Elijah is back. Napatingin ako sandali sa cellphone ko sa ibabaw ng kama. Nagpadala kaya siya ng mensahe? Hindi ko na nabasa dahil malalim rin ang iniisip ko kanina. "Ayan may makakasama ka na pala ulit," sabi ng ate. "Kumain ka ng marami, ha? Sexy ka naman, mas sumeksi ka nga lalo nang mabawasan ng timbang pero hindi pa rin mainam." Tumango ako at nagpasalamat. Nang makaalis na ang Ate Lena ay napatingin ako kay Elijah. Siya na ang nagsara ng pinto. "You left early," iyon lang ang sinabi ko. "Umuwi ako. An emergency happened at home." Nang marinig ko naman ang sinabi niya ay napahakbang ako palapit. Saka ko lang rin napansin ang panga niya na namumula. There was also a scratch near his neck. "W-What happened?" tanong ko. May kinalaman kaya 'yon sa kausap niya sa cellphone nitong nakaraan? Mas lumapit ako kay Eli. Iniangat ko rin ang kamay ko at hinawakan ang panga niya. He didn't move away. Nanatili lang siya sa harapan ko at nakatingin sa akin. "Nothing serious, p
Hindi nakaligtas sa paningin ko ang sandaling gulat na dumaan sa mukha ni Elijah. I noticed how his face turned a bit red—he blushed! Pero ilang segundo na ang lumipas. Ang matagal na hindi pagsagot niya sa tanong ko ay nagdulot sa akin ng matinding kaba. At habang nakatingin ako sa kaniya ay mas nararamdaman ko ang hiya sa diretsahan na pagtatanong. Pero nagawa ko na, eh! A-At kung tatalikod pa ako ay hindi ko naman maririnig ang sagot niya!I felt my fingers go numb and my whole body turn cold while waiting for his answer. Parang bawat segundo ay nahihirapan ako sa paghinga habang nakatingin sa kaniya.H-He's taking longer to answer!But as I was about to say that I wasn't pressuring him to answer right away, Elijah suddenly looked away. He touched the part of his face that I had treated, at nang tumayo siya ay ipinatong niya ang palad niya sa ibabaw ng ulo ko."Is that what made you think about what I am doing for you, Pristine?"It's neither 'Yes' nor 'No.' But his question hurt e
Sinabi ko kay Elijah na sana huwag magbabago kung ano ang mayroon kami. But look who's avoiding him right now? Dalawang araw pagkatapos ko siya tanungin kung may gusto siya sa akin ay halos hindi ko siya matingnan. Naalala ko ang ginawa kong kahihiyan para sa sarili ko. Hindi na rin ako ganoon nag-re-request na manatili siya sa silid ko at kahit na kailangan ko siya para turuan ako sa isang subject ko ay hindi ko ginawa. Kahit ang mag-usap ay hindi na rin. But I am greeting him 'good morning' everyday. Iyon ay kapag binabati niya lang ako.Sa nangyayari at sa ginagawa ko ay siguro mas tamang sabihin na nahihiya pa ako--at sobra pa rin na nasaktan.Why do I sound so bitter?"It's unusual to see you without Elijah, anak. Kung nasaan ka ay nasa tabi siya palagi. Where is he right now?"I was having lunch with papa. Mamaya na ang flight niya at sasama ako na ihatid siya sa airport. "Sa likod po. Sa paborito niyang pagpalipasan ng oras."Elijah was sleeping in the hammock. Pabalik na ako
"Are you done eating your breakfast?""Why are you not replying, princess?Napasimangot ako nang mabasa ang mensahe ni Elijah. Nasa back garden ako sa paborito niyang pwesto. Naiinis habang nagtatanggal ng petal ng mga bulaklak. Dapat ay magbabasa ako ng libro pero ito at ang mga inosenteng bulaklak ang napagbuntunan ng inis ko.He loves me... he loves me not... he loves me...Nang isang petal na lang ay napabuga ako ng hangin.He loves me not.Napatingin ako sa cellphone ko ulit nang may mensahe na naman akong marinig."Pristine. Why are you so stubborn?"Paanong hindi? Akala ko talaga ay hindi na siya aalis. Napangiti na ako ng malawak kahapon pero hindi pa rin siya napigilan."I just need to check the place with my men, princess.""Bakit ang tagal? Dalawang linggo?""We need to install cameras around the whole place for the family's security--""Hindi ba pwede na iba na lang? Saka, hindi naman mukhang vacation iyan. Trabaho pa rin."It's still work. Parang naubusan na nga si Eli ng
