แชร์

บทที่ 52 รักแป้ง

บทที่ 52 รักแป้ง

แปะๆ

ขุนเขาที่เข้ามาได้ฟังสิ่งที่บดินทร์พูดพอดี เขาปรบมือให้กับความกล้าหาญของบดินทร์ที่กล้าบอกกับเพื่อนตรงๆ ว่ารักแป้งปั้น

"ชอบในความกล้าหาญนี้ว่ะ ไม่เคยทำให้เพื่อนอย่างกูผิดหวังจริงๆ" ขุนเขากอดคอเพื่อนแต่กลับถูกโอโซนปัดแขนออกอย่างรวดเร็ว

"ระวังนิดหนึ่ง เพื่อนบาดเจ็บอยู่นะเว้ย"

"อ๋อ กูขอโทษ ลืมไปเลย"

"ลืมบ่อยไม่ได้ สภาพเพื่อนไม่น่ารอดครับ" ปกป้องพูดเสริมขึ้น แล้วเดินอ้อมมานั่งลงบนเตียงนอนด้านหลังบดินทร์ เขาดึงหมอนมาหนุนและรอฟังบดินทร์พูดต่ออย่างสบายใจ

"กูรู้สึกมากกว่าการชอบแป้งปั้นแล้วอะ ด้วยอะไรหลายๆ อย่างที่กูต้องเจอโดยที่มีแป้งปั้นอยู่ข้างกายตลอด ทำให้ความรู้สึกกูเปลี่ยนไป แต่ไม่ใช่เปลี่ยนไปแบบนั้นนะ แค่เปลี่ยนจากชอบเป็นรักแล้วอะ"

"กินใจฉิบ.." ขุนเขาปรบมือให้บดินทร์อีกครั้ง ก่อนที่โอโซนจะพูดแทรกขึ้นมาพร้อมกับยกโทรศัพท์มือถือที่กำลังต่อสายกับแป้งปั้นขึ้นมา

"กูว่าแป้งปั้นรู้แล้วล่ะ ว่ามึงรักน้องมันมากแค่ไหน"

"เฮ้ย ไอ้เหี้ยโชน อ๊ะ..ชะ..ช่วย ช่วยกูหันหน้าไปที" บดินทร์ร้องขอความช่วยเหลือจากธันวาให้พยุงตัวหันไปมองโอโซน

"คุยกับน้องมันสิ น้องมันน่าจะรอฟังคำบอกรักจากปากมึงอ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status