บทที่ 55 ท้าชนณดลกระตุกยิ้มมุมปากแล้วผลักศีรษะน้องสาว"แต่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน กล้าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ" เขาทิ้งท้ายด้วยประโยคที่ทำเอาคนฟังนิ่งงันไปด้วยความอยากรู้มากๆ ณิชารีบวิ่งตามหลังพี่ชายไปเพราะอยากรู้ว่าแป้งปั้นทำอะไรกับณดลกันแน่ แต่ผู้เป็นพี่ก็ไม่ปริปากบอก"ขอให้เจอตีนสมใจเถอะไอ้พี่บ้า!""หึหึ..ถ้าเจอตีนแล้วได้แป้งปั้นมายืนข้างๆ มันก็คงจะคุ้มไม่น้อย""เลิกเพ้อเจ้อได้แล้วนะ""เออ เลิกก็ได้วะ เลิกเป็นพี่เธออะ" สองพี่น้องหยอกล้อกันไปมา แม้ณดลจะสร้างแต่ปัญหา มีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นบ่อยๆ แต่เขาก็รักณิชามากๆ เพราะทั้งสองมีเพียงพ่อที่ดูแลมาตั้งแต่เล็กๆ หลังจากที่พ่อกับแม่แยกทางกันไปวันต่อมาแป้งปั้นย่องมาด้านหลังบดินทร์ เธอส่งสายตาเป็นคำสั่งให้ทุกคนเงียบพร้อมกับยกมือขึ้นมาปิดตาชายหนุ่มไว้"ให้ทาย ใคร""ต้องให้ทายอีกเหรอว่าใคร" ฝ่ามือหนาจับมือเรียวเล็กแสนคุ้นเคยไว้แน่น ก่อนจะสูดดมกลิ่นหอมจากตัวแป้งปั้นแล้วเอ่ยตอบ "เด็กน้อยที่ไหนมาเล่นซน มันน่าจับขึงพืดจริงๆ" คำพูดติดสิบแปดบวกพานทำให้เพื่อนๆ สำลักน้ำกันหมด"โธ่ พอๆ เลิกๆ ไม่ดงไม่แดกต่อแล้วเนี่ย" โอโซนวางแก้วกาแฟลงแล้วสะบัดหน้ามามองบดิน
บทที่ 56 อยู่ข้างๆ เสมอคำหยาบคายหลุดออกจากปากบดินทร์ด้วยความโกรธขั้นสุด เขากำโทรศัพท์แป้งปั้นแน่นจนมันแทบพังคามือ สายตาดุดันจ้องหน้าแฟนสาวไม่ลดละ"อะไรวะ เกิดอะไรขึ้น" โอโซนเอ่ยถามด้วยความมึนงงที่เห็นบดินทร์โกรธจนตัวสั่นแบบนี้ แต่ปรินกลับรั้งแขนโอโซนแล้วกระซิบบอก"ไอ้ดลแน่ๆ""ไอ้ดลมันทำอะไรมึง" โอโซนหันมาถามบดินทร์อีกครั้ง"มันท้าทายกู""ยังไง" ขุนเขาเอ่ยถามอีก"พรุ่งนี้ ที่สนามมวย.." เมื่อได้ฟังคำพูดถัดมาทุกคนก็พยักหน้าเข้าใจ แป้งปั้นจับมือหนาไว้แน่น สายตาที่ส่งให้บดินทร์บอกความในใจทุกอย่างและหวังว่าบดินทร์จะเข้าใจ "ฉันไม่ยอมให้ใครมาดูถูกแฟนฉันหรอก ไม่ต้องห่วง เธอไม่ใช่ของเดิมพัน แต่เธอเป็นของฉัน" ว่าจบก็รั้งแป้งปั้นมากอดไว้ แล้วกดริมฝีปากหอมขมับบางหนักๆ แสดงออกถึงความเป็นเจ้าของและห่วงใยแป้งปั้น"พี่ดิน" เด็กสาวขยับปากเรียกชื่อคนรักเบาๆ แล้วตวัดแขนขึ้นโอบกอดบดินทร์ไว้ "ไม่ต้องห่วงนะ ยังไงแป้งก็ไม่เปลี่ยนใจไปรักใครแน่นอน เพราะแป้งรักพี่ดินคนเดียว""ฉันเชื่อใจเธอ" เขากับแป้งปั้นผละออกจากกันก่อนที่จะจูงมือกันเดินไปที่รถยนต์ของโอโซน แล้วไปที่บ้านบดินทร์หนึ่งชั่วโมงต่อมาแป้งปั้นเอาคาง
