แชร์

บทที่ 68 เปิดใจ

บทที่ 68 เปิดใจ

บดินทร์ได้ยินหมดทุกอย่างที่ทั้งสามคุยกัน เขานั่งถอนหายใจยาวๆ และฉากที่แป้งปั้นถูกทำร้ายก็ฉายวนเข้ามาในหัวพานทำให้น้ำตาเขาไหลไม่รู้ตัว

"เราสามารถรักคนคนหนึ่งได้มากขนาดนี้เลยเหรอ" เขาถามตัวเองเสียงเบาและยกมือขึ้นมากุมหน้าอกข้างซ้าย จดจำความเจ็บปวดในช่วงเวลานั้นได้เป็นอย่างดี มันเหมือนไม่มีอากาศหายใจ เหมือนใจจะขาดที่เห็นคนรักถูกทำร้ายต่อหน้า

"เป็นไร เจ็บแผล?" ทัดเทพเดินเข้ามาพร้อมกับชุดคนไข้ลายการ์ตูนน่ารักๆ "ที่คลินิกมีแต่ลายแบบนี้ ไม่ว่ากันใช่ไหม"

"ไม่ครับ ขอบคุณนะครับ" เขาขอบคุณทัดเทพอีกครั้งแล้วไปเปลี่ยนชุดใหม่ ทัดเทพแสยะยิ้มมุมปากก่อนจะพูดขึ้นลอยๆ

"การจะพิชิตใจคนบางคน มันไม่ได้ยากอย่างที่นายคิดหรอก มันเป็นเรื่องง่ายนิดเดียว"

"…"?

"หึหึ..ฉันว่าคนฉลาดอย่างนายต้องคิดออกแน่นอน" หมอหนุ่มขยิบตาให้แล้วออกมาเพื่อให้บดินทร์พักผ่อน "ไม่กลับบ้านกลับช่องรึไง" ทัดเทพถามเบิร์ดกับอ๊อฟที่ยังนั่งอยู่ด้วยกัน

"ยังก่อน" อ๊อฟตอบเสียงเรียบแต่เบิร์ดกลับนั่งทำหน้าขรึมไม่พูดจาอะไร

"ไม่กลับไปปลอบใจลูกเมียบ้างเหรอ" ทัดเทพเตะเท้าลูกน้องเบาๆ พลางเลิกคิ้วให้

"ยังครับ ตอนนี้ทุกอย่างโอเคแล้ว แป้งปั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status