Under His Possession

Under His Possession

last updateHuling Na-update : 2024-11-17
By:  Eyah  In-update ngayon lang
Language: Filipino
goodnovel16goodnovel
Hindi Sapat ang Ratings
63Mga Kabanata
71views
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
Leave your review on App

Masaya na at kuntento kahit naghihirap sa buhay ang dalagang si Janiya. Para sa kanya, lahat ay makakaya at malalagpasan niya basta't kasama niya ang kaisa-iss na lang niyang pamilya- ang Papa Crisanto niya. Pero paano kung isang araw, bigla na lang siyang iwan ng pinakamamahal niyang ama? Iniwan siya nito nang wala kahit maayos na paalam man lang. Iniwan siya nito nang walang kahit ano maliban sa isang pirasong papel kung saan nakasulat ang dalawang address ng mga lugar na hindi niya alam. Isa na roon ang lugar na tinawag nitong "Mansion de Castillejos". Doon umano nakatira ang matalik na kaibigang babae ng ama niya- si Yvonne. Ngunit nang marating na niya ang mansiyon, isang nakakagulat na rebelasyon ang sumampal sa kanya- dalawang taon na palang patay ang babaeng pakay niya. At ang tanging naiwan nito sa mansiyon ay ang katulong na si Gervacia at ang nag-iisa nitong anak na lalaki, si Strike Vicencio o "SV"- isang kilalang CEO hindi lang dahil sa kagwapuhang taglay nito kundi lalo na sa pagiging enigmatiko at misteryoso- na walang pagdadalawang-isip na inako ang pangangalaga sa kanya pansamantala habang hindi pa bumabalik ang ama niya. Ano ang nakatakdang mangyari sa pagsasama nila ng binata sa iisang bubong? At paano kung unti-unti ay makaramdam siya ng pagtatangi sa lalaki? Lalabanan ba niya ang sariling nararamdaman o ipaglalaban at gagawin niya ang lahat para maangkin ang supladong bilyonaryo, kahit na sampung taon ang agwat ng edad nila sa isa't-isa at nalalapit na rin itong ikasal sa iba?

view more

Pinakabagong kabanata

Libreng Preview

PROLOGO

"NUMBER 143, DIAMOND STREET. 'ETO NA IYON, NANDITO NA TAYO.” Pagkarinig ko sa sinabi ng driver ay agad akong dumungaw para iabot sa kanya ang isang buong 100 peso bill. Hindi ko na kinuha ang sukli at bumaba na ako. Sumunod naman agad sa akin si Yella. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid—malaki ang bahay kung saan kami ibinaba ng driver. Apartment style iyon, iisa ang pasukang gate pero may tatlong magkakadikit na unit. Tabing kalsada lang din ang area na kinatatayuan ng bahay. "This is place is not bad kung mag isa lang ang tita mo na naninirahan sa isa mga unit na iyan,” komento ni Yella, gaya ko ay pinagmamasdan niya rin ang paligid. "Kung mag isa siya, not bad nga. Pero paano kung may asawa siyang lasenggo, may mga anak, at nuclear family na riyan din nakatira—” "OA na iyan, beh,” putol ni Yella sa mga sasabihin ko pa. "Why don't we just go in para malaman natin?” Tumango ako at nauna na akong maglakad palapit sa gate. Pinindot ko na rin ng tatlong beses ang nakita kong d

Magandang libro sa parehong oras

To Readers

Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang  manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.

Mga Comments

Walang Komento
63 Kabanata

PROLOGO

"NUMBER 143, DIAMOND STREET. 'ETO NA IYON, NANDITO NA TAYO.” Pagkarinig ko sa sinabi ng driver ay agad akong dumungaw para iabot sa kanya ang isang buong 100 peso bill. Hindi ko na kinuha ang sukli at bumaba na ako. Sumunod naman agad sa akin si Yella. Inilibot ko ang paningin ko sa paligid—malaki ang bahay kung saan kami ibinaba ng driver. Apartment style iyon, iisa ang pasukang gate pero may tatlong magkakadikit na unit. Tabing kalsada lang din ang area na kinatatayuan ng bahay. "This is place is not bad kung mag isa lang ang tita mo na naninirahan sa isa mga unit na iyan,” komento ni Yella, gaya ko ay pinagmamasdan niya rin ang paligid. "Kung mag isa siya, not bad nga. Pero paano kung may asawa siyang lasenggo, may mga anak, at nuclear family na riyan din nakatira—” "OA na iyan, beh,” putol ni Yella sa mga sasabihin ko pa. "Why don't we just go in para malaman natin?” Tumango ako at nauna na akong maglakad palapit sa gate. Pinindot ko na rin ng tatlong beses ang nakita kong d
Magbasa pa

