนะ..พี่จะดูแลหนาวเอง” เด็กชายเอ่ยปลอบใจเด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังร้องไห้เสียใจที่ต้องสูญเสียพ่อกับแม่ไปเพราะอุบัติเหตุ “ฮึก..ฮึก..พี่น่านอย่าทิ้งหนาวนะ พี่น่านสัญญากับหนาวได้มั้ย?” เด็กหญิงสะอื้นไห้คุยกับพี่ชายข้างบ้านที่เป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่เธอจำความได้“ได้ พี่สัญญา” เด็กชายพูดพร้อมกับยกมือขึ้นเกี่ยวก้อยให้คำมั่นสัญญาว่าจะไม่มีวันทิ้งน้องสาวคนนี้อย่างแน่นอนเด็กชายน่านฟ้า อายุสิบสี่ปี เด็กที่กำลังเติบโตเป็นหนุ่มหล่อ เขาทำตัวเป็นพี่ชายที่รักและห่วงใยน้องสาวข้างบ้านที่เป็นบ้านสวนของคุณตาอานนท์ เขามักจะมาเยี่ยมคุณตาทุกเสาร์อาทิตย์หรือช่วงปิดเทอม เด็กหญิงลมหนาว ในวัยสิบปี เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักเหมือนตุ๊กตา เด็กหญิงที่ตามติดพี่ชายข้างบ้านทุกครั้งที่พี่ชายมาเยี่ยมคุณตาของเขา เด็กหญิงตัวน้อยต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าเพราะพ่อกับแม่เสียชีวิตจากอุบัติเหตุ แต่โชคดีที่ยังมีคุณตาวีระชัยคอยดูแล เนื่องจากคุณตาสงสารหลานจึงเลี้ยงดูแบบตามใจ อยากได้อะไรก็หาให้ทุกอย่าง ส่งผลให้เด็กหญิงลมหนาวมีนิสัยที่เปลี่ยนไป จากเด็กที่กิริยามารยาทเรียบร้อย น่ารัก กลายเป็นเด็กดื้อรั้น เอาแต่ใจ และนั่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 1
ลมหนาวตื่นแต่เช้าเพื่อเตรียมของให้คุณตาวีระชัยใส่บาตร หญิงสาวทำจนเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว ยกเว้นแค่วันพระหรือวันสำคัญทางพระพุทธศาสนาต่างๆ ชายชราสังเกตุเห็นว่าหน้าตาของหลานสาวดูบวมๆ จึงเอ่ยถามขึ้น“เมื่อวานไปหาตาน่านมาละสิ ถึงกลับมาตาบวมแบบนี้”ชายชรารู้ว่าหลานสาวของตนคิดอย่างไรกับน่านฟ้า “.....” ลมหนาวเงียบไปสักพัก เธอพยายามกลั้นน้ำตาที่กำลังจะเอ่อออกมา“ค่ะ หนาวไปหาพี่น่านมา พี่น่านยังใจร้ายเหมือนเดิม ทำไมคะตา ทั้งๆ ที่หนาวก็เปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว หนาวไม่ได้มีนิสัยเหมือนเดิมแล้ว แต่พี่น่านก็ยังไม่เลิกเกลียดหนาวเลย ฮือ..ฮือ” หญิงสาวเอ่ยออกมาด้วยน้ำตานองหน้า“ตาว่า หนาวก็อย่าไปยุ่งกับพี่เค้าเลยลูก ใครเค้าไม่รักหลานของตาก็ชั่งเค้า แต่ตารักหนาวนะลูก” ชายชราเอ่ยพร้อมกับยกมือขึ้นลูบหัวของหลานสาวเบาๆ ลมหนาวได้ยินคำพูดของตาก็ยิ่งร้องไห้สะอึกสะอื้น หันไปกอดตาที่ยืนอยู่ข้างๆ “ไม่ค่ะ หนาวจะไม่ยอมแพ้ หนาวจะทำให้พี่น่านรู้ว่าหนาวไม่ใช่เด็กนิสัยไม่ดีคนนั้นอีกแล้ว หนาวต้องการพี่น่านคนเดิมของหนาวกลับมา” เธอเอ่ยออกมาด้วยแววตาที่มุ่งมั่นชายชราส่ายหัวเบาๆ เด็กยังไงก็ยังเป็นเด็ก นิสัยดื้อรั้นเอาแต่ใจ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2
