ปล่อยนางพักผ่อน

       เฟยหยุนช่วงนี้ถึงจะมีงานมาก  แต่เขายังคงเจียดเวลามาดูแลภรรยารักอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง  ส่วนกิจกรรมตามตำราของภรรยา เขาขอให้นางงดเว้นจนกว่าจะคลอด  ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดของเขาคือนางกับลูกในท้อง  เรื่องความสุขเล็ก ๆ น้อย ๆ เขาสามารถปล่อยวางได้

       ชิวเพ่ยเพ่ยยังถามสามีย้ำแล้วย้ำอีกว่าเขาแน่ใจหรือ เฟยหยุนจึงให้ความมั่นใจกับภรรยาว่าเขาทนได้ เขาอยากให้นางพักผ่อนมากกว่า  และทุกวันเขายังกลับมานอนกอดนางด้วยนี่นา  เหตุใดภรรยาตัวน้อยจึงหวาดระแวงเสียขนาดนี้

       ความจริงชิวเพ่ยเพ่ยเชื่อใจสามีนางอยู่แล้ว  เพียงแต่ท่านแม่คนงามมักมาเป่าหูนางเรื่อยนี่สิ หึ ท่านแม่นะท่านแม่ สามีข้าน่ะหรือจะกล้า!

       ท่านตาผู้แสนดีนำช่างฝีมือมาจัดการเรือนเก่าที่ผุพังออกไป หลังจากตกลงเรื่องรูปแบบการปรับปรุงจวนใหม่กันแล้ว  สำหรับจวนเก่าหลังที่ชิวเพ่ยเพ่ยอยู่ตอนนี้  พวกเขารอให้เรือนใหม่สร้างเสร็จเสียก่อนค่อยย้ายเข้าไปแล้วค่อยปรับปรุงเรือนนี้ใหม่

       ส่วนเรือนของท่านพ่อท่านแม่สามีนาง  ท่านตาก็รอให้จวนรับรองที่กำลังปรับปรุงเสร็จก่อน จึงจะปรับปรุงเรือนใหญ่  ช่างวางแผนงานมาเป็นอย่างดี เขาประมาณการก่อสร้างและปรับปรุงจวนโหวทั้งหลังเอาไว้ไม่น่าเกินครึ่งปีจึงจะแล้วเสร็จทั้งหมด  เพราะรายละเอียดของสองผู้เฒ่าไม่น้อยเลยทีเดียว  พวกเขาทำอย่างกับจะสร้างวังเสียอย่างนั้น  ไหนจะน้ำตกจำลอง  สระบัว  ศาลากลางสระบัวอีก  แทบจะพูดได้ว่า หากการปรับปรุงทั้งหมดแล้วเสร็จ  พวกเขาจะเหมือนกับได้อยู่จวนใหม่กันเลยเชียวล่ะ

       ชิวเพ่ยเพ่ยที่ตั้งท้องเข้าเดือนที่สี่แล้ว  หน้าท้องของนางป่องขึ้นมาไม่มากนัก  อาจเพราะเป็นท้องแรกด้วยกระมัง  อาการของนางดีกว่าคนท้องคนอื่นไม่น้อย  นางสามารถทานอาหารได้อย่างปกติสุข  ยกเว้นเรื่องของหวานที่ทานไม่ได้เลย  แต่เรื่องของเปรี้ยวของดองนี่นางต้องได้กินหลังอาหารทุกมื้อแทน  ด้วยอาการทั้งหมดของลูกสะใภ้  เฟยโหวฮูหยินจึงคิดว่าหลานคนแรกน่าจะเป็นหลานชายแน่ ๆ พวกเขาได้แต่ลุ้นกันในใจแต่ไม่กล้าพูดออกมา  รอจนกว่าจะคลอดก็คงจะรู้กัน

       ชิวเพ่ยเพ่ยจึงได้พักผ่อนอย่างสบายอุรา  หากนางอยากกินอะไรหรือไปเดินเล่น  ก็จะมีคนของท่านยายทั้งสี่คอยประกบตลอด  นี่เป็นคำสั่งของท่านยายนาง  ว่าให้ดูแลหลานสาวสุดที่รักให้ดี

