บทที่ 59 หลอกล่อหลายวันต่อมาแป้งปั้นกับบดินทร์จูงมือกันเดินเล่นอยู่ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง บดินทร์รับหน้าที่ถือของให้แฟนสาวและเป็นเหมือนเครื่องช่วยเตือนเวลาที่แป้งปั้นจะซื้อของที่ไม่จำเป็น"พอแล้วไหม หนักมาก" เขาทำหน้าเหยเกหยอกล้อแป้งปั้นจนเธอหัวเราะตาม "อยากกินไอติม" บดินทร์ยิ้มน้อยๆ อ้อนแฟนเหมือนลูกชายกำลังอ้อนแม่ให้พาไปซื้อไอศกรีม"แล้วไหนบอกไม่ชอบกินอะไรแบบนี้ไง ไหงวันนี้อยากกินไอศกรีมได้อะ""ก็มาเที่ยวกับแฟน กินอะไรแบบนี้ก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ หรือเธอจะเป็นไอติมให้ฉันเลีย?" คำพูดติดทะลึ่งทำพวงแก้มนวลแดงปลั่งขึ้นมาทันที แป้งปั้นหยิกแขนเขาเบาๆ แก้เขินก่อนที่จะพาบดินทร์ไปซื้อไอศกรีม"ขอโทษนะคะที่ให้พี่ดินพามาได้แค่ห้าง อยากไปเที่ยวไกลๆ นะคะแต่เกรงใจคุณพ่อ ท่านเป็นห่วง""ไม่เป็นไรเลย ฉันเข้าใจพ่อเธอ""ขอบคุณค่ะ อ๊ะ พี่ดินปากเลอะไอติมอะ เดี๋ยวแป้งเช็ดออกใหนะ" แป้งปั้นตั้งใจจะใช้มือเช็ดไอศกรีมออกจากมุมปากให้บดินทร์แต่ทว่าเขากลับปัดมือเธอออกแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดริมฝีปากจิ้มลิ้มถี่ๆ"เช็ดออกให้หน่อย""แป้งก็จะเช็ดอยู่นี่ไงคะ พี่ดินยื่นหน้ามาทำไมใกล้ขนา
บทที่ 60 เสียวซ่านพูดจบบดินทร์ก็ก้มลงมาจูบริมฝีปากจิ้มลิ้ม มันเป็นครั้งแรกที่แป้งปั้นได้ชิมน้ำของตัวเอง และเป็นครั้งแรกที่บดินทร์ทำแบบนี้กับเธอ มันร้อนวูบวาบไปหมดทั้งตัวจนไรขนอ่อนตามร่างกายลุกซู่"อื้อ~ พี่ดิน แป้งเสียว" แป้งปั้นหลุดเสียงครางหวานเมื่อถูกปลายนิ้วเรียวยาวขยี้จุดกระสันจนเธอตัวสั่นระริก แต่กลับถูกใจบดินทร์"เห็นไหมว่ามันก็เสียวเหมือนกัน แต่คงไม่เสียวมากเท่า..ไอ้นั้น" เมื่อพูดจบเขาก็จับให้แป้งปั้นอยู่ในท่าคุกเข่าแล้วให้เธอจับหัวเตียงไว้ ส่วนเขางัดแก่นกายออกจากสิ่งห่อหุ้มและใช้ปากกัดซองถุงยางอนามัย นำมันออกมาสวมใส่กับแก่นกายเหมือนที่เคยทำ"พี่ดิน พี่ดินกลัวแป้งเอาเชื้อโรคมาติดเหรอคะ""ไม่ใช่แบบนั้น ถ้าไม่ใส่เธอก็อาจจะท้องได้ อยากเป็นคุณแม่วัยใสรึไง" บดินทร์ถามกลับเสียงพร่าแล้วดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักคับแคบที่ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำหล่อเลี้ยงสีใสๆ เขาดันมันเข้าไปจนสุดความยาว"พะ..พี่ดิน อื้อ~" แป้งปั้นเปล่งเสียงครางหวานเมื่อถูกความเสียวซ่านตรงเล่นงานจุดกระสัน เธอบิดกายไปมาเบาๆ แต่บดินทร์กลับมองว่าเธอกำลังยั่วยวนเขา เลือดลมในกายสูบฉีดจนใบหน้าหล่อเหลาแดงซ่าน"เริ่มขยับแล้วนะ"
