ประธานคนนี้สามีของฉัน

ประธานคนนี้สามีของฉัน

last updateLast Updated : 2024-11-26
By:  ปลายฟ้า/ไรท์เกว  Updated just now
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
Not enough ratings
31Chapters
5views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

“ไม่ขายแล้วโว้ยนิยาย ขายตัวดีกว่า” เพราะคำที่ตะโกนออกไปในตอนที่เมา เป็นผลพวงทำให้เธอได้ป่าวประกาศว่า “ประธานคนนี้สามีของฉัน” ในวันแต่งงาน เธอ นักเขียนนิยายที่เริ่มย่อท้อในการเป็นนักเขียน เพราะไม่ว่าจะทำยังไงเธอก็ไม่ประสบผลสำเร็จในเส้นทางนี้เสียที เธอนั่งดื่มคลายเครียดแล้วตะโกนว่าอยากขายตัวในขณะที่ไม่มีสติ... เขา ประธานผู้บริหารโรงพยาบาลเอกชนยักษ์ใหญ่ ผู้ที่เชื่อมั่นในรักแรกพบ ในเมื่อคนที่ถูกตาต้องใจเสนอขายตัวมาแล้ว มีหรือเขาจะไม่สนอง...

View More

Latest chapter

Free Preview

ตอนที่1 เสียความบริสุทธิ์

รถเก๋งสีดำขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านเรือนไทยใต้ถุงสูงหลังใหญ่ ที่ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางทุ่งนา ด้านหลังรายล้อมไปด้วยวิวทิวทัศน์ภูเขาสูงสวยงาม หญิงสาวหน้าสวยที่นั่งอยู่บนรถเริ่มมีสีหน้าไม่สู้ดี เธอไม่อยากลงไปจากรถแม้บ้านตรงหน้าจะเป็นบ้านของเธอเองก็ตามก๊อก ก๊อก ก๊อก “แก้ว...เป็นอะไรหรือเปล่าลูก” เสียงเคาะกระจกบวกกับน้ำเสียงที่ดูรนรานของคนเป็นแม่ทำให้ช่อแก้วเริ่มได้สติและรีบเปิดประตูลงจากรถ“เป็นอะไรหรือเปล่าลูก หลับในเหรอ” เมื่อลูกสาวคนโตลงจากรถมาได้ ชบาก็รีบพาไปนั่งที่แคร่ไม้สักที่ใต้ถุนบ้านทันที“เปล่าจะแม่ ง่วงๆ นิดหน่อย เดี๋ยวแก้วไปนอนก่อนนะ”“อ่อ งั้นรีบไป ตื่นแล้วก็ลงมากินข้าว เดี๋ยวเย็นนี้แม่ทำแกงส้มกับปลาเกลือทอดเอาไว้ให้” หญิงวัยกลางคนพอจะโล่งใจไปได้ คราแรกคิดว่าลูกเธอจะเป็นอะไรไปแล้วเสียอีก“จะ” ช่อแก้วเดินขึ้นบันไดมาที่ห้องนอนของตัวเองด้วยท่าทางเหม่อลอย เพราะเรื่องที่เพิ่งได้ไปประสบพบเจอมาทำให้เธอไม่อยากจะสู้หน้าใครในครอบครัวเลย“เฮ้อ... ทำอะไรลงไปวะเนี่ยไอ้แก้ว” เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าที่เธอไปเที่ยวเพื่อคลายเครียด จนพลาดไปนอนกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักหน้าค่าตากันมาก่อนก็อย

