"ออฟ ออฟใส่อะไรลงไปในเครื่องดื่ม " เธอพูดพร้อมที่จะพยุงตัวขึ้นอย่างอ่อนแรง และ ร้อนรุ่ม
"มาฟ้า เราช่วยนะ " เค้าพยายามพยุงตัวเธอขึ้นห้องพร้อมทั้งวางเงินไว้ให้สำหรับค่าอาหาร เค้าพยุงเธอไปที่หน้าลิฟต์ ตอนนี้สติเธอเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว มือเธอเริ่มที่จะเกาะแขนเค้า พยายามลูบไปบริเวณหน้าอกของเค้าอย่างคนหื่นกระหาย
"ช่วยด้วย ช่วยด้วยไม่ไหว " เสียงของเธอแหบพร่า ตอนนี้เธอไม่สนใจอะไรแล้วเธอเพียงต้องการ ต้องการใครสักคนมาช่วยดับร้อน
"เออ กูกำลังจะถึงห้องล่ะ รอลิฟต์อยู่ พร้อมเลยไหมทางนั้น" ชายหนุ่มยกหูโทรศัพท์ขึ้นมา เพื่อส่งสัญญาณให้อีกฝั่งรับทราบว่าเค้ากำลังใกล้ถึงที่หมาย
"ช่วยด้วย ช่วยด้วยไม่ไหว " มือเธอเริ่มอยู่ไม่สุข "อื้ออ อื้ออ "
"ใกล้ถึงแล้ว ลิฟต์มาแล้วใจเย็น ๆ นะ " เค้าจับมือเธออย่างใจเย็น อย่างไงก็ได้ ไม่มีอะไรต้องรีบร้อน เค้าพยุงเธอเดินเข้าลิฟต์ กำลังจะกดชั้นตามที่นัดหมายกับเพื่อนของเค้าไว้
พลักก ~~~~~ เสียงกระชาก ทำให้ลิฟต์ปิดไม่ได้
"ปล่อย ผู้หญิง!" ชายชุดดำหน้าตาเอาเรื่อง กระชากแขนฟ้าออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่ม
"เฮ้ยย มึงจะมายุ่งอะไรกับเมียกู " เค้ายังพูดไม่ขาดคำ มีชายชุดดำ เดินเสริมเข้ามาในลิฟต์อีก 2 คน
"มึงแน่ใจนะ ว่านี้เมียมึง " ชายชุดดำพูดด้วยน้ำเสียงเข้ม พร้อมจ้องหน้าอย่างเอาเรื่อง
"มึงจะเอาไง มึงต้องการอะไร ปล่อยผู้หญิงมาให้กู " เค้าพูดด้วยน้ำเสียงเลิ่กลัก กลัวก็กลัวเพราะชายชุดดำทั้ง 3 คนอย่างกับมาเฟีย ใครจะไปกล้าเอาตัวเข้าไปเสี่ยงว่ะ
ชายชุดดำไม่พูดเยอะ เค้าอุ้มผู้หญิงออกไปจากลิฟต์ "นายสั่งให้จัดการ แค่สั่งสอนก็พอ" เค้าพูดสั่งการชายชุดดำอีก 2 คน พร้อมอุ้มผู้หญิงที่ร้องครวญครางออกมาจากตรงนั้น
พลัก ตุ๊บ ๆ "เฮ้ย โอ๊ย ย" เสียงดังมาจากในลิฟต์ เสียงยังคงดังกังวานพร้อมเสียงชายชุดดำทั้ง 2 " นายกูฝากมาสั่งสอน " พร้อมยกขากระทืบชายหนุ่มอย่างไม่มีชิ้นดี
"อื้ออ ไม่ไหวว ช่วยด้วย" เสียงของเธอกระเซ้าจนน่าสงสาร ชายชุดดำอุ้มพาผู้หญิงไปรถที่จอดอยู่หน้าโรงแรมอย่างใจเย็น
"มาแล้วครับนาย " เค้าพาผู้หญิงไปไว้ที่เบาะหลังกับเจ้านายของเค้าที่นั่งรออยู่บนรถอย่างใจเย็น พร้อมปิดประตูเป็นอันเสร็จภารกิจที่เจ้านายของเค้าให้ทำ
"คุณลูคัส ให้พาไปที่ไหนครับ" คนขับรถประจำตำแหน่งเตรียมขับรถออก เพราะเจ้านายของเค้าให้มาจอดรอตรงนี้เกือบ 10 นาทีเพื่อรอผู้หญิงคนนี้
"อื้ออ ไม่ไหวว ช่วยด้วย ร้อน ร้อนไม่ไหว " เธอพูดพร้อมกับพยายามแก้กระดุม
"เฮ้ย ใจเย็น " เค้าพูดพร้อมกับจับมือเธอไม่ให้
"ออกรถได้" ลูคัสสั่งให้ลูกน้องของเค้าพร้อมทั้งจับมือเธอไม่ให้ทำอะไร
สายตาเธอพร่ามัวจนมองไม่ชัดว่าคนตรงหน้าคือใคร
"ช่วยด้วย ร้อน อื้ออ " เธอครวญครางจนน่าสงสาร
เค้าเห็นสาพเธอตอนนั้นจึงอุ้มคนตัวเล็กมานั่งที่ตักพร้อมทั้งกอด จับมือไม่ให้ทำอะไรที่ดูไม่ดี เธอสั่นไปทั้งตัว จนน่าสงสาร
"รีบขับไปที่บ้านก่อน บอกให้แม่บ้านเตรียมน้ำแข็งใส่ที่อ่างไว้ " ใช่เค้าเพียงสงสารเธอ แล้วต้องการช่วยเธอให้รอดพ้นคนไม่ดีเท่านั้น เค้าเพียงคิดว่า ผู้หญิงบนโลกไม่ควรมาเจอเหตุการณ์เลวร้ายแบบนี้ ถึงเค้าจะเป็นทายาทมาเฟียแต่เค้ามีความเป็นคนสูงพอ ที่จะไม่ทำร้ายเพศแม่แน่นอน
"ตั้งสติ " เค้าพูดกับเธอด้วยนะเสียงเข้ม ไม่ได้มองหรือพิจารณารูปร่าง หน้าตาอะไรทั้งนั้นแค่ต้องการให้เธอหยุดดิ้นก่อนที่อารมณ์ของเค้าจะกระเจิงไปมากกว่านี้
บนท้องถนน ที่รถยังติดในเวลานี้
