"Ang bodyguard ko pala ay isang Bilyonaryo!" Si Pristine Felize Vera Esperanza ay nag-iisang anak ni Pierre Vera Esperanza, isang bilyonaryo na kilalang-kilala sa larangan ng negosyo. Maraming tao ang nag-aakala na namumuhay siya tulad ng isang prinsesa, na mabait sa kaniya ang lahat at minamahal siya, ngunit ang katotohanan ay kabaligtaran nito. Her grandfather despises her when her parents suffered from car accident. Dahil doon ay matagal ang naging gamutan ng kaniyang ama na nagsanhi ng pagkalugi ng kanilang negosyo. Pristine has suffered from trauma because her mother died in that car accident and she was only five years old back then. Living in sadness, her life takes a turn when her father introduces Elijah Clementine Marasigan, her handsome bodyguard. He gave her a bodyguard because at the age of eighteen, she almost got herself killed. As the only child, and the successor, her father was terrified that something bad might happen to her. Indeed, something did happen, but for Pristine, it wasn't bad at all—she fell in love with Elijah. However, despite their mutual feelings, they cannot be together. Nais kasi ng kanyang lolo na ipakasal siya sa apo ng kaibigan nito. Isang mayamang lalaki at bilyonaryo na katulad ng kanilang pamilya, at hindi lamang isang bodyguard. Ano ang pipiliin ni Pristine? Susundin ba niya ang kagustuhan ng kanyang lolo o tatakas siya upang makasama ang kanyang minamahal?
View MoreNapapangiti ako pero pinipigil ko. Nang makita ko naman na nilingon ‘yon ni Elijah ay pagbaling sa akin saka siya tumango. Hinawakan niya ulit ang kamay ko at naglakad na kami palapit sa gate–ay teka, wala pa kaming ticket.“Eli, bibili pa tayo ng–” pero napahinto ako bigla para sabihin na wala nga kaming ticket nang makita ko si Esther at si Kio na pababa ng kahihinto pa lang na ferris wheel.Hala! Sumakay sila?“Pristine!” sigaw ni Esther sa akin at nauna na siyang lumapit. She’s smiling at me, nakasuot siya ng faded jeans at simpleng sky blue na blouse. Nakatali rin ang buhok niya. And Kio, who’s always wearing a bodyguard suit, was now dressed in casual clothes. Naka-faded blue jeans rin ito at sky blue na t-shirt. Para silang naka-couple attire ni Esther! Not to mention they’re both wearing a white sneakers!“Esther…” sambit ko nang yakapin ako ni Esther, napangit ako at hinimas ang likod niya. Si Kio ay dumiretso naman kay Eli at nag-abot ng ticket. At napaawang ang mga labi ko
Mas naramdaman ko na humigpit ang pagkakahawak ni Elijah sa kamay ko, hinila rin niya ako ng mas malapit at sa gilid ng mga mata ko ay pansin ko na napapatingin sa amin ang ibang mga nagdaraan.Sa sagot na ‘yon ni Eli ay mas napagtanto ko lang na tama ako kaya naman umiling agad ako sa kaniya.“I am not thinking that you cannot protect me alone, Eli, hindi ganoon, saka alam kong hindi mo ako pababayaan, masyado lang rin akong nag-iisip pagkatapos ng mga nangyari kagabi. Alam natin pareho na hindi naman titigil ang lolo, but this time he won’t just take me away from you, m-malakas ang kutob ko na babalikan ka niya o si Ma’am Kamila at ‘yon… ‘yon ang ikinakatakot ko.”Napapikit ako ng mariin at huminga ng malalim. Sa sandaling ‘yon, dumaan ang malamig na hangin sa gitna naming dalawa. Nang idilat ko ang mga mata ko, at pagtingin ko kay Elijah, saka ko biglang narinig ang boses ng lolo na papatayin niya rin ako… katulad ng ginawa niya sa mama.My body trembled and I lowered my head again