บทที่ 61 ชวนผู้ชายเข้าห้องแป้งปั้นมองตามแผ่นหลังกำยำด้วยความหลงใหล ก่อนที่จะเดินตามหลังบดินทร์ไปแล้วสวมกอดเขาไว้"ทำไม" บดินทร์เอี้ยวหน้ามามองแฟนสาวที่กำลังสูดดมเขาอยู่ด้วยความมึนงง "โรคจิตเหรอ""เปล่าสักหน่อย หลังพี่ดินน่ากอดมากเลยค่ะ อีกอย่างน่าจูบมากด้วย เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากเลยรู้ไหม ถึงว่าทำไมผู้หญิงชอบเข้าหาอยู่บ่อยๆ""มั่วแล้ว ผู้หญิงที่ไหนเข้าหาฉัน" บดินทร์ทำหน้าเลิ่กลั่กที่ถูกกล่าวหาลอยๆ แบบนั้นแต่กลับถูกแป้งปั้นบีบแก้มจนริมฝีปากเขายู่เข้าหากัน "ทำอะไร เพื่อนเล่นรึไง""เปล่า แต่ที่แป้งพูดไปก็เป็นความจริงนะ ลืมไปแล้วเหรอว่าก่อนหน้านี้น่ะ พี่ดินมีสาวๆ วิ่งเข้าหามากแค่ไหน ลืมไปแล้วเหรอคะ""..อืม" ชายหนุ่มหันมามองตัวเองในกระจกแล้วดันหน้าผากแป้งปั้นจนเธอต้องผละออกจากกอด "ก็แล้วไง เมื่อก่อนฉันยังไม่มีแฟน ตอนนี้มีแฟนแล้วใครจะกล้าเข้ามายุ่ง อีกอย่าง..ฉันก็ไม่ใช่คนหลายใจแอบคบใครลับหลังเธอสักหน่อย""ขอบคุณค่ะ แป้งก็คิดแบบพี่ดิน แป้งเชื่อว่าพี่ดินไม่ทำร้ายแป้งลับหลังหรอกจริงไหม""ก็แหงอยู่แล้ว ฉันมีเธอคนเดียวก็เกินพอแล้วแป้งปั้น""รู้ไหมว่าตอนที่พี่ดินเรียกชื่อแป้ง ทำให้รู้สึกดีมากๆ
บทที่ 62 นาทีเฉียดตายเบิร์ดโอบเอวภรรยาสุดที่รักเดินเข้ามาในบ้านท่ามกลางความเงียบ เขากวาดสายตามองไปรอบๆ และสังเกตเห็นสีหน้าลูกน้องไม่สู้ดีเท่าไหร่"แป้งปั้นกลับมารึยัง" มาเฟียใหญ่ถามเสียงเข้มพลางหันมาสบตากับป๋อมแป๋ม"ยังครับ" ลูกน้องคนหนึ่งเอ่ยตอบเสียงเรียบด้วยความกล้าหาญ"ทำอะไรอยู่ที่ไหนนะลูกคนนี้ นับวันยิ่งเอาใหญ่ ตั้งแต่คบกับไอ้นั่นยิ่งดื้อ""ปล่อยลูกบ้างเถอะค่ะ ยัยแป้งโตแล้ว รู้จักเอาตัวรอดเก่งด้วย ไม่ต้องห่วงหรอก" พอได้ฟังภรรยาพูดแบบนั้นเบิร์ดจึงคลายสีหน้าลง แต่ในตอนที่จะเดินเข้าไปในบ้านหางตาก็เหลือบเห็นรองเท้าแตะที่แป้งปั้นชอบใส่"หรือแป้งปั้นกลับมาแล้ว ไปตามลงมากินข้าวหน่อย" เบิร์ดสั่งลูกน้องแล้วเดินอาดๆ ไปที่ห้องรับประทานอาหาร ก็วันนี้เขากับภรรยาตั้งใจออกไปคุยงานกับลูกค้าแต่ลูกค้าดันไม่สบายกะทันหันเลยต้องยกเลิกนัดทั้งหมดในวันนี้ "แต่เดี๋ยว! ไม่ต้องไปเดี๋ยวฉันไปตามลูกเอง" ลูกน้องที่ตั้งท่าจะไปเรียกแป้งปั้นที่ห้องนอนรีบเบรกหัวทิ่มเบิร์ดเดินอาดๆ ขึ้นมาชั้นสองโดยที่ป๋อมแป๋มยืมมองอยู่ด้านล่าง เธอรู้สึกตะหงิดใจอยู่ไม่น้อย ปกติลูกสาวจะต้องวิ่งลงมารับพ่อกับแม่แต่วันนี้แป้งปั้นกลับเง
บทที่ 63 ปฏิเสธตรงๆแป้งปั้นเดินคอตกเข้ามาในบ้าน เธอไม่กล้าสู้หน้าพ่อเพราะรู้ว่าพ่อกำลังโกรธจัด"คุณพ่อโกรธมากเลยใช่ไหมคะ" เธอถามแม่เสียงเบาพลางชะเง้อมองทางไปห้องทำงานพ่อ ป๋อมแป๋มยิ้มน้อยๆ แล้วดึงตัวลูกสาวมากอดหลวมๆ"อย่าทำแบบนี้อีกนะลูก นี่ก็ถือว่าพ่อเขาใจดีมากแล้ว""แป้งไม่ได้ตั้งใจ แค่อยากให้พี่ดินมาดูห้องนอนเฉยๆ""เฮ้อ..