แชร์

ตอนที่ 6 ยัยเเสบ

ผู้เขียน: ต้นนุ่น'นน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-03-08 22:23:52

วันต่อมา

17.30

กริ๊งงงงๆๆ ~

(ฮัลโหลครับคุณหนู)

" ได้เรื่องอะไรไหมพี่ศักดิ์ " ศักดิ์ดา คือลูกน้องคนสนิทของพ่ออีกคนหนึ่ง ซึ่งฉันไหว้วานให้ไปสืบเรื่องของนายก้าวหน้าให้อย่างเงียบๆ เพราะอดสงสัยไม่ได้จริงๆ ทำไมหมอนั่นต้องเข้ามาวุ่นวายทำให้ชีวิตฉันไม่สงบสุขเเบบนี้ด้วย

" ได้ครับ เดี๋ยวผมส่งลิงก์ข้อมูลไปให้ในไลน์นะครับ "

" ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวหนูโอนค่าขนมให้ " ฉันจึงรีบวางสาย รอไม่นานข้อความเเชทก็เเจ้งเตือน จึงรีบกดเข้าไปอ่าน

นายกวินท์ ก้องเกียรติ์ เป็นลูกชายคนเดียวของคุณกรรชัยเเละคุณหญิงภิรดา เจ้าของธุรกิจชื่อดังพันล้าน มีธุรกิจทั้งในเเละนอกประเทศ

ปัจจุบันเรียนอยู่ปีสอง คณะบริหารธุรกิจ มอ L

ผลการเรียนตั้งเเต่เด็กจนโต ได้เกรด A+ ทุกวิชา ความสามารถเรื่องการเรียนเเละกีฬาก็ได้เรียนทองตลอด พูดได้ 5 ภาษา...... //

" เเสดงว่าวันนั้นที่ให้ไปช่วยทำรายงานคือเป็นเเผนที่จะเข้าหาสินะ ทั้งๆที่ตัวเองเก่งหมดขนาดนี้ "  ประวัติเขานั้นไม่ธรรมดาเลยล่ะ เรียกได้ว่าโปรไฟล์ดีเลิศจนอดที่จะชมไม่ได้ เเต่ก็ขึ้นโรงพักข้อหาทะเลาะวิวาทมาหลายครั้งเเล้วเหมือนกัน ส่วนข้อเสียด้านอื่นไม่ค่อยมีเท่าไหร่ นอกจากกวนประสาทเเละหงุดหงิดง่ายใส่ฉัน

" ครอบครัวเขาต้องรู้จักกับพ่อเเน่ๆ " ฉันเอ่ยออกมาเสียงเบา เมื่อนั่งอ่านประวัติส่วนตัวเเละข้อมูลอื่นๆ ที่พี่ศักดิ์ส่งมาให้ดู ประวัติเเละครอบครัวเขาไม่ธรรมดาเลยล่ะ เเละอยู่เเวดวงธุรกิจเดียวกับคุณพ่อมีหรือที่จะไม่รู้จักกัน พอจะจับใจความได้เเล้วล่ะว่าทำไมหมอนี่ต้องเข้ามายุ่งกับฉันด้วยเป็นเพราะคุณพ่อส่งเขามาเเน่นอนเเถมให้ย้ายคอนโดอีก ว่าเเล้วว่าต้องโกหกกัน เพราะดูหมอนั่นก็ไม่อยากจะมายุ่งอะไรกับฉันนักหรอกถ้าไม่มีเหตุจำเป็นอะไร

เพราะที่ผ่านมาปฏิเสธกับคุณพ่อทุกทางเรื่องที่จะเรียนเกี่ยวกับการต่อสู้เพราะตัวเองไม่ชอบ เเค่ทำธุรกิจไม่ได้ไปเป็นมาเฟียซะหน่อย เเต่ก็พอเข้าใจได้ว่าเเวดวงนี้ก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันสามารถสั่งเก็บใครก็ได้ หรืออาจจะมีศัตรูทางธุรกิจเเบบไม่รู้ตัวเมื่อขัดผลประโยชน์กัน

....เพราะฉนั้น ฉันควรตั้งใจเรียนเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ให้เก่งให้เร็วที่สุด ไม่อย่างนั้นได้เจอหน้าหมอนั่นที่คอยกวนประสาทอีกนานเเน่ ไม่เห็นต้องใช้วิธีนี้กับลูกเลย ถ้าพร้อมก็จะเรียนรู้เองอยู่หรอก

17.55

" ทำไมวันนี้มาเร็วจัง " ผมมาก่อนเวลาที่นัดอีกนะเเต่เธอดันมาเร็วกว่าจนอดที่จะเเปลกใจไม่ได้ 

" มาวอมร่างกายก่อนไง "

" วอมไปได้กี่นาทีเเล้ว "

" 10 นาที "

" ดีมาก " ผมวางผ้าเช็ดหน้าเเละขวดน้ำลงที่เก้าอี้ในยิมฟิตเนส

" วันนี้เรียนต่อยมวยเหมือนเดิมนะ พร้อมไหม "

" พร้อม "

ตุ๊บบบๆๆ!!

