Home / วัยรุ่น / My Baby ก้าวไปเจอรัก / ตอนที่ 7 ไม่ใช่เรื่องน่าอาย

Share

ตอนที่ 7 ไม่ใช่เรื่องน่าอาย

last update Last Updated: 2025-03-09 22:13:45

3 อาทิตย์ต่อมา

" เห้ออออ กว่าจะหมดชั่วโมง " ฉันนั่งถอนหายใจด้วยความเหนื่อย เเละเอาผ้ามาเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าด้วย

" เเค่นี้ก็บ่น "

" ชิ...ไม่บ่นก็ได้ "

" สนใจไปกินเหล้าที่ผับด้วยกันไหม "

" ไม่อ่ะ...สถานที่ที่มีเเต่ความเสี่ยงเเบบนั้นเราไม่ไปหรอก "

" ก็ดี อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยล่ะ "

" ประชดเหรอ เเต่เราก็ทำทุกวันนะ "

" เปล๊าา " ผมเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าตัวเองไปด้วย

" จะไปไหนก็ไปเลยไป "

" เดี๋ยวนี้ไล่เก่งนะ "

" ใช่ เห็นหน้านายเเล้วหงุดหงิด "

" หึ...ฉันควรดีใจใช่ไหมที่ทำให้เธอหงุดหงิดหน้ามุ่ยใส่ได้ขนาดนี้เป็นคนเเรก เพราะปกติเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้เป็นร้อยผืนเวลาอยู่กับคนอื่น "

" ไม่กระเเนะกระเเหนสักวันจะนอนไม่หลับเหรอ " ฉันทำหน้ายู่ใส่เขาด้วยความหมันไส้ ในความหล่อร้ายนี้

" อย่าทำหน้าเหมือนปลาปักเป้าดิ " ผมเอานิ้วไปจิ้มเเก้มป่องนั่นอย่างหยอกล้อ

" นี่นาย!!..สรรหาคำมาว่าเราอีกเเล้วนะ "

" ฮ่าาๆๆ ...ฉันชอบเธอเวอร์ชั่นนี้ว่ะ "

" นายไม่ไป เราไปเองก็ได้ "

" เดินดีๆล่ะ อย่าไปทำตัวพองลมระเบิดใส่ใครเขาล่ะ " ผมยียวนกวนประสาทเธอส่งท้าย ช่วงนี้ที่ได้คลุกคลีกับเธอ ถึงจะไม่ค่อยเต็มใจจะมาสอนตั้งเเต่เเรกก็เถอะ เเต่พอได้มาใกล้ชิดเเบบนี้ก็ได้เห็นอีกมุมนึงของเธอเหมือนกันที่ไม่เหมือนอยู่กับคนอื่นๆ เธอน่ารักเเละหัวไวนะ เเต่ผมก็ชอบเเกล้งเธอมากกว่า บางทีเธอก็มีเอาคืนผมบ้างเหมือนกัน

22.00

(ไอ้ก้าว มึงออกมาจากคอนโดยัง) เพื่อนรักผมอย่าง " กังฟู " ก็ได้โทรตามเป็นไก่จิกเพราะถึงเวลาที่นัดกันเเล้ว พวกมันถึงก่อนผมเเล้วล่ะ

" กูกำลังออกจากคอนโด "

(ไม่สายไม่ใช่มึงสินะไอ้เวร)

" ก็รู้สันดานกูดีนี่หว่า "

(เออๆ ...รีบมา)

" เเค่นี้เเหล่ะ จะรีบไป " ผมกดวางสายก่อนที่จะได้เถียงกับมันต่อ จึงรีบออกจากห้องตัวเองทันที

เเกร๊ก!!

" เป็นอะไร ทำไมหน้าซีดๆ " ผมเปิดประตูออกจากห้องพร้อมเธอพอดี จึงทำให้สบตากันโดยบังเอิญ

" เปล่า "

" เปล่าอะไรก็เห็นหน้าซีดๆ เหมือนไข่ต้มอยู่ "

" คือเรา.... "

" จะอ้ำอึ้งอีกนานไหม "

" เราจะไปซื้อของข้างล่างน่ะ "

" ซื้ออะไร หรือปวดหัวต้องการยาพาราที่ห้องฉันมีนะ " ผมรีบเอ่ยบอกตามที่คิด เพราะหน้าเธอเหมือนคนป่วยเเต่ท่าทางก็ดูลุกลี้ลุกลนซะเหลือเกิน

" ไม่ใช่พาราเเต่เป็นของผู้หญิง นายจะไปผับไม่ใช่เหรอก็รีบไปสิดึกเเล้วนะ " ฉันรีบเอาเสื้อปิดกางเกงด้านหลังไว้เเละหลบสายตาเขา

" ของผู้หญิง? " ผมยืนคิดเเป๊ปนึงก็นึกออก ผ้าอนามัยสินะ เเละก็คงยาเเก้ปวดท้องประจำเดือน

" อือ "

ผมเดินเข้ามาจับตัวเธอหมุน จนเธอไม่ทันตั้งตัวปล่อยมือออก ก็เห็นเลือดได้เลอะกางเกงนิดหน่อย

" จะ...จะมาจับเราทำไมเนี่ย "

" เลอะขนาดนี้จะลงไปข้างล่างได้ยังไงกัน เเถมตัวก็อุ่นๆเหมือนจะเริ่มมีไข้อีก พึ่งเป็นเหรอ " ผมถามเธอด้วยความเป็นห่วง ถ้ารู้งี้ไม่ให้เธอออกกำลังกายหรอก เเละเอามืออังที่หน้าผากเธอก็พบว่าตัวอุ่นๆ เหมือนเริ่มมีไข้

" อือ...พึ่งจะเป็นเมื่อสักพักนี้เอง ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก " ฉันเห็นเขาเเสดงความเป็นห่วงออกมาผ่านเเววตาจึงรีบเอ่ยบอก ประจำเดือนฉันพึ่งมาได้ไม่นานนี้เองมาหลังพวกเราซ้อมกัน ตอนซ้อมยังปกติดีอยู่

" ทำไมปล่อยให้ของจำเป็นหมดเเบบนี้ "

" เราลืมอ่ะ ช่วงนี้มัวเเต่ยุ่งๆ "

" เดี๋ยวไปซื้อให้ เอาอะไรบ้าง "

" ห้ะ...นายจะไปซื้อให้เหรอ ไม่อายคนอื่นเหรอที่ซื้อของเเบบนี้ เราไปเองดีกว่า " ฉันรีบปฏิเสธเเค่คิดก็อายเเทนเเล้วอ่ะ

" เเล้วเธอจะไปเเบบเลอะๆยังงี้รึไง ไม่อายคนอื่นเขาเหรอเผื่อมีใครถ่ายรูปเอาไปล้ออ่ะ " ผมเอ่ยบอกตามความจริงที่เคยได้เห็นในโซเชียล

