“What did this asshole do, princess?" pagkalapit ay hinawakan ako ni Eli sa braso, sandali lang siya na nakatingin sa akin pagkatanong non dahil nilingon niya agad si Gael at masamang tiningnan.
"I-I'm alright, Elijah." Nang lumapit sa amin si Gael ay nakangiti ito sa 'kin. "Next time let's have lunch in my house, Pristine. Iyong hindi na lalamig ang mga pagkain," sabi niya at ibinigay kay Elijah ang cellphone ko. "You came inside fast, bodyguard. That's good. You are your doing job right. Let's drink when we meet again next time and please..." tinapik niya pa si Eli sa balikat. Pero ako ay kinakabahan na dahil pakiramdam ko ay iigkas na ang kamay ni Elijah aa mukha ni Gael. "Protect my fiancee for me while I am not here. I heard about the threats." Napatanga ako doon. Hindi dahil sa mga banta sa buhay namin dahil sanay na ako, kung hindi dahil sa sinabi niyang 'fiancee' He was so confident when he said that! Wala pa ngang usapan sa kasal! "We're not even close so why would I drink with you?" masungit na sagot ni Elijah na ikinangisi naman ni Gael. Nang tumingin ang huli sa akin ay iniangat niya ang kamay at hahawakan sana ako nang palisin 'yon ni Eli. Humarang na rin siya, pumagitna at sa laki ng katawan niya ay hindi ko na halos makita pa si Gael. "You did something to her, didn't you?" his voice was full of danger. "Why don't you ask her? Isa pa, kung may gawin man ako, I have the right. Pristine is my fiancee." Nang makita ko ang pagtatagis ng bagang ni Elijah at nang umangat ang mga kamay niya ay nilukob ako ng kaba. "Eli--" at ang bilis ng pangyayari dahil sa isang iglap lang ay hawak-hawak na niya ngayon si Gael sa kuwelyo nito. "E-Elijah! S-Stop!" "Not yet your fiancee," after he said that he pushed Gael and held my hand. Napailing na lang ang huli at inayos ang nagusot nitong suit. At nang maglakad na palabas ay muli siyang tumingin pa sa amin ng isang beses. "I'll tell your grandfather that I had a great time with you, Pristine. Also... sasabihin ko rin sa kaniya na magaling ang bodyguard mo. There's nothing to worry about when it comes to your safety." Pagkasabi niya ng mga salita na 'yon ay lumabas na siya ng dining room. Napabuntong hininga ako at napasapo sa aking noo. Hindi naman niya siguro sisiraan si Elijah, hindi ba? Even so, ang papa naman ang may huling salita kung mananatili si Elijah na bodyguard ko. No one can fire him, except me and papa. "Princess, are you okay?" nang iharap ako ni Elijah sa kaniya ay nakatingin siya kaagad sa kabuuan ko. Hawak niya ang mga kamay ko, tinitingnan ang aking mga braso, ang leeg at nang tumuon ang tingin niya sa aking mukha at hawakan niya ang kaliwang pisngi ko ay nagulat ako na ikinatigil niya. His jaw clenched and removed his hand. "He touched your face," pagkasabi niya non ay tumingin siya sa labas. At nang humakbang siya ay nakuha ko agad ang gagawin niya. Susundan niya si Gael! "E-Eli. It's fine. Humawak lang siya sa pisngi ko," sabi ko naman habang hawak ng mahigpit ang kamay niya. Bumalik siya sa akin, masama pa rin ang mukha at inilapat niya ulit ang palad sa pisngi ko. "Wala na siyang ibang ginawa sa 'yo?" he asked. Umiling ako. "Wala na. Pero, p-paano mo nalaman na hinawakan niya ako?" tanong ko naman na nabigla pa rin. "You flinched when I touched that part of your face," he said simply. At? Tumaas ang mga kilay ko dahil hindi ko nakuha ang sinabi niya. Napabuga naman siya ng hangin at "I didn't get that reaction from you everytime I touch your face. Kaya alam ko na may mali." Napaawang ng bahagya ang mga labi ko at napayuko ako. Umangat rin ang kamay ko at nailapat ko sa parte ng pisngi ko kung saan niya ako hinawakan. He knows me well. Ikinangiti ko 'yon pagkaharap ulit sa kaniya. "Thank you. Hindi naman ako sinaktan ni Gael. Nainis lang ako sa paraan ng pakikipag-usap niya sa akin. And