พันธะแค้นผูกรัก

พันธะแค้นผูกรัก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
โดย:   ลภัสลัล  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
54บท
19views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

เพราะหน้าตาที่เหมือนกันราวกับแกะทำให้เธอต้องรับกรรมแทนพี่สาวฝาแฝด และเมื่อการแก้แค้นจบลงเธอก็ได้อิสระคืนแล้วจากไปพร้อมกับหัวใจดวงน้อยสองดวง "เขาเป็นลูกผมใช่ไหม" "เขาไม่ใช่ลูกคุณอย่ามาพูดจามั่ว ๆ" "จะไม่ใช่ได้ยังไงดูจากหน้าตาก็รู้แล้วว่าเขาเป็นลูกใคร" "พ่อของเขาคือคนรักของฉันที่อยู่นอร์เวย์...ไม่ใช่คุณ" "งั้นคุณกล้าพิสูจน์ไหมละ" "คุณยังทำชีวิติฉันพังไม่พอใช่ไหมถึงต้องตามจองล้างจองผลาญกันไม่เลิก" "ผมก็แค่อยากชดเชยในสิ่งที่เคยทำผิดไปไม่ได้มีเจตนาไม่ดี"

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทนำ

ท่ามกลางผู้คนมากมายที่เดินกวักไกว้ไปมาภายในสนามบินเผยให้เห็นร่างบางระหงของหญิงสาวสองคนที่มีหน้าตาละม้ายคล้ายกันราวกับเป็นคนๆ เดียวกันจะแตกต่างก็แค่การแต่งตัวเดินลากกระเป๋าเดินทางใบโตฝ่าฝูงชนออกมา "ตกลงพี่ไอวาให้ใครมารับคะ" เอวาเจ้าของใบหน้าสวยคมตามแบบฉบับลูกครึ่งไทย - นอร์เวย์หันไปถามไอวาแฝดผู้พี่เมื่อเดินออกจากอาคารผู้โดยสารขาเข้าแล้ว เธออยู่นอร์เวย์กับบิดามาตั้งแต่เด็กกลับไทยนานๆ ครั้งเพื่อมาเยี่ยมมารดาเลยไม่มีเพื่อนหรือคนรู้จักที่นี่ต่างจากไอวาแฝดพี่ที่อยู่กับแม่ที่ไทยมาตั้งแต่เด็กเลยมีเพื่อนมีคนรู้จักเยอะ"ฉันโทรให้เพื่อนมารับแล้ว" ไอวาตอบเสียงห้วนปรายตามองแฝดน้องแวบหนึ่งแล้วสนใจหน้าจอมือถือต่อ เอวาได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ ไม่กล้าพูดอะไรต่อเธอรู้นิสัยแฝดพี่ดีหากเธอพูดมากแฝดพี่ก็จะรำคาญพานด่าเธออีกทั้งสองเป็นฝาแฝดกันก็จริงแต่ไม่ค่อยสนิทเหมือนแฝดคู่อื่นหรอกอาจเป็นเพราะแยกกันตั้งแต่เด็กสาเหตุเพราะพ่อแม่ของพวกเธอแยกทางกันพ่อกับแม่เลยตกลงแบ่งลูกกันโดยให้เธอไปอยู่กับพ่อส่วนแฝดพี่ก็อยู่กับแม่"เอวาแกกลับกับรถแท็กซี่ได้ไหมฉันกับเพื่อนมีธุระต้องรีบไปทำต่อคงไปส่งแกที่บ้านก่อนไม่ได้แล้ว" เสียงของ...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
54
บทนำ
ท่ามกลางผู้คนมากมายที่เดินกวักไกว้ไปมาภายในสนามบินเผยให้เห็นร่างบางระหงของหญิงสาวสองคนที่มีหน้าตาละม้ายคล้ายกันราวกับเป็นคนๆ เดียวกันจะแตกต่างก็แค่การแต่งตัวเดินลากกระเป๋าเดินทางใบโตฝ่าฝูงชนออกมา "ตกลงพี่ไอวาให้ใครมารับคะ" เอวาเจ้าของใบหน้าสวยคมตามแบบฉบับลูกครึ่งไทย - นอร์เวย์หันไปถามไอวาแฝดผู้พี่เมื่อเดินออกจากอาคารผู้โดยสารขาเข้าแล้ว เธออยู่นอร์เวย์กับบิดามาตั้งแต่เด็กกลับไทยนานๆ ครั้งเพื่อมาเยี่ยมมารดาเลยไม่มีเพื่อนหรือคนรู้จักที่นี่ต่างจากไอวาแฝดพี่ที่อยู่กับแม่ที่ไทยมาตั้งแต่เด็กเลยมีเพื่อนมีคนรู้จักเยอะ"ฉันโทรให้เพื่อนมารับแล้ว" ไอวาตอบเสียงห้วนปรายตามองแฝดน้องแวบหนึ่งแล้วสนใจหน้าจอมือถือต่อ เอวาได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ ไม่กล้าพูดอะไรต่อเธอรู้นิสัยแฝดพี่ดีหากเธอพูดมากแฝดพี่ก็จะรำคาญพานด่าเธออีกทั้งสองเป็นฝาแฝดกันก็จริงแต่ไม่ค่อยสนิทเหมือนแฝดคู่อื่นหรอกอาจเป็นเพราะแยกกันตั้งแต่เด็กสาเหตุเพราะพ่อแม่ของพวกเธอแยกทางกันพ่อกับแม่เลยตกลงแบ่งลูกกันโดยให้เธอไปอยู่กับพ่อส่วนแฝดพี่ก็อยู่กับแม่"เอวาแกกลับกับรถแท็กซี่ได้ไหมฉันกับเพื่อนมีธุระต้องรีบไปทำต่อคงไปส่งแกที่บ้านก่อนไม่ได้แล้ว" เสียงของ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 1 จุดเริ่มต้นความแค้น
ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงเอวาก็เดินทางมาถึงบ้านซึ่งเป็นบ้านจัดสรรที่ตั้งอยู่ย่านใจกลางเมือง"ขอบคุณค่ะ" เธอกล่าวขอบคุณลุงคนขับแท็กซี่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้มหลังจากเขายกกระเป๋าออกจากท้ายรถให้เธอแล้ว ก่อนเดินลากกระเป๋าไปกดกริ่งหน้ารั้วรอเพียงไม่นานก็เห็นมารดาเดินออกมา"เอวาเหรอลูก" ดวงเดือนฉีกยิ้มด้วยความดีใจเมื่อเห็นคนที่ยืนอยู่นอกรั้วรีบเดินเข้าไปสวมกอดบุตรสาวคนเล็กไว้ด้วยความคิดถึง"เอวาเองค่ะแม่" เอวากอดตอบมารดาด้วยความรักและคิดถึงกลับมาคราวนี้เธอตั้งใจว่าจะอยู่กับมารดายาวๆ เลย"แล้วพี่ไอวาละเอวา" ดวงเดือนผละกอดออกแล้วถามขึ้นด้วยความสงสัยเมื่อกวาดสายตามองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นไอวาบุตรสาวคนโต "เห็นพี่ไอวาบอกว่ามีธุระสำคัญต้องไปทำก่อน จะกลับมาค่ำๆ ค่ะ" คนถูกถามลอบถอนหายใจออกมาด้วยความลำบากใจพูดโกหกมารดาตามที่แฝดพี่สั่งไว้พลางกล่าวขอโทษในใจด้วยความรู้สึกผิด"อ๋อ..งั้นเราเข้าบ้านกันเถอะ" ดวงเดือนพยักหน้ารับรู้ก่อนยกมือขึ้นโอบไหล่บุตรสาว ส่วนเอวาก็ยื่นมือไปกอดเอวมารดาแล้วพากันเดินเข้าไปในบ้านโดยไม่รู้เลยว่าทุกการกระทำของตัวเองมีสายตาคมจับจ้องจากในรถหรูที่จอดเยื้องๆ กับบ้านของเธอ"หึ" ภาคินเค้นหัวเราะ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2 เข้าใจผิด
