บทที่ 59 หลอกล่อหลายวันต่อมาแป้งปั้นกับบดินทร์จูงมือกันเดินเล่นอยู่ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง บดินทร์รับหน้าที่ถือของให้แฟนสาวและเป็นเหมือนเครื่องช่วยเตือนเวลาที่แป้งปั้นจะซื้อของที่ไม่จำเป็น"พอแล้วไหม หนักมาก" เขาทำหน้าเหยเกหยอกล้อแป้งปั้นจนเธอหัวเราะตาม "อยากกินไอติม" บดินทร์ยิ้มน้อยๆ อ้อนแฟนเหมือนลูกชายกำลังอ้อนแม่ให้พาไปซื้อไอศกรีม"แล้วไหนบอกไม่ชอบกินอะไรแบบนี้ไง ไหงวันนี้อยากกินไอศกรีมได้อะ""ก็มาเที่ยวกับแฟน กินอะไรแบบนี้ก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ หรือเธอจะเป็นไอติมให้ฉันเลีย?" คำพูดติดทะลึ่งทำพวงแก้มนวลแดงปลั่งขึ้นมาทันที แป้งปั้นหยิกแขนเขาเบาๆ แก้เขินก่อนที่จะพาบดินทร์ไปซื้อไอศกรีม"ขอโทษนะคะที่ให้พี่ดินพามาได้แค่ห้าง อยากไปเที่ยวไกลๆ นะคะแต่เกรงใจคุณพ่อ ท่านเป็นห่วง""ไม่เป็นไรเลย ฉันเข้าใจพ่อเธอ""ขอบคุณค่ะ อ๊ะ พี่ดินปากเลอะไอติมอะ เดี๋ยวแป้งเช็ดออกใหนะ" แป้งปั้นตั้งใจจะใช้มือเช็ดไอศกรีมออกจากมุมปากให้บดินทร์แต่ทว่าเขากลับปัดมือเธอออกแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดริมฝีปากจิ้มลิ้มถี่ๆ"เช็ดออกให้หน่อย""แป้งก็จะเช็ดอยู่นี่ไงคะ พี่ดินยื่นหน้ามาทำไมใกล้ขนา
บทที่ 60 เสียวซ่านพูดจบบดินทร์ก็ก้มลงมาจูบริมฝีปากจิ้มลิ้ม มันเป็นครั้งแรกที่แป้งปั้นได้ชิมน้ำของตัวเอง และเป็นครั้งแรกที่บดินทร์ทำแบบนี้กับเธอ มันร้อนวูบวาบไปหมดทั้งตัวจนไรขนอ่อนตามร่างกายลุกซู่"อื้อ~ พี่ดิน แป้งเสียว" แป้งปั้นหลุดเสียงครางหวานเมื่อถูกปลายนิ้วเรียวยาวขยี้จุดกระสันจนเธอตัวสั่นระริก แต่กลับถูกใจบดินทร์"เห็นไหมว่ามันก็เสียวเหมือนกัน แต่คงไม่เสียวมากเท่า..ไอ้นั้น" เมื่อพูดจบเขาก็จับให้แป้งปั้นอยู่ในท่าคุกเข่าแล้วให้เธอจับหัวเตียงไว้ ส่วนเขางัดแก่นกายออกจากสิ่งห่อหุ้มและใช้ปากกัดซองถุงยางอนามัย นำมันออกมาสวมใส่กับแก่นกายเหมือนที่เคยทำ"พี่ดิน พี่ดินกลัวแป้งเอาเชื้อโรคมาติดเหรอคะ""ไม่ใช่แบบนั้น ถ้าไม่ใส่เธอก็อาจจะท้องได้ อยากเป็นคุณแม่วัยใสรึไง" บดินทร์ถามกลับเสียงพร่าแล้วดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักคับแคบที่ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำหล่อเลี้ยงสีใสๆ เขาดันมันเข้าไปจนสุดความยาว"พะ..พี่ดิน อื้อ~" แป้งปั้นเปล่งเสียงครางหวานเมื่อถูกความเสียวซ่านตรงเล่นงานจุดกระสัน เธอบิดกายไปมาเบาๆ แต่บดินทร์กลับมองว่าเธอกำลังยั่วยวนเขา เลือดลมในกายสูบฉีดจนใบหน้าหล่อเหลาแดงซ่าน"เริ่มขยับแล้วนะ"