yes, he touched my face. Pero sandali lang rin, Eli." Tumango naman siya pero halatang iritado pa rin. Nang mapatingin ako sa mga pagkain ay hinila ko naman siya sa kamay. Tiyak na hindi pa rin siya kumakain at dahil nagugutom na rin ako ay aayain ko na lang siya na kumain sa silid ko. "Let's eat, Eli," nakangiti ko na aya sa kaniya. Naglakad na ako at sumunod naman siya. "I am full." Napasimangot ako. Nang may makasalubong kami na maid ay sinabi ko dito na dalhan kami ng pagkain sa silid ko. "Wala ka naman kinain pero busog ka?" "I eat once a day, princess. You know that." Ngumuso ako at pagkabalik sa kwarto ay hinarap ko siya. "Wala akong kasabay kumain." "You used to eat alone--" "Huwag na nga, Eli!" I said and turned my back at him. Nagmartsa ako at naupo sa sofa sa loob ng silid ko habang nakahalukipkip. I heard him sighed, napakamot rin siya sa batok niya. Nang lumapit siya sa akin ay iniluhod niya ang isang tuhod sa harapan ko. Then he extended his arm and pinched my nose. "Alright, you won, princess. Bababa ako at ako na ang kukuha ng pagkain natin." Ang lawak ng ngiti ko nang marinig 'yon na sinabi niya. At nang maalala ko naman ang activity namin sa math ay binanggit ko 'yon sa kaniya. Because Elijah is so smart! Hindi lang siya magaling sa combat, he's also knowledgeable! "You can do it." "Hindi ko ma-solve," sabi ko. It's like hitting two birds with one stone. Matutulungan na niya ako sa activity, may oras pa siya para manatili dito sa silid ko. i like it also when he's teaching me. Napangiti ako sa isipan ko. This is what I want, him beside me. Iyong palagi ko siyang nakikita. Pero pag wala kasi dito ang lolo at nasa mansion lang ako, palagi na nasa labas ng silid ko si Elijah o hindi kaya naman ay kasama niya ang ibang mga tauhan. It's still not okay for others to know he's here inside my room, because we also have maids who are nosy. Especially since Eli and I are close, others might think of something negative. Though it's true that I have feelings for Eli. Ang nararamdaman ko na habang tumatagal ay mas lumalalim. Napatingin ako sa kaniya nang tumayo siya. Ang saya rin na naramdaman ko ay naglaho nang mapagtanto kung ano ang sitwasyon namin na dalawa dahil sa nararamdaman ko para sa kaniya. Even if it's only one-sided love, I can't hope that much. It's painful to know that it will never be reciprocated, and we will never be together. "What else do you want, princess?" tanong niya. Umiling lang ako at tipid na ngumiti. "Wala naman. Thank you so much, Elijah." Nang tumalikod siya at lumabas ng silid ko ay napayuko ako at napahinga ng malalim. A lot of reasons why we cannot be together... I am only eighteen. He's thirty. I'm too young for him. I also think he wouldn't be interested in me. Sometimes, I feel like he's just doing his job because he's so dedicated, at minsan naman ay pakiramdam ko ay parang little sister niya ako kung ituring. It's just me giving other meanings to his actions. I am aware of that. Kung magkaedad man siguro kami? Hindi pa rin kami maaaring magkatuluyan dahil sa katayuan sa buhay. My grandfather will not choose someone who's not as wealthy as us. Surely, the one he'll choose for me will be wealthier than our family. At... alam ko na hindi ko maaaring magustuhan ng matagal si Elijah, o mahalin siya ng sobra dahil nakaplano na talaga ang hinaharap ko sa ibang lalake na napili ng lolo para sa akin. Hindi ko 'yon matatakbuhan... hindi ako makakatakas. Napahawak ako sa leeg ko at naramdaman ang pagkirot ng puso ko. I felt like the leash tightened each day."Still no friends at school, anak?"I am having breakfast with Papa right now. It's one of the things he makes sure of every day. Na dapat magsimula ang araw na magkaharap kami sa hapagkainan at sabay na kumakain. I was fifteen when he started doing it, at nalaman ko rin kalaunan