พระเอก ณคุณ อายุ 21 ปี เรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ สาขายานยนต์ ปี 3 ( ดื้อๆเเบบนี้ต้องโดนจับฟาด ) นางเอก น่านฟ้า อายุ 18 ปี เรียนคณะ วิศวกรรมศาสตร์ สาขายานยนต์ ปี 1 ( มาฟาดเร็วๆนะคะหนูรออยู่ ) ❌ ไม่มีนอกใจ - ไม่มีนอกกาย ❌ ✅✅✅ มีเเต่ความน่ารัก อบอุ่น คลั่งรัก ละมุนบอย ฟีลกู๊ด ✅✅✅ เป็นเซตรุ่นลูกของฉลาม - ซาเนีย เรื่อง My Gazania วิศวะทรงกลด ถ้าผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ อาจจะมีคำพูดหรือฉากที่ไม่เหมาะสมไม่ได้ตั้งใจพลาดพิงบุคคลใดบุลคลหนึ่งหรืออาชีพใดทั้งนั้นให้เสียหาย โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม ติชมได้เเต่ขอเเบบสุภาพค่ะ ❌ ห้ามดัดเเปลงหรือคัดลอกเลียนเเบบถ้าเจอจะดำเนินคดีตามกฎหมายทันทีไม่มีละเว้น ❌
View Moreวันต่อมาร้านคาราโอเกะพี่เขานัดสองทุ่ม เเต่นี่ปาไปสองทุ่มครึ่งเเล้ว เล่นเอาเลทไปครึ่งชั่วโมงเพราะรถในเมืองติดหนักมาก จนทำเอารู้สึกผิดต่อรุ่นพี่ ที่นัดเลี้ยงสายในรุ่น ปกติตัวเองไม่เคยสายเลยสักครั้งมาเผื่อเวลาตลอด เเต่วันนี้สุดวิสัยจริงๆ จึงได้ส่งข้อความบอกพี่จินนี่เเล้ว เเละที่ทำงานก็มีเรื่องวุ่นๆเล็กน้อยด้วย ฉันมาถึงก็มองสำรวจความเรียบร้อยของตัวเอง ที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษา สูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะบิดกลอนประตูเปิดเข้าไป เสียงเพลงค่อนข้างดังมาก เเต่เมื่อเข้ามาทุกคนก็หันมามองเป็นสายตาเดียวจนทำเอาฉันประหม่า ทำตัวไม่ถูก " ขอโทษนะคะที่มาช้า " ฉันยกมือไหว้ขอโทษทุกคน จนพี่จินนี่เดินเข้ามาหาอย่างยิ้มๆ " ไม่เป็นไรคนสวยพี่เข้าใจ มานั่งก่อนมาทานข้าวมารึยัง " " ยังเลยค่ะ " ฉันเดินตามเเรงลากจูงของรุ่นพี่ที่พามานั่งข้างคนที่ฉันไม่อยากนั่งข้างด้วยที่สุด เเต่พื้นที่ตรงอื่นไม่ว่างเเล้วจึงยอมจำเป็นต้องนั่งข้างเขา " สวัสดีค่ะทุกคน หนูชื่อน่านฟ้านะคะ " ฉันยกมือไหว้รุ่นพี่ทุกคนเเละเเนะนำตัวกับเพื่อนคนอื่นๆด้วย " สวัสดีครับ ชื่อน่ารักเหมือนกับหน้าตาเลยนะ " ซันเอ่ยเสียงหวานเเละยิ้มเเพรวพราวให้ เพื่อก่
@มหาวิทยาลัยชื่อดังเเห่งหนึ่ง“ เฮ้ย!!...พวกเเกรู้รึยัง ใครเป็นหลานรหัสในสาย ” จินนี่เอ่ยถามเพื่อนในกลุ่มขณะที่กำลังใกล้เลิกเรียนเเล้ว“ อืม...รู้เเล้ว ”“ กูก็รู้เเล้วเหมือนกัน ” “ รู้เเล้วเหมือนกัน ” เพราะน้องๆตามหาพวกเราเจอเเล้วเเต่ก็ยังไม่เจอกันจริงๆจังๆเป็นการส่วนตัว “ งั้นดีเลย...พวกเรารวมกันเลี้ยงน้องๆในสายของพวกเราหน่อยไหมก่อนจะไปออกค่าย กระชับมิตรภาพความสัมพันธ์กัน ” “ ก็ดีนะ ” “ เห็นด้วย ”“ ที่ไหนดี...