       เรื่องงานการในตำหนักเมฆาดับ พอท่านตากับท่านยายกลับมา นางก็ไม่ต้องทำอันใด  พวกท่านเป็นห่วงเหลนในท้องของนาง จึงรับงานกลับไปดูแลแทนนางจนกว่าจะคลอด  ส่วนงานที่ท่านแม่คนงามช่วยทำอยู่  ท่านตาท่านยายไม่ยอมรับกลับมาดูแล  พวกเขาคงอยากกลั่นแกล้งบุตรสาวจอมขี้เกียจเป็นแน่จึงได้ทำเช่นนี้

       เข้าเดือนที่ห้าของการตั้งท้อง  ชิวเพ่ยเพ่ยชักขี้เกียจมากยิ่งขึ้น  อาจด้วยเจ้าตัวเล็กในท้องที่ชอบเตะนางกลางดึกกระมัง  นางรู้สึกได้ว่าลูกชอบตื่นมากลางดึกตลอด  จนอดคิดไม่ได้ว่าลูกในท้องของนางเคยชินตอนนางฆ่าคนยามดึกหรือไม่หนอ  ก็ตอนนางท้อง นางไม่รู้ตัวเลยนี่นา  นางยังทำภารกิจลับนี้จนกว่าจะรู้ว่าท้อง ลูกนางก็อายุสองเดือนแล้ว  ทำให้นางชอบนอนกลางวันตลอดนั่นแล

       เฟยหยุนเองก็เคยบอกเหล่าผู้อาวุโสไว้แล้วว่า  ชิวเพ่ยเพ่ยมักตื่นกลางดึกเพราะลูกเตะ  เขายังสัมผัสท้องกลม ๆ ของนางจนรับรู้ว่าลูกเตะนางจริง ๆ คราแรกที่รับรู้ เขาดีใจจนเนื้อเต้น  ลูกเขาคนนี้แข็งแรงดีจริง ๆ แต่เขายังคอยปลอบโยนลูกน้อยไม่ให้ทำร้ายภรรยารัก  แลดูแล้วลูกก็ท่าทางเชื่อฟังดี  เวลาเฟยหยุนพูด ลูกเขาจะนิ่งไปอยู่บ่อย ๆ จนชิวเพ่ยเพ่ยต้องปล่อยสามีปราบปรามลูกในท้องแทนนางที่ง่วงนอนแทบทุกคืน

       เหล่าผู้อาวุโสที่รู้อาการยามดึกของชิวเพ่ยเพ่ย  พวกเขาก็ลดเวลาการเยี่ยมลง  รอนางคลอดก่อนค่อยมากันบ่อย ๆ ก็แล้วกัน ถึงอย่างไรก็อีกไม่กี่เดือนเองนี่นะ  พวกเขารอด๊ายยย

       ท่านแม่คนงามที่ถูกกลั่นแกล้งให้ทำงานแทนบุตรสาว  นางอาละวาดได้ไม่กี่วัน  พอได้รับการปลอบโยนจากสามีสุดที่รักติดกันหลายวัน  นางก็กลับกลายเป็นท่านแม่ที่ดีอย่างกับหน้ามือเป็นหลังมือ ชิวเพ่ยเพ่ยอดหมั่นไส้ท่านแม่คนงามของนางไม่ได้  ตั้งแต่เด็กจนโต  ท่านแม่นางเป็นต้องออดอ้อนท่านพ่อเสียตลอดเวลา  ท่านพ่อนางก็แสนดีที่ไม่เคยรับรู้เล่ห์เพทุบายของท่านแม่เลยสักครั้ง  ทั้งที่ท่านพ่อของนางเก่งกาจเรื่องงานอย่างกับอะไรดี  แต่กับทีเรื่องภรรยาเขากลับตามไม่เคยทัน เฮ้อ เพ่ยเพ่ยเพลียจิต!