แชร์

บทที่ 63 ปฏิเสธตรงๆ

บทที่ 63 ปฏิเสธตรงๆ

แป้งปั้นเดินคอตกเข้ามาในบ้าน เธอไม่กล้าสู้หน้าพ่อเพราะรู้ว่าพ่อกำลังโกรธจัด

"คุณพ่อโกรธมากเลยใช่ไหมคะ" เธอถามแม่เสียงเบาพลางชะเง้อมองทางไปห้องทำงานพ่อ ป๋อมแป๋มยิ้มน้อยๆ แล้วดึงตัวลูกสาวมากอดหลวมๆ

"อย่าทำแบบนี้อีกนะลูก นี่ก็ถือว่าพ่อเขาใจดีมากแล้ว"

"แป้งไม่ได้ตั้งใจ แค่อยากให้พี่ดินมาดูห้องนอนเฉยๆ"

"เฮ้อ..ไม่มีผู้หญิงคนไหนเขาชวนผู้ชายเข้าห้องหรอกลูก อย่าทำอีก เดี๋ยวคุณพ่อหัวใจวายขึ้นมาจะทำยังไง" แป้งปั้นสำนึกผิดมากๆ ที่ทำให้พ่อโกรธ เธอกอดแม่ไว้แล้วซบหน้าลงกับอกนุ่มๆ ที่แสนหวงแหน

"เดี๋ยวแป้งจะไปขอโทษคุณพ่อเองค่ะ"

"ดีแล้วล่ะลูก ว่างๆ ก็ให้บดินทร์มาคุยกับพ่อจริงจัง จะได้ไม่มีปัญหา คุณพ่อน่ะรักน้องแป้งมากเลยนะคะ" เธอลูบผมออกจากใบหน้าจิ้มลิ้มชื้นเหงื่อแล้วหอมขมับบางหนักๆ

"ขอบคุณนะคะที่คุณไม่ซ้ำเติมแป้งน่ะ"

"โธ่ลูก ใครจะมาซ้ำเติมหนู แต่แม่ต้องเคลียร์กับคนที่ให้ท้ายลูกหน่อยแล้ว กล้ามากที่โกหกช่วยกัน" ป๋อมแป๋มตวัดสายตามองลูกน้องที่ช่วยกันปกปิดเรื่องบดินทร์ พวกเขารู้สึกร้อนๆ หนาวๆ อยู่ไม่เป็นสุข

"อย่าทำโทษพวกเขาเลยค่ะ เป็นเพราะแป้งที่สั่งไม่ให้พวกพี่เขาบอกเอง"

"ไม่ทำแบบนี้นะ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status