ไม่มีผู้หญิงคนไหนเขาชวนผู้ชายเข้าห้องหรอกลูก อย่าทำอีก เดี๋ยวคุณพ่อหัวใจวายขึ้นมาจะทำยังไง" แป้งปั้นสำนึกผิดมากๆ ที่ทำให้พ่อโกรธ เธอกอดแม่ไว้แล้วซบหน้าลงกับอกนุ่มๆ ที่แสนหวงแหน"เดี๋ยวแป้งจะไปขอโทษคุณพ่อเองค่ะ""ดีแล้วล่ะลูก ว่างๆ ก็ให้บดินทร์มาคุยกับพ่อจริงจัง จะได้ไม่มีปัญหา คุณพ่อน่ะรักน้องแป้งมากเลยนะคะ" เธอลูบผมออกจากใบหน้าจิ้มลิ้มชื้นเหงื่อแล้วหอมขมับบางหนักๆ"ขอบคุณนะคะที่คุณไม่ซ้ำเติมแป้งน่ะ""โธ่ลูก ใครจะมาซ้ำเติมหนู แต่แม่ต้องเคลียร์กับคนที่ให้ท้ายลูกหน่อยแล้ว กล้ามากที่โกหกช่วยกัน" ป๋อมแป๋มตวัดสายตามองลูกน้องที่ช่วยกันปกปิดเรื่องบดินทร์ พวกเขารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อยู่ไม่เป็นสุข"อย่าทำโทษพวกเขาเลยค่ะ เป็นเพราะแป้งที่สั่งไม่ให้พวกพี่เขาบอกเอง""ไม่ทำแบบนี้นะ
บทที่ 64 เปิดใจเคลียร์"แต่ห้ามลืมสัญญานะ ที่บอกจะพาไปเที่ยวกับพี่ๆ น่ะ" แป้งปั้นรีบทวงสัญญาเพราะกลัวว่าบดินทร์จะลืม"จะลืมได้ไง หาวันเวลาไว้ให้แล้ว""เย้ๆ พี่ดินน่ารักที่สุดเลย" แป้งปั้นกระโดดกอดคอแฟนหนุ่มพร้อมทั้งหอมแก้มเขาโดนไม่อายสายตาใคร "ใจดีกับหนูแบบนี้ไปนานๆ นะคะ" เสียงหวานๆ ของคนรักทำให้บดินทร์อมยิ้มตาม"ก็อย่าดื้อสิ ทำตัวน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้บ่อยๆ" เขาวางมือลงบนศีรษะทุยเล็กก่อนที่จะพาแป้งปั้นไปซื้อลูกลิ้นทอดที่เธออยากกินหนึ่งชั่วโมงต่อมา"เบบี๋..วันนี้นอนด้วยกันที่นี่ดีไหม" บดินทร์ที่กำลังนั่งทำงานอยู่หันมาถามแฟนสาว เขาเพิ่งนึกได้ว่าวันนี้มีงานต้องทำมากมายและอยากมีเพื่อนคุย"ไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวคุณพ่อตามมายิงหัวพี่ดินหรอก""อืม เข้าใจแล้ว" บดินทร์ทำหน้าผิดหวังแล้วหันมาทำงานต่อโดยที่แป้งปั้นนอนทำการบ้านอยู่บนเตียงนอนเขา "คืนนี้ต้องทำงานคนเดียวทั้งคืนเลยอะ คงเหงาน่าดู ไม่มีเด็กตัวเล็กๆ มาพูดเจื้อยแจ้วข้างหู""ไม่ต้องพูดให้แป้งใจอ่อนหรอกค่ะ แป้งไม่อยากเห็นพี่ดินกลายเป็นศพต่อหน้า" บดินทร์พ่นลมหายใจออกหนักๆ ด้วยความเซ็งแล้วทำงานต่อจนถึงหนึ่งทุ่ม เขาปิดคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊กแล้วเลื่อนเก
บทที่ 65 งานเลี้ยงเบิร์ดแค่นหัวเราะเบาๆ ให้กับความหนักแน่นของเด็กหนุ่ม เขาลุกขึ้นแล้วเดินผ่านบดินทร์เข้ามาในบ้านในขณะที่แป้งปั้นกำลังลงไปหาอะไรกินในห้องครัว เธอร้องเรียกพ่อด้วยความดีใจ"คุณพ่อ.." เด็กสาววิ่งเข้ามากอดพ่อไว้แน่น"ลงมาทำไม" เบิร์ดถามลูกสาวพลางเสยผมออกจากใบหน้าจิ้มลิ้ม "พรุ่งนี้พ่อต้องไปงานเลี้ยงของสภา อยากควงแขนลูกสาวออกงานสักครั้ง""ได้ค่ะ ยินดีเสมอ" แป้งปั้นควงแขนพ่อแล้วกวักมือเรียก เธอหอมแก้มพ่อฟอดใหญ่ "งั้นแป้งขอตัวไปหาชุดสวยๆ ใส่ก่อนนะคะ" เธอวิ่งออกไปด้วยความตื่นเต้น ทำเอาผู้เป็นพ่อยิ้มตามไม่หุบ"เนี่ยล่ะนะ ที่เขาเรียกเสือสิ้นลาย" ป๋อมแป๋มแซวสามี เธอเดินออกมาเห็นเขายิ้มพอดีก็อดแซวไม่ได้ "อ๊ะ! พี่เบิร์ด ทำอะไรเนี่ย""อยากเสียเหงื่อก็ไม่บอกนะ..""