บทที่ 75 (เอา)สดเสียงครางแผ่วเบาช่วยกระตุ้นเลือดลมเขาให้สูบฉีดมากกว่าเดิม เรือนร่างขาวผ่องที่แสนยั่วยวนทำบดินทร์อดไม่ได้จนต้องซี๊ดปากระบายอารมณ์กระสันก่อนจะก้มลงไปจูบลำคอระหง ตวัดเรียวลิ้นโล้มเลียเบาๆ"อึก! อื้อ~ พี่ดิน อ๊ะ..อ๊า~ อย่ากัดนะคะ" แป้งปั้นบิดเร้าไปมาเบาๆ จนหัวเข่าเธอเสียดสีกับเป้ากางเกงยีนส์ชายหนุ่ม ทำให้ส่วนร่างที่ไวต่อสัมผัสแข็งขันขึ้นมาจนรู้สึกปวดหนึบ"อื้อ~ เซ็กซี่กว่านี้ไม่มีอีกแล้ว" เขาจูบริมฝีปากจิ้มลิ้มอีกครั้งก่อนที่จะเลื่อนใบหน้าลงมาที่เนินอกอวบอิ่ม ริมฝีปากร้อนผ่าวประกบจูบแนบชิด ฝังปลายจมูกโด่งลงกับร่องอกเบียดแน่น บดินทร์คลายมือจากมือเรียวเล็ก ลูบไล้ตามลำตัวเธอจนกระทั่งถึงหน้าอกกลมกลึง"อ๊ะ! บะ..บีบเบาๆ ได้ไหม" แป้งปั้นตกใจที่จู่ๆ บดินทร์ก็ตะปบมือลงบนหน้าอกแถมยังออกแรงบีบจนรู้สึกเจ็บอีก แต่เหมือนคำพูดแป้งปั้นไม่เข้าหูเขาเลย บดินทร์ค่อยๆ อ้าปากครอบลงบนยอดปทุมถันที่กำลังหดแข็งเป็นไต และโลมเลียจนเปียกชื้นด้วยน้ำลาย เสียงจ๊วบๆ ค่อยๆ ดังขึ้น"อ๊า~ อยากทำแบบนี้ทุกวันเลย" เขาเลียริมฝีปากลวกๆ หลังจากหยอกเย้ากับมันเสร็จแล้ว และไม่ลืมที่จะจูบริมฝีปากแป้งปั้นอีก จากนั้นจึ
บทที่ 76 เด็กใหม่หลายนาทีต่อมาแป้งปั้นนอนห่มผ้ารอบดินทร์อยู่ในห้องนอน เธอได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์เขาขับเข้ามาในบ้าน รอยยิ้มหวานก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าทันที"มาแล้วเหรอคะ""อืม แวะซื้อนมมาให้ด้วย เผื่ออยากกิน""รู้ด้วยเหรอว่าแป้งชอบกินนมรสสตรอว์เบอรี่น่ะ""รู้ เห็นแม่เธอเทใส่แก้วให้ตอนเช้าวันนั้น""อ๋อ..แบบนี้นี่เอง พี่ดินก็แอบใส่ใจแป้งอยู่นะเนี่ย" เธอดันตัวลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงพร้อมกับยื่นมือไปบีบแก้มชายหนุ่มเบาๆ ก่อนที่บดินทร์จะยื่นยาเม็ดเล็กๆ มาใส่ปากแป้งปั้นในตอนที่เธอจะพูดอะไรอีก "นะ..นี่อะไร""กลืน แล้วกินน้ำเยอะๆ""อื้อ..ยาอะไร""ยาคุมฉุกเฉินไง กินน้ำตามเยอะๆ แล้วไปอาบน้ำ" แป้งปั้นทำหน้าบึ้งแต่ก็ยอมกินยาอย่างว่าง่าย เธอก้าวลงจากเตียงแล้วอ้าแขนออกกว้าง"อุ้มหนูหน่อย ขาไม่มีแรง" บดินทร์เลื่อนสายตาขึ้นลงและหยุดไว้ที่หน้าอกอวบอิ่ม"ไม่อายกันแล้วเหรอ""ไม่อายเท่าไหร่ เพราะเมื่อกี้เพิ่งมีอะไรกันเสร็จ แต่ถ้าไม่ได้ทำอะไรกันเหมือนก่อนหน้านี้ อายค่ะ" บดินทร์หลุดขำพรืดใหญ่กับความคิดของแป้งปั้นแต่ก็โอบอุ้มร่างเล็กขึ้นมาแนบอก พาเธอเข้ามาในห้องน้ำ"ให้อาบน้ำให้ด้วยไหม""ไม่เป็นไรค่ะ แป้งอาบเ
