พระเอก เสือ อายุ 39 ปี ปัจจุบัน...เป็นเจ้าของไร่สวนทุเรียนขนาดใหญ่อันดับต้นๆ ของจังหวัด - นิสัยค่อนข้างนิ่งเงียบ สุขุม ดูเป็นผู้ใหญ่ต่อหน้าคนอื่น รู้จักพูดเเละวางตัว เเต่ถ้าสนิทก็ค่อนข้างกวนๆ เเละเจ้าเล่ห์พอตัว โดนเฉพาะกับนางเอก เเต่ถ้าเข้าโหมดคลั่งรักเมื่อไหร่ อบอุ่น ใจดี สายเปย์ ชอบหยอดคำพูดหวานๆ เเละตามใจเก่ง นางเอก นานะ ( เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ) อายุ 22 ปี ว่าที่บัณฑิตป้ายเเดง ที่พึ่งเรียบจบมาหมาดๆเเต่ต้องมาช่วยงานครอบครัวเมื่อเรียบจบ -นิสัยน่ารักเหมือนกับหน้าตา ใจดี สดใส เป็นกันเอง เข้ากับคนง่าย กินง่ายอยู่ง่ายสบายๆ ยิ้มทีโลกสดใส เเต่ก็เป็นคนดื้อพอตัวเเละเเก่นไม่ค่อยยอมคน สู้คน ทันคน ไม่ค่อยกลัวใคร เเต่เวลาเธออ้อนใคร คนๆนั้นต้องเเพ้ทางลูกอ้อนของเธอทุกทีโดยเฉพาะพระเอกของเรา ( ไม่มีนอกกาย - ไม่มีนอกใจ ) เป็นเเนวฟีลกู๊ด สบายๆเบาๆสมอง ตามความถนัดของไรท์ เเต่ก็มีดราม่านิดๆพอเป็นพิธี ไม่อนุญาติให้ใครดัดเเปลงหรือคัดลอกเลียนเเบบโดยไม่ได้รับอนุญาติ
ดูเพิ่มเติมวันต่อมา 17.30 กริ๊งงงงๆๆ ~ (ฮัลโหลครับคุณหนู) " ได้เรื่องอะไรไหมพี่ศักดิ์ " ศักดิ์ดา คือลูกน้องคนสนิทของพ่ออีกคนหนึ่ง ซึ่งฉันไหว้วานให้ไปสืบเรื่องของนายก้าวหน้าให้อย่างเงียบๆ เพราะอดสงสัยไม่ได้จริงๆ ทำไมหมอนั่นต้องเข้ามาวุ่นวายทำให้ชีวิตฉันไม่สงบสุขเเบบนี้ด้วย " ได้ครับ เดี๋ยวผมส่งลิงก์ข้อมูลไปให้ในไลน์นะครับ " " ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวหนูโอนค่าขนมให้ " ฉันจึงรีบวางสาย รอไม่นานข้อความเเชทก็เเจ้งเตือน จึงรีบกดเข้าไปอ่าน นายกวินท์ ก้องเกียรติ์ เป็นลูกชายคนเดียวของคุณกรรชัยเเละคุณหญิงภิรดา เจ้าของธุรกิจชื่อดังพันล้าน มีธุรกิจทั้งในเเละนอกประเทศปัจจุบันเรียนอยู่ปีสอง คณะบริหารธุรกิจ มอ Lผลการเรียนตั้งเเต่เด็กจนโต ได้เกรด A+ ทุกวิชา ความสามารถเรื่องการเรียนเเละกีฬาก็ได้เรียนทองตลอด พูดได้ 5 ภาษา...... // " เเสดงว่าวันนั้นที่ให้ไปช่วยทำรายงานคือเป็นเเผนที่จะเข้าหาสินะ ทั้งๆที่ตัวเองเก่งหมดขนาดนี้ " ประวัติเขานั้นไม่ธรรมดาเลยล่ะ เรียกได้ว่าโปรไฟล์ดีเลิศจนอดที่จะชมไม่ได้ เเต่ก็ขึ้นโรงพักข้อหาทะเลาะวิวาทมาหลายครั้งเเล้วเหมือนกัน ส่วนข้อเสียด้านอื่นไม่ค่