"อื้อ หื้อออ ไม่ไหววว ปล่อยย อือออ ช่วยด้วย" เสียงครางของหญิงสาวด้วยความทรมาน พยายามดิ้นจากการโดนกอดรัดจากเค้า เหงื่อของเธอเริ่มผุดขึ้นอย่างทรมาน เค้ามองสีหน้าเธอมีแต่ความทรมาน เค้าพิจารณาการแต่งตัวของหญิงสาวตรงหน้า เธอสวมชุดเดรสสายเดี่ยวกระโปรงพลิ้วครึ่งเข่า มีเสื้อคลุมบาง ๆ เพื่อปกปิดต้นแขน รองเท้าสวมรัดส้นซึ่งตอนนี้มันเหลือเพียงข้างเดียว ถ้าเค้าไม่ทำอะไรสักอย่างผู้หญิงคนนี้คงช็อกแน่ ๆ
"ทำอะไรครับนาย " ลูกน้องตกใจที่อยู่ดี ๆ เจ้านายของเค้าก็ถอดเสื้อคลุมตัวใหญ่ของตัวเองออก
"ขับรถไป! ไม่ต้องหันมามอง" เค้าใช้น้ำเสียงดุดันกับลูกน้อง ในขณะที่พยายามใช้มือข้างเดียวถอดเสื้อคลุมตัวเอง เพราะอีกมือต้องคอยจับใครบางคนไม่ให้ดิ้นไปมากกว่านี้
เค้าถอดเสื้อออกมาพร้อมกับเอามาปิดส่วนล่างไม่ให้กระโปรงเปิด
"อื้อ หื้อ ๆ ๆ " เธอเริ่มดิ้นอย่างรุนแรง มากขึ้นจนตอนนี้เค้าแทบจะจับเธอไม่ไหว
"เธอบังคับให้ฉันทำแบบนี้เองนะ " เค้ามองเธอด้วยสายตาว่างป่าวไม่ได้คิดอะไร
"ช่วยฉันที " หญิงสาวลืมตาที่พร่ามัว น้ำตานองมองชายหนุ่มตรงหน้าด้วยอารมณ์โหยหา เธอพยายามตั้งสติตลอดด้วยการหลับตา แต่ยิ่งเธอพยายาม มันยิ่งต้องการ ตอนนี้ใครก็ได้ช่วยเธอนี้ เธอทรมานเหมือนจะตาย
เค้าใช้มือข้างหนึ่งโอบเธอกับจับแขนด้วยมือข้างเดียว พร้อมกับก้มไปจูบบดขยี้ริมฝีปากด้วยความอยากช่วยเธอ
"อื้อ อือออ " เธอครางออกมาด้วยความสั่นไหว เค้าเริ่มใช้ริ้นเรียว ๆ สอดเข้าไปสำรวจภายในโพรงปากของเธออย่างใจเย็น
หวานจัง เค้าคิดในใจอย่างคนถูกใจรสชาติที่พึ่งได้สัมผัส
"อื้อ อือออ " ปากเริ่มสำรวจ มือที่ว่างป่าว เริ่มซุกซน เค้าใช้มืออีกข้างมุดไปภายในกระโปรงของเธอพร้อมเกี่ยวเพนตี้ตัวน้อยออก มือของเค้าเริ่มทำงาน
"อื้อ อือออ " เธอครางภายในลำคอ เพราะเค้าจูบปล่อย จูบปล่อยเพื่อให้เธอมีอากาศหายใจ อาการของเธอตอนนี้ทั้งเสียว ทั้งกลัวเธอสัมผัสได้ว่าตอนนี้นิ้วมือของเค้าเข้าไปสำรวจที่โพรงด้านล่างของเธอ
"อือ อื้ออ อ" เธอเริ่มอยู่ไม่สุข เมื่อเค้าใช้นิ้วสอดเข้า สอดออก มันเป็นความรู้สึกที่เธอไม่เคยได้รับมาก่อน "อือออ อื้ออ เสียว วว อ่ะ อ่า " เธอครางออกมาอย่างคนลืมตัว
"อีกแป๊บเดียวเธอจะรู้สึกดีขึ้น " เค้ากระซิบข้างหูเธอในขณะที่มืออีกข้างก็ทำงานไปด้วย
"อ่ะ อ้าา อ้าา " เธอครางพร้อมกระตุกเหมือนถึงที่หมายของเธอ ใช่เค้าทำให้เธอเสร็จแล้ว และตอนนี้นิ้วมือของเค้าก็ชุ่มไปด้วยน้ำรักของเธอ ในขณะที่เธอนอนคาอ้อมกอดของเค้า
"ขอทิชชูหน่อย " ชายหนุ่มชักมือออกจากใต้กระโปรง พร้อมพูดกับลูกน้องด้านหน้ารถ
"คอ ครับ บ " ลูกน้องเค้าเสียงแปลกไป ใช่พวกเค้าตกใจที่เจ้านายของเค้าทำแบบนั้นภายในรถ ปกติเค้านายเค้าไม่ใช่คนที่จะมาทำอะไรประเจิดประเจ้อแบบนี้
ดีที่ไม่โดนตัวแรงเท่าที่เค้าคิดไว้ เค้าคิดในใจพรางมองคนที่อยู่ในอ้อมกอด
"มีอารมณ์ " เค้าพูดขึ้นลอย ๆ
"ได้ครับนาย เดี๋ยวผมจัดหาให้" ลูกน้องของเค้า เข้าใจดีว่าเจ้านายต้องการอะไร เพราะเมื่อช่วงหัวค่ำ พึ่งเทหญิงที่เพื่อนจัดหาให้ไป แล้วตอนนี้ผู้หญิงคนนี้คงทำให้เจ้านายมีอารมณ์อีกครั้ง ใช่และหน้าที่ของพวกเค้าคือ จัดหาเด็กมาระบายอารมณ์ให้เจ้านาย
"เอาคนเดิมไหมครับนาย คนเมื่อช่วงหัวค่ำที่ตอนแรกจะมา "
"ได้ คนนั้นก็ได้"
"แล้วผู้หญิงคนนี้ ให้ผมไปส่งที่ไหนครับนาย "
"ไปที่บ้าน ไปนอนที่ห้องนอนฉัน "
''ครับนาย''
