Akala ko ay matatapos na ang araw ko pagkayari ko manggaling sa building nila Noah, hindi pala. Nagulat nalang ako na marami ang nakaabang na mga reporter sa baba ng condominium namin, hindi magkamayaw ang mga ito lalo na nung nakita nila ang sasakyan ko na papasok sa building.
Marami na ding guard ang nakabantay nung huminto iyong sasakyan. Mabilis ko naman inilabas ang cellphone ko para sana tawagan si Clara ngunit sa kasamaang palad ay lowbat ito. “Kuya meron ka bang charger ng phone dyan?” tanong ko sa driver namin na kausap na ngayon ang isang guard. “Ma’am wala po pero kung tatawagan niyo si Clara ay pwede ko ipahiram ang cellphone ko” Suggestion ni Kuya Tim at inilabas ang keyboard niyang cellphone. Huh? Uso pa pala ito. Madalang na ako makakita ng ganito, hindi pa nga lalo na sa industry kaya nakakagulat naman. Tumawag nga pala si Clara kay kuya kanina at itinanong nito kung saan kami galing dahil bigla nga daw kaming umalis ng hindi man lang nagpapaalam. I felt bad dahil nasigawan siya ng manager ko kanina dahil sa ginawa ko. Akala ko ay matatagalan pa bago ako makapasok ng building pero thanks sa mga kuya guards sa baba dahil tinulungan nila kami. Pagpasok ko naman sa loob ng condo ay naabutan ko na pabalik balik si Mamang at nakaupo naman si Clara sa sofa. Kabado ang mga itsura nito pero nung makita ako na pumasok sa loob ay mabilis nila akong dinaluhan. “Nababaliw ka na talaga hano?” nag aalala na wika ng manager sa akin. Niyakap din ako nito. “Ano bang nangyari?” Walang idea na tanong ko, biglaan lamang kasi iyong nangyari at nangyayari lamang ang mga kaguluhan pag may issue na lumalabas at gusto nila makuha ang sagot. “Magkasama kayo ni Mr. Noah Martinez kanina, hindi niya sinabi?” Tanong ni Clara. “Wag mo ikaila may picture ulit kayo, sa company” sabi naman ni Mamang. Nabasa niya ang itsura ng mukha ko dahil plano ko ito itanggi. Pero ano pa bang aasahan, syempre may lalabas na mga picture. “Tawagan mo nalang si Noah, tanong mo sa kanya” wika ni Clara. “Lowbat ako, drain na drain.” Sabi ko sa dalawa, inilabas ang cp at iwinagayway sa kanila. Sabay pa itong napa facepalm. Mabilis naman akong pumunta sa kwarto ko para icharge ito. Bumaba na din muna at kumain kasabay ang dalawang kaibigan. Hindi nila binabanggit kung tungkol saan iyong issue ko ngayon. Bahala na daw ako dahil marami na ang gulong ginawa ngayong araw. After kumain ay naligo na din ako para sana makahiga na at magpahinga, Si Mamang ay dito na din muna matutulog ngayong gabi dahil marami pa ding nasa baba na reporter, hindi naman titigil ang mga iyon hanggat walang makukuhang sagot. Napansin ko na may tumatawag sa cellphone ko na ngayon ay nakabukas na at malapit ng macharge. The penthouse was silent, the only sound was the rhythmic hum of the air conditioner battling the sweltering Manila night and of course the phone. Number lang ang tumatawag pero dahil phone ko ito ay sinagot ko agad. Iba kasi ang phone na ginagamit namin para sa mga raket ko. Sinagot ko iyong tawag pero wala namang nagsasalita sa kabila. Tanging tahimik lamang ang naririnig ko, pero maya maya ay may huminga ng malalim. “Hmm hi!” wika sa kabilang linya. "Noah?"I asked when I heard the voice, laced with concern. "Hey, Zuzane," sabi nito ng mahina. "I saw the pictures. You guys look...happy," sarcasm na sabi ko. Pinakita kasi ni Clara kanina sakin iyong picture na may kasama na namang ibang babae si Noah. eh ka kausap ko palang nito sa company nila diba. Noah scoffed. "Staged happiness. We haven't spoken a word to each other since the photoshoot ended." A beat of silence followed. "So, what's the new problem?" I finally asked. Iniba na bigla ang topic. Ahh girl anong problema mo. Noah sighed. "Apparently, the board isn't comfortable handing over the CEO position unless..." bitin pa na wika niya. Nakakainis "Unless?" tanong ko. "Unless I settle down, have a family," mabilis na sabi niya. “Ano? Hindi ko maintindihan?” tanong ko ulit, sobrang bilis kasi ng pagkakasabi niya eh. “I said, I need to settle down, find a wife… you are my wife now, right? We need to build a family” sabi nito. Muntik na ako malaglag