Nakatali sa isang nakalulungkot na tradisyon ng kanilang pamilya, si Noah, isang matapang na negosyanteng may mabigat na obligasyon sa kanyang pamilya, at si Zuzane, isang artistang naghahangad ng kalayaan mula sa mundo ng industriya, ay napilitang magkasama dahil sa Unwritten Contract. Itinuturing ni Noah na ang kasal ay isang madiskarteng hakbang upang matiyak ang kanyang mana, habang tinitingnan naman ito ni Zuzane bilang isang kulungan. Tulad ng karamihan, may mabigat na pader ang nasa pagitan ng dalawang. Isa sa nakahahadlang sa magandang pagsasama nila bilang mag asawa. Sa isang iglap ay mababago ang lahat dahil sa feelings na bigla na lang nagparamdam. May darating na blessing para sa kanilang dalawa... A Baby. Natagpuan ni Noah ang kanyang sarili na nabihag sa kakaibang pag uugali ni Zuzane, at nakita ni Zuzane ang isang kahinaan sa ilalim ng matigas na panlabas ni Noah. Habang nilalalakbay nila ang hindi pa natukoy na teritoryo ng kanilang buhay, kinakaharap nila hindi lamang ang kanilang sariling kundi pati na rin ang mga panggigipit ng lipunan na nakakulong sa kanila. Maaari bang mamulaklak ang pag-ibig sa harap ng tungkulin? O mananatili bang nakatali ang kanilang mga puso sa kanilang hindi sinasabing mga pagnanasa? The Unwritten Contract ay tungkol sa mga komplikadong pag-ibig at pagrerebelde, kung saan ang tradisyon ay sumasalungat sa pagnanasa para sa kalayaan. Muli bang isusulat nina Noah at Zuzane ang mga tuntunin ng kanilang kasunduan, o mananatili silang nakatali sa hindi nakasulat na kontrata?
View MoreNasa market kami ngayon ni Noah. Naaya ko siya na bumili ng sangkap sa pasta na gusto ko lutuin para sa miryenda. Ayaw niya pumayag nung una pero sa huli ay naawa ata sakin at pinag bigyan ako. My craving for a simple street food paste had led us to the bustling market section, a world away from our gilded lives. Alam ko na pag uusapan na naman ang paglabas namin na ito pero gusto ko kasi talaga ng pasta eh.“I told you, it’s got to be malunggay leaves, not spinach,” Noah insisted, his voice rising now. We are here now surrounded by colorful stalls, each offering a tantalizing array of local ingredients.“Spinach is healthier, Noah. It’s packed with iron.” Sagot ko, aba kailangan ko pa ding imaintain ang body ko since may mga shooting pa din ako this month. Kaso ay ayaw niya magpatalo, alam nyo naman ang ugali niya. A small crowd had begun to gather, their eyes wide with amusement and disbelief. Of course, here were two of the most recognizable faces in the country, arguing over a b
Saktong bumababa si Noah nung natapos na mag ayos ng pagkain sa lamensa. As usual mataray pa din ang mukha, nakapang bahay ito ngayon at inip na inip ang itsura. In fairness, gwapo siya sa suot niyang white t-shirt at naka khaki short lang ito na kulay itim. You know what’s the problem? Nakasapatos ito. Yes! You heard me? Nakasapatos ito. Jusko naman yung lalaki na to, pati sa bahay ay nasa sapatos. Pero habang papalapit ito sa akin, yung vision ko ay nag iiba. Lumiliit ito sa paningin ko at nagiging bata. Batang tumatakbo papunta sa hapag kainan. Nakangiti ng malaki at may hawak na isang robot. “Anong tinitingin mo dyan?” boses niya na nagpabalik sa realidad ko. Nasa harap ko na ito at masamang nakatingin sa akin. Natameme naman ako dahil dun at hindi agad nagsalita. “Gosh ano iyong nakita ko?” Tanong ko sa isip. “Do you have to plan to go somewhere? I thought this is your rest day” sabi ko pagkaupo niya sa harapan ko. Oo, yun na lang ang itinanong ko. “No, and yup it is m