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
31 Chapters

ตอนที่1 เสียความบริสุทธิ์

รถเก๋งสีดำขับเข้ามาจอดที่หน้าบ้านเรือนไทยใต้ถุงสูงหลังใหญ่ ที่ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางทุ่งนา ด้านหลังรายล้อมไปด้วยวิวทิวทัศน์ภูเขาสูงสวยงาม หญิงสาวหน้าสวยที่นั่งอยู่บนรถเริ่มมีสีหน้าไม่สู้ดี เธอไม่อยากลงไปจากรถแม้บ้านตรงหน้าจะเป็นบ้านของเธอเองก็ตามก๊อก ก๊อก ก๊อก “แก้ว...เป็นอะไรหรือเปล่าลูก” เสียงเคาะกระจกบวกกับน้ำเสียงที่ดูรนรานของคนเป็นแม่ทำให้ช่อแก้วเริ่มได้สติและรีบเปิดประตูลงจากรถ“เป็นอะไรหรือเปล่าลูก หลับในเหรอ” เมื่อลูกสาวคนโตลงจากรถมาได้ ชบาก็รีบพาไปนั่งที่แคร่ไม้สักที่ใต้ถุนบ้านทันที“เปล่าจะแม่ ง่วงๆ นิดหน่อย เดี๋ยวแก้วไปนอนก่อนนะ”“อ่อ งั้นรีบไป ตื่นแล้วก็ลงมากินข้าว เดี๋ยวเย็นนี้แม่ทำแกงส้มกับปลาเกลือทอดเอาไว้ให้” หญิงวัยกลางคนพอจะโล่งใจไปได้ คราแรกคิดว่าลูกเธอจะเป็นอะไรไปแล้วเสียอีก“จะ” ช่อแก้วเดินขึ้นบันไดมาที่ห้องนอนของตัวเองด้วยท่าทางเหม่อลอย เพราะเรื่องที่เพิ่งได้ไปประสบพบเจอมาทำให้เธอไม่อยากจะสู้หน้าใครในครอบครัวเลย“เฮ้อ... ทำอะไรลงไปวะเนี่ยไอ้แก้ว” เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้าที่เธอไปเที่ยวเพื่อคลายเครียด จนพลาดไปนอนกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักหน้าค่าตากันมาก่อนก็อย
Read more

ตอนที่2 เพราะความเมา

“เฮ้อ...” กลับมาจากน้ำตกช่อแก้วก็นอนกลิ้งนอนเกลือกถอนหายใจอยู่บนเตียงนุ่ม เพราะเลื่อนมือถือดูโซเชียลทีไรเพื่อนๆ นักเขียนคนอื่นก็โชว์ยอดรายได้ที่มากกว่าเธอหลายเท่าให้ได้เห็น แม้จะรู้ว่าแต่ละคนจะมาถึงจุดนี้ก็ต้องใช้เวลาและความพยายามมากๆ แต่เธอก็อดท้อใจไม่ได้เพราะไม่รู้ว่าตัวเองจะสามารถเป็นนักเขียนนิยายที่ประสบความสำเร็จได้หรือเปล่าเมื่อความทุกข์ใจเข้ามาถาโถมหนักเข้าช่อแก้วก็เลือกวิธีที่จะทำให้ตัวเองลืมเรื่องราวโดยการไปหาซื้อเครื่องดื่มมึนเมามานั่งดื่มคนเดียวเงียบๆ ที่แคร่ไม้ริมธารน้ำตกหลังห้องพักของตัวเอง หลังจากดื่มเครื่องดื่มมึนเมาได้ได้พักใหญ่สาวเจ้าก็เริ่มที่จะไม่ได้สติ เธอลุกออกจากแคร่ไม้เดินโงนเงนอยู่ที่ธารน้ำตก ดวงตาคู่สวยปรือเยิ้มกวาดสายตามองไปรอบๆ ตัว เห็นว่าไม่มีใครจึงเลือกที่จะเปิดปากตะโกนเสียงดังเพื่อระบายความเครียด“ไม่ขายแล้วโว้ยนิยาย ขายตัวดีกว่า” หลังจากตะโกนจบช่อแก้วก็ยืนยิ้มอยู่ครู่หนึ่งและกลับมานั่งที่แคร่ไม้ภายใต้แสงไฟสลัวเหมือนเดิม“ซื้อครับ”คนที่เพิ่งกลับมาทิ้งตัวลงนั่งเริ่มยิ้มไม่ออกเพราะจู่ๆ ก็มีเสียงของใครบางคนโผล่ออกมาจากความมืดด้วยความเมาหญิงสาวจึงใจกล้ามาก
Read more

