Sinabi ko kay Elijah na sana huwag magbabago kung ano ang mayroon kami. But look who's avoiding him right now? Dalawang araw pagkatapos ko siya tanungin kung may gusto siya sa akin ay halos hindi ko siya matingnan. Naalala ko ang ginawa kong kahihiyan para sa sarili ko. Hindi na rin ako ganoon nag-re-request na manatili siya sa silid ko at kahit na kailangan ko siya para turuan ako sa isang subject ko ay hindi ko ginawa. Kahit ang mag-usap ay hindi na rin. But I am greeting him 'good morning' everyday. Iyon ay kapag binabati niya lang ako.Sa nangyayari at sa ginagawa ko ay siguro mas tamang sabihin na nahihiya pa ako--at sobra pa rin na nasaktan.Why do I sound so bitter?"It's unusual to see you without Elijah, anak. Kung nasaan ka ay nasa tabi siya palagi. Where is he right now?"I was having lunch with papa. Mamaya na ang flight niya at sasama ako na ihatid siya sa airport. "Sa likod po. Sa paborito niyang pagpalipasan ng oras."Elijah was sleeping in the hammock. Pabalik na ako
"Are you done eating your breakfast?""Why are you not replying, princess?Napasimangot ako nang mabasa ang mensahe ni Elijah. Nasa back garden ako sa paborito niyang pwesto. Naiinis habang nagtatanggal ng petal ng mga bulaklak. Dapat ay magbabasa ako ng libro pero ito at ang mga inosenteng bulaklak ang napagbuntunan ng inis ko.He loves me... he loves me not... he loves me...Nang isang petal na lang ay napabuga ako ng hangin.He loves me not.Napatingin ako sa cellphone ko ulit nang may mensahe na naman akong marinig."Pristine. Why are you so stubborn?"Paanong hindi? Akala ko talaga ay hindi na siya aalis. Napangiti na ako ng malawak kahapon pero hindi pa rin siya napigilan."I just need to check the place with my men, princess.""Bakit ang tagal? Dalawang linggo?""We need to install cameras around the whole place for the family's security--""Hindi ba pwede na iba na lang? Saka, hindi naman mukhang vacation iyan. Trabaho pa rin."It's still work. Parang naubusan na nga si Eli ng
Medyo weird nga, eh. Lalo na nang malaman ko ang dahilan ng pag-alis niya. Why is his mother not living with them? I mean with his father? At bakit nag-aaway ang mga ito? Kahit sinabi ni Elijah na it's his parents' way of loving each other weird pa rin for me.Is his life really that private? Come to think of it, he never share anything from me. Napabuntong hininga ako. Mag-iisang taon na nga siya pero kahit isa ay wala siyang nababanggit na kaganapan."Ma'am, kain na po kasi kayo."Hindi pa pala siya tapos mamilit sa pagkain. Napatingin ako sa oras sa cellphone ko dahil may pasok ako ng 10:00 am. Hanggang 5:00 pm ako ngayon at lunch lang ang break ko."Ma'am--""Ayoko," maiksing sagot ko habang malayo pa rin ang tingin.I am still thinking about Eli.Maybe they're broken family? So that's why he doesn't want to share it. Tama. Sino nga ba naman ang magkakagana magkwento tungkol sa sariling pamilya kung hindi ito kumpleto ang mga ito.At habang nag-iisip pa ako ng itatanong tungkol ka
I was playing with my fingers while looking at my phone. Waiting for Elijah's message. Kahit nang sinabi ko kanina na sa number ko na lang kami mag-usap ay hindi pa rin ako nagpadala ng message o sinagot ang mga mensahe niya. I am still sulking, ewan ko. Ngayon lang ako nag-inarte ng ganito siguro dahil nga umasa ako na mananatili siya.And he never said na three days na lang siya na mawawala!Nalaman ko 'yon kay Kio na. O baka naman kasi hindi pa sure na makakabalik siya after three days?"Do you know who that friend Elijah was talking about is? The one who needs his help?" tanong ko kay Kio.Tumingin siya sa salamin at dahil nakatingin rin ako sa kaniyang gawi ay nakita ko na napangiwi na naman siya. That means what I asked is something I shouldn't know--pero alam niya. Bawal lang sagutin.Napabuntong hininga ako at itinago na lang ang cellphone sa loob ng aking bag. Mukhang wala rin balak na magpadala ulit ng message si Elijah because he looked so pissed. Mas nadagdagan pa siguro d