บทที่ 57 แพ้วันต่อมา 15:00แป้งปั้นนั่งใจลอยอยู่ริมหน้าต่างในห้องเรียน แม้ตัวจะนั่งเรียนแต่หัวใจเธอลอยไปอยู่กับบดินทร์แล้ว ยิ่งวันนี้เป็นวันที่บดินทร์จะขึ้นชกกับณดลอีกด้วย"แป้ง อาจารย์ถามแกอะได้ยินไหม" พริกแกงยื่นมือมาสะกิดเพื่อนที่เอาแต่นั่งเหม่อ พอรู้สึกตัวแป้งปั้นก็รีบขานรับอาจารย์ทันที"หนูเป็นอะไรลูก ไม่สบายเหรอ" อาจารย์สาวถามด้วยความเป็นห่วง แต่แป้งปั้นกลับเม้มปากแน่นแล้วส่ายหน้าไปมาน้อยๆ"เปล่าค่ะ แป้ง…แป้งขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บหนึ่งนะคะ""อ๋อ..ได้ลูก แล้วรีบกลับมานะ" พอได้รับอนุญาตเธอก็รีบวิ่งออกมาจากห้องเรียนพร้อมกับกดโทรหาแฟนหนุ่มด้วยความร้อนใจ(ว่าไง) โทรติดไม่ถึงสิบวินาทีบดินทร์ก็ตอบกลับมาเสียงเรียบ"พี่ดิน เป็นยังไงบ้างคะ"(ฉันไม่ได้เป็นอะไรสักหน่อย แล้วทำเสียงสั่นแบบนั้นทำไมกัน ยังไม่ได้ทำอะไรเลย) ชายหนุ่มตอบกลับปนหัวเราะเบาๆ แม้ความเป็นจริงเขาไม่ได้อยากหัวเราะเลยด้วยซ้ำ แต่กลัวว่าแป้งปั้นจะเครียดกับเขาจนไม่เป็นอันเรียนต่างหาก"แป้งไม่ตลกนะ แป้งจะไปหาพี่ดินตอนนี้เลย"(ไม่ได้ ห้ามโดดเรียนมาเป็นอันขาด เข้าใจไหม) เขาสั่งห้ามแป้งปั้นทันควันที่เธอบอกจะมาหา แป้งปั้นทำหน้าบึ้งที
บทที่ 58 แพ้ไม่เป็นหลายชั่วโมงต่อมาทุกคนต่างนั่งทำหน้าเครียดอยู่ในห้องพักฟื้น ปรินกับธันวานั่งมองหน้าบดินทร์เงียบๆ ตอนนี้เขายังไม่รู้สึกตัวเลย"ถ้ามันฟื้นขึ้นมาเมื่อไหร่ กูจะไปเอาคืนให้มัน!" ปรินกำหมัดแน่น"อืม กูเอาด้วย แม่ง" ธันวาหันมามองหน้าเพื่อนแล้วลุกออกมานั่งที่โซฟาข้างเตียงผู้ป่วยแทน ทว่ากลับมีเสียงแหบพร่าร้องห้ามไว้ก่อน"อย่า.." บดินทร์ลืมตาขึ้นพร้อมกับหันมามองเพื่อน "อย่าทำแบบนั้น จบคือจบ""ได้ไงวะ แต่เอาไว้ค่อยคุยกันทีหลัง มึงเป็นไงบ้าง" โอโซนกับธันวารีบเข้ามาหาเพื่อน พวกเขาค่อยๆ ดันตัวบดินทร์ลุกขึ้นและปรินก็รีบไปปรับเตียงให้อย่างรู้งาน"กูขอร้อง อย่าไปใส่ใจอะไรกับมันเลย เพราะเรื่องนี้มันเป็นเรื่องของกูคนเดียว""งั้นกูจะไปกระทืบมันในฐานะคู่อริ" ปรินขบกรามแน่น"พวกพี่ๆ อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้เลยนะคะ" แป้งปั้นพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่สถานการณ์จะตึงเครียดไปกว่านี้ เธอประคองมือหนาขึ้นมาทาบที่แก้มตัวเองเบาๆ แล้วคลอเคลียไปมา "เจ็บมากไหม" น้ำตาใสๆ หยดลงบนหลังมือบดินทร์"ฉันแพ้..แต่ฉันไม่ยอมให้ใครมาแตะต้องเธอหรอกนะ""พี่ดิน.." แป้งปั้นร้องไห้ออกมาอย่างหนักจนบดินทร์ใจเสีย"ฉันมันเป็นแฟน