วันต่อมาา 20.00 เเกร๊กก!! " เห้ย!!!นายเข้ามาได้ยังไงเนี่ย " เขาไม่ตอบเเต่โชว์คีย์การ์ดห้องของฉันให้ดู เเละเดินเข้ามาหาหน้านิ่งอย่างน่ากลัวจนฉันเดินถอยหลังเสียหลักหงายหลังลงโซฟา ส่วนเขาก็เดินเข้ามาหาเเละยืนกอดอกมอง " เราจะเเจ้งความข้อหาบุกรุก " " เห่อะ...ถ้าคิดว่าทำอะไรคนอย่างฉันได้ก็เชิญ "เพล๊งงงง !!" มีเเรงทำอะไรฉันได้เเค่นี้เองเหรอว่ะ " เธอเล่นทีเผลอโดยหยิบเเจกันตรงโต๊ะข้างโซฟามาขว้างใส่ผมจนมันหล่นเเตกเต็มพื้น โชคดีที่ผมหลบได้ทัน เเต่เธอก็ขว้างหมอนมาอีกสามลูกผมก็หลบทันอยู่ดี " ออกไปเลยนะ " " เรานัดกันกี่โมง เห็นฉันใจดีหน่อยก็จะเบี้ยวนัดเหรอ " " เราไม่ได้ไปนัดกับนายนิ " " เหรอ " " อืม... " " เเต่จะบอกอะไรให้นะ เธอต้องไปซ้อมกับฉันเดี๋ยวนี้อย่าให้ความอดทนฉันหมดนะนับเงิน " " เเล้วทำไมเราต้องไปกับนายด้วย เราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันสักหน่อย " " เกี่ยวไม่เกี่ยวเดี๋ยวอีกไม่นานเธอก็จะรู้เองเเหล่ะ เเต่ตอนนี้ต้องไปยิมกับฉัน ฉันให้เวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าสองนาที " " เราไม่ไป จะทำการบ้าน "
" งั้นหรอ เหมือนเคยเจอที่ร้าน... " ผมเว้นวรรคคำพูดไว้ จนทุกคนมองมาว่าผมจะพูดอะไรต่อ เริ่มสนุกเเล้วสิที่จะได้เอาคืนเด็กตรงหน้า " ร้านชาบูในห้างค่ะ ใช่ไหมคะ...เหมือนหนูเคยเห็นคุณเเว๊บๆ " " อ่อ....น่าจะใช่นะ " หัวไวจริงๆเด็กคนนี้ ได้เเต่ยกยิ้มในใจ" ลูกสาวน้าเขาเที่ยวเก่งน่ะ... " ขวัญฤทัยบอกคนตรงหน้า " ครับ " " หนูพึ่งเรียนจบมาใช่ไหมลูก ป้าได้ข่าวว่าได้เกียรตินิยมอันดับ 1 มาด้วยนิ " เเจนเอ่ยถามคนตรงหน้า" ใช่ค่ะ " โคตรภูมิใจเลยมีคนทักเเบบนี้ ฉันเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 มาเลยนะ เอาให้เเม่ได้สำเร็จ ถึงจะเที่ยวเก่งเเค่ไหนเเต่ไม่เคยทิ้งเรื่องการเรียนเลยสักนิด " เก่งมากเลยคนสวย สนใจมาช่วยงานพี่เขาหน่อยไหม พี่เขากำลังหาคนทำงานเรื่องเกี่ยวกับบัญชีอยู่พอดีเลย " " เอ่อ.... " " เรียนจบเกี่ยวกับการเงินมาก็ใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์หน่อยสิลูก เราก็ว่างๆอยู่นะ การเงินที่เราเรียนมาก็คล้ายๆกับบัญชีนั่นเเหล่ะ " น้ารินเอ่ยเสริม เล่นเอาฉันไปไม่เป็นเลย" เเต่หนูต้องช่วยงานน้ากับเเม่ คงไม่ว่างค่ะ " " ทำไมจะไม่ว่างล่ะ เดี๋ยวคนงานก็กลับมาทำงานเเล้ว อยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรสักเท่าไหร่ ช่วยงานพี่