ว้าย!" หญิงสาวหลุดเสียงร้องด้วยความตกใจที่จู่ๆ ก็ถูกสามีอุ้มขึ้นมาแนบอกในท่าเจ้าสาว ป๋อมแป๋มรีบตวัดแขนกอดคอหนาไว้ด้วยกลัวเบิร์ดทำตก "อะไรของพี่เบิร์ดเนี่ย""ก็ลงโทษเมียที่กล้าแซวไง" มาเฟียใหญ่แสยะยิ้มมุมปากแล้วก้มลงมาหอมแก้มภรรยาฟอดใหญ่ ก่อนที่จะพาเธอขึ้นห้องด้านแป้งปั้นก็รีบมาหาชุดสวยๆ ใส่ไปงานวันพรุ่งนี้ เธอไม่ลืมที่จะโทร
บทที่ 66 เกิดเรื่องแป้งปั้นพาแฟนหนุ่มมานั่งเล่นที่โต๊ะ รอพ่อคุยกับญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ แต่เธอก็เห็นสีหน้าที่ดูอึดอัดของบดินทร์"พี่ดินโอเคไหมคะ" แป้งปั้นจับมือหนาไว้แน่น"เนกไทมันรัดคอนิดหน่อยน่ะ แต่ฉันไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องห่วงหรอก""กลับบ้านกันไหม" แป้งปั้นย่นหัวคิ้วถาม"ไม่เป็นไรเลย มันก็สนุกดี ได้เห็นอะไรแปลกใหม่และได้เรียนรู้ว่าการอยู่ในสังคมแบบนี้ต้องวางตัวยังไง" บดินทร์ยิ้มให้แป้งปั้นเพื่อไม่ให้เธอเป็นกังวลจนเกินไป แต่จริงๆ แล้วเขาก็ชอบนะ เพราะเหมือนได้มาเรียนรู้การอยู่ร่วมกับคนอื่น มันแตกต่างจากที่ที่เขาเคยอยู่มาก"แป้งกลัวพี่ดินไม่ชอบ รู้แบบนี้แป้งไม่พาพี่ดินมาดีกว่า""เฮ้ย..ไม่เป็นไรจริงๆ ดีซะอีกได้กินไวน์ฟรี" บดินทร์หัวเราะเบาๆ ในลำคอแล้วยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม หางตาเขาเหลือบเห็นลูกน้องของเบิร์ดกำลังเดินตรงมาหา"คุณหนูครับ นายใหญ่บอกอย่าเดินไปไหนไกล""ทำไมเหรอ""…" บดินทร์วางแก้วไวน์ลงแล้วจับมือแป้งปั้นไว้แน่น ฟังลูกน้องเธอพูดด้วยความตั้งใจ"นายใหญ่เกรงว่าจะมีคนมาทำร้ายคุณหนูครับ""อ๋อ..แป้งไม่ไปไหนหรอก จะนั่งอยู่กับพี่ดินที่นี่" แป้งปั้นกระชับมือหนาจับไว้แน่นกว่าเดิม บดินทร์เ
ตอนพิเศษ 5แป้งปั้นที่กำลังนั่งทำการบ้านอยู่ในห้องต้องรีบเดินมาส่องหน้าต่างเพราะรถยนต์คันใหม่เพิ่งขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน โครงคิ้วสวยขมวดยุ่ง ทำไมพี่ดินมาเร็วกว่าปกติ ไปกินข้าวหรือไปทำอะไรมากันแน่นะ เมื่อคิดแบบนั้นแป้งปั้นจึงลงไปหาแฟนหนุ่มด้านล่าง"ทำไมกลับมาเร็วจังเลยคะ""มีเรื่องนิดหน่อยครับ""ฮะ! คงไม่ได้ไปหาเรื่องพ่อผู้หญิงคนนั้นหรอกใช่ไหม" บดินทร์ส่ายหน้าปฏิเสธ "ยังไง" แป้งปั้นคลายสีหน้าและรอฟังบดินทร์พูด"ไอ้โชนมันโดนหลอก ดีนะที่พี่ไปด้วยน่ะ ไม่งั้นคงได้รับเลี้ยงลูกใครก็ไม่รู้""นี่อย่าบอกนะว่าพี่โชนถูกผู้หญิงคนนั้นจับทำผัว โดยที่เธอตั้งท้องอยู่เหรอ""ใช่""พี่โชนนะพี่โชน เกือบไปแล้วไหมล่ะ คาสโนวาแท้ๆ เกือบเหลือแต่ชื่อไหม" แป้งปั้นจิ๊ปากเบาๆ ก่อนจะถูกบดินทร์รวบตัวมากอดไว้แนบแน่น เขากดริมฝีปากจูบหน้าผากมนเบาๆ"ถ้าเป็นพี่นะ พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก พี่จะรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองกระทำทุกอย่างเลย ลูกในท้องก็ด้วย" แป้งปั้นช้อนตามองที่เห็นเขาอมยิ้มและมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ"ลูกอะไรอะ แป้งไม่ได้ท้องสักหน่อย""ก็รู้ว่าไม่ได้ท้อง แค่เปรียบเปรยเฉยๆ ไง""ค่ะ แค่เปรียบเปรยแต่ทำไมต้องยิ้มเหมือนมันเกิดขึ้
ตอนพิเศษ 4บดินทร์เดินเข้ามาหาแป้งปั้นที่กำลังเลื่อนเก้าอี้ในโต๊ะอาหารออก เขากระซิบเสียงเบาข้างหูเธอ"พรุ่งนี้พี่ขออนุญาตพาไอ้โชนไปธุระนะ""ธุระที่ไหนเหรอ""นัดกินข้าวที่บ้านผู้หญิง มันไม่กล้าไปคนเดียว""อ๋อ ได้ค่ะ แล้วกลับกี่โมง" เธอถามต่อ"ไม่รู้ เดี๋ยวคุยกับมันอีกที" แป้งปั้นพยักหน้ารับแล้วใช้สายตาออกคำสั่งแฟนหนุ่มให้นั่งลงข้างๆ เธอแต่บดินทร์กลับส่ายหน้าปฏิเสธ เขาเป็นเพียงลูกน้องจะมานั่งกินข้าวกับเจ้านายได้ยังไงกัน"นั่งเถอะ ยังไงนายก็คือคนคนหนึ่งในครอบครัวฉันแล้ว" เบิร์ดเดินเข้ามานั่งที่ประจำและพูดออกมาโดยไม่เงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กหนุ่ม บดินทร์เก้กังแล้วรีบนั่งลงเพราะถูกแฟนสาวฉุดแขนให้นั่งลง แม่บ้านวัยกลางคนเดินเข้ามาตักข้าวใส่จานให้อย่างรู้งาน"จะนั่งกินตรงไหน หรือไม่ได้ร่วมโต๊ะอาหารกัน นายก็เป็นมากกว่าลูกน้องอยู่ดี" เบิร์ดพูดขึ้นอีกครั้งทำเอาหัวใจแกร่งเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ บดินทร์ยกมือไหว้ขอบคุณอย่างนอบน้อมและนี่อาจจะเป็นอีกเรื่องที่เบิร์ดชอบในตัวบดินทร์ เขาค่อนข้างถ่อมตัว รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ อีกอย่างคือเรื่องงาน ไม่เคยทำให้เบิร์ดผิดหวังสักครั้ง เขาตั้งใจทำมันออกมาอย่างดีและทำ
ตอนพิเศษ 3หลายเดือนต่อมาบดินทร์นั่งขบคิดถึงเรื่องราวในอดีตโดยมีลูกสิงโต ไม่สิ! สิงโตเพศเมียนั่งเลียขนอยู่ข้างๆ เท้า หลายเดือนมานี้เขาทำความคุ้นเคยกับมันจนความกลัวบางส่วนหายไปบ้างแล้วแต่ก็ยังไม่เชื่อใจอยู่ดี เพราะมีวันหนึ่งที่ขนมหวงของเล่นโดยบดินทร์เกิดหวังดีเอื้อมมือไปหยิบกระดูกปลอมๆ จะเอาไปล้างให้แต่ถูกมันกางเล็บและข่วนแขนเขาจนได้เลือด"ไอ้ดิน" โอโซนย่นคอเข้าพลางเอ่ยเรียกเพื่อนด้วยกลัวว่าเจ้าขนมจะกระโจนเข้าใส่ บดินทร์ชะเง้อมองแล้วลุกขึ้นแต่ด้วยความที่ขนมค่อนข้างติดเขามันจึงเดินตามหลังมาติดๆ "มึงเอามันออกไปไกลๆ ดิ๊~" โอโซนขึ้นเสียงสูงพลางกระโดดขี่หลังบดินทร์ด้วยความกลัว เมื่อครั้งก่อนเขาก็มีอากัปกิริยาเดียวกับโอโซนเนี่ยแหละ ไม่คุ้นชินยิ่งตอนที่มันมาเลียแข้งเลียขาทำเขาขนลุกเกรียวเลยล่ะ"มีไร