" ร่ะ...เราเกรงใจนายไง ถ้านายเป็นผู้หญิงก็ว่าไปอย่าง "

" จะผู้หญิงหรือผู้ชายก็คนเหมือนกันนั่นเเหล่ะ รึจะเถียง "

" ก็ได้ๆ เดี๋ยวเราเข้าไปในห้องเเป๊ปนึงเเละถ่ายรูปส่งให้นะ "

" อืม " เธอรีบเดินหายเข้าไปในห้อง รอไม่นานข้อความก็เเจ้งเตือน ก็เห็นยี่ห้อเเละยาที่เธอใช้

" อ่ะนี่เงิน ซื้อเกี๊ยวมาให้ด้วยนะเเละก็ขนมปัง " ฉันยื่นเงินเเบงค์พันให้เขา เเต่เขาไม่รับกับเดินออกไปทันทีทิ้งความงุนงงให้ฉันเป็นอย่างมาก

@ร้านสะดวกซื้อ

ดึกขนาดนี้ทำไมยังมีคนเดินซื้อของเยอะอยู่นะ ผมได้เเต่บ่นในใจเเละเนียนๆเดินไปหยิบตะกร้าซื้อเกี๊ยวที่เธอสั่งเเละของกินพวกน้ำอื่นๆ ด้วย เเละก็ยาเเก้ปวดท้องประจำเดือน เเต่ที่ต้องทำเนียนเดินนานเพราะมีคนกำลังซื้อของที่เธอต้องการอยู่ ผมจึงไม่กล้าเดินเข้าไป

" ไปกันได้สักที " ผมหยิบโทรศัพท์ออกมาดูว่าเธอใช้ยี่ห้อไหนก็หยิบมาหนึ่งห่อใหญ่เเละรีบเดินไปที่เค้าท์เตอร์จ่ายเงินทันที

" ทั้งหมดห้าร้อยยี่สิบห้าบาทค่ะ " ผมควักเเบงค์พันให้พนักงานที่ทำหน้าเหนียมอาย

" เเกๆ พี่เขาน่ารักมากอ่ะที่กล้าซื้อของเเบบนี้ให้เเฟน "

" ใช่ๆ อยากมีเเฟนหล่อๆดีๆเเบบนี้มั่งอ่ะ "

" นี่ค่ะเงินทอน " ผมรีบรับเงินทอนเเละถือถุงออกมาจากร้านทันที พยายามจะไม่อายเเล้วนะเเต่สองสาวด้านหลังดันซุบซิบให้ได้ยิน

.... ใครจะไปเป็นเเฟนกับยัยต๊องนั่นกัน ไม่ใช่สเป๊คผมเลยสักนิด

มาถึงผมก็เคาะประตูห้อง รอไม่นานเจ้าของห้องก็มาเปิด

" ขอบคุณนะ อ่ะนี่เงิน "

" ทำไมหน้าดูซีดกว่าเก่า ไปโรงบาลไหม " ผมถึงกับคิ้วขมวดขึ้นมาทันที

" ไม่ไป กินยานอนพักเดี๋ยวก็หาย "

" กลัวโรงบาลรึยังไงกัน "

" ก็... " ฉันอึกอักที่จะตอบ

" ปวดท้องเเละปวดหัวมากไหม "

" ไม่มากเท่าไหร่ "

" เเน่ใจว่าไม่ได้โกหก "

" เเน่ใจสิ " หน้าเธอฟ้องเหมือนจะเป็นไข้ทับฤดูขนาดนั้นยังจะโกหกกันอีก ผมเคยเห็นเเม่เป็นเเละเเม่เล่าให้ฟังเกี่ยวกับอาการเเบบนี้ของผู้หญิง ว่าเป็นทีทั้งปวดเเละทรมาณมาก

" ขอเข้าไปในห้องหน่อย "

" เข้ามาทำไม " ฉันถึงกับตาโตด้วยท่าทีตกใจ

" หิว "

" หิวอะไร " ทำไมพูดจากำกวมใส่กันล่ะเนี่ย

" หิวเธอล่ะมั้ง "

" ไอ้บ้า !! " 

" คิดอะไรทะลึ่ง ฉันหิวข้าวที่ฉันซื้อมาเนี่ยเเต่อยู่รวมกับของกินของเธอเลยจะขอเข้าไปนั่งเล่นกินในห้องหน่อย ไม่คิดจะตอบเเทนกันเลยว่างั้นที่ไปซื้อของให้ " ผมท้าวเอวสองข้างจ้องมองเธอเขม็ง

" ไม่ได้คิดอะไรเเบบนั้นสักหน่อย เข้ามาสิ " ฉันรีบหลีกทางให้เขาเข้ามาในห้องเเละรีบเเก้ตัวทันที ส่วนฉันก็รีบเอาของสำคัญเข้าไปในห้องน้ำ เเล้วค่อยออกมากินเกี๊ยวกินยาทีหลัง

15 นาทีต่อมา

ฉันออกมาจากห้องด้วยชุดนอนลายการ์ตูนขายาว หลังจากที่อาบน้ำทำธุระส่วนตัวเสร็จ ก็เจอเขานั่งกินข้าวที่โซฟากลางห้องอยู่

" ขอบคุณอีกครั้งนะ "

" อืม...ไม่เป็นไร "

" นายไปซื้อของเเบบนี้ให้ผู้หญิงบ่อยเหรอ ถึงกล้าไปซื้อให้เรา "

" นี่เป็นครั้งเเรกของฉันเลยที่ซื้อของเเบบนี้ให้ผู้หญิง ที่กล้าไปเพราะเห็นสภาพเธอเเล้วสงสาร " ผมรีบเงยหน้าขึ้นมาตอบเธอ

" เหรอ "

" พรุ่งนี้มีเรียนไหม "

" ไม่มี "

" ก็ดีจะได้พักผ่อนได้เต็มที่ "

" ... " ฉันไม่ตอบอะไรเเต่หยิบกล่องเกี๊ยวที่เริ่มหายร้อนเเล้วมาทานเงียบๆ เเละรีบทานยาเเก้ปวดตาม

" โอ้ยยย!!! " ฉันปวดท้องจนตัวงออยู่หน้าถังขยะในครัว หลังจากที่เอาของมาทิ้ง

" ปวดท้องเหรอ ไหวไหม "

" ไม่ไหว " เธอส่ายหัวตอบรัวๆ จนผมต้องรีบช้อนร่างบางมาวางลงบนเตียงในห้องนอน

" มีถุงน้ำร้อนไหม จะได้เอามาประคบเเก้ปวด "

" มี...อยู่ในชั้นหน้าทีวี " ผมรีบเดินมาเอาถุงน้ำร้อน เเละรีบไปต้มน้ำในครัวทันที รอไม่นานก็ถือเข้ามาในห้องให้เธอ เเละค่อยๆเอาวางลงที่หน้าท้อง

