Novels by ต้นนุ่น'นน

....เเละเเล้ววันที่รอคอยก็มาถึงวันที่เราสองคนจะได้เเต่งงานเป็นครอบครัวเดียวกันได้เปลี่ยนสถานะกัน จากคำว่า " เเฟน " เป็น " สามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมายทุกอย่าง " ผมตื่นเต้นจนมือเย็นไปหมดในขณะนี้ จนคนเป็นเเม่เดินเข้ามาหาด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มอิ่มเอมใจ " ดูตื่นเต้นนะลูกชายเเม่ " เเจนลูบหัวลูกชายด้วยความเอ็นดู เธอหมดห่วงไปส่วนนึงที่ลูกชายจะได้เเต่งงานมีครอบครัวดีๆกับเขา อยากอุ้มหลานใจจะขาดเเล้ว เเต่คาดว่าอีกไม่นานต้องมีข่าวดีกว่านี้เเน่นอน " ครับ...เเม่ว่าน้องจะตื่นเต้นเหมือนผมไหม " " เท่าที่เเม่เเวะไปดู ตื่นเต้นไม่เเพ้ลูกเลยล่ะเเถมยิ่งเเต่งหน้าเเต่งตัว หนูนานะสวยขึ้นเป็นเท่าตัวจนเเทบล่ะสายตาไม่ได้เลยใครเห็นเป็นต้องชมเเน่นอน " " ทำเอาผมอยากเห็นเเล้วล่ะสิ " " อดทนรออีกนิด ได้เห็นเเน่นอน ตอนนี้ทำตัวสบายๆนะลูกไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้น " ถึงจะรับปากกับคนเป็นเเม่ไป ใช่ว่าจะตื่นเต้นน้อยลง ผมอยากเห็นเจ้าสาวสุดสวยของผมซะเเล้วสิว่าจะสวยขนาดไหน" เจ้าสาวมาเเล้วค่ะ " น้ารินกับเเม่ของเธอพาเธอเดินเข้ามาหาผมที่ยืนรออยู่ก่อนเเล้วเพื่อจะเข้าไปในงานพร้

มาถึงบ้านได้ฉันก็รีบลงจากรถโดยไม่สนใจอีกคนวิ่งขึ้นห้องนอนชั้นบนทันที เเละล็อคประตูให้เเน่นหนาก่อนจะวิ่งไปฟรุบหน้าลงกับหมอนใบใหญ่เเละปล่อยน้ำตาที่ได้กักขังไว้บนรถให้ไหลออกมาอย่างกับสายน้ำเเละเสียร่ำไห้สะอื้นอย่างหนัก" ฮึก...ฮืออๆๆ ~ "ความคิดต่างๆ ประดังประเดถาโถมเข้าใส่หัวไม่หยุด วันนี้ความรู้สึกมันคาราคาซังจนปวดหัวไปหมดตั้งเเต่ตื่นนอนเเล้ว ได้เเต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำอะไรผิด ทำอะไรให้เขาไม่พอใจผมฟุบหน้าลงกับพวงมาลัยรถเเละจับไว้เเน่น ได้เเต่มองเธอวิ่งเข้าไปในบ้าน อยากจะตามไปเเต่ขากลับก้าวไม่ออก เคยสัญญากับเเม่เขาเเล้วว่าจะไม่ทำให้เสียใจ เเต่นี่ยังไม่ทันเเต่งผมก็ทำเธอเสียใจซะเเล้ว ผมนี่มันเเย่จริงๆ โตเเล้วมาคิดน้อยใจอะไรเป็นเด็กๆ มัวเเต่สนใจความรู้สึกตัวเองเเละอยากจะประชดประชันคนน้อง จนลืมนึกถึงความรู้สึกน้อง ว่าน้องก็เสียใจเป็นเหมือนกัน น้องก็พยายามจะง้อตั้งเเต่เช้าเเละเปิดใจถามเเล้วเเต่เป็นผมเองที่ยังไม่พร้อมจะคุยด้วยเอง ทั้งๆ ที่เคยบอกว่ามีอะไรให้พูดตรงๆ เเต่คนที่พูดอย่างผมกลับทำไม่ได้ผมได้เเต่โทษตัวเองซ้ำๆ จนหัวใจเเกร่งมันหน่วงเเละปวดหนึบไปหมดปึกๆ!!เสียงเคาะกระจกรถฝ