Medyo weird nga, eh. Lalo na nang malaman ko ang dahilan ng pag-alis niya. Why is his mother not living with them? I mean with his father? At bakit nag-aaway ang mga ito? Kahit sinabi ni Elijah na it's his parents' way of loving each other weird pa rin for me.Is his life really that private? Come to think of it, he never share anything from me. Napabuntong hininga ako. Mag-iisang taon na nga siya pero kahit isa ay wala siyang nababanggit na kaganapan."Ma'am, kain na po kasi kayo."Hindi pa pala siya tapos mamilit sa pagkain. Napatingin ako sa oras sa cellphone ko dahil may pasok ako ng 10:00 am. Hanggang 5:00 pm ako ngayon at lunch lang ang break ko."Ma'am--""Ayoko," maiksing sagot ko habang malayo pa rin ang tingin.I am still thinking about Eli.Maybe they're broken family? So that's why he doesn't want to share it. Tama. Sino nga ba naman ang magkakagana magkwento tungkol sa sariling pamilya kung hindi ito kumpleto ang mga ito.At habang nag-iisip pa ako ng itatanong tungkol ka
I was playing with my fingers while looking at my phone. Waiting for Elijah's message. Kahit nang sinabi ko kanina na sa number ko na lang kami mag-usap ay hindi pa rin ako nagpadala ng message o sinagot ang mga mensahe niya. I am still sulking, ewan ko. Ngayon lang ako nag-inarte ng ganito siguro dahil nga umasa ako na mananatili siya.And he never said na three days na lang siya na mawawala!Nalaman ko 'yon kay Kio na. O baka naman kasi hindi pa sure na makakabalik siya after three days?"Do you know who that friend Elijah was talking about is? The one who needs his help?" tanong ko kay Kio.Tumingin siya sa salamin at dahil nakatingin rin ako sa kaniyang gawi ay nakita ko na napangiwi na naman siya. That means what I asked is something I shouldn't know--pero alam niya. Bawal lang sagutin.Napabuntong hininga ako at itinago na lang ang cellphone sa loob ng aking bag. Mukhang wala rin balak na magpadala ulit ng message si Elijah because he looked so pissed. Mas nadagdagan pa siguro d
Huminga ako ng malalim at pinalis ang luha na nahulog sa magkabilang pisngi ko at nang muling may nalaglag na luha ay napatingin ako sa iniaabot ni Kio sa akin. Tissue. Ngumiti ako at kinuha 'yon."Thank you.""Mukhang mahilig kayo sa mga bata, ma'am.""I just remember a memory of my mother helping a kid in the street. At mukhang mapapadalas na gawin ko ito. I feels good to help. Lalo na ang makita ang ngiti at marinig ang pasasalamat nila."I looked at him in the mirror. Tumango si Kio at nang mapansin ko ang pagkislap ng mga mata at makita ang ibang emosyon doon ay napatagal ang tingin ko sa salamin."You don't want to answer questions about Eli, but maybe you could answer questions if it's about yourself."Pagkarating namin sa university at nang pagbuksan niya ako ng pinto ay sinabi ko 'yon sa kaniya. Nakita ko sa mukha niya na nabigla siya and he looked like he didn't expect what I said."Okay lang, ma'am. Wala naman masyadong interesting sa buhay ko," sagot niya."What's your ful
"You see that man outside earlier wearing a suit? Ang cute. The snake tattoo on his neck caught my attention.""Napansin ko rin 'yon! I love man with inks. But by the way, he was talking to Pristine. Is he her new bodyguard?""Mukha ngang bagong bodyguard. Nakita ko na lumabas sila sa kotse ng magkasama, eh.""Oh. Bad. I like the cold one."Each whisper was accomapnied by glances. Pansin ko 'yon sa gilid ng mga mata ko habang nagte-take down ako ng notes sa magiging discussion ngayon sa financial accounting."I like the other one too. Baka natapos na kasi ang contract?""Maybe?"Ma'am Melendez hasn't arrived yet. Kaya naman may oras pa na mag-usap ang mga kaklase ko. And they're not quiet about their topic. Nahulaan ko naman nang mapag-uusapan ako at si Kio na bago sa paningin nila, pero ayos lang sa akin. As if they skip a day talking about my life."Baka marinig kayo."Alam nila sigurado na naririnig ko rin sila. Their voices were a little loud enough for me and the people at the ba
I breathed deeply when that scene came in my head vividly. When I heard Pristine Felize’s cries while I was running toward that room, it echoes... it pierced through me... "Boss, okay ka lang?" Napatigil naman ako sa pag-aalala sa nangyari at napabaling kay Kio na seryosong nakatingin sa akin. He was also looking at my shaking hands. "I'm okay." Am I? No. "Aaahh!" My baby's cries still lingers in my mind... I clenched my fists and my jaw tightening at the memory. All of that made her suffer haunted me, fueled my anger. Whenever I remember that scene, where Pristine Felize was crying so hard while hugging her bruised body in that office, my entire body trembles with rage. All I want is to make Halyago Vera Esperanza pay. To torture him, to make him feel every ounce of the pain he inflicted on my woman—ten fcking times over. But what frustrates me even more is that I can't make a damn move. I have to keep this anger buried inside me because of one damn reason. I sho