" ร้อนไปไหม เอาผ้ามารองรึเปล่า "

" ไม่ต้องๆ ...เเบบนี้โอเคเเล้ว นายกลับไปเถอะ "

" ไล่อีกเเล้วนะ ทำอย่างกับดูเเลตัวเองไหว "

" เราก็ดูเเลตัวเองมาโดยตลอดที่เป็น ก็เห็นเเต่อยู่ได้ "

" ยอกย้อนเหรอ "

" เปล่าสักหน่อย "

" ฉันจะอยู่ดูเเลเธอจนกว่าจะหายดีเนี่ยเเหล่ะ เเต่จะไปนอนที่โซฟานะถ้ามีอะไรก็เรียกได้ตลอด "

" ไม่เป็นไรเรา.... "

" พูดมาก นอนไปซะ " ผมรู้ว่าเธอจะพูดอะไรต่อจึงเอามือปิดปากเธอเเละเดินออกจากห้องทันที

" อะไรของเขา "

01.00

" หนะ...หนาว หนาวมากเลย " ผมที่กำลังจะนอนหลังจากดูงานในไอเเพดเสร็จ ก็ได้ยินเธอเหมือนละเมอขึ้นมาว่าหนาว ผมจึงรีบลุกไปดูอาการเธอทันที

" นับเงิน " ผมเรียกชื่อเธอเเต่เธอก็หนาวสั่นอย่างเห็นได้ชัดไม่ยอมลืมตาขึ้นมาตอบ ผมจึงไม่รอช้าไปหากะละมังเล็กๆ เเละผ้าผืนเล็กมาเช็ดตัวให้เธอทันทีอย่างเร่งรีบ เพราะตัวเธอร้อนจี๋อย่างกับไฟ

" ขอโทษนะ " ผมเอ่ยขอโทษเธอเเละเริ่มเช็ดตัวให้เธอเริ่มจากหน้าลำคอลงมาที่เเขน เเต่ก็ชั่งใจเหมือนกันที่จะปลดกระดุมเช็ดตัวเธอภายในด้านในเสื้อ เเต่ถ้าไม่เช็ดไข้เธอไม่ลดเเน่ ดึกดื่นป่านนี้ก็ไม่รู้จะไปตามใครมาช่วยดี หรือจะพาไปดีงบาลดีว่ะ 

" เอาว่ะ อย่างมากก็โดนด่าหรือโดนตบ " ผมเรียกความกล้ากับตัวเองอีกครั้ง เเละเริ่มปลดกระดุมเสื้อนอนเธอออกทีล่ะเม็ด ถึงจะเคยมีอะไรกับสาวมานับครั้งไม่ถ้วนเเต่นี้คือครั้งเเรกไงที่มาดูเเลคนป่วยที่ไม่รู้ตัวเเบบนี้ เเถมเป็นยัยเฉิ่มที่น่าปวดหัวด้วยอีก

" .... " พอปลดกระดุมออกทุกเม็ด ก็ได้เห็นหน้าอกหน้าใจขาวโบ๊ะที่ใหญ่เกินขนาดตัวเต็มเสื้อในไปหมด หุ่นซ่อนรูปชะมัดเเม่เจ้า

....อย่างงี้ใช่ไหมว่ะ ที่เขาเรียกว่าฮอตเนิร์ดอ่ะ

" อึก...ไอ้ก้าวหน้า มึงมีหน้าที่ดูเเลเขา รีบเช็ดตัวเร็วๆ " ผมตบหน้าเรียกสติตัวเองอีกครั้งเเละเอาผ้าขนหนูที่บิดน้ำจนหมาดมาเช็ดตัวเธอโดยที่พยายามหันหน้าหนี เพียงไม่นานก็รีบติดกระดุมให้เธอ

" ฮู่วววว.... " ถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่ทำภารกิจสำเร็จเเละไข้เธอลดลง บอกตามตรงว่าผมจะตบะเเตกตาย ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่เจออะไรเเบบนี้เเล้วจะไม่หวั่นไหว ลงไปซื้อเเผ่นเจลลดไข้ที่ร้านสะดวกซื้อด้านล่างให้เธอดีกว่า

.............

ปากกับการกระทำสวนกันมากนะอิน้อง 🤭

ฝากกดไลค์เเละคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ 🙏🥰 เเต่เม้นท์กันบ้างนร๊าาาเค้าเหงาอ่ะ รู้สึกเงียบเกิน 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 8 เสียจูบเเรก

    วันต่อมาฉันลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยอาการงัวเงียง่วงนอน เเต่ก็รู้สึกตัวเเล้วล่ะว่านี้สายมากเเล้ว เพราะเเสงเเดดส่องผ่านเข้ามาทางม่านด้านระเบียงห้องนอนจนเริ่มรู้สึกร้อน จึงพยายามตั้งสติเเละลุกขึ้นมานั่งเเละมองไปที่นาฬิกาผาผนัง ก็พบว่านี่สิบโมงเช้าเเล้ว " รู้สึกดีขึ้นจัง " อาการปวดท้องปวดหัวที่รู้สึกเป็นไข้ เเละเจ็บคอจนจะอาเจียนก่อนหน้านี้ กับดีขึ้นมากอย่างคาดไม่ถึง เเต่ก็ยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวอยู่บ้าง" ตื่นเเล้วก็ลุกไปเข้าห้องน้ำจะได้ทานข้าวทานยา นี่สายมากเเล้วนะ " เมื่อเช้าผมมีธุระรีบออกไปจึงกลับมาในตอนสาย เเต่ก็ไม่ลืมซื้อข้าวมาฝากคนป่วยด้วย " เรานึกว่านายกลับไปเเล้วซะอีก " " กลับไปเเล้วเเละก็ไปธุระตั้งเเต่เช้ามาเเล้วจนพึ่งกับมาเนี่ยเเหล่ะ ตื่นมาก็ไล่เลยนะเเม่คุณเเทนที่จะขอบคุณกันสักคำ " " อย่าบอกนะเมื่อคืนนายอยู่ดูเเลเราทั้งคืนเลยอ่ะ " " ใช่อ่ะดิ ไข้ขึ้นสูงทั้งคืนนี่ถ้าเช็ดตัวเเล้วไข้ไม่ลดลงนะฉันได้พาเธอไปโรงบาลกลางดึกเเน่ " " นี่นายเช็ดตัวให้เราเองเหรอ " -///- " ใช่....เเต่ฉันขอโทษเธอก่อนเเล้วนะเเต่เธอก็ไม่รู้สึกตัวมารับรู้สักท

    Last Updated : 2025-03-10
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 9 หลงตัวเอง

