“What did you say? Ulitin mo nga ang sinabi mo!”Rinig na rinig sa labas ng malaking gate ng mansion ng mga Ynares ang boses ni Halyago Vera Esperanza. Hindi siya makapaniwala na maaga siyang tumungo doon para makausap si Margus ngunit ang ibubungad sa kaniya ng guard ay bawal siyang pumasok! “Sinusunod ko lang po ang trabaho ko, sir.”What the hell just happened!“Bago ka lang ba dito, ha? Hindi mo ba ako nakikilala?!” he shouted. Umabante pa siya upang mas malapitan ang guard na bahagyang nakayuko. Ang dalawang tauhan niya na nasa likod niya ay naglakad rin palapit at ang isa ay nagsalita pa.“Kasosyo sa negosyo ni Mr. Ynares ang amo namin, pwede na tawagan mo siya at sabihin na narito si Mr. Vera Esperanza para makausap siya.The old man’s hands clenched as he took his phone out from his pocket. Dati-rati ay nakakapasok naman siya kaagad ng diretso sa mansion ng mga Ynares dahil pinagbubuksan siya ng kahit na sinong guard. “Kung bago ka dito, I’ll make sure you’re fired once Mar
PristineI never thought that one day, Elijah and I would be out in the daylight, simply enjoying the view of the lake while watching the swans glide gracefully across the water. Kahit noong bodyguard ko pa siya, hindi ko talaga naisip na makakalabas ako ng ganito kasama siya. Siguro dahil dati, noong nasa bahay pa ako, hindi ko man lang sinubukan na magpaalam para lumabas o kahit maglibot sa mall. That’s because I knew Lolo wouldn’t agree, and Papa would also tell me to just stay at home.My world back then was limited to the mansion and school, doon lang talaga, kahit nga field trip? Hindi ako pwedeng sumama. It wasn’t just about strict rules, it was about safety. Lolo’s enemies were always lurking, and I knew that stepping outside meant taking a risk. Syempre, ayokong mag-alala ang papa noon kaya’t sumusunod rin ako. Isa pa, wala rin akong mga kaibigan na maaari kong maisama dahil nga takot na makipaglapit sa akin ang mga ito dahil isa akong Vera Esperanza.The surname alone speaks
LONG STORY. DETAILED NARRATION. If hindi po okay sa inyo ang mahahabang kwento at madetalyeng narration skip this story na lang po! maraming salamat po! ****** My Billionaire Bodyguard by: Pennieee Chapter 1 Pristine Felize Vera Esperanza What does it feel like to be truly happy? Is it that feeling of getting what you want with just a snap of your fingers? What truly brings happiness to a person? Is it having a simple life or being extremely wealthy? In my case, I would choose a simple life without having too much money over being this wealthy. Ang kapalit ng maraming pera ay isang masayang pamilya. "Pristine." I looked at the person who called me and saw my grandfather with his right hand person standing behind him. He's here... without notice. Don Halyago Vera Esperanza stood before me, gripping his cane tightly. His white hair was neatly cut, and his mustache was gone. His facial expression was so strict that if I said something wrong, I would end up in that dark r
Elijah is thirty years old. He's been guarding me a few months after I turned 18. Ang papa ang nag-hire sa kaniya dahil isang buwan pagkatapos ng debut ko ay muntik na akong mamatay dahil may nagpaulan ng mga bala ng baril sa family car namin kung saan ako nakasakay. Ngayon, pang siyam na buwan na niya dito sa mansyon bilang bodyguard ko. Naalala ko tuloy, when he was introduced to me, napansin ko kaagad ang mukha niya, how handsome he is. Nakukuha agad niya ang atensyon ng kahit sino, kadalasan mga babae. At ang tangkad niya. Kahit na 5'8 ang height ko ay hanggang balikat lang niya ako. I learned that Elijah was under a special force agency, dating navy seal. Wala akong masyadong alam tungkol sa personal na buhay niya dahil hindi naman rin siya noon nagkukwento. Hindi kami madalas mag-usap. Talagang binabantayan lang niya ako at sinisiguro ang kaligtasan ko. He talks less. Kapag may tinatanong ako, tango at iling lang ang nakukuha ko na sagot mula sa kanya.Pero hindi ako non naap
