Neon signs bled into the Cabanatuan night, painting the penthouse windows a kaleidoscope of colors. Sa loob nun nakatambay ang nag iisang Noah Martinez, the billionaire bachelor, and the next Ceo of Martinez Company.
Nakatingin siya sa kabilang building kung saan nakalagay ang poster ng isang sikat na babaeng artista - Zuzane Dela Fuente, the Philippines’ most captivating actress. Nakangiti ito ng napaka ganda ganda sa litrato, minomodel nito ang isang sikat na beauty products. Tatlong buwan na ang lumipas simula ang nangyaring aksidente sa pagitan nilang dalawa. Nagkaissue sila at kumalat ito sa buong pilipinas. Ang nakasulat sa tabloid- NOAH MARTINEZ AND ZUZANE DELA FUENTE: A SECRET AFFAIR? Ang daming galit, lahat ng investors nila sa company ay nagreklamo. Sinasabing siya ang susunod na namumuno sa kumpanya kaya dapat ay malinis ang image nito. Kahit anong tanggol ang ginagawa ng pamilya niya sa kanya ay wala pa ding nagbabago. Parang masamang gawain ang magkaroon ng kasamang babae sa isang bar. Magiging ayos sana ang lahat kung hindi si Zuzane ang balita na nalilink sa kanya. Bago kasi ang lahat ay nagkaroon ng isa pang balita mula sa actress, sinasabing may karelasyon na daw ito sa isang matandang billionaryo na may malaking kumpanya sa iba’t ibang bansa sa Asia. May mga lumabas din na mga patunay na totoo ito, kaya marami ang nabigla at natakot ng nakita silang magkasama sa isang bar at magkayakap. Sinasabing ginawa siyang kabit ng dalaga. Pero ang totoo? Hindi niya ito kilala kahit sikat naman na ito simula pagkabata. “Funny how people think. They are stupid” wika ng lalaki sa sarili saka lagok sa alak na iniinom. In the other building, Zuzane, just woke up like a princess. Nagising na lamang siya na may roon na siyang mga pagkain sa gawing lamensa ng kanyang kwarto. Tumayo muna siya para maghilamos ngunit pag pasok niya sa cr ng kwarto niya ay nakahanda na agad ang kanyang bathtub. Punong puno na iyon ng sabon at nagkalat na mga petals ng rose. Ihihanda na iyon ng P.A. niya dahil alam nito na hapon siya magigising mula sa nakakapagod na araw. Sa halip na maghilamos ay naligo na lamang siya at nagrelax. Kinuha pa niya ang cellphone at nag scroll sa kanyang social media. Doon nakita niya ulit ang issue niya with Mr. Martinez, the Ceo of Martinez Company. Dahil nasa showbiz ay hindi na bago sa kanya ang makakita ng kung anong anong isyu sa kanya, negative man iyon or positive. People are always watching her every move, the media are always there to report what she’s doing and paparazzi take the photos without her consent at kung ano anong pinapalabas sa internet. But the latest one? Tatlong buwan na iyon pero hindi pa din natatapos. May mga taong galit sa kanya dahil daw may karelasyon na siya na matandang lalaki ay papatol pa siya sa bachelor na si Noah. May mga nagpapadala pa din ng mga threats sa kanya, saying that she need to leave the Martinez alone. Like Noah, Zuzane didn’t know who the guy was. Nakasalubong lamang niya ito sa bar nun at nayakap dahil matutumba na siya sa kalasingan. Ang litrato kasi na nakunan sa kanila ay nakayakap siya ng mahigpit sa binata. Kung titignan nga sa malayo ay para silang sweet couple dahil sa ayos nila sa picture. Nakayakap kasi ang dalawang kamay niya sa leeg nito at nakayakap naman ang binata sa kanyang beywang bilang pagsuporta na din na hindi siya matumba. Kung titingnan nga ay perfect na perfect ang litrato nila para talaga silang couple dun, lalo na sa height differences. Matangkad si Zuzane na nasa 5’7 ang taas at ang binata naman ay nasa tamang tangkad din pero hindi gaano nalalayo sa taas ng dalaga. “Funny hanggang ngayon hindi pa din humuhupa itong issue na ito?” sabi na lang din niya sa sarili at saka inilubog ang buong katawan sa malamig na tubig ng bathtub na kanyang kinauupuan. Kung alam lamang ng mga tao ang totoong nangyari nung araw na iyon. … … … “Give me