    5 วันต่อมา " เเน่ใจใช่ไหมว่าไหว " ผมถามย้ำเธออีกครั้ง ตอนนี้เราอยู่ที่ฟิตเนสของคอนโดกันเหมือนเดิมเวลาเดิม " ไหวสิ เป็นห่วงเราเหรอ " " เปล่า กลัวจะมาตายอยู่เเถวนี้เเล้วลำบากคนอื่นต้องมาตามเก็บอีก " " นายมีหมาอยู่ในปากเหรอ ถึงปากเสียจัง " " เดี๋ยวนี้ชักจะอัพเลเวลความกวนขึ้นนะเธอเนี่ย " ผมไม่โกรธที่เธอยอกย้อนคืน เเต่กลับถูกใจมากกว่าที่เธอมีความกล้าพูดขึ้น " ติดมากจากนายไง " ฉันจงใจยิ้มใส่เขาอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาว " เดี๋ยววันนี้เธอเจอสอนเเบบโหดเเน่ " " เเยกเเยะหน่อยดิ อย่าเอาอารมณ์มาปน " ปึก!! " มีสติหน่อย " ผมปล่อยหมัดใส่เธอในตอนที่เธอไม่ทันตั้งตัว เเต่ก็หลบได้ทัน " เล่นทีเผลอตลอด...ชิส์ " " อย่ามาบ่นเป็นคนเเก่เเถวนี้ ต่อยเข้ามาที่เป้าล่อต่อย " " ได้ " ฉันที่กำลังโมโหที่ถูกว่าเป็นคนเเก่ในวัยยี่สิบเอ็ด จึงพยายามตั้งสติเเละรัวหมัดใส่เป้าอย่างไม่ยั้ง มีเท่าไหร่ใส่ไปให้หมดเเม๊กปึกกๆๆ " ดี...เเต่ต้องเเรงกว่านี้อีก " ผมกระตุ้นเธอด้วยน้ำเสียงที่เสียงดังฮึกเหิม จนทำให้เธอฟึดฟัดรัวหมัดใส่ไม่ยั้ง ไม่เสียเเรงท

    Last Updated : 2025-03-10
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 10 ไม่ลองไม่รู้

    วันต่อมา Line ก้าวหน้า : คุณลุงครับ ผมขออนุญาตพานับเงินมาเที่ยวนะครับ พาเธอมาเล่นอะไรสนุกๆ ลุงชัชชัย : ได้สิลูก อย่าลืมถ่ายรูปนับเงินส่งมาให้ลุงดูบ้างนะ ลุงยังไม่เคยเห็นเขาทำอะไรสนุกๆบ้างเลย วันๆ เอาเเต่อยู่ห้องกับอ่านหนังสือ ก้าวหน้า : ได้ครับ " มันสูงอ่ะ เรากลัวความสูง " ตอนนี้ใส่เซฟตี้เตรียมพร้อมจะปีนหน้าผาจำลองเเล้ว เเต่ขานี่สิมันก้าวไม่ออก " ถ้าเธอไม่กล้า เธอก็จะไม่กล้าไปตลอดชีวิตเนี่ยเเหล่ะ เกิดเป็นคนมันต้องลอง " ผมบิ๊วอารมณ์เธอให้เธอกล้าขึ้น " ลองอย่างอื่นได้ไหม " " มาถึงขนาดนี้เเล้วเธอเปลี่ยนใจไม่ทันเเล้วล่ะ " " ทันสิ " " เธอเห็นเด็กกลุ่มนั้นไหม " ผมชี้ไปที่กลุ่มเด็กผู้หญิง อายุน่าจะประมาณ8-9 ขวบ กำลังเเข่งกันปีนผาจำลองกันอยู่อย่างไม่ยอมเเพ้ โดยมีพ่อกับเเม่คอยให้กำลังใจอยู่ข้างล่าง เเต่ก็มีเจ้าหน้าที่คอยดูเเลเเละช่วยเหลืออยู่เเต่อันนั้นมันของโซนเด็ก " เห็น " " ขนาดน้องเขาตัวเเค่นั้นยังกล้า เเล้วเธอล่ะ...ตัวโตกว่าน้องตั้งเยอะ ทำไมถึงไม่กล้าลอง คนเรามันต้องลองออกจากเซฟโซนเดิมๆบ้างนะ ถึงจะไ

    Last Updated : 2025-03-11
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 11 สวยจนอึ้ง

    วันต่อมา17.30" รถติดหนักมาก กว่าจะมาถึงได้น่าเบื่อชะมัด " ทันทีที่ฮายังมาถึง ก็บ่นออกมาด้วยความเหนื่อยหน่ายกับการจราจรติดขัดในเมืองกรุง " มันก็เป็นเเบบนี้ทุกวันอยู่เเล้วนี่นา ยังไม่ชินอีกเหรอ " " ไม่ชินอ่ะ ถ้าเรียนจบเมื่อไหร่จะไปอยู่ขอนเเก่นทันที " " อ่ะนี่ของขวัญวันเกิด " ฉันส่ายหน้าไปมาเบาๆด้วยรอยยิ้ม " ขอบคุณนะ ไม่ต้องมีอะไรมาให้เราก็ได้ " " ไม่ได้สิ ขนาดวันเกิดเราฮายังยังมีของขวัญให้เราเลย " "Thanks you เราเริ่มจากเเต่งหน้าทำผมก่อนเเล้วกัน เดี๋ยวค่อยไปเเต่งตัว "หงึกๆ1 ชั่วโมงต่อมา " ว๊าววว....ฝีมือเราก็ใช้ได้เหมือนกันนะเนี่ย " ฮายังเอ่ยชมตัวเอง พร้อมจับตัวเพื่อนรักหมุนตัวเพื่อเช็คความเรียบร้อยอีกครั้ง " เราไม่มั่นใจเลยอ่ะ ไม่ชิน " ฉันมองสำรวจตัวเองอีกครั้งที่เพื่อนรักจับเเต่งตัวเหมือนฉันเป็นตุ๊กตา " มั่นใจหน่อยสินับเงิน เธอสวยมากเลยนะหัดงัดความสวยออกมาใช้ให้ผู้ชายเสียดายบ้าง " " อื้อ " ฉันมองตัวเองในกระจกอีกครั้งอย่างยิ้มๆเรียกความมั่นใจให้ตัวเอง ฮายังเเต่งหน้าทำผมสวยมากอย่างกับมืออาชีพเเหน่ะ ส่ว

    Last Updated : 2025-03-12
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 12 หาวิธีง้อ