" เเรงอย่างกับมดเเบบนี้จะไปทำอะไรใครได้ เเรงกว่านี้อีก อีกๆ นั่นเเหล่ะ " ผมจับเป้าล่อเตะมวยไทยให้เธอเตะ

" ยังกับมดงั้นเหรอ " ฉันที่ได้ฟังถึงกับหงุดหงิดขึ้นมาทันที จึงเตะใส่เป้าที่เขาจับไม่ยั้ง มีเเรงเท่าไหร่ใส่ไปให้หมด สนุกเหมือนกันนะ เเต่ตอนนี้อยากเตะคนมากกว่าที่บิ๊วอยู่ได้

" โอ้ยย....!!! " เธอเตะพลาดมาเตะช่วงเอวผมเสียงดังตั๊บ

" เจ็บเหรอ เราขอโทษนะเราไม่ได้ตั้งใจ " ฉันเเกล้งก้มหน้าสำนึกผิด

" หึ...เเน่ใจเหรอว่าไม่ได้ตั้งใจ "

" เเน่สิ "

" ได้ " ผมเดินไปใส่นวมเเละโยนเป้าล่อต่อยมวยไทยให้เธอถือ เธอก็รับไปอย่างงงๆ

" ถอดนวมออกเเละมาจับให้ฉัน "

" นายจะต่อยเหรอ " o_o

" ใช่ "

" เรารับเเรงนายไม่ไหวหรอกนะ "

" ไม่ลองไม่รู้ รีบถอด จะได้รีบพัก "

" ... " ฉันที่ทำอะไรไม่ได้จึงต้องรีบถอดนวมออกเเละจับเป้าต่อยให้มั่นเเละเเน่น ก่อนที่เขาจะรัวใส่ไม่ยั้ง จนหลบเเทบไม่ทัน

...เเรงคนหรือเเรงควายกันเเน่เนี่ย

" เบาหน่อยสิ เราตัวเล็กกว่านายเยอะนะ " เห็นฉันเป็นผู้ชายรึยังไงกัน

" เเค่นี้ก็ทำเป็นบ่นอย่างกับคุณยาย "

" นี่นาย!! "

" โมโหเหรอ "

"  เปล่า "

" เเต่หน้าเธอออกอาการนะ " ฉันโยนเป้าล่อต่อยมวยทิ้ง เเละจับนวมมาใส่ เเละเดินไปรัวหมัดใส่เขาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย เเต่นายนั่นก็หลบทันตลอด

" ว๊าาา หลบทันว่ะ "

" ฮึ่ยย!! "

" อย่าใช้อารมณ์ ใช้สมองเเละต้องมีสติด้วย ไม่งั้นฝ่ายที่เจ็บตัวคือเธอ "

" รู้เเล้วหน่าา...ว๊ายย " ฉันต่อยพลาดจึงเสียหลักล้มลงที่พื้น เเต่เขาไม่รับร่างฉันเลยจึงเจ็บที่สะโพก เป็นผู้ชายเเบบไหนกันนะที่ไม่ช่วยผู้หญิง 

" บอกเเล้วให้ระวังตัว อย่าใช้เเต่อารมณ์ " ผมยื่นมือไปให้เธอจับเพื่อที่จะให้เธอลุกขึ้น

" เห้ยย...!!  " เธอออกเเรงดึงเเขนผมให้เสียหลักล้มลงที่พื้นเหมือนที่เธอโดนเเละขึ้นมาคร่อมร่างผมทันที ตอนนี้ไม่มีใครอยู่เเล้วนอกจากผมเเละเธอ

" เล่นอะไรของเธอเนี่ยเจ็บนะ "

" เราก็เจ็บเหมือนกัน เพราะฉนั้นก็เจ็บเป็นเพื่อนกันเนาะ "

" เเสบใช้ได้นี่หว่า เเล้วเมื่อไหร่จะลุกออก "

" นายปากเเตกเมื่อไหร่เราถึงจะลุก " ฉันปล่อยหมัดใส่เขาไปหนึ่งหมัดที่หน้าเเต่เขาก็รับได้ทัน

" อยากปากเเตกจังเลย เเต่ทำไมยังไม่เเตกนร๊าาา...  "

พรึ่บบ

" ไม่โดนว่ะ "

" .... "

" มีเเรงเเค่นี้เองเหรอ "

" ได้ " ฉันยกยิ้มมุมปากเเละขยับตัวลงไปที่หน้าขาเขาอย่างรวดเร็ว เเละใช้ข้อศอกกระเเทกเข้าที่กลางลำตัวของเขาจนใบหน้าเขาเหยเกด้วยความจุกจนตัวบิดฉันจึงรีบลุกขึ้นก่อนที่เขาจะเอาคืน

" นี่เธอ " ผมถึงกับต้องใช้มือกุมกล่องดวงใจไว้ด้วยความจุกเเละเจ็บ ไม่คิดว่าเธอจะใช้วิธีนี้เอาคืนผม เห็นทีจะประมาทกับผู้หญิงตัวเล็กๆ ไม่ได้ซะเเล้วล่ะ

" รีบลุกขึ้นมาสอนต่อเร็วเหลือเวลาอีกตั้งยี่สิบนาทีเเหน่ะ "

" ดึงขึ้นหน่อย "