บทที่ 59 หลอกล่อหลายวันต่อมาแป้งปั้นกับบดินทร์จูงมือกันเดินเล่นอยู่ในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง บดินทร์รับหน้าที่ถือของให้แฟนสาวและเป็นเหมือนเครื่องช่วยเตือนเวลาที่แป้งปั้นจะซื้อของที่ไม่จำเป็น"พอแล้วไหม หนักมาก" เขาทำหน้าเหยเกหยอกล้อแป้งปั้นจนเธอหัวเราะตาม "อยากกินไอติม" บดินทร์ยิ้มน้อยๆ อ้อนแฟนเหมือนลูกชายกำลังอ้อนแม่ให้พาไปซื้อไอศกรีม"แล้วไหนบอกไม่ชอบกินอะไรแบบนี้ไง ไหงวันนี้อยากกินไอศกรีมได้อะ""ก็มาเที่ยวกับแฟน กินอะไรแบบนี้ก็สมควรแล้วไม่ใช่เหรอ หรือเธอจะเป็นไอติมให้ฉันเลีย?" คำพูดติดทะลึ่งทำพวงแก้มนวลแดงปลั่งขึ้นมาทันที แป้งปั้นหยิกแขนเขาเบาๆ แก้เขินก่อนที่จะพาบดินทร์ไปซื้อไอศกรีม"ขอโทษนะคะที่ให้พี่ดินพามาได้แค่ห้าง อยากไปเที่ยวไกลๆ นะคะแต่เกรงใจคุณพ่อ ท่านเป็นห่วง""ไม่เป็นไรเลย ฉันเข้าใจพ่อเธอ""ขอบคุณค่ะ อ๊ะ พี่ดินปากเลอะไอติมอะ เดี๋ยวแป้งเช็ดออกใหนะ" แป้งปั้นตั้งใจจะใช้มือเช็ดไอศกรีมออกจากมุมปากให้บดินทร์แต่ทว่าเขากลับปัดมือเธอออกแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ จนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่เป่ารดริมฝีปากจิ้มลิ้มถี่ๆ"เช็ดออกให้หน่อย""แป้งก็จะเช็ดอยู่นี่ไงคะ พี่ดินยื่นหน้ามาทำไมใกล้ขนา
บทที่ 60 เสียวซ่านพูดจบบดินทร์ก็ก้มลงมาจูบริมฝีปากจิ้มลิ้ม มันเป็นครั้งแรกที่แป้งปั้นได้ชิมน้ำของตัวเอง และเป็นครั้งแรกที่บดินทร์ทำแบบนี้กับเธอ มันร้อนวูบวาบไปหมดทั้งตัวจนไรขนอ่อนตามร่างกายลุกซู่"อื้อ~ พี่ดิน แป้งเสียว" แป้งปั้นหลุดเสียงครางหวานเมื่อถูกปลายนิ้วเรียวยาวขยี้จุดกระสันจนเธอตัวสั่นระริก แต่กลับถูกใจบดินทร์"เห็นไหมว่ามันก็เสียวเหมือนกัน แต่คงไม่เสียวมากเท่า..ไอ้นั้น" เมื่อพูดจบเขาก็จับให้แป้งปั้นอยู่ในท่าคุกเข่าแล้วให้เธอจับหัวเตียงไว้ ส่วนเขางัดแก่นกายออกจากสิ่งห่อหุ้มและใช้ปากกัดซองถุงยางอนามัย นำมันออกมาสวมใส่กับแก่นกายเหมือนที่เคยทำ"พี่ดิน พี่ดินกลัวแป้งเอาเชื้อโรคมาติดเหรอคะ""ไม่ใช่แบบนั้น ถ้าไม่ใส่เธอก็อาจจะท้องได้ อยากเป็นคุณแม่วัยใสรึไง" บดินทร์ถามกลับเสียงพร่าแล้วดันแก่นกายเข้าไปในช่องทางรักคับแคบที่ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำหล่อเลี้ยงสีใสๆ เขาดันมันเข้าไปจนสุดความยาว"พะ..พี่ดิน อื้อ~" แป้งปั้นเปล่งเสียงครางหวานเมื่อถูกความเสียวซ่านตรงเล่นงานจุดกระสัน เธอบิดกายไปมาเบาๆ แต่บดินทร์กลับมองว่าเธอกำลังยั่วยวนเขา เลือดลมในกายสูบฉีดจนใบหน้าหล่อเหลาแดงซ่าน"เริ่มขยับแล้วนะ"
บทที่ 61 ชวนผู้ชายเข้าห้องแป้งปั้นมองตามแผ่นหลังกำยำด้วยความหลงใหล ก่อนที่จะเดินตามหลังบดินทร์ไปแล้วสวมกอดเขาไว้"ทำไม" บดินทร์เอี้ยวหน้ามามองแฟนสาวที่กำลังสูดดมเขาอยู่ด้วยความมึนงง "โรคจิตเหรอ""เปล่าสักหน่อย หลังพี่ดินน่ากอดมากเลยค่ะ อีกอย่างน่าจูบมากด้วย เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์มากเลยรู้ไหม ถึงว่าทำไมผู้หญิงชอบเข้าหาอยู่บ่อยๆ""มั่วแล้ว ผู้หญิงที่ไหนเข้าหาฉัน" บดินทร์ทำหน้าเลิ่กลั่กที่ถูกกล่าวหาลอยๆ แบบนั้นแต่กลับถูกแป้งปั้นบีบแก้มจนริมฝีปากเขายู่เข้าหากัน "ทำอะไร เพื่อนเล่นรึไง""เปล่า แต่ที่แป้งพูดไปก็เป็นความจริงนะ ลืมไปแล้วเหรอว่าก่อนหน้านี้น่ะ พี่ดินมีสาวๆ วิ่งเข้าหามากแค่ไหน ลืมไปแล้วเหรอคะ""..