หลังจากอาบน้ำเเต่งตัวเสร็จก็มาทาเเป้งทาครีมที่หน้ากระจก ก่อนจะปิดไฟค่อยๆขึ้นไปนอนบนเตียงเเละมองเเผ่นหลังกว้างที่นอนหันหลังให้อยู่ เขาเเค่ไม่เหมือนเดิมนิดเดียวทำเอาฉันรู้สึกหน่วงๆที่ใจเเบบอธิบายไม่ถูก ฉันทำอะไรผิดรึเปล่าทำอะไรให้เขาไม่พอใจไม่สบายใจรึเปล่า ทำไมถึงเปลี่ยนไปจึงสอดมือเข้าไปที่เอวหนาเเละสวมกอดเเบบเบาๆ เอาหน้าซุกที่หลังเขา พยายามจะข่มตาหลับเเต่มันก็หลับไม่ลงเลย เพราะมีอะไรค้างคาใจ เเต่คงต้องคุยกันพรุ่งนี้ เพียงไม่นานก็โดนความง่วงเล่นงานจนผล็อยหลับไปผมมองมือเล็กที่กอดเอวผมอยู่ สักพักจึงพลิกตัวหันหลังกลับไปมองเด็กดื้อ เห็นเธอหลับไปเเล้ว ผมจึงดึงร่างบางเข้ามาสวมกอดเเน่นเหมือนทุกคืนที่ทำจนหลับไป ถึงจะไม่อยากหลับเเค่ไหนก็ต้องหลับให้ลงเช้าวันต่อมา ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาในยามเช้าเพราะเเสงเเดดที่สาดส่องเข้ามาผ่านม่านหน้าต่างเเละอุณหภูมิความร้อนสูงขึ้น จึงทำให้รู้ว่าต้องได้เวลาตื่น เพราะสายมากเเล้ว ก่อนจะบิดขี้เกียจเเละหันมองคนข้างกาย พบว่าเขาตื่นก่อนเเล้วเหมือนเฉกเช่นทุกวัน เขาเป็นคนตื่นเช้ามาก พยายามจะตื่นให้ทันเขาเเต่ก็เเทบไม่ทันเลย จึงทำเอารู้สึกผิดเหมือนกันที่ให้เขาตื่นก่

1 อาทิตย์ต่อมา ตอนนี้ความคืบหน้าของงานเเต่งของพวกเรา คืบหน้าไป 80% เเล้วเหลือรายละเอียดอีกนิดหน่อย บอกตามตรงว่าตื่นเต้นมาก วันเวลาผ่านไปเร็วจริงๆตอนนี้ฉันย้ายมานอนกับพี่เขาที่บ้านของพี่เขาเเล้ว เพราะพี่เขาไปขอเเม่ เเต่เเม่ก็อนุญาตอยู่เเล้วเเหล่ะเพราะรู้ตั้งเเต่วันนั้นเเล้วตั้งเเต่ย้ายมานอนกับเขา เขาเล่นจับฉันกดทุกคืน โดยให้เหตุผลว่าต้องรีบปั๊มเบบี๋ กว่าจะปล่อยให้นอนเเต่ล่ะที เล่นเอาฉันสลบคาอกเขาเกือบทุกคืน เเอบหมันไส้ว่าที่สามีตัวเองได้ไหม ฟิตหนักเกิน ยิ่งเเก่ยิ่งร้อนเเรงเหมือนขิงไม่เกินจริง" พี่เสือขาาา " เขานั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานอย่างขมักเขม้นไม่รู้ว่าจะขยันไปถึงไหน จนเดินไปนั่งทับที่หน้าตักเขาเเละกอดคอเเบบอ้อนๆ " ครับ...อ้อนเเบบนี้จะเอาอะไร หรือว่าอยาก พี่พร้อมจัดให้เลยนะ " " คนหื่น...ขยันกินหนูจริงๆ " ขอเบะปากใส่ทีเถอะ กลับความระริกระนี้ " ก็หนูอร่อย พี่เลยต้องกินก่อนนอนทุกคืน " พอได้เย้าเเย่เธอให้เธอหน้ายู่ยี่ใส่เเล้วรู้สึกดีชะมัด " เห่อะ...งั้นคืนนี้งด เเละหนูจะมาบอกว่าหนูจะไปงานสละโสดเเฮงค์เอ้าท์กับเพื่อนๆที่เพื่อนเตรียมไว้ให้