another Vodka, please,” lasing na wika ni Zuzane sa bartender. Nakailang bote na siya ng alak kahit dalawang oras palang ang nakakalipas nung nagpunta siya dito. “No, Zuzane. You already dunk,” wika ng kaibigan niyang may ari ng bar na ito. “Wait for me here. Kukunin ko ang sasakyan natin at uuwi na kita.” Dagdag na sabi nito at tumayo na sa kinauupuan nila. Pero dahil sa kalasingan ay hindi na alam ni Zuzane ang kanyang ginagawa, hindi niya namalayan na tumayo siya at naglakad papunta sa likod ng bar para dun mag exit pero habang palabas ay may nakabungguan siya na isang lalaki. A deep, irritated voice sliced through her misery. "Excuse me, miss?” masungit na sabi nito. “Iinom tas hindi naman kaya.” Iritadong iritado na sabi ng lalaki. Paalis na sana si Zuzane pero sa dahil nga sa kalasingan ay muntik na siyang madapa. Mabilis naman siyang sinalo ng lalaki gamit ang dalawa nitong kamay na ipinalupot sa bewang niya. Mabilis din naman niyang naihawak ang dalawang kamay sa leeg nito bilang suporta. Nagtagal pa ito ng ilang minuto dahil hinintay siya ng lalaki na mawala ang hilo at makatayo na siya ng diretso. Pero sa halip na makatayo ng diretso ay mas lalo pa siyang nahilo. Umikot ang kanyang paningin at nararamdaman niya ang lahat ng kinain niya ngayong gabi ay umakyat sa lalamunan. Sa hindi sinasadyang pangyayari ay nasukahan niya ang lalaking kaharap. “What the…” gulat na wika nito at napabitaw sa kanya. He stepped closer, and the harsh light revealed a face both handsome and annoyed. Dark brows furrowed above sharp brown eyes. “I’m sorry, I really sorry,” wika ni Zuzane na mas lalong nagpahilo sa kanya. “Remove your clothes, let me wash them!” malakas na sigaw niya sa kaharap. Huhubadin niya sana ito ng walang paalam kaso ay nahawakan na siya ng lalaki para pigilan. "Look, it was an accident. I'll pay for the cleaning." Wika ni Zuzane ulit. Iritado na din dahil sa sobrang pagkahilo. "With what? Your acting awards, sweetheart." Sarcasm na sagot nito. "Don't call me sweetheart. And for your information, I can afford a decent dry cleaning bill." "Clearly," sabi nito habang tinatanaw siya, mula ulo hanggang paa "Although, considering the state of your…ensemble, I wouldn't bet on your financial stability right now." Uminit lalo ang ulo ni Zuzane mula sa narinig na wika ng lalaki. The night had gone from bad to hilariously, humiliatingly worse. At siya, a woman who commanded respect on movie sets and adoration from millions, reduced to bickering with a spoiled rich boy over vomit. "Look," Zuzane said, her voice dangerously calm, "Nanghingi naman na ako ng tawad, ang gagawin mo lang ay tanggapin iyon pero heto at minamaliit mo pa ako. Gosh, your shirt isn't exactly a shrine of immaculate conception either, considering the company it keeps." Noah's jaw clenched. "Are you implying something?" "Just that," hindi papatalo ang sabi niya, "playboys like you probably track in more questionable substances than a little champagne." Pagkatapos sabihin iyon ni Zuzane ay tumahimik ang paligid. Then, Noah threw his head back and laughed, a deep, rich sound that surprised Zuzane. "You know," he said, wiping a tear from his eye, "you're the first woman who's ever insulted me that badly. Most just fawn all over me." "Well,"sagot ni Zuzane, crossing her arms, "consider yourself lucky. Not everyone finds arrogance an aphrodisiac, Mr." "Believe me," he said, a glint in his eyes, "the name's Noah. And trust me, sweetheart, arrogance is the least aphrodisiac thing about me." Pagkasabi nun ay umalis na ang lalaki at iniwan si Zuzane na hilong hilo, napaupo na din ito sa lupa at sa hindi inaasahan ay nakatulog ito ng ilang minuto bago nahanap ng kaibigan na kanina pa nag aalala.Applause, a tidal wave of adoration, crashed over me as I took my final bow. The standing ovation, a symphony for my performance, was a familiar melody, yet tonight felt different for me.