บทที่ 77 ยอมรับความเงียบภายในรถทำให้บดินทร์รู้สึกอึดอัดไม่น้อย จนต้องคลายเนกไทเล็กน้อย เสียงพ่นลมหายใจออกเบาๆ จากด้านหน้าทำให้เบิร์ดต้องหันไปมอง"นายคงอึดอัด จอดรถหน่อย""ไม่เป็นไรครับท่าน ผมโอเคมาก""ลงไปดื่มกับฉันหน่อย" เบิร์ดปลดกระดุมเสื้อสูทออกแล้วก้าวลงจากรถ เบื้องหน้าคือร้านเนื้อย่างที่เบิร์ดชอบพาลูกน้องมากินบ่อยๆ "บอกไอ้พวกนั้นตามมาที่ร้าน" เขาออกคำสั่งแล้วเดินไปนั่งโต๊ะประจำ"อ้าวพ่อคนหล่อ วันนี้รับเมนูไหนดี เออ วันนี้ร้านป้ามีลิ้นวัวตุ๋นด้วยนะ""จัดมาเลยครับ เพิ่มโต๊ะเหมือนเดิมนะ ลูกน้องผมกำลังตามมา" ป้าเจ้าของร้านยิ้มกว้างที่วันนี้ลูกค้าวีไอพีมา แค่เบิร์ดพาลูกน้องมากินข้าว ร้านก็ไม่เปิดรับลูกค้าคนอื่นอีก เขาคนเดียวก็คุ้มค่าเกินพอแล้ว"ไปเด็กๆ ทำงานๆ วันนี้ร้านปิด ลูกค้าวีไอพีเหมาหมดแล้ว" บดินทร์ที่ได้ฟังการสนทนาระหว่างมาเฟียใหญ่กับป้าเจ้าของร้านเนื้อวัวย่างก็อดยิ้มตามไม่ได้ ก่อนที่เบิร์ดจะหันมามองหน้าเขา"จำไว้ว่าระบบงานเราไม่ได้เป็นเหมือนระบบงานบริษัท เราอยู่กันแบบพี่น้อง""ครับ""นายดื่มเป็นใช่ไหม""เป็นครับ""ดี ต้องลองของดีที่นี่ เพราะถ้าไม่ลองถือว่ามาไม่ถึง" ว่าจบลูกน้
บทที่ 78 ของแทนใจวันต่อมาบดินทร์ขับรถมารับแป้งปั้นที่บ้านในตอนเช้าตรู่ของเช้าวันใหม่ เด็กสาวในชุดนักเรียนผูกเนกไทสีน้ำเงินเดินยิ้มหวานมาแต่ไกลแต่วันนี้เธอดูแปลกตาไปเพราะรวบผมหางม้า ปกติแป้งปั้นจะถักผมเปียสองข้าง"มารอนานแล้วเหรอคะ""เพิ่งมาถึงไม่นาน" แป้งปั้นเอียงคอมองหน้าบดินทร์อย่างสงสัย ก็เขามองเธอด้วยสายตาเป็นคำถามแต่ไม่ยอมเอ่ยถามเนี่ยสิ เอาแต่เลื่อนสายตาไปมาที่ใบหน้าเธอ "ขึ้นรถเถอะ""เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้มีอะไรจะถามแป้งหรือเปล่าคะ""อ๋อ..แค่ดูแปลกตาไปน่ะ""วันนี้เหรอ""อืม ปกติไม่เคยเห็นรวบผมแบบนี้ วันนี้เลยดูแปลกๆ""ค่ะ เมื่อเช้าสระผมน่ะ เลยไม่อยากเปียผม วันนี้พี่ดินว่างไหม คุณพ่อเรียกใช้งานหรือเปล่า" เธอก้าวเข้ามายืนข้างบดินทร์พลางย่อเข่าลงเล็กน้อยเพื่อให้ชายหนุ่มสวมใส่หมวกกันน็อกให้"ไม่มีงานอะไร ตอนเย็นนี้ว่าง เพราะต้องไปซ่อมรถลูกค้าที่เอามาทิ้งไว้ที่ร้านสองคัน และมีนัดดื่มกับเพื่อนนิดหน่อย""ค่ะ งั้นตอนเย็นนี้แป้งไปหาพี่ดินที่บ้านนะ ไม่ต้องไปรับหรอกเดี๋ยวไปเอง""เอาแบบนั้นก็ได้""ค่ะ" เธอก้าวขึ้นมานั่งซ้อนท้ายแฟนหนุ่มพร้อมกับกอดเอวสอบไว้ แต่ทว่าบดินทร์กับแป้งปั้นต้องชะงักเมื
บทที่ 79 หึงเงียบๆ แป้งปั้นยืนบิดซ้ายบิดขวาอยู่หน้ากระจกอย่างเขินอาย ยิ่งบดินทร์ยิ้มหวานให้เธอยิ้มเขินจนแก้มทั้งสองข้างแดงปลั่ง"ให้แล้วจะเอาคืนไหมคะ""ไม่เอาคืน จะเอาคืนได้ไงล่ะ ก็หัวใจฉันอยู่กับเธอแล้ว หน้าที่ต่อไปคือดูแลมันให้ดีแค่นั้นเอง" มือหนาลูบผมแฟนสาวเบาๆ ด้วยความเอ็นดูก่อนจะจูงมือแป้งปั้นเดินออกมาจากห้องนอน เพื่อนทั้งห้าคนนั่งล้อมวงกันอยู่รีบหันมามองพวกเขาอย่างเป็นคำถาม"อ่า..