Share
บทที่ 30
Related chapter
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 1
ตอนที่ได้รับข้อความของฉือซวน ฉือมู่เจินกําลังเลือกของขวัญครบรอบวันแต่งงานรอบสามปีให้ฮั่วหยุนถิงภาพถ่ายล่อแหลมสิบกว่ารูปที่ได้ปรากฏขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัวนั้น ก็ทำให้ฉือมู่เจินอึ้ง และหน้าของเธอก็ซีดเลยทันทีตัวเอกของภาพ คือฮั่วหยุนถิงและฉือซวนน้องสาวฝาแฝดของเธอ!ทั้งสองคนกําลังกอดกัน หรือจูบกัน……สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือ ทุกภาพดวงตาของฮั่วหยุนถิงที่มองไปที่ฉือซวนนั้นเต็มไปด้วยความเอาใจใส่แม้ได้อยู่ข้างเขาอย่างเงียบ ๆ มาสามปี แต่เขาก็ไม่เคยมองตัวเองด้วยสายตาแบบนี้มาก่อน"คุ้นไหม?"ฉือมู่เจินนวดขมับที่กำลังปวด ฉากในภาพนั้นคุ้นเคยเล็กน้อย แต่ก่อนที่เธอจะนึกได้ ฉือซวนก็ส่งข้อความมาต่อ"พี่ นี่คือเรื่อนหอของพี่ พี่จําไม่ได้เหรอ?""อ่อ……ฉันเกือบลืมไปเลย นอกจากคืนแต่งงานแล้ว พี่หยุนถิงดูเหมือนจะไม่ให้พี่ก้าวเข้ามาที่นี่อีก พี่รู้ไหมว่าทําไม?""เพราะว่า เรือนหอนี้เป็นห้องที่พี่หยุนถิงเตรียมไว้ให้ฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะการตัดสินใจของคุณย่าฮั่วในวันที่พวกพี่แต่งงาน ชาตินี้พี่ไม่มีวันมีเหยียบเข้ามาที่นี่แน่!"ทุกคําพูดของฉือซวนเป็นเหมือนหนามที่ทิ่มแทงใจของฉือมู่เจิน มือของเธอสั่นเล็กน้อยโดยไ
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 2
ฉือมู่เจินเลิกคิ้วเบาๆ นัยน์ตาเธอไม่แสดงอารมณ์เลยแม้แต่น้อย"ในเมื่อฉันเป็นคนโทรหาเธอก็พิสูจน์ได้แล้วนี่ว่าตัดสินใจได้แล้ว"เสิ่นเถียนยิ้มเบาๆเธอเอ่ยขึ้นขณะสตาร์ทรถ:"ฉันอยากให้เธอเตะฮั่วหยุนถิงนั่นออกไปนานแล้ว เธอทุ่มเทรักษาขาเขาไปตั้งเยอะ ไม่คิดว่าเขาจะยังพัวพันกับน้องสาวเธอที่อยู่ต่างประเทศ ช่างเป็นผู้ชายที่เลวจริงๆ ผู้ชายประสาอะไร เธอน่ะเหมาะกับทำงานหาเงินมากกว่า!"เห็นเธอยิ่งพูดยิ่งโมโห รถก็ขับเร็วขึ้นเรื่อย ฉือมู่เจินอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา"ใจเย็นๆก่อนเถอะ ฉันเพิ่งออกจากหลุมของการแต่งงานมาไม่ใช่ว่าอยากจะลงหลุมศพต่อนะ"เมื่อเห็นว่าเธอยังมีกะจิตกะใจพูดเล่นได้ เสิ่นเถียนก็ถอนหายใจออกมาอย่างสบายใจ ก่อนจะถามขึ้นว่า:"หลังจากนี้เธอคิดจะทำอะไรต่อเหรอ?"เดิมทีถ้าฉือมู่เจินไม่ติดต่อเธอมา เธอก็คิดไว้แล้วว่าอีกไม่นานจะไปหาฉือมู่เจินอยู่เหมือนกัน"ขอพักสักระยะแล้วค่อยว่ากัน ที่บริษัทเป็นยังไงบ้าง?"หลายปีที่ผ่านมาฉือมู่เจินทุ่มเททุกอย่างให้ฮั่วหยุนถิงหมด บริษัทเอ็มวายบริษัทเสื้อผ้าที่เธอสร้างมากับมือก็มอบให้ผู้ถือหุ้นดูแลแทน สามปีที่ผ่านมานี้นอกจากรับเงินปันผล เธอก็ไม่ยุ่งเรื่องอื่นเล
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 3