"ตื่นแล้วหรือคะคุณ" เสียงป้าแม่บ้านเอ่ยขึ้นเมือเห็นว่าเธอลืมตา เธอตื่นจากพวัง พร้อมสำรวจร่างกายตัวเอง ใช่! เสื้อผ้าเธอถูกเปลี่ยน"ไม่ต้องตกใจนะคะ ป้าเป็นคนเปลี่ยนให้คุณเอง เมื่อคืนคุยอาการหนักมาก เจ้านายของป้าเลยอุ้มคุณมาแช่ตัว ""แช่ตัวหรือคะ?" เธอสับสนในสิ่งที่ป้าพูด"ใช่ค่ะ คุณน่าจะโดนวางยามา เจ้านายป้าช่วยคุณไว้ " เธอนั่งเรียบเเรียงเหตุการณ์เมื่อคืนเท่าที่จะจำได้ ใช่และเธอจำได้แค่เพียงเธออยู่ในลิฟต์กับออฟเท่านั้น นี้ออฟพยายามจะวางยาเธอเหรอ! "คุณป้าค่ะ หนูขอบคุณมากนะคะ ที่ช่วยดูแลหนู ตอนนี้หนูอยู่ที่ไหนหรือคะ " "หนูอยู่ที่ แถว xxx นะ ""คุณป้าค่ะ หนูฝากขอบคุณเจ้านายของป้าด้วยนะคะ ขอบคณจากใจจริงเลยที่ช่วยหนู " เธอกล่าวขอบคุณจากใจจริงทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเค้าคือใคร "เจ้านายป้าอยู่ที่ไหนหรือคะ เดี๋ยวหนูขออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว หนุอยากไปขอบคุณเค้า""ป้าเตรียมของใช้ กับเสื้อผ้าของคุณไว้แล้วนะ อยู่ในห้องน้ำ เสื้อผ้าคุณใส่ชุดนั้นได้เลย ""ขอบคุณค่ะ คุณป้า " เธอกล่าวขอบคุณพร้อมทั้งเตรียมลุกขึ้นเก็บที่นอน "ไม่ต้อง ๆ เดี๋ยวป้าจัดการเอง คุณทำป้าตกใจนะ ปกติเจ้านายป้าไม่เคยพาผู้หญ
"เสร็จสักทีนะยายฟ้า เก่งมาก" คำพูดของพี่เก่งทำให้เธอตื่นจากภวังค์ เธอเก็บคอมพร้อมเตรียมลุกออกจากห้องประชุม "ฟ้ากลับแผนกก่อนนะพี่" ใช่ตอนนี้เธอกำลังสับสนสิ่งที่เค้าพูดกับเธอเมื่อกี้ บัตรของเธออยู่ที่บ้านเค้า แสดงว่าเค้าคือคนที่ช่วยเธอใช่ไหม? เธอควรไปขอบคุณเค้าไหม หรือว่าหลบหน้า ตอนนี้ใจเธอมันว้าวุ่นไปหมดจนไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง "ฟ้าไปบอกน้อง ๆ ด้วย คืนนี้พี่พาไปฉลอง" พี่เก่งพูดกับฟ้าอย่างดีใจที่นำเสนอโปรเจคกับทีมผู้บริหารจบ "ได้ค่ะ"ณ สถานบันเทิงแห่งหนึ่งใจกลางเมือง"อ้าว ๆ สนุกกันให้เต็มที่นะ ไม่เมาไม่กลับแต่ ๆ พรุ่งนี้ไม่ต้องเข้าออฟฟิศ ทำงานที่บ้านได้ค่า" พี่เก่งพูดกับน้อง ๆ ในทีมร่วม 10 คนพร้อมชูแก้วเครื่องดื่มขึ้นมา "อ้าวหมดแก้ว""เฮ" เสียงน้อง ๆ ในทีมเชียร์กันอย่างสนุกสนาน"ยายฟ้าหมดแก้ว" พี่เก่งพูดพร้อมยกแก้วชนกับเธอ "หมดแก้วค่า" เวลาผ่านไปร่วมชั่วโมง ทีมเธอดื่มเต้นกันอย่างสนุกสนาน"นั่นใช่คุณลูคัสไหม " เธอมองตามนิ้วที่เพื่อนในทีมชี้ เค้าแตกต่างจากเวลางานโดยสิ้นเชิง ตอนนี้เค้าสวมชุดดำทั้งตัวตัดกับผิวผ่องทำให้ดูสง่าเวลาเดินเหมือนนายแบบเดินแบบโชว์ "ควงดาราสาวมาสะด้วย เจ้านา
"ตื่นแล้วเหรอ" เค้าพยุงเธอขึ้นจากโซฟา เธอหันมองรอบ ๆ อย่างมึนงง นี้ไม่ใช่ห้องของเธอ ยังไม่ทันที่เธอจะได้สติร้อยเปอร์เซ็นต์ เสียงของเค้าปลุกเธอจากภวังค์"ไปอาบน้ำสิ ฉันให้คนเตรียมเครื่องใช้ส่วนตัวไว้ให้แล้ว ส่วนเสื้อผ้าใส่ของฉันไปก่อน" เค้าเอ่ยปากขึ้นพร้อมยื่นชุดของเค้าให้เธอ "ค่ะ คือว่าเดี๋ยวฉันเรียกรถกลับคอนโดเองก็ได้" เธอตอบกลับอย่างเกรงใจ"เธอรู้หรอว่าตอนนี้เราอยู่ที่ไหน อย่าดื้อได้ไหม ฉันเหนื่อย" เค้าพูดดุเธอเบา ๆ ไม่ได้จริงจังอะไร "ด่ะ ได้ค่ะ " เธอตอบกลับอย่างว่าง่ายเพื่อไม่ให้เร้าอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ เธอใช้เวลาร่วม 30 นาทีในการอาบน้ำสระผมโดยที่เธอไม่ได้มีความคิดอะไรในหัว เพียงแค่ต้องการพักผ่อนเท่านั้นเพราะคืนนี้เธอเจอเรื่องร้าย ๆ มามากพอแล้ว เมื่อเธอแต่งตัวเสร็จออกมาจากห้องน้ำก็ไม่เห็นร่างคนตัวสูงเมื่อกี้ แต่เสียงได้ยินเสียงอาบน้ำมาจากอีกห้องหนึ่ง เธอไม่ได้อยากรู้ อยากเห็นอะไรมากนัก ทำเพียงแต่ได้นั่งรอที่โซฟา เมื่อไม่ได้ยินเสียงน้ำ เธอก็เข้าใจว่าคนตัวสูงคงอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอเอนลงนอนบนโซฟาเพราะตอนนี้ร่างกายของเธอพร้อมหลับตาลงตลอดเวลา "ง่วงแล้วเหรอ" เสียงของเค้าปล