สร้อยหายไปไหนแล้ววะ" โอโซนแสร้งถามแต่ปรินกับธันวากลับมองไม่เห็นสร้อยบนคอบดินทร์ และลืมสังเกตคอแป้งปั้น พวกเขาทั้งสองทำหน้าตกใจและเอ่ยขึ้น"เออ! หายไปไหนแล้ว มึงใส่มาแค่นี้เองเหรอวะ""ควายจริงๆ" โอโซนตีหน้าผากเพื่อนทั้งสองคนแล้วรั้งตัวพวกเขามา กระซิบบอกเสียงเบาและเชิดหน้าไปที่แป้งปั้น "คราวนี้เห็นหรือยังว่าสร้อยไอ้ดินอยู่ไหน""อ่า..เข้าใจแล้วๆ ร้ายกาจไม่เบานี่หว่า" ปรินกระตุกยิ้มให้บดินทร์ก่อนที่พวกเขาจะนั่งลง แป้งปั้นยิ้มแป้นแล้วจับสร้อยที่สวมใส่อยู่ขึ้นมาอวดพี่ๆ"สวยไหมคะ""สวยมากครับ น้องแป้งเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มเลยนะเนี่ย ที่ได้สร้อยพี่ดินไปใส่เท่ๆ" ขุนเขายิ้มให้เด็กสาวพลางยกเบียร์เย็นๆ ขึ้นจิบเ
บทที่ 80 คนขี้หวงบดินทร์ขับรถเข้ามาจอดหน้าบ้านในขณะที่เพื่อนทั้งห้าคนกำลังดื่มอยู่ พวกเขาพร้อมใจกันหันมามองเจ้าของบ้านแต่ไม่ทันจะได้เอ่ยถามบดินทร์ก็เดินไปซ่อมรถต่อ เสียงเครื่องมือกระทบกันดังขึ้น"เฮ้ย! เดี๋ยวก็พังเพิ่มหรอก" โอโซนตะโกนใส่แต่ไม่มีเสียงตอบรับจากเพื่อนเลย "แปลกๆ ไหมวะ" เขาหันมาถามความคิดเห็นจากเพื่อน"แปลก" ปรินกอดอกมองท่าทางขึงขังของบดินทร์อย่างพิจารณา "กูว่าทะเลาะกันชัวร์!" ปรินทำท่าฟันธงแล้วเลิกคิ้วให้ขุนเขาซึ่งเขาทำหน้าเหมือนไม่เชื่อ"มันอาจจะเจออะไรระหว่างทางก็ได้นะ เรื่องที่ทำให้มันหงุดหงิดอะ" ขุนเขาออกความคิดเห็นและปกป้องก็พยักพเยิดหน้าเห็นด้วยกับขุนเขา แต่ธันวากลับยกมือขึ้นมาลูบคางเบาๆ มองอาการของเพื่อนและคิดต่างออกไป"ไอ้อาการแบบนี้กูเห็นได้ป้องเป็นตอนที่มันหึงหวงแฟนเก่านะ เหมือน..อาการน้อยใจผสมกับหึงหวง" โอโซนยิ้มแห้งแล้วตีหน้าผากธันวา"ไอ้ห่า เพื่อนก็เพิ่งอกหักมา มึงจะไปสกิดแผลมันทำไมเนี่ย""กู..ขอโทษกูไม่ได้ตั้งใจนะเว้ย""ช่างเถอะ แล้วมันปะ…" ไม่ทันไรรถยนต์หรูก็ขับมาจอดหน้าบ้าน ปกป้องอ้าปากค้างพูดไม่จบประโยค ทุกคนจ้องมองบุคคลแปลกหน้าที่เปิดประตูก้าวลงจากรถพร้
บทที่ 81 มาเฟียคนใหม่"ไอ้ดินมันก็มีความสุขไปละ เหลือแต่เราห้าคนเนี่ยเมื่อไหร่จะมีเมียกับเขาสักทีวะ ขอให้มีผู้หญิงหลงเข้ามาเหมือนน้องแป้งทีเถอะ กูจะรั้งไว้ไม่ให้ไปไหนเลย" ปรินยกมือไหว้เหนือศีรษะแต่โอโซนกลับขัดจังหวะด้วยการตีศีรษะเขาเบาๆ"ไร้สาระ ถัาไม่หามันจะมีรึไงวะ""ใครจะไปคารมดีเหมือนมึง แค่ยิ้มสาวๆ ก็เดินมาพลีกายให้" โอโซนยิ้มเย้ยหยันอย่างได้ใจพร้อมกับเลิกคิ้วให้แต่จู่ๆ ขุนเขากลับกระซิบถามใกล้ๆ หูโอโซน"กาเนสอะ สนใจมันไหม""ไม่โว้ย! ยังไงก็ไม่!""