ฮั่วหยุนถิงหยุดชะงัก เขาเงียบไปสองสามวิก่อนจะเอ่ยปากว่า:"อืม นายโทรไปหาเธอที"พวกเขามาถึงซีแอตเทิลได้ไม่นาน ฉือซวนก็ตามมา ปากว่ามาเที่ยว แต่ทุกคนในสาขาซีแอตเทิลต่างก็รู้ว่าเธอน่ะตามฮั่วหยุนถิงมา"ครับ "เค่อหนิงจองตั่วเครื่องบินด้วยความรวดเร็ว หลังไปรับฉือซวนพวกเขาก็รีบไปที่สนามบินทันทีหลังจากนั่งเครื่องบินกว่าบินชั่วโมง ในที่สุดพวกเขาก็ถึงสนามบินหรงเฉิงอย่างราบรื่นตลอดสิบกว่าชั่วโมงนี้ เค่อหนิงเห็นฮั่วหยุนถิงเอาใจใส่ดูแลฉือซวนทุกอย่างหลังลงเครื่องพวกเขาก็เดินไปที่ฝั่งประตูสนามบินในช่วงเวลาที่คนเยอะนั้นฮั่วหยุนถิงจะคอยปกป้องดูแลฉือซวนโดยไม่รู้ตัวเมื่อก่อนฉือมู่เจินก็เคยเดินทางกับฮั่วหยุนถิงเหมือนกัน แต่ทั้งหมดจะเป็นเธอที่ดูแลฮั่วหยุนถิง ฮั่วหยุนถิงเอาแต่มีท่าทีเย็นชากับเธอถ้าเทียบกับฉือมู่เจินแล้ว ฉือซวนดูเป็นภรรยาฮั่วหยุนถิงมากกว่าอีก......ในขณะเดียวกัน ฉือมู่เจินก็เดินออกมาจากทางออกสนามบินอีกทางหนึ่งเธอใส่ชุดเดรสยาวคอวีสายเดี่ยว สวมแว่นกันแดด บนใบหน้านั่นมีรอยยิ้มจางๆ ดูจากท่าทีแล้วอารมณ์ดีเสิ่นเถียนมารอตรงประตูสนามบินตั้งแต่เช้า ทันทีที่เห็นฉือมู่เจินก็โบกไม้โ
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 4
เวลานี้ฉือมู่เจินเพิ่งเดินทางถึงวิลล่าพอดีประตูเปิดออกปรากฎให้เห็นซืออีเหิง แววตาเธอเปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ"นายมาอยู่ที่นี่ได้ไง?"ซืออีเหิงยิ้มมุมปาก ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น:"ไม่เจอกันนานนะ บังเอิญมีถ่ายโฆษณาที่หรงเฉิงพอดี ก็เลยแวะมานอนนี่สักคืน ไม่คิดว่าเธอจะมา ถ้าเธอไม่สบายใจ เดี๋ยวอีกสักฉันไปเอง"ก่อนแต่งงานกับฮั่วหยุนถิง ฉือมู่เจินเคยทำงานเบื้องหลังเป็นเอเจนซี่อยู่ช่วงหนึ่ง ซืออีเหิงก็คือศิลปินที่เธอพาเข้ามา และเขาก็เป็นคนที่ขยันคนหนึ่งเลยฉือมู่เจินชื่นชมในตัวเขามาก ทั้งสองนั้นเป็นเพื่อนทั้งครู หลังจากที่ฉือมู่เจินกับเขาเลิกทำงานด้วยกัน ฉือมู่เจินก็ช่วยหาเอเจนซี่ระดับชั้นนำให้เขาอีก หลายปีมานี้ซืออีเหิงนับวันยิ่งโด่งดังขึ้นเมื่อเธอรู้ข่าวครอบครัวของซืออีเหิงกำลังประสบปัญหา เธอได้เอากุญแจวิลล่าหลังนี้ให้กับซืออีเหิงพร้อมบอกว่า เขาอยากจะมาพักเมื่อไหร่ก็ได้ตามสบายภายหลังจากที่ฉือมู่เจินแต่งงานกับฮั่วหยุนถิง เธอก็อุทิศตนเพื่อรักษาขาของฮั่วหยุนถิง จนลืมเรื่องนี้ไปเสียงั้น"ไม่เป็นไรตอนนี้ก็มืดแล้ว นายตอนนี้ก็เป็นที่สนอกสนใจของคนอื่นอยู่ ถ้าไปอยู่โรงแรมคงจะไม่สะดวก
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 5