"ก็เอาเธอไง" เค้าพูดด้วยสายตาพร้อมเฉือดเธอ "แล้ว " เธอหยุดคิดไปสักพัก พอถึงเวลาจริง ๆ เธอเริ่มรู้สึกสั่นไหว "ฉันต้องทำไงบ้าง " เธอเอ่ยขึ้นพร้อมกับส่งสายตาว่าเธอไม่รู้จริง ๆ"หึ" เค้าไม่รอช้า เค้าจ้องหน้าเธอพร้อมโน้มหน้าเข้าไปบดขยี้ริมฝีปากอมชมพูของเธอพร้อมสอดลิ้นสำรวจโพรงรักในปาก มือเค้าค่อยสอดเข้าไปในสาปเสื้อล้วงขึ้นไปขย้ำสองเต้าอย่างรุนแรง ตามอารมณ์ของชายหนุ่มที่กำลังประทุ "อือ อื้อ " เสียงเธอครางในลำคอ เธอรู้สึกล่องลอยกับสิ่งที่เค้าทำ มือของเธอสอดไปใต้ผมของเค้าพร้อมจิกเพื่อบรรเทาอาการเค้าผละออกจากริมฝีปากของเธอพร้อมเปลี่ยนท่าเป็นจับเธอนั่งบนโซฟาโดยที่เค้าเอง ชันตัวขึ้นเธอก้มมองหน้าเค้าอย่างทำตัว หรือจัดท่าทางตัวเองไม่ถูก ตอนนี้อารมณ์ของเธอกำลังกระเจิง เค้าสูดดมเธอไล่ตั้งแต่ เส้นผม ยันมาตรงซอกคอ ความรู้สึกนี้มันทำให้เธอรู้สึกวาบหวิว มือของเธอพาดลงมาที่บ่าของเค้า ปากทำหน้าที มือก็ยังทำหน้าที่ย้ำสองเต้าของเธออย่างรุนแรง "อือ " เธอเธอครางออกมาอย่างลืมตัว มือเค้าปล่อยออกจากสองเต้าพร้อมถอดเสื้อเธอออก ชายหนุ่มใช้ปากดูดสองเต้าอย่างไม่มีทีท่า จะผละออก "อือ อื้ออ " เธอเสียวจนครางออกมา
"ตื่นแล้วเหรอ" เค้าพูดกับเธอหลังจากห้องน้ำ ตอนนี้เวลาเกือบบ่ายโมงแล้ว ใช่เมื่อคืนเค้ากับเธอหนักพอสมควรเลย "ค่ะ ฉันขอเสื้อผ้าฉันหน่อยได้ไหมคะ ""เตรียมไว้ให้แล้ว อยู่ในห้องแต่งตัว" เค้าพูดพร้อมปรายตาไปมองที่ห้องแต่งตัว "ขอบคุณค่ะ " เธอกำลังจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ก็ต้องปวดร้าวไปทั้งตัว เมื่อคืนเค้าหนักหน่วงกับเธอเหลือเกิน เธอนึกแอบเคืองเค้าที่ไม่ถนอมอะไรเธอเลย แอบหันไปค้อนเค้านึดหนึ่งก็ต้องสะดุดกับซิกแพคของเค้า ใช่ตอนนี้ตัวเค้าเปียกหมาด ๆ มันดูยั่วยวนใจเธอเหลือเกิน เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ทำให้เธอรู้สึกมวนท้องขึ้นมา "มองทำไม อยากจัดต่อ" เค้าถามเธอพลางยิ้มแบบมีเลศนัย "ไม่" เธอรีบเอาผ้านวมห่มตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ "อายทำไม เมื่อคืนฉันสำรวจทุกซอกทุกมุมแล้ว" เค้าตะโกนแกล้งเธอ"ตาบ้า" เธอวิ่งเข้าปิดประตูห้องน้ำ รู้สึกหน้าร้อนผ่าว ผ่านไปร่วมชั่วโมง เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมเดินออกมาหาเค้าที่โซฟา "เมื่อคืนโซฟาไม่ใช่ตัวนี้นิ" เธอถามเค้าอยากแปลกใจ "ใช่ ฉันให้คนมาเปลี่ยนเมื่อเช้า เลือดเธอเปื้อนโซฟา แต่ไม่ต้องห่วงนะ รอบนี้สีเข้มขึ้นล่ะ " เค้ามองเธอแล้วอมยิ้มอย่างมีเลศนัยเธอไม่ตอบอะไรเค้
เสียงกระทบดังอื้ออึงไปทั่วห้อง "อื้อ อ่า " เสียงเธอครางไม่เป็นภาษา ใช่ตอนนี้เค้าอ่อนโยนให้เธอจนเธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้"อ๋า ฟ้าจะเสร็จ อ่ะ อ่า " เค้าครางชื่อเธอหลังจากทำให้เธอถึงสวรรค์ไป แล้ว "ฟ้า ก็จะเสร็จ อ่ะ อ่๋าา " เสียงเธอกับเค้าประสานกันเมื่อถึงจุดหมายปลายทางไปพร้อม ๆเค้าลุกขึ้นเต็มความสูงพร้อมเอื้อมมือไปจับเธอให้ลุกขึ้น "ไปอาบน้ำด้วยกัน" เค้าเอ่ยปากพูดกับเธออย่างเอ็นดู เพราะท่าทีของเธอตอนนี้เอาผ้ามาคลุมตัวเหมือนอายเค้า"ไม่ต้องอายแล้วไหม เห็นหมดแล้ว" เค้าอมยิ้มอย่างเอ็นดู"คุณ ฟ้าถามจริง คุณจะไม่พักเลยเหรอ เราอยู่ด้วยกันมาสองคืน มันหลายครั้งมากแล้วนะ" เธอบ่นเค้าอุบ เหมือนเค้าจะทำกับเธอทุกที่ ทุกท่าเหมือนจะไม่มีวันพรุ่งนี้ "ก็อยากทำความคุ้นเคยให้เร็วขึ้น ไม่ดีเหรอจะได้สนิทกันมากขึ้นไง " เค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมพออยู่กับเธอแล้วเค้าดูอ่อนโยน ดูสบายใจไปหมด มันเหมือนเค้าไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งอะไรเลย "ก็ได้ ๆ เข้าใจก็ได้" เธอส่ายหน้าเบา ๆ อย่างเข้าไม่ถึงการกระทำของเค้าเหมือนกัน แต่เธอเองก็รู้สึกดีที่เค้ากับเธอมาถึงจุดนี้กัน "ไป ไปอาบน้ำกัน ""เค อาบก็อาบ " เธอบ่น