KABANATA 1

JANIYA'S P.O.VILANG BESES NA NAGPALIPAT-LIPAT ANG TINGIN KO SA PAPEL NA HAWAK KO AT SA MALAKING ARKO NG BAHAY— NG MANSIYON NA NASA HARAPAN KO NGAYON."Mansion de Castillejos"Ito na nga iyon. O ito na nga ba iyon?Pareho ang pangalan na nakalagay sa arko sa taas ng malaking gate at ang address na nakasulat sa papel na iniwan ni Papa. Hindi ko lang siguro in-expect na literal na mansiyon pala talaga ng lugar na nag-aabang sa akin. Akala ko noong una ay larong pangalan lang ang "mansiyon" kineme na iyon, thinking na babae ang hinahanap kong kaibigan ni Papa at base pa lang sa pangalan niyang "Yvonne“, halata nang kikayin siya. Iyong tipo ng babaeng naniniwala na totoo ang fairy tale at laging may "they lived happily ever after" ang bawat istorya.Napahinga na lang ako ng malalim at agad ko nang hinanap ang doorbell ng mansiyon. Kung meron man.Bigla ay parang gusto kong matawa nang imbis na doorbell ang makita ko ay isang lumang (Old style doorbell) ang bumungad sa akin. Sabagay. What
Magbasa pa

KABANATA 2

JANIYA'S P.O.VPAGKAKAIN NG HAPUNAN KAHAPON AY DINALA NA AKO NI MAMAY SA KWARTO KUNG SAAN DAW AKO PANANDALIANG MANANATILI.And, oh, when I say "Mamay", ang tinutukoy ko lang ay walang iba kundi si Manang Gervacia. Sabi niya kasi ay iyon talaga ang tawag sa kanya ng nakatira sa bahay. At since may possibility na dito na rin ako tumira, pinagamit na rin niya sa akin ang "Mamay" na nickname niya. And let me correct what I just said yesterday— she is not weird. At ipinaliwanag niya na rin sa akin kung bakit ganoon siya. "Siya nga pala, kalimutan mo na sana ang naging asal ko nang una tayong magkita sa labas kanina. Sorry, hindi lang talaga ako sanay na may bumibisita rito sa mula kasi nang may mangyari kay Yvonne—” Kusa siyang huminto sa pagsasalita at napakagat-labi pa. Para bang may nasabi siyang hindi niya dapat sabihin. "Ano po bang… nangyari kay Miss Yvonne? Kanina niyo pa po kasi nababanggit na may nangyari sa kanya—” "Wala! Wala iyon!” mabilis niyang putol sa akin. Sinabayan ni
Magbasa pa

KABANATA 3

JANIYA'S P.O.VGAYA NG HULA NI MAMAY, UMULAN NGA NG ARAW NA IYON.Buong araw kaming nasa loob lang ng bahay pero hindi na kami nagkita ulit maliban no'ng kumain kami ng tanghalian. Pakiramdam ko tuloy, iniiwasan niya ako. Pero bakit?Nakapagwalis-walis na rin ako sa baba kanina at hinugasan ang iilang kasangkapan na naiwan sa lababo; pero hindi pa rin kami nagkita ni Mamay. Hanggang sa bumalik na lang ako sa kwarto para magpahinga. Kanina, inasahan ko pang tatawagin niya ako nang mag-alas tres ng hapon para sa merienda. Pero kahit iyon ay hindi rin nangyari.What if umalis siya pagkakain ng tanghalian kanina at hindi na nagpaalam sa akin? What if ako lang mag-isa rito ngayon?Napalunok ako. Huwag naman sana…Napapitlag ako at muntik pang mapasigaw nang biglang may kumatok sa pinto ng kwarto."Niya?” rinig kong tawag sa pangalan ko. Boses iyon ni Mamay.Dali-dali akong tumakbo papunta sa pinto ng kwarto at pinagbuksan si Mamay."Nag-merienda ka na ba? Nagluto ako ng nilagang saging na
Magbasa pa