หลายวันผ่านไป@โชว์รูมรถหรูภาคินร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสแล็คสีดำเดินเข้ามาในโชว์รูมรถหรูพร้อมกับผู้ช่วยอีกหนึ่งคนเดินตามหลัง ก่อนเท้าใหญ่จะหยุดชะงักเมื่อสายตาสะดุดเข้ากับคู่หนุ่มสาวที่กำลังเดินดูรถในโชว์รูม "ไอวา" ดวงตาคมกริบจับจ้องผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนเก่าของเขาที่กำลังใช้มารยาหญิงออดอ้อนผู้ชายที่ควงมาด้วยให้ซื้อรถให้อย่างนึกสมเพชคงเป็นเหยื่อของเธอสินะ"หึ" เสียงเค้นหัวเราะดังกระหึ่มในลำคอหนาอย่างเย้ยหยันก่อนดวงตาคมกริบจะละออกจากร่างบางแล้วก้าวเท้าเดินขึ้นไปยังห้องทำงานบนชั้นสอง"พรุ่งนี้ช่วยเชิญผู้หญิงคนเมื่อกี้มาเจอฉันหน่อยรู้ใช่ไหมว่าต้องทำยังไง" ร่างสูงเดินเข้ามานั่งลงที่โต๊ะทำงานแล้วออกคำสั่งกับผู้ช่วยคนสนิทจากนั้นก็หยิบแฟ้มเอกสารบนโต๊ะมาเปิดดูเขาบนั่งจัดการเอกสารที่กองพะเนินอยู่บนโต๊ะจนเสร็จจึงออกจากโชว์รูมตรงกลับคอนโดวันนี้เขาเลือกจะพักคอนโดเพราะมีนัดกับเพื่อนตอนค่ำซึ่งสะดวกกว่ากลับไปคฤหาสน์@SS PUBภายในห้องวีไอพีของผับเผยให้เห็นหนุ่มๆ หน้าตาหล่อเหลาสามคนกำลังดื่มพูดคุยสังสรรค์กันอย่างสนุกหนึ่งในนั้นก็คือภาคิน"ไอ้ภาคินเมื่อวานกูเจอไอวาแฟนเก่ามึงด้วยวะ" เสี
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3 หยิบยื่นโอกาส
ภาคินไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปเขารีบส่าวเท้าเดินตามร่างบางออกจากผับทันที ขณะที่อีกคนรีบก้าวเท้าเดินกึ่งวิ่งออกไปริมถนนเพื่อเรียกรถแท็กซี่ "พี่ไอนะพี่ไอทำให้เอวาซวยอีกแล้ว" ใบหน้าคมเอี่ยวไปมองร่างสูงที่ตามหลังเธอมาเป็นระยะๆ ใจดวงน้อยกระหน่ำเต้นไม่เป็นส่ำๆ เมื่อเห็นว่าเขาเริ่มใกล้เข้ามาทุกที ก่อนรีบสับเท้าวิ่งด้วยความตื่นตระหนกในใจก็นึกโมโหแฝดพี่ไม่น้อยที่พลอยทำให้เธอเดือดร้อนไปด้วย"ว๊าย!" เสียงหวานหลุดร้องด้วยความตกใจในตอนที่มือหนาจับหมับเข้าที่ต้นแขนแล้วถูกกระชากจนตัวเซถลาปะทะเจ้าของมือหนาอย่างแรงจนใบหน้าสวยคมเหยเกด้วยความเจ็บ"ผู้หญิงด้านชา ไร้ยางอายอย่างคุณเจ็บเป็นด้วยเหรอ" คนกระทำไม่ได้รู้สึกผิดสักนิดกลับพูดจาเหยียดหยามบีบแขนเล็กแรงขึ้นเรื่อยๆ ดวงตาคมกริบจับจ้องใบหน้าคมราวกับจะฉีกเนื้อเธอออกเป็นชิ้นๆ"อะ..โอ๊ยย!" เสียงหวานหลุดร้องออกมาอีกครั้งอย่างสุดจะกลั้นแรงบีบรัดทำให้เธอรู้สึกเจ็บราวกับกระดูกแขนจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ พยายามใช้อีกมือแกะมือหนาออก แต่แรงเพียงน้อยนิดของเธอไม่ได้ทำให้มือหนาขยับเขยื้อนสักนิดกลับกันยิ่งออกแรงบีบมากขึ้น"เจ็บแค่นี้มันเทียบไม่ได้สักนิดกับสิ่งที่คุณทำไว้ก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4 ลิ้มรสความลำบาก