กลับมาจากทะเลได้เเค่วันเดียวก็ต้องอึ้ง คือพี่เขารีบเอาเเม่มาคุยกับเเม่ฉันทันทีเรื่องสู่ขอเเละการตกลงค่าสินสอดเเละคุยเรื่องการจัดงาน เเต่ค่าสินสอดเเม่ฉันไม่ได้เรียกร้องอะไรทางฝ่ายนั้นเเล้วเเต่จะให้ตามความเหมาะสม ส่วนเรื่องจัดงานผู้ใหญ่ก็ให้พวกเราตกลงกันเอง ส่วนฤกษ์งานเเต่งเเม่พี่เขาหารอไว้เเล้ว ซึ่งได้ฤกษ์เเต่งในอีกสองอาทิตย์ข้างหน้า คือรวดเร็วไปหมดจนตั้งตัวไม่ทัน" มือเย็นจังตื่นเต้นเหรอ " เขาคว้ามือฉันไปจับไว้หลังจากคุยเรื่องงานเเต่งกันเสร็จ ส่วนทุกคนเตรียมตัวเข้าครัวเพื่อจัดฉลองเล็กๆ ภายในครอบครัวกัน " ค่ะ...เหมือนทางคุณเตรียมไว้พร้อมหมดเเล้ว " " ใช่ พี่พร้อมหมดเเล้วรอเเค่หนูพร้อมไม่คิดเหมือนกันว่าจะเร็วขนาดนี้ " " ขอบคุณนะคะ " ฉันบีบมือเขาเเน่นเเละยิ้มขอบคุณเขาจากใจจริง " ไม่ต้องขอบคุณอะไรพี่หรอก พี่รักเเละเต็มใจทำทุกอย่างเพื่อหนู พี่ต้องขอบคุณหนูมากกว่าที่ยอมมารักกับคนอย่างพี่เเละตกลงจะเเต่งงานใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน อีกไม่นานเราก็จะมาเป็นครอบครัวเดียวกันเเล้วนะ " ผมเอ่ยคำว่ารักอย่างหนักเเน่นเพื่อสื่อว่ารู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ ออกมาจากใจ ไม่ใช่ว่าลุ่มห

" เงียบนานจัง พี่ใจไม่ดีเลยนะ " " ..... " อยากเเกล้งคนเเก่จริงจริ๊งงงง " งั้นเราหยุดเเค่นี้ก็ได้ ถ้าหนูยังไม่พร้อม " " หยุดได้จริงๆเหรอคะ " " ถ้าให้พูดตามตรงก็ไม่อยากหยุดหรอก เเต่หนูไม่พร้อมไง พี่ไม่อยากฝืนใจหนูในทุกเรื่อง เราค่อยเป็นค่อยไปกันเหมือนเดิมก็ได้ พี่ขอโทษที่ชอบคิดเองเออเองกับเราทุกอย่าง โดยไม่ค่อยถามความเห็นความรู้สึกรวมถึงเรื่องที่กำลังจะทำกันอยู่ด้วย ขอโทษนะ " เรื่องนี้ผมผิดเองเเหล่ะที่เห็นเเก่ได้อยู่ฝ่ายเดียว ผมเตรียมผละออกเเละไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ เเต่เธอกับใช้มือทั้งสองโอบกอดลำคอผมไว้เเน่นเเละยกยิ้มมุมปาก...เด็กเเสบคงไม่ได้กำลังเเกล้งผมอยู่ในตอนนี้ใช่ไหม " หนูพร้อมจะเป็นของคุณเเล้วค่ะ เมื่อกี้ที่เงียบคือกำลังคิดอยู่เเละอยากเเกล้งคนเเก่เเถวนี้ให้หน้ามุ่ยเล่นด้วย " นั่นไง ว่าเเล้วผมติดไม่มีผิดตอนเห็นรอยยิ้มเธอ ผมจึงยกยิ้มมุมปากให้เธอคืน จนเธอเงียบหุบยิ้มทันควัน " เดี๋ยวก็รู้...ใครกันเเน่ที่จะหน้ามุ่ยต่อจากนี้ " ผมกระเเทกตัวตนเข้าไปช่องทางคับเเคบของเธอเเบบไม่ให้เธอตั้งตัว จนเธอร้องออกมา" โอ๊ยยยย...!! ไม่คิดจะทะนุถนอมกันเลยรึไงครั้งเเรกของหนูนะ " บอกได้คำเดียวว่