แววตาซืออีเหิงฉายแววตกใจ มือที่จับลูกบิดประตูซีดเผือก ทั้งร่างเขายืนนิ่งราวถูกฟ้าผ่า"ซืออีเหิง นายไปยืนอยู่ที่ประตู......"ก่อนที่เธอจะพูดจบ เธอก็เห็นฮั่วหยุนถิงที่ยืนตรงข้ามกับซืออีเหิงเธออดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว"คุณมาทำอะไรที่นี่?"ฮั่วหยุนถิงหัวเราะราวเยาะเย้ย สายตาที่จ้องไปที่เธอนั้นราวกับใบมีดน้ําแข็ง"นี่ผมบังเอิญมาขัดจังหวะอะไรพวกคุณหรือเปล่านะ?"มือที่กำลังเช็ดผมของเธอกระชับแน่นไม่รู้ตัว แล้วพูดด้วยใบหน้านิ่งเฉย:"ใบหย่าคุณน่าจะเห็นแล้วใช่ไหม เมื่อไหร่ที่คุณว่างเราไปทำเรื่องหย่ากัน""ฉือมู่เจิน ผมไม่เห็นด้วยกับที่จะหย่า! กลับไปกับผม!"ขณะที่พูด ฮั่วหยุนถิงก็พยายามจะจับมือเธอ ซืออีเหิงที่อยู่ข้างๆในตอนนั้นก็เข้ามายืนบังฉือมู่เจินฮั่วหยุนถิงมองซืออีเหิงอย่างไม่เป็นมิตรนัก เขาพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น:"ถ้าไม่อยากถูกแบนล่ะก็หลีกไปซะ!"ซืออีเหิงประจันหน้ากับเขาอย่างเยือกเย็น นัยน์ตานั้นไร้ความกลัว"ประธานฮั่ว อยากจะแบนผม เกรงว่ามันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นหรอกนะครับ อีกอย่างฉือมู่เจินก็ดูไม่ได้อยากไปกับคุณ"หลายปีมานี้เขาก็รู้จักคนในวงการบันเทิงมาไม่น้อย ไม่ใช่อะไรที่ฮั่วหยุนถิงจะม
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 6
เธอเปิดประตูลงจากรถก่อนจะหันหลังเดินกลับ รถมายบัคคันสีดำจอดนิ่งไม่ขยับอยู่ครู่หนึ่ง ทว่าสุดท้ายรถก็ขับออกไปในทิศทางตรงกันข้ามกับเธอบนรถฮั่วหยุนถิงที่มองผ่านกระจกหลัง เห็นเงาฉือมู่เฉินที่เล็กลงเรื่อยๆ ในใจเต็มไปด้วยความหงุดหงิดเขาไม่เข้าใจ ฉือมู่เจินที่มักอ่อนโยนอยู่เสมอ ทำไมครั้งนี้กลับดื้อด้านเสียอย่างงั้น เขาอุตส่าห์ลดตัวลงมาเพื่อมาหาเธอ เธอก็ยังคิดจะหย่าแต่ตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือต้องไปหาฉือซวนก่อน ไว้ค่อยหาเวลาคุยกับฉือมู่เจินทีหลังแล้วกันฉือมู่เจินเดินกลับมาได้ประมาณหนึ่งร้อยเมตร เธอก็ได้รับโทรศัพท์จากซืออีเหิง"มู่เจิน ตอนนี้เธออยู่ไหน?"ได้ฟังน้ำเสียงที่แฝงด้วยความกังวลของเขาแล้ว ในใจของฉือมู่เจินก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมา"ฉันอยู่ครึ่งทางเขาน่ะ อยู่บนถนนกำลังกลับ""ประธานฮั่วล่ะ?"นัยน์ตาฉือมู่เจินไร้ซึ่งอารมณ์ความรู้สึกใด เธอพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย:"ไปแล้วล่ะ""เขาก็เลยทิ้งผู้หญิงอย่างเธอไว้คนเดียวกลางเขาดึกๆดื่นๆเนี้ยนะ?! ฉันจะไปรับเธอเดี๋ยวนี้ รอฉันนาที!"ไม่เปิดโอกาสให้ฉือมู่เจินปฏิเสธ ทันทีที่พูดจบซืออีเหิงก็วางสายฉือมู่เจินยกหูโทรศัพทืลง เธอยืนอยู่กับที่รอซื
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 7