ตอนที่3 ป้องกันไหม

“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ”“เพื่อนปรางค์สวยไหมคะพี่กันต์”“เมื่อกี้เห็นหนูเพชรครั้งแรกก็บอกแม่ว่าหนูเพชรน่ารัก” ยังไม่ทันที่ชนกันต์จะตอบอะไรปรารถนาพวงทองก็แย่งพูดไปก่อน ทั้งยังไม่ค่อยจะครบถ้วนทุกคำที่เขาพูดเท่าไหร่เพราะเขาไม่ได้ชมแค่พิมเพพชรคนเดียว แต่หากเอ่ยเสริมเติมแต่งอะไรไปจะหักหน้าทุกคนจึงเลือกที่จะเงียบเอาไว้“ขอบคุณนะคะพี่กันต์” สาวเจ้าที่รู้ตัวว่าถูกผู้ชายชมก็เริ่มมีท่าทีและน้ำเสียงขวยเขินจนออกนอกหน้า“เราเข้าไปข้างในกันดีกว่าครับ ผมหิวแล้ว”“ไป ไป อาจะได้ให้แม่บ้านจัดโต๊ะอาหาร”และแล้วมื้ออาหารเย็นวันนี้ก็เป็นมื้อที่ชนกันต์นั้นอึดอัดอีกครั้ง เพราะอาสะใภ้ของเขาดูจะยัดเยียดให้เขาดูแลพิมเพชรเป็นพิเศษ กว่าจะจบมื้อกลางวันได้เขารู้สึกกระอักกระอ่วนใจจนรับประทานอาหารเที่ยงไม่อิ่ม“หนูเพชรน่ารักดีไหมล่ะตากันต์” หลังจากชนกันต์กลับมาถึงบ้านไม่กี่นาทีอัญชลีก็รีบเฟสไทม์หาชนกันต์ทันที และแล้วชนกันต์จึงได้รู้ว่าแม่และอาสะใภ้ของเขาต้องร่วมมือกันในภารกิจดูตัวครั้งนี้แน่นอน“ผมรู้ตัวคนสมรู้ร่วมคิดที่จับคู่ให้ผมแล้วล่ะครับ”“อะไร ใครจับคู่ คิดไปเองหรือเปล่า แม่ไม่ได้ทำอะไรเลย” อัญชลียืนยันเ
Read more

ตอนที่4 หางานทำ

“จำอะไรไม่ได้ ชื่อเค้าฉันยังไม่รู้เลย”“อายุเท่านี้ แถมหล่อมาก แล้วก็ลากแกไปนอนด้วยง่ายๆ ท่าทางจะช่ำชองเรื่องนี้ ไม่แน่อีตาคนนั้นที่เรากำลังพูดถึงอยู่อาจจะเป็นโรคติดต่อก็ได้” ยาหยีลุกขึ้นเดินกอดอกทำหน้าครุ่นคิด“กะ...แก มะ...หมายถึงเอดส์น่ะเหรอ” ช่อแก้วที่นั่งหน้าห่อเหี่ยวคราแรก ตอนนี้เธอเริ่มจะห่อเหี่ยวกว่าเดิม“ก็เออดิ ตกลงแกจำไม่ได้จริงๆ เหรอว่าป้องกันหรือเปล่า”“หึ... ไม่ได้คิดมาก่อนเลยนะเนี่ย คิดแค่เสียตัวให้คนที่ไม่ใช่แฟนก็หดหู่มาหลายวัน มาปรึกษาแกได้เรื่องหดหู่มาอีกเรื่องนึงอีก ฉันจะหายเครียดวันไหน” เจ้าของเรื่องวุ่นวายนั่งชันข้อศอกกับโต๊ะหินอ่อนกุมขมับหนึบ“ฟังดูแกดีใจใช่ไหมเนี่ยที่มีฉันเป็นเพื่อน”“เออ แกเตือนเรื่องที่ฉันคิดไม่ค่อยได้ไง เอาไงดีอะ”“ไปปรึกษาหมอตรวจโรคติดต่อไหม”“ที่ไหนอะ ถ้าที่โรงพยาบาลในอำเภอฉันไปตรวจเรื่องได้ถึงหูแม่กับพ่อแน่” เธอไม่สามารถไปตรวจโรคที่โรงพยาบาลในอำเภอได้แน่นอนเพราะญาติเธอเป็นพยาบาลที่นั่น แม้เธอจะเชื่อว่าแพทย์หรือพยาบาลมีจรรยาบรรณในการปกปิดข้อมูลแต่เธอก็ไม่ไว้ใจอยู่ดี“งั้นไปกรุงเทพไหม บอกพ่อกับแม่แกว่าไปเยี่ยมเอมไง”“อ่อ... ก็ดีนะ” ช่อแก้วพอ
Read more

ตอนที่5 ได้งาน

สองศรีพี่น้องมาถึงร้านหมูกระทะที่ไม่ห่างจากหอพักได้ก็ไปหยิบอาหารมาวางเรียงรายเต็มโต๊ะ ไม่ต้องกลัวว่าจะกินทุกอย่างไม่หมด เพราะกระเพาะของพวกเธอรองรับอาหารได้เยอะอยู่แล้ว“แล้วอาทิตย์ที่แล้วทำไมพี่โทรหาเราไม่ติดเลย” หลังจากนั่งรับประทานหมูย่างกันมาพักใหญ่ช่อแก้วก็ไม่ลืมที่จะถามถึงเรื่องที่เธอติดต่อเชอเอมไม่ได้เป็นอาทิตย์ เชอเอมที่กำลังมีความสุขกับการกินเธอก็เริ่มหน้าเจื่อนเพราะมีเรื่องบางเรื่องในใจที่ไม่ได้อยากจะบอกใคร“อ๋อ...โทรศัพท์มันไม่ค่อยดี แต่เอาไปซ่อมแล้ว”“อืม... เครื่องนี้ก็ใช้มานานแล้วนี่เนอะ เดี๋ยวพี่พาไปซื้อใหม่” ช่อแก้วหยิบมือถือของน้องสาวขึ้นมาดูก็เห็นว่าเครื่องมันถลอกไปหมดแล้วแถมหน้าจอก็ลายจนไม่รู้จะลายยังไงจึงอยากจะเปลี่ยนให้เชอเอมใหม่“ไม่เอา เครื่องนี้ยังใช้ได้ ให้มันพังจริงๆ แล้วค่อยซื้อ”“งกเหมือนกันนะเราเนี่ย” อันที่จริงเชอเอมก็อยากจะมีมือถือเครื่องใหม่ๆ ใช้อย่างวัยรุ่นคนอื่นๆ ทั่วไปที่เค้าใช้กัน แต่เธอก็รู้ดีว่าตัวเองไม่ควรใช้อะไรฟุ่มเฟือยเกินจำเป็นในขณะที่ตัวเองยังหาเงินได้ไม่มาก เงินจากงานพาร์ทไทม์ก็ต้องเอามาเป็นค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันเพราะไม่อยากรบกวนเงินของพี
Read more

ตอนที่6 ท่านประธาน

“ไม่รู้เหมือนกันแต่ก็ต้องคว้าเอาไว้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปคุยงาน” ช่อแก้วยังคงพูดเสียงสั่นและเดินไปเดินมาตื่นเต้นและดีใจไม่หายที่ยื่นใบสมัครงานยังไม่ทันข้ามวันเธอก็ได้รับการตอบกลับจากโรงพยาบาลเอกชนชื่อดังแล้ว ไม่รู้หรอกว่าการทำงานร่วมกับผู้อื่นจะง่ายหรือไม่ง่ายแต่เมื่อเห็นจำนวนค่าตอบแทนแล้วเธอก็มีกำลังใจที่จะสู้สุดตัวเช้าวันนี้ช่อแก้วรีบมาที่โรงพยาบาลก่อนเวลานัด เพราะตื่นเต้นที่จะได้มาคุยรายละเอียดงานว่าต้องทำอะไรบ้าง แลกกับเงินเดือนที่ค่อนข้างสูงสำหรับคนที่ไม่เคยทำงานประจำมาก่อนอย่างเธอ“ฉันช่อแก้วค่ะ ฉันได้รับการติดต่อให้มาคุยรายละเอียดงานที่นี่วันนี้ค่ะ” ช่อแก้วที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีชมพูกับกางเกงขายาวสีดำเดินตรงไปยังพนักงานต้อนรับและแจ้งธุระให้พนักงานต้อนรับสาวสวยได้ทราบด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม“อ๋อ... ตามดิฉันมาทางนี้เลยค่ะ”“ค่ะ” ช่อแก้วเดินตามพนักงานต้อนรับสาวสวยท่าทางเกร็งๆ เล็กน้อย พอจะถึงหน้าลิฟท์เธอก็เริ่มเกร็งหนักขึ้นกว่าเดิมเมื่อสายตาเหลือบไปเห็นชายหนุ่มที่เธอได้นอนกับเขาในครั้งที่ไปเที่ยวน้ำตกคนเดียว“ขอตัวสักครู่นะคะ” เธอรีบรั้งพนักงานต้อนรับสาวให้เธอชะงักฝีเท้าที
Read more

ตอนที่7 หน้าที่หลัก

“ฉวยโอกาสงั้นเหรอ อืม..ก็แล้วแต่คุณจะคิด คุณพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาก็ดีเหมือนกัน นี่” ชนกันต์วางถุงกระดาษเล็กๆ ตรงหน้าช่อแก้ว“คุณลืมไว้ ผมให้แม่บ้านซักทำความสะอาดให้เรียบร้อยแล้ว”ช่อแก้วหยิบถุงกระดาษถุงเล็กออกมาแง้มดูเมื่อสายตาปะทะเข้ากับชิ้นผ้าสีชมพูเธอก็จำได้ทันทีว่ามันคือกางเกงในของเธอที่ลืมเอาไว้ในห้องของเขาคืนนั้น สาวเจ้านั่งก้มหน้างุดด้วยความประหม่าขวยเขินเพราะไม่คิดว่าเขาจะเก็บมันเอาไว้ด้วย“แล้วเรื่องเงินที่ผมต้องจ่ายเป็นค่าตัวคุณ คุณยังอยากได้อยู่ไหม”“ค่าตัว!... นี่คุณกำลังดูถูกฉันอยู่ใช่ไหม” เธอลุกขึ้นพรวดเท้าเอวส่งเสียงแข็งใส่ชาหยนุ่มตรงหน้า“วันนั้นคุณเป็นคนตะโกนว่าอะไรจำไม่ได้เหรอ” ชนกันต์รีบรั้งคนตัวเล็กให้นั่งลงเพราะเธอกำลังทำกิริยาไม่มีมารยาท“อ่อ... ใช่” ช่อแก้วเริ่มเสียงอ่อนอีกครั้งเมื่อจำได้ว่าตัวเองได้พูดอะไรออกไปก่อนที่สติจะเลือนหาย“คุณจะจ่ายให้ฉันเท่าไหร่”“สี่ล้านห้าแสนบาท”“ฮะ!...”“แต่ผมยังไม่ให้คุณตอนนี้ คุณต้องเซ็นสัญญาที่นี่ก่อน แล้วเช็กเงินสดนี้จะเป็นของคุณ”“โอเค” ช่อแก้วรีบล้วงปากกามาเซ็นเอกสารที่ชนกันต์ยื่นให้โดยที่ไม่คิดจะอ่านก่อน เพียงแค่เห็นเช็กเงิ
Read more

