รับงานแคว้นหาน

       หนึ่งสัปดาห์หลังจากชิวเพ่ยเพ่ยไปเยี่ยมท่านตาท่านยาย  เฟยหยุนที่เริ่มทำใจได้แล้วกับการไม่ได้นอนกอดภรรยา  เขากลับมาทำงานอย่างคร่ำเคร่งดังเช่นเดิมแล้ว

       ชิวเพ่ยเพ่ยเพิ่งได้รับงานจากแคว้นหานเช่นกัน  นางตั้งใจจะไปดูสาขานั้นพร้อมรับงานให้สมาชิกในสาขาดูเป็นขวัญตา  นางไม่ได้แสดงบารมีมานานตั้งแต่แต่งงาน  ครั้งนี้ไหน ๆ ได้ออกมาเที่ยวเล่น  ชิวเพ่ยเพ่ยจึงอยากจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อย

       จากตำหนักเมฆาดับในแคว้นหนาน ชิวเพ่ยเพ่ยใช้เวลาเดินทาง 10 วัน กว่าจะไปถึงสาขาหนึ่งในแคว้นหาน  ดีที่งานครั้งนี้เป็นการปราบโจรบนภูเขา  ราชสำนักแคว้นหานเคยส่งคนมาปราบโจรเหล่านี้หลายครั้ง  แต่ทุกครั้งล้วนล้มเหลวไม่เป็นท่า  ฮ่องเต้รู้สึกสงสัยว่าโจรอะไรทำไมจึงร้ายกาจได้ขนาดนี้  เขาจึงนำเงินส่วนพระองค์สั่งให้ขันทีคนสนิทไปว่าจ้างตำหนักเมฆาดับของสาขาแคว้นหาน  จากนั้นข่าวของงานนี้ถูกส่งตามสาขาต่าง ๆ จนไปถึงสาขาใหญ่ที่แคว้นหนานนั่นแล

       ชิวเพ่ยเพ่ยให้คนหาข่าวทั้งหมดของกลุ่มโจรให้นางก่อนหน้าที่นางจะเดินทางไปถึงตำหนักเมฆาดับสาขาชายแดนแคว้นหาน  นางยังคงปลอมตัวเป็นหนุ่มน้อยหน้ามนคนหน้าหล่อเช่นเคย

       ชิวเพ่ยเพ่ยลงจากหลังม้าแล้วมัดไว้หน้าร้านแลกเงินที่เป็นที่ตั้งของสาขาชายแดนนี้  นางส่งป้ายหยกให้คนดูแลร้าน ก่อนจะตามเขาไปที่หลังร้าน  คนดูแลร้านถึงกับมือสั่นเทาเมื่อจับป้ายหยกของเจ้าตำหนักหนุ่มตรงหน้า  เขาเป็นเพียงสมาชิกปลายแถว จึงไม่รู้ว่าชิวเพ่ยเพ่ยเป็นผู้หญิง  เพียงแต่เขาได้ยินข่าวลือว่าเจ้าตำหนักคนใหม่โหดร้ายนักหนา  ฆ่าอย่างไม่กะพริบตา  เขาจึงได้หวาดกลัวจนตัวสั่นอย่างที่เป็นอยู่

       ชิวเพ่ยเพ่ยนั่งรอหัวหน้าสาขาชายแดนไม่นาน  ชายผู้เป็นหัวหน้าสาขาอายุยังไม่มากนัก  เขาดูจะอายุมากกว่านางเพียง 5-6 ปี  นับว่าเป็นคนที่มีความสามารถมากถ้าเทียบกับหัวหน้าสาขาอื่นที่แก่กว่าเขามาก  นางรีบขอข้อมูลที่ต้องการจากเขา

       หัวหน้าสาขาบอกข่าวทั้งหมดของค่ายโจรที่พวกเขารวบรวมมาได้ ปรากฎว่าโจรพวกนี้มีเจ้านายเป็นขุนนางใหญ่ในเมืองหลวงจริง ๆ ถึงว่าทำไมฮ่องเต้ส่งทหารมาปราบปรามจึงได้พ่ายแพ้เสียทุกครา  คงเพราะขุนนางชั่วส่งข่าวให้โจรวางกับดักรอเป็นแน่  ชิวเพ่ยเพ่ยยังสอบถามความต้องการของลูกค้าว่าเขาต้องการสิ่งใดเพิ่มเติมนอกจากการทำลายค่ายโจรนี้อีกหรือไม่  เพราะที่นางรับรู้ภารกิจนี้มีแค่ทำลายค่ายเท่านั้น

       หัวหน้าสาขาแจ้งว่าลูกค้าอยากได้หลักฐานการร่วมมือของหัวหน้าโจรกับขุนนางด้วย  เพื่อส่งให้พวกเขาจัดการถอนรากถอนโคนจนสิ้นไปจากแคว้นหาน  ชิวเพ่ยเพ่ยพยักหน้าอย่างเข้าใจ  นางส่งตั๋วแลกเงินให้เขาหนึ่งหมื่นตำลึงเหมือนที่เคยให้กับหัวหน้าสาขาแคว้นเยี่ย  นางสั่งให้เขาเตรียมอาหาร ห้องสะอาด น้ำร้อนพร้อมเสื้อผ้าชุดใหม่ให้นาง คืนนี้หลังพักผ่อน นางจะออกปฏิบัติงานทันที

       หัวหน้าสาขารับคำสั่งอย่างแข็งขัน  เขาได้รับข่าวจากหัวหน้าสาขาอื่น ๆ เช่นกันว่าเจ้าตำหนักคนนี้ใจดีกับพวกเขามาก  นางมักจะมอบตั๋วเงินหนึ่งหมื่นตำลึงเพียงแค่ให้พวกเขาทำงานเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้  ทำให้พวกเขากินดีอยู่ดีขึ้นอักโข  จนสาขาต่าง ๆ อยากให้เจ้าตำหนักคนใหม่ไปหาพวกเขาด้วยเสียจริง  จนใจที่่ยังไม่มีภารกิจใดที่น่าสนใจพอให้นางไปเสียที  พวกเขาจึงได้แต่อิจฉาสาขาที่ได้รับใช้เจ้าตำหนัก

       ชิวเพ่ยเพ่ยหลังอิ่มท้องและอาบน้ำเตรียมพักผ่อน  นางนั่งคิดว่าที่ค่ายโจรจะมีสมบัติบ้างไหมหนอ  หากพวกนั้นมีเจ้านายเป็นขุนนางในเมืองหลวง พวกมันก็คงไม่เก็บสิ่งใดไว้ที่ค่ายโจรมากมายเป็นแน่  แต่คนอย่างนางยังต้องค้นหาก่อนอยู่ดี  ไม่เช่นนั้นคืนนี้นางคงเหนื่อยฟรีเสียแล้ว  ถึงแม้ค่าจ้างครั้งนี้จะมากถึงห้าแสนตำลึง  แต่สำหรับชิวเพ่ยเพ่ย เงินแค่นี้ยังไม่พอนางยาไส้และเลี้ยงดูคนทั้งห้าแคว้นหรอกหนา  ดังนั้น ที่ใดพอจะมีเงินทองของมีค่า ชิวเพ่ยเพ่ยตัวน้อยต้องหามาเพิ่มพูนอีกน่ะซี