บทที่ 61 ชวนผู้ชายเข้าห้องแป้งปั้นมองตามแผ่นหลังกำยำด้วยความหลงใหล ก่อนที่จะเดินตามหลังบดินทร์ไปแล้วสวมกอดเขาไว้"ทำไม" บดินทร์เอี้ยวหน้ามามองแฟนสาวที่กำลังสูดดมเขาอยู่ด้วยความมึนงง "โรคจิตเหรอ""เปล่าสักหน่อย หลังพี่ดินน่ากอดมากเลยค่ะ อีกอย่างน่าจูบมากด้วย เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากเลยรู้ไหม ถึงว่าทำไมผู้หญิงชอบเข้าหาอยู่บ่อยๆ""มั่วแล้ว ผู้หญิงที่ไหนเข้าหาฉัน" บดินทร์ทำหน้าเลิ่กลั่กที่ถูกกล่าวหาลอยๆ แบบนั้นแต่กลับถูกแป้งปั้นบีบแก้มจนริมฝีปากเขายู่เข้าหากัน "ทำอะไร เพื่อนเล่นรึไง""เปล่า แต่ที่แป้งพูดไปก็เป็นความจริงนะ ลืมไปแล้วเหรอว่าก่อนหน้านี้น่ะ พี่ดินมีสาวๆ วิ่งเข้าหามากแค่ไหน ลืมไปแล้วเหรอคะ""..อืม" ชายหนุ่มหันมามองตัวเองในกระจกแล้วดันหน้าผากแป้งปั้นจนเธอต้องผละออกจากกอด "ก็แล้วไง เมื่อก่อนฉันยังไม่มีแฟน ตอนนี้มีแฟนแล้วใครจะกล้าเข้ามายุ่ง อีกอย่าง..ฉันก็ไม่ใช่คนหลายใจแอบคบใครลับหลังเธอสักหน่อย""ขอบคุณค่ะ แป้งก็คิดแบบพี่ดิน แป้งเชื่อว่าพี่ดินไม่ทำร้ายแป้งลับหลังหรอกจริงไหม""ก็แหงอยู่แล้ว ฉันมีเธอคนเดียวก็เกินพอแล้วแป้งปั้น""รู้ไหมว่าตอนที่พี่ดินเรียกชื่อแป้ง ทำให้รู้สึกดีมากๆ
บทที่ 62 นาทีเฉียดตายเบิร์ดโอบเอวภรรยาสุดที่รักเดินเข้ามาในบ้านท่ามกลางความเงียบ เขากวาดสายตามองไปรอบๆ และสังเกตเห็นสีหน้าลูกน้องไม่สู้ดีเท่าไหร่"แป้งปั้นกลับมารึยัง" มาเฟียใหญ่ถามเสียงเข้มพลางหันมาสบตากับป๋อมแป๋ม"ยังครับ" ลูกน้องคนหนึ่งเอ่ยตอบเสียงเรียบด้วยความกล้าหาญ"ทำอะไรอยู่ที่ไหนนะลูกคนนี้ นับวันยิ่งเอาใหญ่ ตั้งแต่คบกับไอ้นั่นยิ่งดื้อ""ปล่อยลูกบ้างเถอะค่ะ ยัยแป้งโตแล้ว รู้จักเอาตัวรอดเก่งด้วย ไม่ต้องห่วงหรอก" พอได้ฟังภรรยาพูดแบบนั้นเบิร์ดจึงคลายสีหน้าลง แต่ในตอนที่จะเดินเข้าไปในบ้านหางตาก็เหลือบเห็นรองเท้าแตะที่แป้งปั้นชอบใส่"หรือแป้งปั้นกลับมาแล้ว ไปตามลงมากินข้าวหน่อย" เบิร์ดสั่งลูกน้องแล้วเดินอาดๆ ไปที่ห้องรับประทานอาหาร ก็วันนี้เขากับภรรยาตั้งใจออกไปคุยงานกับลูกค้าแต่ลูกค้าดันไม่สบายกะทันหันเลยต้องยกเลิกนัดทั้งหมดในวันนี้ "แต่เดี๋ยว! ไม่ต้องไปเดี๋ยวฉันไปตามลูกเอง" ลูกน้องที่ตั้งท่าจะไปเรียกแป้งปั้นที่ห้องนอนรีบเบรกหัวทิ่มเบิร์ดเดินอาดๆ ขึ้นมาชั้นสองโดยที่ป๋อมแป๋มยืมมองอยู่ด้านล่าง เธอรู้สึกตะหงิดใจอยู่ไม่น้อย ปกติลูกสาวจะต้องวิ่งลงมารับพ่อกับแม่แต่วันนี้แป้งปั้นกลับเง