" ก็ได้ๆ เห็นเเก่โค๊ชหมียักษ์หรอกนะ...ว๊ายยย!!  " ฉันยื่นมือไปให้เขาจับเพื่อที่จะดึงขึ้น เเต่ฉันกับโดนเขากระชากให้ไปล้มทับบนตัวเขาไม่ทันตั้งตัว ไม่ทันเขาอีกเเล้วสินะ

" เมื่อกี้ว่าใครเป็นหมียักษ์ "

" เปล๊าา "

" สงสัยเมื่อกี้หมามันว่า " เธอมองผมด้วยเเววตาขุ่นเคืองทันที เเละพยายามจะดันตัวผมออกเเต่ผมกอดเอวเธอไว้เเน่นไม่ยอมปล่อย

" ปล่อยนะ เดี๋ยวมีใครมาเห็นเข้าจะดูไม่ดี "

" อยากให้ปล่อยเร็วๆ ไหม "

" อยาก "

" หอมเเก้มฉันสองข้างก่อนเเล้วฉันจะปล่อย ถ้าไม่หอมฉันก็ไม่ปล่อยนะ เเละอย่าคิดกัดล่ะไม่งั้นเธอโดนกัดคืนเเน่ "

" ม่ะ...ไม่ " o_o

" อยากให้ฉันหอมก็ไม่ได้ "

ฟอดดดๆ~

ผมไม่รอช้ารีบขโมยหอมเเก้มเธอทีเผลอทันทีทั้งสองข้าง เเก้มเธอนุ่มเเละหอมอ่อนๆ เหมือนเเป้งเด็กเลย เธอตกใจทำตาโตเท่าไข่ห่านให้ผมเเละหน้าเริ่มเเดง หัวใจเต้นรัวอย่างกับพระตีกลอง

" เขิลเหรอ ใจเต้นเเรงจัง "

" เปล่าสักหน่อย " ถามมาได้ไอ้คนบ้า จึงรีบเบือนใบหน้าหนีเขาด้วยความเขิลอาย

" ทำไมหน้าเเดง "

" อากาศเริ่มร้อน "

" เเต่เเอร์เย็นมากเลยนะ "

" ถามอะไรเยอะเเยะเล่า ปล่อยเราได้เเล้ว " ผมยอมปล่อยกอดให้เธอได้ลุกขึ้นนั่งส่วนผมก็ลุกนั่งเหมือนกันถึงจะจุกเเละเจ็บตรงนั้นอยู่ก็ตามที

" ไอ้คนฉวยโอกาส " ฉันรีบลุกขึ้นยืน เเละเตะเข้าไปที่ขาเขาเเรงๆ หนึ่งทีก่อนที่จะรีบวิ่งหนีกลับห้องเพราะกลัวเขาเอาคืน ยิ่งไว้ใจไม่ได้อยู่ด้วย บอกพ่อหาคนสอนคนใหม่ให้ได้ไหม ไม่อยากเรียนกับนายหมอนี่เเล้วอ่ะ

" ฝากไว้ก่อนเถอะยัยตัวเเสบ  " ผมลูบขาตัวเองปลอยๆ ที่เธอเตะเข้าที่ขาผมเเรงๆ จนไม่ทันได้ตั้งตัวจนเกิดรอยเเดงขึ้นมา บวกกับวันนี้ใส่ขาสั้นด้วย

...รู้จักเอาคืนเเละโมโหเป็นนี่หว่า ไม่เห็นใสๆ เเละเรียบร้อยมากเหมือนที่เคยได้ยินมาเลย หรือจะเป็นเเบบนี้เเค่เฉพาะกับผมนะ เเต่พรุ่งนี้เจอผมเอาคืนจัดหนักจัดเต็มอย่างเเน่นอนทำกับผมไว้เเสบมาก

  ................

จะสงสารพระเอกหรือสมน้ำหน้าดี 🤣

ฝากกดไลค์เเละคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ 🙏💓

บทที่เกี่ยวข้อง

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 7 ไม่ใช่เรื่องน่าอาย

    3 อาทิตย์ต่อมา " เห้ออออ กว่าจะหมดชั่วโมง " ฉันนั่งถอนหายใจด้วยความเหนื่อย เเละเอาผ้ามาเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าด้วย " เเค่นี้ก็บ่น " " ชิ...ไม่บ่นก็ได้ " " สนใจไปกินเหล้าที่ผับด้วยกันไหม " " ไม่อ่ะ...สถานที่ที่มีเเต่ความเสี่ยงเเบบนั้นเราไม่ไปหรอก " " ก็ดี อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยล่ะ " " ประชดเหรอ เเต่เราก็ทำทุกวันนะ " " เปล๊าา " ผมเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าตัวเองไปด้วย " จะไปไหนก็ไปเลยไป " " เดี๋ยวนี้ไล่เก่งนะ " " ใช่ เห็นหน้านายเเล้วหงุดหงิด " " หึ...ฉันควรดีใจใช่ไหมที่ทำให้เธอหงุดหงิดหน้ามุ่ยใส่ได้ขนาดนี้เป็นคนเเรก เพราะปกติเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้เป็นร้อยผืนเวลาอยู่กับคนอื่น " " ไม่กระเเนะกระเเหนสักวันจะนอนไม่หลับเหรอ " ฉันทำหน้ายู่ใส่เขาด้วยความหมันไส้ ในความหล่อร้ายนี้ " อย่าทำหน้าเหมือนปลาปักเป้าดิ " ผมเอานิ้วไปจิ้มเเก้มป่องนั่นอย่างหยอกล้อ " นี่นาย!!..สรรหาคำมาว่าเราอีกเเล้วนะ " " ฮ่าาๆๆ ...ฉันชอบเธอเวอร์ชั่นนี้ว่ะ " " นายไม่ไป เราไปเองก็ได้ " " เดินดีๆล่ะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-09
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 1 ยัยเเว่นจอมเปิ่น