Lumabas ako ng silid na bago na muli ang kasuotan. May ayos rin ang aking mukha dahil nilagyan ko ng kaunting blush on ang magkabilang pisngi ko at naglagay rin ako ng lipgloss. Kinulot ko rin ang dulo ng buhok ko.Nang makita ko si Elijah na naghihintay sa labas ng kwarto ko habang nakasandal at nakahalukipkip ay naalala ko ang sinabi niya kanina.He only say that dahil alam niya na hindi rin magugustuhan ng ama ko kung magtatagal dito si Gael. Dad wanted to know if I have someone I like, pero alam ko na hindi niya gusto na may ipinapakilala si Lolo ng ganito.He also felt that I am not interested."Nasaan sila, Eli?" tanong ko habang nauuna na maglakad.Nakasimangot siya. Palagi naman na masama ang mukha niya pero iba ang ngayon dahil parang wala talaga siya sa mood."Your visitor is in the dining room, princess. Wala ang lolo mo at kaaalis lang. Iniwan ang lalake doon," sagot niya.Kahit gusto ko na tumigil sa paglalakad at lingunin siya ay hindi ko na ginawa dahil nga matagal na r
It sounded wrong for me. Pero tingin ko naman ay walang ibang gagawin si Gael. Lalo na at narito siya sa loob ng mansion namin. Wala akong dapat ikakaba dahil tiyak na kung may gagawin siya ay hindi siya makakatakas agad."I didn't know you want to meet me alone."Ngumisi naman siya at sumandal sa kaniyang upuan. Hindi niya ako inaalisan ng tingin simula pa kanina. I don't know what is the reason of that smile but he annoys me. Siguro rin kaya ayaw ni Elijah na umalis at iwan ako dito ay naramdaman niya na maaaring may gawin o sabihin na hindi maganda si Gael.But I think I can handle him."That's given, Pristine. Saan ka naman nakakita na lunch date, tapos may bodyguard?" he said.I don't like the way he talk to me. Wala rin siyang ingat sa mga salita niya at doon ako hindi sanay. Also, the way his eyes gaze at me bothers me. Pati na ang pagbasa ng kaniyang mga labi. I let out a deep sigh. Sinabi ko kay Elijah na sandali lang ang lunch na 'to at hindi maaaring magtagal dahil sigurado
“What did this asshole do, princess?" pagkalapit ay hinawakan ako ni Eli sa braso, sandali lang siya na nakatingin sa akin pagkatanong non dahil nilingon niya agad si Gael at masamang tiningnan."I-I'm alright, Elijah."Nang lumapit sa amin si Gael ay nakangiti ito sa 'kin. "Next time let's have lunch in my house, Pristine. Iyong hindi na lalamig ang mga pagkain," sabi niya at ibinigay kay Elijah ang cellphone ko."You came inside fast, bodyguard. That's good. You are your doing job right. Let's drink when we meet again next time and please..." tinapik niya pa si Eli sa balikat. Pero ako ay kinakabahan na dahil pakiramdam ko ay iigkas na ang kamay ni Elijah aa mukha ni Gael. "Protect my fiancee for me while I am not here. I heard about the threats."Napatanga ako doon. Hindi dahil sa mga banta sa buhay namin dahil sanay na ako, kung hindi dahil sa sinabi niyang 'fiancee'He was so confident when he said that!Wala pa ngang usapan sa kasal!"We're not even close so why would I drink
"Still no friends at school, anak?"I am having breakfast with Papa right now. It's one of the things he makes sure of every day. Na dapat magsimula ang araw na magkaharap kami sa hapagkainan at sabay na kumakain. I was fifteen when he started doing it, at nalaman ko rin kalaunan na kaya pala ay dahil nabasa niya noon ang laman ng diary ko. Laman kasi doon ang mga bagay na nakapagpapasaya sa akin at sa likod ay mga bagay naman na nais ko na maranasan.It's not exactly how I wanted it. I wish it were more unplanned, but this is still okay for me. Papa isn't being forced to do this. Saka, I'm eighteen now, ilang taon na rin kaming palagi sabay kumain ng agahan, hindi lang ilang buwan na lang ay mag-na-nineteen na ako, but he still eats breakfast with me."It's too early to have friends, papa. Ilang linggo pa lang po na nagsisimula ang skwela," sagot ko.I am in my first year of college, majoring in Business Management with a specialization in Administration. I study at an elite school w
PristineI never thought that one day, Elijah and I would be out in the daylight, simply enjoying the view of the lake while watching the swans glide gracefully across the water. Kahit noong bodyguard ko pa siya, hindi ko talaga naisip na makakalabas ako ng ganito kasama siya. Siguro dahil dati, noong nasa bahay pa ako, hindi ko man lang sinubukan na magpaalam para lumabas o kahit maglibot sa mall. That’s because I knew Lolo wouldn’t agree, and Papa would also tell me to just stay at home.My world back then was limited to the mansion and school, doon lang talaga, kahit nga field trip? Hindi ako pwedeng sumama. It wasn’t just about strict rules, it was about safety. Lolo’s enemies were always lurking, and I knew that stepping outside meant taking a risk. Syempre, ayokong mag-alala ang papa noon kaya’t sumusunod rin ako. Isa pa, wala rin akong mga kaibigan na maaari kong maisama dahil nga takot na makipaglapit sa akin ang mga ito dahil isa akong Vera Esperanza.The surname alone speaks