เมื่อน่านฟ้าและเพื่อนๆ เรียนจบ ต่างก็แยกย้ายกันไปเติบโตตามเส้นทางที่แต่ละคนเลือก ส่วนน่านฟ้านั้น ตอนนี้เขาขับรถมาที่บ้านสวน เมื่อมาถึงก็เดินเข้าห้องของตัวเองและเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง จนผู้เป็นตาสงสัยจึงได้ไปหาหลานชายด้วยความเป็นห่วงก๊อก! ก๊อก!“น่าน เป็นอะไรหรือเปล่าลูก มาถึงไม่พูดไม่จา หมกตัวอยู่แต่ในห้อง ให้ตาเข้าไปได้มั้ย?” ชายชราถามออกไป“ครับตา รอแป๊บนะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยตอบคุณตาของเขาพร้อมกับลุกขึ้นจากเตียงเดินไปเปิดประตูให้ผู้เป็นตา“เป็นอะไรล่ะ..เรา หรือว่าเรื่องไปเรียนต่อ” “......” ชายหนุ่มส่ายหน้าเบาๆ“งั้นแสดงว่าต้องเป็นเรื่องผู้หญิงแน่เลย” ชายชราคาดเดาจากความรู้สึก และคนที่อาบน้ำร้อนมาก่อน“ผมอกหัก ตั้งแต่เริ่มเลยครับตา” น่านฟ้าไม่เคยมีเรื่องปิดบังคุณตาของเขา เพราะคุณตาเป็นที่ปรึกษาที่ดีของน่านฟ้ามาตลอด จากนั้น น่านฟ้าก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณตาฟัง น่านฟ้าไปสารภาพรักเพียงฟ้า เพราะคิดว่าหญิงสาวมีใจให้ตนเช่นกัน แต่เพียงฟ้าปฏิเสธบอกว่าคิดกับน่านฟ้าแค่เพียงเพื่อนเท่านั้น ซึ่งชายหนุ่มมารู้จากเจนจิราว่าที่จริงแล้วเพียงฟ้ามีคนที่ชอบอยู่แล้วซึ่งผู้ชายคนนั้นไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ เ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-01
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4
เมื่อตัดสินใจเสร็จสรรพ เขาถอนแก่นกายออก ก่อนจะโน้มตัวลงไปจูบหญิงสาวอีกครั้ง พยายามแยกริมฝีปากของหญิงสาวให้เปิดรับลิ้นที่สอดแทรกเข้าไปหาอย่างดูดดื่ม เมื่อสามารถเข้าไปในโพรงปากเล็กได้แล้วก็สำรวจไปทั่วบริเวณอย่างช่ำชองและแล้วการปฏิเสธของเธอที่มีแค่ชั่วประเดี๋ยวเดียว ได้แปรเปลี่ยนเป็นการยอมรับ ร่างกายมีปฏิกิริยาตอบสนองโดยการเริ่มอ่อนระทวยโอนอ่อนผ่อนตามจนเผยอริมฝีปากอิ่มอ้ากว้างรับจูบตอบเขาอย่างเต็มใจราวกับเธอก็กระหายเขาเช่นกัน“อ่าส์…โคตรหวานเลย” ชายหนุ่มสถบออกมา จูบที่ดุดันและเร่าร้อนแปรเปลี่ยนเป็นมือใหญ่สำรวจความเต่งตึงของทรวงอกอิ่ม ทันใดนั้นใบหน้าคมเข้มที่ร้อนผ่าวก็ทำหน้าที่คลอเคลียแทนมือ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นปากกว้างที่ครอบลงมาดูดดื่ม“อืมม์…พี่น่าน..อ่าส์” หญิงสาวร้องครางออกมาอ้อมแขนเล็กตวัดรัดโอบรอบลำคอแกร่ง ร่างเล็กสั่นสะท้านขณะที่เขาครูดไรฟันและหนวดเคราที่เริ่มขึ้นประปรายลงมาถูไถปลายถัน“อ่าส์…” ระหว่างที่ปากครางฮือฮา มือแกร่งก็ลูบไล้ลงมาจนถึงจุดกึ่งกลางของกายสาว ปลายนิ้วใหญ่ลูบวนอยู่เหนือแนวแยก แหวกเข้าสู่กลีบกุหลาบอย่างเชื่องช้า ชุ่มฉ่ำและเปียกชื้น…เร่าร้อน และร้อนผ่าว…เป็นสั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5