    @คอนโด " ฮัลโหลครับเเม่ " (เมื่อไหร่จะกลับบ้านกลับช่องบ้างตาก้าวหน้า บ้านอยู่ห่างมอเเกเเค่สี่สิบกว่าโลเองนะ) " อาทิตย์นี้นี่เเหล่ะครับที่จะกลับ " (พูดเเล้วนะ) " ครับ " (งั้นเเค่นี้เเหล่ะ) เเม่ผมวางสายไปทันทีผมถึงกับถอนหายใจ สาเหตุที่ไม่ค่อยกลับบ้านเพราะเเม่ชอบหาเรื่องบ่น ผิดกับพ่อที่นิ่งเงียบอย่างกับมนุษย์หิน ไม่รู้รักกันได้ยังไง อีกคนพูดมากอีกคนพูดน้อย ปลั่กกก!!! " เห้ยยยย !! " ผมที่กำลังเดินจะถึงห้อง อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้วิ่งมาชนเข้าอย่างเเรง จนเสียหลักล้มลงกับพื้นโดยมีร่างเธอทาบทับลงมาอีกทีจนจุก จุ๊บบบบ เเต่ที่ช็อคไปกว่านั้นคือปากผมกับปากเธอดันจุ๊บกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันก็คือจูบเเบบปากเเตะปากอ่ะครับเหมือนฟีลซีรีย์เกาหลี ซึ่งต่างคนก็ต่างไม่ได้ตั้งใจมันเป็นอุบัติเหตุ พอตั้งสติกันได้ทั้งคู่เเล้วก็ต่างคนต่างผละออกจากกัน โดยที่เธอลุกยืนขึ้นก่อนเเต่หัวใจเธอเต้นเเรงมากบวกกับใบหน้าเริ่มเเดงเหมือนลูกตำลึง " ป่ะ...เป็นอะไรไหมคะ เจ็บตรงไหนไหม " ฉันที่พอได้สติก็รีบมองสำรวจคนตัวโตกว่า ถึ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-23
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 2 ข้อเเลกเปลี่ยน

    1 ชั่วโมงต่อมา เเกร๊กก!! " จะไปไหนเหรอ " ผมที่กำลังจะเคาะประตูห้องเธอ ประตูก็ถูกเปิดออกมาจากด้านในพอดี " จะไปไหนก็ได้ โตเเล้ว " " กวนเหรอ " " เปล่า นายมีอะไร " " ฉันรู้สึกว่าคำขอบคุณของเธอมันยังไม่พอ ที่ต้องเเลกกับการจับจิ้งจก ฉันมีอะไรให้เธอช่วยหน่อย " " อะไร...เราก็ทำข้าวขอบคุณนายเเล้วไง " ฉันเลิกคิ้วถามเขาด้วยความงุนงง " มันไม่พอ ช่วยทำรายงานหน่อยดิ ต้องส่งด่วนคืนนี้" " เเล้วทำไมจะต้องช่วย " ผมมองยัยนี่ที่ทำหน้านิ่งตอบเสียงใสใส่เเล้วหมันเขี้ยวชะมัด " ถ้าเธอไม่ช่วยฉัน ฉันจะจับจิ้กจกทั้งคอนโดไปปล่อยที่ห้องเธอ " " เราล็อคประตูทุกบานเเน่นหนามันเข้ามาไม่ได้อีกเเน่นอน " " เเน่ใจ๊? " " เเน่ " " เธอว่าไอ้ตัวที่เกาะอยู่ผนังตรงนั้นมันน่ารักไหม ไปจับมาให้เธอดีกว่า " คอนโดนี้ถึงจะสะอาดปลอดภัยเเค่ไหน เเต่ก็ห้ามไอ้ตัวพวกนี้ไม่ให้เข้ามาไม่ได้หรอก เพราะตัวมันเล็กนิดเดียว หมับบบ !! " จะจับมันมาทำไม " ฉันจับข้อมือเขาไว้เเละเอ่ยถามเขาด้วยความกลัว " จับมาให้เธอไง " " จะบ้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-23
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 3 น่าหงุดหงิด

    @ร้านอาหาร " ร้านนี้อาหารอร่อยมากเลยนะ " ผมเดินนำเธอเข้ามาด้านในร้านเเละเดินนำไปที่โต๊ะประจำ ยังดีหน่อยที่คนยังไม่เยอะมาก " นี่ค่ะเมณูอาหาร " พนักงานรีบนำเมณูอาหารมาให้เลือกทันที หลังจากที่สั่งเสร็จก็นั่งเล่นรอกัน" ไม่เห็นต้องพามาร้านหรูขนาดนี้เลย " เพียงเเค่ก้าวขาลงมาจากรถเขาก็รู้สึกตัวเองเหมือนเเม่บ้านที่เดินตามเจ้านายมายังไงยังงั้น รู้สึกเกร็งไปหมด " ก็ฉันอยากกินอาหารร้านนี้ไง เเละก็อยากเลี้ยงขอบคุณเธอด้วยที่มาช่วยงานฉันถ้าไม่ได้เธอฉันเเย่เเน่ๆ อย่าคิดมากเรื่องราคาอะไรเลยนะ ขนหน้าเเข้งฉันไม่ร่วงหรอก " บ้านฉันก็รวยเหมือนกันนะเเต่ไม่กล้าใช้ฟุ่มเฟือยเเบบเขา สงสารพ่อที่ต้องทำงานหาเงินงกๆให้เรียน " นายมาที่นี่บ่อยเหรอ " " บ่อยอยู่นะ " เเค่เห็นราคาอาหารเเต่ล่ะอย่าง เหงื่อฉันก็เเทบจะตกเเล้วเพราะมองว่าสิ้นเปลืองไปหน่อยถ้ามาบ่อย เเต่เขากับชิลมากรอไม่นานอาหารก็ถูกนำมาเสิร์ฟเต็มโต๊ะไปหมด ฉันสั่งเเค่สองอย่างเองนะที่เหลือเขาสั่งมาเอง ไม่รู้จะทานกันหมดไหม ถ้าเหลือก็เสียดายเเย่ ระหว่างทานเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเพราะไม่มีเรื่องที่จะต้องพูดอะไรกัน

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-02-23
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 4 นิสัยไม่ดี

    " งั้นหรอ เหมือนเคยเจอที่ร้าน... " ผมเว้นวรรคคำพูดไว้ จนทุกคนมองมาว่าผมจะพูดอะไรต่อ เริ่มสนุกเเล้วสิที่จะได้เอาคืนเด็กตรงหน้า " ร้านชาบูในห้างค่ะ ใช่ไหมคะ...เหมือนหนูเคยเห็นคุณเเว๊บๆ " " อ่อ....น่าจะใช่นะ " หัวไวจริงๆเด็กคนนี้ ได้เเต่ยกยิ้มในใจ" ลูกสาวน้าเขาเที่ยวเก่งน่ะ... " ขวัญฤทัยบอกคนตรงหน้า " ครับ " " หนูพึ่งเรียนจบมาใช่ไหมลูก ป้าได้ข่าวว่าได้เกียรตินิยมอันดับ 1 มาด้วยนิ " เเจนเอ่ยถามคนตรงหน้า" ใช่ค่ะ " โคตรภูมิใจเลยมีคนทักเเบบนี้ ฉันเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 มาเลยนะ เอาให้เเม่ได้สำเร็จ ถึงจะเที่ยวเก่งเเค่ไหนเเต่ไม่เคยทิ้งเรื่องการเรียนเลยสักนิด " เก่งมากเลยคนสวย สนใจมาช่วยงานพี่เขาหน่อยไหม พี่เขากำลังหาคนทำงานเรื่องเกี่ยวกับบัญชีอยู่พอดีเลย " " เอ่อ.... " " เรียนจบเกี่ยวกับการเงินมาก็ใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์หน่อยสิลูก เราก็ว่างๆอยู่นะ การเงินที่เราเรียนมาก็คล้ายๆกับบัญชีนั่นเเหล่ะ " น้ารินเอ่ยเสริม เล่นเอาฉันไปไม่เป็นเลย" เเต่หนูต้องช่วยงานน้ากับเเม่ คงไม่ว่างค่ะ " " ทำไมจะไม่ว่างล่ะ เดี๋ยวคนงานก็กลับมาทำงานเเล้ว อยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรสักเท่าไหร่ ช่วยงานพี่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-03
  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 5 ถูกขอร้อง

    วันต่อมาา 20.00 เเกร๊กก!! " เห้ย!!!นายเข้ามาได้ยังไงเนี่ย " เขาไม่ตอบเเต่โชว์คีย์การ์ดห้องของฉันให้ดู เเละเดินเข้ามาหาหน้านิ่งอย่างน่ากลัวจนฉันเดินถอยหลังเสียหลักหงายหลังลงโซฟา ส่วนเขาก็เดินเข้ามาหาเเละยืนกอดอกมอง " เราจะเเจ้งความข้อหาบุกรุก " " เห่อะ...ถ้าคิดว่าทำอะไรคนอย่างฉันได้ก็เชิญ "เพล๊งงงง !!" มีเเรงทำอะไรฉันได้เเค่นี้เองเหรอว่ะ " เธอเล่นทีเผลอโดยหยิบเเจกันตรงโต๊ะข้างโซฟามาขว้างใส่ผมจนมันหล่นเเตกเต็มพื้น โชคดีที่ผมหลบได้ทัน เเต่เธอก็ขว้างหมอนมาอีกสามลูกผมก็หลบทันอยู่ดี " ออกไปเลยนะ " " เรานัดกันกี่โมง เห็นฉันใจดีหน่อยก็จะเบี้ยวนัดเหรอ " " เราไม่ได้ไปนัดกับนายนิ " " เหรอ " " อืม... " " เเต่จะบอกอะไรให้นะ เธอต้องไปซ้อมกับฉันเดี๋ยวนี้อย่าให้ความอดทนฉันหมดนะนับเงิน " " เเล้วทำไมเราต้องไปกับนายด้วย เราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันสักหน่อย " " เกี่ยวไม่เกี่ยวเดี๋ยวอีกไม่นานเธอก็จะรู้เองเเหล่ะ เเต่ตอนนี้ต้องไปยิมกับฉัน ฉันให้เวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าสองนาที " " เราไม่ไป จะทำการบ้าน "

