ทำลายค่ายโจร

       กลางดึกคืนนั้น  ชิวเพ่ยเพ่ยล้างหน้าล้างตาเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดดำพร้อมเสื้อคลุมเจ้าตำหนักสุดเท่ของนาง  กลางลานบ้านหลังร้าน สมาชิกทั้ง 50 คนของตำหนักเมฆาดับสาขาชายแดนแคว้นหาน ยืนรออย่างเป็นระเบียบ  พวกเขาทราบข่าวจากสาขาแคว้นเยี่ยว่าได้รับทรัพย์สินไม่น้อยจากที่เจ้าตำหนักไปจัดการงานคราก่อน  ดังนั้นหัวหน้าสาขาจึงพาเหล่าลูกน้องรอรับทรัพย์เช่นเดียวกัน

       ชิวเพ่ยเพ่ยเห็นคนทั้งหมดก็ได้แต่ถอนหายใจยาว  นางไม่รู้ว่าจะได้อะไรติดมือมาบ้างน่ะสิ  แต่ในเมื่อพวกเขาอยากไปวิ่งเล่น นางก็จะตามใจพวกเขาก็แล้วกัน

       ชิวเพ่ยเพ่ยส่งสัญญาณให้พวกเขาตามนางให้ทัน นางดูแผนที่บนภูเขาจนจดจำได้แล้ว  และเรื่องค่ายคูประตูกลนางเก่งกาจไม่เป็นสองรองใครในใต้หล้า  แค่ค่ายกลกระจอก ๆ ของค่ายโจรจะสามารถขวางทางนางได้อย่างไรกัน

       ด้วยคนจำนวนมากแถมยังฝีมือเปรียบไม่ได้กับองครักษ์เงาของนาง ชิวเพ่ยเพ่ยจึงเดินทางอย่างช้า ๆ ด้วยกลัวว่าพวกเขาจะตามไม่ทัน  ชิวเพ่ยเพ่ยทำลายกับดักหลายแห่งบนภูเขาไปตลอดทาง  กระทั่งไปถึงหน้าค่ายโจรในเวลาหนึ่งชั่วยาม  ที่นางช้าเพราะต้องรอพวกเขาหรอกหนา  หากนางมาคนเดียว ป่านนี้ค่ายโจรคงถูกเผาวอดไปแล้ว

       ชิวเพ่ยเพ่ยให้ทุกคนรอคำสั่งที่ด้านนอกค่ายริมชายป่า  นางกับองครักษ์เงาไปวางยาพิษในค่ายไม่นานจะกลับมา  ก็นะ การฆ่าคนก็เหมือนการละเล่นสำหรับนาง  แถมยาพิษนางที่พัฒนามาล้วนแต่ร้ายแรงยิ่งนัก  ในเมื่อลูกค้าต้องการทำลายค่าย นางก็จะไม่ให้ใครเหลือรอดไปส่งข่าวได้แม้แต่คนเดียว

       องครักษ์เงาผู้รู้งาน กินยาแก้พิษรอเอาไว้ล่วงหน้า  หลังชิวเพ่ยเพ่ยปล่อยปราณพิษไปได้เกือบสองเค่อ  พวกเขาสามคนก็ตระเวนหาที่เก็บสมบัติเป็นอันดับแรก  เหล่าโจรที่นอนตายอย่างไม่ทราบสาเหตุล้วนแต่ต้องไปถามในนรกว่าพวกเขาตายได้ยังไง ทั้งที่นอนหลับบนเตียงอยู่ดี ๆ ด้านอู๋ฉางไป๋หลงที่มารับวิญญาณได้แต่เบือนหน้าหนีไม่ตอบคำ  พวกเขาจะตอบอย่างไรได้เล่า  ในเมื่อแม่นางน้อยผู้นั้นเล่นปล่อยพิษไม่ให้รู้เนื้อรู้ตัวแบบนี้  พวกเขาแสนจะชินชาเวลามาเก็บวิญญาณที่แม่นางน้อยฆ่า  แต่ละครั้งนางส่งวิญญาณมาให้พวกเขาเป็นกอบเป็นกำ  และวิญญาณพวกนั้นล้วนแต่ก่อกรรมทำเข็ญกันมาไม่น้อย  พวกเขาจึงเต็มใจทำงานนี้มาตลอด  ใครเล่าจะไม่ชอบเก็บวิญญาณชั่วร้ายแล้วได้รับการเลื่อนขั้นเลื่อนเงินเดือนกัน

       ชิวเพ่ยเพ่ยพบห้องลับที่มีค่ายกลง่อย ๆ วางอยู่  แถมมีคนเฝ้าประตูนอนตายอีกสองศพตรงหน้า  นางอัดฝ่ามือพลังปราณจนประตูแตกกระจายเป็นเสี่ยง ๆ  ด้านในยังมีทรัพย์สินเงินทองกองอยู่มากกว่าครึ่งห้อง  ชิวเพ่ยเพ่ยนับว่ามาไม่เสียเที่ยวแล้ว  สงสัยพวกมันจะยังไม่ได้ส่งสมบัติเหล่านี้กลับเมืองหลวงกระมัง  ไม่อย่างนั้นนางคงไม่ได้รับค่าเหนื่อยเพิ่มแบบนี้

       ชิวเพ่ยเพ่ยสั่งองครักษ์คนหนึ่งไปเรียกคนในสาขามาจัดการของในคลัง  ส่วนกลิ่นพิษทั้งหมดนางดูดกลับเข้าร่างไปก่อนหน้าแล้ว หลังจากตรวจสอบว่าไม่เหลือใครที่มีลมหายใจอยู่ในค่ายโจร  ก็นะ พิษดี ๆ ของนางจะปล่อยให้เสียเปล่าได้อย่างไรเล่า  นี่เป็นพิษตัวล่าสุดของล่าสุดที่นางปรุงมาเลยหนา  ร้ายกาจอย่าบอกใครเชียว แค่สัมผัสนิดเดียวเป็นต้องไปเฝ้าพญามัจจุราชแล้ว ฮิฮิ

       ชิวเพ่ยเพ่ยพาองครักษ์อีกคนไปค้นหาหลักฐานที่เรือนหัวหน้าโจร  เดาได้ไม่ยากว่าเป็นหลังไหน มันต้องเป็นหลังใหญ่ที่สุดอยู่แล้ว ชิมิ? ใช้เวลาเพียงหนึ่งเค่อ ชิวเพ่ยเพ่ยก็พบห้องลับใต้เตียง  นางถีบเตียงที่มีศพหัวหน้าโจรขวางทางเข้าอยู่ออกไป  จากนั้นเปิดกลไกข้างผนังแล้วเข้าไปก่อน  องครักษ์ผู้รู้งานของนางจุดตะเกียงรอนานแล้ว เขาเดินตามหลังคุณหนูเข้าไปในห้องจนพบกับชั้นวางหนังสือมากมายรอบผนังห้องลับ  ชิวเพ่ยเพ่ยสุ่มหยิบมาหนึ่งเล่ม  นางเปิดดูก็เห็นรายงานการทำชั่วของพวกโจรที่มีวันเวลาบอกเอาไว้ชัดเจน  นี่แสดงว่าคนเหล่านี้ทำชั่วมานับหลายสิบปีแล้ว ไม่อย่างนั้นคงไม่มีหนังสือมากมายจนแทบล้นห้องแบบนี้

       ชิวเพ่ยเพ่ยส่งสัญญาณให้องครักษ์รวบรวมหลักฐานทั้งหมดลงหีบเพื่อรอส่งให้ลูกค้าที่เมืองหลวงในภายหลัง  นางออกไปตามคนมาช่วยเขาอีกห้าคน  ไหนจะต้องหาหีบเปล่ามาใส่หนังสือพวกนี้อีก เฮ้อ งานยิบย่อยพวกนี้น่าเบื่อเสียจริง ๆ

       ชิวเพ่ยเพ่ยจัดการงานในค่ายโจรกว่าจะเสร็จสิ้นพร้อมขนย้ายก็เกือบรุ่งสาง  ดีที่ขากลับทางลงเขาไม่ลำบากเท่าขาขึ้น  พวกเขาใช้เวลาไม่ถึงหนึ่งชั่วยามก็กลับถึงสาขา  นางสั่งงานต่าง ๆ ให้หัวหน้าสาขาอีกครั้งก่อนเข้านอนเอาแรง  นางยังต้องกลับไปแคว้นหานอีก  ไม่รู้ป่านนี้สามีจะบ่นนางหรือไม่  ก็นางเล่นออกจากบ้านมาเกือบเดือนแล้วนะสิ เฮ้อ มีผัวเป็นตัวตนช่างแสนลำบาก