จะได้นัดถูก ว่าจะเอาเป็นพรุ่งนี้เพราะว่างพอดี ” จินนี่เอ่ยถามเพื่อนเพื่อถามความคิดเห็น เพราะนี่ก็ผ่านมาหนึ่งอาทิตย์เเล้วสำหรับการรวมตัวประชุมเชียร์ ในช่วงเปิดเทอม อาทิตย์หน้าก็ต้องออกค่ายกันเเล้ว ปีนี้จัดทุกอย่างให้ง่ายเเละรวดเร็วที่สุดจะได้ไม่เสียเวลาของนักศึกษาเเต่ล่ะคน กิจกรรมก็ถูกจัดเปลี่ยนไปด้วยเเตกต่างจากทุกปี ถึงเขาจะอยู่ปีสามเเต่ก็ไม่ได้มาเข้าร่วมด้วยบ่อยนักเพราะต้องช่วยงานคนเป็นอาด้วยที่เป็นเจ้าของมหาลัยนี้ เพราะเป็นงานด่วนอาจึงต้องการกำลังเสริม ซึ่งไม่ใช่หน้าที่ของเขาเเต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ “ ปิดห้องเลี้ยงคาราโอเกะไหม ”ซันเอ่ยเสนอความคิดเห็นไปด้วยจนทุกคนครุ่นคิด
ณ หมู่บ้านหรูเเห่งหนึ่ง“ ณคุณลูก… ” “ ครับเเม่ ” ขณะกำลังจะใส่หมวกกันน็อคเพื่อขี่รถบิ๊กไบค์สีดำคันดุดันเจ้าลูกรักไปเรียน ก็ต้องชะงักเอาหมวกลงเเละมองคนเป็นเเม่ที่เอ่ยเรียกเสียงดังเเละรีบเดินเข้าไปหา “ ลูกลืม...ทำไมวันนี้รีบไปจังมีเรียนตอนบ่ายไม่ใช่เหรอ ” ซาเนีย เอ่ยถามลูกชายเพียงคนเดียวของตนที่ดูเร่งรีบรีบร้อนจนลืมโทรศัพท์มือถือ จนต้องรีบเอ่ยเรียกเเละเดินถือเข้ามาหา“ วันนี้มีงานที่ต้องคุยกับเพื่อนน่ะครับเลยต้องรีบไป ” รับโทรศัพท์จากคนเป็นเเม่เเละรีบใส่กระเป๋าสะพาย ปกติไม่ใช่คนขี้ลืม เเต่วันนี้รีบจริงๆปกติตัวเองพักอยู่คอนโดใกล้มหาลัย เเต่เสาร์อาทิตย์จะกลับมานอนที่บ้านมาหาพ่อกับเเม่ประจำ เพราะบ้านกับมหาลัยของเขานั้นอยู่ห่างไกลพอสมควร พ่อกับเเม่จึงตัดสินใจซื้อคอนโดให้เพื่อความสะดวกสบาย เเต่เขาเลือกจะไม่อยู่เพ้นท์เฮ้าส์ของพ่อกับเเม่เพราะอยู่ไกลมหาลัยเเละมันใหญ่เกินไปที่จะอยู่คนเดียว “ ไม่ต้องรีบมากก็ได้ลูก ขี่รถระวังๆล่ะเเม่เป็นห่วง ” “ ครับ...ฟอดด~ ไปก่อนนะคนสวย ผมจะรีบกลับมาหา ”“ จ้า... ” หอมเเก้มเเละสวมกอดคนเป็นเเม่ก่อนจะรีบใส่หมวกกันน็อคเเละรีบขึ้นคร่อมรถเเละขี่ออกมา ตัวเขาเองไ
ณ หมู่บ้านหรูเเห่งหนึ่ง“ ณคุณลูก… ” “ ครับเเม่ ” ขณะกำลังจะใส่หมวกกันน็อคเพื่อขี่รถบิ๊กไบค์สีดำคันดุดันเจ้าลูกรักไปเรียน ก็ต้องชะงักเอาหมวกลงเเละมองคนเป็นเเม่ที่เอ่ยเรียกเสียงดังเเละรีบเดินเข้าไปหา “ ลูกลืม...ทำไมวันนี้รีบไปจังมีเรียนตอนบ่ายไม่ใช่เหรอ ” ซาเนีย เอ่ยถามลูกชายเพียงคนเดียวของตนที่ดูเร่งรีบรีบร้อนจนลืมโทรศัพท์มือถือ จนต้องรีบเอ่ยเรียกเเละเดินถือเข้ามาหา“ วันนี้มีงานที่ต้องคุยกับเพื่อนน่ะครับเลยต้องรีบไป ” รับโทรศัพท์จากคนเป็นเเม่เเละรีบใส่กระเป๋าสะพาย ปกติไม่ใช่คนขี้ลืม เเต่วันนี้รีบจริงๆปกติตัวเองพักอยู่คอนโดใกล้มหาลัย เเต่เสาร์อาทิตย์จะกลับมานอนที่บ้านมาหาพ่อกับเเม่ประจำ เพราะบ้านกับมหาลัยของเขานั้นอยู่ห่างไกลพอสมควร พ่อกับเเม่จึงตัดสินใจซื้อคอนโดให้เพื่อความสะดวกสบาย เเต่เขาเลือกจะไม่อยู่เพ้นท์เฮ้าส์ของพ่อกับเเม่เพราะอยู่ไกลมหาลัยเเละมันใหญ่เกินไปที่จะอยู่คนเดียว “ ไม่ต้องรีบมากก็ได้ลูก ขี่รถระวังๆล่ะเเม่เป็นห่วง ” “ ครับ...ฟอดด~ ไปก่อนนะคนสวย ผมจะรีบกลับมาหา ”“ จ้า... ” หอมเเก้มเเละสวมกอดคนเป็นเเม่ก่อนจะรีบใส่หมวกกันน็อคเเละรีบขึ้นคร่อมรถเเละขี่ออกมา ตัวเขาเองไ...
Comments