    ปรับปรุงล่าสุด : 2025-03-08

บทล่าสุด

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 7 ไม่ใช่เรื่องน่าอาย

    3 อาทิตย์ต่อมา " เห้ออออ กว่าจะหมดชั่วโมง " ฉันนั่งถอนหายใจด้วยความเหนื่อย เเละเอาผ้ามาเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าด้วย " เเค่นี้ก็บ่น " " ชิ...ไม่บ่นก็ได้ " " สนใจไปกินเหล้าที่ผับด้วยกันไหม " " ไม่อ่ะ...สถานที่ที่มีเเต่ความเสี่ยงเเบบนั้นเราไม่ไปหรอก " " ก็ดี อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยล่ะ " " ประชดเหรอ เเต่เราก็ทำทุกวันนะ " " เปล๊าา " ผมเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าตัวเองไปด้วย " จะไปไหนก็ไปเลยไป " " เดี๋ยวนี้ไล่เก่งนะ " " ใช่ เห็นหน้านายเเล้วหงุดหงิด " " หึ...ฉันควรดีใจใช่ไหมที่ทำให้เธอหงุดหงิดหน้ามุ่ยใส่ได้ขนาดนี้เป็นคนเเรก เพราะปกติเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้เป็นร้อยผืนเวลาอยู่กับคนอื่น " " ไม่กระเเนะกระเเหนสักวันจะนอนไม่หลับเหรอ " ฉันทำหน้ายู่ใส่เขาด้วยความหมันไส้ ในความหล่อร้ายนี้ " อย่าทำหน้าเหมือนปลาปักเป้าดิ " ผมเอานิ้วไปจิ้มเเก้มป่องนั่นอย่างหยอกล้อ " นี่นาย!!..สรรหาคำมาว่าเราอีกเเล้วนะ " " ฮ่าาๆๆ ...ฉันชอบเธอเวอร์ชั่นนี้ว่ะ " " นายไม่ไป เราไปเองก็ได้ " " เดินดีๆล่ะ

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 6 ยัยเเสบ

    วันต่อมา 17.30 กริ๊งงงงๆๆ ~ (ฮัลโหลครับคุณหนู) " ได้เรื่องอะไรไหมพี่ศักดิ์ " ศักดิ์ดา คือลูกน้องคนสนิทของพ่ออีกคนหนึ่ง ซึ่งฉันไหว้วานให้ไปสืบเรื่องของนายก้าวหน้าให้อย่างเงียบๆ เพราะอดสงสัยไม่ได้จริงๆ ทำไมหมอนั่นต้องเข้ามาวุ่นวายทำให้ชีวิตฉันไม่สงบสุขเเบบนี้ด้วย " ได้ครับ เดี๋ยวผมส่งลิงก์ข้อมูลไปให้ในไลน์นะครับ " " ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวหนูโอนค่าขนมให้ " ฉันจึงรีบวางสาย รอไม่นานข้อความเเชทก็เเจ้งเตือน จึงรีบกดเข้าไปอ่าน นายกวินท์ ก้องเกียรติ์ เป็นลูกชายคนเดียวของคุณกรรชัยเเละคุณหญิงภิรดา เจ้าของธุรกิจชื่อดังพันล้าน มีธุรกิจทั้งในเเละนอกประเทศปัจจุบันเรียนอยู่ปีสอง คณะบริหารธุรกิจ มอ Lผลการเรียนตั้งเเต่เด็กจนโต ได้เกรด A+ ทุกวิชา ความสามารถเรื่องการเรียนเเละกีฬาก็ได้เรียนทองตลอด พูดได้ 5 ภาษา...... // " เเสดงว่าวันนั้นที่ให้ไปช่วยทำรายงานคือเป็นเเผนที่จะเข้าหาสินะ ทั้งๆที่ตัวเองเก่งหมดขนาดนี้ " ประวัติเขานั้นไม่ธรรมดาเลยล่ะ เรียกได้ว่าโปรไฟล์ดีเลิศจนอดที่จะชมไม่ได้ เเต่ก็ขึ้นโรงพักข้อหาทะเลาะวิวาทมาหลายครั้งเเล้วเหมือนกัน ส่วนข้อเสียด้านอื่นไม่ค่