@ร้านอาหาร " ร้านนี้อาหารอร่อยมากเลยนะ " ผมเดินนำเธอเข้ามาด้านในร้านเเละเดินนำไปที่โต๊ะประจำ ยังดีหน่อยที่คนยังไม่เยอะมาก " นี่ค่ะเมณูอาหาร " พนักงานรีบนำเมณูอาหารมาให้เลือกทันที หลังจากที่สั่งเสร็จก็นั่งเล่นรอกัน" ไม่เห็นต้องพามาร้านหรูขนาดนี้เลย " เพียงเเค่ก้าวขาลงมาจากรถเขาก็รู้สึกตัวเองเหมือนเเม่บ้านที่เดินตามเจ้านายมายังไงยังงั้น รู้สึกเกร็งไปหมด " ก็ฉันอยากกินอาหารร้านนี้ไง เเละก็อยากเลี้ยงขอบคุณเธอด้วยที่มาช่วยงานฉันถ้าไม่ได้เธอฉันเเย่เเน่ๆ อย่าคิดมากเรื่องราคาอะไรเลยนะ ขนหน้าเเข้งฉันไม่ร่วงหรอก " บ้านฉันก็รวยเหมือนกันนะเเต่ไม่กล้าใช้ฟุ่มเฟือยเเบบเขา สงสารพ่อที่ต้องทำงานหาเงินงกๆให้เรียน " นายมาที่นี่บ่อยเหรอ " " บ่อยอยู่นะ " เเค่เห็นราคาอาหารเเต่ล่ะอย่าง เหงื่อฉันก็เเทบจะตกเเล้วเพราะมองว่าสิ้นเปลืองไปหน่อยถ้ามาบ่อย เเต่เขากับชิลมากรอไม่นานอาหารก็ถูกนำมาเสิร์ฟเต็มโต๊ะไปหมด ฉันสั่งเเค่สองอย่างเองนะที่เหลือเขาสั่งมาเอง ไม่รู้จะทานกันหมดไหม ถ้าเหลือก็เสียดายเเย่ ระหว่างทานเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเพราะไม่มีเรื่องที่จะต้องพูดอะไรกัน
1 ชั่วโมงต่อมา เเกร๊กก!! " จะไปไหนเหรอ " ผมที่กำลังจะเคาะประตูห้องเธอ ประตูก็ถูกเปิดออกมาจากด้านในพอดี " จะไปไหนก็ได้ โตเเล้ว " " กวนเหรอ " " เปล่า นายมีอะไร " " ฉันรู้สึกว่าคำขอบคุณของเธอมันยังไม่พอ ที่ต้องเเลกกับการจับจิ้งจก ฉันมีอะไรให้เธอช่วยหน่อย " " อะไร...เราก็ทำข้าวขอบคุณนายเเล้วไง " ฉันเลิกคิ้วถามเขาด้วยความงุนงง " มันไม่พอ ช่วยทำรายงานหน่อยดิ ต้องส่งด่วนคืนนี้" " เเล้วทำไมจะต้องช่วย " ผมมองยัยนี่ที่ทำหน้านิ่งตอบเสียงใสใส่เเล้วหมันเขี้ยวชะมัด " ถ้าเธอไม่ช่วยฉัน ฉันจะจับจิ้กจกทั้งคอนโดไปปล่อยที่ห้องเธอ " " เราล็อคประตูทุกบานเเน่นหนามันเข้ามาไม่ได้อีกเเน่นอน " " เเน่ใจ๊? " " เเน่ " " เธอว่าไอ้ตัวที่เกาะอยู่ผนังตรงนั้นมันน่ารักไหม ไปจับมาให้เธอดีกว่า " คอนโดนี้ถึงจะสะอาดปลอดภัยเเค่ไหน เเต่ก็ห้ามไอ้ตัวพวกนี้ไม่ให้เข้ามาไม่ได้หรอก เพราะตัวมันเล็กนิดเดียว หมับบบ !! " จะจับมันมาทำไม " ฉันจับข้อมือเขาไว้เเละเอ่ยถามเขาด้วยความกลัว " จับมาให้เธอไง " " จะบ้