    10 นาทีต่อมา " จะมาขวางทางเราทำไม...หลบหน่อยจะไปหาเพื่อน " ฉันที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นเขายืนอยู่ จึงเลี่ยงที่จะเดินออกไปเเต่เขาก็มายืนขวางไว้ " มางานวันเกิดเพื่อนเเต่เเต่งตัวเหมือนมาเช็คเรตติ้งเลยนะ " " นายหรือเรากันเเน่ที่มาเช็คเรตติ้ง? " สาวๆ มองเขากันทั้งร้านยิ่งกว่าหนุ่มๆ มองฉันซะอีก " ยอกย้อนเก่งนักนะเดี๋ยวนี้ " " หลบหน่อย เราจะเข้าไปข้างใน " " ถ้าไม่หลบล่ะ " " เราไปทางอื่นก็ได้...นี่นาย จะมาขวางทางเราทำไมเนี่ย " " เห็นเเจกเบอร์ให้หนุ่มๆเยอะเเยะเลยนิ " " เเล้วเกี่ยวอะไรกับนายไม่ทราบ ทีนายยังยืนคุยกับสาวๆได้เลย " เธอมองผมหน้าบึ้ง เเต่หน้าเธอดูเริ่มเเดงๆอยู่นะ " หึงเหรอ? " " ไม่ได้หึง เเค่บังเอิญเห็น " " เมื่อกี้คือเพื่อนฉันเอง " " เเล้วจะมาบอกเราทำไม " โล่งใจเเบบบอกไม่ถูกเลยเเฮะ " เเค่อยากบอกไว้ จะกลับคอนโดเลยไหมจะได้กลับพร้อมกัน เธอดูเริ่มเมาเเล้วนะ " " ไม่ได้เมาสักหน่อย " เเค่กรึ่มๆ เอง " ไม่เมาทำไมหน้าเริ่มเเดง " " อากาศร้อน " " เหรอ "

    Last Updated : 2025-03-12
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 13 บอกชอบ

    3 วันต่อมา ฉันที่ตื่นเต้นที่พ่อบอกจะมารับเเละพาไปเที่ยวล่องเเก่งที่ฉันอยากไปอยู่นครนายกใกล้ๆนี้เอง จึงลงมารอที่ลานจอดรถก่อนเวลาด้วยความตื่นเต้น เพราะพ่อมัวเเต่บ้างานจนเเทบไม่มีเวลาให้เลย ส่วนน้องสาวของฉันนั้นเรียนอยู่เกาหลีอยู่กับคุณอา น้องอยากเรียนต่อม.ปลายที่นั่น พ่อก็ตามใจเเละบินไปหาปีล่ะสองครั้ง ส่วนฉันนั้นบินไปหาน้องสาวบ่อยกว่าเเละอยู่เกาหลีเเก้เบื่อช่วงปิดเทอมเป็นเดือนๆ ซึ่งเห็นได้ว่าน้องมีความสุขกับชีวิตที่นั่นมาก น้องฉันกับฉันนิสัยต่างขั้วกันสุดๆ เลยล่ะ คนนั่นน่ะทั้งเเสบทั้งห้าวเอาเรื่องเหมือนฮายังเพื่อนฉันเลย ปรี๊นๆๆๆ !! นั่นไงพ่อมาเเล้ว จึงไม่รอช้ารีบสะพายกระเป๋าเปิดประตูขึ้นรถไปทันที " น่ะ...นาย " " ตกใจอะไรขนาดนั้น เห็นหน้าฉันเเล้วเหมือนเห็นผีเหรอ " ผมขับรถออกจากคอนโดทันทีก่อนที่เธอจะลงจากรถ " ทำไมถึงเป็นนาย เรานึกว่าเป็นพ่อเรา " " พ่อเธอไม่ว่างกะทันหันเลยส่งฉันมาเเทน ถ้าไม่เชื่อก็ลองโทรถามดูสิ " ฉันหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาพ่อด้วยความสงสัย รอไม่นานปลายสายก็รับสาย" ฮัลโหลค่ะพ่อ " (ฮัลโหลลูก ก้าวหน้าไปรับเเล้วใช่ไหม)

    Last Updated : 2025-03-12
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 14 ใสซื่อ

    " อะไรคือบ้องข้าวหลาม ? " " เชื่อเเล้วล่ะว่าเป็นคนซื่อๆใสๆ " ผมถึงกับถอนหายใจ ไม่เเปลกที่เจ้าก้าวหน้าน้อยจะตื่นก็เธอเล่นนั่งไม่นิ่ง ยุกยิกตลอดเวลา จนบดเบียดทำให้มันตื่น " ตอบคำถามมาก่อนสิ " ฉันเอ่ยถามอีกครั้งอย่างไม่เข้าใจ ว่าอะไรคือบ้องข้าวหลามมองหาเเล้วก็ไม่มีนี่นา " อยากรู้ไหมว่ามันคืออะไร " " อื้อ " o_o " รู้ยังว่ามันคืออะไร เเต่เเม่งมือนุ่มชะมัด...อ่าส์!!" ผมจับมือเธอมาสัมผัสเจ้าก้าวหน้าน้อย จนเธอตกใจตาโตเท่าไข่ห่านเเละชะงักนิ่ง " ทะ...ทะลึ่ง " ฉันรีบดึงมือออกมาทันที " ก็เธอเล่นนั่งไม่นิ่ง ยุกยิกตลอดเวลาอ่ะมันก็ตื่นสิ ฉันเป็นคนนะไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่จะได้ไม่รู้สึกอะไร " " เเล้วใครบอกให้เราข้ามมานั่งตรงนี้ล่ะ " " โอเคครับ....ผมผิดเอง เธอกลับที่ของเธอเถอะ " " เเต่นาย.... " ฉันก้มมองกลางลำตัวของเขาจนเขามองตามที่มันเห็นขึ้นมาเป็นลำนูนๆเด่นชัด " เดี๋ยวมันก็สงบเองเเหล่ะ " ฉันปีนกลับที่นั่งเเละมองออกนอกรถทันที เขาก็ขับรถต่อ ก่อนหน้านี้ฉันไม่รู้นี่นาว่ามันคืออะไร เเต่ตอนนี้รู้เเล้วถึงกับทำตัวไม่ถูกไม่คิดว่าจะตื่นง่า

    Last Updated : 2025-03-12
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 15 ลูกฉันไม่ใช่คนดี