sa kama dahil sa sinabi niya. Nablanko na din ang utak ko. "Are you kidding me? We talked about this, Noah! This isn't some 19th-century novel where the company needs an heir. It's about capability, not some outdated notion of family!" pagkayari kong sabihin iyon ay tumahimik sa kabilang side.Noah winced. He knew I was right, but the board of their company, is a bunch of old men stuck in their traditions, couldn't seem to grasp that concept. "I know, Zuzane, believe me. I argued my case until I was blue in the face, but they're stubborn as mules." Dahilan pa nito sa akin. "This is ridiculous! You're the best damn CEO Martinez Industries has ever had. Numbers are up, the company's reputation is stellar. What more do they want?" sabi ko sa kanya. Niyabangan pa na best Ceo siya. My ass… "Apparently, a wife and 2.5 kids," Noah muttered sarcastically. Oo nga naman. Pero nakakainis, bakit ba ako pumayag sa lalaking ito. Gusto ko lang naman na maging tahimik ang buhay ko eh, lumala pa. Jusko Baka makarating ito sa nanay ko mayayari na naman ako ng bonggang bonga. Ayaw pa naman nito ay Noah lalo na sa mga Martinez. "Well, that's just great. So, what now? Do they give you a deadline to find a wife?" "Not exactly, and I already have a wife," Noah said. Natahimik naman ako dahi
Ilang araw na simula nung pag uusap namin ni Noah sa cellphone at hanggang ngayon ay wala pa din siyang balita mula sa binata.Mas lumala pa ang mga balita tungkol sa kanilang dalawa. Na baka daw buntis siya kaya hindi na siya lumalabas at hindi pa ulit makikita sa publiko. Ang iba naman na balita ay baka daw nagpakasal na talaga siya sa matandang lalaki at iniwan si Noah at kung ano ano pang mga kwento. Habang tumatagal ay palala na ito at kung ano ano na ang lumalabas. Mas mababaliw pa siya sa mga ganung balita kesa sa problema lamang niya, na kung paano umiwas sa industriya at sa mapag-matang mga tao. “You have 1 week to rest, please nagmumukha ka ng losyang wala ka namang ginagawa” Reklamo na naman ni mama sa akin.Tumatawag na ito palagi para makabalita sa ganap ng buhay ko, na dati namang hindi nito gawain.“Ma I know, mas nakakastress ang pagtawag mo,” hindi na mapigilan na wika ko. Totoo naman, puro mali lamang ang pinapansin.Buti na lamang ay nakainom ako ng gamot kanina s
I shifted uncomfortably under Noah's arm, my gaze flickering towards the skyline as if searching for an escape route amidst the glittering skyscrapers. I think Noah, sensing my unease but unwilling to betray any hint of discord, tightened his grip around my waist with a subtle yet possessive gesture.Nakakakaba ang mga galaw niya kahit lagi ko naman itong ginagawa sa ibang lalaking katrabaho. "Smile, darling," Noah murmured through gritted teeth, his voice a low whisper intended only for my ears.Hindi ko alam kung paano nakakayanan pa ni Noah ang ganitong ayos. Hindi siya sanay, alam ko dahil lamang sa paghawak niya sa akin. Nanginginig iyon at masyado itong magaan na halos wala akong maramdaman. Hindi mabigat ang kamay niya kaya lalong hindi ako naging comfortable kahit na mahigpit naman na ang hawak niya sa bewang ko.My smile, usually so effortless and charming, felt like a mask that threatened to slip at any moment. I forced myself to turn towards him, I also did my lips curvin
Hindi nga kami nagkamali dahil kinabukasan lamang ay puno na ang newsfeed ko ng mga picture na kinuha kahapon sa Tanawan.Umiiling na pumasok si Clara sa sala dahil galing siya kusina. “Ayos ah. Anong trip niyong dalawa?” Tanong nito sa akin.“Wala, nagdate lamang kami kahapon bhie” sagot ko naman sa kanya. Ang totoo kasi ay kahit kay Clara hindi ko sinabi kung ano ang plano namin ni Noah. Walang alam si Clara dito, ang alam lamang niya ay nag sorry ako kay Noah nung araw na nagpunta ako sa building nila sa Manila. Yung kasunduan namin ay hindi ko ikinuwento.“Date? The last time I knew. You two are at war?” sarcatics na sabi nito.Nginitian ko lamang siya ng pagka tamis tamis. At bumalik ulit sa pagscroll sa cellphone ko. We went home late yesterday. We also eat in Cabanatuan MarketPlace. Nagpahangin at nagkwentuhan tungkol sa trabaho pero syempre hindi maaalis ang pag aaway namin tungkol sa mga bagay bagay. We already talk about the future ahead of us, the consequences of what w