KABANATA 4

SV'S P.O.VI JUST CAME FROM A VERY LONG, FRUSTRATING FLIGHT AND THIS WAS WHAT'S IN STORE FOR ME. AN UNKNOWN AND A SURE INSANE WOMAN ATTACKED ME, CALLING ME A "THIEF" IN MY OWN HOME. "You're still the same woman who just attacked me a few minutes ago, right? Bakit parang ang amo mo ngayon? Can't speak now? Cat got your tongue?” I said in annoyance as I stare at that crazy… girl. Alright, forget it when I addressed her as a "woman". Because by looking at her right now, I could firmly say that she was just a f***ing child. A fourteen-year-old maybe. She helplessly looked at Mamay, as if begging for her help."Vicencio, huwag mo namang takutin si Niya, ano ka ba? Paano siya makakapagpaliwanag niyan, eh, para mo na siyang inihahanda sa bitay,” Mamay said, scolding me apparently.Hindi ko siya pinansin. I turned my gaze back on the little girl."Who are you?” I asked.The girl finally looked at me with a glint of clear embarrassment written all over her face."“J-Janiya”. A-Ako si Janiya
Magbasa pa

KABANATA 5

JANIYA'S P.O.VDAHIL SA PAGMAMAKAAWA NI MAMAY AT DAHIL NA RIN SA KAWALAN KO NG PAGPIPILIAN, NANATILI PA RIN AKO SA MANSION DE CASTILLEJOS. KAPALIT NG KONDISYON NA IPAPALIWANAG SA AKIN NI MAMAY ANG MGA PINAGSASASABI NI VICENCIO KANINA."Alam mo kasi Niya, hindi lumaki si Yvonne na kasama na ako. Itong mga nalalaman ko, kwento niya lang din sa akin at… base na rin sa mga nasaksihan ko nitong kasama ko na sila ni Vicencio,” pagsisimula ni Mamay.Nandito na ulit kami sa kwartong ipinagamit niya sa akin. Kasalukuyan kaming umiinom ng maligamgam na gatas at kumakain ng tinapay."Sabi ni Yvonne noon, hindi niya na maalala kung kailan sila unang nagtagpo ni Crisanto, ng papa mo. Basta ang alam niya lang daw, lumaki siya at nagkamalay na magkasama na silang dalawa. Sobrang close raw nila sa isa't-isa. Umabot pa sa punto na napagkakamalan na silang magkarelasyon. Pero hindi raw naging totoo iyon kahit kailan.”"Hindi po naging si Yvonne at Papa? Kahit kailan?” paniniguro ko."Iyon ang sabi ni Y
Magbasa pa

KABANATA 6

"ALAS OTSO NG GABI, NAKAUWI NA IYON PANIGURADO. ALAS SAIS TALAGA ANG UWI NIYA, PINAKA-LATE NA ANG ALAS OTSO.”Pero hanggang ngayon, mag-aala una na ng madaling araw ay wala pa rin siya. Kagaya kaninang umaga, inabot na ng paglamig ang mga pagkain na hinanda ko."Matulog ka na kaya, Niya? Baka nagka-emergency siya sa trabaho kaya hindi nakauwi agad. May pasok ka pa bukas, 'di ba?”Napapitlag ako nang biglang sumulpot si Mamay sa tabi ko. Kasalukuyan akong nasa salas at naghihintay sa pagdating ni Strike.Gusto ko pa sanang maghintay, kahit ilang minuto pa. Pero hindi na ako nagpumilit pa dahil ayokong pag isipan ako ni Mamay ng hindi maganda."Sige po, magpapahinga na po ako,” paalam ko at tumayo na."Sige na. Ako na ang bahalang magtabi ng mga iniluto mo,” saad ni Mamay.Bago ako diretsong umakyat sa hagdan, napasulyap pa ako sa kusina kung saan nakalatag sa malaking mesa ang ilang putahe ng pagkain.Pangalawang beses mo na akong in-Indian, Strike. Bakit ba ganiyan ka? ***MASAKIT AN
Magbasa pa