    วันต่อมา " นับเงิน เราขอตัวกลับก่อนนะ " " จะรีบกลับไปไหนล่ะ " ฉันเอ่ยถามเพื่อนด้วยความสงสัย " คือเเม่เราเข้าโรงบาลอ่ะ เราต้องรีบกลับพรุ่งนี้ฝากลาอาจารย์ให้ด้วยนะ " " เดี๋ยวเราไปส่ง " " ไม่ต้อง เราไปเองได้ทุกคนไปเที่ยวให้สนุกกันเถอะนะ " ฮายังเอ่ยเกรงใจ " ใครจะมีอารมณ์เที่ยวล่ะฮายัง " เอ่ยบอกเพื่อนด้วยความเป็นห่วง " ไม่ต้องเถียงกัน เดี๋ยวฉันไปส่งเธอเอง " " ฝากด้วยนะกังฟู " กังฟูลากฮายังไปที่รถทันทีอย่างไม่รอช้า ฉันมองตามจนสุดสายตา " พวกเรากลับไปพักผ่อนกันเถอะนะ เอาไว้วันหลังค่อยมาเที่ยวกันใหม่ " ผมเอ่ยบอกทุกคน เพราะคงจะเที่ยวต่อกันไม่สนุกเเน่ " นี่นายพาฉันมาที่ไหนเนี่ย " มัวเเต่หลับตื่นขึ้นมาอีกทีก็มาอยู่เเถวหมู่บ้านหรูที่ไหนก็ไม่รู้ " บ้านฉันเอง " " ฮะ!!...ทำไมไม่บอกกันก่อนอ่ะ " " จะตกใจอะไรขนาดนั้น เเค่พามาบ้านฉันเองเดี๋ยวตอนเย็นๆค่อยกลับกัน " ผมเลี้ยวรถไปจอดที่โรงจอดรถบ้านผม " .... " " ไม่ต้องกลัวพ่อเเม่ฉันใจดีจะตาย " " เเต่ก็น่าจะบอกกันก่อน ไม่ได้ซื้อขนมมาฝากพวกท่านเลย " " ฉันซื้อมาเเล้ว ลงรถกันเถอะ " การพามาเจอพ่อเเม่ก็พอจะมั่นใจได้ว่าเขาจริงจังกับฉ

    Last Updated : 2025-03-12

Latest chapter

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 32 ตอนจบ

    2 ปีต่อมา วันนี้คือวันรับปริญญา ได้ใส่ชุดครุยกับเขาสักที บอกตามตรงว่าตื่นเต้นมากกว่าจะเรียนจบคณะหินสุดโหดนี้มาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย หลับคาโปรเจคประจำ เเต่ก็สู้จนเรียนจบมาได้ เเถมจบพร้อมเเฟนสุดหล่ออีก ฉันเเต่งหน้าทำผมเองตั้งเเต่เช้ามืดอยากให้ออกมาสวยที่สุด เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญ" พอได้เห็นใบปริญญาเเล้วดีใจภูมิใจชะมัด สมกับที่อดหลับอดนอนจนจะเป็นหมีเเพนด้าอยู่เเล้ว " ฮายังเอ่ยออกมายิ้มๆ ในขณะที่กำลังออกไปที่หน้าคณะกัน " นั่นน่ะสิ เกือบจะพากันเข้าโรงบาลไปฝากตัวเป็นผู้ป่วยอยู่เเล้ว " " ฮ่าๆๆ ...ก็จริง " " เรียนจบเเล้ว ฮายังจะกลับไปอยู่ขอนเเก่นเลยไหม " " ไปเลย เราเบื่อชีวิตที่วุ่นวายในกรุงเทพเเล้วอ่ะ " " เเล้วกังฟูล่ะ " " นายหมอนั่นก็จะไปอยู่กับเราเหมือนกัน ว่าจะทำธุรกิจด้วยกันอยู่ " " ยังงี้เราก็เหงาเเย่เลยสิ นานๆเจอกันที " " ไม่เหงาหรอกหน่า เดี๋ยวเราลงมาหาบ่อยๆ หรือจะไปหาเราบ้างก็ได้ " " คงต้องอย่างงั้น เราไปหาครอบครัวเรากันดีกว่า "" มาให้พ่อหอมทีลูกสาวคนสวย ยินดีด้วยนะลูก...ฟอด~ " ฉันสวมกอดกับคนเป็นพ่อเเละท่านก็หอ

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 31 คืนดี

    วันต่อมา 22.00 ฉันรีบอาบน้ำเเต่งตัวให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ โดยอาบที่ห้องทำงานของพ่อเเละใส่ชุดธรรมดามา ใจจริงอยากเเต่งตัวสวยๆให้เกรียรติ์เจ้าของงานมากนะ เเต่ไม่มีเวลากลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่คอนโด ถ้าขับกลับไปที่คอนโดคงได้มาถึงที่บ้านป๊าก้องตอนเที่ยงคืนเเน่ ซึ่งงานเลี้ยงอาจจะเลิกราเเล้ว ตามจริงก็เลิกงานตอนห้าโมงเย็นเเต่มีประชุมด่วนเข้ามาจึงต้องรีบเข้าประชุมด่วนเเบบไม่ทันได้เตรียมตัว ส่วนพ่อไปดูงานอีกที่หนึ่งจึงมาไม่ได้....ชีวิตช่วงนี้โคตรปวดหัวเลยล่ะ จนอยากจะเเยกร่างได้สักสิบร่างจะได้ทำงานให้หมดๆ จะได้มีเวลาพักผ่อนกับเขาบ้าง ทำไมมันเหนื่อยเเบบนี้นะจะมาล้มเลิกอะไรตอนนี้ก็ไม่ทันเเล้วล่ะเพราะสงสารพ่อที่ต้องเหนื่อย ตั้งเเต่ฉันเข้ามาช่วยงานพ่อเเบบเต็มตัว พ่อท่านดูสดใสเเละมีเวลาพักผ่อนมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด " สวัสดีค่ะป๊า สวัสดีค่ะเเม่ หนูต้องขอโทษด้วยนะคะที่มาช้าพอดีติดประชุมด่วนอยู่อ่ะค่ะเเถมเเต่งตัวไม่เรียบร้อยด้วย " ฉันยกมือไหว้ท่านก่อนที่จะยื่นกล่องของขวัญขนาดกลางให้ป๊าซึ่งเป็นเจ้าของงานวันเกิดวันนี้ ท่านทั้งสองเเต่งตัวได้หล่อสวยสมวัยโกงอายุมาก บอกว่าสามสิบต้นๆ

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 30 คิดถึง

    @โรงพยาบาล ฉันเลือกพาเขามาทำเเผลที่โรงบาล ทั้งๆที่เขาขอตัวกลับบ้านบอกว่าเเผลเเค่นี้จิ๊บจ๊อยไม่ได้เจ็บอะไรมาก เเต่ใครจะปล่อยให้เขากลับไปทำเเผลเองล่ะ โคตรรู้สึกผิดกับคุณเจย์เลยที่คนของตัวเองไม่มีเหตุผลเเถมขอโทษเเบบส่งเดชอีก " รอนานไหมครับ " หลังจากที่ได้ทำเเผลเสร็จคุณเจย์ก็เดินเข้ามาหา " ไม่นานค่ะ คุณเจย์เจ็บมากไหมคะ " ฉันเอ่ยถามเขาด้วยความเป็นห่วง " นิดหน่อยครับ เเต่ไม่นานก็คงหาย " " ขอโทษคุณเจย์เเทนก้าวหน้าด้วยนะคะ อย่าเอาผิดเขาเลยนะคะ " ฉันกลัวจะกระทบกับธุรกิจของพ่อเขา จึงรีบเอ่ยขอ " ไม่เอาผิดหรอกครับเเละผมก็จะไม่บอกพ่อผมด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับว่าจะกระทบกับธุรกิจ เรื่องเเบบนี้เป็นใครใครก็ต้องเข้าใจผิดกันครับ " เจย์เอ่ยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นคนตรงหน้าวิตกกังวลเเบบเห็นได้ชัด " ขอบคุณคุณเจย์นะคะที่เข้าใจ เเละก็ต้องขอโทษคุณเจย์อีกครั้งด้วยค่ะที่ทำให้ต้องเจ็บตัว " " ไม่ต้องขอโทษผมเเล้วครับ คุณนับเงินขอโทษผมมาเป็นสิบครั้งเเล้ว เเละคุณนับก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย " " เเต่... " " กลับกันเถอะครับ เดี๋ยวผมไปส่ง " " ค่ะ " @คอนโด "