อืม" ชายหนุ่มหันมามองตัวเองในกระจกแล้วดันหน้าผากแป้งปั้นจนเธอต้องผละออกจากกอด "ก็แล้วไง เมื่อก่อนฉันยังไม่มีแฟน ตอนนี้มีแฟนแล้วใครจะกล้าเข้ามายุ่ง อีกอย่าง..ฉันก็ไม่ใช่คนหลายใจแอบคบใครลับหลังเธอสักหน่อย""ขอบคุณค่ะ แป้งก็คิดแบบพี่ดิน แป้งเชื่อว่าพี่ดินไม่ทำร้ายแป้งลับหลังหรอกจริงไหม""ก็แหงอยู่แล้ว ฉันมีเธอคนเดียวก็เกินพอแล้วแป้งปั้น""รู้ไหมว่าตอนที่พี่ดินเรียกชื่อแป้ง ทำให้รู้สึกดีมากๆ
บทที่ 62 นาทีเฉียดตายเบิร์ดโอบเอวภรรยาสุดที่รักเดินเข้ามาในบ้านท่ามกลางความเงียบ เขากวาดสายตามองไปรอบๆ และสังเกตเห็นสีหน้าลูกน้องไม่สู้ดีเท่าไหร่"แป้งปั้นกลับมารึยัง" มาเฟียใหญ่ถามเสียงเข้มพลางหันมาสบตากับป๋อมแป๋ม"ยังครับ" ลูกน้องคนหนึ่งเอ่ยตอบเสียงเรียบด้วยความกล้าหาญ"ทำอะไรอยู่ที่ไหนนะลูกคนนี้ นับวันยิ่งเอาใหญ่ ตั้งแต่คบกับไอ้นั่นยิ่งดื้อ""ปล่อยลูกบ้างเถอะค่ะ ยัยแป้งโตแล้ว รู้จักเอาตัวรอดเก่งด้วย ไม่ต้องห่วงหรอก" พอได้ฟังภรรยาพูดแบบนั้นเบิร์ดจึงคลายสีหน้าลง แต่ในตอนที่จะเดินเข้าไปในบ้านหางตาก็เหลือบเห็นรองเท้าแตะที่แป้งปั้นชอบใส่"หรือแป้งปั้นกลับมาแล้ว ไปตามลงมากินข้าวหน่อย" เบิร์ดสั่งลูกน้องแล้วเดินอาดๆ ไปที่ห้องรับประทานอาหาร ก็วันนี้เขากับภรรยาตั้งใจออกไปคุยงานกับลูกค้าแต่ลูกค้าดันไม่สบายกะทันหันเลยต้องยกเลิกนัดทั้งหมดในวันนี้ "แต่เดี๋ยว! ไม่ต้องไปเดี๋ยวฉันไปตามลูกเอง" ลูกน้องที่ตั้งท่าจะไปเรียกแป้งปั้นที่ห้องนอนรีบเบรกหัวทิ่มเบิร์ดเดินอาดๆ ขึ้นมาชั้นสองโดยที่ป๋อมแป๋มยืมมองอยู่ด้านล่าง เธอรู้สึกตะหงิดใจอยู่ไม่น้อย ปกติลูกสาวจะต้องวิ่งลงมารับพ่อกับแม่แต่วันนี้แป้งปั้นกลับเง
ตอนพิเศษ 5แป้งปั้นที่กำลังนั่งทำการบ้านอยู่ในห้องต้องรีบเดินมาส่องหน้าต่างเพราะรถยนต์คันใหม่เพิ่งขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน โครงคิ้วสวยขมวดยุ่ง ทำไมพี่ดินมาเร็วกว่าปกติ ไปกินข้าวหรือไปทำอะไรมากันแน่นะ เมื่อคิดแบบนั้นแป้งปั้นจึงลงไปหาแฟนหนุ่มด้านล่าง"ทำไมกลับมาเร็วจังเลยคะ""มีเรื่องนิดหน่อยครับ""ฮะ! คงไม่ได้ไปหาเรื่องพ่อผู้หญิงคนนั้นหรอกใช่ไหม" บดินทร์ส่ายหน้าปฏิเสธ "ยังไง" แป้งปั้นคลายสีหน้าและรอฟังบดินทร์พูด"ไอ้โชนมันโดนหลอก ดีนะที่พี่ไปด้วยน่ะ ไม่งั้นคงได้รับเลี้ยงลูกใครก็ไม่รู้""นี่อย่าบอกนะว่าพี่โชนถูกผู้หญิงคนนั้นจับทำผัว โดยที่เธอตั้งท้องอยู่เหรอ""ใช่""พี่โชนนะพี่โชน เกือบไปแล้วไหมล่ะ คาสโนวาแท้ๆ เกือบเหลือแต่ชื่อไหม" แป้งปั้นจิ๊ปากเบาๆ ก่อนจะถูกบดินทร์รวบตัวมากอดไว้แนบแน่น เขากดริมฝีปากจูบหน้าผากมนเบาๆ"ถ้าเป็นพี่นะ พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก พี่จะรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองกระทำทุกอย่างเลย ลูกในท้องก็ด้วย" แป้งปั้นช้อนตามองที่เห็นเขาอมยิ้มและมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ"ลูกอะไรอะ แป้งไม่ได้ท้องสักหน่อย""ก็รู้ว่าไม่ได้ท้อง แค่เปรียบเปรยเฉยๆ ไง""ค่ะ แค่เปรียบเปรยแต่ทำไมต้องยิ้มเหมือนมันเกิดขึ้
ตอนพิเศษ 4บดินทร์เดินเข้ามาหาแป้งปั้นที่กำลังเลื่อนเก้าอี้ในโต๊ะอาหารออก เขากระซิบเสียงเบาข้างหูเธอ"พรุ่งนี้พี่ขออนุญาตพาไอ้โชนไปธุระนะ""ธุระที่ไหนเหรอ""นัดกินข้าวที่บ้านผู้หญิง มันไม่กล้าไปคนเดียว""อ๋อ ได้ค่ะ แล้วกลับกี่โมง" เธอถามต่อ"ไม่รู้ เดี๋ยวคุยกับมันอีกที" แป้งปั้นพยักหน้ารับแล้วใช้สายตาออกคำสั่งแฟนหนุ่มให้นั่งลงข้างๆ เธอแต่บดินทร์กลับส่ายหน้าปฏิเสธ เขาเป็นเพียงลูกน้องจะมานั่งกินข้าวกับเจ้านายได้ยังไงกัน"นั่งเถอะ ยังไงนายก็คือคนคนหนึ่งในครอบครัวฉันแล้ว" เบิร์ดเดินเข้ามานั่งที่ประจำและพูดออกมาโดยไม่เงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กหนุ่ม บดินทร์เก้กังแล้วรีบนั่งลงเพราะถูกแฟนสาวฉุดแขนให้นั่งลง แม่บ้านวัยกลางคนเดินเข้ามาตักข้าวใส่จานให้อย่างรู้งาน"จะนั่งกินตรงไหน หรือไม่ได้ร่วมโต๊ะอาหารกัน นายก็เป็นมากกว่าลูกน้องอยู่ดี" เบิร์ดพูดขึ้นอีกครั้งทำเอาหัวใจแกร่งเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ บดินทร์ยกมือไหว้ขอบคุณอย่างนอบน้อมและนี่อาจจะเป็นอีกเรื่องที่เบิร์ดชอบในตัวบดินทร์ เขาค่อนข้างถ่อมตัว รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ อีกอย่างคือเรื่องงาน ไม่เคยทำให้เบิร์ดผิดหวังสักครั้ง เขาตั้งใจทำมันออกมาอย่างดีและทำ
ตอนพิเศษ 3หลายเดือนต่อมาบดินทร์นั่งขบคิดถึงเรื่องราวในอดีตโดยมีลูกสิงโต ไม่สิ! สิงโตเพศเมียนั่งเลียขนอยู่ข้างๆ เท้า หลายเดือนมานี้เขาทำความคุ้นเคยกับมันจนความกลัวบางส่วนหายไปบ้างแล้วแต่ก็ยังไม่เชื่อใจอยู่ดี เพราะมีวันหนึ่งที่ขนมหวงของเล่นโดยบดินทร์เกิดหวังดีเอื้อมมือไปหยิบกระดูกปลอมๆ จะเอาไปล้างให้แต่ถูกมันกางเล็บและข่วนแขนเขาจนได้เลือด"ไอ้ดิน" โอโซนย่นคอเข้าพลางเอ่ยเรียกเพื่อนด้วยกลัวว่าเจ้าขนมจะกระโจนเข้าใส่ บดินทร์ชะเง้อมองแล้วลุกขึ้นแต่ด้วยความที่ขนมค่อนข้างติดเขามันจึงเดินตามหลังมาติดๆ "มึงเอามันออกไปไกลๆ ดิ๊~" โอโซนขึ้นเสียงสูงพลางกระโดดขี่หลังบดินทร์ด้วยความกลัว เมื่อครั้งก่อนเขาก็มีอากัปกิริยาเดียวกับโอโซนเนี่ยแหละ ไม่คุ้นชินยิ่งตอนที่มันมาเลียแข้งเลียขาทำเขาขนลุกเกรียวเลยล่ะ"มีไร