มาหากูถึงที่นี่เลย" บดินทร์ได้โอกาสถามเพื่อนก็ตอนที่ขนมเดินออกไป โอโซนวางเท้าลงยืน ชะเง้อมองสิงโตตัวสีขาวอ้วนพี กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอแล้วหันมาสบตาบดินทร์"กูจะมาบอกมึงเรื่องไปออกค่ายพรุ่งนี้ เขาเลื่อนแล้วนะ เปลี่ยนไปอาทิตย์แทน" บดินทร์ส่ายหน้าไปมาแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา"โทรศัพท์? พกไว้ทำซา
ตอนพิเศษ 203:00งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา และเวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงวันใหม่ แป้งปั้นกับบดินทร์ขอตัวขึ้นมาพักผ่อนเมื่อส่งเพื่อนๆ กลับบ้านกันหมดแล้ว เหลือก็เพียงเบิร์ดกับไบรท์และวิลเลียมที่ยังนั่งดื่มด้วยกันอยู่ริมสระว่ายน้ำ"เฮ้ย!" บดินทร์กระโดดโหยงขึ้นมาบนเตียงนอนอัตโนมัติเมื่อเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วเจอลูกสิงโตตัวอ้วนพีนอนเลียขนอยู่ปลายเตียงนอนที่เขาจะใช้เป็นที่รองรับร่างกายจากความเหนื่อยล้าคืนนี้ ดวงตาคนกวาดมองหาร่างบางแต่กลับไม่เจอ ตอนนี้เขากับลูกสิงโตจ้องตากัน อีกฝ่ายแยกเขี้ยวส่วนบดินทร์ขนลุกเกรียว"พี่ดินทำอะไร" แป้งปั้นเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน เหมือนสวรรค์มาโปรดเขา แต่แป้งปั้นกลับหัวเราะในลำคอที่เห็นสีหน้าแฟนหนุ่มซีดเซียวไป รับรู้ว่าบดินทร์คงกลัวลูกสิงโตตัวนี้มาก จะไม่ให้กลัวได้ยังไง กินแมวกินหมาไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ อ้วนกลมขนาดนั้นแล้วถ้ามันกินไม่อิ่ม แขนขาเขาอาจจะเป็นอาหารอันโอชะของมันก็ได้ใครจะไปรู้"มันไม่น่ากลัวหรอกค่ะ พี่มิกิก็ชอบเลี้ยงสิงโตนะ พี่กิชอบไปเล่นกับแมกซิมัสบ่อยๆ""อะไร ชื่อผู้ชายหรือชื่อใคร?" บดินทร์ละสายตาจากลูกสิงโตมาถามแฟนสาวแต่ก็รีบหันไปมองมันด้วยกลัวจะถูกจู
ตอนพิเศษ 1หลังจากร่วมรับประทานอาหารร่วมกันเสร็จแล้วทุกคนก็ไปรอที่สระว่ายน้ำเพราะมีกิจกรรมเล่นกันและจับฉลากเอาของขวัญจากเจ้าภาพในวันนี้ โอโซนกับเพื่อนร่วมมือกันส่วนบดินทร์กับแป้งปั้นแยกออกมา พวกเขาสองคนแปะมือกันเบาๆ และหันไปมองคนที่กำลังพูดถึงกติกาในการเล่นเกมครั้งนี้ คู่แข่งแต่ละคนดูน่ากลัวทั้งนั้นโดยเฉพาะไบรท์กับปลายฝันสองคนนี้สายเล่นเกมเลยล่ะ"พี่ดินเราต้องชนะนะ เพราะของรางวัลเป็นของที่แป้งอยากได้""มันคืออะไร" บดินทร์กระซิบถาม แป้งปั้นมองซ้ายมองขวาแล้วกระซิบตอบเสียงเบา"ลูกสิงโตหนึ่งตัว""ฮะ!" บดินทร์หลุดเสียงอุทานออกมาอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองทุกคนที่กำลังมองเขาอยู่ "ขอโทษครับ.." เมื่อรู้ว่าเสียมารยาทแล้วจึงรีบกล่าวคำขอโทษ บดินทร์ทำหน้าเป็นกังวลอย่างมากจนเพื่อนๆ เข้ามาถาม"เป็นเหี้ยไรวะ ทำหน้าเหมือนเห็นผี""ของรางวัล""ยังไง""สิงโต""อะไรวะ""ของรางวัลคือลูกสิงโตไอ้เวร!" บดินทร์เค้นเสียงลอดไรฟันว่าให้โอโซนก่อนจะแยกย้ายกันไปวางแผนในการเล่นเกม เกมแรกคือต้องขี่หลังกันลุยน้ำในสระว่ายน้ำไปจนถึงเส้นชัยและจะมีปริศนาในกล่องให้ไปตามหาในบ้านอีกและอย่างสุดท้ายคือการดวนปืนกันบดินทร์ไปถอดชุดส