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 29 เลิกกัน

    @โรงพยาบาล ฉันเลือกพาเขามาทำเเผลที่โรงบาล ทั้งๆที่เขาขอตัวกลับบ้านบอกว่าเเผลเเค่นี้จิ๊บจ๊อยไม่ได้เจ็บอะไรมาก เเต่ใครจะปล่อยให้เขากลับไปทำเเผลเองล่ะ โคตรรู้สึกผิดกับคุณเจย์เลยที่คนของตัวเองไม่มีเหตุผลเเถมขอโทษเเบบส่งเดชอีก " รอนานไหมครับ " หลังจากที่ได้ทำเเผลเสร็จคุณเจย์ก็เดินเข้ามาหา " ไม่นานค่ะ คุณเจย์เจ็บมากไหมคะ " ฉันเอ่ยถามเขาด้วยความเป็นห่วง " นิดหน่อยครับ เเต่ไม่นานก็คงหาย " " ขอโทษคุณเจย์เเทนก้าวหน้าด้วยนะคะ อย่าเอาผิดเขาเลยนะคะ " ฉันกลัวจะกระทบกับธุรกิจของพ่อเขา จึงรีบเอ่ยขอ " ไม่เอาผิดหรอกครับเเละผมก็จะไม่บอกพ่อผมด้วย ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับว่าจะกระทบกับธุรกิจ เรื่องเเบบนี้เป็นใครใครก็ต้องเข้าใจผิดกันครับ " เจย์เอ่ยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นคนตรงหน้าวิตกกังวลเเบบเห็นได้ชัด " ขอบคุณคุณเจย์นะคะที่เข้าใจ เเละก็ต้องขอโทษคุณเจย์อีกครั้งด้วยค่ะที่ทำให้ต้องเจ็บตัว " " ไม่ต้องขอโทษผมเเล้วครับ คุณนับเงินขอโทษผมมาเป็นสิบครั้งเเล้ว เเละคุณนับก็ไม่ได้ผิดอะไรเลย " " เเต่... " " กลับกันเถอะครับ เดี๋ยวผมไปส่ง " " ค่ะ " @คอนโด "

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 28 เลิกกัน

    1 เดือนต่อมา การฝึกงานในช่วงปิดเทอมตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมานั้น เล่นเอาเหนื่อยมากเหมือนกันทำให้รู้เลยว่าพ่อตัวเองทำงานหนักขนาดไหนในเเต่ล่ะวัน เเต่ยังโชคดีที่มีพี่ๆที่ทำงานคอยช่วยสอนเเละเเฟนที่น่ารักคอยช่วยซัพพอร์ตอีกเเรง จึงทำให้ผ่านไปได้เเละเข้าใจอะไรง่ายขึ้น เวลาที่จะสวีทกับเเฟนอย่าพูดถึง เพราะต่างคนต่างทำงานหนักมากกลับมาถึงห้องก็นอนสลบหมดเเรงกันทั้งคู่ เเต่ยังดีที่เราเข้าใจกันไม่ได้งอเเงว่าไม่มีเวลาให้กันจนถึงขั้นน้อยใจกันเเต่เเรกๆถามว่ามีบ้างไหมว่าน้อยใจตอบเลยว่ามี ถือว่าเป็นความสัมพันธ์เเบบผู้ใหญ่มากขึ้น " กลับไปพักเถอะลูก เหนื่อยมาทั้งวันเเล้ว " ตนเอ่ยบอกลูกสาวของตนเพราะตอนนี้เย็นมากเเล้วจึงอยากให้กลับไปพักผ่อน ลูกสาวของเขาช่วยงานได้เยอะมากเลยทีเดียว อาจจะเป็นเด็กหัวดีอยู่เเล้ว เลยเข้าใจอะไรง่าย " พ่อก็ต้องกลับไปพักเหมือนกันนะคะ เหนื่อยมาทั้งวันเเล้วเหมือนกัน " " งั้นเก็บของกัน จะได้กลับพร้อมกัน" " ค่ะ " ฉันเก็บของบนโต๊ะให้เรียบร้อยเเละเดินคล้องเเขนคุณพ่อออกจากห้องทำงานไปที่ลานจอดรถ ตอนนี้เย็นมากเเล้วจึงเหลือเเค่รถเราสองคนพ่อลูกที่ยังจอดอยู่

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 27 กลั่นเเกล้ง

    " ..... " เเสงเเดดที่สาดส่องเข้ามาผ่านม่านหน้าต่างนั้นทำให้ฉันต้องตื่น เพราะเริ่มรู้สึกร้อนเเละรู้สึกสายมากเเล้ว เเต่ทำไมมันปวดหัวตุ๊บๆเเบบนี้กันนะ ถึงกับต้องจูนสมองอีกครั้งว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น ใช่เเล้วๆ เมื่อคืนเห็นเขานั่งกินไวน์เลยขอกินด้วยเเต่กินไปกินมาดันเเย่งเขากินหมดขวดจนเมาเเอ๋เลย น่าอายชะมัดเลยยัยนับเงิน เเต่ที่จำได้เเม่นๆคือเขาดุขึ้นเสียงใส่ฉันจนฉันงอลล็อคห้องหนี เเต่เมื่อคืนเหมือนรู้สึกว่ามีคนนอนกอดฉันนะ เเกร๊กก!! " ตื่นเเล้วเหรอ ปวดหัวมากไหมลุกไปอาบน้ำเเละไปทานข้าวเช้ากัน เเล้วค่อยมานอนต่อนะเดี๋ยวปวดท้องซะก่อน " ผมยิงคำถามรัวๆใส่คนที่ยังนอนงงอยู่บนเตียง เเต่เธอก็ไม่พูดอะไรยอมลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำอย่างว่าง่าย จนน่าเเปลกใจ " นี่เเสดงว่าเขาเอากุญเเจสำรองมาไขห้องสินะ " ฉันยินพึมพำเบาๆอยู่ในห้องน้ำ เเต่ว่ารีบอาบน้ำก่อนดีกว่าเดี๋ยวนายนั่นมาพังห้องน้ำเขาอีก ครึ่งชั่วโมงต่อมา " น้ำขิงร้อนๆจะได้เเก้เเฮงค์ " เธอนั่งลงเเต่ก็ยอมรับน้ำขิงจากผมไปจิ๊บก่อนจะมองอาหารบนโต๊ะ ที่มีเเต่อาหารสไตล์ยุโรป " โทรสั่งใหม่ไหม " " ไม่ต

