Noah winced. He knew I was right, but the board of their company, is a bunch of old men stuck in their traditions, couldn't seem to grasp that concept. "I know, Zuzane, believe me. I argued my case until I was blue in the face, but they're stubborn as mules." Dahilan pa nito sa akin.
"This is ridiculous! You're the best damn CEO Martinez Industries has ever had. Numbers are up, the company's reputation is stellar. What more do they want?" sabi ko sa kanya. Niyabangan pa na best Ceo siya. My ass… "Apparently, a wife and 2.5 kids," Noah muttered sarcastically. Oo nga naman. Pero nakakainis, bakit ba ako pumayag sa lalaking ito. Gusto ko lang naman na maging tahimik ang buhay ko eh, lumala pa. Jusko Baka makarating ito sa nanay ko mayayari na naman ako ng bonggang bonga. Ayaw pa naman nito ay Noah lalo na sa mga Martinez. "Well, that's just great. So, what now? Do they give you a deadline to find a wife?" "Not exactly, and I already have a wife," Noah said. Natahimik naman ako dahil dun. "But the implication is clear. They want me to 'get my affairs in order' before they consider the promotion." Lalo ako naasar sa sinabi niya. Anong klase ng pamilya yon. Wala na sila sa 19th century pero ganun pa din ginawa nila. Eh kung ayaw nga magasawa nitong mokong na ito eh. "This is unbelievable! This whole arrangement...it was supposed to be a win-win. You get a shield from the marriage-hungry socialites, and I get some normalcy back in my life. Now, they're using this against you?” Mahabang sabi ko. “Akala ko wife lang bat need ng anak” dugtong ko pa. Hindi naman nagsalita ang nasa kabilang telepono kaya tumahimik na lang din ako saglit. I felt that he’s guilty because of the silence he made. I had been hounded by the paparazzi and marriage proposals for years. This arrangement, a marriage of convenience, was supposed to be a temporary escape for both of us. "I know, Zuzane, and I hate it. I really do. This wasn't part of the deal." Sabi naman niya. Nakaramdam din tuloy ako ng kaunting uilt dahil sa mga sinabi ko. Nakipag deal din naman ako sa kanya. Sa katunayan ay ako pa ang pumunta sa company niya at sinabi ang sagot ko tapos ngayon? Parang binibintang ko pa sa kanya ang mga nangyayari, pero kasalanan niya talaga ito. Period. "So, what are you going to do? Cave into their demands and find some random socialite to play wife and give you children?" sabi ko nalang sa kanya. "Absolutely not," Noah said firmly. "There's no way I'm marrying someone I don't even know. But I can't exactly ignore the board either. They hold the purse strings, Zuzane." “Hoy ako man hindi mo kilala ah, anong pinagsasabi mo dyan” Pagtataray na sabi ko. Tumawa naman siya ng malakas dahil dun. "Look, Noah, let's not panic. We'll figure this out. Together. Maybe there's a way to reason with them, show them the numbers don't lie. Or maybe..." I hesitated. Ang taray ni ante, nagsusuggest pa. "Maybe what?" Noah prompted, umaasa pa sa sasabihin ko. "Maybe we can play their game...for a little while," I said slowly. Noah frowned. "What do you mean?" oh akala ko ba matalino ito. "We fake it," I said again. "We show them the picture-perfect family they crave. Public appearances, dinners, the whole nine yards. Maybe if they see we're 'happy,' they'll back off." Noah will consider this. Wala na siyang choice eh. It wasn't ideal, but it was better than marrying a real stranger. Mukha pa namang walang kaibigan itong si Noah "Are you sure about this, Zuzane? I don't want to put any pressure on you." Concern na sabi niya. "Hey," I said, My voice firm, "we're in this together, remember? Besides, acting isn't exactly new territory for me. Maybe I can win them over with my dazzling wifey performance." Mayabang na wika ko sa kanya. Tumawa lamang ito ng malakas. “Wifey performance, huh?” sabi nito. “Let me see” sagot niya bago magpaalam at patayin ang cellphone. “Gosh, anong gulo na naman ba ang pinasok ko,” wika ko sa sarili bago patayin ang ilaw ng lamp at nahiga