Chapter 146.Pagkaalis ni Pristine at ng papa niya ay naglakad naman ako at naupo sa sofa. Nakasunod naman sa akin si Kio at naupo rin sa tapat ko. And when I saw him smiling widely while his eyebrows moving at me, I glared at him. "Boss--""Itahimik mo 'yang bibig mo kung ano man ang sasabihin mo, Kio."I know what's running in his head right now. At ayoko nang marinig pa 'yon. "Grabe ka naman sa akin. Sasabihin ko lang sana na ngayon ko lang nakita na ganiyan kasaya si Pristine."But when I heard what he said, I looked at him and nodded in agreement. "Oh, kita mo ikaw rin sang-ayon? Napansin ko talaga 'yon, eh. Kahapon kasi lonely talaga siya na akala niya matutuloy yung engagement niya doon sa Sebastian na 'yon pero buti na lang talaga magilas ang Ma'am Kamila."Mom had it all planned since the beginning. Simula nang maging bodyguard ako ni Pristine, hanggang ngayon na malaman kong buhay si Alondra. Pero ang plano niya na ilabas ako kahapon ay hindi ko inaasahan.“Pero sana nam
Elijah Nasa gilid lang ako at si Kio habang nakatingin kay Pristine at sa kaniyang ama. I didn't follow her because I wanted to give her time to be with her father. Hindi naman rin ganoon kalayo ang pwesto ko sa kanila. Sapat na para marinig ko rin ang pinag-uusapan nila. Ayoko rin na lumapit lalo na't nagugustuhan ko ang panonood sa kaniya ngayon habang nakangiti at kausap niya ang kaniyang ama. "Pa, dito ka po natulog?" "Hmm. Anong oras na rin ako dumating, anak kaya hindi na kita nasabaihan. Mag-uusap rin sana kami ni Kamila pero hindi natuloy at may pag-uusapan daw sila ni Antonius." "Ganoon po ba? Baka ngayon pupunta ang Ma'am Kamila? By the way po, nag-breakfast na kayo?" And earlier, when I saw Pristine run toward her father and hug him with a smile and teary eyes, I felt at ease. This is what I want for her—to be able to smile like that without any trace of fear or sadness, without the weight of everything she's endured holding her back. Since I became her bodyguard, her s
Hello po. Aabsent po muna ako ng 2 days sa three stories na daily update po, ha? (Luther and Thes, Leonariz and Arazella, Elijah at Pristine) Naaapektuhan na rin po ako ng mga nababasa ko na comments at Ako rin naman po napifeel ko talaga na parang ‘di ko naibibigay best ko po sa bawat update ng tatlong story everyday. Laging andon yung doubt and lagi ko ineedit kahit after update nirerevise ko. (Hi po sa mga nakukulit ko sa pm pra hingin feedback nila sa tuwing may update ako haha.) Lalo na po nasa part na ako na medyo malapit na sa mga ending mas need ko maayos ang pgsusulat ko and lately kasi siguro sa dami rin ng ginagawa ko, sa pagod at puyat eh naaapektuhan yung flow ng mga story na sinusulat ko araw-araw. Naiinis na rin ako kasi feeling ko namamadali ko yung story tas yung iba naman napapatagal ko pa. Kaya pasensya na po, ha? Pasensya na rin po sa mga nadidisappoint sa flow ng story at sa mga hindi na natutuwa. Pero tulad po ng dati, babawiin ko ulit yung mga araw na na-
Hindi kami kaagad bumaba ni Elijah dahil sa pang-aasar niya sa akin. Ako naman ay pulang-pula na ang mukha ko at hiyang-hiya na ako. Of course, that's my first time feeling that! Saka n-nakakapagod naman kasi talaga. After all that he did, bigla akong hinila ng antok. I don't know if it's normal. Or siguro dahil rin napagod ako kahapon?I don't know! Pero ngayon ay ito at pareho na kaming nakaligo. Nakasuot na ri nako ng white floral long dress. Siya naman ay kaswal na t-shirt na gray at naka-gray pants lang. Gusto pa niya kanina na paliguan ako na ikinagulat ko talaga. Pero nang mahalata ko na binibiro na naman niya ako at talagang napalo ko na siya na ikinahingi ko pa ng tawad."Huwag mo na akong asarin, Eli. Nakakarami ka na," sambit ko nang pababa na kamin ng hagdan. Magkahawak kamay kaming dalawa. Nakahanda na rin daw kasi ang breakfast, kumatok kanina si Kaji sa kwarto niya at ako pa talaga ang namilit dito kay Elijah. Tapos gusto pa ipadala ang breakfast namin, sabi ko mang-aa