Habang kasama ko si Elijah, hindi mawala sa isipan ko na baka ang saya na nararamdaman ko ngayon ay may kapalit. I couldn’t avoid overthinking. I tend to feel this a lot when I’m at my happiest—like something bad is bound to happen, waiting just around the corner to hit me.Siguro dahil sanay ako na ang buhay ko ay umiikot sa takot, lungkot, at puro pagbabanta. Na sandaling kaligayahan lang, hindi ko na ma-enjoy dahil sa isip ko na may mangyayari na mas mabigat.It’s just that what’s happening feels surreal, like a dream.Umangat ang tingin ko kay Eli na kasabay ko naglalakad. Hawak niya ng mahigpit ang kamay ko at nandito kami sa isang amusement park. Sinunod niya ang gusto ko kanina, pero hindi kami sumakay sa kahit anong rides. We just walked around, played some games, and walked some more while he held my hand. Masaya ako simula kanina, pero ito nga, at nawala ang saya na 'yon nang mapagtanto ko na pakiramdam ko may kapalit ang nararanasan kong ligaya.Hindi pa naman kasi tapos an
PristineI never thought that one day, Elijah and I would be out in the daylight, simply enjoying the view of the lake while watching the swans glide gracefully across the water. Kahit noong bodyguard ko pa siya, hindi ko talaga naisip na makakalabas ako ng ganito kasama siya. Siguro dahil dati, noong nasa bahay pa ako, hindi ko man lang sinubukan na magpaalam para lumabas o kahit maglibot sa mall. That’s because I knew Lolo wouldn’t agree, and Papa would also tell me to just stay at home.My world back then was limited to the mansion and school, doon lang talaga, kahit nga field trip? Hindi ako pwedeng sumama. It wasn’t just about strict rules, it was about safety. Lolo’s enemies were always lurking, and I knew that stepping outside meant taking a risk. Syempre, ayokong mag-alala ang papa noon kaya’t sumusunod rin ako. Isa pa, wala rin akong mga kaibigan na maaari kong maisama dahil nga takot na makipaglapit sa akin ang mga ito dahil isa akong Vera Esperanza.The surname alone speaks
“What did you say? Ulitin mo nga ang sinabi mo!”Rinig na rinig sa labas ng malaking gate ng mansion ng mga Ynares ang boses ni Halyago Vera Esperanza. Hindi siya makapaniwala na maaga siyang tumungo doon para makausap si Margus ngunit ang ibubungad sa kaniya ng guard ay bawal siyang pumasok! “Sinusunod ko lang po ang trabaho ko, sir.”What the hell just happened!“Bago ka lang ba dito, ha? Hindi mo ba ako nakikilala?!” he shouted. Umabante pa siya upang mas malapitan ang guard na bahagyang nakayuko. Ang dalawang tauhan niya na nasa likod niya ay naglakad rin palapit at ang isa ay nagsalita pa.“Kasosyo sa negosyo ni Mr. Ynares ang amo namin, pwede na tawagan mo siya at sabihin na narito si Mr. Vera Esperanza para makausap siya.The old man’s hands clenched as he took his phone out from his pocket. Dati-rati ay nakakapasok naman siya kaagad ng diretso sa mansion ng mga Ynares dahil pinagbubuksan siya ng kahit na sinong guard. “Kung bago ka dito, I’ll make sure you’re fired once Mar
Pierre ignored it before because he hoped that one day, his father would treat them well.“I-I’m sorry… I’m s-so sorry…”Nanghihina ang katawan ni Pierre na napahawak sa gilid ng sofa at muling napaupo. His head tilted to the side, his gaze unfocused and his eyes wide and unblinking in shock while tears kept on falling. Patuloy rin siya sa pagbulong ng patawad pero ganoon rin si Kamila, nagpatuloy rin ito sa paglabas ng saloobin at hinanakit sa kaniya.“Tapos ngayon gusto mo pa rin na kausapin ang ama mo? You tried last night, and for me, that was enough! Wala ka nang nakuhang maayos na salita, tapos sasabihin mo pa ‘yon for the last time? Gumising ka, Pierre! Your words will never change him! Even if you beg, or even if your life was on it, hinding-hindi na magbabago si Halyago!”His mind still refused to process it. Yet Kamila’s firm voice echoed in his ears. Alam ni Pierre na hindi ito magsisinungaling para lang idiin ang ama niya dahil ramdam niya ang bigat at sakit sa bawat salit
