แชร์

บทที่ 45 เผชิญหน้า

บทที่ 45 เผชิญหน้า

ตอนนี้บรรยากาศมันเปลี่ยนไปพร้อมกับความน่าอึดอัด บดินทร์ปิดปากเงียบกริบ ไม่แม้แต่จะอธิบายอะไรให้แป้งปั้นฟัง เธอเองก็ไม่อยากเซ้าซี้อะไรเขามาก

"แป้งว่าแป้งกลับก่อนดีกว่าค่ะ"

"เดี๋ยว!" ชายหนุ่มรั้งตัวแฟนสาวมากอดไว้แน่น และแนบใบหน้าลงกับหน้าอกแป้งปั้น "…" บดินทร์กอดแป้งปั้นแน่นขึ้นและหลับตาลงช้าๆ โดยไม่พูดอะไร

'อย่าหวั่นไหวกับอะไรที่ถาโถมเข้ามาในชีวิตฉันได้ไหม..ขอร้อง'

เขาขอร้องแป้งปั้นในใจและคลายอ้อมกอดออกช้าๆ

"กลับบ้านดีๆ นะ ฉันคงไม่ได้ลงไปส่งเธอหน้าบ้าน"

"ค่ะ แป้งให้คนที่บ้านมารับ ไม่ต้องห่วงหรอก" บดินทร์พยักหน้ารับหงึกๆ แล้วค่อยๆ ลุกขึ้นยืนอย่างยากลำบากแล้วรั้งตัวแฟนสาวเข้ามากอดและหอมขมับบางหนักๆ ทำเหมือนที่เคยทำ

"ไม่ต้องห่วงฉันนะ"

"ค่ะ"

'จะรีบจัดการกับความรู้สึกนี้ให้เร็วที่สุด ขอบคุณที่..เธออยู่ข้างๆ ฉันตลอด'

คำพูดมากมายที่เขาไม่กล้าพูดออกมาตรงๆ ทำได้เพียงสวมกอดแป้งปั้นเท่านั้น และหวังว่าเธอจะเข้าใจในการกระทำเขา

"กลับแล้วนะคะ"

"อืม.." บดินทร์คลายอ้อมกอดออกช้าๆ และมองแป้งปั้นเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร เขาพ่นลมหายใจออกหนักๆ ที่ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจตัวเอง และกระแทกตัวนั่งลงบ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status