เจ้าเล่ห์

       ชิวเพ่ยเพ่ยใช้เวลาอีก 10 วันกว่าจะเดินทางกลับถึงตำหนักเมฆาดับแคว้นหาน  นางรีบสะสางงานอย่างเร็วรี่แล้วปรี่ขึ้นหลังม้าภายในเวลาสามวัน  นางออกจากบ้านสามีมาได้เดือนครึ่งแล้ว  ป่านนี้สามีสุดหล่อจะไม่แอบหนีไปกระดี๊กระด๊ากับสาว ๆ อย่างที่ท่านแม่เคยบอกเอาไว้หรือไม่หนอ

       ไม่ใช่ว่านางไม่กังวล  แต่นางมีงานล้นมือจริง ๆ นี่นา  ชิวเพ่ยเพ่ยยังแวะซื้อของฝากมากมายจนเต็มหลังม้า  อย่างน้อยจะได้อ้างว่ามัวแต่ดูแลงานให้ท่านตาท่านยายจึงได้กลับมาช้าขนาดนี้

       ชิวเพ่ยเพ่ยกลับถึงจวนแม่ทัพก่อนเวลาอาหารเย็นพอดี  นางรีบส่งม้าให้บ่าวในเรือนเอาไปเก็บ  พร้อมจัดเสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่จากการขี่ม้าเร็วมาก่อนหน้าให้ดูดีเสียหน่อย  นางหอบห่อของฝากเต็มสองมือเข้าไปในเรือนใหญ่

       แม่ทัพใหญ่กับฮูหยินได้ยินพ่อบ้านมารายงานว่าลูกสะใภ้กลับมาแล้ว พวกเขาจึงมานั่งรอที่ห้องโถงรับแขก  ชิวเพ่ยเพ่ยอวดของฝากให้สองสามีภรรยาดูในทันใด  ผู้ใหญ่สองคนเห็นลูกสะใภ้ออดอ้อนเข้าหน่อยก็ลืมเรื่องที่จะตักเตือนไปเสียหมด  ใครเล่าจะหักใจต่อว่านางได้ลงคอ ไหน ๆ นางก็กลับมาแล้ว  พวกเขาจึงปล่อยผ่านไปเสีย

       เฟยหยุนที่กลับมาช้าเนื่องจากงานที่เขาตะบี้ตะบันทำฆ่าเวลารอภรรยาสุดที่รัก  ทุกวันเขาจะกลับช้าเพราะว่ากลับมาก็ไม่เจอนาง  แต่วันนี้พอเดินเข้าเรือนก็ได้ยินเสียงเหมือนคนอยู่ในห้อง  เขารีบเปิดประตูเรือนแล้ววิ่งเข้าไปทันที  พอเห็นหน้าภรรยาที่ไม่ได้เจอมาเดือนกว่า  เฟยหยุนพุ่งตัวเข้าไปกอดรัดนางแน่นอย่างแสนคิดถึง  ชิวเพ่ยเพ่ยตกใจที่สามีนางจู่ ๆ ก็พุ่งเข้ามากอดรัดฟัดนางจนแทบหายใจไม่ออก

       เฟยหยุนที่นึกได้ว่ากอดภรรยารักแรงเกินไปหน่อยจึงได้คลายอ้อมกอดออกมา  เขาทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้แล้วตัดพ้อต่อว่าภรรยาว่าไม่รักไม่คิดถึงเขาเลย  ปล่อยเขานอนเหงาเปล่าเปลี่ยวเดียวดายเสียนาน  ตอนนี้เขาเหมือนซากศพเดินได้เพราะขาดภรรยาข้างกายนั่นแล

       ชิวเพ่ยเพ่ยมองสภาพสามีที่เคยหล่อเหลา  แต่บัดนี้กลับมีหนวดเคราเฟิ้ม  เสื้อผ้าก็ดูยับยู่ยี่ ไม่มีราศรีของสามีสุดหล่อของนางเลย  และถ้านางมองไม่ผิด  สามีนางน้ำหนักลดลงไปมากเพียงแค่เดือนกว่า ๆ  ชิวเพ่ยเพ่ยรู้สึกผิดมากจนรีบสั่งคนให้เอาอาหารมาให้สามีนาง  ไม่ได้ ๆ นางต้องรีบทำคะแนนกลับมาก่อนที่สามีสุดหล่อจะแอบมีบ้านเล็กบ้านน้อย  ท่านแม่เตือนนางว่าอย่าปล่อยให้เขามีโอกาสรู้สึกไม่ดีกับนางเชียวหนา  เพราะมันจะเป็นจุดเริ่มต้นของความห่างเหินระหว่างสามีภรรยา เพ่ยเพ่ยจำได้ขึ้นใจ คำสอนท่านแม่คนงามล้วนแต่ถูกต้อง  ดังนั้นนางต้องรีบดูแลเขาให้ดีเสียแล้ว

       และคืนนั้น ชิวเพ่ยเพ่ยก็ปรนนิบัติเฟยหยุนจนขึ้นสวรรค์สมการรอคอยไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง  กระทั่งเขาต้องขอร้องภรรยาผู้แข็งแกร่งกว่านางจะหยุดได้  โอ้ววว ภรรยาจ๋า  เจ้าเอาเรี่ยวแรงมากมายมาจากไหนกั๊นนน

       ด้วยการปรนเปรอของภรรยา เฟยหยุนใช้เวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ก็กลับมาหล่อเหลาเป็นผู้เป็นคนเช่นเดิม  ชิวเพ่ยเพ่ยที่ทำภารกิจดูแลสามีสำเร็จได้แต่กระหยิ่มยิ้มย่องกับความสามารถของตน  โดยที่ไม่รู้เลยว่า นี่เป็นกลลวงของเฟยหยุนที่อยากให้ภรรยาเอาอกเอาใจทั้งนั้น  เขาสั่งทุกคนในบ้านห้ามเผลอนินทาจนนางรู้เข้าเด็ดขาด  ไม่อย่างนั้นเขาตายแน่

       บรรดาบ่าวในบ้านเข้าใจในอาการกลัวภรรยาของคุณชายตั้งแต่วันแต่งงาน  พวกเขาเองยังอยากมีงานดี ๆ เงินดี ๆ อยู่หนา ใครเล่าจะกล้าปริปากให้เสียเรื่อง  อีกอย่างมันเรื่องผัวเมีย พวกเขาจะไม่ยุ่ง!

       ชิวเพ่ยเพ่ยผู้ไร้เดียงสา  ยังคงดูแลสามีและครอบครัวอย่างดี  นางยังให้คนไปเรียกช่างตัดเสื้อประจำของตำหนักเมฆาดับมาวัดตัวตัดชุดใหม่ให้คนทั้งครอบครัวเอาไว้ใช้ด้วย  แน่นอนว่าค่าใช้จ่ายทั้งหมดนางรับผิดชอบเอง  นางเห็นว่าพวกเขามักใส่ชุดผ้าไหมสลับไปมาแต่ตัวเดิม ๆ ถึงจะไม่ได้เก่ามากแต่นางยังอยากรักษาภาพลักษณ์ของจวนแม่ทัพที่ยิ่งใหญ่  จึงยอมตัดใจลงทุนครั้งนี้เพื่อพวกเขา