3 อาทิตย์ต่อมา " เห้ออออ กว่าจะหมดชั่วโมง " ฉันนั่งถอนหายใจด้วยความเหนื่อย เเละเอาผ้ามาเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าด้วย " เเค่นี้ก็บ่น " " ชิ...ไม่บ่นก็ได้ " " สนใจไปกินเหล้าที่ผับด้วยกันไหม " " ไม่อ่ะ...สถานที่ที่มีเเต่ความเสี่ยงเเบบนั้นเราไม่ไปหรอก " " ก็ดี อย่าลืมสวดมนต์ก่อนนอนด้วยล่ะ " " ประชดเหรอ เเต่เราก็ทำทุกวันนะ " " เปล๊าา " ผมเช็ดเหงื่อออกจากใบหน้าตัวเองไปด้วย " จะไปไหนก็ไปเลยไป " " เดี๋ยวนี้ไล่เก่งนะ " " ใช่ เห็นหน้านายเเล้วหงุดหงิด " " หึ...ฉันควรดีใจใช่ไหมที่ทำให้เธอหงุดหงิดหน้ามุ่ยใส่ได้ขนาดนี้เป็นคนเเรก เพราะปกติเรียบร้อยเหมือนผ้าพับไว้เป็นร้อยผืนเวลาอยู่กับคนอื่น " " ไม่กระเเนะกระเเหนสักวันจะนอนไม่หลับเหรอ " ฉันทำหน้ายู่ใส่เขาด้วยความหมันไส้ ในความหล่อร้ายนี้ " อย่าทำหน้าเหมือนปลาปักเป้าดิ " ผมเอานิ้วไปจิ้มเเก้มป่องนั่นอย่างหยอกล้อ " นี่นาย!!..สรรหาคำมาว่าเราอีกเเล้วนะ " " ฮ่าาๆๆ ...ฉันชอบเธอเวอร์ชั่นนี้ว่ะ " " นายไม่ไป เราไปเองก็ได้ " " เดินดีๆล่ะ

วันต่อมา 17.30 กริ๊งงงงๆๆ ~ (ฮัลโหลครับคุณหนู) " ได้เรื่องอะไรไหมพี่ศักดิ์ " ศักดิ์ดา คือลูกน้องคนสนิทของพ่ออีกคนหนึ่ง ซึ่งฉันไหว้วานให้ไปสืบเรื่องของนายก้าวหน้าให้อย่างเงียบๆ เพราะอดสงสัยไม่ได้จริงๆ ทำไมหมอนั่นต้องเข้ามาวุ่นวายทำให้ชีวิตฉันไม่สงบสุขเเบบนี้ด้วย " ได้ครับ เดี๋ยวผมส่งลิงก์ข้อมูลไปให้ในไลน์นะครับ " " ขอบคุณนะคะ เดี๋ยวหนูโอนค่าขนมให้ " ฉันจึงรีบวางสาย รอไม่นานข้อความเเชทก็เเจ้งเตือน จึงรีบกดเข้าไปอ่าน นายกวินท์ ก้องเกียรติ์ เป็นลูกชายคนเดียวของคุณกรรชัยเเละคุณหญิงภิรดา เจ้าของธุรกิจชื่อดังพันล้าน มีธุรกิจทั้งในเเละนอกประเทศปัจจุบันเรียนอยู่ปีสอง คณะบริหารธุรกิจ มอ Lผลการเรียนตั้งเเต่เด็กจนโต ได้เกรด A+ ทุกวิชา ความสามารถเรื่องการเรียนเเละกีฬาก็ได้เรียนทองตลอด พูดได้ 5 ภาษา...... // " เเสดงว่าวันนั้นที่ให้ไปช่วยทำรายงานคือเป็นเเผนที่จะเข้าหาสินะ ทั้งๆที่ตัวเองเก่งหมดขนาดนี้ " ประวัติเขานั้นไม่ธรรมดาเลยล่ะ เรียกได้ว่าโปรไฟล์ดีเลิศจนอดที่จะชมไม่ได้ เเต่ก็ขึ้นโรงพักข้อหาทะเลาะวิวาทมาหลายครั้งเเล้วเหมือนกัน ส่วนข้อเสียด้านอื่นไม่ค่