“Shesh Clara sobrang sakit ng katawan ko!” Reklamo ko sa P.A. ko pagkauwi namin sa bahay.Kagagaling lamang namin sa isang event kung saan nanalo ako bilang Best Actress sa ginampanang isang movie. Hindi ko nga alam na nanominate ako dun, ang alam ko lang ay invited kami ng partner ko pero sa kasamaan, ako lamang ang umattend dahil nagbabakasyon iyon sa ibang bansa ngayon.Sa movie na iyon ay isa akong bidang katulong sa ibang bansa. Sumikat ito dahil maraming nakarelate na mga ofw sa story at syempre hindi mawawala ang kilig kaya lalo itong sumikat dahil sa chemistry namin ng partner ko.“Congrats Zane!” Bati ng PA ko sa akin. May dala dala na siyang cake na hindi ko naman alam saan niya kinuha. “Si ante naman makatingin. Binili ko ito ano kaba?” sabi nito na naka nguso na. Natawa naman ako sabay y
Sa sobrang init sa Cabanatuan ay hindi na tumatagal ang tatlong aircon ng Cabana Brew. Isang sikat na coffeeshop na pag aari ng isa sa mga naging kaibigan ko nung college. Yes, taga Cabanatuan ako at dito ako nagaral nun sa cabanatuan kahit sa manila naman ang trabaho ko. Kung paano ko nakayanan? Hindi ko din alam. Bawat punta ko dito ay lalo pang umiinit or baka ako lang iyon dahil hot ako? Kidding. Mainit na talaga dito sa Cab. at lalo pang umiinit dahil wala ng puno, puro building na din ang mga nakatayo. Taga dito si mama, si papa naman talaga Romblon. I perched on a stool by the window, nursing a lukewarm iced latte and a simmering frustration. My agent's voice echoed in my head, a litany of rejections and cancellations. "You're too old for the role, Zuzane," sabi nito sa akin bago kami bumalik ng Cabanatuan pagkatapos ng shooting ko, "but not established enough for the leading lady parts." Hindi pa naman ako ganong katanda eh, at the age of 29 I was considered past my prim
Nakatingin ang lahat sa akin pagpasok ko sa Martinez Building. Naglalakad ako ng nakataas ang aking noo kahit hiyang hiya na ako sa ginagawa ko. Hindi ko pa naman kasama si Clara kaya lalo akong kinakabahan tapos ay tumakas lang ako sa manager ko na nakabantay kanina. Sumugal lamang ako na pumunta dito para makausap ni Noah. Hindi ko din kasi alam kung saan ko kokontakin ang lalaki na iyon. Ang huli naming pagkikita ay yung sa coffee shop. Dumeretso agad ako sa front desk para magtanong kung saan ang office ni Noah. “Hi!” masiglang bati ko. “Hello po, Miss Zuzane. Ano ang maitutulong ko?” tanong ng babae sa desk. Masayang masaya ang itsura nito kaya nawala ang kaba ko. “Uhm… I just want to ask if Noah’s here?,” nahihiyang tanong ko “He’s not answering his phone eh and it is my first time going here in this building” sabi ko pa kunyari. I went to one of the most Noah buildings here in Manila. They exist in different provinces but here stands the highest. They also have two
Akala ko ay matatapos na ang araw ko pagkayari ko manggaling sa building nila Noah, hindi pala. Nagulat nalang ako na marami ang nakaabang na mga reporter sa baba ng condominium namin, hindi magkamayaw ang mga ito lalo na nung nakita nila ang sasakyan ko na papasok sa building. Marami na ding guard ang nakabantay nung huminto iyong sasakyan. Mabilis ko naman inilabas ang cellphone ko para sana tawagan si Clara ngunit sa kasamaang palad ay lowbat ito. “Kuya meron ka bang charger ng phone dyan?” tanong ko sa driver namin na kausap na ngayon ang isang guard. “Ma’am wala po pero kung tatawagan niyo si Clara ay pwede ko ipahiram ang cellphone ko” Suggestion ni Kuya Tim at inilabas ang keyboard niyang cellphone. Huh? Uso pa pala ito. Madalang na ako makakita ng ganito, hindi pa nga lalo na sa industry kaya nakakagulat naman. Tumawag nga pala si Clara kay kuya kanina at itinanong nito kung saan kami galing dahil bigla nga daw kaming umalis ng hindi man lang nagpapaalam. I felt bad dahil