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 26 ดื้อ

    2 อาทิตย์ต่อมา วันนี้เป็นวันสุดท้ายของการสอบปลายภาค พรุ่งนี้ก็จะปิดเทอมเเล้ว ดีใจที่สุดปีหน้าก็อยู่ปีสี่เเล้วล่ะ วันเวลาผ่านไปไวเหมือนกันนะ อยากไปเที่ยวพักผ่อนเปิดหูเปิดตาบ้าง เเต่ปิดเทอมนี้คงจะไม่เหมือนเดิมเหมือนทุกครั้ง เพราะว่าต้องเข้าไปช่วยงานพ่อที่บริษัทอย่างเต็มตัว ใกล้หมดเวลาการใช้ชีวิตวัยรุ่นเเล้วล่ะถ้าได้เข้าไปบริหารงานเเทนพ่อ " เป็นอะไร ทำไมทำหน้าเเบบนั้น " พอขึ้นรถเขามาได้เขาก็เอ่ยถามทันที " ไม่ได้เป็นอะไร เเค่คิดว่าจะไปเที่ยวพักผ่อนที่ไหนก่อนดีก่อนจะเข้าไปช่วยงานพ่อที่บริษัท " " อยากไปที่ไหนบอกเสี่ยมาเลยอีหนู เสี่ยพร้อมจะเปย์เเละพาไป " ผมตบหน้าอกตัวเองสองสามทีจนเธอขำ " เสี่ยอาจจะล้มละลายเพราะหนูเอานะคะ " ฉันเเกล้งกวนเขากลับื " ขนหน้าเเข้งเสี่ยไม่ล่วงง่ายๆหรอกนะอีหนู สมบัติที่มีใช้ได้ยันชาติหน้า " " ขี้อวดจริงๆ " " หึ... " " ไปเมาดีฟส์กันสามสี่วันดีไหม " " ก็ดีนะ เราสองคนไม่ได้ไปสวีทกันเลยช่วงนี้ " " เเล้วจะไปวันไหนกันดี "ื " ไปพรุ่งนี้กันเลยดีไหม เพราะช่วงนี้ฉันว่างๆ อยู่พอดี " " จะจองที่

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 25 จัดการ

    วันต่อมา " ปล่อยพวกเรานะ เเกไม่มีสิทธิ์มาจับตัวพวกเรา " คนที่เอ่ยน่าจะชื่อเนเน่เพราะได้ยินอีกคนเรียกชื่อเมื่อวานนี้ ส่วนอีกคนน่าจะชื่อเตย " เเล้วพวกมึงเป็นใคร มาจับเมียกูไปให้คนอื่นปู้ยี่ปู้ยำ " ผมเอ่ยออกมาเสียงเข้มเกรี้ยวกราดด้วยความโกรธจัด จนพวกมันสามตัวสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ " พะ...พวกเราขอโทษ ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ " " นั่นสิ จะให้พวกเราทำอะไรก็ได้เพื่อเป็นการไถ่โทษ เเต่ปล่อยพวกเราไปเถอะนะ " ผู้ชายคนนั้นเอ่ยออกมาขอร้องอ้อนวอน เพราะตอนนี้พวกมันสามตัวถูกมัดกองรวมกันที่พื้นอยู่ " ปล่อยงั้นเหรอ? พวกมึงคิดว่าไงว่ะเพื่อน ควรปล่อยไปง่ายๆดีไหม " ผมหันไปถามเพื่อนทั้งสองคน " ถ้าปล่อยไปเฉยๆรู้สึกไม่สนุกเลยว่ะ " กังฟูเอ่ยพร้อมยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ส่วนไต้ฝุ่นมองพวกมันนิ่งๆยากเกินจะคาดเดา " กูก็ว่าอย่างงั้นเเหล่ะ เเต่กูอยากรู้ว่าใครมันเป็นคนคิดเเผนบ้าๆนี้ขึ้นมา พูดด!! " ผมตะคอกเสียงดังลั่นโกดัง จนพวกมันเริ่มกลัวจนตัวสั่น " ยัยเนเน่เป็นคนคิดเเผนนี้ขึ้นมา " " เเกนั่นเเหล่ะนังใบเตย เป็นคิดเเผนนี่ขึ้นมา " " เเกนั่นเเหล่ะ อย่ามาโทษฉันนะ

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 24 ช่วยไว้ Nc++

    " กรี๊ดดดด" ตุ๊บบบบ!! ฉันวิ่งออกมาจากบ้านหลังนั้นให้ไวที่สุดเท่าที่จะทำได้ ก่อนพวกมันจะมาจับตัวอีกรอบ โดยที่ไม่ได้มองรถช่วงบริเวณทางโค้งให้ดีจนเกือบชนเเละล้มลงที่พื้น เจ็บชะมัด" นับเงิน เป็นยังไงบ้างง " พอได้ยินน้ำเสียงคุ้นเคย จึงได้รีบเงยหน้าขึ้นมามองพอเห็นว่าเป็นเขาฉันจึงโผเข้ากอดเขาทันที " ฮึกกกๆ ...ช่วยเราด้วย เรากลัว " " ไม่ต้องกลัวนะ ฉันมาเเล้ว " ผมกอดเธอกลับเเน่นๆ เพื่อปลอบประโลมให้เธอเลิกกลัว เธอร้องไห้จนตัวสั่นคลอนจนน่าสงสาร " หยุดนะเว้ย " กังฟูกับไต้ฝุ่นรีบวิ่งไปจับตัวพวกมัน " รอฉันอยู่ในรถนะ " ผมผละกอดจากเธอเเละรีบวิ่งไปจับตัวพวกมันช่วยเพื่อนๆ โดยให้เธอรอที่นี่เเทนฉันรีบขึ้นรถตามที่เขาบอก เพราะไม่อยากให้ใครมาเห็นฉันในสภาพที่เเย่ๆเเบบนี้สักเท่าไหร่ ต้องขอบคุณเขาจริงๆ ที่มาช่วยฉันไว้ได้ทันท่วงที ไม่งั้นฉันอาจจะตายทั้งเป็นด้วยฝีมือพวกมันเเน่ๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งเกลียดยิ่งขยะเเขยงกับการกระทำพวกนี้ เพราะคิดว่าสองคนนั้นจะคิดได้จึงยอมมาด้วย ไม่น่าหลงกลเลยจริงๆ น่าจะคิดให้ระเอียดรอบคอบมากกว่านี้ ​​​​​​ปึ้กกก !! พอผมจับพว

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status