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 5 ถูกขอร้อง

    วันต่อมาา 20.00 เเกร๊กก!! " เห้ย!!!นายเข้ามาได้ยังไงเนี่ย " เขาไม่ตอบเเต่โชว์คีย์การ์ดห้องของฉันให้ดู เเละเดินเข้ามาหาหน้านิ่งอย่างน่ากลัวจนฉันเดินถอยหลังเสียหลักหงายหลังลงโซฟา ส่วนเขาก็เดินเข้ามาหาเเละยืนกอดอกมอง " เราจะเเจ้งความข้อหาบุกรุก " " เห่อะ...ถ้าคิดว่าทำอะไรคนอย่างฉันได้ก็เชิญ "เพล๊งงงง !!" มีเเรงทำอะไรฉันได้เเค่นี้เองเหรอว่ะ " เธอเล่นทีเผลอโดยหยิบเเจกันตรงโต๊ะข้างโซฟามาขว้างใส่ผมจนมันหล่นเเตกเต็มพื้น โชคดีที่ผมหลบได้ทัน เเต่เธอก็ขว้างหมอนมาอีกสามลูกผมก็หลบทันอยู่ดี " ออกไปเลยนะ " " เรานัดกันกี่โมง เห็นฉันใจดีหน่อยก็จะเบี้ยวนัดเหรอ " " เราไม่ได้ไปนัดกับนายนิ " " เหรอ " " อืม... " " เเต่จะบอกอะไรให้นะ เธอต้องไปซ้อมกับฉันเดี๋ยวนี้อย่าให้ความอดทนฉันหมดนะนับเงิน " " เเล้วทำไมเราต้องไปกับนายด้วย เราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันสักหน่อย " " เกี่ยวไม่เกี่ยวเดี๋ยวอีกไม่นานเธอก็จะรู้เองเเหล่ะ เเต่ตอนนี้ต้องไปยิมกับฉัน ฉันให้เวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าสองนาที " " เราไม่ไป จะทำการบ้าน "

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 4 นิสัยไม่ดี

    " งั้นหรอ เหมือนเคยเจอที่ร้าน... " ผมเว้นวรรคคำพูดไว้ จนทุกคนมองมาว่าผมจะพูดอะไรต่อ เริ่มสนุกเเล้วสิที่จะได้เอาคืนเด็กตรงหน้า " ร้านชาบูในห้างค่ะ ใช่ไหมคะ...เหมือนหนูเคยเห็นคุณเเว๊บๆ " " อ่อ....น่าจะใช่นะ " หัวไวจริงๆเด็กคนนี้ ได้เเต่ยกยิ้มในใจ" ลูกสาวน้าเขาเที่ยวเก่งน่ะ... " ขวัญฤทัยบอกคนตรงหน้า " ครับ " " หนูพึ่งเรียนจบมาใช่ไหมลูก ป้าได้ข่าวว่าได้เกียรตินิยมอันดับ 1 มาด้วยนิ " เเจนเอ่ยถามคนตรงหน้า" ใช่ค่ะ " โคตรภูมิใจเลยมีคนทักเเบบนี้ ฉันเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 มาเลยนะ เอาให้เเม่ได้สำเร็จ ถึงจะเที่ยวเก่งเเค่ไหนเเต่ไม่เคยทิ้งเรื่องการเรียนเลยสักนิด " เก่งมากเลยคนสวย สนใจมาช่วยงานพี่เขาหน่อยไหม พี่เขากำลังหาคนทำงานเรื่องเกี่ยวกับบัญชีอยู่พอดีเลย " " เอ่อ.... " " เรียนจบเกี่ยวกับการเงินมาก็ใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์หน่อยสิลูก เราก็ว่างๆอยู่นะ การเงินที่เราเรียนมาก็คล้ายๆกับบัญชีนั่นเเหล่ะ " น้ารินเอ่ยเสริม เล่นเอาฉันไปไม่เป็นเลย" เเต่หนูต้องช่วยงานน้ากับเเม่ คงไม่ว่างค่ะ " " ทำไมจะไม่ว่างล่ะ เดี๋ยวคนงานก็กลับมาทำงานเเล้ว อยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรสักเท่าไหร่ ช่วยงานพี่

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 3 น่าหงุดหงิด

    @ร้านอาหาร " ร้านนี้อาหารอร่อยมากเลยนะ " ผมเดินนำเธอเข้ามาด้านในร้านเเละเดินนำไปที่โต๊ะประจำ ยังดีหน่อยที่คนยังไม่เยอะมาก " นี่ค่ะเมณูอาหาร " พนักงานรีบนำเมณูอาหารมาให้เลือกทันที หลังจากที่สั่งเสร็จก็นั่งเล่นรอกัน" ไม่เห็นต้องพามาร้านหรูขนาดนี้เลย " เพียงเเค่ก้าวขาลงมาจากรถเขาก็รู้สึกตัวเองเหมือนเเม่บ้านที่เดินตามเจ้านายมายังไงยังงั้น รู้สึกเกร็งไปหมด " ก็ฉันอยากกินอาหารร้านนี้ไง เเละก็อยากเลี้ยงขอบคุณเธอด้วยที่มาช่วยงานฉันถ้าไม่ได้เธอฉันเเย่เเน่ๆ อย่าคิดมากเรื่องราคาอะไรเลยนะ ขนหน้าเเข้งฉันไม่ร่วงหรอก " บ้านฉันก็รวยเหมือนกันนะเเต่ไม่กล้าใช้ฟุ่มเฟือยเเบบเขา สงสารพ่อที่ต้องทำงานหาเงินงกๆให้เรียน " นายมาที่นี่บ่อยเหรอ " " บ่อยอยู่นะ " เเค่เห็นราคาอาหารเเต่ล่ะอย่าง เหงื่อฉันก็เเทบจะตกเเล้วเพราะมองว่าสิ้นเปลืองไปหน่อยถ้ามาบ่อย เเต่เขากับชิลมากรอไม่นานอาหารก็ถูกนำมาเสิร์ฟเต็มโต๊ะไปหมด ฉันสั่งเเค่สองอย่างเองนะที่เหลือเขาสั่งมาเอง ไม่รู้จะทานกันหมดไหม ถ้าเหลือก็เสียดายเเย่ ระหว่างทานเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเพราะไม่มีเรื่องที่จะต้องพูดอะไรกัน