เช้าวันต่อมา“ไอ้นนท์..เอ็งเห็นหลานสาวข้ามั้ยวะ? เช้านี้ไม่เห็นมาเตรียมของใส่บาตร ข้าเลยไปตามที่ห้องกลัวว่าจะไม่สบาย แต่ที่ห้องก็ไม่มี ข้าเดินตามหาจนทั่วบ้านแล้วก็ไม่เจอ” ชายชราเอ่ยถามเพื่อนรักที่เติบโตมาด้วยกัน กินนอนด้วยกัน เรียนด้วยกัน แถมบ้านยังอยู่ติดกัน “ข้าไม่เห็นว่ะ แต่เดี๋ยวข้าจะไปถามตาน่านดู เอ็งไปกับข้าสิ ไม่รู้ป่านนี้ตื่นรึยัง เมื่อคืนคงจะเมาหนัก” ว่าแล้วก็เดินนำเพื่อนรักไปยังห้องนอนของหลานชาย เมื่อชายชราทั้งสองเดินมาหยุดอยู่หน้าห้องของหลานชาย ผู้เป็นตาจึงเคาะเรียกแต่ไม่มีเสียงตอบรับเช่นกัน คงจะเมาหนัก เขาจึงตัดสินใจผลักประตูเข้าไป ทันใดนั้นเอง เสียงเอะอะก็ดังขึ้นด้วยความโมโห“น่าน…นี่แกทำอะไรน้อง?” เสียงตวาดของชายชราทำให้ร่างสองร่างที่นอนอยู่ข้างๆ กันตื่นขึ้นมาทันที น่านฟ้าทำหน้าฉงนและตกใจกับคำพูดของคุณตา เขาหันไปมองคนข้างกายด้วยสายตาที่ตกใจ เขารู้ได้ทันทีว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง เขาพอจะจำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้ แล้วความเกลียดชังในตัวหญิงสาวก็เพิ่มขึ้นจนแทบอยากจะบีบคอหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าให้ตายคามือ หล่อนจงใจเข้าหาเขา เพราะเห็นว่าเขาเมา“เมื่อคืนผมเมามากครับตา ผมไม่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6
สองสัปดาห์ผ่านไปงานหมั้นถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย แขกที่มาร่วมงานมีเฉพาะคนในครอบครัวของทั้งสองฝ่าย ตลอดทั้งงานหน้าตาว่าที่เจ้าบ่าวเหมือนคนอมทุกข์ ไม่ยิ้มไม่แย้ม ผิดกับว่าที่เจ้าสาวที่ยิ้มแย้มอยู่ตลอดเวลาแม่ว่าภายในใจนั้นจะรู้สึกเจ็บปวดที่ว่าที่เจ้าบ่าวของเธอไม่เต็มใจหมั้นกับเธอก็ตาม“อยากมีผัวจนตัวสั่นขนาดนั้นเลย?” น่านฟ้ากระซิบถามคู่หมั้นที่นั่งอยู่ข้างกายเมื่อเห็นว่าหล่อนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่ได้หมั้นหมายกับเขา“ค่ะ…อยากมีมาก แล้วตอนนี้ก็มีแล้วด้วย” ลมหนาวเอ่ยเสียงเบาๆ ประชดเขากลับไป“เธอจะได้เห็นขาอ่อนฉันแค่ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ อย่าหวังว่าจะได้แต่งงานกับฉัน ฉันจะทำทุกอย่างให้เธอถอนหมั้น คอยดูละกัน” เขาตอบกลับพร้อมกับยักคิ้วข้างเดียวให้คู่หมั้นสาว เขามั่นใจว่าจะสามารถทำให้ลมหนาวขอถอนหมั้นเขาได้อย่างแน่นอน และถ้าเวลานั้นมาถึงเขาก็จะเป็นอิสระ ไม่ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่เขาเกลียด ในขณะที่คนฟังน้ำตาคลอเบ้าแต่ก็พยายามกลั้นเอาไว้ เพราะไม่อยากให้ใครสังเกตเห็น“เสียใจค่ะ..หนาวไม่มีวันถอนหมั้นพี่หรอก” หญิงสาวตอบออกไปอย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน เอาสิ! มาดูกันว่าระหว่างเธอกับเขา ใครจะชนะ?หลังจากงานห
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7