บทที่ 63 ปฏิเสธตรงๆแป้งปั้นเดินคอตกเข้ามาในบ้าน เธอไม่กล้าสู้หน้าพ่อเพราะรู้ว่าพ่อกำลังโกรธจัด"คุณพ่อโกรธมากเลยใช่ไหมคะ" เธอถามแม่เสียงเบาพลางชะเง้อมองทางไปห้องทำงานพ่อ ป๋อมแป๋มยิ้มน้อยๆ แล้วดึงตัวลูกสาวมากอดหลวมๆ"อย่าทำแบบนี้อีกนะลูก นี่ก็ถือว่าพ่อเขาใจดีมากแล้ว""แป้งไม่ได้ตั้งใจ แค่อยากให้พี่ดินมาดูห้องนอนเฉยๆ""เฮ้อ..ไม่มีผู้หญิงคนไหนเขาชวนผู้ชายเข้าห้องหรอกลูก อย่าทำอีก เดี๋ยวคุณพ่อหัวใจวายขึ้นมาจะทำยังไง" แป้งปั้นสำนึกผิดมากๆ ที่ทำให้พ่อโกรธ เธอกอดแม่ไว้แล้วซบหน้าลงกับอกนุ่มๆ ที่แสนหวงแหน"เดี๋ยวแป้งจะไปขอโทษคุณพ่อเองค่ะ""ดีแล้วล่ะลูก ว่างๆ ก็ให้บดินทร์มาคุยกับพ่อจริงจัง จะได้ไม่มีปัญหา คุณพ่อน่ะรักน้องแป้งมากเลยนะคะ" เธอลูบผมออกจากใบหน้าจิ้มลิ้มชื้นเหงื่อแล้วหอมขมับบางหนักๆ"ขอบคุณนะคะที่คุณไม่ซ้ำเติมแป้งน่ะ""โธ่ลูก ใครจะมาซ้ำเติมหนู แต่แม่ต้องเคลียร์กับคนที่ให้ท้ายลูกหน่อยแล้ว กล้ามากที่โกหกช่วยกัน" ป๋อมแป๋มตวัดสายตามองลูกน้องที่ช่วยกันปกปิดเรื่องบดินทร์ พวกเขารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อยู่ไม่เป็นสุข"อย่าทำโทษพวกเขาเลยค่ะ เป็นเพราะแป้งที่สั่งไม่ให้พวกพี่เขาบอกเอง""ไม่ทำแบบนี้นะ
บทที่ 64 เปิดใจเคลียร์"แต่ห้ามลืมสัญญานะ ที่บอกจะพาไปเที่ยวกับพี่ๆ น่ะ" แป้งปั้นรีบทวงสัญญาเพราะกลัวว่าบดินทร์จะลืม"จะลืมได้ไง หาวันเวลาไว้ให้แล้ว""เย้ๆ พี่ดินน่ารักที่สุดเลย" แป้งปั้นกระโดดกอดคอแฟนหนุ่มพร้อมทั้งหอมแก้มเขาโดนไม่อายสายตาใคร "ใจดีกับหนูแบบนี้ไปนานๆ นะคะ" เสียงหวานๆ ของคนรักทำให้บดินทร์อมยิ้มตาม"ก็อย่าดื้อสิ ทำตัวน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้บ่อยๆ" เขาวางมือลงบนศีรษะทุยเล็กก่อนที่จะพาแป้งปั้นไปซื้อลูกลิ้นทอดที่เธออยากกินหนึ่งชั่วโมงต่อมา"เบบี๋..วันนี้นอนด้วยกันที่นี่ดีไหม" บดินทร์ที่กำลังนั่งทำงานอยู่หันมาถามแฟนสาว เขาเพิ่งนึกได้ว่าวันนี้มีงานต้องทำมากมายและอยากมีเพื่อนคุย"ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณพ่อตามมายิงหัวพี่ดินหรอก""อืม เข้าใจแล้ว" บดินทร์ทำหน้าผิดหวังแล้วหันมาทำงานต่อโดยที่แป้งปั้นนอนทำการบ้านอยู่บนเตียงนอนเขา "คืนนี้ต้องทำงานคนเดียวทั้งคืนเลยอะ คงเหงาน่าดู ไม่มีเด็กตัวเล็กๆ มาพูดเจื้อยแจ้วข้างหู""ไม่ต้องพูดให้แป้งใจอ่อนหรอกค่ะ แป้งไม่อยากเห็นพี่ดินกลายเป็นศพต่อหน้า" บดินทร์พ่นลมหายใจออกหนักๆ ด้วยความเซ็งแล้วทำงานต่อจนถึงหนึ่งทุ่ม เขาปิดคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊กแล้วเลื่อนเก
