บทที่ 55 ท้าชน

บทที่ 55 ท้าชน

ณดลกระตุกยิ้มมุมปากแล้วผลักศีรษะน้องสาว

"แต่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน กล้าทำแบบนี้กับฉันเลยนะ" เขาทิ้งท้ายด้วยประโยคที่ทำเอาคนฟังนิ่งงันไปด้วยความอยากรู้มากๆ ณิชารีบวิ่งตามหลังพี่ชายไปเพราะอยากรู้ว่าแป้งปั้นทำอะไรกับณดลกันแน่ แต่ผู้เป็นพี่ก็ไม่ปริปากบอก

"ขอให้เจอตีนสมใจเถอะไอ้พี่บ้า!"

"หึหึ..ถ้าเจอตีนแล้วได้แป้งปั้นมายืนข้างๆ มันก็คงจะคุ้มไม่น้อย"

"เลิกเพ้อเจ้อได้แล้วนะ"

"เออ เลิกก็ได้วะ เลิกเป็นพี่เธออะ" สองพี่น้องหยอกล้อกันไปมา แม้ณดลจะสร้างแต่ปัญหา มีเรื่องชกต่อยกับคนอื่นบ่อยๆ แต่เขาก็รักณิชามากๆ เพราะทั้งสองมีเพียงพ่อที่ดูแลมาตั้งแต่เล็กๆ หลังจากที่พ่อกับแม่แยกทางกันไป

วันต่อมา

แป้งปั้นย่องมาด้านหลังบดินทร์ เธอส่งสายตาเป็นคำสั่งให้ทุกคนเงียบพร้อมกับยกมือขึ้นมาปิดตาชายหนุ่มไว้

"ให้ทาย ใคร"

"ต้องให้ทายอีกเหรอว่าใคร" ฝ่ามือหนาจับมือเรียวเล็กแสนคุ้นเคยไว้แน่น ก่อนจะสูดดมกลิ่นหอมจากตัวแป้งปั้นแล้วเอ่ยตอบ "เด็กน้อยที่ไหนมาเล่นซน มันน่าจับขึงพืดจริงๆ" คำพูดติดสิบแปดบวกพานทำให้เพื่อนๆ สำลักน้ำกันหมด

"โธ่ พอๆ เลิกๆ ไม่ดงไม่แดกต่อแล้วเนี่ย" โอโซนวางแก้วกาแฟลงแล้วสะบัดหน้ามามองบดิน