na para matulog.Ilang araw na simula nung pag uusap namin ni Noah sa cellphone at hanggang ngayon ay wala pa din siyang balita mula sa binata.Mas lumala pa ang mga balita tungkol sa kanilang dalawa. Na baka daw buntis siya kaya hindi na siya lumalabas at hindi pa ulit makikita sa publiko. Ang iba naman na balita ay baka daw nagpakasal na talaga siya sa matandang lalaki at iniwan si Noah at kung ano ano pang mga kwento. Habang tumatagal ay palala na ito at kung ano ano na ang lumalabas. Mas mababaliw pa siya sa mga ganung balita kesa sa problema lamang niya, na kung paano umiwas sa industriya at sa mapag-matang mga tao. “You have 1 week to rest, please nagmumukha ka ng losyang wala ka namang ginagawa” Reklamo na naman ni mama sa akin.Tumatawag na ito palagi para makabalita sa ganap ng buhay ko, na dati namang hindi nito gawain.“Ma I know, mas nakakastress ang pagtawag mo,” hindi na mapigilan na wika ko. Totoo naman, puro mali lamang ang pinapansin.Buti na lamang ay nakainom ako ng gamot kanina s
I shifted uncomfortably under Noah's arm, my gaze flickering towards the skyline as if searching for an escape route amidst the glittering skyscrapers. I think Noah, sensing my unease but unwilling to betray any hint of discord, tightened his grip around my waist with a subtle yet possessive gesture.Nakakakaba ang mga galaw niya kahit lagi ko naman itong ginagawa sa ibang lalaking katrabaho. "Smile, darling," Noah murmured through gritted teeth, his voice a low whisper intended only for my ears.Hindi ko alam kung paano nakakayanan pa ni Noah ang ganitong ayos. Hindi siya sanay, alam ko dahil lamang sa paghawak niya sa akin. Nanginginig iyon at masyado itong magaan na halos wala akong maramdaman. Hindi mabigat ang kamay niya kaya lalong hindi ako naging comfortable kahit na mahigpit naman na ang hawak niya sa bewang ko.My smile, usually so effortless and charming, felt like a mask that threatened to slip at any moment. I forced myself to turn towards him, I also did my lips curvin
Hindi nga kami nagkamali dahil kinabukasan lamang ay puno na ang newsfeed ko ng mga picture na kinuha kahapon sa Tanawan.Umiiling na pumasok si Clara sa sala dahil galing siya kusina. “Ayos ah. Anong trip niyong dalawa?” Tanong nito sa akin.“Wala, nagdate lamang kami kahapon bhie” sagot ko naman sa kanya. Ang totoo kasi ay kahit kay Clara hindi ko sinabi kung ano ang plano namin ni Noah. Walang alam si Clara dito, ang alam lamang niya ay nag sorry ako kay Noah nung araw na nagpunta ako sa building nila sa Manila. Yung kasunduan namin ay hindi ko ikinuwento.“Date? The last time I knew. You two are at war?” sarcatics na sabi nito.Nginitian ko lamang siya ng pagka tamis tamis. At bumalik ulit sa pagscroll sa cellphone ko. We went home late yesterday. We also eat in Cabanatuan MarketPlace. Nagpahangin at nagkwentuhan tungkol sa trabaho pero syempre hindi maaalis ang pag aaway namin tungkol sa mga bagay bagay. We already talk about the future ahead of us, the consequences of what w
Hindi pa ako makatulog ng maayos ay nagising na ako dahil sa isang tawag. Ayaw nito tumigil kaya kahit nakapikit pa ay sinagot ko na iyon. “Wake up sleepy head,” wika sa kabilang linya.“Noah? Anong trip to’?” medyo inis na wika ko dahil hindi pa nga ako nakakatulog ng maayos. Kanina kasi madaling araw kasi ay sumayaw lamang ako nang sumayaw tapos nung bandang mga 3 am naman ay nag cellphone lamang ako dahil kahit anong gawin ko ay hindi talaga ako makatulog. Ayoko naman uminom ng gatas or uminom ng sleeping pills.Ngayong nakakatulog na ako kahit 6am na ng umaga ay saka naman tatawag itong si Noah.“Kagabi ko inaantay ang tawag mo hindi ka tumawag. Ngayon naman na nakakatulog palang ako ay saka ka tatawag. Baliw ka ba?” Bulyaw ko sa kanya.“It’s not my fault that you did not sleep yesterday” Sagot naman nito sa akin.Oo nga naman, hindi niya sinabi kung anong oras siya tatawag. Sabi lamang niya bago ako pumasok sa bahay namin nun ay tatawag daw siya. Nag expect lang ako siguro na t