ปากบอกไม่สนใจ แต่คลอเคลียกันเล่นถึงเนื้อถึงตัวเหมือนผัวเมียแบบเนี้ย อีเนสมันคงหาผัวได้ง่ายหรอก" ขุนเขาจิ๊ปากใส่โอโซนก่อนที่ปรินจะพูดขึ้นมา"เออ! กูเข้าข้างกาเนส แม่งมึงคิดว่ามันจะเอามึงเป็นผัวรึไง ไอ้หลงตัวเองหล่อตายล่ะมึง""อ้าวไอ้เหี้ยสองเหี้ย มึงเป็นเพื่อนใครวะ""เพื่อนมึงแต่กูเข้าข้างอีเนส!""เออ! ให้มันได้แบบนี้!" โอโซนแสยะปากใส่เพื่อนรักทั้งสองแล้วกระดกเบียร์เข้าปากอึกใหญ่ บดินทร์กับแป้งปั้นจูงมือกันเข้ามา ทั้งสองนั่งลงข้างๆ กันและบดินทร์ก็หยิบน้ำหวานมาเปิดให้แฟนสาว"ขอบคุณค่ะ" เด็กสาวยิ้มหวานพลางหยิบขนมใส่ปากด้วย ธันวาเห็นสองคนกระ
บทที่ 82 รับน้องบดินทร์เดินออกมาหน้าบ้าน เขาคลายเนกไทออกเล็กน้อยพร้อมกับปลดกระดุมแขนเสื้อออก โดยไม่ทันระวังตัว แต่พอรู้ตัวก็สายไปแล้ว เขาถูกโปะยาสลบจากด้านหลังและล้มพับลงกับพื้นทันที"พาไปที่สนามซ้อม อย่าให้บอบช้ำ นายสั่งมา""ครับลูกพี่" ลูกน้องสองคนช่วยกันแบกบดินทร์ไปที่ห้องซ้อมขนาดใหญ่ มีเครื่องออกกำลังกายหลายชนิดแถมยังมีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่อีก รวมถึงเวทีมวย บดินทร์ถูกพาขึ้นมาบนเวทีมวย ก่อนที่พวกเขาจะวางเขาไว้ตรงกลางเวทีและลงมาด้านล่าง"อีกยี่สิบนาทีกลับมาอีก" น้ำเสียงที่เปล่งออกไปบ่งบอกถึงเรื่องราวที่จะเกิดอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าโดยที่บดินทร์ยังสลบไสลไม่ได้สติ ร่างสูงใหญ่หันหลังเดินกลับไปทิ้งให้ชายหนุ่มรุ่นน้องนอนไร้สติอยู่คนเดียวหลายนาทีต่อมาบรรยากาศภายในห้องซ้อมเย็นเฉียบและมืดสลัว เพราะไม่ใช่เวลาที่ทุกคนจะเข้ามาในนี้ บดินทร์ขยับตัวเล็กน้อย ปลายนิ้วเรียวยาวบดคลึงขมับตัวเองด้วยความมึนงง ดวงตากลมหรี่มองเพดานแสนกว้างขวางก่อนจะเบิกกว้างเต็มตาแล้วดันตัวลุกขึ้นนั่ง"อะไรวะ.." ชายหนุ่มพ่นคำหยาบออกมาทั้งที่สายตายังไม่หยุดนิ่ง มองไปรอบๆ สมองกำลังประมาณผลตามสิ่งที่เห็นและได้รู้ว่าตอนนี้ตัวเอ
ตอนพิเศษ 5แป้งปั้นที่กำลังนั่งทำการบ้านอยู่ในห้องต้องรีบเดินมาส่องหน้าต่างเพราะรถยนต์คันใหม่เพิ่งขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน โครงคิ้วสวยขมวดยุ่ง ทำไมพี่ดินมาเร็วกว่าปกติ ไปกินข้าวหรือไปทำอะไรมากันแน่นะ เมื่อคิดแบบนั้นแป้งปั้นจึงลงไปหาแฟนหนุ่มด้านล่าง"ทำไมกลับมาเร็วจังเลยคะ""มีเรื่องนิดหน่อยครับ""ฮะ! คงไม่ได้ไปหาเรื่องพ่อผู้หญิงคนนั้นหรอกใช่ไหม" บดินทร์ส่ายหน้าปฏิเสธ "ยังไง" แป้งปั้นคลายสีหน้าและรอฟังบดินทร์พูด"ไอ้โชนมันโดนหลอก ดีนะที่พี่ไปด้วยน่ะ ไม่งั้นคงได้รับเลี้ยงลูกใครก็ไม่รู้""นี่อย่าบอกนะว่าพี่โชนถูกผู้หญิงคนนั้นจับทำผัว โดยที่เธอตั้งท้องอยู่เหรอ""ใช่""พี่โชนนะพี่โชน เกือบไปแล้วไหมล่ะ คาสโนวาแท้ๆ เกือบเหลือแต่ชื่อไหม" แป้งปั้นจิ๊ปากเบาๆ ก่อนจะถูกบดินทร์รวบตัวมากอดไว้แนบแน่น เขากดริมฝีปากจูบหน้าผากมนเบาๆ"ถ้าเป็นพี่นะ พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก พี่จะรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองกระทำทุกอย่างเลย ลูกในท้องก็ด้วย" แป้งปั้นช้อนตามองที่เห็นเขาอมยิ้มและมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ"ลูกอะไรอะ แป้งไม่ได้ท้องสักหน่อย""ก็รู้ว่าไม่ได้ท้อง แค่เปรียบเปรยเฉยๆ ไง""ค่ะ แค่เปรียบเปรยแต่ทำไมต้องยิ้มเหมือนมันเกิดขึ้
ตอนพิเศษ 4บดินทร์เดินเข้ามาหาแป้งปั้นที่กำลังเลื่อนเก้าอี้ในโต๊ะอาหารออก เขากระซิบเสียงเบาข้างหูเธอ"พรุ่งนี้พี่ขออนุญาตพาไอ้โชนไปธุระนะ""ธุระที่ไหนเหรอ""นัดกินข้าวที่บ้านผู้หญิง มันไม่กล้าไปคนเดียว""อ๋อ ได้ค่ะ แล้วกลับกี่โมง" เธอถามต่อ"ไม่รู้ เดี๋ยวคุยกับมันอีกที" แป้งปั้นพยักหน้ารับแล้วใช้สายตาออกคำสั่งแฟนหนุ่มให้นั่งลงข้างๆ เธอแต่บดินทร์กลับส่ายหน้าปฏิเสธ เขาเป็นเพียงลูกน้องจะมานั่งกินข้าวกับเจ้านายได้ยังไงกัน"นั่งเถอะ ยังไงนายก็คือคนคนหนึ่งในครอบครัวฉันแล้ว" เบิร์ดเดินเข้ามานั่งที่ประจำและพูดออกมาโดยไม่เงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กหนุ่ม บดินทร์เก้กังแล้วรีบนั่งลงเพราะถูกแฟนสาวฉุดแขนให้นั่งลง แม่บ้านวัยกลางคนเดินเข้ามาตักข้าวใส่จานให้อย่างรู้งาน"จะนั่งกินตรงไหน หรือไม่ได้ร่วมโต๊ะอาหารกัน นายก็เป็นมากกว่าลูกน้องอยู่ดี" เบิร์ดพูดขึ้นอีกครั้งทำเอาหัวใจแกร่งเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ บดินทร์ยกมือไหว้ขอบคุณอย่างนอบน้อมและนี่อาจจะเป็นอีกเรื่องที่เบิร์ดชอบในตัวบดินทร์ เขาค่อนข้างถ่อมตัว รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ อีกอย่างคือเรื่องงาน ไม่เคยทำให้เบิร์ดผิดหวังสักครั้ง เขาตั้งใจทำมันออกมาอย่างดีและทำ
ตอนพิเศษ 3หลายเดือนต่อมาบดินทร์นั่งขบคิดถึงเรื่องราวในอดีตโดยมีลูกสิงโต ไม่สิ! สิงโตเพศเมียนั่งเลียขนอยู่ข้างๆ เท้า หลายเดือนมานี้เขาทำความคุ้นเคยกับมันจนความกลัวบางส่วนหายไปบ้างแล้วแต่ก็ยังไม่เชื่อใจอยู่ดี เพราะมีวันหนึ่งที่ขนมหวงของเล่นโดยบดินทร์เกิดหวังดีเอื้อมมือไปหยิบกระดูกปลอมๆ จะเอาไปล้างให้แต่ถูกมันกางเล็บและข่วนแขนเขาจนได้เลือด"ไอ้ดิน" โอโซนย่นคอเข้าพลางเอ่ยเรียกเพื่อนด้วยกลัวว่าเจ้าขนมจะกระโจนเข้าใส่ บดินทร์ชะเง้อมองแล้วลุกขึ้นแต่ด้วยความที่ขนมค่อนข้างติดเขามันจึงเดินตามหลังมาติดๆ "มึงเอามันออกไปไกลๆ ดิ๊~" โอโซนขึ้นเสียงสูงพลางกระโดดขี่หลังบดินทร์ด้วยความกลัว เมื่อครั้งก่อนเขาก็มีอากัปกิริยาเดียวกับโอโซนเนี่ยแหละ ไม่คุ้นชินยิ่งตอนที่มันมาเลียแข้งเลียขาทำเขาขนลุกเกรียวเลยล่ะ"มีไร มาหากูถึงที่นี่เลย" บดินทร์ได้โอกาสถามเพื่อนก็ตอนที่ขนมเดินออกไป โอโซนวางเท้าลงยืน ชะเง้อมองสิงโตตัวสีขาวอ้วนพี กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอแล้วหันมาสบตาบดินทร์"กูจะมาบอกมึงเรื่องไปออกค่ายพรุ่งนี้ เขาเลื่อนแล้วนะ เปลี่ยนไปอาทิตย์แทน" บดินทร์ส่ายหน้าไปมาแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา"โทรศัพท์? พกไว้ทำซา