Noah winced. He knew I was right, but the board of their company, is a bunch of old men stuck in their traditions, couldn't seem to grasp that concept. "I know, Zuzane, believe me. I argued my case until I was blue in the face, but they're stubborn as mules." Dahilan pa nito sa akin. "This is ridiculous! You're the best damn CEO Martinez Industries has ever had. Numbers are up, the company's reputation is stellar. What more do they want?" sabi ko sa kanya. Niyabangan pa na best Ceo siya. My ass… "Apparently, a wife and 2.5 kids," Noah muttered sarcastically. Oo nga naman. Pero nakakainis, bakit ba ako pumayag sa lalaking ito. Gusto ko lang naman na maging tahimik ang buhay ko eh, lumala pa. Jusko Baka makarating ito sa nanay ko mayayari na naman ako ng bonggang bonga. Ayaw pa naman nito ay Noah lalo na sa mga Martinez. "Well, that's just great. So, what now? Do they give you a deadline to find a wife?" "Not exactly, and I already have a wife," Noah said. Natahimik naman ako dahi
Ilang araw na simula nung pag uusap namin ni Noah sa cellphone at hanggang ngayon ay wala pa din siyang balita mula sa binata.Mas lumala pa ang mga balita tungkol sa kanilang dalawa. Na baka daw buntis siya kaya hindi na siya lumalabas at hindi pa ulit makikita sa publiko. Ang iba naman na balita ay baka daw nagpakasal na talaga siya sa matandang lalaki at iniwan si Noah at kung ano ano pang mga kwento. Habang tumatagal ay palala na ito at kung ano ano na ang lumalabas. Mas mababaliw pa siya sa mga ganung balita kesa sa problema lamang niya, na kung paano umiwas sa industriya at sa mapag-matang mga tao. “You have 1 week to rest, please nagmumukha ka ng losyang wala ka namang ginagawa” Reklamo na naman ni mama sa akin.Tumatawag na ito palagi para makabalita sa ganap ng buhay ko, na dati namang hindi nito gawain.“Ma I know, mas nakakastress ang pagtawag mo,” hindi na mapigilan na wika ko. Totoo naman, puro mali lamang ang pinapansin.Buti na lamang ay nakainom ako ng gamot kanina s
I shifted uncomfortably under Noah's arm, my gaze flickering towards the skyline as if searching for an escape route amidst the glittering skyscrapers. I think Noah, sensing my unease but unwilling to betray any hint of discord, tightened his grip around my waist with a subtle yet possessive gesture.Nakakakaba ang mga galaw niya kahit lagi ko naman itong ginagawa sa ibang lalaking katrabaho. "Smile, darling," Noah murmured through gritted teeth, his voice a low whisper intended only for my ears.Hindi ko alam kung paano nakakayanan pa ni Noah ang ganitong ayos. Hindi siya sanay, alam ko dahil lamang sa paghawak niya sa akin. Nanginginig iyon at masyado itong magaan na halos wala akong maramdaman. Hindi mabigat ang kamay niya kaya lalong hindi ako naging comfortable kahit na mahigpit naman na ang hawak niya sa bewang ko.My smile, usually so effortless and charming, felt like a mask that threatened to slip at any moment. I forced myself to turn towards him, I also did my lips curvin
Hindi nga kami nagkamali dahil kinabukasan lamang ay puno na ang newsfeed ko ng mga picture na kinuha kahapon sa Tanawan.Umiiling na pumasok si Clara sa sala dahil galing siya kusina. “Ayos ah. Anong trip niyong dalawa?” Tanong nito sa akin.“Wala, nagdate lamang kami kahapon bhie” sagot ko naman sa kanya. Ang totoo kasi ay kahit kay Clara hindi ko sinabi kung ano ang plano namin ni Noah. Walang alam si Clara dito, ang alam lamang niya ay nag sorry ako kay Noah nung araw na nagpunta ako sa building nila sa Manila. Yung kasunduan namin ay hindi ko ikinuwento.“Date? The last time I knew. You two are at war?” sarcatics na sabi nito.Nginitian ko lamang siya ng pagka tamis tamis. At bumalik ulit sa pagscroll sa cellphone ko. We went home late yesterday. We also eat in Cabanatuan MarketPlace. Nagpahangin at nagkwentuhan tungkol sa trabaho pero syempre hindi maaalis ang pag aaway namin tungkol sa mga bagay bagay. We already talk about the future ahead of us, the consequences of what w