Sa tanghaling tapat na ito ay nasa ilalim na kami ng puno ng mangga, naghanda ulit ng makakain ang mommy ni Noah. Nagbake siya kanina ng manho pie dahil tas ani ng mangga nila dito sa farm ngayon. Gusto ko nga sanang tumulong eh kaso ay umupo nalang daw ako dito at antayin na lang sila. Tinatawanan pa nga ako ni Noah dahil ang tamad ko daw, princess treatment pa daw ang gusto ko . Nah hindi ko naman kasalanan na mabait yung magulang niya tas sya hindi. Saka sobrang pagod pala ang naramdaman ko kagabi, kaya kahit gustong gusto ko makipag kwentuhan sa magulang ni Noah ay hindi ko na magawa. Akala ko nga ay makakalabas ako pagkatapos ko maglinis ng katawan pero nung humiga ako sa malambot na kama nila Noah ay mabilis ako agad tinamaan ng antok. Nagtuloy tuloy na din ang tulog ko hanggang umaga. Parang dito ko pa naenjoy matulog kesa sa bahay namin sa Cabanatuan. Buti na lamang ay nakakain na kami ng dinner nun dahil kung hindi ay nakakahiya na natulog agad ako.Super nice ng parents
Umuwi na kami nung hapon din na iyon dahil nga nagkaroon ng problema sa kumpanya nila Noah. Gusto ko sana magpaiwan kaso ay babalik na din ako ng manila bukas dahil sa isang project ko.Emosyonal naman na nagpaalam ang mama ni Noah dahil tiyak na taon na naman daw bago sila magkita ng anak.“Thank you, Zane” mahinang sabi ni Noah.Kauuwi lang namin ngayon. Halos mag alas diyes na ng gabi dahil kumain pa kami sa daanan.“No, I’m the one who needs to thank you. Sa pagpapakilala mo sa magulang mo. Nag enjoy ako dun. Salamat sobra” wika ko naman na ikinangiti niya ang kaunti. Natahimik naman kaming dalawa at hindi nagsasalita. Tanging ang maingay na kalsada lamang ang naririnig namin. Nakababa naman na kami sa kotse at andito na sa harap ng bahay ko. “To much drama, ilang taon ka ba nag workshop at ang galing mo umakting” biro nito.“Not funny, Noah” ang bait ng pagkakasabi ko eh. Tumawa lang ito at ginulo iyong buhok, hindi din naman nagtagal ay nagpaalam na siya at nagpasalamat ulit
Sa isang buwan na kasama si Noah ay tahimik ang buhay ko mula sa mapagmatang mga tao pero syempre hindi pa din maiwasan ang paglabas ng mga picture na magkasama kami ni Noah at pag-ingay ng kung ano ano. Kesyo nabuntis daw ako ng matandang kasintahan kaya nagsama kami ni Noah at inako nito ang bata. Ang iba naman ay malandi daw ako at sumama kay Noah dahil mayaman ito at bumabagsak na daw kasi ang career ko kaya kailangan may kapitan ako.Bumabagsak na pinagsasabi nila? Eh karereject ko lang sa tatlong company na kumukuha sa akin. Hanggang basa lang ang ginagawa ko pero pagod na pagod ako sa mga nababasa ko sa social media. Akala ko ay titigil na ito, malala lang pala ang aabutin.Tinigilan ko na nga din ang pag acting at puro commercials nalang ang kinuha ko dahil iba kasi talaga ang pagod kapag sa drama ka napunta.Ilang months na shooting kasabay ng mga promotion ganon, but don’t get me wrong I love what I’m doing. It is that, sa sobrang tagal ko na sa showbiz ay napapagod at nas
Noah is a cute and chubby little boy sabi ni Manang Luz kanina. Sobrang puti daw nito at mapula ang mga pisngi. “Feeling ko ay ganong itsura ang magiging anak ninyo kung magiging lalaki iyon” wika ni manang. Bigla akong nahiya sa sinabi niya kaya nagtatawanan sila. Kung alam lamang nila kung bakit kami magkasama ni Noah ngayon ay hindi nila masasabi ang ganto bagay. Nakakatuwa lang na nagkwekwento sila ng ganito sa akin habang naglilinis kami. Nakakainip din kaya ang ikaw lang dito sa bahay. Ilang araw na akong magisa dahil laging wala si Noah at gabi na din ito nakakauwi. “May picture ka niya Manang Luz, nung bata po siya?” tanong ko dahil curious ako sa itsura niya. “Wala hija. Sayang at nasira na ang dating cellphone ko na puro laman lamang ay mga picture ni Noah” sagot naman nito. Nalungkot ako bigla sa sinabi niya dahil gustong gusto ko na makita si Noah nung baby pa siya. “Sa bahay ng mama at papa niya. Diba ay nag punta ka na dun hindi mo ba nakita?” tanong pa ulit nit