บทที่ 91 ตอนจบหลังจากเล่นน้ำจนหนำใจแล้วแป้งปั้นก็ได้ทีขี่หลังบดินทร์และสั่งให้เขาพาไปตรงโน้นทีตรงนี้ทีจนบดินทร์เองก็ล้า เขาอุ้มแฟนสาวขึ้นไปนั่งขอบสระว่ายน้ำส่วนตัวเองลอยคออยู่ในสระ สองมือหนาจับหน้าขาขาวเนียนไว้แน่น"หิวไหม" แป้งปั้นถามคนตัวโตและหันไปถามพี่ๆ ที่กำลังเล่นน้ำอยู่ ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันทั้งที่เพิ่งกินข้าวมาแท้ๆ แต่พลังงานก็หมดไปกับการเล่นน้ำที่นานๆ จะได้เล่นแบบนี้ "งั้นแป้งโทรสั่งอาหารให้ดีกว่าค่ะ" ว่าจบก็ลุกไปสั่งอาหารให้เขาเอามาส่งที่บ้านพัก เมื่อจัดการเสร็จแล้วแป้งปั้นจึงกลับมานั่งหย่อนเท้าแช่น้ำเหมือนเดิม เธอถ่ายรูปเก็บไว้ดูด้วย ไม่รู้ว่าจะได้มาอีกเมื่อไหร่แต่สำหรับวันนี้เธอสนุกมาก"ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว แค่นี้ก็โชว์มากเกินไปแล้วรู้ไหม" บดินทร์สั่งแฟนสาวเสียงเรียบพลางลูบน้ำออกจากหน้าเบาๆ แป้งปั้นยิ้มมุมปากแล้วก้มหน้าลง"คนขี้หวง""ก็ต้องหวงอยู่แล้ว ใครมันจะอยากให้แฟนมาโชว์เนื้อหนังมังสาให้ผู้ชายคนอื่นดูแบบนี้""คนอื่นที่ไหน พี่ๆ คนกันเองทั้งนั้น""อย่าดื้อได้ไหม" แป้งปั้นหัวเราะชอบใจ"ล้อเล่นค่ะ เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดแล้วแหละ หิว จะมานั่งกินข้าวอย่างอร่อยเลยคอยดู" ว่าจบ
บทที่ 90 ความสุขของเด็กน้อยหลายชั่วโมงถัดมาตะวันดวงกลมใหญ่ที่เคยสาดแสงและความร้อนระอุบัดนี้เคลื่อนลงต่ำใกล้ลับขอบฟ้าเต็มที แสงสีส้มสลับกับสีทองเปล่งประกายออกจากหลังเขาที่อยู่ไกลแสนไกล เป็นเวลาพลบค่ำที่ใครหลายคนต้องลงมาเดินเล่นริมหาดทรายสีขาว เช่นเดียวกับบดินทร์และแป้งปั้นสองหนุ่มสาวจูงมือกันเดินเล่นอยู่ริมหาดหน้าบ้านพัก รอชมพระอาทิตย์ตกด้วยกัน ไม่ลืมที่จะเก็บภาพสวยๆ ไว้ด้วย"พี่ดิน" แป้งปั้นก้มลงไปเก็บเปลือกหอยสวยๆ ขึ้นมาแล้วเรียกแฟนหนุ่มให้หันมามอง บดินทร์ละสายตาจากแสงสีส้มทองมามองคนตัวเล็กที่ยื่นมือมาตรงหน้า "สวยไหมคะ""สวยนะ" เขายิ้มแล้วหยิบเปลือกหอยขึ้นมาดูใกล้ๆ ก่อนจะก้มลงไปเก็บอีกชิ้นขึ้นมา "อีนนี้ก็สวย" บดินทร์วางมันลงบนฝ่ามือเรียวบางก่อนจะโอบกอดแป้งปั้นแล้วเดินไปนั่งเล่นที่กระโจมถัดออกไปหน้าบ้านพักไม่ไกลนัก"เหมือนมีอะไรจะพูดเลย" แป้งปั้นเป็นฝ่ายเอ่ยถามก่อนเพราะสังเกตเห็นบดินทร์เหมือนมีอะไรจะพูดกับเธอเลย ชายหนุ่มอ้ำอึ้งแล้วจับมือเรียวบางไว้หลวมๆ จุมพิตอ่อนโยนลงหลังมือนุ่มนิ่ม"พี่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เราสองคนจะยังรักกันแบบนี้ไปตลอดใช่ไหม" แป้งปั้นหลุดยิ้มกับคว