"คุณอย่าทำแบบนี้เลย" ใบหน้าสวยคมที่อาบด้วยหยาดน้ำตาส่ายไปมาเชิงเว้าวอนพลางขยับตัวหนีไปยังเบาะคนขับในตอนที่ร่างสูงโน้มตัวเข้ามาพยายามจะใช้เข็มขัดมัดมือทั้งสองข้างของเธอ"โอ๊ย!" น้ำเสียงสั่นเครือเปล่งออกจากริมฝีปากเอิบอิ่มด้วยความเจ็บเมื่อถูกมือหนาจับต้นแขนแล้วกระชากเธอกลับมาที่เดิมจากนั้นก็รวบมือทั้งสองข้างมาไว้หน้าตักใช้เข็มขัดมัดจนแน่น "เดี๋ยวนี้เอาน้ำตาเข้าว่าแล้วเหรอ ไอวาคนจองหองหายไปไหนแล้วละ" ภาคินมองใบหน้าสวยคมที่อาบด้วยสายธารน้ำตาอย่างเย้ยหยันนานนับนาทีหลังจากมัดมือเรียวเสร็จก่อนปิดประตูรถดังปังทำเอาร่างบางสะดุ้งเฮือกอกสั่นขวัญหายดวงตากลมโตมองตามร่างสูงที่เดินอ้อมไปขึ้นรถฝั่งคนขับด้วยแววตาสั่นระริกขณะพยายามบิดข้อมือไปมาเพื่อให้หลุดจากพันธนาการ แต่ยิ่งพยายามเข็มขัดหนังก็ยิ่งเสียดสีกับผิวหนังบริเวณข้อมือจนแดงเถือกเป็นแผลถลอกสร้างความเจ็บแสบให้เธอไม่น้อย"อย่าทำอะไรโง่ๆ พยายามไปก็เปล่าประโยชน์" ร่างสูงที่เพิ่งเข้ามานั่งในรถพูดขึ้นเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นรอยแดงรอบข้อมือเล็กก่อนจะสตาร์ทรถแล้วขับออกจากลานจอดรถของผับด้วยความเร็ว"คุณจะพาฉันไปไหน" เอวาหันมองสองข้างทางด้วยแววตาหวาดระแวง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5 ยินดีต้อนรับสู่นรก
@ปางไม้วิโรจน์อัครโชติรถสปอร์ตหรูเคลื่อนตัวมาจอดลงยังปางไม้ในช่วงเช้าของอีกวันหลังจากวิ่งยาวนานกว่าเก้าชั่วโมง ภาคินหันมองร่างบางข้างๆ ที่นอนหลับอยู่ด้วยแววตายากเกินคาดเดาได้ก่อนหยิบขวดน้ำขึ้นมาเปิดฝาแล้วราดลงบนศีรษะเล็กทุยทำเอาคนที่หลับอยู่สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจเมื่อน้ำเย็นๆ สัมผัสลงบนศีรษะไหลลงอาบใบหน้าและเสื้อของเธอจนเปียก "คุณทำบ้าอะไรฉันเปียกหมดแล้ว" เอวาใช้มือลูบน้ำที่เกราะบนใบหน้าออกแล้วหันไปต่อว่าเจ้าของการกระทำด้วยความไม่พอใจเธอก็แค่เผลอหลับไปแต่เขาก็ไม่จำเป็นปลุกเธอด้วยวิธีแบบนี้ ทว่าคิ้วสวยก็ต้องขมวดชนกันเป็นปมด้วยความสงสัยเมื่อมองผ่านกระจกรถเห็นว่ารอบๆ บริเวณโอบล้อมไปด้วยต้นไม้น้อยใหญ่และป่าเขียวชะอุ่ม "คุณพาฉันมาที่ไหน""ยินดีต้อนรับสู่นรก" ร่างสูงพูดเพียงแค่นั้นไม่ได้ตอบคำถามของหญิงสาวก่อนเปิดประตูลงจากรถเดินอ้อมมาเปิดประตูฝั่งที่เธอนั่งแล้วเอื้อมไปจับแขนเล็กดึงลงจากรถ "ปล่อยฉัน ฉันไม่ไป" ร่างบางพยายามขืนตัวต่อต้านไม่ให้ตัวเองเดินตามแรงลากของชายหนุ่มพลางกวาดสายตามองไปรอบๆ อย่างหวาดระแวงคนที่อยู่ต่างประเทศตั้งแต่เด็กๆ แบบเธอไม่สามารถเดาได้เลยว่าที่นี่คือส่วนไหนของประเท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6 สุนัขจิ้งจอก ผีห่าซาตาน