ระหว่างทางกลับบ้านต้องผ่านเส้นทางที่ไม่ค่อยมีรถสัญจร มีต้นไม้น้อยใหญ่อยู่เต็มสองข้างทาง ถนนเส้นนี้เรียกได้ว่าเปลี่ยวและน่ากลัวไม่ว่าจะเป็นคนหรือสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็น ลมหนาวที่รู้จักเส้นทางนี้ดีว่าเป็นอย่างไร เธอรีบหันไปหาชายหนุ่มที่ยังขับรถแบบชิวๆ“พี่น่าน..ถนนเส้นนี้น่ากลัว พี่น่านขับไวๆ ได้มั้ย?” หญิงสาวบอกออกไปพร้อมกับสีหน้าวิตกกังวล“ได้สิ เอ๊ะ!! ข้างหน้าน่าจะมีอุบัติเหตุนะ..เราจอดดูหน่อยมั้ย?” “อย่าเลย..พี่น่าน หนาวว่ามันน่ากลัวอ่ะ” หญิงสาวห้ามพร้อมกับยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมากอดอก ร่างบางตัวสั่นเล็กน้อยเพราะความกลัว“แต่พี่ว่าจอดดูหน่อยเถอะเผื่อเค้าต้องการความช่วยเหลือ หนาวก็เห็นว่าแถวนี้แทบจะไม่มีรถผ่านเลย หนาวไม่สงสารเค้าเหรอ” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนเหมือนเป็นห่วงเป็นใยคนอื่น“งั้นก็แล้วแต่พี่น่านเลยค่ะ” สิ้นเสียงของหญิงสาว น่านฟ้าก็ขับไปจอดใกล้บริเวณที่มีรถมอเตอร์ไซค์ของวัยรุ่นล้มอยู่ข้างทางและมีวัยรุ่นชายสองคนนอนร้องครวญครางอยู่ เขาปลดสายคาดเบลล์และกำลังจะเปิดประตูลงจากรถ“หนาวรอพี่อยู่นี่แหละ..ไม่ต้องลงไป” เขาหันมาสั่ง ก่อนจะลงจากรถแล้วเดินไปหากลุ่มวัยรุ่นลมหนาวมองไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8
หลังจากวันนั้น ลมหนาวก็ไม่เคยเจอน่านฟ้าอีกเลย เพราะเช้าวันต่อมาน่านฟ้าก็กลับกรุงเทพฯ ทันที หลังจากที่น่านฟ้าบินไปเรียนต่อต่างประเทศ ลมหนาวก็รู้สึกมีอาการแปลกๆ ทั้งเวียนหัว อยากจะอาเจียน เธอสงสัยว่าจะท้อง แต่ก็คิดว่าไม่น่าจะใช่เพราะวันนั้น น่านฟ้าให้เธอกินยาคุมฉุกเฉิน ซึ่งเธอก็ได้กินอีกหนึ่งเม็ดตามเวลาที่กำหนดในเอกสารกำกับยา แต่ก็ไม่มีการคุมกำเนิดชนิดใดที่สามารถคุมได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เธอรู้เรื่องนี้ดีเพราะอยู่ในบทเรียนที่เธอเคยเรียนมา ลมหนาวไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาสามยี่ห้อจากร้านขายยา ตรวจให้รู้กันไปเลยดีกว่าสองขีด!! ท้อง!!ลมหนาวมองที่ตรวจครรภ์ทั้งสามอัน มันขึ้นสองขีดเหมือนกันหมดทั้งสามอัน น้ำตาหลั่งไหลลงมา มือบางของเธอกำที่ตรวจครรภ์จนแน่น เธอทรุดลงนั่งกับพื้นห้องน้ำใกล้อ่างล้างหน้า น้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสาย เธออายุแค่สิบแปด กำลังจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยชื่อดังในกรุงเทพฯ ที่เธอตั้งใจอ่านหนังสือสอบ สุดท้ายเธอสอบติดคณะที่เธอใฝ่ฝัน แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันกำลังพังทลาย ความฝันของเธอ อนาคตของเธอ มันกำลังจะดับ เพราะผู้ชายเลวๆ คนนั้น อันที่จริงจะโทษเขาคนเดียวก็ไม่ได้ ถ้าวันนั้นเธอไม่ยินยอมพร้อมใจ วันนี