“What did you say? Ulitin mo nga ang sinabi mo!”Rinig na rinig sa labas ng malaking gate ng mansion ng mga Ynares ang boses ni Halyago Vera Esperanza. Hindi siya makapaniwala na maaga siyang tumungo doon para makausap si Margus ngunit ang ibubungad sa kaniya ng guard ay bawal siyang pumasok! “Sinusunod ko lang po ang trabaho ko, sir.”What the hell just happened!“Bago ka lang ba dito, ha? Hindi mo ba ako nakikilala?!” he shouted. Umabante pa siya upang mas malapitan ang guard na bahagyang nakayuko. Ang dalawang tauhan niya na nasa likod niya ay naglakad rin palapit at ang isa ay nagsalita pa.“Kasosyo sa negosyo ni Mr. Ynares ang amo namin, pwede na tawagan mo siya at sabihin na narito si Mr. Vera Esperanza para makausap siya.The old man’s hands clenched as he took his phone out from his pocket. Dati-rati ay nakakapasok naman siya kaagad ng diretso sa mansion ng mga Ynares dahil pinagbubuksan siya ng kahit na sinong guard. “Kung bago ka dito, I’ll make sure you’re fired once Mar
Pierre ignored it before because he hoped that one day, his father would treat them well.“I-I’m sorry… I’m s-so sorry…”Nanghihina ang katawan ni Pierre na napahawak sa gilid ng sofa at muling napaupo. His head tilted to the side, his gaze unfocused and his eyes wide and unblinking in shock while tears kept on falling. Patuloy rin siya sa pagbulong ng patawad pero ganoon rin si Kamila, nagpatuloy rin ito sa paglabas ng saloobin at hinanakit sa kaniya.“Tapos ngayon gusto mo pa rin na kausapin ang ama mo? You tried last night, and for me, that was enough! Wala ka nang nakuhang maayos na salita, tapos sasabihin mo pa ‘yon for the last time? Gumising ka, Pierre! Your words will never change him! Even if you beg, or even if your life was on it, hinding-hindi na magbabago si Halyago!”His mind still refused to process it. Yet Kamila’s firm voice echoed in his ears. Alam ni Pierre na hindi ito magsisinungaling para lang idiin ang ama niya dahil ramdam niya ang bigat at sakit sa bawat salit
Nanlalamig ang pakiramdam ni Pierre. His body felt cold, his mind struggling to catch up after she revealed that his wife’s death wasn’t an accident and it’s because of his father.D-Dad… no… a-alam niya kung gaano ko kamahal si Alondra. H-He will never dare do that.But now, his question from earlier was answered. Kanina pa niya iniisip kung bakit ginagawa ito ni Kamila—why she was risking everything. Their name, their lives… all just to help him.And now he knew.It wasn’t just about her son, Elijah. It was about something deeper that Kamila had carried for so long.At base sa pagkakahawak dito ni Antonious ngayon, sa pag-alalay ay alam niyang napakahalagang tao ng kaniyang asawa para kay Kamila. The look on her face said it all… pero hindi pa rin niya kayang iproseso ang sinabi nito.He couldn’t accept that his father was involved in his wife’s death.His mind rejected it—even if he knew… it was possible.“Alondra… She’s a close friend of mine… matalik kong kaibigan, and I was ther
“I-I understand why he wanted to do it, Kamila,” Pierre said, his voice unsteady. The heaviness in his chest remained. Pero hindi… ayaw pa rin niyang dumating sa ganoong punto.“M-Mahal niya si Pristine… at ginawa niya lang ‘yon para sa anak ko, k-kaya nauunawaan ko.”Parang nabingi siya sa sarili niyang mga salita. His own words echoed in his mind. Did he really understand? Or was he just forcing himself to?Pagkasagot niya noon ay sandaling katahimikan ang namayani sa kanila. Nakatingin lang sa kaniya si Kamila ng seryoso at para bang binabasa nito ang nasa isipan niya, at nang magpakawala ito ng buntong-hininga, saka ito nagpatuloy sa pagsasalita.“Do you really understand, Pierre? I am saying this in front of you—that my son, the man your daughter is going to marry, has planned many times to kill your own father. Alam ko kung gaano mo pa rin kamahal ang ama mo. That in your head right now, if there’s another way to reconcile with him, to make him go on your side and change for the
