Neon signs bled into the Cabanatuan night, painting the penthouse windows a kaleidoscope of colors. Sa loob nun nakatambay ang nag iisang Noah Martinez, the billionaire bachelor, and the next Ceo of Martinez Company. Nakatingin siya sa kabilang building kung saan nakalagay ang poster ng isang sikat na babaeng artista - Zuzane Dela Fuente, the Philippines’ most captivating actress. Nakangiti ito ng napaka ganda ganda sa litrato, minomodel nito ang isang sikat na beauty products. Tatlong buwan na ang lumipas simula ang nangyaring aksidente sa pagitan nilang dalawa. Nagkaissue sila at kumalat ito sa buong pilipinas. Ang nakasulat sa tabloid- NOAH MARTINEZ AND ZUZANE DELA FUENTE: A SECRET AFFAIR? Ang daming galit, lahat ng investors nila sa company ay nagreklamo. Sinasabing siya ang susunod na namumuno sa kumpanya kaya dapat ay malinis ang image nito. Kahit anong tanggol ang ginagawa ng pamilya niya sa kanya ay wala pa ding nagbabago. Parang masamang gawain ang magkaroon ng kasamang ba
Applause, a tidal wave of adoration, crashed over me as I took my final bow. The standing ovation, a symphony for my performance, was a familiar melody, yet tonight felt different for me.“Shesh Clara sobrang sakit ng katawan ko!” Reklamo ko sa P.A. ko pagkauwi namin sa bahay.Kagagaling lamang namin sa isang event kung saan nanalo ako bilang Best Actress sa ginampanang isang movie. Hindi ko nga alam na nanominate ako dun, ang alam ko lang ay invited kami ng partner ko pero sa kasamaan, ako lamang ang umattend dahil nagbabakasyon iyon sa ibang bansa ngayon.Sa movie na iyon ay isa akong bidang katulong sa ibang bansa. Sumikat ito dahil maraming nakarelate na mga ofw sa story at syempre hindi mawawala ang kilig kaya lalo itong sumikat dahil sa chemistry namin ng partner ko.“Congrats Zane!” Bati ng PA ko sa akin. May dala dala na siyang cake na hindi ko naman alam saan niya kinuha. “Si ante naman makatingin. Binili ko ito ano kaba?” sabi nito na naka nguso na. Natawa naman ako sabay y
Sa sobrang init sa Cabanatuan ay hindi na tumatagal ang tatlong aircon ng Cabana Brew. Isang sikat na coffeeshop na pag aari ng isa sa mga naging kaibigan ko nung college. Yes, taga Cabanatuan ako at dito ako nagaral nun sa cabanatuan kahit sa manila naman ang trabaho ko. Kung paano ko nakayanan? Hindi ko din alam. Bawat punta ko dito ay lalo pang umiinit or baka ako lang iyon dahil hot ako? Kidding. Mainit na talaga dito sa Cab. at lalo pang umiinit dahil wala ng puno, puro building na din ang mga nakatayo. Taga dito si mama, si papa naman talaga Romblon. I perched on a stool by the window, nursing a lukewarm iced latte and a simmering frustration. My agent's voice echoed in my head, a litany of rejections and cancellations. "You're too old for the role, Zuzane," sabi nito sa akin bago kami bumalik ng Cabanatuan pagkatapos ng shooting ko, "but not established enough for the leading lady parts." Hindi pa naman ako ganong katanda eh, at the age of 29 I was considered past my prim
Nakatingin ang lahat sa akin pagpasok ko sa Martinez Building. Naglalakad ako ng nakataas ang aking noo kahit hiyang hiya na ako sa ginagawa ko. Hindi ko pa naman kasama si Clara kaya lalo akong kinakabahan tapos ay tumakas lang ako sa manager ko na nakabantay kanina. Sumugal lamang ako na pumunta dito para makausap ni Noah. Hindi ko din kasi alam kung saan ko kokontakin ang lalaki na iyon. Ang huli naming pagkikita ay yung sa coffee shop. Dumeretso agad ako sa front desk para magtanong kung saan ang office ni Noah. “Hi!” masiglang bati ko. “Hello po, Miss Zuzane. Ano ang maitutulong ko?” tanong ng babae sa desk. Masayang masaya ang itsura nito kaya nawala ang kaba ko. “Uhm… I just want to ask if Noah’s here?,” nahihiyang tanong ko “He’s not answering his phone eh and it is my first time going here in this building” sabi ko pa kunyari. I went to one of the most Noah buildings here in Manila. They exist in different provinces but here stands the highest. They also have two