มาหากูถึงที่นี่เลย" บดินทร์ได้โอกาสถามเพื่อนก็ตอนที่ขนมเดินออกไป โอโซนวางเท้าลงยืน ชะเง้อมองสิงโตตัวสีขาวอ้วนพี กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอแล้วหันมาสบตาบดินทร์"กูจะมาบอกมึงเรื่องไปออกค่ายพรุ่งนี้ เขาเลื่อนแล้วนะ เปลี่ยนไปอาทิตย์แทน" บดินทร์ส่ายหน้าไปมาแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา"โทรศัพท์? พกไว้ทำซา
ตอนพิเศษ 203:00งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา และเวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงวันใหม่ แป้งปั้นกับบดินทร์ขอตัวขึ้นมาพักผ่อนเมื่อส่งเพื่อนๆ กลับบ้านกันหมดแล้ว เหลือก็เพียงเบิร์ดกับไบรท์และวิลเลียมที่ยังนั่งดื่มด้วยกันอยู่ริมสระว่ายน้ำ"เฮ้ย!" บดินทร์กระโดดโหยงขึ้นมาบนเตียงนอนอัตโนมัติเมื่อเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วเจอลูกสิงโตตัวอ้วนพีนอนเลียขนอยู่ปลายเตียงนอนที่เขาจะใช้เป็นที่รองรับร่างกายจากความเหนื่อยล้าคืนนี้ ดวงตาคนกวาดมองหาร่างบางแต่กลับไม่เจอ ตอนนี้เขากับลูกสิงโตจ้องตากัน อีกฝ่ายแยกเขี้ยวส่วนบดินทร์ขนลุกเกรียว"พี่ดินทำอะไร" แป้งปั้นเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน เหมือนสวรรค์มาโปรดเขา แต่แป้งปั้นกลับหัวเราะในลำคอที่เห็นสีหน้าแฟนหนุ่มซีดเซียวไป รับรู้ว่าบดินทร์คงกลัวลูกสิงโตตัวนี้มาก จะไม่ให้กลัวได้ยังไง กินแมวกินหมาไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ อ้วนกลมขนาดนั้นแล้วถ้ามันกินไม่อิ่ม แขนขาเขาอาจจะเป็นอาหารอันโอชะของมันก็ได้ใครจะไปรู้"มันไม่น่ากลัวหรอกค่ะ พี่มิกิก็ชอบเลี้ยงสิงโตนะ พี่กิชอบไปเล่นกับแมกซิมัสบ่อยๆ""อะไร ชื่อผู้ชายหรือชื่อใคร?" บดินทร์ละสายตาจากลูกสิงโตมาถามแฟนสาวแต่ก็รีบหันไปมองมันด้วยกลัวจะถูกจู
ตอนพิเศษ 1หลังจากร่วมรับประทานอาหารร่วมกันเสร็จแล้วทุกคนก็ไปรอที่สระว่ายน้ำเพราะมีกิจกรรมเล่นกันและจับฉลากเอาของขวัญจากเจ้าภาพในวันนี้ โอโซนกับเพื่อนร่วมมือกันส่วนบดินทร์กับแป้งปั้นแยกออกมา พวกเขาสองคนแปะมือกันเบาๆ และหันไปมองคนที่กำลังพูดถึงกติกาในการเล่นเกมครั้งนี้ คู่แข่งแต่ละคนดูน่ากลัวทั้งนั้นโดยเฉพาะไบรท์กับปลายฝันสองคนนี้สายเล่นเกมเลยล่ะ"พี่ดินเราต้องชนะนะ เพราะของรางวัลเป็นของที่แป้งอยากได้""มันคืออะไร" บดินทร์กระซิบถาม แป้งปั้นมองซ้ายมองขวาแล้วกระซิบตอบเสียงเบา"ลูกสิงโตหนึ่งตัว""ฮะ!" บดินทร์หลุดเสียงอุทานออกมาอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองทุกคนที่กำลังมองเขาอยู่ "ขอโทษครับ.." เมื่อรู้ว่าเสียมารยาทแล้วจึงรีบกล่าวคำขอโทษ บดินทร์ทำหน้าเป็นกังวลอย่างมากจนเพื่อนๆ เข้ามาถาม"เป็นเหี้ยไรวะ ทำหน้าเหมือนเห็นผี""ของรางวัล""ยังไง""สิงโต""อะไรวะ""ของรางวัลคือลูกสิงโตไอ้เวร!" บดินทร์เค้นเสียงลอดไรฟันว่าให้โอโซนก่อนจะแยกย้ายกันไปวางแผนในการเล่นเกม เกมแรกคือต้องขี่หลังกันลุยน้ำในสระว่ายน้ำไปจนถึงเส้นชัยและจะมีปริศนาในกล่องให้ไปตามหาในบ้านอีกและอย่างสุดท้ายคือการดวนปืนกันบดินทร์ไปถอดชุดส