na kaya pala ay dahil nabasa niya noon ang laman ng diary ko. Laman kasi doon ang mga bagay na nakapagpapasaya sa akin at sa likod ay mga bagay naman na nais ko na maranasan.It's not exactly how I wanted it. I wish it were more unplanned, but this is still okay for me. Papa isn't being forced to do this. Saka, I'm eighteen now, ilang taon na rin kaming palagi sabay kumain ng agahan, hindi lang ilang buwan na lang ay mag-na-nineteen na ako, but he still eats breakfast with me."It's too early to have friends, papa. Ilang linggo pa lang po na nagsisimula ang skwela," sagot ko.I am in my first year of college, majoring in Business Management with a specialization in Administration. I study at an elite school w
Pagkarating namin sa university ay kinausap ko muli si Elijah tungkol sa suhuestyon ng papa kanina na umuwi na muna siya sa mansion. It's only a thiry-minute drive at mabo-bored lang siya sa labas habang nasa loob ng sasakyan. But he still insisted to stay.Wala na rin akong nagawa dahil halos sampung minuto ko rin siyang pinipilit. Now that I am inside of our classroom, luckily, ako ulit ang unang estudyante. Kaya naman inilabas ko muna ang cellphone ko at kinulit ulit si Elijah na umuwi muna."No, princess."Napanguso ako dahil iisa lang ang sagot niya sa haba ng mga paliwanag ko. He has my schedule, he's aware how long he will stay outside. Saka, it's not safe, eh. Ano 'yon? Buong maghapon nasa loob lang siya ng kotse?Sumuko na lang rin ako. Nagtype ako ulit ng mensahe at sinabi ko na may one hour pa ako na walang klase after lunch break. Inilagay ko doon na sabay kami na kumain.Usually, I eat alone at the cafeteria. May spot ako doon, sa tabi ng bintana na hindi inuupuan ng mga
Araw-araw ay umaasa ako na magkakaroon ako ng interaction sa mga kaklase ko. Iyong kahit normal na pag-uusap tungkol sa subject. At habang nakatingin ako sa kanila ngayon at pinapanood sila dahil may thirty minutes break time kami ay hindi ko talaga maiwasan na hindi mainggit.Usually, kapag ganito na may libreng oras o wala pa ang professor ay nagbabasa-basa ako ng mga notes pero sila ay nagkukwentuhan tungkol sa kani-kanilang mga buhay. Kung saan silang bansa nagbakasyon, o kung ano ang mga bagong gamit na mayroon sila at saan nabili.I also want to experience that with them. Sharing a few things about myself. At nakakalungkot lang, na ang mga ganoon kasimple at kaliit na bagay ang hangad ko sa araw-araw pero hindi ko pa nakukuha."Male-late daw si Ma'am Jaz. May meeting sila pero may ipinapagawa nang activity sa book, sa page 12."Narinig ko ang pag-angal ulit ng mga kaklase ko. Parang kanina lang nang may surprise quiz kami.Bumalik sila sa kani-kanilang mga upuan."Wala pa akong
Is it the little things that Elijah does for me that make me like him more each day? I don't even think about the possibility that he might not feel the same way. What's important to me right now isn't what will happen in the future.It's seeing him up close like this, treating me with care and just... being with him every day."Do you like more?"Ngumiti ako sa kaniya nang pagkatapos niya tanungin 'yon sa akin ay hindi naman niya hinintay ang sagot ko. He put two spoonful of rice in my plate. Kumuha rin siya ng dalawang kutsara ng ulam. Ngayon ang paubos nang laman ng pinggan ko ay puno na naman."I don't like to gain weight, Eli."I have a dietitian. I'm not obsessed with my weight, it's more that I don't like hearing negative comments from my grandfather. He may always say that I only care about my appearance, but he also told me that looking good and presentable is a must. Kailangan maging maganda ako, iyong hindi mapapahiya ang aming pamilya lalo na siya--it's always like that.I