Akala ko ay matatapos na ang araw ko pagkayari ko manggaling sa building nila Noah, hindi pala. Nagulat nalang ako na marami ang nakaabang na mga reporter sa baba ng condominium namin, hindi magkamayaw ang mga ito lalo na nung nakita nila ang sasakyan ko na papasok sa building. Marami na ding guard ang nakabantay nung huminto iyong sasakyan. Mabilis ko naman inilabas ang cellphone ko para sana tawagan si Clara ngunit sa kasamaang palad ay lowbat ito. “Kuya meron ka bang charger ng phone dyan?” tanong ko sa driver namin na kausap na ngayon ang isang guard. “Ma’am wala po pero kung tatawagan niyo si Clara ay pwede ko ipahiram ang cellphone ko” Suggestion ni Kuya Tim at inilabas ang keyboard niyang cellphone. Huh? Uso pa pala ito. Madalang na ako makakita ng ganito, hindi pa nga lalo na sa industry kaya nakakagulat naman. Tumawag nga pala si Clara kay kuya kanina at itinanong nito kung saan kami galing dahil bigla nga daw kaming umalis ng hindi man lang nagpapaalam. I felt bad dahil
Noah winced. He knew I was right, but the board of their company, is a bunch of old men stuck in their traditions, couldn't seem to grasp that concept. "I know, Zuzane, believe me. I argued my case until I was blue in the face, but they're stubborn as mules." Dahilan pa nito sa akin. "This is ridiculous! You're the best damn CEO Martinez Industries has ever had. Numbers are up, the company's reputation is stellar. What more do they want?" sabi ko sa kanya. Niyabangan pa na best Ceo siya. My ass… "Apparently, a wife and 2.5 kids," Noah muttered sarcastically. Oo nga naman. Pero nakakainis, bakit ba ako pumayag sa lalaking ito. Gusto ko lang naman na maging tahimik ang buhay ko eh, lumala pa. Jusko Baka makarating ito sa nanay ko mayayari na naman ako ng bonggang bonga. Ayaw pa naman nito ay Noah lalo na sa mga Martinez. "Well, that's just great. So, what now? Do they give you a deadline to find a wife?" "Not exactly, and I already have a wife," Noah said. Natahimik naman ako dahi
Ilang araw na simula nung pag uusap namin ni Noah sa cellphone at hanggang ngayon ay wala pa din siyang balita mula sa binata.Mas lumala pa ang mga balita tungkol sa kanilang dalawa. Na baka daw buntis siya kaya hindi na siya lumalabas at hindi pa ulit makikita sa publiko. Ang iba naman na balita ay baka daw nagpakasal na talaga siya sa matandang lalaki at iniwan si Noah at kung ano ano pang mga kwento. Habang tumatagal ay palala na ito at kung ano ano na ang lumalabas. Mas mababaliw pa siya sa mga ganung balita kesa sa problema lamang niya, na kung paano umiwas sa industriya at sa mapag-matang mga tao. “You have 1 week to rest, please nagmumukha ka ng losyang wala ka namang ginagawa” Reklamo na naman ni mama sa akin.Tumatawag na ito palagi para makabalita sa ganap ng buhay ko, na dati namang hindi nito gawain.“Ma I know, mas nakakastress ang pagtawag mo,” hindi na mapigilan na wika ko. Totoo naman, puro mali lamang ang pinapansin.Buti na lamang ay nakainom ako ng gamot kanina s
I shifted uncomfortably under Noah's arm, my gaze flickering towards the skyline as if searching for an escape route amidst the glittering skyscrapers. I think Noah, sensing my unease but unwilling to betray any hint of discord, tightened his grip around my waist with a subtle yet possessive gesture.Nakakakaba ang mga galaw niya kahit lagi ko naman itong ginagawa sa ibang lalaking katrabaho. "Smile, darling," Noah murmured through gritted teeth, his voice a low whisper intended only for my ears.Hindi ko alam kung paano nakakayanan pa ni Noah ang ganitong ayos. Hindi siya sanay, alam ko dahil lamang sa paghawak niya sa akin. Nanginginig iyon at masyado itong magaan na halos wala akong maramdaman. Hindi mabigat ang kamay niya kaya lalong hindi ako naging comfortable kahit na mahigpit naman na ang hawak niya sa bewang ko.My smile, usually so effortless and charming, felt like a mask that threatened to slip at any moment. I forced myself to turn towards him, I also did my lips curvin