Huminga ako ng malalim at pinalis ang luha na nahulog sa magkabilang pisngi ko at nang muling may nalaglag na luha ay napatingin ako sa iniaabot ni Kio sa akin. Tissue. Ngumiti ako at kinuha 'yon."Thank you.""Mukhang mahilig kayo sa mga bata, ma'am.""I just remember a memory of my mother helping a kid in the street. At mukhang mapapadalas na gawin ko ito. I feels good to help. Lalo na ang makita ang ngiti at marinig ang pasasalamat nila."I looked at him in the mirror. Tumango si Kio at nang mapansin ko ang pagkislap ng mga mata at makita ang ibang emosyon doon ay napatagal ang tingin ko sa salamin."You don't want to answer questions about Eli, but maybe you could answer questions if it's about yourself."Pagkarating namin sa university at nang pagbuksan niya ako ng pinto ay sinabi ko 'yon sa kaniya. Nakita ko sa mukha niya na nabigla siya and he looked like he didn't expect what I said."Okay lang, ma'am. Wala naman masyadong interesting sa buhay ko," sagot niya."What's your ful
"You see that man outside earlier wearing a suit? Ang cute. The snake tattoo on his neck caught my attention.""Napansin ko rin 'yon! I love man with inks. But by the way, he was talking to Pristine. Is he her new bodyguard?""Mukha ngang bagong bodyguard. Nakita ko na lumabas sila sa kotse ng magkasama, eh.""Oh. Bad. I like the cold one."Each whisper was accomapnied by glances. Pansin ko 'yon sa gilid ng mga mata ko habang nagte-take down ako ng notes sa magiging discussion ngayon sa financial accounting."I like the other one too. Baka natapos na kasi ang contract?""Maybe?"Ma'am Melendez hasn't arrived yet. Kaya naman may oras pa na mag-usap ang mga kaklase ko. And they're not quiet about their topic. Nahulaan ko naman nang mapag-uusapan ako at si Kio na bago sa paningin nila, pero ayos lang sa akin. As if they skip a day talking about my life."Baka marinig kayo."Alam nila sigurado na naririnig ko rin sila. Their voices were a little loud enough for me and the people at the ba
Napatingin ako sa mga kaklase ko na ngayon ay nasa amin ang atensyon."H-Hello..." sagot ko agad.She talked to me! And she's smiling! Her eyes even sparkle while looking at me."Seatmate tayo. Ano ang pangalan mo? Ang ganda mo naman. Artista ka ba? O anak ng artista? Ang puti-puti mo. Angel siguro pangalan mo?" Angel again. Naalala ko ang bata kanina.But w-what... wait. A-Ano ang una kong sasagutin sa mga tanong niya?Nang marinig ko naman ang pagtawa ni Ma'am Melendez ay sabay kami na napatingin dito ng bagong kaklase namin."Esther, nagugulat rin sa 'yo si Pristine, look at her facial expression. Take it easy. Mamaya ka na rin magtanong ng magtanong dahil magsisimula na ang klase natin.""Ay, opo, Ma'am! Sorry po!" she said and did a peace sign.The discussion started. Pero wala sa topic namin ang atensyon ko kung hindi nasa bagong namin na kaklase. She's looking at me! Nang lingunin ko ito ay nakangiti pa rin sa akin."May... kailangan ka ba?"Anong name mo?"Ohh. Nabanggit na ni
I couldn't hide my happiness. Even though my day didn't start well because of what my classmates and I talked about—how they are really avoiding me and don't want to be friends with me ay hindi ko naman inaasahan na sa kabila ng mga nangyari ay biglaan rin ako na magkakaroon ng kaibigan.Estrella Lee.Mom, I have a friend now.Esther is really giving me the vibe that she doesn't care about what other people say. At kahit new student siya ay pumapatol agad siya sa mga schoolmate namin. Katulad ng nangyari kanina, rinig na rinig namin na dalawa na kami ang pinag-uusapan ng mga nasa cafeteria, palabas na kami non nang magulat ako dahil sinita niya talaga."What's your problem with us? Eh, ano kung kaibigan ako ni Pristine?""You don't know her, or maybe you know tapos you are just after her wealth."At that moment, I was about to speak up to defend Esther because she was being insulted, but she stopped me. Even Kio was ready to speak, but Esther was the one who confronted the woman while