ตอนที่5 เริ่มงาน

“คืนนี้เลยเหรอ”

มะลิถามอาตี้ลองเชิงว่าเขาพูดจริงหรือเปล่า

“ใช่..ไปจับนางแต่งตัวซะหน่อยซิ”

อาตี้เดินไปดึงตัวน้ำอิงมาให้มะลิจัดการหาเสื้อผ้าเปลี่ยนใหม่ให้กับแม่กวางน้อยหน้าใสตัวนี้เสียหน่อยส่วนเธอก็จะไปเตรียมรถแล้วไปส่งออเดอร์ให้ลูกค้าถึงที่หมาย

“โอเค”

“อิงคืนนี้เลยโอเคไหม”

มะลิถามน้ำอิงให้แน่ใจอีกครั้งว่าเธอพร้อมที่จะรับงานคืนนี้เลยหรือเปล่า

“คะ..??”

น้ำอิงหันมามองมะลิอย่างเลิ่กลั่ก

“7 หมื่นหนูโอเคไหม”

อาตี้บอกน้ำอิงก่อนจะเดินออกไป

“เอ่อ..โอเคค่ะ”

น้ำอิงได้ยินตัวเลขที่เธอจะได้ก็รีบตอบตกลงในทันที

โรงแรมXXX

“ผมโทรไปคอนเฟริมคุณอาตี้แล้วครับอีกครึ่งชั่วโมงเค้าจะส่งเด็กมาที่นี่”

“อืม..พวกนายไปพักผ่อนได้”

อัศวินที่ถอดเสื้อโชว์กล้ามเหลือแต่กางเกงยีนส์สีดำอยู่บนเตียงปัดมือให้ลูกน้องของเขาไปพักได้เมื่องานวันนี้เรียบร้อยแล้วเวลาต่อไปก็เป็นเวลาที่เขารอที่จะผ่อนคลายเท่านั้น

“เอ่อ..วันนี้ทั้งวันคุณอายติดต่อพวกเราทั้งวันเลยครับคุณอาชน์”

ล็อบซ์รายงานคนเป็นนายว่าน้องสาวของเขาพยายามติดต่อพวกเขาทั้งวันเวลานี้เห็นว่าเจ้านายของเขาไม่ได้ทำงานจึงอยากจะให้เจ้านายขอเขาติดต่ออัญญากลับไปไม่เช่นนั้นคงมาโวยวายกับเขายกใหญ่แน่

“คงจะหาเรื่องอ้อนอะไรตามประสาเดี๋ยวพรุ่งนี้กลับไปค่อยคุยละกัน”

อัศวินไม่ได้สนใจจะติดต่อน้องสาวของเขากลับเพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้ก็น่าจะได้เจอกันแล้วคงมิวายหาเรื่องอ้อนเขาตามเดิมถึงได้ตามติดขนาดนี้

“ครับคุณอาชน์”

ล็อบซ์ก้มหัวให้เจ้านายของเขาเล็กน้อยพร้อมเดินออกไปจากห้องของเจ้านายของเขาทันทีเพราะรู้ว่าเวลานี้เจ้านายของเขาคงไม่อยากให้ใครอยู่กวนใจ

ทางด้านอาตี้

ตอนนี้ทั้งสามก็อยู่บนรถตู้คันหรูของอาตี้เพื่อมาส่งน้ำอิงที่โรงแรมอาตี้รู้สึกสบายใจขึ้นเมื่อน้ำอิงแต่งองค์ทรงเครื่องแล้วดูดีขึ้นมาหน่อยแต่ติดตรงที่แว่นหนาๆของเธอมันทำให้เขารำคาญใจเสียจริง

“ถอดแว่นได้ไหมหนู”

“คะ..แต่ว่าถ้าหนูถอดจะมองไม่เห็นเลยนะคะ”

น้ำอิงอยู่ในชุดเดรสเกาะอกสั้นสีน้ำเงินเมื่อแต่งตัวออกมาแล้วชุดนี้ดูเข้ากับเธอมากขับผิวให้เธอดูออร่าเด่นกว่าใครยิ่งหน้าอกหน้าใจที่ล้นทะลักนั่นทำให้เธอดูเป็นสาวเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟันแต่มาเบรกตรงที่เธอต้องใส่แว่นตลอดเวลาเนื่องจากสายตาของเธอสั้นมากหากถอดออกไปก็เกรงว่าจะเดินชนโน่นชนนี่จนของเสียหายเสียเปล่าๆ

“เฮ้อ..งั้นไม่เป็นไรหวังว่าลูกค้าคงจะโอเคนะ”

อาตี้นั่งกุมขมับพร้อมหันไปมองมะลิหากมะลิเชื่อใจว่าเด็กคนนี้จะทำงานได้เธอก็จะเชื่อใจเหมือนกันเป็นไงเป็นกันหากจะโดนลูกค้าวีไอพียกเลิกงานเธอก็ทำใจเอาไว้แล้ว

“ฉันส่งหนูได้แค่นี้นะห้องอะไรจำได้ใช่ไหม”

เมื่อมาถึงหน้าโรงแรมหรูในเวลาเกือบสามทุ่มอาตี้ก็ส่งน้ำอิงลงจากรถพวกเขาจะไม่ขึ้นไปส่งเธอเพราะเป็นการรบกวนแขกอาตี้จับไหล่หญิงสาวเบาๆทวนเธออีกครั้งว่าเธอจำเลขห้องที่เขาบอกเธอได้หรือไม่

“ค่ะ”

น้ำอิงหยักหน้าตอบในมือของเธอมีกระเป๋าใบเล็กเข้ากับชุดของเธอที่มะลิให้เอาไว้ใส่ของจำเป็นเช่นมือถือกับกระเป๋าสตางค์เมื่อรถของอาตี้กลับไปแล้วหญิงสาวหันหน้าเข้ามาในโรงแรมในใจของเธอตอนนี้ต้นรัวจนผิดปกติขาเรียวสวยยืนเกร็งเล็กน้อย

“ฟู่...”