ตื้ด ๆ ตึง ๆ ~~~~เสียงเพลง สถานบันเทิง ดังก้อง อย่างสนุกสนาน "ดื่มให้เต็มที่ ไม่รู้ยายฟ้าเป็นอะไร ขอปลอบใจแบบนี้แล้วกัน " พี่เก่งพูดพร้อมชูแก้วขึ้น หลังจากเห็นเธอร้องไห้ไม่หยุดเลยพาเธอมาสถานบันเทิงเพื่อให้เธอรู้สึกดีขึ้น "เอ้า หมดแก้ว ไม่เมา ไม่กลับ" คราวนี้เป็นเธอเองที่ยกแก้วขึ้นมาชนกับในทีมร่วมสิบคน คราวนี้มาเยอะเป็นพิเศษ เพราะพรุ่งนี้ตรงกับหยุด และเป็นการชวนที่ไม่ได้มีเรื่องงานมาเกี่ยวข้อง "ยายฟ้า แกเป็นอะไรวันนี้ดื่มหนักอย่างกับคนอกหัก" พี่เก่งพูดกับเธอสู้กับเสียงเพลงที่ดัง "ไม่อกหัก ไม่ได้เป็นอะไรกัน จะอกหักได้ไง " เธอตอบกลับด้วยอาการเริ่มมึน "อ้าว แกอกหักใช่ไหมเนี้ยสรุป" "ไม่อกหัก ชนแก้วพี่เก่ง " เธอดื่มโดยที่ไม่หยุดพักเหมือนคนอยากเมาให้เต็มที่"เดี๋ยว ๆ ก่อนที่จะเมาเอาของมาไว้ที่ฉันให้หมด ก่อนที่แกจะเมาไปมากกว่านี้" พี่เก่งพูดกับเธอด้วยความเป็นห่วง พร้อมหยิบของไปดูแลให้เธอ "ยายฟ้าแกเมามากแล้ว ข้อความเข้ารัว ๆ ฉันเปิดดูไม่ได้" เวลาล่วงเลยมาเกือบชั่วโมงล่ะตอนนี้เธอก็เริ่มเมามากแล้ว "พี่เก่งเรียกรถให้ฟ้าที ม่ายหว่าย แล้ว " เธอพูดสติอันเหลือน้อย "เดี๋ยวฉันไปส่งเอง แป๊บ
เสียงครางแสนหวานของเธอ ยังคงดังตลอดทั้งคืน เค้ากับเธอดูเข้ากันได้เป็นอย่างดี ถึงแม้ตอนนี้สติของเธอจะไม่เต็มร้อยก็ตาม"ทำไมนะ ทำไมฉันต้องหวงเธอขนาดนี้ด้วย" เค้ากระซิบข้าง ๆ หูเธอ พร้อมกับกอดกระชับ เหมือนกลัวเธอจะหนีเค้าไปไหน "อ่ะ โอ๊ย " เธอลุกขึ้นพร้อมกุมขมับ เพราะตอนนี้เธอปวดหัวจะแตก อาจเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เมื่อคืน ที่เธอดื่มไปไม่รู้เยอะขนาดไหน "ตื่นแล้วเหรอ" เค้าที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ เดินเข้ามาใกล้ตัวเธอพร้อมคลานขึ้นเตียง "คุณ อ่ะ โอ๊ย " เธอไม่ได้ปวดแค่หัว แต่พอเธอขยับตัว เธอสัมผัสได้ว่าช่วงล่างของเธอก็เจ็บเหมือนกัน เธอรับรู้ได้ทันทีว่าเมื่อคืน เธอโดนเค้าเล่นงานหนักแน่ ๆ"คุณลักหลับฉันหรอ " "ไม่นะ เมื่อคืนเธอก็ให้ความร่วมมือดีนะ ""คนบ้า " เธอรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ หนีอายกับสิ่งที่เค้าพูด "อายทำไม เมื่อคืนไม่เห็นอายเลย " เค้าขำกับท่าทางของเธอที่ดูอายกับสิ่งที่เค้าพูด "รีบ ๆ ออกมานะ รอกินข้าว " "ลูคัส " เธอตะโกนออกมาจากในห้องน้ำอย่างหงุดหงิด "ครับผมมม" เหมือนเค้าจะรับรู้ได้ว่าทำไมเสียงเธอดูหงุดหงิด "ทำไม ตัวฉันถึงรอยเต็มไปหมดเลย " เธอมองตัวเองในกระจก ใช่ตอนนี้ตัวเธอเป็
“โง่ เหรอ! ทำไมสั่งแค่นี้ ทำไมยังไม่เข้าใจอีก” เสียงตะโกนของ ญาดา ลั่นในที่ประชุม หญิงสาวจีบปากจีบคอ ด่าให้เธอรู้สึกเสียหน้า พร้อมทั้งด้อยค่าเธอ“ฉันก็ทำตามที่คุณสั่งทุกอย่างนะคะ คุณญาดา ต้องการอะไรเพิ่มเติมแจ้งมาได้เลยนะคะ” เธอพยายามกดอารมณ์เพราะอยู่ในสถานที่ทำงาน“ฉันพูด ฉันแจ้งไปแล้ว จะไม่พูดซ้ำ” ญาดาตะคอกอย่างคนอยากเอาชนะ“ใช่ค่ะ คุณแจ้งมาแล้ว แล้วฉันก็ตอบกลับ เมล์ของคุณไปแล้วว่าใช่ตามที่คุณต้องการไหม แล้วคุณก็ตอบกลับมาชัดเจนว่าต้องการแล้วค่ะ” เธอตอกกลับ พร้อมโชว์เมล์ให้ทุกคนในที่ประชุมดู ว่าสิ่งที่เธอทำตรงตามเมล์ที่แจ้งกลับไปทุกประการ“แล้วอย่างไง ก็ฉันต้องการอีกแบบ จะไม่ทำให้ใช่ไหม” เมื่อเห็นว่าเธอมีหลักฐานชัดเจน ญาดาอ่อนเสียงลง แต่ก็ยังคงอยากเอาชนะอยู่“แต่ผมว่า แค่นี้ก็ใช้แล้วนะครับ แล้วฟ้าเองก็ทำตรงตามที่ญาดาแจ้งมา ถ้าต้องการเพิ่มเติมจริง ๆ พูดดี ๆ กันก็ได้นะนิ” เสียงที่แทรกมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น โรเซอร์ เพื่อนสนิทอีกคนของลูคัสที่เป็นหุ้นส่วนเดียวกับโปรเจคของญาดาในตอนนี้“แต่” ญาดาเตรียมวีนขึ้นมาอีก“ไม่มีแต่ครับ จบตามนี้ งานที่ฟ้าทำมาดีมากครับ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม ผมจะแจ
“มาแล้วเหรอยายฟ้า มาเม้าท์ค่ะ” เสียงพี่เก่งลอยมาเมื่อเธอมาถึงที่ทำงาน“ค่ะ เมาท์เรื่องอะไรพี่” “แหม่ๆ ก็คืนนั้น คุณลูคัสอุ้มเธอออกไปแบบนั้น ต่อหน้าพนักงานเป็นสิบ เธอ คิดว่าไม่มีใครอยากรู้เหรอ ฮาๆ” พี่เก่งพูดขึ้นแบบแซว แต่ไม่ได้อยากได้คำตอบจริงจังมากนะ เพราะเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของน้องในทีม“เอิ่ม ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ แค่รู้จักกัน” เธอตอบไปแบบเลี่ยงปัญหาที่จะเกิด“โอเค โอเค พี่เข้าใจเอาเป็นว่า ช่วงนี้ถ้าได้ยินอะไรมาก็อย่าไปใส่ใจมากนะน้อง ๆ ที่ไปวันนั้นคงเอาไปเมาท์กันทั่วแล้วแหล่ะ” พี่เก่งพูดพร้อมตบบ่าเธอเบา“ค่ะพี่เก่ง” เธอมองเค้าด้วยสายตาขอบคุณ อย่างน้อยในที่ทำงานเธอก็ยังมีมิตรแท้อยู่“พี่เก่งค่ะ พอดีคุณลูคัสต้องการพบทั้งทีมของพี่ค่ะ อีก 10 นาทีพร้อมกันที่ห้องประชุมนะคะ” เลขาส่วนตัวของลูคัสเค้ามาแจ้งพี่เก่งภายในชั้นทำงานณ ห้อง ประชุมเสียงอืออึงในที่ทำงาน ดังระงมกัน ถกเถียงว่าทำไมเจ้านายถึงเรียกประชุมด่วน ต่างเดากันไป ต่าง ๆ นานา บางคนพูดก็หันมามองที่เธอ เพราะด้วยข่าวเมาท์ที่ตอนนี้แพร่ไปทั่วบริษัท“คุณลูคัสมาแล้วแก” น้องในทีมต่างจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องป
“โง่ เหรอ! ทำไมสั่งแค่นี้ ทำไมยังไม่เข้าใจอีก” เสียงตะโกนของ ญาดา ลั่นในที่ประชุม หญิงสาวจีบปากจีบคอ ด่าให้เธอรู้สึกเสียหน้า พร้อมทั้งด้อยค่าเธอ“ฉันก็ทำตามที่คุณสั่งทุกอย่างนะคะ คุณญาดา ต้องการอะไรเพิ่มเติมแจ้งมาได้เลยนะคะ” เธอพยายามกดอารมณ์เพราะอยู่ในสถานที่ทำงาน“ฉันพูด ฉันแจ้งไปแล้ว จะไม่พูดซ้ำ” ญาดาตะคอกอย่างคนอยากเอาชนะ“ใช่ค่ะ คุณแจ้งมาแล้ว แล้วฉันก็ตอบกลับ เมล์ของคุณไปแล้วว่าใช่ตามที่คุณต้องการไหม แล้วคุณก็ตอบกลับมาชัดเจนว่าต้องการแล้วค่ะ” เธอตอกกลับ พร้อมโชว์เมล์ให้ทุกคนในที่ประชุมดู ว่าสิ่งที่เธอทำตรงตามเมล์ที่แจ้งกลับไปทุกประการ“แล้วอย่างไง ก็ฉันต้องการอีกแบบ จะไม่ทำให้ใช่ไหม” เมื่อเห็นว่าเธอมีหลักฐานชัดเจน ญาดาอ่อนเสียงลง แต่ก็ยังคงอยากเอาชนะอยู่“แต่ผมว่า แค่นี้ก็ใช้แล้วนะครับ แล้วฟ้าเองก็ทำตรงตามที่ญาดาแจ้งมา ถ้าต้องการเพิ่มเติมจริง ๆ พูดดี ๆ กันก็ได้นะนิ” เสียงที่แทรกมาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น โรเซอร์ เพื่อนสนิทอีกคนของลูคัสที่เป็นหุ้นส่วนเดียวกับโปรเจคของญาดาในตอนนี้“แต่” ญาดาเตรียมวีนขึ้นมาอีก“ไม่มีแต่ครับ จบตามนี้ งานที่ฟ้าทำมาดีมากครับ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม ผมจะแจ
“มาแล้วเหรอยายฟ้า มาเม้าท์ค่ะ” เสียงพี่เก่งลอยมาเมื่อเธอมาถึงที่ทำงาน“ค่ะ เมาท์เรื่องอะไรพี่” “แหม่ๆ ก็คืนนั้น คุณลูคัสอุ้มเธอออกไปแบบนั้น ต่อหน้าพนักงานเป็นสิบ เธอ คิดว่าไม่มีใครอยากรู้เหรอ ฮาๆ” พี่เก่งพูดขึ้นแบบแซว แต่ไม่ได้อยากได้คำตอบจริงจังมากนะ เพราะเข้าใจว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวของน้องในทีม“เอิ่ม ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่ แค่รู้จักกัน” เธอตอบไปแบบเลี่ยงปัญหาที่จะเกิด“โอเค โอเค