รสรักที่ไม่ได้ตั้งใจ

2

รสรักที่ไม่ได้ตั้งใจ

          “ยังไม่เห็นจัดอะไรเลย คุณภาคินนี่ยังไงคะ ทำเหมือนไม่อยากไปอยู่บ้านใหม่”

          ยิหวาเห็นข้าวของทุกอย่าง ยังถูกจัดวางเป็นระเบียบ ไม่เหมือนภาพที่เธอคิดไว้ ว่ามันคงจะมีข้างของอยุ่ในกล่อง ที่ถูกวางไว้เต็มห้อง

          “มานี่ มาดูภาพเก่าๆกัน”

          ชายหนุ่มกวักมือเรียกหญิงสาวให้ตามเขาขึ้นไปนั่งบนที่นอน

          “จะนั่งข้างล่างทำไม ขึ้นมานั่งข้างๆฉันนี่ มาดูบนนี้” ภาคินตีมือหนาไปที่ที่นอน

          “ไม่ค่ะ ยิหวาจะนั่งตรงนี้” หญิงสาวปฏิเสธ

          “ถ้าเธอไม่ขึ้นไป ฉันจะลงไปนั่งข้างล่างกับเธอนะ” ชายหนุ่มขู่

          “ก็ได้ค่ะ”

          ถึงแม้จะไม่เต็มใจ แต่ก็คงดีกว่าการ ให้เจ้านายของเธอต้องลงมานั่งบนพื้น

          “ดูรูปนี้สิ ยิหวาเธอไม่ใส่กางเกง เห็นแต่กางเกงใน” ชายหนุ่มหยิบภาพมาดูจดแทบจะติดใบหน้า

          “ทำไมต้องดูใกล้แบบนั้นคะ” ยิหวาพยายามจะแย่งรูปจากมือ

          “ก็จะดูว่ามีอะไรอยู่ในกางเกงใน”

          หญิงสาวกระโจนใส่ภาคินอย่างสุดตัว เพื่อหวังจะแย่งรูปในมือ แต่กลายเป็นว่า เธอกำลังพาตัวเอง ไปอยู่ในอ้อมกอดเขา อย่างไม่ได้ตั้งใจ

          “อุ๊ย! ปล่อยยิหวาเถอะค่ะ”

          เมื่อมือหนากอดเธอแน่นขึ้น แทนที่จะผลักเธอให้พ้นจากการถูกทับ ยิหวารู้สึกตกใจ

          “ปล่อยทำไม อีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้ถึงจะได้เจอกันอีก”

คนกอดยังคงเอาแต่เพิ่มความแน่นของสองมือที่กอดคนตัวเล็กไว้

“ใครเห็นมันจะไม่ดีนะคะ” หญิงสาวมองหน้าและพูดเพื่อเตือนสติ

“ไม่มีใครอยู่บ้าน ฉันแค่ขอนอนกอดเธอไม่ได้เหรอ อยากเก็บความรู้สึกไว้ เวลาที่ต้องไปอยู่ที่นู่น ฉันต้องคิดถึงเธอแน่ๆเลย”

ภาคินรู้กำหนดการเดินทางแล้ว แต่ยังไม่อยากบอกใคร เพราะเขายังมีหวังว่าอาจจะยกเลิกไม่ไปเรียนได้

“คุณภาคิน เดี๋ยวคุณก็กลับมา ไม่แน่คุณอาจจะพาแฟนกลับมาด้วยก็ได้นะคะ”

หญิงสาวไม่รู้ว่า สิ่งที่เขากำลังแสดงกับเธอ เขาคิดกับเธอแบบไหนกันแน่ จึงลองใช้คำถาม เปิดทางไปก่อน

“แล้วเธอล่ะยิหวา ฉันไม่อยู่หลายปี กลับมาเธอคงมีแฟนแล้วมั้ง”

เขาไม่ตอบคำถามเธอ แต่กลับถามให้เธอตอบแทน หยิงสาวหลบสายตา เพราะตอนนี้หน้าของเธอกับปากเขาอยู่แทบจะติดกัน

“ถ้ามีคนมาจีบแล้วเป็นคนดี ก็อาจจะมีแฟน แต่ถ้าไม่มี ก็อยู่เป็นโสดไปเรื่อยๆ”

ยิหวาตอบตามที่เธอคิด เพราะผู้หญิงอย่างเธอย่อมอยากได้คนที่ดูแลทั้งเธอและแม่ได้

“ถ้าฉันไม่ให้เธอมีล่ะ”

เป็นคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ เพราะภาคินจับร่างบางของหญิงสาวพลิกลงไปอยู่ใต้ตัวของเขา ก่อนจะใช้ปากหนา ปิดปากบางของหญิงสาว จนเธอตกใจและนอนนิ่ง

เมื่ออีกฝ่ายนอนนิ่ง เหมือนจะไม่ขัดขืน จากปากที่แค่ประกบก็กลายเป็นทั้งดูด และพาลิ้นสากเข้าไปชิมรสหวานในปากสีชมพูอย่างหอมหวาน

