แชร์

บทที่ 54 ตื้อ

บทที่ 54 ตื้อ

"นายหญิงครับ นายใหญ่จะฆ่าผู้ชายคนนั้นแล้วครับ"

"ฮะ! ว่าไงนะคะ" แป้งปั้นผลุนผลันลุกขึ้นแล้ววิ่งหน้าตั้งนำแม่ไปหาบดินทร์ด้วยความรีบร้อน พอมาถึงก็เห็นพ่อตัวเองกำลังจับศีรษะบดินทร์กดน้ำอยู่ แถมยังเอาปืนจี้ตัวเขาไว้อีก "คุณพ่อหยุดนะคะ" แป้งปั้นหน้าเสีย วิ่งไปกระชากแขนผู้เป็นพ่อออกอย่างรวดเร็ว

"ปล่อย พ่อจะฆ่ามัน"

"อย่านะคะ อย่าทำพี่ดินนะ" เธอพาบดินทร์ถอยออกมาให้ห่างจากพ่อ ก่อนที่ป๋อมแป๋มจะเข้ามากอดตัวสามีไว้แน่น

"พี่เบิร์ดใจเย็นๆ ก่อนได้ไหม มันเกิดอะไรขึ้นทำไมทำแบบนี้"

"มัน…" มาเฟียใหญ่ชักสีหน้าอย่างเอาเรื่อง กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ก่อนจะสะบัดตัวออกจากพันธนาการของภรรยาแล้วปรี่เข้ามากระชากคอเสื้อบดินทร์จนเขาถลามาตามแรงดึง "มึงท้าทายความตายเหรอฮะ!"

"ผมไม่ได้ท้าทายใคร ทำแค่รักแป้งปั้นเท่านั้น"

"เวรเอ๊ย!" เบิร์ดทำท่าจะเอาด้ามปืนฟาดหน้าบดินทร์แต่กลับถูกแป้งปั้นเข้ามากอดแขนไว้ก่อน

"ขอร้อง อย่าทำคนรักของแป้ง" แป้งปั้นน้ำตาคลอกับความรุนแรงที่เกิดขึ้นโดยไม่ทันตั้งตัว เธอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่แล้วสวมกอดพ่อไว้แนบแน่น "พอเถอะนะคะ พอแค่นี้นะ" เธอขอร้องพ่อเสียงสั่นพลางจับมือหนาไว้แน่น

"แป้ง" เ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status