Nanlalamig ang pakiramdam ni Pierre. His body felt cold, his mind struggling to catch up after she revealed that his wife’s death wasn’t an accident and it’s because of his father.D-Dad… no… a-alam niya kung gaano ko kamahal si Alondra. H-He will never dare do that.But now, his question from earlier was answered. Kanina pa niya iniisip kung bakit ginagawa ito ni Kamila—why she was risking everything. Their name, their lives… all just to help him.And now he knew.It wasn’t just about her son, Elijah. It was about something deeper that Kamila had carried for so long.At base sa pagkakahawak dito ni Antonious ngayon, sa pag-alalay ay alam niyang napakahalagang tao ng kaniyang asawa para kay Kamila. The look on her face said it all… pero hindi pa rin niya kayang iproseso ang sinabi nito.He couldn’t accept that his father was involved in his wife’s death.His mind rejected it—even if he knew… it was possible.“Alondra… She’s a close friend of mine… matalik kong kaibigan, and I was ther
“I-I understand why he wanted to do it, Kamila,” Pierre said, his voice unsteady. The heaviness in his chest remained. Pero hindi… ayaw pa rin niyang dumating sa ganoong punto.“M-Mahal niya si Pristine… at ginawa niya lang ‘yon para sa anak ko, k-kaya nauunawaan ko.”Parang nabingi siya sa sarili niyang mga salita. His own words echoed in his mind. Did he really understand? Or was he just forcing himself to?Pagkasagot niya noon ay sandaling katahimikan ang namayani sa kanila. Nakatingin lang sa kaniya si Kamila ng seryoso at para bang binabasa nito ang nasa isipan niya, at nang magpakawala ito ng buntong-hininga, saka ito nagpatuloy sa pagsasalita.“Do you really understand, Pierre? I am saying this in front of you—that my son, the man your daughter is going to marry, has planned many times to kill your own father. Alam ko kung gaano mo pa rin kamahal ang ama mo. That in your head right now, if there’s another way to reconcile with him, to make him go on your side and change for the
Pierre was ashamed of himself, that even after the suffering of his daughter, he asked for help from the Regalonte.“Huwag kang makaramdam ng hiya, Pierre. If it’s for our child’s sake and for their happiness, we will do everything, we will seek for help. Kung ako rin ang nasa kinalalagyan mo, I would also do the same for Pristine, lalo na at alam kong deserve ng anak ko ng kapayapaan at ligaya.”At sa mga sinabing ‘yon ni Antonious, napahinga siya ng malalim, nanginig ang dibdib niya sa matinding emosyon, kasabay ng pag-iinit ng sulok ng mga mata niya. Again, what Pristine had gone through—how she told him what her grandfather did to her when she was young, pierced through him. Ang pagmamalupit na ngayon lang natapos.“Y-Yes… yes…” pagsang-ayon rin niya sa sinabi ni Anton at pagkatapos non, ang nakangiting mukha ng kaniyang anak ang pumalit sa isipan niya.Pristine’s comforting smile, ang masayang mukha nito na nakakapawi ng kaniyang pagod at lungkot.“You don’t need to worry anymore
LONG STORY. DETAILED NARRATION. If hindi po okay sa inyo ang mahahabang kwento at madetalyeng narration skip this story na lang po! maraming salamat po! ****** My Billionaire Bodyguard by: Pennieee Chapter 1 Pristine Felize Vera Esperanza What does it feel like to be truly happy? Is it that feeling of getting what you want with just a snap of your fingers? What truly brings happiness to a person? Is it having a simple life or being extremely wealthy? In my case, I would choose a simple life without having too much money over being this wealthy. Ang kapalit ng maraming pera ay isang masayang pamilya. "Pristine." I looked at the person who called me and saw my grandfather with his right hand person standing behind him. He's here... without notice. Don Halyago Vera Esperanza stood before me, gripping his cane tightly. His white hair was neatly cut, and his mustache was gone. His facial expression was so strict that if I said something wrong, I would end up in that dark r...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments