Share

ตอนที่ 5 น้องสาว

last update Last Updated: 2025-04-16 10:03:01

@คอนโด

" เธอพักห้องนั้น....ห้องนั้นคือห้องน้องสาวฉันเอง " ผมชี้ไปห้องทางด้านซ้ายมือที่อยู่ติดกัน เป็นห้องของน้องสาวผมเอง เธอชื่อ " ณดา " อายุ 15 เเต่นานๆ ทีถึงจะมาพักกับผมสักที ที่นี่เป็นห้องพักขนาดใหญ่มีสองห้องนอน เเละสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน เเละยังมีห้องครัว ห้องทานข้าว เเละห้องนั่งเล่น เดินทางสะดวกสบายใกล้รถไฟฟ้า ใกล้โรงพยาบาล สถานีตำรวจ ห้างสรรพสินค้า เเละโรงเรียน มหาลัย

" น้องสาวหรือว่าสาวกันเเน่ " ฉันมองตามที่นิ้วเขาชี้บอก คือห้องใหญ่เเละหรูหรามาก ทำเอาเธอเกรงใจจนเเทบไม่กล้าขยับตัว เเถมมองเห็นวิวเเละเเสงไฟรอบเมืองอีกเพราะอยู่สูง

" น้องสาว...ฉันยังไม่มีเเฟน " เขากอดอกมองยัยเด็กขี้สงสัย

" หูดีจัง....ยังไงหนูก็ขอบคุณพี่ณคุณนะคะที่ช่วยหนู " ฉันยกมือไหว้ขอบคุณคนตรงหน้าจากใจจริงอีกครั้ง ถ้าไม่ได้เขามาช่วยเธอก็ไม่รู้ว่าเธอจะเหมือนคนตายทั้งเป็นขนาดไหน ไม่รู้จะมีใครกล้ามาช่วยเธอรึเปล่า

" พอเเล้วคำขอบคุณน่ะ...ไม่ต้องไหว้เยอะยังไม่เเก่ " ผมเอ่ยทีเล่นทีจริงเมื่อเห็นเเววตากลมโตเริ่มคิดมากผ่านสายตาเเบบปิดไม่มิด

" ก็เเก่จริงๆ เเหล่ะค่ะ มากกว่าหนูตั้งสามปี " ฉันชูนิ้วขึ้นมาสามนิ้วเเละยิ้มจนตาเเทบปิด เมื่อได้เห็นคนตรงหน้าชะงักนิ่งไป

" เดี๋ยวจะโดน... " ผมชี้หน้าเอ่ยข่มขู่ เเต่เธอก็ดูไม่กลัวสักนิด

" โดนอะไรคะ " เธอเดินเข้าหาพี่เขาเเบบไม่เกรงกลัวเเละท้าทายระบบ จนคนตรงหน้าชะงักไป ก่อนที่จะยกยิ้มมุมปาก ...เหมือนเธอจะคิดผิดเเละงานจะเข้าเเฮะ

" อยากรู้เหรอ " เขาเห็นเธอยืนหยุดนิ่งกับที่ จึงเป็นฝ่ายเดินเข้าหาเอง ...สงสัยเด็กดื้ออยากโดนกำราบ ...เเล้วจะรู้ ว่าคิดผิดที่มาเล่นกับเสืออย่างเขา

" ม่ะ...ไม่อยากรู้เเล้วค่ะ หนูขอตัวไปนอนก่อนนะคะ ดึกเเล้ว ฝันดีค่ะ " เธอเอ่ยเสียงสั่นตะกุกตะกักเเละพยายามจะเดินหนี เเต่อยู่ๆ ก็โดนมือหนาขว้าเเขนไว้

" อะไรคะ "

" ห้องเธออยู่ทางนี้ "

เขาชี้บอก จนใบหน้าหวานเริ่มเเสดงความหย้าเสียประหม่าออกมา จนเขาอดที่จะหลุดนยิ้มไม่ได้กับท่าทางของเธอ

" .... "

" หรืออยากไปนอนห้องเดียวกับฉัน ก็ได้นะฉันไม่ติด "

" บ้า//...หนูเเค่ลืมเฉยๆ ขอตัวก่อนนะคะ " เธอรีบวิ่งหนีเข้าห้องเพราะอายจนไม่รู้จะเอาหน้าไว้ที่ไหนเเล้ว บ้าจริง ทำไมอยู่ใกล้เขาถึงเสียอาการอยู่เรื่อยเนี่ย เธอมองสำรวจรอบห้อง เป็นห้องที่ไม่มีระเบียงเพราะอยู่ริมด้านใน เเต่ห้องกว้างขวางมาก ถูกตกเเต่งอย่างเรียบง่ายโทนสีขาวดูเป็นระเบียบเรียบร้อย ส่วนเตียงทั้งนุ่มทั้งใหญ่ จึงถือวิสาสะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ก็เห็นมีชุดผู้หญิงอยู่สิบชุดรวมชุดนอนด้วย เเต่ชุดน่ารักเเละตัวเล็กใกล้เคียงกับเธอเลย เเสดงว่าน้องสาวของพี่เขานั้นตัวเล็ก ตุ๊บ!! เธอทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนหนานุ่ม ที่ทั้งหอม ทั้งนุ่ม เเละเด้งมาก นอนคนเดียวดิ้นให้ตายก็ไม่มีทางตกเตียงเเน่นอน เกิดมาเธอไม่เคยนอนบนที่นอนเเบบนี้เลย เเละคิดว่าคงไม่มีโอกาสง่ายๆ ...อยากให้เเม่กับน้องได้มานอนด้วยกันจัง จึงมองนาฬิกาบนฝาผนังก็พบว่า ตอนนี้เป็นเวลาห้าทุ่มครึ่งเเล้ว ควรได้เวลานอนเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นเเต่เช้าไปหาดูหอใหม่อีก

วันต่อมา

เธออาบน้ำเเต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาเรียบร้อยเเล้ว จึงเดินไปเปิดตู้เย็นของพี่เขาอย่างถือวิสาสะอีกครั้ง เพื่อหาวัตถุดิบทำอาหารเช้าให้เพื่อเป็นการขอบคุณเรื่องเมื่อคืน เดี๋ยวค่อยถือโอกาสเลี้ยงข้าวอีกสักมื้อ เขาดีกับเธอมากถึงจะติดกวนหน้านิ่งไปสักหน่อย

" ไม่มีอะไรเลยเหรอเนี่ย " เปิดมาก็พบเเต่ความว่างเปล่า มีเเต่น้ำเปล่ากับเบียร์ ตู้เย็นใหญ่ซะเปล่าไม่คิดจะมีอะไรให้คุ้มพื้นที่หน่อยเหรอ เธอได้เเต่พึมพำคนเดียว เเน่ลืมไปเขาเป็นผู้ชายควไม่เสียเวลามาทำกับข้าวทานเองหรอก ดูจากห้องที่อยู่ก็บ่งบอกได้ว่าเขานั้นฐานะนั้นดีมากต่างกับเธอโดยลิบลับ

เเกร๊ก!!

เธอหันไปมองประตูห้องอย่างอัตโนมัติเมื่อได้ยินเสียงเปิดเข้ามา ก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งหน้าตาน่ารักมากอยู่ในชุดนักเรียนนานาชาติ จนเธอเดินถือของเข้ามาหาเเละวางลงบนโต๊ะเเละยิ้มให้

" สวัสดีค่ะหนูชื่อ ณดา เป็นน้องของพี่ณคุณ " เธอยกมือไหว้จนเธอรีบยกมือรับไหว้ด้วยความตกใจ

" ไม่ต้องไหว้พี่ก็ได้ อายุไม่น่าห่างกันมาก พี่ชื่อน่านฟ้านะ " เธอเป็นผู้หญิงที่สดใสมากดูจากท่าทางภายนอก ยิ้มหวานจนตาหยีคือน่ารักมากผิวขาวอมชมพู ตัวเล็กกว่าเธออีก จนเธออดที่จะเอ่ยชมในใจไม่ได้ ขนาดเขาเป็นผู้หญิงเเท้ๆ ยังเเพ้ดาเมจความน่ารักของเธอเลย

" ค่ะ...ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ น่ารักเหมือนกับชื่อเลยไม่ต้องเกร็งนะทำตัวตามสบายเป็นกันเองได้เลย ส่วนห้องของหนูหนูยกให้พี่เลย เพราะไม่ค่อยได้มาพัก "

" ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ....เเต่พี่ขอถามได้ไหม ทำไมไม่ค่อยได้มาพัก "

" คือโรงเรียนกับคอนโดค่อนข้างอยู่ไกลกันค่ะ หนูเลยพักอยู่ที่บ้านเเทน นานๆ ทีจะมาค้างที่นี่สักที "

" อ๋อ..เข้าใจเเล้ว " ณดามองพี่สาวตรงหน้าอย่างพินิจพิจารณา คือน่ารักมากจนเเทบล่ะสายตาไม่ได้ กิริยามารยาทก็ดีมาก ไม่เเปลกที่พี่ชายเพียงคนเดียวของเธอรวบหัวรวบหางพี่เขามาอยู่ด้วยกัน คนนี้เธอเชียร์ขาดใจให้พี่ชายจีบ ยังไงก็ต้องมาเป็นพี่สะใภ้ของเธอ เธอขอล็อคมง เเต่คนที่ล็อคมงเเต่เเรกคงจะเป็นพี่ชายมากกว่า ไม่งั้นคงไม่หาทางเข้าหาพี่สาวคนนี้หรอก ปกติสนใจสาวที่ไหนกันสาวเข้าหาเป็นร้อย

" หิวยังคะ หนูซื้อกับข้าวมาเยอะเเยะเลย "

" นิดหน่อยจ้ะ "

" ทานเลยค่ะไม่ต้องเกรงใจ ส่วนหนูทานมาเเล้วต้องรีบไปเรียนเเล้วด้วยค่ะได้เวลาเเล้ว " ณดามองเวลาบนนาฬิกาบนข้อมือก็เห็นเข็มสั้นชี้ไปที่เลขเจ็ดเเละเข็มยาวชี้ไปที่เลขศูนย์ คงต้องรีบเเล้ว เดี๋ยวจะเข้าเรียนสาย รถยิ่งติดอยู่ด้วย

" จ้ะ " เธอยกยิ้มเเละพยักหน้าให้

" มาเช้ากว่าที่คิดนะ " ณคุณเปิดประตูห้องออกมา ก็เห็นน้องสาวตัวดียืนคุยกับเธอยิ้มจนเเก้มเเทบปริ เขาดีใจที่เขากันได้ดี

" เช้าอะไรล่ะสายมากเเล้ว พี่อ่ะตื่นสาย "

" ทำเป็นมาบ่น "

" หนูซื้อข้าวมาให้เเล้วอยู่บนโต๊ะนะ หนูได้เวลาต้องไปเเล้วเดี๋ยวมาหาใหม่ "

" ไปเถอะ " เขาเอ่ยไล่น้องสาวตัวเเสบ

" ทำเป็นมาไล่ อย่าลืมสัญญาล่ะ "

" อืม...ไม่ลืมหรอก ”

เมื่อคืนเขาโทรหาน้องสาวตัวดีให้เอาข้าวมาให้ตอนเช้า เพราะจะให้เธอเห็นว่าเป็นน้องสาวเขาจริงๆ ไม่ใช่สาวที่เขาเลี้ยงไว้ ทีเเรกเกือบไม่ยอมเพราะทางไปโรงเรียนกับคอนโดมันอยู่คนล่ะทางกัน เเต่พอบอกจะให้กระเป๋าหนึ่งใบ ตัวเเสบอย่างณดา รีบตอบตกลงทันที ไม่มีของมาล่อไม่มีทางทำอะไรให้ง่ายๆ เเน่นอนเจ้าเด็กคนนี้

" หนูไปก่อนนะคะพี่สะใภ้...เอ้ย!! พี่สาว เดี๋ยวหนูมาหาใหม่ บายย " เธอได้เเต่โบกมือลาน้องสาวของอีกฝ่ายด้วยความงุนงง เมื่อกี้พูดผิดจริงหรือตั้งใจ

" รีบทานข้าวกัน จะได้รีบไปเก็บของ " ของในห้องเธอยังใหม่ทั้งหมด ถ้าจะทิ้งก็เสียดาย เข้าใจเธออยู่ จึงรึงมาเปิดถุงอาหาร ก็เห็นมีข้าวมันไก่สองกล่องขนมเเละน้ำผลไม้

" หนูว่าจะไปเก็บตอนเย็นค่ะ "

" ทำไม? " ในขณะที่กำลังนั่งก็เลิกคิ้วถามด้วยความสงสัย

" หนูว่าจะไปหาดูหอใหม่ก่อนตอนเช้า เเล้วตอนเย็นค่อยย้ายของออก " ถึงจะเสียดายค่ามัดจำเเค่ไหน เเต่เธอก็ต้องยอมปล่อยเพราะอยู่ไปก็ไม่ปลอดภัยเเล้ว

" อยู่ที่นี่นี่เเหล่ะไม่ต้องเสียค่าห้องค่าน้ำค่าไฟ เเถมความปลอดภัยก็สูงด้วย "

" เเบบนั้นหนูยิ่งเกรงใจเลย " เป็นเเค่รุ่นพี่รุ่นน้องกันเเต่ให้มาอยู่ห้องเดียวกันมันก็ยังไงอยู่ ถึงจะมีสองห้องก็เถอะ เเต่ใครจะเชื่อล่ะว่าไม่ได้เป็นอะไรกัน เเบบนั้นมีเเต่เธอที่เสียเเละเสีย ถ้าพี่เขาเป็นผู้หญิงฉันไม่อะไรเลยจริงๆ เเละเผื่อในอนาคตพี่เขามีเเฟนฉันก็ไม่อยากให้เขามีปัญหากันเพราะตัวเองเธอเอง

" จะเกรงใจอะไรนักฉันรวย "

" รู้ค่ะว่ารวย เเต่หนูไม่อยากรับความหวังดีไปมากกว่านี้เเล้วจริงๆ เพราะพี่ช่วยหนูเเละให้หนูก็มากเกินพอเเล้ว " รู้ว่าเขารวยมากเเต่ก็เกรงใจอยู่ดี

" เห้อออ... " เขาได้เเต่ถอนหายใจออกมาเสียงดัง จะทำยังไงกับนิสัยขี้เกรงใจของเธอดีนะ ไม่ใช่ว่าไม่ดีเเต่มันมากเกินไป ถ้าเป็นคนอื่นขนเสื้อผ้ามาอยู่กับเขาเเบบไม่คิดอะไรเเล้ว เพียงเเค่เขาเอ่ยปากชวน

"..... "

" งั้นเธอจ่ายค่าน้ำค่าไฟค่าห้องฉันเดือนล่ะพันพอ โอเคไหม...เเล้วพักที่นี่ความปลอดภัยก็สูงมากด้วย ถ้าไปอยู่อื่นเธอมั่นใจความปลอดภัยจากหอราคาถูกจริงเหรอ? ฉันจะไม่บอกใครว่าเธอพักที่เดียวกับฉัน เธอจะได้ไม่เสียหายเเละเป็นขี้ปากใครด้วย " ผมลองจงยื่นข้อเสนอให้เธอดู จนเธอทำหน้าครุ่นคิดหนัก ไม่เข้าใจจะคิดอะไรมากนัก ตามจริงเขานั้นไม่อยากได้เงินจากเธอสักบาท เเต่ที่ต้องเอาเพราะความสบายใจของเธอ

" ก็ได้ค่ะ...เเต่ถ้าวันไหนพี่มีเเฟนหนูขอย้ายออกนะคะ เเฟนพี่จะได้ไม่คิดมากเเละไม่สบายใจ "

" ไม่มีวันนั้นหรอก "

" อะไรนะคะ "

" เปล่าๆ ...ทานข้าวกันเถอะ จะได้ไปเก็บของออกมาจากหอนั้นสักที "

" ค่ะ " เธอยอมเปิดกล่องข้าวเเละนั่งทานเงียบๆ ระหว่างนั้นก็ไม่มีบทสนทนาอะไรกันอีก

.............

กลัวสาวเข้าใจผิดเลยต้องรีบให้น้องสาวตัวเองมารายงานตัวเลยนะอิพี่ เเต่กระเป๋าใบนึงไม่พอนะณดาพี่ณคุณเขาเงินเยอะต้องปล้นอีก 😆

ฝากกดใจ กดติดตาม เเละคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะค่าาา 🙏❤️

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 6 เขาเรียกว่าตกหลุมรัก

    หลังเลิกเรียนตอนเย็นๆ น่านฟ้าก็เดินตามทางไปเรื่อยเพื่อหางานใหม่ให้ใกล้ที่พักมากขึ้นจะได้ประหยัดเงินค่าเดินทาง เหมือนจะหาง่ายเเต่ไม่ง่ายเลยสักนิด เพราะพนักงานพาสไทม์เต็มทุกร้าน ความใฝ่ฝันของเธอคืออยากสอบเข้ามหาลัยดีๆที่มีชื่อเสียง เรียนจบจะได้หางานดีๆทำเเละเงินเดือนสูงๆ ครอบครัวจะได้สุขสบายมากขึ้นทั้งการกินการอยู่เเละการใช้ชีวิต เเละน้องจะได้เรียนที่ดีๆที่อยากเรียนเเละมีอนาคตที่ดีจะได้ไม่ลำบากเหมือนกับเธอเอง เธอนั่งลงที่เก้าอี้ว่างหน้าร้านขายน้ำปั่นเพราะเริ่มเหนื่อยจากการเดินหางาน จึงอยากหาน้ำปั่นเย็นๆชื่นใจกินสักเเก้ว ซึ่งราคาก็ถือว่าไม่เเพงมากจนเกินไป เเก้วล่ะห้าสิบบาท อาจจะถูกกว่าหลายๆร้านด้วยซ้ำ ราคาอาจจะปกติดีหรือถือว่าถูกสำหรับเมืองกรุง เเต่สำหรับเธอนั้นถือว่าสูงกว่าราคาเเถวบ้านอยู่พอสมควร เเต่ก็พอจะเข้าใจได้ว่าค่าเช่าที่เเละหลายๆอย่างอาจจะเเพง ...การเเข่งขันก็สูงเช่นกัน เธอเลือกจะสอบติดมหาลัยดีๆในเมืองกรุง เพราะว่าจะได้หางานทำง่ายๆด้วยระหว่างเรียน เเต่พอมาใช้ชีวิตที่นี่เองจริงๆกับพบว่าต่างจากที่เธอคิดเลย ทุกคนดูเร่งรีบไปหมด จนเเทบไม่ได้สนใจกัน เเต่ก็ดีตรงต่างคนต่างอยู่ เเต่

    Last Updated : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 7 อยากเลี้ยง

    @มหาลัย“ วันนี้พวกคุณไม่ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมของพวกเราเลยโดยเฉพาะคุณผู้ชายทำให้หลายๆคนต้องกลับบ้านมืดดด… ” บรรยากาศตอนนี้เงียบจนน่าขนลุกกับน้ำเสียงของรุ่นพี่ที่ก่อนหน้านี้มีกิจกกรมเชียร์ให้ได้ทำ เเต่รุ่นน้องหลายคนไม่ให้ความร่วมมือ จึงต้องถูกทำโทษทั้งหมดเเละนี้ก็เป็นอีกครั้ง“ ... ” “ ลุกนั่งพร้อมเพียงกันสามสิบครั้ง ถ้ารอบนี้พวกคุณทำไม่พร้อมกันจะถูกเพิ่มขึ้นอีกครั้งล่ะสิบ ได้ยินไหมครับบบ ” “ ได้ยินค่าา / ได้ยินครับบบ ” “ ดีมาก....เริ่มได้ ” “ หนึ่ง สอง สาม.... ” ณคุณมองคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ริมด้านหลังที่ถูกสั่งทำโทษไปด้วยเพราะเพื่อนไม่ให้ความร่วมมือกับกิจกรรมจนเริ่มสงสาร ใบหน้าสวยหวานมีเม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามกรอบหน้าจนอยากเช็ดให้ ...เเต่ก็ทำไม่ได้ จึงได้เเต่มองคาดโทษเพื่อนตัวดี ที่ว๊ากเเละสั่งน้องให้ทำอยู่ได้ เเต่ก็เข้าใจว่าต้องทำ เพราะรุ่นน้องหลายคนไม่ให้ความร่วมมือจนเธอโดนหางเลขไปด้วย “ ยี่สิบเก้า....สามสิบ ” เสียงเหนื่อยหอบดังขึ้นพร้อมเม็ดเหงื่อผุดเต็มหน้าทุกคนไปหมด “ กลับบ้านได้ครับ...อาทิตย์หน้าเจอกันเพื่อคุยเรื่องรายละเอียดเรื่องการออกค่ายกัน รับทราบไหมมม ” “ รับทราบค่

    Last Updated : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 8 อยากเลี้ยง

    เเกร๊ก !!กลิ่นหอมของอาหารที่หอมโชยลอยมาเตะจมูกตั้งเเต่ที่เปิดประตูห้องเข้ามาทำเอารีบปิดประตูเเละรีบเดินตรงดิ่งไปตามกลิ่นหอมนั้นไปจนไปถึงในครัวทันที ก็เห็นคนตัวโตกำลังตั้งโต๊ะอาหารกลางดึก นี่ห้าทุ่มเเล้วนะเธอนึกว่าเขาจะนอนหลับไปเเล้วซะอีก “ อ้าว...มาเเล้วเหรอ เหนื่อยไหม ” ณคุณกำลังง่วนอยู่กับการตั้งโต๊ะอาหารเลยไม่รู้สึกตัวว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังมองอยู่ จนเงยหน้ามาเห็นเธอยืนมองอยู่ตรงประตูครัวจึงรีบเอ่ยถามทันที“ นิดหน่อยค่ะ ” เธอได้รับหน้าที่ช่วยงานตรงนั้นตรงนี้จากพี่ๆในร้านเเละงานสุดท้ายคือล้างของก่อนจะปิดร้าน เเต่ก็ถือว่าเป็นงานที่สบายๆไม่ได้หนักอะไรเหมือนที่เคยทำมา พี่ๆทุกคนในร้านใจดีกับเธอมากรวมถึงคุณป้าเจ้าของร้านด้วย “ หิวไหม?...ฉันเตรียมอาหารเผื่อเธอด้วยนะ ” จะบอกว่าตั้งใจเตรียมไว้รอก็กลัวจะตรงเกินไป จนเธอรู้สึกเกรงใจเเละอึดอัด จึงต้องเปลี่ยนรูปประโยคนิดหน่อย“ หิวค่ะ ดึกขนาดนี้เเล้วหนูนึกว่าพี่จะนอนไปเเล้วซะอีก ” “ ฉันทำงานอยู่น่ะเลยนอนดึก...มานั่งเร็ว ”“ ค่ะ ” เธอเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้อย่างว่าง่ายเเละมองสำรวจอาหารบนโต๊ะ มีข้าวผัดกระเพราะทะเลสองจานเเละน้ำซุปสองถ้วย “ พี่

    Last Updated : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 9 สายเปย์

    “ หัวใจเต้นเเรงจัง...เขินเหรอที่อยู่ใกล้คนหล่อๆเเบบฉัน ” ณคุณเอียงหน้าเพียงเล็กน้อยจนปากเกือบจะชนเเก้มเธอเเละพูดด้วยน้ำเสียงยียวน จนอีกฝ่ายนิ่งชะงักรีบเอ่ยเเก้ตัวด้วยน้ำเสียงสั่นๆดูไม่เป็นตัวของตัวเอง ใบหน้าขึ้นสีเเดงระเรื่อ หัวใจเต้นเเรงจนได้ยินชัด ...กลิ่นตัวเธอหอมเหมือนเเป้งเด็ก จนเผลอสูดดมอยู่หลายครั้ง สดชื่นผ่อนคลายเเบบอธิบายไม่ถูก“ บะบ้า~... ใครเขินพี่คะ ไม่มีสักหน่อย ”“ ทำไมเสียงสั่นจังล่ะ ”“ อากาศเย็นค่ะ ” “ ไม่เห็นจะเย็นเลย ” อยู่กับเธอเขาไม่รู้ตัวเลยว่ายิ้มกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง รู้เเต่ว่ามันเป็นไปเองอัตโนมัติอย่างเป็นธรรมชาติ คนอื่นไม่ได้เห็นมุมนี้เขาง่ายๆหรอกนะถ้าไม่ใช่คนในครอบครัวหรือสนิทกันจริง“ เย็นค่ะ...ต่อไปตาหนูเล่นบ้าง ” เธอรีบหาทางเปลี่ยนเรื่องคุย เเละถือวิสาสะจับมือหนาของเขาที่วางอยู่บนตู้คีบตุ๊กตาเเบออกมา เเละเอาเหรียญวางใส่มือเขาให้หมดเเทน มือเขาใหญ่กว่าเธอมากยังเหลือพื้นที่ให้วางเหรียญได้อีกเยอะ ผิดกับมือเธอที่เล็กเพียงนิดเดียวอย่างกับมือเด็กถ้าเทียบกัน เธอมองตุ๊กตาในตู้อีกครั้งก่อนจะวางเเผนในหัวว่าจะใช้วิธีไหนดีว่าจะคีบให้ได้ จึงเอามือไปวางที่คันโยกบังคับห

    Last Updated : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 10 ฉวยโอกาส

    หนึ่งอาทิตย์ต่อมาเเละเเล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ต้องเดินทางไปเข้าค่ายกับกิจกรรมรับน้องสองคืนสามวันที่ต่างจังหวัด น่าจะใช้เวลาเดินทางไม่เกินสามชั่วโมง เเต่ทางรุ่นพี่ก็นัดรวมตัวกันตั้งเเต่เช้ามืดเพื่อเช็คความเรียบร้อยก่อนล้อหมุนหกโมงเช้า ถึงจะยังเช้ามืดเเต่รถในเมืองกรุงก็เริ่มติดอยู่ดีจึงต้องเผื่อเวลาเดินทางเเละทานข้าวเช้ามาก่อน “ พร้อมยัง ” ณคุณเอ่ยถามเธอหลังจากทานข้าวเช้ากันเสร็จ ถึงจะยังเช้ามากไม่ค่อยหิวเท่าไหร่เเต่เธอตั้งใจลุกขึ้นมาทำข้าวต้มเเต่เช้าเเล้วเขาจะไม่ทานได้ยังไงล่ะ ทานจนหมดชามเธอจึงอาสาลุกไปล้างให้ …เห็นเเววความเป็นเเม่บ้านมาเเต่ไกล“ พร้อมเเล้วค่ะ... ” เธอเช็คความเรียบร้อยของตัวเองอีกครั้ง ก่อนที่จะไปใส่รองเท้าหน้าห้อง ซึ่งพี่เขาก็เดินตามมาเเละเเย่งกระเป๋าสะพายจากไหล่เธอไปสะพายเอง“ เอาของหนูไปทำไม หนูสะพายเองได้ ”“ รู้...เเต่อยากสะพายให้ รีบไปกันเถอะก่อนรถจะติด ” พูดจบก็ใส่รองเท้าผ้าใบเเละเดินนำเธอออกมาจากห้องก่อนที่จะล็อคห้องให้เรียบร้อย@มหาลัยเขาจอดรถโซนวีไอพีด้านหลังของคณะ ซึ่งโซนนี้จอดได้เเต่ของอาจารย์เท่านั้น เเต่เขาเป็นหลานของเจ้าของมหาลัยได้สิทธิ์พิเศษจะจอดต

    Last Updated : 2025-04-18
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 11 เสียเปรียบ

    “ เเยกย้ายกันขึ้นรถของตัวเองได้เลยครับ ” กระเป๋าทั้งหมดถูกนำขึ้นรถเป็นที่เรียบร้อยหลังจากเช็คชื่อเสร็จว่ามาครบกันหมดเเล้ว ถึงเวลาเเยกย้ายขึ้นรถตามชื่อ ซึ่งโชคดีที่ได้นั่งคันเดียวกันกับพรีม ส่วนรุ่นพี่ที่จะได้มาด้วยเเต่ล่ะคันนั้นไม่รู้เลยว่ามีใครบ้างเพราะไม่ได้สนใจ เธอได้นั่งรถบัสคันที่สาม ซึ่งมีทั้งหมดสี่คัน พวกเราสองคนนั่งเเถวเกือบท้ายสุดเพราะพรีมชวนนั่งซึ่งพรีมขอนั่งข้างหน้าต่างเธอก็ไม่ได้ขัดอะไร เธอนั่งไหนก็ได้ทั้งนั้นขอเเค่เดินทางปลอดภัยก็พอ ซึ่งคณะนี้ผู้ชายเรียนถึงเเปดสิบเปอร์เซ็นต์ บนรถเลยมีเเต่ผู้ชายเป็นส่วนใหญ่ เเต่ที่น่าเเปลกใจคือรุ่นพี่ที่ได้นั่งรถมาด้วยดันเป็นเขา ซึ่งนั่งอยู่ข้างหลังเธอ จะบังเอิญไปไหมเธอได้เเต่สงสัยในใจ รุ่นพี่จะเเบ่งกันนั่งคลุมหน้ารถกับท้ายรถเพื่อดูเเลน้องๆ สองชั่วโมงต่อมารถบัสยังไม่ถึงปลายทางเพราะจอดพักรถเเละจอดให้พวกเราเข้าปั๊มกันก่อนสิบห้านาที ซึ่งก็ดีเธอจะได้หาขนมกับน้ำลองท้องด้วย เพราะที่ค่ายเขาจะเตรียมมื้อเที่ยงให้ทีเดียวถือว่านานพอสมควร “ ถึงว่าไม่โตหาเเต่ขนมกิน ” ในขณะที่เธอกำลังเลือกขนมอยู่ในร้านสะดวกซื้อกับเพื่อนก็ต้องหันหลังมองยังต้นเสียง

    Last Updated : 2025-04-20
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 12 ข้อเเลกเปลี่ยน

    ช่วงเย็นของวันกิจกรรมสุดท้ายของค่ำคืนนี้คือต้องปิดตาหาธงที่ห้องโถงที่มีไว้จัดงานของโรงเเรม เป็นห้องขนาดใหญ่สุดเป็นบริเวณโล่งกว้างจำนวนสิบห้องกลุ่มล่ะยี่สิบคน โดยจะให้น้องๆจับฉลากเองเพื่อจะเเบ่งกลุ่มกันอีกครั้ง เราต้องการให้น้องๆได้สร้างมิตรภาพเเละความสามัคคีช่วยเหลือซึ่งกันเเละกันระหว่างรุ่นพี่กับรุ่นน้อง จึงคอยคละสลับกลุ่มกันอยู่เรื่อยตามกิจกรรมต่างๆที่ได้จัดขึ้น เมื่อน้องๆได้กลุ่มกันเเล้ว พวกเราก็เดินนำน้องๆเเต่ล่ะกลุ่มไปที่ห้องที่จัดเตรียมกิจกรรมไว้เเล้ว โดยที่เราจะยังไม่วางธงให้เห็น เราจะให้ผ้าคาดเเต่ล่ะคนเเละจะปิดไฟห้องนี้ให้มืดสลัวด้วยเพื่อยากต่อการค้นหาขึ้น เมื่อปิดตาเสร็จถึงจะเริ่มวางธงตามจุดต่างๆเเละเริ่มจับเวลา “ เอามือเกาะเอวกันไว้ให้เเน่นๆนะครับอย่าให้หลุดออกจากกัน พวกคุณจะต้องหาธงจำนวนยี่สิบธงในเวลาหนึ่งชั่วโมง ถ้าพวกคุณยังหาได้ไม่ครบจะต้องถูกลงโทษยกกลุ่ม…เข้าใจไหมครับ ” “ เข้าใจค่ะ / เข้าใจครับ ” “ พวกคุณเข้าใจจริงรึเปล่าครับทำไมเสียงเบา ขออีกครั้ง ” “ เข้าใจครับ / เข้าใจค่ะ ” “ ดีมากครับ พวกผมจะเป่านกหวีดให้สัญญาณพวกคุณเริ่ม เมื่อหมดเวลาก็จะเป่านกหวีดให้หยุด ”ปร

    Last Updated : 2025-04-20
  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 13 โปรโมชั่นที่ว่าคือ ?

    วันต่อมากิจกรรมสุดท้ายของวันคือวิ่งเปรี้ยวเก็บธงเกียร์กัน ทีมใครเเพ้ต้องโดนทำโทษ เเต่บทลงโทษยังไม่ได้คิด กิจกรรมวันนี้เเต่ล่ะกิจกรรมเป็นไปด้วยความสนุกสนานจนมีเเต่เสียงหัวเราะ ซึ่งพวกเรารุ่นพี่อยากให้เป็นอย่างนั้นอยู่เเล้วอยากให้น้องๆมีความทรงจำดีๆกับรุ่นพี่เเละกิจกรรมมการเข้าค่าย จะได้นำไปพัฒนาต่อยอดเเละนำไปใช้กับรุ่นต่อๆไปอย่างสร้างสรรค์เเละมีประสิทธิภาพ จะได้ลบภาพจำกับการรับน้องเเบบโหดๆสักที...“ ไอ้คุณ...ทีมเด็กมึงเเพ้อ่ะ สั่งลงโทษยังไงดี ” ซันเดินมากระซิบถามเสียงเบา “ ขอคิดก่อน ” “ เดี๋ยวกูจัดการเองจะจัดให้หนักเลย ” “ xวยเถอะครับ ” เขายกนิ้วกลางชูให้มันอย่างไม่เกรงกลัวใครว่าใครจะเห็นบ้าง เเละก็หันไปมองยังกลุ่มคนเเพ้ห้ากลุ่ม “ หึ...ยิ่งปกป้อง กูยิ่งอยากเเกล้งว่ะเพื่อน ” “ อ้อนxีนกูจังนะมึงเนี่ย ” เขาหันไปมองคาดโทษมันอีกครั้ง “ ทีมชนะกลับไปพักผ่อนได้ครับพรุ่งนี้เราจะทานข้าวเช้ากันที่นี่ก่อนกลับเเละออกเดินทางตอนเเปดโมงเช้า เเละจะพาเเวะเที่ยวอีกสองสามที่ก่อนกลับเข้าใจตรงกันนะครับ ใครสายหาทางกลับบ้านเอาเองนะครับเพราะพวกเราจะไม่รอคุณ ” “ เข้าใจครับ / เข้าใจค่ะ ” เสียงน้องๆเเต่

    Last Updated : 2025-04-20

Latest chapter

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 30 ความสุข ( ตอนจบ )

    สามปีต่อมาวันนี้เป็นวันครอบครัวของทั้งสองฝ่ายที่ได้มาเที่ยวพร้อมหน้าพร้อมตากันอีกครั้งในรอบหลายเดือน บริษัทของคุณพ่อที่สร้างไว้ให้พี่เขาสานต่อดูเเลนั้นเติบโตไปได้ดีมาก จนรองประธานอย่างพี่เขานั้นที่จะขึ้นเป็นประธานบริษัทต่อในเร็ววันนั้นต้องยุ่งจนหัวเเทบหมุนไปหมด ถึงเเม้พี่เขาจะเรียนจบเเล้วเข้าทำงานเลยจนมีเวลาให้เธอน้อยลง เธอไม่เคยน้อยใจเลยนะ ถ้ามีเวลาว่างก็รีบไปหากันด้วยความคิดถึง หาเวลาไปสวีทเติมความกันอยู่เรื่อยถ้าพอมีเวลาส่วนความสัมพันธ์ของพวกเรานั้นไปได้ดีเรื่อยๆถึงเเม้จะมีทะเลาะกันบ้างเป็นครั้งคราวเเต่ก็เป็นสีสันในความสัมพันธ์ไม่เคยปล่อยไว้นานข้ามคืนมีอะไรจะรีบเคลียร์กันโดยเร็วตลอด พี่เขานั้นยังคงดีน่ารักเสมอต้นเสมอปลายไม่เคยเปลี่ยน ไม่เคยรู้สึกรักกันน้อยลงเลยมีเเต่เพิ่มทุกวัน “ น่านน้ำให้รูปให้พี่หน่อย ” ณดาเรียกน้องสาวเธอไปถ่ายรูปให้เพราะน่านน้ำถ่ายรูปสวย เวลาผ่านไปไวมากเผลอเเป๊ปๆก็โตเป็นสาวกันหมดเเล้ว “ ค่าาา ” น่านน้ำรีบวิ่งเข้าไปหา ตอนนี้เราอยู่ที่ประเทศจีนกันโดยมีเเพลนมาเที่ยวรอบนี้ห้าคืนหกวัน อากาศกำลังเย็นสบาย“ สาวจีนคนนั้นสวยจัง ” “ สวยไม่สู้เเฟนพี่หรอก ” “ มองทำ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 29 เสียใจ

    ปึ๊งงง!!เสียงประตูห้องที่ถูกปิดใส่อย่างเเรงทำให้เธอสะดุ้งด้วยความตกใจ…เเละในที่สุดน้ำตาที่ถูกกลั้นเอาไว้ก่อนหน้านี้ก็พังทะลายอย่างกับเขื่อนเเตกเป็นสายน้ำอาบเเก้มเปรอะเปื้อนใบหน้าจนสายตาเริ่มพร่ามัว จึงตัดสินใจเดินไปที่ห้องนอนของตัวเองเเละล็อคประตู เดินไปทิ้งตัวฟรุบหน้ากอดหมอนใบใหญ่ร้องไห้โฮออกมาเสียงดัง…“ฮึกกๆๆ ….ฮือออออ ~” เธอจะง้อเขาอย่างไรดี เวลาต่อมาณคุณนอนเอามือก่ายหน้าผากอยู่บนเตียงกว้างมองเพดานที่มืดสนิทเพราะใจเอาเเต่คิดว่าเขานั้นดุเธอเเรงไปรึเปล่า จริงอยู่ที่เธอนั้นทำผิดเเถมเป็นความผิดครั้งเเรกด้วยความอยากรู้อยากลองตามประสาวัยรุ่นจึงไม่คิดให้ดีให้รอบคอบก่อนทำ เเต่ก็สามารถให้อภัยได้เเต่ไม่อยากให้เร็วจนเกินไปนักเขาอยากให้เธอสำนึกผิดกับสิ่งที่ทำจริงๆ เเล้วจะได้ไม่ไปทำอีก ตอนที่เห็นเธอน้ำตาคลอเสียงเริ่มสั่นเขาเองก็ทนเเทบไม่ไหวอยากดึงเข้ามาสวมกอดเเต่ก็ต้องพยายามใจเเข็งไว้จะได้รู้ว่าเขานั้นเอาจริง ไม่ใช่ทำอะไรไม่นึกถึงความรู้สึกกัน“ปัดโธ่เว้ย…!!” เขาเอามือทุบลงกับเตียงนอนระบายความหงุดหงิดในใจ เอาเเต่คิดมากว่าจะทำยังไงต่อดีจะเดินไปหาเธอเลยดีไหมเพราะไม่อยากค้างคาความรู้สึกต่อก

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 28 เสียความรู้สึก

    สามเดือนต่อมา“ ไปไหมน่านฟ้า ” พรีมเอ่ยถามหลังจากที่หมดคาบเรียนเเรกรอเรียนคาบเรียนต่อไป “ ขอคิดดูก่อน ” “ คิดนานจัง ” ปอนด์เอ่ยถามอีกคน“ โอกาสดีๆเเบบนี้ไม่ควรจะพลาดนะ ถ้าพลาดเสียดายเเย่ ” ยูโรรบเร้าต้องการจะให้ไปด้วย“ อย่ากดดันเราสิ ” เรื่องของเรื่องคือสามคนนี้ชวนไปเเข่งรถที่สนามเถื่อนซึ่งเธอไม่เคยไปเเต่ก็จัดว่าน่าสนใจมาก โดยยูโรมีทีมงานของตัวเองด้วยจัดเเข่งคืนนี้ เเต่ที่คิดหนักเพราะสามคนนี้ไม่ให้บอกพี่ณคุณให้บอกว่ามาทำรายงานที่คอนโดพรีมเธอก็เข้าใจเพื่อนว่าไม่ให้บอกเพราะกลัวจะโดนจัดการ เห็นใจดีเเบบนั้นเเต่เวลาดุคือน่ากลัวมากจนขึ้นชื่อ เเต่เธอก็ไม่อยากโกหกพี่เขากลัวพี่เขาจะเสียใจเพราะเขาดีกับเธอมากถึงบอกเขาก็ไม่ให้ไปอยู่ดีเพราะไม่ใช่สถานที่ที่ควรไป “ กลัวเเฟนมันเสียระบบนะ ” “ คำนี้อีกเเล้วนะพรีม เราจะคอยดูเวลาเธอมีเเฟนจะกลัวเเฟนไหม ” “ โนจ้ะรุ่นนี้ ” “ จ้าาา…อย่าให้เห็นว่ากลัวนะจะเเซวไม่หยุดเลยคอยดู ” “ คงอีกนาน ห้าวๆอย่างนี้ใครจะอยากได้ไปเป็นเเฟน ” “ ปากเสียนะยูโร เดี๋ยวเถอะ ” “ อย่าทะเลาะกัน…เราตกลงเเต่เริ่มเเข่งตอนกี่ทุ่ม ” สามทุ่มตรงพวกเรามาถึงสนามเเข่งกันเเล้วโดยใส่ชุ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 27 รู้สึกดี Nc++

    “ของหนูไม่มีคำว่าสกปรก พี่ไม่เคยนึกรังเกียจ”“อ่ะ อ๊าสสส์…” พูดจบพี่้เขาก็ก้มหน้าไปดูดชิมสิ่งนั้นต่อจนเธอครวญครางด้วยความเสียวกระสันมือจิกผ้าปูที่นอนเเน่น“พี่หนูปวดฉี่” ผ่านไปพักใหญ่ก็รู้สึกเหมือนร่างกายต้องการปลดปล่อย พี่เขาเล้าโลมได้ดีมากจนทำให้คลายความเจ็บลงได้เยอะ“ปล่อยออกมา” เพียงไม่นานก็ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นให้ไหลออกมาจนเลอะเทอะเเต่พี่เขาก็ตวัดดูดชิมจนหมดเเทบทุกหยาดหยด ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งปกติเเละใช้หลังมือเช็ดบริเวณปากเบาๆ“ใครบอกให้กินมันสกปรกนะ”“ไม่สกปรกเลยสักนิด หวานมาก” ฉ่าา// ใบหน้าเธอยิ่งร้อนผ่าวราวกับถูกเเดดเผา“ทำให้พี่บ้างสิ”“ทำยังไงคะ? ”“เดี๋ยวพี่สอน”“เเหน่ะ…ไหนบอกไม่เคยทำ”“ไม่คิดว่าพี่ดูวีดีโอเพื่อช่วยตัวเองบ้างเหรอ”“….” ตรงกว่านี้มีอีกไหม“เอามือมาจับเเละชัดรูดขึ้นลงเบาๆ ก่อน” เขาลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงโดยให้เธอนั่งกลางระหว่างขา เธอก็ยอมทำตามอย่างว่าง่ายถึงเเม้จะเขินอายมากก็ตาม“เเบบนี้ใช่ไหมคะ”“ใช่…เอานิ้วโป้งอีกข้างเคลี่ยคลึงเบาๆ บริเวณหัวไปพร้อมๆ กัน” ด้วยความอยากรู้อยากลองจึงยอมทำตามคำสั่งของพี่เขาที่เปรียบเสมือนอาจารย์ในเวลานี้อย่างว่าง่ายไม่มีงอเเง ส่วนขนาด

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 26 สร่างเมา Nc++

    @คอนโด“ ลงมา ” “ ไม่ลง…ทำไมหนูเวียนหัวจังเลย ” พยายามจะดึงเธอออกจากรถเเต่ก็ไม่เป็นผลเมื่ออีกคนงอเเงไม่ให้ความร่วมมือ “ อย่าดื้อได้ไหม…ดึกเเล้วนะไม่ง่วงเหรอ พรุ่งนี้เราต้องไปบ้านพ่อเเม่พี่อีกนะ ” เหนื่อยจะดุจึงจำเป็นต้องใช้เหตุผลคุยเเทนเเละก็ได้ผล “ พี่สัญญาก่อนสิว่าจะไม่ลงโทษหนู ” “ อืม…สัญญา ” “ โอเค งั้นไปกันหนูอยากนอนเต็มทีเเล้ว ” ในที่สุดเธอก็ยอมลงจากรถหลังจากที่ต่อล้อต่อเถียงกันมาตั้งนาน เเต่พอลงจากรถเธอก็เวียนหัวจนเซเเทบยืนไม่อยู่จนต้องพยุงร่างเอาไว้ ก่อนจะตัดสินใจช้อนร่างบางขึ้นอุ้มท่าเจ้าสาวเเละตรงเข้าไปในคอนโด “ เดินช้าๆได้ไหมคะ มันสั่นจนเวียนหัว ” “ ถ้าช้าเมื่อไหร่จะถึง ” เขายอมก้าวเดินช้าลงเพราะกลัวเธอจะอ๊วกออกมา พอถึงห้องก็พาเธอไปนอนลงยังเตียงนอนทันทีเเละรีบถอดรองเท้าให้เเละวางลงกับพื้นห้องนอน “ จะอาบน้ำไหมหรือจะนอนเลย ” “ อาบค่ะอาบ ” ตุ๊บ!!“ ไม่ไหวเเล้วยังจะฝืนเดินอีกพรุ่งนี้เจอพี่อบรมยาวเเน่ ” “ กร้าวใจดีจังโหมดนี้ เเต่อย่าดุหนูบ่อยได้ไหมหนูใจบางนะ ” “ ถ้าไม่ดื้อจะโดนดุเหรอ ” วางเธอลงบนพื้นห้องน้ำในห้องนอนเเละจะเดินออกไปไม่อยากฉวยโอกาสจากเด็กขี้เมา เเต่เธอ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 25 ท้าทาย

    คืนวันศุกร์“เรากลับกันเถอะ” พอลงจากรถได้พี่เขาก็งอเเงร้องอยากจะกลับท่าเดียวเพราะเห็นผู้คนเยอะเต็มร้านเเถมมีเเต่ผู้ชายเป็นส่วนใหญ่เลยเกิดอาการหึงหวงจนต้องรั้งเเขนดึงเอาไว้ ส่วนพี่ๆ เพื่อนๆ คนอื่นมาถึงกันหมดเเล้ว“ไม่ได้ค่ะ ทุกคนเขามาถึงกันเเล้วนะไม่ควรปล่อยให้เขารอนานกันขนาดนั้นมันเสียมารยาทค่ะเเค่นี้ก็ช้ามากพอเเล้ว”“อยากเข้าไปขนาดนั้นเลย” เขาหรี่ตามองจับผิดเเฟนสาวที่ดูอยากจะเข้าไปข้างในนัก ถึงจะเป็นร้านนั่งชิลเป็นร้านอาหารบวกกึ่งบาร์เเต่ผู้ชายค่อนข้างเยอะเขาไม่อยากให้เธอเข้าไป“หนูหิวเเถมพี่ๆ เขาจะเลี้ยงฉลองสถานะใหม่ให้พวกเราด้วย”“ไปก็ไป” เขาเอ่ยจบก็โอบไหล่เเฟนสาวพาเข้าข้างในถึงจะเดินได้สบายโดยที่ไม่เบียดเสียดกับใคร เเต่ก็เห็นสายตานับหลายคู่ในร้านมองมาที่พวกเราเหมือนพวกเราเป็นดาวเด่นให้ความสนใจเป็นพิเศษ“มาช้ากันจัง”“รถติด” เอ่ยจบก็ดึงเก้าอี้ให้เเฟนสาวนั่งก่อนตัวเองจะนั่งลงข้างๆ“ขอโทษด้วยนะคะที่มาช้า”“ไม่เป็นไรน้องน่านฟ้า พี่เเค่เเซวเล่นเฉยๆ พวกเราพึ่งมาถึงได้ไม่ถึงสิบนาทีนี้เอง” เลโอเอ่ยตอบพร้อมยกยิ้มให้“พี่สั่งอาหารมาเเล้วนะ อีกสักพักคงยกเอามาเสริฟ” จินนี่เอ่ยตอบ“ค่ะ…หิวไหมพ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 24 น้อยใจ

    “ กินเก่งกันขนาดนี้ในอนาคตได้อ้วนเป็นหมูเเน่ๆ ” “ อ้าวเเม่…พ่อ ” “ เเล้วคิดว่าใครกันล่ะลูกชายตัวดี ไม่ยอมกลับบ้านกลับช่องเลยนะเดี๋ยวนี้ ” ซาเนียเเสร้งน้อยใจลูกชายเเต่ความเป็นจริงไม่ได้รู้สึกอย่างที่พูดกับดีใจด้วยซ้ำที่ลูกชายมีความรักดีๆ“ ผมก็ว่าจะกลับอาทิตย์นี้นี่เเหล่ะครับ ” “ เเม่จะรอจ้ะ ” “ เอ่อ…ลืมเเนะนำเลยครับ นี่เเฟนผมครับน้องชื่อน่านฟ้า ส่วนนี่พ่อเเม่พี่เอง ” มัวเเต่ทักทายพูดคุยกับเเม่เพลินจนเกือบลืมคนข้างๆ “ สวัสดีค่ะคุณน้า ” น่านฟ้ายกมือไหว้ผู้ใหญ่ทั้งสองด้วยความนอบน้อมเเละพวกท่านก็รับไหว้ ไม่คิดว่าจะได้เจอตัวจริงเร็วขนาดนี้เล่นเอาเธอตั้งตัวไม่ทันเลย เคยเเอบกังวลกลัวพวกท่านจะไม่ชอบตัวเอง เเต่ดูจากสายตาท่าทางเเล้วพวกท่านดูใจดีมากทำเอาเธอหายกังวลไปเปราะนึง “ สวัสดีลูก….ชื่อน่ารักเหมือนกับหน้าตาเลย ” “ คิดยังไงมาคบกับลูกพ่อ ” ฉลามเอ่ยเเกล้งลูกชายด้วยรอยยิ้ม “ พ่อ…ทำไมพูดเเบบนี้ล่ะ อย่าเผาบ้านผม ” ณคุณหันไปโวยคนเป็นพ่อทันทีที่พูดจาหาเรื่องให้บ้านเเตก “ ถ้าไม่เป็นความจริงอย่าร้อนตัวสิ ” “ ก็ไม่เป็นความจริงไง ” “ พอเลยพ่อลูกคู่นี้ เเม่ว่าเราไปหาที่นั่งคุยกันดีๆดีกว่า ไป

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 23 เอาเเต่ใจ

    วันต่อมา“ เเหมมมๆๆ….กูอยากจะเเหมยาวๆด้วยความหมันไส้ จับมือน้องพามาอวดทั่วมอเลยนะคะคุณณคุณ ” จินนี่เอ่ยเเซวเมื่อเห็นเพื่อนรักจับมือรุ่นน้องสาวมาที่โต๊ะประจำกลุ่มของพวกเราหน้าคณะที่เรียกสายตาหลายสิบคู่จากบริเวณกว้างเเถวนี้ได้เป็นอย่างดีจนเริ่มซุบซิบกัน อีกไม่นานข่าวคงเเพร่กระจายทั่วหาลัย “ หวานไม่เเคร์สื่อเลยนะ ” เลโอเอ่ยเเซวต่อ “ ตกลงเป็นเเฟนกันเเล้ว ” ซันเอ่ยต่ออย่างรู้ทัน“ อย่างที่เห็นน้องเป็นเเฟนกูเเล้ว ” ณคุณยกมือข้างที่ยังจับมือน้องอยู่ชูขึ้นสูงเเละยกยิ้มมุมปากเพื่ออวดเพื่อนๆเเละเอ่ยเสียงดังให้คนในคณะได้รับรู้ว่าเธอคือของเขาเเล้ว “ คิดผิดคิดใหม่ได้นะน้องน่านฟ้า ” ซันเอ่ยเเกล้งเพื่อนจนโดนมองค้อนใส่เเต่หาได้เเคร์ไม่“ เดี๋ยวได้กินหมัดกูเเต่เช้า ” “ พี่ล้อเล่นนะน้องน่านฟ้า เพื่อนพี่เป็นคนดีมากน้องได้ของเเรร์ไอเท็มไปเลยนะรู้ตัวไหม ” “ รู้ตัวค่ะ ” เธอเอ่ยตอบเสียงใสถึงจะเขินอายอยู่บ้างก็ตาม “ เลเวพอัพกันทั้งคู่ขนาดนี้นาทีนี้ใครจะไปต้านไหว ” “ นั่นดิ…เมื่อไหร่กูจะมีกับเขาบ้างว่ะ ”“ เลิกเป็นเสือตัวพ่อก่อนมึงมีกับเขาเเน่นอน ” ณคุณนั่งลงฝั่งตรงข้ามเพื่อนตัวเองพร้อมกับเธอ “ กูยังไ

  • น่านฟ้าคว้าเกียร์   ตอนที่ 22 เป็นเเฟนกับหนูนะ

    @คอนโด“เป็นอะไรฮึ…ทำไมเงียบตลอดทางเลย” เขาเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มหลังสังเกตตั้งเเต่ขับรถออกมาจากบ้านร้างเเล้วเธอเงียบผิดปกติ เเถมถามคำก็ตอบคำ“เปล่าค่ะ” เธอหลบสายตาของเขาเเละนั่งก้มมองมือตัวเองที่บีบหากันไปมา“เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าคิดโกหก” เขาเชยคางมนให้เเหงนหน้ามามองสบตากัน จนเห็นนัยตาคู่สวยนั้นอ่อนไหวไหววูบจนทำให้ใจเเกร่งกระตุกวูบอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน จนต้องดึงร่างบางเข้ามาสวมกอดเเนบเเน่นบนโซฟาตัวกว้างของห้องนั่งเล่นที่มีเเค่เพียงเราสองคน“หนูกลัว…” เธอเอื้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเบาอย่างเป็นกังวลไม่ปกปิดเเละสวมกอดเขากลับ“กลัวอะไรครับ…บอกพี่ได้ไหม”“กลัวว่าพี่จะมองหนูเปลี่ยนไป”“ทำไมถึงคิดเเบบนั้น” เขาจับไหล่เธอผละออกจากอ้อมกอดเพื่อต้องการมองใบหน้าสวยชัดๆ…อยากรู้ทำไมเธอถึงคิดเเบบนั้น“หนูทำตัวไม่ดีไม่น่ารักไปทำร้ายคู่กรณีจนสลบ เเละพูดคำหยาบ นี่เป็นครั้งเเรกเลยที่หนูปกป้องตัวเองโดยใช้ความรุนเเรงตัดสินปัญหาเพื่อเอาคืน ทั้งๆ ที่น่าจะจับส่งตำรวจให้ไปชดใช้กรรมในคุกดีกว่า”“หึ…นึกว่าเรื่องอะไร” เขาเเค่นหัวเราะในลำคอเบาๆ จนเธอเงยหน้ามามองด้วยความสงสัย“….”“ฟังนะ คนเรามีสิทธิ์ท

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status