Noah is a cute and chubby little boy sabi ni Manang Luz kanina. Sobrang puti daw nito at mapula ang mga pisngi. “Feeling ko ay ganong itsura ang magiging anak ninyo kung magiging lalaki iyon” wika ni manang. Bigla akong nahiya sa sinabi niya kaya nagtatawanan sila. Kung alam lamang nila kung bakit kami magkasama ni Noah ngayon ay hindi nila masasabi ang ganto bagay. Nakakatuwa lang na nagkwekwento sila ng ganito sa akin habang naglilinis kami. Nakakainip din kaya ang ikaw lang dito sa bahay. Ilang araw na akong magisa dahil laging wala si Noah at gabi na din ito nakakauwi. “May picture ka niya Manang Luz, nung bata po siya?” tanong ko dahil curious ako sa itsura niya. “Wala hija. Sayang at nasira na ang dating cellphone ko na puro laman lamang ay mga picture ni Noah” sagot naman nito. Nalungkot ako bigla sa sinabi niya dahil gustong gusto ko na makita si Noah nung baby pa siya. “Sa bahay ng mama at papa niya. Diba ay nag punta ka na dun hindi mo ba nakita?” tanong pa ulit nit
Sa isang buwan na kasama si Noah ay tahimik ang buhay ko mula sa mapagmatang mga tao pero syempre hindi pa din maiwasan ang paglabas ng mga picture na magkasama kami ni Noah at pag-ingay ng kung ano ano. Kesyo nabuntis daw ako ng matandang kasintahan kaya nagsama kami ni Noah at inako nito ang bata. Ang iba naman ay malandi daw ako at sumama kay Noah dahil mayaman ito at bumabagsak na daw kasi ang career ko kaya kailangan may kapitan ako.Bumabagsak na pinagsasabi nila? Eh karereject ko lang sa tatlong company na kumukuha sa akin. Hanggang basa lang ang ginagawa ko pero pagod na pagod ako sa mga nababasa ko sa social media. Akala ko ay titigil na ito, malala lang pala ang aabutin.Tinigilan ko na nga din ang pag acting at puro commercials nalang ang kinuha ko dahil iba kasi talaga ang pagod kapag sa drama ka napunta.Ilang months na shooting kasabay ng mga promotion ganon, but don’t get me wrong I love what I’m doing. It is that, sa sobrang tagal ko na sa showbiz ay napapagod at nas
Umuwi na kami nung hapon din na iyon dahil nga nagkaroon ng problema sa kumpanya nila Noah. Gusto ko sana magpaiwan kaso ay babalik na din ako ng manila bukas dahil sa isang project ko.Emosyonal naman na nagpaalam ang mama ni Noah dahil tiyak na taon na naman daw bago sila magkita ng anak.“Thank you, Zane” mahinang sabi ni Noah.Kauuwi lang namin ngayon. Halos mag alas diyes na ng gabi dahil kumain pa kami sa daanan.“No, I’m the one who needs to thank you. Sa pagpapakilala mo sa magulang mo. Nag enjoy ako dun. Salamat sobra” wika ko naman na ikinangiti niya ang kaunti. Natahimik naman kaming dalawa at hindi nagsasalita. Tanging ang maingay na kalsada lamang ang naririnig namin. Nakababa naman na kami sa kotse at andito na sa harap ng bahay ko. “To much drama, ilang taon ka ba nag workshop at ang galing mo umakting” biro nito.“Not funny, Noah” ang bait ng pagkakasabi ko eh. Tumawa lang ito at ginulo iyong buhok, hindi din naman nagtagal ay nagpaalam na siya at nagpasalamat ulit
Sa tanghaling tapat na ito ay nasa ilalim na kami ng puno ng mangga, naghanda ulit ng makakain ang mommy ni Noah. Nagbake siya kanina ng manho pie dahil tas ani ng mangga nila dito sa farm ngayon. Gusto ko nga sanang tumulong eh kaso ay umupo nalang daw ako dito at antayin na lang sila. Tinatawanan pa nga ako ni Noah dahil ang tamad ko daw, princess treatment pa daw ang gusto ko . Nah hindi ko naman kasalanan na mabait yung magulang niya tas sya hindi. Saka sobrang pagod pala ang naramdaman ko kagabi, kaya kahit gustong gusto ko makipag kwentuhan sa magulang ni Noah ay hindi ko na magawa. Akala ko nga ay makakalabas ako pagkatapos ko maglinis ng katawan pero nung humiga ako sa malambot na kama nila Noah ay mabilis ako agad tinamaan ng antok. Nagtuloy tuloy na din ang tulog ko hanggang umaga. Parang dito ko pa naenjoy matulog kesa sa bahay namin sa Cabanatuan. Buti na lamang ay nakakain na kami ng dinner nun dahil kung hindi ay nakakahiya na natulog agad ako.Super nice ng parents