นัยน์ตาฮั่วหยุนถิงแวววาวไปด้วยความหวัง ทว่าดูชื่อที่ขยับไปมาบนหน้าจอโทรศัพท์ สีหน้านั้นก็เปลี่ยนเป็นผิดหวังทันทีปลายสายคือฉือซวนที่โทรเข้ามา ทันทีที่กดรับโทรศัพท์น้ำเสียงอารมณ์ดีก็ดังออกมา"พี่หยุนถิง ใกล้ถึงวันเกิดคุณปู่แล้ว คุณพ่อคุณแม่ให้ฉันแจกจดหมายเชิญ หลังจากนี้พี่ว่างไหมคะ ฉันผ่านบริษัทฮั่วซือพอดี จะเอาจดหมายเชิญให้ ถ้าสะดวกไปกินข้าวด้วยกันไหมคะ?"ฮั่วหยุนถิงเอ่ยปากด้วยสีหน้านิ่งๆ:"ได้""โอเค งั้นเอาไว้เท่านี้ก่อนแล้วกันค่ะ"หลังจากวางโทรศัพท์ลง ความหงุดหงิดในใจของฮั่วหยุนถิงไม่เพียงแต่ไม่ลดน้อยลงแต่กลับเพิ่มความหดหู่ขึ้นอีก ทำไมเอกสารในมือที่อ่านไม่เข้าหัวเลยนะเขาไม่คิดเลยว่าครั้งนี้เฉินมู่เจินจะเด็ดเดี่ยว ถึงขั้นห้ามใจไม่ติดต่อมาหาเขาได้!"ก็อก ก็อก ก็อก!"มีเสียงเคาะประตูจากหน้าห้องทำงาน เค่อหนิงเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งขรึมพร้อมกับเอกสารหนึ่งชุด:"ท่านประธานครับ เมื่อสักครู่ผมได้ยินข่าวว่าที่ดินทางตะวันออกของเมืองดูเหมือนเริ่มประมูลล่วงหน้าครับ!"ฮั่วหยุนถิงหน้านิ่ง เขาพูดขึ้นทันทีว่า:"แจ้งผู้รับผิดชอบโครงการนี้กับผู้ถือหุ้นว่าประชุมในอีกห้านาที!"จังหวะที่ฉือซวนมาถ
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 8
ฉือมู่เจินมองเธอด้วยสีหน้านิ่งๆ"กลับบ้าน""กลับบ้านน่าเบื่อจะตาย วันนี้นะเพื่อฉลองเธอกลับเข้าบริษัทเอ็มวายแถมยังได้ออกจากขุมนรกคนแต่งงาน ฉันจองที่นั่งไว้ที่เมอเซอร์ ได้ยินว่าช่วงนี้มีโฮสต์มาใหม่ ฉันจะพาเธอไปทำความรู้จักสักหน่อย!"เสิ่นเถียนยิ้มพลางยักคิ้ว ดวงตาเธอเต็มไปด้วยความตื่นเต้นที่กลั้นไม่ไหวรอได้เจอโฮสต์หนุ่มพวกนั้นก่อนเถอะ ยัยนี่คงกระโจนใส่พวกเขาเป็นแน่ ฉือมู่เฉินแอบคิดเธอตอบอย่างยิ้มๆพลางมองเสิ่นเถียน "สรุปคือพาฉันไปทำความรู้จักหรือเธออยากรู้จักเองกันแน่?"เสิ่นเถียนไม่รู้สึกอายเลยแม้แต่น้อย เธอเดินมาข้างหน้าฉือมู่เจินและยิ้มพร้อมกับเกี่ยวคอฉือมู่เจิน: "ที่รัก เราจะมานั่งแบ่งแยกกันทำไมล่ะ! แถมก่อนหน้านี้เธอเอาแต่ชอบฮั่วหยุนถิง เพราะงั้นเธอเลยยังไม่เคยเห็นความเจริญของโลกนี้"คืนนี้ไปกับพี่เถอะน้อง รับรองน้องจะต้องประทับใจการบริการจนพรุ่งนี้เช้าลืมไปเลยใครคือฮั่วหยุนถิง!"ฉือมู่เจินกลั้นไม่ไหว"พรืด" หัวเราะพรืดออกมาพร้อมพูดว่า:"ช่างมันเถอะ เรื่องดีๆแบบนี้เธอเก็บไว้เองเถอะ ฉันไม่สนใจ"เมื่อเห็นว่าฉือมู่เจินตั้งท่าจะจากไป เสิ่นเถียนก็รีบคว้าแขนของเธอไว้"ถึงยังไงกลับบ้าน
Latest chapter
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 30
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 29
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 28
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 27
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 26
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 25
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 24
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 23
ท่านฮั่ว ซวยแล้วคุณหญิงขอหย่า บทที่ 22