ตอนที่8 แฟนรวยมาก

“น่าสงสาร” ช่อแก้วได้ยินคำตอบตรงไปตรงมาของชนกันต์ก็มีสีหน้าห่อเหี่ยว เพราะรู้ดีว่าการมีความรักที่ไม่สมหวังมันน่าเจ็บปวดใจแค่ไหน“คุณล่ะมีคนที่ชอบหรือเปล่า” เป็นฝ่ายชนกันต์ที่ตั้งคำถามเรื่องความรักกับช่อแก้ว เขาหันหน้ามามองจ้องเธอจริงจังเพราะอยากจะรู้ว่าหญิงสาวมีใครในใจแล้วหรือยัง“ก็... มี แต่ฉันกับเค้าไม่มีทางมารักกันได้อยู่แล้ว”“ทำไม”“ขี้เกียจบอก จบนะ”“ชอบเค้ามากใช่ไหม”“ตอนนี้ก็ไม่มากเท่าไหร่แล้ว” ช่อแก้วเอ่ยเสียงอ่อนส่ายหัวน้อยๆ พลางก้มหน้างุด“อืม ดีแล้ว อ่อ... ผมเห็นว่าวันที่เราเจอกันในครั้งแรกคุณเครียดใช่ไหม ถึงได้ดื่มหนักจนไม่มีสติแบบนั้น”“อืม บ้านฉันเป็นหนี้เยอะ น้องสาวฉันก็กำลังจะเรียนจบต้องใช้เงินเยอะ อีกอย่างฉันก็เครียดที่ฉันหาเงินได้ไม่มากพอที่จะช่วยเหลือครอบครัว แล้วก็เรื่องงานของฉันอีก เฮ้อ...พูดแล้วก็เครียด”“แล้วเงินที่ได้ไปจากผม พอหรือเปล่า”“พอสิ...เยอะมากเลย” สาวเจ้าพยักหน้าหงึกหงัก“แล้วคุณจะบอกแม่คุณว่าไง เรื่องเงินที่หาได้”“อืม...นั่นน่ะสิ จะบอกความจริงก็ไม่กล้า” เป็นอีกเรื่องที่ช่อแก้วต้องหนักใจอีกแล้ว“ก็บอกว่าแฟนให้ แฟนรวยมาก เอางี้ดีกว่าผมไปบอกแม่คุณเอง
Read more