ตอนพิเศษ 203:00งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา และเวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงวันใหม่ แป้งปั้นกับบดินทร์ขอตัวขึ้นมาพักผ่อนเมื่อส่งเพื่อนๆ กลับบ้านกันหมดแล้ว เหลือก็เพียงเบิร์ดกับไบรท์และวิลเลียมที่ยังนั่งดื่มด้วยกันอยู่ริมสระว่ายน้ำ"เฮ้ย!" บดินทร์กระโดดโหยงขึ้นมาบนเตียงนอนอัตโนมัติเมื่อเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วเจอลูกสิงโตตัวอ้วนพีนอนเลียขนอยู่ปลายเตียงนอนที่เขาจะใช้เป็นที่รองรับร่างกายจากความเหนื่อยล้าคืนนี้ ดวงตาคนกวาดมองหาร่างบางแต่กลับไม่เจอ ตอนนี้เขากับลูกสิงโตจ้องตากัน อีกฝ่ายแยกเขี้ยวส่วนบดินทร์ขนลุกเกรียว"พี่ดินทำอะไร" แป้งปั้นเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน เหมือนสวรรค์มาโปรดเขา แต่แป้งปั้นกลับหัวเราะในลำคอที่เห็นสีหน้าแฟนหนุ่มซีดเซียวไป รับรู้ว่าบดินทร์คงกลัวลูกสิงโตตัวนี้มาก จะไม่ให้กลัวได้ยังไง กินแมวกินหมาไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ อ้วนกลมขนาดนั้นแล้วถ้ามันกินไม่อิ่ม แขนขาเขาอาจจะเป็นอาหารอันโอชะของมันก็ได้ใครจะไปรู้"มันไม่น่ากลัวหรอกค่ะ พี่มิกิก็ชอบเลี้ยงสิงโตนะ พี่กิชอบไปเล่นกับแมกซิมัสบ่อยๆ""อะไร ชื่อผู้ชายหรือชื่อใคร?" บดินทร์ละสายตาจากลูกสิงโตมาถามแฟนสาวแต่ก็รีบหันไปมองมันด้วยกลัวจะถูกจู
ตอนพิเศษ 1หลังจากร่วมรับประทานอาหารร่วมกันเสร็จแล้วทุกคนก็ไปรอที่สระว่ายน้ำเพราะมีกิจกรรมเล่นกันและจับฉลากเอาของขวัญจากเจ้าภาพในวันนี้ โอโซนกับเพื่อนร่วมมือกันส่วนบดินทร์กับแป้งปั้นแยกออกมา พวกเขาสองคนแปะมือกันเบาๆ และหันไปมองคนที่กำลังพูดถึงกติกาในการเล่นเกมครั้งนี้ คู่แข่งแต่ละคนดูน่ากลัวทั้งนั้นโดยเฉพาะไบรท์กับปลายฝันสองคนนี้สายเล่นเกมเลยล่ะ"พี่ดินเราต้องชนะนะ เพราะของรางวัลเป็นของที่แป้งอยากได้""มันคืออะไร" บดินทร์กระซิบถาม แป้งปั้นมองซ้ายมองขวาแล้วกระซิบตอบเสียงเบา"ลูกสิงโตหนึ่งตัว""ฮะ!" บดินทร์หลุดเสียงอุทานออกมาอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองทุกคนที่กำลังมองเขาอยู่ "ขอโทษครับ.." เมื่อรู้ว่าเสียมารยาทแล้วจึงรีบกล่าวคำขอโทษ บดินทร์ทำหน้าเป็นกังวลอย่างมากจนเพื่อนๆ เข้ามาถาม"เป็นเหี้ยไรวะ ทำหน้าเหมือนเห็นผี""ของรางวัล""ยังไง""สิงโต""อะไรวะ""ของรางวัลคือลูกสิงโตไอ้เวร!" บดินทร์เค้นเสียงลอดไรฟันว่าให้โอโซนก่อนจะแยกย้ายกันไปวางแผนในการเล่นเกม เกมแรกคือต้องขี่หลังกันลุยน้ำในสระว่ายน้ำไปจนถึงเส้นชัยและจะมีปริศนาในกล่องให้ไปตามหาในบ้านอีกและอย่างสุดท้ายคือการดวนปืนกันบดินทร์ไปถอดชุดส