Hindi pa ako makatulog ng maayos ay nagising na ako dahil sa isang tawag. Ayaw nito tumigil kaya kahit nakapikit pa ay sinagot ko na iyon. “Wake up sleepy head,” wika sa kabilang linya.“Noah? Anong trip to’?” medyo inis na wika ko dahil hindi pa nga ako nakakatulog ng maayos. Kanina kasi madaling araw kasi ay sumayaw lamang ako nang sumayaw tapos nung bandang mga 3 am naman ay nag cellphone lamang ako dahil kahit anong gawin ko ay hindi talaga ako makatulog. Ayoko naman uminom ng gatas or uminom ng sleeping pills.Ngayong nakakatulog na ako kahit 6am na ng umaga ay saka naman tatawag itong si Noah.“Kagabi ko inaantay ang tawag mo hindi ka tumawag. Ngayon naman na nakakatulog palang ako ay saka ka tatawag. Baliw ka ba?” Bulyaw ko sa kanya.“It’s not my fault that you did not sleep yesterday” Sagot naman nito sa akin.Oo nga naman, hindi niya sinabi kung anong oras siya tatawag. Sabi lamang niya bago ako pumasok sa bahay namin nun ay tatawag daw siya. Nag expect lang ako siguro na t
Sa tanghaling tapat na ito ay nasa ilalim na kami ng puno ng mangga, naghanda ulit ng makakain ang mommy ni Noah. Nagbake siya kanina ng manho pie dahil tas ani ng mangga nila dito sa farm ngayon. Gusto ko nga sanang tumulong eh kaso ay umupo nalang daw ako dito at antayin na lang sila. Tinatawanan pa nga ako ni Noah dahil ang tamad ko daw, princess treatment pa daw ang gusto ko . Nah hindi ko naman kasalanan na mabait yung magulang niya tas sya hindi. Saka sobrang pagod pala ang naramdaman ko kagabi, kaya kahit gustong gusto ko makipag kwentuhan sa magulang ni Noah ay hindi ko na magawa. Akala ko nga ay makakalabas ako pagkatapos ko maglinis ng katawan pero nung humiga ako sa malambot na kama nila Noah ay mabilis ako agad tinamaan ng antok. Nagtuloy tuloy na din ang tulog ko hanggang umaga. Parang dito ko pa naenjoy matulog kesa sa bahay namin sa Cabanatuan. Buti na lamang ay nakakain na kami ng dinner nun dahil kung hindi ay nakakahiya na natulog agad ako.Super nice ng parents
Umuwi na kami nung hapon din na iyon dahil nga nagkaroon ng problema sa kumpanya nila Noah. Gusto ko sana magpaiwan kaso ay babalik na din ako ng manila bukas dahil sa isang project ko.Emosyonal naman na nagpaalam ang mama ni Noah dahil tiyak na taon na naman daw bago sila magkita ng anak.“Thank you, Zane” mahinang sabi ni Noah.Kauuwi lang namin ngayon. Halos mag alas diyes na ng gabi dahil kumain pa kami sa daanan.“No, I’m the one who needs to thank you. Sa pagpapakilala mo sa magulang mo. Nag enjoy ako dun. Salamat sobra” wika ko naman na ikinangiti niya ang kaunti. Natahimik naman kaming dalawa at hindi nagsasalita. Tanging ang maingay na kalsada lamang ang naririnig namin. Nakababa naman na kami sa kotse at andito na sa harap ng bahay ko. “To much drama, ilang taon ka ba nag workshop at ang galing mo umakting” biro nito.“Not funny, Noah” ang bait ng pagkakasabi ko eh. Tumawa lang ito at ginulo iyong buhok, hindi din naman nagtagal ay nagpaalam na siya at nagpasalamat ulit
Sa isang buwan na kasama si Noah ay tahimik ang buhay ko mula sa mapagmatang mga tao pero syempre hindi pa din maiwasan ang paglabas ng mga picture na magkasama kami ni Noah at pag-ingay ng kung ano ano. Kesyo nabuntis daw ako ng matandang kasintahan kaya nagsama kami ni Noah at inako nito ang bata. Ang iba naman ay malandi daw ako at sumama kay Noah dahil mayaman ito at bumabagsak na daw kasi ang career ko kaya kailangan may kapitan ako.Bumabagsak na pinagsasabi nila? Eh karereject ko lang sa tatlong company na kumukuha sa akin. Hanggang basa lang ang ginagawa ko pero pagod na pagod ako sa mga nababasa ko sa social media. Akala ko ay titigil na ito, malala lang pala ang aabutin.Tinigilan ko na nga din ang pag acting at puro commercials nalang ang kinuha ko dahil iba kasi talaga ang pagod kapag sa drama ka napunta.Ilang months na shooting kasabay ng mga promotion ganon, but don’t get me wrong I love what I’m doing. It is that, sa sobrang tagal ko na sa showbiz ay napapagod at nas