บทที่ 65 งานเลี้ยงเบิร์ดแค่นหัวเราะเบาๆ ให้กับความหนักแน่นของเด็กหนุ่ม เขาลุกขึ้นแล้วเดินผ่านบดินทร์เข้ามาในบ้านในขณะที่แป้งปั้นกำลังลงไปหาอะไรกินในห้องครัว เธอร้องเรียกพ่อด้วยความดีใจ"คุณพ่อ.." เด็กสาววิ่งเข้ามากอดพ่อไว้แน่น"ลงมาทำไม" เบิร์ดถามลูกสาวพลางเสยผมออกจากใบหน้าจิ้มลิ้ม "พรุ่งนี้พ่อต้องไปงานเลี้ยงของสภา อยากควงแขนลูกสาวออกงานสักครั้ง""ได้ค่ะ ยินดีเสมอ" แป้งปั้นควงแขนพ่อแล้วกวักมือเรียก เธอหอมแก้มพ่อฟอดใหญ่ "งั้นแป้งขอตัวไปหาชุดสวยๆ ใส่ก่อนนะคะ" เธอวิ่งออกไปด้วยความตื่นเต้น ทำเอาผู้เป็นพ่อยิ้มตามไม่หุบ"เนี่ยล่ะนะ ที่เขาเรียกเสือสิ้นลาย" ป๋อมแป๋มแซวสามี เธอเดินออกมาเห็นเขายิ้มพอดีก็อดแซวไม่ได้ "อ๊ะ! พี่เบิร์ด ทำอะไรเนี่ย""อยากเสียเหงื่อก็ไม่บอกนะ..""ว้าย!" หญิงสาวหลุดเสียงร้องด้วยความตกใจที่จู่ๆ ก็ถูกสามีอุ้มขึ้นมาแนบอกในท่าเจ้าสาว ป๋อมแป๋มรีบตวัดแขนกอดคอหนาไว้ด้วยกลัวเบิร์ดทำตก "อะไรของพี่เบิร์ดเนี่ย""ก็ลงโทษเมียที่กล้าแซวไง" มาเฟียใหญ่แสยะยิ้มมุมปากแล้วก้มลงมาหอมแก้มภรรยาฟอดใหญ่ ก่อนที่จะพาเธอขึ้นห้องด้านแป้งปั้นก็รีบมาหาชุดสวยๆ ใส่ไปงานวันพรุ่งนี้ เธอไม่ลืมที่จะโทร
บทที่ 66 เกิดเรื่องแป้งปั้นพาแฟนหนุ่มมานั่งเล่นที่โต๊ะ รอพ่อคุยกับญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ แต่เธอก็เห็นสีหน้าที่ดูอึดอัดของบดินทร์"พี่ดินโอเคไหมคะ" แป้งปั้นจับมือหนาไว้แน่น"เนกไทมันรัดคอนิดหน่อยน่ะ แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องห่วงหรอก""กลับบ้านกันไหม" แป้งปั้นย่นหัวคิ้วถาม"ไม่เป็นไรเลย มันก็สนุกดี ได้เห็นอะไรแปลกใหม่และได้เรียนรู้ว่าการอยู่ในสังคมแบบนี้ต้องวางตัวยังไง" บดินทร์ยิ้มให้แป้งปั้นเพื่อไม่ให้เธอเป็นกังวลจนเกินไป แต่จริงๆ แล้วเขาก็ชอบนะ เพราะเหมือนได้มาเรียนรู้การอยู่ร่วมกับคนอื่น มันแตกต่างจากที่ที่เขาเคยอยู่มาก"แป้งกลัวพี่ดินไม่ชอบ รู้แบบนี้แป้งไม่พาพี่ดินมาดีกว่า""เฮ้ย..ไม่เป็นไรจริงๆ ดีซะอีกได้กินไวน์ฟรี" บดินทร์หัวเราะเบาๆ ในลำคอแล้วยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม หางตาเขาเหลือบเห็นลูกน้องของเบิร์ดกำลังเดินตรงมาหา"คุณหนูครับ นายใหญ่บอกอย่าเดินไปไหนไกล""ทำไมเหรอ""…" บดินทร์วางแก้วไวน์ลงแล้วจับมือแป้งปั้นไว้แน่น ฟังลูกน้องเธอพูดด้วยความตั้งใจ"นายใหญ่เกรงว่าจะมีคนมาทำร้ายคุณหนูครับ""อ๋อ..แป้งไม่ไปไหนหรอก จะนั่งอยู่กับพี่ดินที่นี่" แป้งปั้นกระชับมือหนาจับไว้แน่นกว่าเดิม บดินทร์เ