บทที่ 91 ตอนจบหลังจากเล่นน้ำจนหนำใจแล้วแป้งปั้นก็ได้ทีขี่หลังบดินทร์และสั่งให้เขาพาไปตรงโน้นทีตรงนี้ทีจนบดินทร์เองก็ล้า เขาอุ้มแฟนสาวขึ้นไปนั่งขอบสระว่ายน้ำส่วนตัวเองลอยคออยู่ในสระ สองมือหนาจับหน้าขาขาวเนียนไว้แน่น"หิวไหม" แป้งปั้นถามคนตัวโตและหันไปถามพี่ๆ ที่กำลังเล่นน้ำอยู่ ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันทั้งที่เพิ่งกินข้าวมาแท้ๆ แต่พลังงานก็หมดไปกับการเล่นน้ำที่นานๆ จะได้เล่นแบบนี้ "งั้นแป้งโทรสั่งอาหารให้ดีกว่าค่ะ" ว่าจบก็ลุกไปสั่งอาหารให้เขาเอามาส่งที่บ้านพัก เมื่อจัดการเสร็จแล้วแป้งปั้นจึงกลับมานั่งหย่อนเท้าแช่น้ำเหมือนเดิม เธอถ่ายรูปเก็บไว้ดูด้วย ไม่รู้ว่าจะได้มาอีกเมื่อไหร่แต่สำหรับวันนี้เธอสนุกมาก"ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว แค่นี้ก็โชว์มากเกินไปแล้วรู้ไหม" บดินทร์สั่งแฟนสาวเสียงเรียบพลางลูบน้ำออกจากหน้าเบาๆ แป้งปั้นยิ้มมุมปากแล้วก้มหน้าลง"คนขี้หวง""ก็ต้องหวงอยู่แล้ว ใครมันจะอยากให้แฟนมาโชว์เนื้อหนังมังสาให้ผู้ชายคนอื่นดูแบบนี้""คนอื่นที่ไหน พี่ๆ คนกันเองทั้งนั้น""อย่าดื้อได้ไหม" แป้งปั้นหัวเราะชอบใจ"ล้อเล่นค่ะ เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดแล้วแหละ หิว จะมานั่งกินข้าวอย่างอร่อยเลยคอยดู" ว่าจบ
บทที่ 90 ความสุขของเด็กน้อยหลายชั่วโมงถัดมาตะวันดวงกลมใหญ่ที่เคยสาดแสงและความร้อนระอุบัดนี้เคลื่อนลงต่ำใกล้ลับขอบฟ้าเต็มที แสงสีส้มสลับกับสีทองเปล่งประกายออกจากหลังเขาที่อยู่ไกลแสนไกล เป็นเวลาพลบค่ำที่ใครหลายคนต้องลงมาเดินเล่นริมหาดทรายสีขาว เช่นเดียวกับบดินทร์และแป้งปั้นสองหนุ่มสาวจูงมือกันเดินเล่นอยู่ริมหาดหน้าบ้านพัก รอชมพระอาทิตย์ตกด้วยกัน ไม่ลืมที่จะเก็บภาพสวยๆ ไว้ด้วย"พี่ดิน" แป้งปั้นก้มลงไปเก็บเปลือกหอยสวยๆ ขึ้นมาแล้วเรียกแฟนหนุ่มให้หันมามอง บดินทร์ละสายตาจากแสงสีส้มทองมามองคนตัวเล็กที่ยื่นมือมาตรงหน้า "สวยไหมคะ""สวยนะ" เขายิ้มแล้วหยิบเปลือกหอยขึ้นมาดูใกล้ๆ ก่อนจะก้มลงไปเก็บอีกชิ้นขึ้นมา "อีนนี้ก็สวย" บดินทร์วางมันลงบนฝ่ามือเรียวบางก่อนจะโอบกอดแป้งปั้นแล้วเดินไปนั่งเล่นที่กระโจมถัดออกไปหน้าบ้านพักไม่ไกลนัก"เหมือนมีอะไรจะพูดเลย" แป้งปั้นเป็นฝ่ายเอ่ยถามก่อนเพราะสังเกตเห็นบดินทร์เหมือนมีอะไรจะพูดกับเธอเลย ชายหนุ่มอ้ำอึ้งแล้วจับมือเรียวบางไว้หลวมๆ จุมพิตอ่อนโยนลงหลังมือนุ่มนิ่ม"พี่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เราสองคนจะยังรักกันแบบนี้ไปตลอดใช่ไหม" แป้งปั้นหลุดยิ้มกับคว