บทที่ 89 ความรักของบดินทร์มาถึงวันนัดหมายที่จะไปเที่ยวกัน ทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้านบดินทร์โดยใช้รถยนต์ไปสองคันเท่านั้น บดินทร์แป้งปั้นและขุนเขานั่งด้วยกัน ส่วนโอโซนปกป้องธันวาและปรินนั่งรถอีกคัน ปลายทางคือชลบุรีทะเลที่ใกล้ที่สุด"พี่ขุนกินขนมไหมคะ" แป้งปั้นที่นั่งข้างคนขับเปิดถุงขนมแล้วหันมาถามขุนเขาที่นั่งอยู่เบาะหลัง ชายหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธแล้วหยิบหูฟังขึ้นมาใส่ เปิดเพลงฟังคนเดียวแล้วเอนตัวนอนลง"สบายจังเลยครับคุณขุนเขา" บดินทร์กระแนะกระแหนเพื่อนพลางเหลือบตามองกระจกมองหลัง ขุนเขาเลิกคิ้วให้อย่างยียวนแล้วนอนต่อ"ถ้าพี่ดินเหนื่อย แป้งขับเปลี่ยนก็ได้นะ แป้งมีใบขับขี่แล้วด้วย ดูไหม" บดินทร์ไม่ได้อยากจะดูแต่เธออยากโชว์เอง แป้งปั้นหยิบบัตรอนุญาตขับขี่รถยนต์ส่วนบุคคลออกมาให้บดินทร์ดูอย่างภูมิใจ"ขับรถเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่" บดินทร์ถามเสียงเรียบ แป้งปั้นฉีกยิ้มตาหยีแล้วกระซิบบอกเสียงเบาราวกับว่ากลัวคนที่นอนอยู่เบาะหลังได้ยิน"ก็ขับเป็นเมื่ออาทิตย์ก่อน คุณพ่อหัดให้ค่ะ แต่ยังไม่เคยขับออกมาถนนใหญ่แบบนี้เลย" บดินทร์หลุดขำในลำคอกับคำตอบที่ได้รับ เขาทั้งนึกเอ็นดูและนึกหมั่นไส้เบาๆ เพิ่งจะได
บทที่ 88 รัก08:00สองหนุ่มสาวเดินจูงมือกันลงมาด้านล่าง แป้งปั้นกระชับมือหนาแน่นขึ้นเมื่อเจอกับสายป่านที่นั่งรออยู่ในโต๊ะอาหารเช้านี้ เธอหันมามองหน้าแฟนหนุ่มเลิ่กลั่กก่อนจะถูกบดินทร์พาเข้าไปนั่ง"กินข้าวเช้ากับแม่ก่อนค่อยกลับนะลูก" สายป่านเอ่ยชวนแป้งปั้นก่อนจะตักข้าวให้ทั้งสองคน "แม่ทำไข่เจียวแล้วก็หมูทอดกระเทียม และแกงจืดหมูฟักอ่อน""น่ากินมากเลยค่ะ งั้นแป้งไม่เกรงใจแล้วนะคะ" แป้งปั้นเก็บความเขินอายไว้ภายใต้สีหน้ายิ้มแย้มแล้วตักข้าวใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ จนแก้มทั้งสองข้างป่องออกมา บดินทร์หลุดยิ้มแล้วยกมือขึ้นมาลูบแก้มแป้งปั้นอย่างนึกเอ็นดู"กินเยอะๆ เลยลูก" สายป่านมองหน้าลูกสวอย่างยิ้มๆ เหมือนกัน แล้วตักกับข้าวใส่จานให้เขา "ดินก็กินเยอะๆ นะ เดี๋ยวก็ได้ทำงานอีก""ครับ" บดินทร์ยิ้มให้แล้วตักข้าวใส่ปาก กับข้าวแม่อร่อยที่สุดสำหรับเขาสองชั่วโมงต่อมาบดินทร์เอี้ยวหน้ามามองแฟนสาวที่กำลังยุ่งอยู่กับการถอดหมวกกันน็อก จนเขาต้องหันมาถอดให้เธอ แป้งปั้นยิ้มจนตาหยีเป็นการขอบคุณแล้วก้าวลงจากรถ"เย็นนี้ไปนั่งกินหมูย่างที่บ้านไหม มีเรื่องจะพูดกับเพื่อนด้วย""ให้แป้งไปด้วยเหรอคะ""อืม อยากให้ไปด้วย""เพื่