ยามตะวันใกล้ลับขอบฟ้าจิ้งหรีดที่เกาะอยู่ตามต้นไม้เริ่มพากันส่งเสียงร้องระงมชวนให้คนฟังขนลุกไม่น้อย สายลมเย็นโชยกระทบผิวนวลของร่างบางที่นั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ภายในกระท่อมจนรู้สึกเย็นยะเยือกไปถึงกระดูกบนผิวขาวเนียนของเธอเต็มไปด้วยรอยยุงกัดแสบคันไปหมดครั้นจะใช้มือปัดปายยุงที่มาสูบเลือดจากตัวก็ทำไม่ได้เพราะถูดมัดไว้"พ่อ แม่ช่วยหนูด้วยหนูกลัวเหลือเกิน" ความกลัวเข้าเกราะกุมใจดวงน้อยๆ ของเอวามากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อรอบตัวเริ่มมืดสนิทในกระท่อมไม่มีแม้แต่ตะเกียงหรือเทียนสักเล่มสำหรับให้ความสว่าง"กรี๊ดด!" เสียงกรีดเปล่งออกจากริมฝีปากเอิบอิ่มด้วยความตกใจในตอนที่ตุ๊กแกแผดเสียงดังขึ้น ร่างบอบบางสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวสุดขีดน้ำสีใสไหลอาบสองแก้มนวลหยดลงบนคอเสื้อจนเปียกปอน ดวงตากลมโตกวาดมองไปรอบๆ กระท่อมผ่านความความมืดสลัวอย่างหวาดระแวงเธอไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตอนนี้ตุ๊กแกตัวนั้นอยู่ส่วนไหนของกระท่อมและอยู่ใกล้เธอหรือเปล่า"อะ..โอ้ย!" ไม่ทันที่อาการหวาดกลัวจะได้จางหายไปเธอก็ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดร้องโอดครวญออกมาเมื่อจู่ๆ ก็รู้สึกปวดบริเวณท้องตามมาด้วยเสียงร้องของท้องคงเป็นเพราะตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้เธ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7 ทำงานแลกอาหาร
"อย่าเข้ามาใกล้ฉัน" เอวาร้องห้ามเสียงสั่นเมื่อกระเถิบถอยหลังจนติดฝาสานไม้ไผ่แต่ร่างสูงก็ยังย่างสามขุมเข้าหาเธอไม่ยอมหยุด ดวงตากลมโตจ้องมองคนตรงหน้าด้วยความหวาดหวั่นคงไม่ใช่ว่าเขาโกรธที่เธอไปว่าเขาเป็นผีห่าซาตานแล้วจะเตะเธอเหมือนกะละมังใบนั้น"ปากเก่งไม่ใช่เหรอกลัวทำไม" เสียงทุ้มเปล่งออกจากริมฝีปากหนาอย่างเย้ยหยันกับท่าทางตื่นตระหนกแววตาหวาดหวั่นของเธอ เท้าใหญ่เดินมาหยุดยืนตรงหน้าร่างบางก่อนจะเอื้อมมือไปจับเข็มขัดที่เหลือยาวออกมาจากการมัดข้อมือเล็กไว้ ขณะที่อีกคนก็พยายามพาตัวหนีดึงข้อมือออกจากการจับกุมสุดแรง "คุณจะทำอะไร""โอ๊ย!" เธอหลุดร้องด้วยความเจ็บในตอนที่ชายหนุ่มดึงกระชากเข็มขัดอย่างแรงทำให้เสียดสีกับแผลถลอกจนเลือดซิบออกมา ตัวลอยขึ้นปะทะร่างสูงจังๆ ก่อนจะล้มลงนั่งกองกับพื้นอีกครั้งสร้างความเจ็บปวดให้เธอไม่น้อย ฟันคมขบลงบนกลีบปากเอิบอิ่มจนหอเลือดข่มความเจ็บปวดเอาไว้ ก่อนแหงนหน้าต่อว่าเจ้าของการกระทำอันป่าเถื่อนด้วยความโกรธ "ฉันเป็นผู้หญิงนะทำไมคุณต้องทำรุนแรงกับฉันด้วย""เพราะผมมีความสุขที่ได้เห็นความเจ็บปวดของคุณไงไอวา" ร่างสูงตอบอย่างไร้ความรู้สึกแสยะยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยันเขาส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8 ข้าวเคล้าน้ำตา