Hindi pa ako makatulog ng maayos ay nagising na ako dahil sa isang tawag. Ayaw nito tumigil kaya kahit nakapikit pa ay sinagot ko na iyon. “Wake up sleepy head,” wika sa kabilang linya.“Noah? Anong trip to’?” medyo inis na wika ko dahil hindi pa nga ako nakakatulog ng maayos. Kanina kasi madaling araw kasi ay sumayaw lamang ako nang sumayaw tapos nung bandang mga 3 am naman ay nag cellphone lamang ako dahil kahit anong gawin ko ay hindi talaga ako makatulog. Ayoko naman uminom ng gatas or uminom ng sleeping pills.Ngayong nakakatulog na ako kahit 6am na ng umaga ay saka naman tatawag itong si Noah.“Kagabi ko inaantay ang tawag mo hindi ka tumawag. Ngayon naman na nakakatulog palang ako ay saka ka tatawag. Baliw ka ba?” Bulyaw ko sa kanya.“It’s not my fault that you did not sleep yesterday” Sagot naman nito sa akin.Oo nga naman, hindi niya sinabi kung anong oras siya tatawag. Sabi lamang niya bago ako pumasok sa bahay namin nun ay tatawag daw siya. Nag expect lang ako siguro na t
Hindi nga kami nagkamali dahil kinabukasan lamang ay puno na ang newsfeed ko ng mga picture na kinuha kahapon sa Tanawan.Umiiling na pumasok si Clara sa sala dahil galing siya kusina. “Ayos ah. Anong trip niyong dalawa?” Tanong nito sa akin.“Wala, nagdate lamang kami kahapon bhie” sagot ko naman sa kanya. Ang totoo kasi ay kahit kay Clara hindi ko sinabi kung ano ang plano namin ni Noah. Walang alam si Clara dito, ang alam lamang niya ay nag sorry ako kay Noah nung araw na nagpunta ako sa building nila sa Manila. Yung kasunduan namin ay hindi ko ikinuwento.“Date? The last time I knew. You two are at war?” sarcatics na sabi nito.Nginitian ko lamang siya ng pagka tamis tamis. At bumalik ulit sa pagscroll sa cellphone ko. We went home late yesterday. We also eat in Cabanatuan MarketPlace. Nagpahangin at nagkwentuhan tungkol sa trabaho pero syempre hindi maaalis ang pag aaway namin tungkol sa mga bagay bagay. We already talk about the future ahead of us, the consequences of what w
I shifted uncomfortably under Noah's arm, my gaze flickering towards the skyline as if searching for an escape route amidst the glittering skyscrapers. I think Noah, sensing my unease but unwilling to betray any hint of discord, tightened his grip around my waist with a subtle yet possessive gesture.Nakakakaba ang mga galaw niya kahit lagi ko naman itong ginagawa sa ibang lalaking katrabaho. "Smile, darling," Noah murmured through gritted teeth, his voice a low whisper intended only for my ears.Hindi ko alam kung paano nakakayanan pa ni Noah ang ganitong ayos. Hindi siya sanay, alam ko dahil lamang sa paghawak niya sa akin. Nanginginig iyon at masyado itong magaan na halos wala akong maramdaman. Hindi mabigat ang kamay niya kaya lalong hindi ako naging comfortable kahit na mahigpit naman na ang hawak niya sa bewang ko.My smile, usually so effortless and charming, felt like a mask that threatened to slip at any moment. I forced myself to turn towards him, I also did my lips curvin
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments