Is it the little things that Elijah does for me that make me like him more each day? I don't even think about the possibility that he might not feel the same way. What's important to me right now isn't what will happen in the future.It's seeing him up close like this, treating me with care and just... being with him every day."Do you like more?"Ngumiti ako sa kaniya nang pagkatapos niya tanungin 'yon sa akin ay hindi naman niya hinintay ang sagot ko. He put two spoonful of rice in my plate. Kumuha rin siya ng dalawang kutsara ng ulam. Ngayon ang paubos nang laman ng pinggan ko ay puno na naman."I don't like to gain weight, Eli."I have a dietitian. I'm not obsessed with my weight, it's more that I don't like hearing negative comments from my grandfather. He may always say that I only care about my appearance, but he also told me that looking good and presentable is a must. Kailangan maging maganda ako, iyong hindi mapapahiya ang aming pamilya lalo na siya--it's always like that.I
It's still the same week at school. Wala pa rin akong nagiging kaibigan pero nagkaroon naman ng changes on how my classmates and my schoolmates treat me! That's the reason why I was in a great mood, even though I knew Lolo would pay us a visit.Sabado ngayon at narito kami ni papa sa labas sa may maluwang namin na hardin habang nagbe-breakfast. Just this morning, Papa's secretary called and said Lolo would come today. Kung dati ay wala na ako sa mood at kinakabahan na ako ay ngayon hindi naman."Parang ang ganda ng gising mo, anak? I noticed you've been smiling since you came out of your room?"Paano ko ba sasabihin? Or huwag muna? Ayokong mabati na ganito kasaya ang mga nangyayari because I have fear that things would not continue to be good kapag napangungunahan. Ewan ko, ramdam ko lang.Pero sa naging tanong na 'yon ni papa, napansin ko sa gilid ko ang pagkilos ni Elijah. I looked at him, nang makita ko na napatingin rin siya sa akin ay ngumiti ako. He knows the reason why I've bee
"What do you want me to do, princess?"Habang nakayakap ako kay Elijah ay natigilan ako dahil sa tinanong niya. He said that in a low and dangerous tone. Saka ko lang na-realize ang magiging outcome ng mga sinabi ko at kung tutulungan niya ako.Lumayo ako sa pagkakayakap at tumingin sa kaniya. Elijah is still holding me firmly around my waist. Seryoso na nakababa ang tingin niya sa akin. His face has no emotion and his jaw is clenching."Do you want me to take you away from here?"Hindi ako kaagad nakasagot. At habang nakatingin ako sa kaniya ay naalala ko kung ano ang ginawa ng lolo sa mga taong tumalikod sa kaniya at tinraydor siya. How he killed them mercilessly... a-at kung paano 'yon nasaksihan ng mga mata ko na naging dahilan ng matinding takot ko sa kaniya."Princess," Elijah called me. Ang haplos niya sa pisngi ko ang nakapagpabalik sa akin sa realidad mula sa trauma ng nakaraan."No... N-No..."Pinalis ko ang mga luha na tumulo sa aking mukha habang umiiling sa kaniya."E-Eli
The next day, papa talked to me. He apologized for not even saying a word to save me from Lolo Yago. Pero alam ko rin naman na sinubukan niya, umasa lang ako na siguro may boses siya pagdating sa lolo.But we are both just in Lolo's hands. The leash around our necks was so tight that we couldn't even complain. Bata pa lang ay namulat na ako sa kalupitan ng lolo, I witnessed his evil deeds, I watched how he killed. Malinaw 'yon sa isipan ko hanggang ngayon kaya sa tuwing makikita ko siya at maririnig ko ang boses niya ay natitigilan ako.Malaki ang takot ko, na nakatatak na rin sa isip kong hindi ko siya dapat suwayin."You've lost weight, Pristine."I looked at my personal seamstress, Lena. Pagkapasok pa lang dito sa silid ko ay 'yon na agad ang sinabi niya."Hello, ate."Muntik ko nang makalimutan na ngayon ang punta niya.Tipid ako na ngumiti. I gestured for her to sit down. She arrived early because she'll be the one making my gowns. Vera Esperanza was invited to a charity gala. Pa
Elijah is back. Napatingin ako sandali sa cellphone ko sa ibabaw ng kama. Nagpadala kaya siya ng mensahe? Hindi ko na nabasa dahil malalim rin ang iniisip ko kanina. "Ayan may makakasama ka na pala ulit," sabi ng ate. "Kumain ka ng marami, ha? Sexy ka naman, mas sumeksi ka nga lalo nang mabawasan ng timbang pero hindi pa rin mainam." Tumango ako at nagpasalamat. Nang makaalis na ang Ate Lena ay napatingin ako kay Elijah. Siya na ang nagsara ng pinto. "You left early," iyon lang ang sinabi ko. "Umuwi ako. An emergency happened at home." Nang marinig ko naman ang sinabi niya ay napahakbang ako palapit. Saka ko lang rin napansin ang panga niya na namumula. There was also a scratch near his neck. "W-What happened?" tanong ko. May kinalaman kaya 'yon sa kausap niya sa cellphone nitong nakaraan? Mas lumapit ako kay Eli. Iniangat ko rin ang kamay ko at hinawakan ang panga niya. He didn't move away. Nanatili lang siya sa harapan ko at nakatingin sa akin. "Nothing serious, p
Hindi nakaligtas sa paningin ko ang sandaling gulat na dumaan sa mukha ni Elijah. I noticed how his face turned a bit red—he blushed! Pero ilang segundo na ang lumipas. Ang matagal na hindi pagsagot niya sa tanong ko ay nagdulot sa akin ng matinding kaba. At habang nakatingin ako sa kaniya ay mas nararamdaman ko ang hiya sa diretsahan na pagtatanong. Pero nagawa ko na, eh! A-At kung tatalikod pa ako ay hindi ko naman maririnig ang sagot niya!I felt my fingers go numb and my whole body turn cold while waiting for his answer. Parang bawat segundo ay nahihirapan ako sa paghinga habang nakatingin sa kaniya.H-He's taking longer to answer!But as I was about to say that I wasn't pressuring him to answer right away, Elijah suddenly looked away. He touched the part of his face that I had treated, at nang tumayo siya ay ipinatong niya ang palad niya sa ibabaw ng ulo ko."Is that what made you think about what I am doing for you, Pristine?"It's neither 'Yes' nor 'No.' But his question hurt e
Sinabi ko kay Elijah na sana huwag magbabago kung ano ang mayroon kami. But look who's avoiding him right now? Dalawang araw pagkatapos ko siya tanungin kung may gusto siya sa akin ay halos hindi ko siya matingnan. Naalala ko ang ginawa kong kahihiyan para sa sarili ko. Hindi na rin ako ganoon nag-re-request na manatili siya sa silid ko at kahit na kailangan ko siya para turuan ako sa isang subject ko ay hindi ko ginawa. Kahit ang mag-usap ay hindi na rin. But I am greeting him 'good morning' everyday. Iyon ay kapag binabati niya lang ako.Sa nangyayari at sa ginagawa ko ay siguro mas tamang sabihin na nahihiya pa ako--at sobra pa rin na nasaktan.Why do I sound so bitter?"It's unusual to see you without Elijah, anak. Kung nasaan ka ay nasa tabi siya palagi. Where is he right now?"I was having lunch with papa. Mamaya na ang flight niya at sasama ako na ihatid siya sa airport. "Sa likod po. Sa paborito niyang pagpalipasan ng oras."Elijah was sleeping in the hammock. Pabalik na ako
"Are you done eating your breakfast?""Why are you not replying, princess?Napasimangot ako nang mabasa ang mensahe ni Elijah. Nasa back garden ako sa paborito niyang pwesto. Naiinis habang nagtatanggal ng petal ng mga bulaklak. Dapat ay magbabasa ako ng libro pero ito at ang mga inosenteng bulaklak ang napagbuntunan ng inis ko.He loves me... he loves me not... he loves me...Nang isang petal na lang ay napabuga ako ng hangin.He loves me not.Napatingin ako sa cellphone ko ulit nang may mensahe na naman akong marinig."Pristine. Why are you so stubborn?"Paanong hindi? Akala ko talaga ay hindi na siya aalis. Napangiti na ako ng malawak kahapon pero hindi pa rin siya napigilan."I just need to check the place with my men, princess.""Bakit ang tagal? Dalawang linggo?""We need to install cameras around the whole place for the family's security--""Hindi ba pwede na iba na lang? Saka, hindi naman mukhang vacation iyan. Trabaho pa rin."It's still work. Parang naubusan na nga si Eli ng