พี่เข้าใจเอาเป็นว่า ช่วงนี้ถ้าได้ยินอะไรมาก็อย่าไปใส่ใจมากนะน้อง ๆ ที่ไปวันนั้นคงเอาไปเมาท์กันทั่วแล้วแหล่ะ” พี่เก่งพูดพร้อมตบบ่าเธอเบา“ค่ะพี่เก่ง” เธอมองเค้าด้วยสายตาขอบคุณ อย่างน้อยในที่ทำงานเธอก็ยังมีมิตรแท้อยู่“พี่เก่งค่ะ พอดีคุณลูคัสต้องการพบทั้งทีมของพี่ค่ะ อีก 10 นาทีพร้อมกันที่ห้องประชุมนะคะ” เลขาส่วนตัวของลูคัสเค้ามาแจ้งพี่เก่งภายในชั้นทำงานณ ห้อง ประชุมเสียงอืออึงในที่ทำงาน ดังระงมกัน ถกเถียงว่าทำไมเจ้านายถึงเรียกประชุมด่วน ต่างเดากันไป ต่าง ๆ นานา บางคนพูดก็หันมามองที่เธอ เพราะด้วยข่าวเมาท์ที่ตอนนี้แพร่ไปทั่วบริษัท“คุณลูคัสมาแล้วแก” น้องในทีมต่างจับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาในห้องป
“สวัสดีค่ะ คุณญาดา” ปลายฟ้าทักทายสาวสวยที่เดินเข้ามาด้วยความมั่นใจ ญาดาเป็นผู้หญิงที่มั่นใจและมีรูปร่างหน้าตาที่สวยดึงดูดสายตา ยิ่งวันนี้เธอแต่งตัวรัดรูปด้วยเรสสีดำ พร้อมทาปากแดงยิ่งเป็นจุดสนใจในร้านอาหารแห่งนี้“สวัสดีค่ะ” เธอใช้น้ำเสียงทักทายอย่างไม่เป็นมิตร พร้อมกับนั่งลงตรงหน้าเธอ“ฉันขอไม่อ้อมค้อมนะคะ” ญาดาเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงปนคำสั่ง“เธอเป็นอะไรกับ ลูคัส” ญาดาพูดพร้อมโยนรูปถ่ายบนโต๊ะ รูปถ่ายที่โยนมานั้นมีหลายรูป ไม่ว่าจะเป็นรูปที่ลูคัสอุ้มเธอออกจากสถานบันเทิงตอนเธอมีปัญหากับออฟ รูปที่เธอกับเค้าไปกินข้าวด้วยกันที่โรงแรม และรูปสุดท้าย คงเป็นรูปที่เธอถูกอุ้มมาเมื่อคืน“คุณแอบตามคุณลูคัสเหรอ” เธอพูดอย่างแผ่วเบาพร้อมหยิบรูปขึ้นมาดู อย่างมือไม้สั่น“ใช่ ฉันตามเค้า ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเธอเป็นอะไรกับเค้า แต่อย่างเธอ มากสุดก็แค่ของเล่นของเค้าแหละ ฉันขอเตือนในฐานะผู้หญิงด้วยกันนะ เลิกยุ่งกับเค้าสะ เธอกับเค้ามันต่างกัน”“อ่อ ฉันขอเตือน ถ้าเธอยังไม่เลิกยุ่งกับเค้า หน้าที่การงานเธอ ครอบครัว คนรอบข้างเธอ ฉันคงไม่รับรองความปลอดภัยนะ จำไว้ถ้าฉันไม่ได้ ก็ไม่ควรมีใครได้เค้า”“และอย่าคาดหวังจะฟ้องเ
เสียงครางแสนหวานของเธอ ยังคงดังตลอดทั้งคืน เค้ากับเธอดูเข้ากันได้เป็นอย่างดี ถึงแม้ตอนนี้สติของเธอจะไม่เต็มร้อยก็ตาม"ทำไมนะ ทำไมฉันต้องหวงเธอขนาดนี้ด้วย" เค้ากระซิบข้าง ๆ หูเธอ พร้อมกับกอดกระชับ เหมือนกลัวเธอจะหนีเค้าไปไหน "อ่ะ โอ๊ย " เธอลุกขึ้นพร้อมกุมขมับ เพราะตอนนี้เธอปวดหัวจะแตก อาจเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เมื่อคืน ที่เธอดื่มไปไม่รู้เยอะขนาดไหน "ตื่นแล้วเหรอ" เค้าที่พึ่งเดินออกมาจากห้องน้ำ เดินเข้ามาใกล้ตัวเธอพร้อมคลานขึ้นเตียง "คุณ อ่ะ โอ๊ย " เธอไม่ได้ปวดแค่หัว แต่พอเธอขยับตัว เธอสัมผัสได้ว่าช่วงล่างของเธอก็เจ็บเหมือนกัน เธอรับรู้ได้ทันทีว่าเมื่อคืน เธอโดนเค้าเล่นงานหนักแน่ ๆ"คุณลักหลับฉันหรอ " "ไม่นะ เมื่อคืนเธอก็ให้ความร่วมมือดีนะ ""คนบ้า " เธอรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ หนีอายกับสิ่งที่เค้าพูด "อายทำไม เมื่อคืนไม่เห็นอายเลย " เค้าขำกับท่าทางของเธอที่ดูอายกับสิ่งที่เค้าพูด "รีบ ๆ ออกมานะ รอกินข้าว " "ลูคัส " เธอตะโกนออกมาจากในห้องน้ำอย่างหงุดหงิด "ครับผมมม" เหมือนเค้าจะรับรู้ได้ว่าทำไมเสียงเธอดูหงุดหงิด "ทำไม ตัวฉันถึงรอยเต็มไปหมดเลย " เธอมองตัวเองในกระจก ใช่ตอนนี้ตัวเธอเป็
