แชร์

บทที่ 43 ณดล

บทที่ 43 ณดล

บดินทร์ได้แต่ทำหน้าระอาใจใส่เพื่อนๆ ต่างจากปกป้องกับปรินที่เดินเข้ามามองหน้าเขาด้วยความตื่นเต้น

"นี่มึงกับน้องแป้ง…"

"อืม" บดินทร์ยอมรับตรงๆ แล้วมองหน้าเพื่อนทั้งสองคนอย่างเป็นคำสั่งให้พวกเขาออกไปให้ห่างจากเตียงผู้ป่วย "กูกับแป้ง เราสองคนกำลังศึกษาดูใจกันอยู่"

"ว้าว! สวยหรูมาก หมายถึงคำพูดมึงอะ ถึงว่าช่วงนี้เปลี่ยนไปแปลกๆ" ธันวาปรบมือให้เบาๆ แล้วส่งยิ้มให้แป้งปั้น

"พี่ๆ อย่าแซวพี่ดินเลยนะคะ" ทันทีที่แป้งปั้นเอ่ยขอทุกคนก็หุบยิ้มแล้วมองหน้าเธอ ก่อนจะหันมาทำหน้านิ่งใส่บดินทร์แล้วพูดขึ้นพร้อมกัน

"นี่น้องแป้งขอไว้หรอกนะ ไม่งั้น…ยันลูกบวช" พูดจบก็หัวเราะลั่นจนบดินทร์ทนไม่ได้จับหมอนเขวี้ยงใส่

"แรงเยอะแบบนี้สงสัยหายดีแล้วมั้งเนี่ย" ขุนเขาพูดกลั้วหัวเราะแล้วหลบไปนั่งบนโซฟา ตามด้วยโอโซนกับปรินที่รีบปลีกตัวไปนั่งเบียดกันบนโซฟาตัวเดียว ธันวากับปกป้องยิ้มให้กันเล็กน้อยแล้วนั่งลงบนเตียงผู้ป่วย มองหน้าบดินทร์ด้วยสีหน้ากวนๆ

"วันนี้ก็คงได้กลับบ้านแล้วนะคะ"

"พี่ว่าแบบนั้นแหละ แต่ตอนนี้คงอยากให้น้องแป้งป้อนข้าวอยู่แน่ๆ" โอโซนเอ่ยแซวแล้วทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ใส่บดินทร์ แป้งปั้นยิ้มบางๆ เธอเอี้ยว
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status