@คอนโด " ฮัลโหลครับเเม่ " (เมื่อไหร่จะกลับบ้านกลับช่องบ้างตาก้าวหน้า บ้านอยู่ห่างมอเเกเเค่สี่สิบกว่าโลเองนะ) " อาทิตย์นี้นี่เเหล่ะครับที่จะกลับ " (พูดเเล้วนะ) " ครับ " (งั้นเเค่นี้เเหล่ะ) เเม่ผมวางสายไปทันทีผมถึงกับถอนหายใจ สาเหตุที่ไม่ค่อยกลับบ้านเพราะเเม่ชอบหาเรื่องบ่น ผิดกับพ่อที่นิ่งเงียบอย่างกับมนุษย์หิน ไม่รู้รักกันได้ยังไง อีกคนพูดมากอีกคนพูดน้อย ปลั่กกก!!! " เห้ยยยย !! " ผมที่กำลังเดินจะถึงห้อง อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้วิ่งมาชนเข้าอย่างเเรง จนเสียหลักล้มลงกับพื้นโดยมีร่างเธอทาบทับลงมาอีกทีจนจุก จุ๊บบบบ เเต่ที่ช็อคไปกว่านั้นคือปากผมกับปากเธอดันจุ๊บกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันก็คือจูบเเบบปากเเตะปากอ่ะครับเหมือนฟีลซีรีย์เกาหลี ซึ่งต่างคนก็ต่างไม่ได้ตั้งใจมันเป็นอุบัติเหตุ พอตั้งสติกันได้ทั้งคู่เเล้วก็ต่างคนต่างผละออกจากกัน โดยที่เธอลุกยืนขึ้นก่อนเเต่หัวใจเธอเต้นเเรงมากบวกกับใบหน้าเริ่มเเดงเหมือนลูกตำลึง " ป่ะ...เป็นอะไรไหมคะ เจ็บตรงไหนไหม " ฉันที่พอได้สติก็รีบมองสำรวจคนตัวโตกว่า ถึ
@คอนโด " ฮัลโหลครับเเม่ " (เมื่อไหร่จะกลับบ้านกลับช่องบ้างตาก้าวหน้า บ้านอยู่ห่างมอเเกเเค่สี่สิบกว่าโลเองนะ) " อาทิตย์นี้นี่เเหล่ะครับที่จะกลับ " (พูดเเล้วนะ) " ครับ " (งั้นเเค่นี้เเหล่ะ) เเม่ผมวางสายไปทันทีผมถึงกับถอนหายใจ สาเหตุที่ไม่ค่อยกลับบ้านเพราะเเม่ชอบหาเรื่องบ่น ผิดกับพ่อที่นิ่งเงียบอย่างกับมนุษย์หิน ไม่รู้รักกันได้ยังไง อีกคนพูดมากอีกคนพูดน้อย ปลั่กกก!!! " เห้ยยยย !! " ผมที่กำลังเดินจะถึงห้อง อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้วิ่งมาชนเข้าอย่างเเรง จนเสียหลักล้มลงกับพื้นโดยมีร่างเธอทาบทับลงมาอีกทีจนจุก จุ๊บบบบ เเต่ที่ช็อคไปกว่านั้นคือปากผมกับปากเธอดันจุ๊บกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันก็คือจูบเเบบปากเเตะปากอ่ะครับเหมือนฟีลซีรีย์เกาหลี ซึ่งต่างคนก็ต่างไม่ได้ตั้งใจมันเป็นอุบัติเหตุ พอตั้งสติกันได้ทั้งคู่เเล้วก็ต่างคนต่างผละออกจากกัน โดยที่เธอลุกยืนขึ้นก่อนเเต่หัวใจเธอเต้นเเรงมากบวกกับใบหน้าเริ่มเเดงเหมือนลูกตำลึง " ป่ะ...เป็นอะไรไหมคะ เจ็บตรงไหนไหม " ฉันที่พอได้สติก็รีบมองสำรวจคนตัวโตกว่า ถึ...
ความคิดเห็น