Pierre was ashamed of himself, that even after the suffering of his daughter, he asked for help from the Regalonte.“Huwag kang makaramdam ng hiya, Pierre. If it’s for our child’s sake and for their happiness, we will do everything, we will seek for help. Kung ako rin ang nasa kinalalagyan mo, I would also do the same for Pristine, lalo na at alam kong deserve ng anak ko ng kapayapaan at ligaya.”At sa mga sinabing ‘yon ni Antonious, napahinga siya ng malalim, nanginig ang dibdib niya sa matinding emosyon, kasabay ng pag-iinit ng sulok ng mga mata niya. Again, what Pristine had gone through—how she told him what her grandfather did to her when she was young, pierced through him. Ang pagmamalupit na ngayon lang natapos.“Y-Yes… yes…” pagsang-ayon rin niya sa sinabi ni Anton at pagkatapos non, ang nakangiting mukha ng kaniyang anak ang pumalit sa isipan niya.Pristine’s comforting smile, ang masayang mukha nito na nakakapawi ng kaniyang pagod at lungkot.“You don’t need to worry anymore
Third Person’s POVHindi man naging madali para kay Pierre ang desisyong salungatin ang kaniyang ama, alam niyang ito ang makabubuti para sa kanila ng anak niya. Matagal siyang naging bulag at bingi—at kung hindi pa niya nalaman ang mga ginawa nito mismo sa kaisa-isa niyang anak ay baka hindi nagtagal at mawala rin ito sa kaniya tulad ng pinakamamahal niyang yumaong asawa.Ngayon nga ay narito siya sa bahay ng mga Regalonte. Dahil hindi natuloy ang pag-uusap nila kagabi ni Kamila, ngayong umaga na siya pumunta upang mapag-usapan ang mga nangyari. He hadn’t received any messages from her about what she and Margus Ynares had discussed, and that was one of the things he wanted to know now. Pero alam rin niyang kakausapin siya ni Kamila tungkol sa kanila ng kaniyang ama.That… he needed to prepare himself because, for sure, she was going to make him choose right now.“I wasn’t expecting you to be this early.”Napatingin siya sa kaniyang likod nang marinig na nga ang boses na ‘yon. And the
Pristine Labing-limang minuto na ang nakalipas mula nang umalis kami sa bahay ni Elijah. Siya ang nagmamaneho ngayon. Hindi na kasi namin sinama si Kio at si Esther dahil nga date namin ito at panatag naman ako na walang mangyayaring masama dahil siya ang kasama ko. “Eli…” mahinang tawag ko sa kaniya. “May sinabi ba sa ’yo si Papa?” Kaso ito nga at hindi ko na napigilan ang sarili kong tanungin siya tungkol kay papa. Pagkatapos ko kasing makita silang dalawa na parang malalim ang pinag-uusapan ay sinabi ng papa na kami na lang daw ni Eli ang sabay na mag-breakfast dahil kailangan niyang puntahan nang maaga si Ma’am Kamila. Wala rin kasing sinabi ang papa sa akin na hindi maganda nang sandali kaming mag-usap nang pumunta kami sa likod ng bahay. Humingi lang siya sa akin ng paumanhin dahil nga inilihim niya ang surpresa na si Elijah ang makakasama ko. I thanked him for that, akala ko rin kasi talaga ay matutuloy ang engagement ko kay Sebastian, but then my father really did sav
After hearing that Pierre Vera Esperanza wanted to talk to me, I knew it was about Pristine and me, not my job as a bodyguard anymore. I also thought he might want to discuss his daughter's stay here in my house.Inaasahan ko na rin naman.“I am happy seeing my daughter smiling, Elijah. Iba ang ngiti niya ngayon, na narito siya at kasama ka,” he said. “She’s also happy that you are here, sir,” sagot ko naman.After he knew the truth na may relasyon kami ng anak niya ay madalas ko rin na marinig sa kaniya na masaya si Pristine at palaging nakangiti pag ako ang kasama. Actually, it wasn't easy to decide on my own to tell Mr. Vera Esperanza before about my relationship with Pristine. I didn’t like the idea of not informing her because I thought she might get mad, at takot ako doon, na magalit ang baby ko sa akin. But, I still went through with it dahil naramdaman ko na rin na parang may alam na si Mr. Vera Esperanza.At hindi ako nagkakamali sa mga naisip ko.----------“Thank you for t