“อื้อ อื้ม”

ยิหวาพยายามที่พูด แต่เสียงของเธอนั้นมันดังอู้อี้ เพราะถูกปากหนา ที่ใหญ่กว่าปากเธอปิดกลั้นไว้

สองมือหนายังคงจับมือเล็กของยิหวาให้หางออก ใบหน้าหล่อเหลาก็ซุกซน ซุกไซร้ลงมาถึงขอยาวของสาวเจ้าของผิวขามดุจสำลี

“คุณภาคิน ปล่อยยิหวาเถอะ”

เมื่อได้โอกาสที่ปากของเธอ ถูกปล่อยจากพันธการ หญิงสาวก็พูดจาขอร้องเขา

ไม่มีคำตอบ แต่ชายหนุ่มยังคงสาละวันอยู่กับคอและเลื่อนลงมาที่ไหปลาร้า ก่อนที่จะทั้งจูบ ทั้งดูด จนหญิงสาวเสียวซ่านจนบิดตัวเองไปมา

มือข้างหนึ่งถูกปล่อยออกจากการรั้งมือของหญิงสาวตรงหน้า มันเปลี่ยนหน้าที่มาบีบเคล้นอกกลมที่แน่นและล้นไม้ล้นมือ

“คุณ....อือ”

เมื่อมือหนาถูกสอดผ่านเข้าไปในชุดชั้นใน ของส่วนบน นิ้วทั้งสองลูบไล้ บดขยี้ยอดถันย่างไม่เป็นจังหวะ ทำเอายิหวาควบคลุมตัวเองไม่อยู่เผลอครางออกมา

ไม่นานเสื้อในก็ถูกมือหนาสะกิดเพียงไม่นานก็หลุดออกจากตัว ตามด้วยเสื้อยืดตัวเล็ก

สองมือของหญิงสาวจากที่เคยใช้ปัดป้อง ไม่ให้ภาคินสามารถรุกล้ำร่างกายของเธอได้ แต่ตอนนี้มันกำลังลูบหลังชายหนุ่ม ด้วยอารมณ์ที่บอกไม่ถูก

ลิ้นสากตวัดรัดเลียรอบ ยออกสวย ที่ชูช่อรอรับปลายลิ้นของเขา อย่างมีความสุข

“อ่า...อื่อ”

สาวยน้อยร่างเล็ก บิดตัวไปมาด้วยความรู้สึกเสียวซ่าน สองมือน้อยทั้งจิกทั้งลูบลงไปที่หลังหนาของชายหนุ่ม

เมื่อความต้องารของทั้งคู่มันถาโถมมากขึ้น ชายหนุ่มพยายามพาแท่งความเป็นชายของเขา รุกเข้าไปยังกลีบสีชมพู ใจกลางของหญิงสาว แต่มันทำได้ไม่ง่ายเลย เพราะเส้นทางมันคับแคบเหลือเกิน

“ยิหวาเจ็บ...อือ...โอ่”

หญิงสาวทั้งเจ็บและทั้งเสียว เมื่อส่วนล่างของชายหนุ่ม พยายามจะเข้ามาอยู่ในร่างกายของเธอ

เมื่อครั้งแรกไม่สำเร็จ ภาคินจึงกลับมาเริ่มใหม่อีกครั้ง เขาค่อยใช้นิ้วเรียวของเขา นำทางไปก่อน เมื่อความรู้สึกมันบอก ว่าถ้ำแห่งนี้ มีน้ำมากพอ ที่จะพาความเป็นชายของเขา เข้าไปตระหง่านในถ้ำนั้นได้ ภาคินก็รุกอย่างช้าๆทันที

“อื้อ....อ่า ...ซี๊ด.....โอ๊ย ยิหวาเจ็บ ค่อยๆค่ะ”

เมื่อภาคินพาน้องชายไปถึงประตูชัย ความรู้สึกของเขามันสัมผัสได้ ว่าเขาได้ทำลายกำแพงบางอย่างลง

“พี่เป็นคนแรกของเธอเหรอยิหวา”

ชายหนุ่มบรรจงหอมแก้มนุ่มของหญิงสาวที่หลับตาด้วยความอาย

เมื่อเส้นทางเปิดแล้ว ภาคินก็บรรเลงบทรักอย่างไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว

กระแสคลื่นแห่งความสุขสาดกระทบโขดหิน กระแทกแล้ว กระแทกเล่า จนเมื่อมองเห็นสวรรค์อยู่ข้างหน้า ชายหนุ่มก็กระหน่ำซอยถี่ จนหญิงสาวหายใจไม่เป็นจังหวะด้วยความเสียวซ่านไปทั้งตัว

มือเล็กจิกลงไปที่หลังของภาคิน อย่างต้องการระบายความรู้สึก ยิหวารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังใจจะขาด

เพียงไม่นานพายุก็สงบลง ชายหนุ่มปล่อยร่างกายเปลือยเปล่าทาบทับร่างขาวของหญิงสาวไว้อย่างหมดแรง