KABANATA 7

JANIYA'S P.O.VTAHIMIK LANG AKO HABANG PALIHIM NA PINAGMAMASDAN SI STRIKE.Nakasakay ako ngayon sa back seat ng kotse niya dahil oo, napilitan na rin akong sumabay sa kanya kaysa gawin ang ultimatum na binigay niya— ang maglakad ako papunta sa school na pinapasukan ko. Malayu-layo rin kasi iyon, 'no?!Habang pinagmamasdan ko siya, hindi ko maiwasang hindi mapansin ang pisikal na itsura niya. Matangkad siya— probably, 6 feet and 5 inches. Perpekto ang mukha niya kahit seryoso at walang visible na emosyon. Kapag nakangiti naman, hindi ko alam kung ano nang itsura niya dahil hindi ko pa naman siya nakikitang ngumiti. Perpekto rin ang built niya. Perpekto rin ang style ng pananamit niya. Pati ang pagdadala niya ng sarili niya, perpekto. Ah, basta. Lahat na yata ng kabuuan niya ay perpekto. Maliban sa ugali. "Can you back off? Ayoko sa lahat iyong tinititigan ako.”Ano raw?Napatingin ako sa salamin na nasa harapan ng sasakyan niya at ganoon na lang ang gulat ko nang magtama ang mga mata
Magbasa pa

KABANATA 8

JANIYA'S P.O.V3:00 P.M., MAIN HALL.Nagmamadali akong tinanggal ang suot kong apron at hair net. Katatapos lang ng part time shift ko sa school cafeteria dahil medyo maraming estudyante ang bumili kanina; dahil na rin siguro walang klase buong araw. May iba pa na sa cafeteria na talaga tumambay para doon mag-"review".Lumingon ako sa paligid para hanapin ang bag ko bago lumabas ng cafeteria at magtungo sa Audio Visual Room. Kung nagmumura lang ako ay malamang na napamura na ako nang wala akong makitang bag sa paligid."Nia! Bilisan mo na, saktong alas tres na, o! Baka ma-late ka na at ma-forfeit sa pagkuha ng exam!” sigaw sa akin ni Adrianne. Kanina pa siya nasa labas at naghihintay sa akin."N-Naiwan ko yata iyong bag ko sa room!” nag-aalalang ganti ko ng sigaw sa kanya.Naiiyak na ako nang mga oras na iyon. Idagdag pa na pasado alas tres na ng hapon. Lagpas na sa call time ng mga magte-take ng exam.Makalipas ang ilang segundo, bigla na lang sumulpot si Adrianne sa harapan ko."Kum
Magbasa pa

KABANATA 9

JANIYA'S P.O.VBinigyan kami ng panel ng forty minutes para magsagot ng scholarship examination. At honestly speaking, pwera rin ang pagyayabang ay nadalian lang ako sa halos lahat ng item sa exam. Kung ire-rate ko— solid 9.5/10.Pagkatapos kuhanin sa amin ang answer sheets ay pinalabas na rin kami agad."Woah, woah, woah! What's with that smile? I see good news already!” nakangiting salubong sa akin ni Adrianne paglabas ko ng AVR. Mukhang kanina pa siya naghihintay sa akin.Hindi ako sumagot. Nilawakan ko lang ang ngiti ko at nagpatiuna na sa paglalakad."Alam mo, sure ako na kasama ka na sa mga beneficiary ng scholarship na iyon. With your brains and all? Tsk, tsk! Sure win ka na, 'day!” puri niya pa.Napailing-iling na lang ako. Aminado rin naman ako na tama siya. Alam ko sa sarili ko na may malaking advantage ako para sa scholarship. Hindi man ako mag-top, alam kong hindi ako pwedeng mawala sa list."So tell me, kasama ka 'no?” pangungulit pa niya.Nagkibit-balikat lang ako."Buka
Magbasa pa
DMCA.com Protection Status