หญิงสาวหลับตาพ่นลมหายใจเบาๆอย่างทำใจพร้อมก้าวเดินเข้าไปในโรงแรมอย่างกล้าๆกลัวๆพร่ำบอกกับตัวเองอยู่ในใจว่าเดี๋ยวเวลามันก็ผ่านไปเธอเพียงแค่อดทนนิดเดียวเท่านั้นเธอจะทำทุกอย่างตามคำแนะนำของมะลิที่กระซิบบอกกับเธอก่อนจะมา

“อยากได้เงินครบเร็วๆไหมพี่มีวิธี”

“ยังไงเหรอคะ??”

“ก็ทำให้ลูกค้าของเราพอใจที่สุดแล้วก็ถือโอกาสออดอ้อนเขานิดหน่อยว่าเรามีเรื่องจำเป็นต้องใช้เงินอยากจะได้เงินเพิ่มอะไรแบบนี้”

“แล้วเค้าจะยอมเหรอคะ”

“เรื่องแบบนี้ไม่ลองไม่รู้แต่ลองไปก็ไม่เสียหายไหนๆเราก็เสียตัวให้เค้าแล้วก็ต้องได้ให้คุ้ม”

“อิงจะพยายามนะคะ”

ติ๊งงงง

เสียงประตูลิฟท์เปิดเมื่อเธอขึ้นลิฟท์มาจนชั้นบนสุดของโรงแรมสองขาเรียวก้าวออกจากลิฟท์อย่างช้าๆและมีอาการสั่นเล็กน้อยดูเหมือนหัวใจของเธอตอนนี้มันจะเต้นแรงกว่าตอนที่ยืนอยู่หน้าโรงแรมเสียอีก

ก๊อกๆๆ

น้ำอิงทำใจอยู่หน้าประตูครู่หนึ่งจึงตัดสินใจเคาะประตูพร้อมหลับตาปี๋ด้วยความกังวล

แกร๊กก

“เข้ามา”

อัศวินเปลือยท่อนบนโชว์กล้ามหน้าท้องและรอยมังกรที่มัดลำแขนแกร่งมีผ้าขนหนูสีขาวปิดช่วงล่างเนื่องจากพึ่งอาบน้ำเสร็จเขาไล่สายตาคมมองหญิงสาวในชุดสีน้ำเงินเกาะอกตั้งแต่หัวจรดเท้ายอมรับว่าเด็กสาวคนนี้ที่อาตี้หามาให้รูปร่างหน้าตาถูกใจเขามิใช่น้อยติดเพียงแต่แว่นตาใสหนาเตอะที่มันค่อนข้างขัดหูขัดตานิดหน่อยแต่มันก็เป็นสิ่งแปลกใหม่ที่เขาไม่เคยเห็นว่าสาวขายบริการจะมีแบบนี้ด้วยคงเร้าใจไปอีกแบบ

“เอ่อ..ค่ะ”

น้ำอิงมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าอย่างชะงักงันใบหน้าของเขาหล่อคมบวกกับรูปร่างที่ดีไม่แพ้นายแบบทำเอาเธอรู้สึกขวยเขินอยู่เล็กน้อยเธอไม่รู้ว่าคนหล่อดูดีแบบเขาจะมาซื้อบริการเพื่ออะไรทั้งๆที่คนน่าตาดีแบบนี้น่าจะมีแฟนอยู่แล้วสายตาของเธอยังจ้องมองเขาอย่างครุ่นคิดจนเขาเอ่ยเชื้อเชิญให้เธอเข้าไปด้านในเธอจึงหยุดคิดและค่อยๆก้าวขาช้าๆเข้าไปด้านใน

“ไปอาบน้ำ”

อัศวินทิ้งตัวลงบนเตียงนุ่มพร้อมนั่งพิงหัวเตียงปรายสายตาบอกหญิงสาวที่กำลังหันรีหันขวางอยู่ให้เธอไปอาบน้ำ

“คะ”

น้ำอิงที่กำลังตื่นตากับด้านในห้องนอนของชายหนุ่มที่สามารถเห็นวิวทิวทัศน์ยามค่ำคืนได้เกือบทุกมุมห้องและตอนนี้เขาก็ยังเปิดผ้าม่านหราเอาไว้ด้วยไม่รู้ว่าจะมีใครมาแอบดูห้องนี้ได้หรือเปล่ายิ่งคิดก็ยิ่งกังวลหากถึงเวลานั้นเธอจะทำใจให้ผ่านมันไปได้หรือเปล่าหูของเธอตอนนี้เลยไม่ทันได้ฟังว่าชายหนุ่มพูดกับเธอเมื่อครู่ว่าอะไร

“ไปอาบน้ำ...เธอฟังภาษาไทยไม่เข้าใจหรือว่าอะไร”

อัศวินมองหญิงสาวด้วยสายตาแข็งกร้าวคิ้วขมวดเขาไม่ชอบคนโง่สักเท่าไรที่ฟังอะไรไม่ค่อยจะรู้เรื่อง