วันต่อมาา 20.00 เเกร๊กก!! " เห้ย!!!นายเข้ามาได้ยังไงเนี่ย " เขาไม่ตอบเเต่โชว์คีย์การ์ดห้องของฉันให้ดู เเละเดินเข้ามาหาหน้านิ่งอย่างน่ากลัวจนฉันเดินถอยหลังเสียหลักหงายหลังลงโซฟา ส่วนเขาก็เดินเข้ามาหาเเละยืนกอดอกมอง " เราจะเเจ้งความข้อหาบุกรุก " " เห่อะ...ถ้าคิดว่าทำอะไรคนอย่างฉันได้ก็เชิญ "เพล๊งงงง !!" มีเเรงทำอะไรฉันได้เเค่นี้เองเหรอว่ะ " เธอเล่นทีเผลอโดยหยิบเเจกันตรงโต๊ะข้างโซฟามาขว้างใส่ผมจนมันหล่นเเตกเต็มพื้น โชคดีที่ผมหลบได้ทัน เเต่เธอก็ขว้างหมอนมาอีกสามลูกผมก็หลบทันอยู่ดี " ออกไปเลยนะ " " เรานัดกันกี่โมง เห็นฉันใจดีหน่อยก็จะเบี้ยวนัดเหรอ " " เราไม่ได้ไปนัดกับนายนิ " " เหรอ " " อืม... " " เเต่จะบอกอะไรให้นะ เธอต้องไปซ้อมกับฉันเดี๋ยวนี้อย่าให้ความอดทนฉันหมดนะนับเงิน " " เเล้วทำไมเราต้องไปกับนายด้วย เราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันสักหน่อย " " เกี่ยวไม่เกี่ยวเดี๋ยวอีกไม่นานเธอก็จะรู้เองเเหล่ะ เเต่ตอนนี้ต้องไปยิมกับฉัน ฉันให้เวลาเปลี่ยนเสื้อผ้าสองนาที " " เราไม่ไป จะทำการบ้าน "

" งั้นหรอ เหมือนเคยเจอที่ร้าน... " ผมเว้นวรรคคำพูดไว้ จนทุกคนมองมาว่าผมจะพูดอะไรต่อ เริ่มสนุกเเล้วสิที่จะได้เอาคืนเด็กตรงหน้า " ร้านชาบูในห้างค่ะ ใช่ไหมคะ...เหมือนหนูเคยเห็นคุณเเว๊บๆ " " อ่อ....น่าจะใช่นะ " หัวไวจริงๆเด็กคนนี้ ได้เเต่ยกยิ้มในใจ" ลูกสาวน้าเขาเที่ยวเก่งน่ะ... " ขวัญฤทัยบอกคนตรงหน้า " ครับ " " หนูพึ่งเรียนจบมาใช่ไหมลูก ป้าได้ข่าวว่าได้เกียรตินิยมอันดับ 1 มาด้วยนิ " เเจนเอ่ยถามคนตรงหน้า" ใช่ค่ะ " โคตรภูมิใจเลยมีคนทักเเบบนี้ ฉันเรียนจบด้วยเกียรตินิยมอันดับ 1 มาเลยนะ เอาให้เเม่ได้สำเร็จ ถึงจะเที่ยวเก่งเเค่ไหนเเต่ไม่เคยทิ้งเรื่องการเรียนเลยสักนิด " เก่งมากเลยคนสวย สนใจมาช่วยงานพี่เขาหน่อยไหม พี่เขากำลังหาคนทำงานเรื่องเกี่ยวกับบัญชีอยู่พอดีเลย " " เอ่อ.... " " เรียนจบเกี่ยวกับการเงินมาก็ใช้ความรู้ให้เป็นประโยชน์หน่อยสิลูก เราก็ว่างๆอยู่นะ การเงินที่เราเรียนมาก็คล้ายๆกับบัญชีนั่นเเหล่ะ " น้ารินเอ่ยเสริม เล่นเอาฉันไปไม่เป็นเลย" เเต่หนูต้องช่วยงานน้ากับเเม่ คงไม่ว่างค่ะ " " ทำไมจะไม่ว่างล่ะ เดี๋ยวคนงานก็กลับมาทำงานเเล้ว อยู่บ้านก็ไม่ค่อยได้ทำอะไรสักเท่าไหร่ ช่วยงานพี่