เอวาถูกคนงานวัยกลางอุ้มมาวางลงในกระท่อมหลังจากนั้นไม่นานก็เห็นผู้จัดการปางและเมียสาวเดินกึ่งวิ่งหน้าตาตื่นเข้าไปในกระท่อม"ทำไมคุณภาคินถึงเอาผู้หญิงคนนี้มาไว้ที่กระท่อมร้างกลางป่าแบบนี้คะพี่พี" ลิลลี่ภรรยาของพีรวัฒน์หันไปถามสามีด้วยความสงสัยเมื่อเห็นร่างบางที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเสื่อเก่าๆ เปรอะเปื้อนไปด้วยไรฝุ่นทำให้เกิดความสงสารขึ้นมาจับใจ"พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน คุณภาคินแค่ให้พี่มาเฝ้าเธออยู่ห่างๆ แล้วพี่ก็ไม่กล้าถามด้วยกลัวโดนด่า" พีรวัฒน์ตอบเมียสาวตามความจริงเขาก็รู้สึกสงสารผู้หญิงคนนี้ไม่แพ้กันแต่ก็ทำอะไรไม่ได้"น่าสงสารจัง" ลิลลี่พึมพำออกมาเบาๆ ก่อนนั่งลงข้างๆ ร่างบางแล้วหยิบยาดมออกมาจากกระเป๋ายาจ่อไปที่จมูกโด่งสันของคนที่นอนไม่ได้สติเธอมองใบหน้าสวยคมที่ซีดเผือดอย่างพินิจพิจารณาถึงแม้จะมอมแมมแต่ก็ดูออกว่าหญิงสาวเป็นคนสวยมาก อีกทั้งผิวพรรณก็ขาวผุดผ่องเรียบเนียนคงไม่ใช่คนแถวนี้น่าจะเป็นคุณหนูของบ้านไหนสักแห่ง"ตัวร้อนจี้เลยค่ะพี่พี" เสียงหวานเปล่งบอกผู้เป็นสามีด้วยความตกใจเมื่อสัมผัสลงบนผิวเนียนของหญิงสาว อุณหภูมิร่างกายร้อนระอุจนน่าตกใจหากปล่อยไว้คงช็อคเป็นแน่ เธอรีบหันไปสั่งสามีด้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9 ระแคะระคาย
โคร่ม!เสียงเปิดประตูทำให้ร่างบางที่กำลังนอนหลับอยู่สะดุ้งตื่นด้วยความตกใจรีบดีดตัวลุกขึ้นนั่งอัตโนมัติ มือเรียวยกขึ้นขยี้ตาเบาๆ ไล่อาการงัวเงียแล้วเพ่งมองเวลาบนนาฬิกาข้อมือ"เช้าแล้วเหรอ" เสียงหวานพึมพำเบาๆ เธอจำไม่ได้เลยว่าเมื่อวานตัวเองเผลอหลับไปตอนไหนคงเป็นเพราะฤทธิ์ยาลดไข้ทำให้นอนหลับเสียสนิทรู้ตัวอีกทีก็เช้าของอีกวันแล้ว หน้าตาของเธอดูสดชื่นมีเลือดฝาดดีกว่าเมื่อวานเยอะคงเพราะได้ทานอาหารและพักผ่อนเต็มที่จะมีก็แต่อาการมึนๆ จากพิษไข้นิดหน่อย ดวงตากลมโตปรายมองร่างสูงที่เพิ่งเดินพ้นประตูเข้ามานิ่งๆ รอดูว่าเขาจะทำอะไรเธออีก ภาคินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นหญิงสาวนั่งอยู่หน้าตาก็ดูดีขึ้นกว่าเมื่อวานมากเขาคิดว่าเธอจะนอนซมเพราะพิษไข้ หรือไม่ก็สำออยแกล้งป่วยเพื่อจะได้ไม่ต้องทำงานเสียอีก ดวงตาคมกริบไล่มองร่างบางตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าก่อนออกคำสั่งเสียงดุ "ตื่นแล้วก็ไปทำงาน""...." สิ้นเสียงทุ้มร่างบางก็หยัดกายลุกขึ้นยืนทันที เธอเลือกจะไม่ตอบโต้ชายหนุ่มให้เปลืองน้ำลายถึงตอบโต้ไปก็ไมชนะเขาอยู่ดีสู้เก็บแรงไว้ขนฟืนขึ้นรถดีกว่า อีกคนยิ่งแปลกใจเข้าไปอีกกับท่าทางนิ่งสงบของร่างบางดวงตาคมกริบจับ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-13
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status