"Hmm..."A faint groan escaped from me as soon as I woke up. Hindi ko rin maidilat ang mga mata ko dahil sa bigat non at medyo antok pa ako. But then, I started feeling strange—my body seemed heavy with an unfamiliar sensation, and my skin tingled in places I couldn’t quite explain. More specifically, in my private areas... and my chest felt sore. Ramdam ko rin ang medyo pagod na pakiramdam sa katawan ko, as if I had been awake the whole night, though I couldn’t quite piece together what had happened. Hindi pa masyadong gumagana ang isipan ko dahil kagigising ko lang pero nakuha naman kaagad ng pakiramdam sa katawan ko ang atensyon ko.And... It’s usually cold in my room because of the air conditioning, yet the coldness I feel right now doesn’t come from it—more like from nature. At nasiguro ko naman 'yon nang mas maramdaman ko pa ang lamig na tumama sa braso ko. My senses were now also alert, and I could hear the sound of the wind and the rustling curtains from the window.Binuksan
Walang ibang maririnig ngayon sa silid ni Elijah kung hindi ang mga pagdaing ko dahil sa ginagawa niya. Even though I told him to stop b-because what he was doing was too much, hindi siya tumitigil at parang mas ginaganahan pa siya kapag sinasabi kong dahan-dahan... n-na tama na muna. "A-Aahhh... Eli..." He keeps on kissing my c-center. Licking, and his hands were gripping my legs tightly. "Na-ahhh..." I know that the woman will feel more pleasure if her partner will do this, nabasa ko 'yon sa mga ipinahiram ni Esther sa akin na libro. Pati nga ang mga ginawa ng lalakeng bida a-ay ginagawa ngayon ni Elijah, ang mga nangyari doon, kung ano rin ang naramdaman ng bidang babae ay nararamdaman ko naman ngayon. And for me it's too much... there's something building inside of me that I can't name. Tapos kahit sandali... ayaw talagang tumigil ni Eli. Pero sigurado ako na wala pang ilang minuto ang nakakalipas pero pakiramdam ko ay napakatagal na non dahil sa ipinaparamdam niya sa akin.
The room was filled with my soft moans... which I actually didn’t recognize that really coming from me because of how Elijah continuously pleasing me. H-Hindi ko inaasahan na agad-agad ay tutunguhin ng bibig niya ang isang dibdib ko and now he's still focusing his attention there... l-licking and sucking the bead of my breast."E-Eli..." I inhaled sharply as I felt his hands... his hands, which had always supported me before, making sure I wouldn't slip while walking down the stairs, now holding me firmly, making me feel secure. But now, those hands were roaming over my body, exploring every curve with a gentleness that sent shivers down my spine, making me gasp for air and also... g-gave me a strange feeling—that only him could make me feel.Nang muli akong mapakapit sa buhok niya dahil dumiin ang pagkakagat niya sa tuktok ng dibdib ko ay napaangat ang tingin niya sa akin kaya nagtama muli ang mga mata namin ni Elijah. And the fire in his eyes only grew brighter. Napalunok ako nang m
I know the curses Elijah muttered and the deep, drowning look he's giving me right now means danger—not the kind that threatens me, but the kind that stirs something inside me. Alam ko naman rin ang magiging dala sa kaniya ng sinabi ko, I really need help to pull the zipper of my gown, b-but of course, I didn't do that to tease him or... maybe, just maybe, I was aware of what it would make him feel because of the rapid beating of my heart. Kanina kasi ay iba na ang usapan namin, s-sa steak pa lang. "Nahihirapan lang a-akong ibaba ang zipper..." I added and looked away. Doon naman na siya tumalima, na parang napagtanto rin niyang natigilan siya sa sinabi kong tulungan niya akong magpalit—that really came out wrong. "I-I mean, itong zipper lang, Eli... hindi..." but before I could finish my sentence, he made me turn around carefully. Walang salita, but the moment I felt his hand on my back, I froze. His fingers brushed against my bare skin, and my breathing hitched as his hand slow