บทที่ 91 ตอนจบหลังจากเล่นน้ำจนหนำใจแล้วแป้งปั้นก็ได้ทีขี่หลังบดินทร์และสั่งให้เขาพาไปตรงโน้นทีตรงนี้ทีจนบดินทร์เองก็ล้า เขาอุ้มแฟนสาวขึ้นไปนั่งขอบสระว่ายน้ำส่วนตัวเองลอยคออยู่ในสระ สองมือหนาจับหน้าขาขาวเนียนไว้แน่น"หิวไหม" แป้งปั้นถามคนตัวโตและหันไปถามพี่ๆ ที่กำลังเล่นน้ำอยู่ ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันทั้งที่เพิ่งกินข้าวมาแท้ๆ แต่พลังงานก็หมดไปกับการเล่นน้ำที่นานๆ จะได้เล่นแบบนี้ "งั้นแป้งโทรสั่งอาหารให้ดีกว่าค่ะ" ว่าจบก็ลุกไปสั่งอาหารให้เขาเอามาส่งที่บ้านพัก เมื่อจัดการเสร็จแล้วแป้งปั้นจึงกลับมานั่งหย่อนเท้าแช่น้ำเหมือนเดิม เธอถ่ายรูปเก็บไว้ดูด้วย ไม่รู้ว่าจะได้มาอีกเมื่อไหร่แต่สำหรับวันนี้เธอสนุกมาก"ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว แค่นี้ก็โชว์มากเกินไปแล้วรู้ไหม" บดินทร์สั่งแฟนสาวเสียงเรียบพลางลูบน้ำออกจากหน้าเบาๆ แป้งปั้นยิ้มมุมปากแล้วก้มหน้าลง"คนขี้หวง""ก็ต้องหวงอยู่แล้ว ใครมันจะอยากให้แฟนมาโชว์เนื้อหนังมังสาให้ผู้ชายคนอื่นดูแบบนี้""คนอื่นที่ไหน พี่ๆ คนกันเองทั้งนั้น""อย่าดื้อได้ไหม" แป้งปั้นหัวเราะชอบใจ"ล้อเล่นค่ะ เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดแล้วแหละ หิว จะมานั่งกินข้าวอย่างอร่อยเลยคอยดู" ว่าจบ
บทที่ 90 ความสุขของเด็กน้อยหลายชั่วโมงถัดมาตะวันดวงกลมใหญ่ที่เคยสาดแสงและความร้อนระอุบัดนี้เคลื่อนลงต่ำใกล้ลับขอบฟ้าเต็มที แสงสีส้มสลับกับสีทองเปล่งประกายออกจากหลังเขาที่อยู่ไกลแสนไกล เป็นเวลาพลบค่ำที่ใครหลายคนต้องลงมาเดินเล่นริมหาดทรายสีขาว เช่นเดียวกับบดินทร์และแป้งปั้นสองหนุ่มสาวจูงมือกันเดินเล่นอยู่ริมหาดหน้าบ้านพัก รอชมพระอาทิตย์ตกด้วยกัน ไม่ลืมที่จะเก็บภาพสวยๆ ไว้ด้วย"พี่ดิน" แป้งปั้นก้มลงไปเก็บเปลือกหอยสวยๆ ขึ้นมาแล้วเรียกแฟนหนุ่มให้หันมามอง บดินทร์ละสายตาจากแสงสีส้มทองมามองคนตัวเล็กที่ยื่นมือมาตรงหน้า "สวยไหมคะ""สวยนะ" เขายิ้มแล้วหยิบเปลือกหอยขึ้นมาดูใกล้ๆ ก่อนจะก้มลงไปเก็บอีกชิ้นขึ้นมา "อีนนี้ก็สวย" บดินทร์วางมันลงบนฝ่ามือเรียวบางก่อนจะโอบกอดแป้งปั้นแล้วเดินไปนั่งเล่นที่กระโจมถัดออกไปหน้าบ้านพักไม่ไกลนัก"เหมือนมีอะไรจะพูดเลย" แป้งปั้นเป็นฝ่ายเอ่ยถามก่อนเพราะสังเกตเห็นบดินทร์เหมือนมีอะไรจะพูดกับเธอเลย ชายหนุ่มอ้ำอึ้งแล้วจับมือเรียวบางไว้หลวมๆ จุมพิตอ่อนโยนลงหลังมือนุ่มนิ่ม"พี่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เราสองคนจะยังรักกันแบบนี้ไปตลอดใช่ไหม" แป้งปั้นหลุดยิ้มกับคว