ตอนที่9 ฝากตัวเป็นว่าที่ลูกเขย

“เราคุยกันทางออนไลน์จะ”“เราคบกันมาสักพักแล้วครับ ผมเลยอยากมาฝากตัวกับคุณพ่อคุณแม่”“อ่อ... มานั่งข้างในก่อนลูก” หลังหายตกใจไปได้บ้างชบารีบเดินนำทั้งสองให้เข้ามานั่งที่แคร่ไม้ใต้ถุนบ้าน“แล้วนี่พ่อไปไหนจ๊ะ” ช่อแก้วชะเง้อมองซ้ายมองขวาเธอก็ไม่ยักจะเห็นคนเป็นพ่ออีกทั้งรถไถที่จอดอยู่ข้างบ้านก็ไม่อยู่จึงรีบถามหา“เอารถไถออกไปไถที่ให้ป้าผันน่ะสิ เค้ามาจ้างเมื่อวาน”“หมอบอกไม่ให้พ่อโดนฝุ่นเยอะไม่ใช่เหรอ ทำไมไปรับงานล่ะ” คิ้วเรียวสวยเริ่มขมวดขึ้นทั้งพูดด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่นัก เพราะพ่อของเธอมีอาการเหนื่อยง่ายเพราะเป็นถุงลมโป่งพอง ทั้งที่หมอก็ห้ามทำงานหนักและงานที่จะได้รับฝุ่นละอองหรือสารเคมีเยอะแต่พ่อของเธอก็ยังจะไปทำ“ก็... แม่ยังไม่ได้จ่ายค่าไฟ” ชบาเอ่ยเสียงอ่อน ไม่ได้อยากจะพูดเรื่องแบบนี้ต่อหน้าชายหนุ่มที่เพิ่งเจอหน้านัก แต่ก็ต้องรีบบอกกับช่อแก้วให้รับรู้ถึงความจำเป็น“แล้วทำไมไม่บอกแก้วล่ะ” สาวเจ้าเริ่มมีน้ำเสียงขุ่นขึ้นไปอีก ส่วนชนกันต์ก็นั่งเงียบตามมารยาทแต่ก็แอบรู้สึกสงสารครอบครัวของช่อแก้วอยู่ลึกๆ“ช่างเถอะๆ แล้วนี่กินอะไรกันมาหรือยัง”“ยังจะ”“เดี๋ยวแม่ไปทำกับข้าวให้
Read more

ตอนที่10 เขินกล้ามเนื้อ

หลังจากเข้าไปช่วยแม่ทำอาหารเย็นได้พักใหญ่ ช่อแก้วก็เดินตามหาชนกันต์ไปรอบบ้าน สุดท้ายก็มาเห็นชายหนุ่มเดินอยู่กลางทุ่งนาไกลๆ ให้เดาคงเป็นเจ้าถ้วยฟูวิ่งนำหน้าพาไปแน่นอน“คุณกันต์คะ... มากินข้าวได้แล้ว พาถ้วยฟูมาด้วยค่า” “โอเค...” ชนกันต์ตะโกนตอบรับช่อแก้วก่อนจะหันมาวิ่งตามเจ้าสุนัขตัวกลมที่วิ่งเข้าไปมุดอยู่โพลงไม้ใหญ่ใต้เถาหญ้าที่ขึ้นปกคลุมเป็นพุ่มใหญ่“จะวิ่งไปไหนถ้วยฟู ถ้วยฟู” เขารีบคลานมุดเข้าไปจับเจ้าถ้วยฟูที่มุดเข้าไปในโพลงไม้ เมื่อคว้าตัวได้ก็รีบอุ้มเจ้าสุนัขตัวกลมสาวเท้าเดินกลับมาที่ใต้ถุนบ้านด้วยความรวดเร็ว เมื่อมาถึงเขาก็ปล่อยเจ้าถ้วยฟูลงพื้นหลังจากนั้นเจ้าสุนัขตัวกลมก็วิ่งโล่เข้าไปหาช่อแก้วที่กำลังถือกะละมังข้าวทันที“ถ้วยฟูมากินข้าว” ช่อแก้ววางกะลังมังข้าวที่คลุกกับไก่ต้มได้เจ้าถ้วยฟูก็สวาปามเสมือนว่ากำลังได้กินอาหารอันโอชา หน้าซุกอยู่กับข้าวไม่ยอมห่างส่วนหางสั้นๆ ก็กระดิกไปมาแสดงอาการมีความสุข จนชนกันต์ที่จ้องมองภาพนั้นอดรู้สึกมีความสุขไปกับเจ้าสุนัขตัวกลมไม่ได้“ถ้วยฟูไม่ได้กินอาหารเม็ดเหรอ”“สลับกินข้าวกับไก่ต้มบ้าง อาหารเม็ดบ้าง เลี้ยงอาหารเม็ดอย่างเดียวก็เปลือง แล้วนี่คุ
Read more
DMCA.com Protection Status