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9
เจ็ดปีต่อมา / ประเทศฝรั่งเศส“อย่า! อย่าเข้ามานะ..ออกไป! อย่า!!”หญิงสาวสะดุ้งตื่นขึ้นมากลางดึก ฝัน! เธอฝันอีกแล้ว เธอฝันเห็นเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นในวันนั้นเจ็ดปีแล้วที่มันยังคงตามมาหลอกหลอนเธอ เมื่อไหร่มันจะหายไปจากความทรงจำของเธอสักที เธอเจ็บปวดทุกครั้งที่ฝันถึงเรื่องวันนั้น แล้วเรื่องราวต่างๆ ที่เธออยากจะลืมมันก็กลับเข้ามาในหัวของเธออีกครั้ง และไม่รู้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่ ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นทำให้ลมหนาวตกใจอีกครั้ง เธอเปิดไฟที่อยู่บนหัวเตียงก่อนจะลงจากเตียงแล้วเดินไปเปิดประตู ไม่บอกก็รู้ว่าเป็นใคร“แม่ฝันร้ายอีกแล้วหรอฮะ?” ทันทีที่ประตูถูกเปิดออก เด็กชายดาวเหนือในวัยหกขวบ ที่มีรูปร่างหน้าตาหล่อเหลามาตั้งแต่เล็กๆ เอ่ยถามมารดา “จ่ะ..แม่น่าจะเหนื่อยน่ะ ก็เลยฝันร้าย เหนือกลับไปนอนเถอะลูก ดึกมากแล้ว” หญิงสาวยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะตอบลูกชาย เธอไม่อยากให้ลูกต้องเป็นห่วง“ให้เหนือนอนกับแม่ได้มั้ยฮะ? เหนืออยากนอนกอดแม่ เผื่อแม่จะได้ไม่ฝันร้ายอีก” หญิงสาวยิ้มให้ลูกชายก่อนจะตอบกลับไป“ได้เลยจ่ะ..ปะ! งั้นเรามานอนกอดกัน” จากนั้นไม่นานนักสองแม่ลูกก็นอนกอดกันและพากันเข้า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 10
หนึ่งสัปดาห์ต่อมาณ สนามบินxxxลมหนาวกับดาวเหนือมาถึงสนามบินเวลาประมาณเกือบเที่ยงตามเวลาของประเทศไทย ดาวเหนือดูตื่นเต้นที่ได้มาเยือนประเทศไทยเป็นครั้งแรก ซึ่งเป็นประเทศที่มารดาบอกว่าเป็นบ้านเกิดเมืองนอนของเขาและมารดา ในขณะที่สองแม่ลูกกำลังเดินออกจากประตูผู้โดยสารขาออก ลมหนาวมองไปยังข้างหน้าที่มีผู้คนมากมายยืนถือป้ายรอรับผู้โดยสารที่ลงมาจากเครื่องบิน บ้างก็เป็นญาติ เป็นเพื่อน เธอหาดูว่ามีป้ายชื่อของเธอหรือไม่ เพราะเธอไม่รู้ว่าเพื่อนรักของเธอที่นัดกันไว้ว่าจะมารับเธอกับลูกนั้นมาถึงสนามบินหรือยัง เธอติดต่อเพื่อนไม่ได้ แต่เธอก็บอกเวลาที่จะมาถึงให้เพื่อนทราบแล้ว ทันใดนั้น ลมหนาวก็เจอคนที่กำลังรอ เรนท์ ผู้ชายตัวสูงๆ ขาวๆ หล่อแบบตี๋ๆ เธอรีบโบกมือให้เพื่อนรักทันที เพราะเรนท์ ก็เห็นเธอกับดาวเหนือแล้วเช่นกัน เขาโบกมือกลับมา “หนาว..คิดถึงจัง ขอกอดหน่อย” พูดจบเรนท์ก็ยื่นแขนทั้งสองข้างไปกอดเพื่อนรักที่ไม่ได้เจอกันเกือบปี “ฉันก็คิดถึงแก ปล่อยได้แล้วหายใจไม่ออก” ลมหนาวบอกเพื่อนรักเพราะรู้สึกว่าเรนท์จะกอดเธอแน่นจนเกินไป“น้องเหนือ…มาให้ป๊ากอดหน่อยเร็ว ป๊าคิดถึงจะแย่” “สวัสดีฮะ..ป๊า” ดาวเหนือยกมือ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-06
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status