ตื้ด ๆ ตึง ๆ ~~~~เสียงเพลง สถานบันเทิง ดังก้อง อย่างสนุกสนาน "ดื่มให้เต็มที่ ไม่รู้ยายฟ้าเป็นอะไร ขอปลอบใจแบบนี้แล้วกัน " พี่เก่งพูดพร้อมชูแก้วขึ้น หลังจากเห็นเธอร้องไห้ไม่หยุดเลยพาเธอมาสถานบันเทิงเพื่อให้เธอรู้สึกดีขึ้น "เอ้า หมดแก้ว ไม่เมา ไม่กลับ" คราวนี้เป็นเธอเองที่ยกแก้วขึ้นมาชนกับในทีมร่วมสิบคน คราวนี้มาเยอะเป็นพิเศษ เพราะพรุ่งนี้ตรงกับหยุด และเป็นการชวนที่ไม่ได้มีเรื่องงานมาเกี่ยวข้อง "ยายฟ้า แกเป็นอะไรวันนี้ดื่มหนักอย่างกับคนอกหัก" พี่เก่งพูดกับเธอสู้กับเสียงเพลงที่ดัง "ไม่อกหัก ไม่ได้เป็นอะไรกัน จะอกหักได้ไง " เธอตอบกลับด้วยอาการเริ่มมึน "อ้าว แกอกหักใช่ไหมเนี้ยสรุป" "ไม่อกหัก ชนแก้วพี่เก่ง " เธอดื่มโดยที่ไม่หยุดพักเหมือนคนอยากเมาให้เต็มที่"เดี๋ยว ๆ ก่อนที่จะเมาเอาของมาไว้ที่ฉันให้หมด ก่อนที่แกจะเมาไปมากกว่านี้" พี่เก่งพูดกับเธอด้วยความเป็นห่วง พร้อมหยิบของไปดูแลให้เธอ "ยายฟ้าแกเมามากแล้ว ข้อความเข้ารัว ๆ ฉันเปิดดูไม่ได้" เวลาล่วงเลยมาเกือบชั่วโมงล่ะตอนนี้เธอก็เริ่มเมามากแล้ว "พี่เก่งเรียกรถให้ฟ้าที ม่ายหว่าย แล้ว " เธอพูดสติอันเหลือน้อย "เดี๋ยวฉันไปส่งเอง แป๊บ
เสียงกระทบดังอื้ออึงไปทั่วห้อง "อื้อ อ่า " เสียงเธอครางไม่เป็นภาษา ใช่ตอนนี้เค้าอ่อนโยนให้เธอจนเธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้"อ๋า ฟ้าจะเสร็จ อ่ะ อ่า " เค้าครางชื่อเธอหลังจากทำให้เธอถึงสวรรค์ไป แล้ว "ฟ้า ก็จะเสร็จ อ่ะ อ่๋าา " เสียงเธอกับเค้าประสานกันเมื่อถึงจุดหมายปลายทางไปพร้อม ๆเค้าลุกขึ้นเต็มความสูงพร้อมเอื้อมมือไปจับเธอให้ลุกขึ้น "ไปอาบน้ำด้วยกัน" เค้าเอ่ยปากพูดกับเธออย่างเอ็นดู เพราะท่าทีของเธอตอนนี้เอาผ้ามาคลุมตัวเหมือนอายเค้า"ไม่ต้องอายแล้วไหม เห็นหมดแล้ว" เค้าอมยิ้มอย่างเอ็นดู"คุณ ฟ้าถามจริง คุณจะไม่พักเลยเหรอ เราอยู่ด้วยกันมาสองคืน มันหลายครั้งมากแล้วนะ" เธอบ่นเค้าอุบ เหมือนเค้าจะทำกับเธอทุกที่ ทุกท่าเหมือนจะไม่มีวันพรุ่งนี้ "ก็อยากทำความคุ้นเคยให้เร็วขึ้น ไม่ดีเหรอจะได้สนิทกันมากขึ้นไง " เค้าก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ทำไมพออยู่กับเธอแล้วเค้าดูอ่อนโยน ดูสบายใจไปหมด มันเหมือนเค้าไม่จำเป็นต้องเข้มแข็งอะไรเลย "ก็ได้ ๆ เข้าใจก็ได้" เธอส่ายหน้าเบา ๆ อย่างเข้าไม่ถึงการกระทำของเค้าเหมือนกัน แต่เธอเองก็รู้สึกดีที่เค้ากับเธอมาถึงจุดนี้กัน "ไป ไปอาบน้ำกัน ""เค อาบก็อาบ " เธอบ่น
"ตื่นแล้วเหรอ" เค้าพูดกับเธอหลังจากห้องน้ำ ตอนนี้เวลาเกือบบ่ายโมงแล้ว ใช่เมื่อคืนเค้ากับเธอหนักพอสมควรเลย "ค่ะ ฉันขอเสื้อผ้าฉันหน่อยได้ไหมคะ ""เตรียมไว้ให้แล้ว อยู่ในห้องแต่งตัว" เค้าพูดพร้อมปรายตาไปมองที่ห้องแต่งตัว "ขอบคุณค่ะ " เธอกำลังจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่ก็ต้องปวดร้าวไปทั้งตัว เมื่อคืนเค้าหนักหน่วงกับเธอเหลือเกิน เธอนึกแอบเคืองเค้าที่ไม่ถนอมอะไรเธอเลย แอบหันไปค้อนเค้านึดหนึ่งก็ต้องสะดุดกับซิกแพคของเค้า ใช่ตอนนี้ตัวเค้าเปียกหมาด ๆ มันดูยั่วยวนใจเธอเหลือเกิน เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อคืนก็ทำให้เธอรู้สึกมวนท้องขึ้นมา "มองทำไม อยากจัดต่อ" เค้าถามเธอพลางยิ้มแบบมีเลศนัย "ไม่" เธอรีบเอาผ้านวมห่มตัวแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำ "อายทำไม เมื่อคืนฉันสำรวจทุกซอกทุกมุมแล้ว" เค้าตะโกนแกล้งเธอ"ตาบ้า" เธอวิ่งเข้าปิดประตูห้องน้ำ รู้สึกหน้าร้อนผ่าว ผ่านไปร่วมชั่วโมง เธออาบน้ำแต่งตัวเสร็จพร้อมเดินออกมาหาเค้าที่โซฟา "เมื่อคืนโซฟาไม่ใช่ตัวนี้นิ" เธอถามเค้าอยากแปลกใจ "ใช่ ฉันให้คนมาเปลี่ยนเมื่อเช้า เลือดเธอเปื้อนโซฟา แต่ไม่ต้องห่วงนะ รอบนี้สีเข้มขึ้นล่ะ " เค้ามองเธอแล้วอมยิ้มอย่างมีเลศนัยเธอไม่ตอบอะไรเค้