It's still the same week at school. Wala pa rin akong nagiging kaibigan pero nagkaroon naman ng changes on how my classmates and my schoolmates treat me! That's the reason why I was in a great mood, even though I knew Lolo would pay us a visit.Sabado ngayon at narito kami ni papa sa labas sa may maluwang namin na hardin habang nagbe-breakfast. Just this morning, Papa's secretary called and said Lolo would come today. Kung dati ay wala na ako sa mood at kinakabahan na ako ay ngayon hindi naman."Parang ang ganda ng gising mo, anak? I noticed you've been smiling since you came out of your room?"Paano ko ba sasabihin? Or huwag muna? Ayokong mabati na ganito kasaya ang mga nangyayari because I have fear that things would not continue to be good kapag napangungunahan. Ewan ko, ramdam ko lang.Pero sa naging tanong na 'yon ni papa, napansin ko sa gilid ko ang pagkilos ni Elijah. I looked at him, nang makita ko na napatingin rin siya sa akin ay ngumiti ako. He knows the reason why I've bee
"What do you want me to do, princess?"Habang nakayakap ako kay Elijah ay natigilan ako dahil sa tinanong niya. He said that in a low and dangerous tone. Saka ko lang na-realize ang magiging outcome ng mga sinabi ko at kung tutulungan niya ako.Lumayo ako sa pagkakayakap at tumingin sa kaniya. Elijah is still holding me firmly around my waist. Seryoso na nakababa ang tingin niya sa akin. His face has no emotion and his jaw is clenching."Do you want me to take you away from here?"Hindi ako kaagad nakasagot. At habang nakatingin ako sa kaniya ay naalala ko kung ano ang ginawa ng lolo sa mga taong tumalikod sa kaniya at tinraydor siya. How he killed them mercilessly... a-at kung paano 'yon nasaksihan ng mga mata ko na naging dahilan ng matinding takot ko sa kaniya."Princess," Elijah called me. Ang haplos niya sa pisngi ko ang nakapagpabalik sa akin sa realidad mula sa trauma ng nakaraan."No... N-No..."Pinalis ko ang mga luha na tumulo sa aking mukha habang umiiling sa kaniya."E-Eli
The next day, papa talked to me. He apologized for not even saying a word to save me from Lolo Yago. Pero alam ko rin naman na sinubukan niya, umasa lang ako na siguro may boses siya pagdating sa lolo.But we are both just in Lolo's hands. The leash around our necks was so tight that we couldn't even complain. Bata pa lang ay namulat na ako sa kalupitan ng lolo, I witnessed his evil deeds, I watched how he killed. Malinaw 'yon sa isipan ko hanggang ngayon kaya sa tuwing makikita ko siya at maririnig ko ang boses niya ay natitigilan ako.Malaki ang takot ko, na nakatatak na rin sa isip kong hindi ko siya dapat suwayin."You've lost weight, Pristine."I looked at my personal seamstress, Lena. Pagkapasok pa lang dito sa silid ko ay 'yon na agad ang sinabi niya."Hello, ate."Muntik ko nang makalimutan na ngayon ang punta niya.Tipid ako na ngumiti. I gestured for her to sit down. She arrived early because she'll be the one making my gowns. Vera Esperanza was invited to a charity gala. Pa
Elijah is back. Napatingin ako sandali sa cellphone ko sa ibabaw ng kama. Nagpadala kaya siya ng mensahe? Hindi ko na nabasa dahil malalim rin ang iniisip ko kanina. "Ayan may makakasama ka na pala ulit," sabi ng ate. "Kumain ka ng marami, ha? Sexy ka naman, mas sumeksi ka nga lalo nang mabawasan ng timbang pero hindi pa rin mainam." Tumango ako at nagpasalamat. Nang makaalis na ang Ate Lena ay napatingin ako kay Elijah. Siya na ang nagsara ng pinto. "You left early," iyon lang ang sinabi ko. "Umuwi ako. An emergency happened at home." Nang marinig ko naman ang sinabi niya ay napahakbang ako palapit. Saka ko lang rin napansin ang panga niya na namumula. There was also a scratch near his neck. "W-What happened?" tanong ko. May kinalaman kaya 'yon sa kausap niya sa cellphone nitong nakaraan? Mas lumapit ako kay Eli. Iniangat ko rin ang kamay ko at hinawakan ang panga niya. He didn't move away. Nanatili lang siya sa harapan ko at nakatingin sa akin. "Nothing serious, p