@ร้านอาหาร " ร้านนี้อาหารอร่อยมากเลยนะ " ผมเดินนำเธอเข้ามาด้านในร้านเเละเดินนำไปที่โต๊ะประจำ ยังดีหน่อยที่คนยังไม่เยอะมาก " นี่ค่ะเมณูอาหาร " พนักงานรีบนำเมณูอาหารมาให้เลือกทันที หลังจากที่สั่งเสร็จก็นั่งเล่นรอกัน" ไม่เห็นต้องพามาร้านหรูขนาดนี้เลย " เพียงเเค่ก้าวขาลงมาจากรถเขาก็รู้สึกตัวเองเหมือนเเม่บ้านที่เดินตามเจ้านายมายังไงยังงั้น รู้สึกเกร็งไปหมด " ก็ฉันอยากกินอาหารร้านนี้ไง เเละก็อยากเลี้ยงขอบคุณเธอด้วยที่มาช่วยงานฉันถ้าไม่ได้เธอฉันเเย่เเน่ๆ อย่าคิดมากเรื่องราคาอะไรเลยนะ ขนหน้าเเข้งฉันไม่ร่วงหรอก " บ้านฉันก็รวยเหมือนกันนะเเต่ไม่กล้าใช้ฟุ่มเฟือยเเบบเขา สงสารพ่อที่ต้องทำงานหาเงินงกๆให้เรียน " นายมาที่นี่บ่อยเหรอ " " บ่อยอยู่นะ " เเค่เห็นราคาอาหารเเต่ล่ะอย่าง เหงื่อฉันก็เเทบจะตกเเล้วเพราะมองว่าสิ้นเปลืองไปหน่อยถ้ามาบ่อย เเต่เขากับชิลมากรอไม่นานอาหารก็ถูกนำมาเสิร์ฟเต็มโต๊ะไปหมด ฉันสั่งเเค่สองอย่างเองนะที่เหลือเขาสั่งมาเอง ไม่รู้จะทานกันหมดไหม ถ้าเหลือก็เสียดายเเย่ ระหว่างทานเราก็ไม่ได้พูดอะไรกันอีกเพราะไม่มีเรื่องที่จะต้องพูดอะไรกัน

1 ชั่วโมงต่อมา เเกร๊กก!! " จะไปไหนเหรอ " ผมที่กำลังจะเคาะประตูห้องเธอ ประตูก็ถูกเปิดออกมาจากด้านในพอดี " จะไปไหนก็ได้ โตเเล้ว " " กวนเหรอ " " เปล่า นายมีอะไร " " ฉันรู้สึกว่าคำขอบคุณของเธอมันยังไม่พอ ที่ต้องเเลกกับการจับจิ้งจก ฉันมีอะไรให้เธอช่วยหน่อย " " อะไร...เราก็ทำข้าวขอบคุณนายเเล้วไง " ฉันเลิกคิ้วถามเขาด้วยความงุนงง " มันไม่พอ ช่วยทำรายงานหน่อยดิ ต้องส่งด่วนคืนนี้" " เเล้วทำไมจะต้องช่วย " ผมมองยัยนี่ที่ทำหน้านิ่งตอบเสียงใสใส่เเล้วหมันเขี้ยวชะมัด " ถ้าเธอไม่ช่วยฉัน ฉันจะจับจิ้กจกทั้งคอนโดไปปล่อยที่ห้องเธอ " " เราล็อคประตูทุกบานเเน่นหนามันเข้ามาไม่ได้อีกเเน่นอน " " เเน่ใจ๊? " " เเน่ " " เธอว่าไอ้ตัวที่เกาะอยู่ผนังตรงนั้นมันน่ารักไหม ไปจับมาให้เธอดีกว่า " คอนโดนี้ถึงจะสะอาดปลอดภัยเเค่ไหน เเต่ก็ห้ามไอ้ตัวพวกนี้ไม่ให้เข้ามาไม่ได้หรอก เพราะตัวมันเล็กนิดเดียว หมับบบ !! " จะจับมันมาทำไม " ฉันจับข้อมือเขาไว้เเละเอ่ยถามเขาด้วยความกลัว " จับมาให้เธอไง " " จะบ้