บทที่ 89 ความรักของบดินทร์มาถึงวันนัดหมายที่จะไปเที่ยวกัน ทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้านบดินทร์โดยใช้รถยนต์ไปสองคันเท่านั้น บดินทร์แป้งปั้นและขุนเขานั่งด้วยกัน ส่วนโอโซนปกป้องธันวาและปรินนั่งรถอีกคัน ปลายทางคือชลบุรีทะเลที่ใกล้ที่สุด"พี่ขุนกินขนมไหมคะ" แป้งปั้นที่นั่งข้างคนขับเปิดถุงขนมแล้วหันมาถามขุนเขาที่นั่งอยู่เบาะหลัง ชายหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธแล้วหยิบหูฟังขึ้นมาใส่ เปิดเพลงฟังคนเดียวแล้วเอนตัวนอนลง"สบายจังเลยครับคุณขุนเขา" บดินทร์กระแนะกระแหนเพื่อนพลางเหลือบตามองกระจกมองหลัง ขุนเขาเลิกคิ้วให้อย่างยียวนแล้วนอนต่อ"ถ้าพี่ดินเหนื่อย แป้งขับเปลี่ยนก็ได้นะ แป้งมีใบขับขี่แล้วด้วย ดูไหม" บดินทร์ไม่ได้อยากจะดูแต่เธออยากโชว์เอง แป้งปั้นหยิบบัตรอนุญาตขับขี่รถยนต์ส่วนบุคคลออกมาให้บดินทร์ดูอย่างภูมิใจ"ขับรถเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่" บดินทร์ถามเสียงเรียบ แป้งปั้นฉีกยิ้มตาหยีแล้วกระซิบบอกเสียงเบาราวกับว่ากลัวคนที่นอนอยู่เบาะหลังได้ยิน"ก็ขับเป็นเมื่ออาทิตย์ก่อน คุณพ่อหัดให้ค่ะ แต่ยังไม่เคยขับออกมาถนนใหญ่แบบนี้เลย" บดินทร์หลุดขำในลำคอกับคำตอบที่ได้รับ เขาทั้งนึกเอ็นดูและนึกหมั่นไส้เบาๆ เพิ่งจะได
บทที่ 88 รัก08:00สองหนุ่มสาวเดินจูงมือกันลงมาด้านล่าง แป้งปั้นกระชับมือหนาแน่นขึ้นเมื่อเจอกับสายป่านที่นั่งรออยู่ในโต๊ะอาหารเช้านี้ เธอหันมามองหน้าแฟนหนุ่มเลิ่กลั่กก่อนจะถูกบดินทร์พาเข้าไปนั่ง"กินข้าวเช้ากับแม่ก่อนค่อยกลับนะลูก" สายป่านเอ่ยชวนแป้งปั้นก่อนจะตักข้าวให้ทั้งสองคน "แม่ทำไข่เจียวแล้วก็หมูทอดกระเทียม และแกงจืดหมูฟักอ่อน""น่ากินมากเลยค่ะ งั้นแป้งไม่เกรงใจแล้วนะคะ" แป้งปั้นเก็บความเขินอายไว้ภายใต้สีหน้ายิ้มแย้มแล้วตักข้าวใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ จนแก้มทั้งสองข้างป่องออกมา บดินทร์หลุดยิ้มแล้วยกมือขึ้นมาลูบแก้มแป้งปั้นอย่างนึกเอ็นดู"กินเยอะๆ เลยลูก" สายป่านมองหน้าลูกสวอย่างยิ้มๆ เหมือนกัน แล้วตักกับข้าวใส่จานให้เขา "ดินก็กินเยอะๆ นะ เดี๋ยวก็ได้ทำงานอีก""ครับ" บดินทร์ยิ้มให้แล้วตักข้าวใส่ปาก กับข้าวแม่อร่อยที่สุดสำหรับเขาสองชั่วโมงต่อมาบดินทร์เอี้ยวหน้ามามองแฟนสาวที่กำลังยุ่งอยู่กับการถอดหมวกกันน็อก จนเขาต้องหันมาถอดให้เธอ แป้งปั้นยิ้มจนตาหยีเป็นการขอบคุณแล้วก้าวลงจากรถ"เย็นนี้ไปนั่งกินหมูย่างที่บ้านไหม มีเรื่องจะพูดกับเพื่อนด้วย""ให้แป้งไปด้วยเหรอคะ""อืม อยากให้ไปด้วย""เพื่