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 2 ข้อเเลกเปลี่ยน

    1 ชั่วโมงต่อมา เเกร๊กก!! " จะไปไหนเหรอ " ผมที่กำลังจะเคาะประตูห้องเธอ ประตูก็ถูกเปิดออกมาจากด้านในพอดี " จะไปไหนก็ได้ โตเเล้ว " " กวนเหรอ " " เปล่า นายมีอะไร " " ฉันรู้สึกว่าคำขอบคุณของเธอมันยังไม่พอ ที่ต้องเเลกกับการจับจิ้งจก ฉันมีอะไรให้เธอช่วยหน่อย " " อะไร...เราก็ทำข้าวขอบคุณนายเเล้วไง " ฉันเลิกคิ้วถามเขาด้วยความงุนงง " มันไม่พอ ช่วยทำรายงานหน่อยดิ ต้องส่งด่วนคืนนี้" " เเล้วทำไมจะต้องช่วย " ผมมองยัยนี่ที่ทำหน้านิ่งตอบเสียงใสใส่เเล้วหมันเขี้ยวชะมัด " ถ้าเธอไม่ช่วยฉัน ฉันจะจับจิ้กจกทั้งคอนโดไปปล่อยที่ห้องเธอ " " เราล็อคประตูทุกบานเเน่นหนามันเข้ามาไม่ได้อีกเเน่นอน " " เเน่ใจ๊? " " เเน่ " " เธอว่าไอ้ตัวที่เกาะอยู่ผนังตรงนั้นมันน่ารักไหม ไปจับมาให้เธอดีกว่า " คอนโดนี้ถึงจะสะอาดปลอดภัยเเค่ไหน เเต่ก็ห้ามไอ้ตัวพวกนี้ไม่ให้เข้ามาไม่ได้หรอก เพราะตัวมันเล็กนิดเดียว หมับบบ !! " จะจับมันมาทำไม " ฉันจับข้อมือเขาไว้เเละเอ่ยถามเขาด้วยความกลัว " จับมาให้เธอไง " " จะบ้

  • My Baby ก้าวไปเจอรัก   ตอนที่ 1 ยัยเเว่นจอมเปิ่น

    @คอนโด " ฮัลโหลครับเเม่ " (เมื่อไหร่จะกลับบ้านกลับช่องบ้างตาก้าวหน้า บ้านอยู่ห่างมอเเกเเค่สี่สิบกว่าโลเองนะ) " อาทิตย์นี้นี่เเหล่ะครับที่จะกลับ " (พูดเเล้วนะ) " ครับ " (งั้นเเค่นี้เเหล่ะ) เเม่ผมวางสายไปทันทีผมถึงกับถอนหายใจ สาเหตุที่ไม่ค่อยกลับบ้านเพราะเเม่ชอบหาเรื่องบ่น ผิดกับพ่อที่นิ่งเงียบอย่างกับมนุษย์หิน ไม่รู้รักกันได้ยังไง อีกคนพูดมากอีกคนพูดน้อย ปลั่กกก!!! " เห้ยยยย !! " ผมที่กำลังเดินจะถึงห้อง อยู่ๆ ก็มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้วิ่งมาชนเข้าอย่างเเรง จนเสียหลักล้มลงกับพื้นโดยมีร่างเธอทาบทับลงมาอีกทีจนจุก จุ๊บบบบ เเต่ที่ช็อคไปกว่านั้นคือปากผมกับปากเธอดันจุ๊บกันอย่างไม่ได้ตั้งใจ มันก็คือจูบเเบบปากเเตะปากอ่ะครับเหมือนฟีลซีรีย์เกาหลี ซึ่งต่างคนก็ต่างไม่ได้ตั้งใจมันเป็นอุบัติเหตุ พอตั้งสติกันได้ทั้งคู่เเล้วก็ต่างคนต่างผละออกจากกัน โดยที่เธอลุกยืนขึ้นก่อนเเต่หัวใจเธอเต้นเเรงมากบวกกับใบหน้าเริ่มเเดงเหมือนลูกตำลึง " ป่ะ...เป็นอะไรไหมคะ เจ็บตรงไหนไหม " ฉันที่พอได้สติก็รีบมองสำรวจคนตัวโตกว่า ถึ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status