บทที่ 89 ความรักของบดินทร์มาถึงวันนัดหมายที่จะไปเที่ยวกัน ทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้านบดินทร์โดยใช้รถยนต์ไปสองคันเท่านั้น บดินทร์แป้งปั้นและขุนเขานั่งด้วยกัน ส่วนโอโซนปกป้องธันวาและปรินนั่งรถอีกคัน ปลายทางคือชลบุรีทะเลที่ใกล้ที่สุด"พี่ขุนกินขนมไหมคะ" แป้งปั้นที่นั่งข้างคนขับเปิดถุงขนมแล้วหันมาถามขุนเขาที่นั่งอยู่เบาะหลัง ชายหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธแล้วหยิบหูฟังขึ้นมาใส่ เปิดเพลงฟังคนเดียวแล้วเอนตัวนอนลง"สบายจังเลยครับคุณขุนเขา" บดินทร์กระแนะกระแหนเพื่อนพลางเหลือบตามองกระจกมองหลัง ขุนเขาเลิกคิ้วให้อย่างยียวนแล้วนอนต่อ"ถ้าพี่ดินเหนื่อย แป้งขับเปลี่ยนก็ได้นะ แป้งมีใบขับขี่แล้วด้วย ดูไหม" บดินทร์ไม่ได้อยากจะดูแต่เธออยากโชว์เอง แป้งปั้นหยิบบัตรอนุญาตขับขี่รถยนต์ส่วนบุคคลออกมาให้บดินทร์ดูอย่างภูมิใจ"ขับรถเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่" บดินทร์ถามเสียงเรียบ แป้งปั้นฉีกยิ้มตาหยีแล้วกระซิบบอกเสียงเบาราวกับว่ากลัวคนที่นอนอยู่เบาะหลังได้ยิน"ก็ขับเป็นเมื่ออาทิตย์ก่อน คุณพ่อหัดให้ค่ะ แต่ยังไม่เคยขับออกมาถนนใหญ่แบบนี้เลย" บดินทร์หลุดขำในลำคอกับคำตอบที่ได้รับ เขาทั้งนึกเอ็นดูและนึกหมั่นไส้เบาๆ เพิ่งจะได
บทที่ 88 รัก08:00สองหนุ่มสาวเดินจูงมือกันลงมาด้านล่าง แป้งปั้นกระชับมือหนาแน่นขึ้นเมื่อเจอกับสายป่านที่นั่งรออยู่ในโต๊ะอาหารเช้านี้ เธอหันมามองหน้าแฟนหนุ่มเลิ่กลั่กก่อนจะถูกบดินทร์พาเข้าไปนั่ง"กินข้าวเช้ากับแม่ก่อนค่อยกลับนะลูก" สายป่านเอ่ยชวนแป้งปั้นก่อนจะตักข้าวให้ทั้งสองคน "แม่ทำไข่เจียวแล้วก็หมูทอดกระเทียม และแกงจืดหมูฟักอ่อน""น่ากินมากเลยค่ะ งั้นแป้งไม่เกรงใจแล้วนะคะ" แป้งปั้นเก็บความเขินอายไว้ภายใต้สีหน้ายิ้มแย้มแล้วตักข้าวใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ จนแก้มทั้งสองข้างป่องออกมา บดินทร์หลุดยิ้มแล้วยกมือขึ้นมาลูบแก้มแป้งปั้นอย่างนึกเอ็นดู"กินเยอะๆ เลยลูก" สายป่านมองหน้าลูกสวอย่างยิ้มๆ เหมือนกัน แล้วตักกับข้าวใส่จานให้เขา "ดินก็กินเยอะๆ นะ เดี๋ยวก็ได้ทำงานอีก""ครับ" บดินทร์ยิ้มให้แล้วตักข้าวใส่ปาก กับข้าวแม่อร่อยที่สุดสำหรับเขาสองชั่วโมงต่อมาบดินทร์เอี้ยวหน้ามามองแฟนสาวที่กำลังยุ่งอยู่กับการถอดหมวกกันน็อก จนเขาต้องหันมาถอดให้เธอ แป้งปั้นยิ้มจนตาหยีเป็นการขอบคุณแล้วก้าวลงจากรถ"เย็นนี้ไปนั่งกินหมูย่างที่บ้านไหม มีเรื่องจะพูดกับเพื่อนด้วย""ให้แป้งไปด้วยเหรอคะ""อืม อยากให้ไปด้วย""เพื่